kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αντιπολεμική-Αντιμιλιταριστική Πορεία

Την Πέμπτη 01/10 στην ταράτσα της λέσχης Αναιρέσεων πραγματοποιήθηκε πλατιά σύσκεψη που κάλεσε το Δίκτυο Ελευθέρων φαντάρων Σπάρτακος και η Επιτροπή Αλληλεγγύης στρατευμένων με θέμα την αναγκαία απάντηση του αντιπολεμικού κινήματος στις νέες συνθήκες. Σε αυτή συμμετείχαν και τοποθετήθηκαν μέλη φοιτητικών σχημάτων της ΕΑΑΚ, κινήσεων πόλης, εργατικών κινήσεων-συσπειρώσεων, εργατικών λεσχών, αντιρατσιστικών-αντιφασιστικών συλλογικοτήτων, κινήσεων για τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών που εξέφρασαν την ανάγκη ανασυγκρότησης και αγώνα ενάντια στα νέο εξοπλιστικά προγράμματα, την πολεμική προετοιμασία και τα σχέδια της κυβέρνησης για τις αλλαγές στην θητεία των στρατευμένων.

Η σύσκεψη αποφάσισε την πραγματοποίηση αντιπολεμικής συγκέντρωσης το Σάββατο 24/10 στις 13:00 στα Προπύλαια και πορεία προς την Βουλή. Στα πλαίσια της καλύτερης οργάνωσης της κινητοποίησης καλείται νέα σύσκεψη συλλογικοτήτων, σχημάτων και κινήσεων την Πέμπτη 15/10 στις 19:00 στο θεατράκι στην πλατεία Πρωτομαγιάς.

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΤΗΛ. ΕΠΙΚ. 6932 955437

diktiospartakos.blogspot.com

πηγή : http://diktiospartakos.blogspot.com/2020/10/2…

ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24/10 ΣΤΙΣ 13.00 στην Αθήνα στα Προπύλαια και στη Θεσσαλονίκη στην Καμάρα

1. Αλήθειες και ψέματα για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό

Είναι αλήθεια ότι η πολεμική προετοιμασία και οι εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου αλλά και συγκεκριμένα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αναβαθμίζονται ποιοτικά και ποσοτικά διαρκώς. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν ως κύριο σημείο τριβής τους την οριοθέτηση των ΑΟΖ και την πιθανή εκμετάλλευση υδρογονανθράκων που υπάρχουν σε αυτές. Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, δεν υπάρχουν εθνικές, θρησκευτικές ή οποιεσδήποτε άλλες μεταφυσικές δικαιολογίες για να γίνουν πιστευτές από τους λαούς που θα συρθούν στη σφαγή.

Είναι αλήθεια το ότι η Τουρκία διατηρεί δυνάμεις στη Λιβύη, στην Κύπρο, στη Συρία, στο Ιράκ ενώ εμπλέκεται άμεσα και στη σύγκρουση Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν. Είναι αλήθεια ότι έχει αναθεωρητική στάση για τα σύνορα και τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή, ότι έχει προχωρήσει σε συμφωνία με τη Λιβύη για ορισμό των συνόρων των ΑΟΖ των δύο χωρών. Όπως είναι αλήθεια επίσης ότι ταλανίζεται από βαθιές εσωτερικές οικονομικές, πολιτικές και εθνικές αντιθέσεις με την οικονομία της να είναι σε τραγική κατάσταση και μια σειρά επαρχιών της στην ανατολή να έχουν έντονο το Κούρδικο στοιχείο. Είναι αλήθεια ότι η στάση της στην Κύπρο, όπου πίεσε για το άνοιγμα της παραλίας της Αμμοχώστου, είναι πρώτα και κύρια καταπιεστική για τους Τουρκοκύπριους που ζητούν ανεξαρτησία αλλά και με ισχυρό συμβολισμό. Είναι τέλος αλήθεια, ότι το στρατηγικό και θρησκευτικό της βάθος (ασκώντας τεράστια επιρροή στο σουνιτικό Ισλάμ) της δίνουν τη δυνατότητα να διαπραγματεύεται βάζοντας και δικούς της όρους στα παζάρια με τις Η.Π.Α., με τις Ρωσία-Κίνα αλλά και την Ε.Ε., προσπαθώντας να αποκομίσει τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη.

Είναι όμως ψέμα και μάλιστα μεγάλο το ότι η Ελλάδα αμύνεται.

Γιατί είναι αλήθεια πως η Ελλάδα είναι αυτή που έκλεισε τις δικιές της συμφωνίες με Κύπρο, Αίγυπτο και Ισραήλ (υπό την αιγίδα των Η.Π.Α. και της Γαλλίας) για τη δημιουργία του κοστοβόρου αγωγού East Med και για την εκμετάλλευση-μεταφορά φυσικού αερίου στην Ε.Ε., χωρίς μάλιστα να έχει ορίσει καν την ΑΟΖ της, κάτι που γνωρίζει πως προϋποθέτει συμφωνία με την Τουρκία. Είναι αλήθεια πως η συνεργασία αυτή, όπως ήταν αναμενόμενο, έφερε και αναβάθμιση των στρατιωτικών της σχέσεων με όλες τις παραπάνω χώρες, τη στιγμή που παίρνει ψίχουλα από τις εταιρείες (ανάμεσα στις οποίες η γαλλική Total , η βορειοαμερικάνικη Exxon Mobile και η ελληνική ΕΛΠΕ) που θα ρημάξουν το περιβάλλον. Είναι αλήθεια πως στην ίδια κατεύθυνση έχει συμμετάσχει στη δημιουργία του Tap που προσπαθεί να σπάσει τη κυριαρχία της Ρωσίας στις εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ε.Ε., ενός αγωγού που φέρνει αέριο που εκμεταλλεύονται εταιρείες από τις ΗΠΑ και το Αζερμπαϊτζάν. Είναι αλήθεια επίσης το ότι η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που έχει ορισμένο εναέριο χώρο τα 10 ν.μ., τέσσερα περισσότερα από τα χωρικά της ύδατα και το ότι οι περισσότερες περιπτώσεις παραβίασης αφορούν αυτό ακριβώς το σημείο. Είναι βέβαια επίσης αλήθεια το ότι στα πλαίσια ασκήσεων με το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα αντιλαμβάνεται το ότι οι "σύμμαχοί" της δεν μπορούν να δεχτούν αυτή την πρωτοτυπία και το κάνει γαργάρα. Όπως είναι αλήθεια το ότι στο κυνήγι μεταναστών, στις διώξεις και εκδόσεις κομμουνιστών αγωνιστών αλλά και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, μια χαρά συνεργάζονται ο ελληνικός με τον τουρκικό στρατό, ενώ λίγα χιλιόμετρα πιο κάτω μπορεί να ετοιμάζονται να προκαλέσουν θερμό επεισόδιο. Είναι αλήθεια το ότι η Ελλάδα δεν πηγαίνει στο διεθνές δικαστήριο της Χάγης όπως αντίστοιχα δεν πηγαίνει και η Τουρκία για να επιλύσουν τις διαφορές τους. Γιατί προφανώς και οι δύο ξέρουν ότι οι απαιτήσεις τους (είτε αφορούν το πλήρες δικαίωμα σε ΑΟΖ του Καστελόριζου για την Ελλάδα, είτε το μηδενικό δικαίωμα σε ΑΟΖ της Κρήτης για την Τουρκία δεν πατάν και πολύ στην κοινή λογική), ενώ αντίστοιχοι βερμπαλισμοί συνοδεύουν την κατάσταση στο Αιγαίο, το οποίο η Ελλάδα αξιώνει ούτε λίγο ούτε πολύ να μετατραπεί σε μία δικιά της λίμνη, με την αύξηση των χωρικών υδάτων σε 12 ν.μ., κάτι που αφενός προβλέπεται από το διεθνές δίκαιο, αφετέρου όμως δεν προσμετρά το ότι πολλές χώρες δεν την έχουν υπογράψει αλλά κυρίως τις ιδιαιτερότητες στην περιοχή. Είναι αλήθεια, το ότι η ελληνική αστική τάξη, μέσω της δικής της διπλωματικής στρατηγικής που εμπεριέχει την πλήρη υποταγή στους ιμπεριαλιστές των Η.Π.Α. και Γαλλίας, μία στρατηγική που ακολουθήθηκε κατά γράμμα από όλες τις πρόσφατες κυβερνήσεις, βαθαίνοντας μάλιστα απότομα επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχει καταφέρει να κάνει ένα νέο άνοιγμα για πλιάτσικο στα Βαλκάνια, τη στιγμή που τα ελληνικά μαχητικά αεροσκάφη επιτηρούν τους εναέριους χώρους τριών βαλκανικών χωρών (Μαυροβούνιο, Αλβανία, Β. Μακεδονία).

Είναι τέλος αλήθεια ότι και οι δύο αστικές τάξεις την ώρα που εκμεταλλεύονται και καταστέλλουν δίχως προηγούμενο τους εργαζόμενους στα μετόπισθεν, προσπαθούν να χαράξουν τις δικιές τους τυχοδιωκτικές, αντιδραστικές και άδικες επεκτατικές κινήσεις στην περιοχή, όχι βέβαια στον ίδιο βαθμό αλλά με μια κοινή προϋπόθεση: Αυτές να είναι παράγωγες και εξαρτώμενες των ιμπεριαλιστικών επιδιώξεων και πιο ειδικά των συμφερόντων των βιομηχανιών ενέργειας και πολεμικού εξοπλισμού μεγάλων οικονομιών, με τις οποίες προσπαθούν να ταυτιστούν.

2. Οι ιμπεριαλιστικές επιδιώξεις και διενέξεις στην περιοχή, ο ελλαδικός χώρος ως μία απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση

Η στρατηγική της ελληνικής αστικής τάξης συμπυκνώνεται όλο και πιο πολύ στις διαχρονικές της φράσεις: "οι Αμερικάνοι είναι φίλοι μας" και "Ελλάς-Γαλλία-Συμμάχία". Οι ντόπιοι βιομήχανοι και εφοπλιστές αλλά και το πολιτικό τους προσωπικό ξέρουν καλά πως κάθε τους επιδίωξη, κάθε δικιά τους προσπάθεια για οικονομική, πολιτική και στρατιωτική επέκταση προϋποθέτει την υπαγωγή τους σε κάποιο ιμπεριαλιστικό άρμα. Από τη Σούδα που έχει αποτελέσει πολλάκις ορμητήριο για το αιματοκύλισμα λαών της περιοχής μας μέχρι τη Συμφωνία των Πρεσπών. Από το νέο επενδυτικό πλάνο που θα φέρει εταιρείες των Η.Π.Α. να πλουτίσουν πάνω σε μία κοινωνική έρημο όπου τα πάντα ιδιωτικοποιούνται και οι εργαζόμενοι έχουν μείνει χωρίς δικαιώματα και με τσακισμένους μισθούς μέχρι τη συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ και την δεύτερη σε 1,5 χρόνο επίσκεψη Πομπέο όπου επέσπευσε και εμβάθυνε την στρατιωτική παρουσία των Η.Π.Α. στον ελλαδικό χώρο. Από τα θαλάσσια τεμάχια που θα πραγματοποιήσει έρευνες και εξορύξεις η Total μέχρι τα δισεκατομμύρια που θα τσεπώσει η γαλλική πολεμική βιομηχανία που θα μας πουλήσει μαχητικά αεροσκάφη και άλλους εξοπλισμούς. Από τους ανταγωνισμούς Η.Π.Α.-Γερμανίας για τα ναυπηγεία της Ελευσίνας και τις νέες πολεμικές φρεγάτες μέχρι τον ελλιμενισμό ενός από τα μεγαλύτερα πλοία του στόλου των Η.Π.Α. στη Σούδα αλλά και το ξεπούλημα των λιμανιών της Καβάλας και της Αλεξανδρούπολης.

Κανείς δεν πρέπει να ξέρει πως την ίδια ώρα οι Γάλλοι παζαρεύουν αντιεροπορικά συστήματα με την Τουρκία, κανείς δεν πρέπει να μάθει τις μπίζνες των Γερμανών με την Τουρκία την ώρα που μεταφέρουν το εργοστάσιο της Pitsos και της πουλάν οπλικά συστήματα. Γιατί είναι γνωστό πως ο πόλεμος αποτελεί μία επικερδή μπίζνα τόσο κατά τη διάρκεια του, όσο και κατά τη διάρκεια της περιόδου ανοικοδόμησης μετά τη λήξη του. Αλλά είναι και η ίδια η πολεμική προετοιμασία που προηγείται που αυξάνει την κερδοφορία για τους καπιταλιστές.

Μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, τα δισεκατομμύρια που θα εισρεύσουν στην γαλλική οικονομία για τα Rafale αποτελούν ένα σημαντικό ποσό. Σημαντικό ποσό θα είναι και αυτό που θα γλιτώσουν οι επενδυτές από τις φοροελαφρύνσεις και τους απίστευτα χαμηλούς μισθούς των εργαζομένων που θα απαγορεύεται να απεργούν και να διαδηλώνουν με τα πρόσφατα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν.

Μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, ο Πάιατ ανέφερε έμμεσα σε συνέντευξή του πως το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και γενικά η Ελλάδα μετατρέπονται σε τείχος στους δρόμους εμπορίου και εξαγωγών της Κίνας, μέσα στις ίδιες συνθήκες οι Η.Π.Α. ορίζουν πως η βιομηχανία της Ευρώπης πρέπει να σταματήσει να παίρνει φυσικό αέριο από τη Ρωσία, ενώ την ίδια στιγμή η Γερμανία που όλο και πιο συχνά αναφέρεται στη δημιουργία ευρωστρατού και διασπά το ΝΑΤΟϊκό μέτωπο, βολεύεται με το φτηνό ρώσικο αέριο.

Ζούμε λοιπόν μέσα σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης, το μέγεθος της οποίας δεν έχει ακόμα υπολογιστεί καθώς εκδηλώνεται παράλληλα με την εξάπλωση της πανδημίας και της αδυναμίας του παγκόσμιου καπιταλισμού και των κρατών να τη διαχειριστούν με στοιχειώδεις όρους ανθρωπισμού και όχι βάσει των νόμων της αγοράς. Μέσα σε ένα περιβάλλον όπου νέες συγκρούσεις προδιαγράφονται, άμεσα ή και μέσω αντιπροσώπων για το ποιες εταιρείες και ποια κράτη θα κυριαρχήσουν σε επιμέρους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας η οποία συρρικνώνεται, βυθίζεται στο χρέος για να βυθίσει με τη σειρά της το παγκόσμιο προλεταριάτο στην μαζική ανεργία και τη φτώχεια, ξεσκαρτάροντας παράλληλα τους πιο αδύναμους παίκτες της αγοράς.

Πάνω σε αυτό το οικονομικό και γεωγραφικό σταυροδρόμι Ελλάδα και Τουρκία, ουσιαστικά πτωχευμένες και με τεράστιο χρέος, περιμένουν να τσιμπήσουν όσο μεγαλύτερο κομμάτι γίνεται, από την πίτα που μοιράζουν ειρηνικά ή εμπόλεμα οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Ε.Ε., οι Η.Π.Α., η Ρωσία και η Κίνα, οι οποίες ας μη γελιόμαστε, παίζουν μεγάλα ποσά στη ρουλέτα της γεωπολιτικής για να διστάσουν να προκαλέσουν νέες επεμβάσεις, νέες εντάσεις και πολέμους.

3. Εθνικισμός και μιλιταρισμός, πλέκουν χέρι χέρι το σάβανο της εργατικής τάξης

Πατώντας λοιπόν πάνω σε υλικές αντιθέσεις μεταξύ εταιρειών εξόρυξης και βιομηχανιών πολέμων, μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αλλά και των αστικών τάξεων της περιοχής, ο εθνικισμός έρχεται να παίξει τον χιλιοπαιγμένο δικό του ρόλο: αφενός να δικαιολογήσει την εδώ και μια δεκαετία συνεχιζόμενη φτωχοποίηση και καταστολή του πολυεθνικού προλεταριάτου στα μετόπισθεν και αφετέρου να φανατίσει και να προετοιμάσει τις λαϊκές οικογένειες στην υποδοχή φερέτρων τυλιγμένων με ελληνικές σημαίες. Προστάζει: "είναι μπροστά στο εθνικό καλό που πρέπει να συνηθίσετε να ζείτε στην απόλυτη φτώχεια με σκυμμένο το κεφάλι" "είναι για χάριν του εθνικού καλού που πρέπει να είστε σε θέση να δώσετε τη ζωή σας σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο".

Κανείς δεν πρέπει να μάθει για το που οδήγησαν πριν 100 χρόνια οι "μεγάλες ιδέες" που και τότε ήταν ειδική παραγγελία των μεγάλων δυνάμεων, αλλά όλοι πρέπει να αφομοιώσουν πως οι εχθροί τους είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες (από πολέμους που συμμετείχε και η Ελλάδα άμεσα ή έμμεσα), αλλά και οι γείτονες λαοί που ζουν σε εξίσου δύσκολες συνθήκες. Εκπαιδευτικό σύστημα, μιντιάρχες αλλά και ένα σύνολο θεσμών και συλλόγων της υπερμεγέθους για τα δεδομένα της χώρας "νέας μεσαίας τάξης" των δεκάδων χιλιάδων μπάτσων, κληρικών, στρατιωτικών προσπαθούν καθημερινά να μολύνουν με το δηλητήριο του εθνικισμού και του ρατσισμού τους φτωχούς, θέλοντας την εργατική τάξη διαιρεμένη, φοβισμένη, υπάκουη.

Την ίδια στιγμή ο μιλιταρισμός επελαύνει και στρατιωτικοποιεί το σύνολο της κοινωνικής ζωής με γοργούς ρυθμούς. Δεν είναι μόνο οι υποχρεωτικές παρελάσεις των μαθητών, τα ψέματα κυβέρνησης και αντιπολίτευσης που δεν έχουν τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να μιλήσουν για τα πραγματικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τον νέο κύκλο έντασης στην περιοχή.

Αλλά χωρίς όλη αυτή την προπαγάνδα, πως αλλιώς θα γινόταν ανεκτά όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο κόντρα σε κάθε λογική;

Πως αλλιώς θα δικαιολογούνταν οι συνεχείς προσλήψεις, δεκάδες χιλιάδες τα τελευταία χρόνια, μόνιμου προσωπικού στο στρατό όταν υπάρχουν αντίστοιχα κενά σε προσωπικό στα σχολεία και στα νοσοκομεία;

Πως αλλιώς θα δικαιολογούταν η πρόσφατη αναδιάταξη των ενόπλων δυνάμεων, που αυτονομεί και αναβαθμίζει τις ειδικές δυνάμεις, που αυξάνει τον προϋπολογισμό για νέες στρατιωτικές μονάδες και εκτοξεύει τα έξοδα για τα εξοπλιστικά προγράμματα των ερχόμενων χρόνων την ίδια στιγμή που υπάρχουν 1.500.000 άνεργοι;

Πως αλλιώς θα δικαιολογούταν η μόνιμη δεύτερη θέση της Ελλάδας στη λίστα εξοπλισμών του ΝΑΤΟ μετά από τις Η.Π.Α. αλλά και τα, προσφάτως ανακοινωμένα, 10 δις για φρεγάτες, αεροπλάνα, πυρομαχικά όταν την ίδια στιγμή εκατομμύρια ζουν κάτω ή κοντά στο όριο της φτώχειας;

Πως αλλιώς θα δικαιλογούταν η άμεση εμπλοκή του στρατού στο μεταναστευτικό, οι επαναπροωθήσεις, τα βασανιστήρια στον Έβρο, το στήσιμο φυλακών για ανθρώπους που δεν έκαναν κάποιο αδίκημα και μάλιστα πάνω σε παλιά πεδία βολής όπως στο Καρά-Τεπέ;

Πως αλλιώς θα δικαιολογούνταν οι συνεχείς ασκήσεις καταστολής πλήθους που πραγματοποιούνται σε ελληνικά στρατόπεδα, η άμισθη εργασία για τους πτυχιούχους φαντάρους, το ότι οι στρατιώτες δεν μπορούν να έχουν κάρτα ΟΑΕΔ για να κρατιούνται χαμηλά τα ποσοστά των ανέργων;

Πως αλλιώς θα δικαιολογούνταν οι κομμένες άδειες, η όλο και πιο εντατική ψυχολογική και σωματική βία, οι φασιστικές ντόπες στους φαντάρους από τους αξιωματικούς έτσι ώστε να μετατραπούν σε δολοφόνους των εργατών της μίας ή της άλλης πλευράς του Αιγαίου;

Πως αλλιώς θα δικαιλογούνταν οι άνευ προηγούμενου διώξεις σε ολικούς αρνητές στράτευσης, η αύξηση της θητείας στο στρατό ξηράς αλλά και η συζήτηση που συμβαίνει για υποχρεωτική θητεία στα 18, όπου θα στείλει χιλιάδες νέα παιδιά να λοβοτομηθούν και να συνηθίσουν στην πειθαρχία και την υπακοή στους γαλονάδες που πληρώνονται αδρά για να σχεδιάζουν τις μελλοντικές ντόπιες αλλά και ΝΑΤΟικές αιματοχυσίες;

Πως αλλιώς θα δικαιλογούνταν το ότι μετά τους δικαστές και τους μπάτσους, οι μόνοι που παίρνουν ολόκληρα αλλά και προσαυξημένα τα αναδρομικά τους είναι οι στρατιωτικοί; Αυτή η παρασιτική νέα κοινωνική ελίτ, που στέκεται ανάμεσα στους αστούς και στους εργάτες για να προστατεύει τους πρώτους και για αυτό συνταξιοδοτείται στα 45 όταν τα όρια συνταξιοδότησης για εμάς, τους "κοινούς θνητούς" ανεβαίνουν διαρκώς ενώ οι συντάξεις μας πετσοκόβονται και τα αναδρομικά μας φορολογούνται;

4. Να μπλοκάρουμε την πολεμική προετοιμασία του ΝΑΤΟ και των αστικών τάξεων της περιοχής σε κοινό διεθνιστικό αγώνα με τους λαούς των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής

Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να νικήσουμε, μιας και σε αντίθετη περίπτωση, θα είμαστε οι μεγάλοι χαμένοι της ιστορίας κάτι που θα ισχύει τόσο στην περίπτωση πολέμου όσο όμως και στην περίπτωση της ειρήνης σε περιόδους άγριου καπιταλισμού. Και για να νικήσουμε χρειάζονται δύο βασικές παραδοχές:

Οι συσχετισμοί αυτή τη στιγμή είναι αρνητικοί για την παγκόσμια εργατική τάξη και τους λαούς, ο ιμπεριαλισμός αλλά και τα καπιταλιστικά κράτη δεν έχουν αντίπαλο δέος, οι εθνικισμοί καταφέρνουν ακόμα να μας κρατάν διαιρεμένους. Ταυτόχρονα αρνητικές είναι και οι ισσοροπίες που υπάρχουν και μέσα στο προλεταριάτο που ζει και εργάζεται στην Ελλάδα και που παρακολουθεί αμήχανο τις εξελίξεις, φοβισμένο καθώς βρίσκεται μέσα σε μια κατάσταση ημιανεργίας-ημιεργασίας, ανακυκλούμενο διαρκώς από δουλειά σε δουλειά, απασχολούμενο κυρίως στον τομέα των υπηρεσιών, μακριά από μαζικούς χώρους εργασίας που κυριαρχούσαν προηγούμενες δεκαετίες ενώ τέλος παραμένει απομακρυσμένο, όχι άδικα, από την συνδικαλιστική γραφειοκρατεία της ΓΣΕΕ που ανοιχτά πλέον αναπαράγει θέσεις και αιτήματα των αστών. Οι αγώνες βρίσκονται σε ύφεση, η λογική της ανάθεσης στη σοσιαλδημοκρατία, η διαρκής άμυνα αλλά και η λογική του μικρότερου κακού εξασθένησαν τις ταξικές και λαϊκές αντιστάσεις των αρχών της προηγούμενης δεκαετίας, οι μαζικές πορείες καταγγελίας των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της κρατικής καταστολής ή ακόμα για την υπεράσπιση των εργατικών δικαιωμάτων έχουν χρόνια να εκδηλωθούν. Υπάρχουν σημαντικές προσπάθειες σε όλους τους τομείς, από το αντιπολεμικό μέχρι την υπεράσπιση της φύσης και από τις πρωτοβουλίες για στήσιμο ή ζωντάνεμα σωματείων μέχρι τον αγώνα ενάντια στο φασισμό και το ρατσισμό που κρατάν τη φλόγα αναμμένη, αλλά μένοντας ασυντόνιστες από κλάδο σε κλάδο και από θεματική σε θεματική αδυνατούν να δώσουν τις απαραίτητες και συνολικές απαντήσεις που αρμόζουν απέναντι στο μέγεθος της καπιταλιστικής κρίσης και της επίθεσης των αστών. Αυτή λοιπόν είναι μια πρώτη παραδοχή.

Είναι αστικός μύθος το ότι όλα τα παραπάνω, το ότι οι ήττες επαναστατικών προσπαθειών αλλά και η πολυετής κρίση στο παγκόσμιο εργατικό κίνημα, σήμαναν κάποια οριστική νίκη του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού αλλά και το τέλος της ιστορίας. Το Βιετνάμ δεν είναι τόσο παλιά ιστορία για το πως μπορούν να τσακιστούν οι ιμπεριαλιστές που δεν είναι παρά χάρτινοι τίγρεις, η Παλαιστίνη συνεχίζει να παλεύει, οι Ζαπατίστας το ίδιο, παρόμοια και ο λαός της Βολιβίας. Αντίστοιχα οι προλεταριακές και κοινωνικές εξεγέρσεις αυτής και της προηγούμενης χρονιάς στην Αμερικάνικη ήπειρο έδειξαν ότι ο γίγαντας ξυπνάει σιγά-σιγά από τις ίδιες τις συνθήκες φτώχειας και άγριας καταστολής που του επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον, ενώ άγριες απεργίες με πρωτοφανή μαζικότητα ξεσπούν σε μία σειρά από χώρες της δύσης αλλά και της περιφέρειας. Οι αιτίες υπάρχουν. Οι αφορμές υπάρχουν. Και αν κάτι χρειάζεται η εποχή μας είναι η, βήμα το βήμα, ύφανση ενός νέου σχεδίου απελευθέρωσης της εργατικής τάξης και της ανθρωπότητας, που θα βάλει τέλος στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, στη λεηλασία της φύσης, στους πολέμους, που θα βάλει στο επίκεντρο την κάλυψη των αναγκών όλων των ανθρώπων. Αυτό που μας λείπει λοιπόν είναι ένα σχέδιο αλλά μαζί και η ψυχολογία που θα μας φέρουν οι νίκες στους μικρούς καθημερινούς αγώνες. Οι μικρές νίκες που θα μας ξανακάνουν να πιστέψουμε στις δικές μας δυνάμεις και στη δική μας δράση, αλλά και οι μεγάλες νίκες κοντινών ή μακρινών επαναστάσεων που θα σπάσουν το μεγαλύτερο μύθο του καπιταλισμού που αυτοπαρουσίαζεται ως "μονόδρομος" για την ανθρωπότητα. Τον μύθο που κατάφερε να σπάσει παρά την γραφειοκρατική εξέλιξή της, η επανάσταση στη Ρωσία το 1917 γεμίζοντας ελπίδα και όνειρα τους λαούς όλου του κόσμου.

Έχοντας στον νου μας λοιπόν τη μοριακή δουλειά που οφείλουμε να κάνουμε για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς μέσα στην τάξη και την κοινωνία, αλλά και το ότι το μεγάλο βήμα της ανθρωπότητας μπορεί και πρέπει να γίνει, ξέρουμε καλά πως η αντιπολεμική και αντιιμπεριαλιστική πάλη θα είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι αυτής της προσπάθειας. Το βάθεμα της ανάλυσης μας πάνω στις ρευστές γεωπολιτικές εξελίξεις δρα παράλληλα με το πλάτεμα της δουλειάς μας μέσα στην εργατική τάξη για να καλλιεργήσουμε, όσο μας αναλογεί και κόντρα στην μονόπλευρη αστική προπαγάνδα, τον προλεταριακό διεθνισμό, την ανάγκη για ειρήνη και φιλιά στους λαούς αλλά κυρίως για τη συγχρονισμένη πάλη τους ενάντια στον κοινό εχθρό.

Μαζί με τους νέους και τις νέες, θα παλέψουμε για να μπλοκάρουμε την πολεμική προετοιμασία του ΝΑΤΟ και του Ελληνικού κράτους. Μαζί με τους μετανάστες και τις μετανάστριες θα παλέψουμε ενάντια στις βίαιες επαναπροωθήσεις, τα βασανιστήρια, τους θανάτους αλλά και τον εγκλεισμό τους σε δομές που διαχειρίζεται η αστυνομία και ο στρατός. Μαζί με τους γείτονες λαούς θα παλέψουμε για να φύγουν οι βάσεις των ιμπεριαλιστών από την περιοχή αλλά και για να πάψουν τα ντόπια εκμεταλλευτικά καθεστώτα να μας ξεζουμίζουν και να μας προετοιμάζουν ως κρέας για τα κανόνια τους. Μαζί με τους μαθητές και τους φοιτητές θα παλέψουμε για να καταργηθούν τα εξοπλιστικά προγράμματα και τα λεφτά αυτά να δοθούν για την υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές ανάγκες, θα παλέψουμε για να πάψουν τα πανεπιστήμια να είναι παραμάγαζα έρευνας για ΝΑΤΟ, στρατό, αστυνομία. Θα παλέψουμε ενάντια στις υπερεξουσίες που παίρνει ο στρατός, ενάντια στην στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής, ενάντια στην αύξηση της θητείας και στην στράτευση στα 18. Μαζί με την εργατική τάξη θα παλέψουμε κόντρα στη σιωπή νεκροταφείου που επιβάλουν οι αστοί στα μετόπισθεν για να μπορέσουν ανενόχλητοι να επιδοθούν στους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς τους, θα στήσουμε ξανά το εργατικό κίνημα στα πόδια του, θα ξαναζωντανέψουμε τα εργατικά σωματεία, τις παλιές και νέες μορφές οργάνωσης και αυτοάμυνας των φτωχών στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και στις σχολές. Για να βάλουμε μπροστά τα εργατικά συμφέροντα που τσακίζει η εθνική ενότητα, η ενότητα που μας ζητούν να έχουμε μαζί με τα παράσιτα αυτής της κοινωνίας, τους βιομήχανους, τους εφοπλιστές, τους τραπεζίτες.

Να κάνουμε τον αγώνα ενάντια στον μιλιταρισμό και τον εθνικισμό, τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό, τον αγώνα αλληλεγγύης στους μετανάστες, τον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό που αποτελεί βασικό εργαλείο διαίρεσης της εργατικής τάξης, κομμάτι κάθε μικρού και μεγάλου αγώνα, που θα ζωντανέψει και θα ξαναφέρει στο προσκήνιο το παγκόσμιο προλεταριάτο που θα τελειώσει αυτή τη φορά μια και καλή με τον καπιταλισμό και τα κράτη.

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ Ε.Ε., ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΝΑΤΟ

ΟΥΤΕ ΣΤΑΓΟΝΑ ΑΙΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΟΖ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΞΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΩΝ
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΕΞΟΠΛΙΣΜΟΥΣ
ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΘΗΤΕΙΑ

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΙΣ ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 24/10 ΣΤΙΣ 13.00
στην Αθήνα στα Προπύλαια και στη Θεσσαλονίκη στην Καμάρα

Ταξική Αντεπίθεση (ομάδα αναρχικών και κομμουνιστών)
Επικοινωνία: tathexess@riseexup.net, taksexiki-anteexpithesi@exespiv.neext
Facebook: Έφοδος στον Ουρανό
Site: taksiki-antepithesi.gr

πηγή : https://www.facebook.com/efodosstonourano/pho…
πηγή : email που λάβαμε στις 21 Οκτωβρίου 17h

Ανάμεσα στις καθημερινές δηλώσεις Χαρδαλιά για τον κίνδυνο της «πανδημίας», περνάνε στο πλάι σημαντικές εξελίξεις στη γεωπολιτική σκακιέρα.

Ο ελληνικός καπιταλισμός έχει στρατευθεί να διαμορφώσει ένα σύμπλεγμα ελληνικών «αμυντικών» κινήσεων απέναντι στον «παράφρονα» Ερντογάν. Μέσα από καθημερινούς βομβαρδισμούς της κυβερνητικής προπαγάνδας, τα ελληνικά «δίκαια» εκτείνονται από τη Λιβύη μέχρι τη Συρία. Λίγο ακόμα και θα ανασύρουν τα «προαιώνια» ελληνικά εδάφη της Σικελίας και του Αφγανιστάν. Για τα ελληνικά ΜΜΕ είναι «πρόκληση» η συμφωνία Λιβύης - Τουρκίας αλλά «δίκαιο» η αντίστοιχη Ελλάδας - Αιγύπτου. Όμως τα χειρότερα δεν είναι τα παπαγαλάκια και τα fake news, όσο οι «αλήθειες» και η πραγματική πολεμική κλιμάκωση που ενορχηστρώνεται από την Ελλάδα σε συνεργασία με ΝΑΤΟ - Ισραήλ.

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να εκμεταλλευτεί το πολιτικό τάιμινγκ και να μετατρέψει το τακτικό πλεονέκτημα σε ανατροπή του συσχετισμού δύναμης στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα προηγούμενα χρόνια χτιζόντουσαν οικονομικές συμμαχίες, όπου με το ένα χέρι πρόσφεραν στην Τουρκία «ευρωπαϊκή προοπτική» και με το άλλο την πέταγαν έξω από ΑΟΖ και οικονομικούς διαδρόμους. Για χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης υπήρξε μια διελκυστίνδα, όπου μπορεί να είχε μεταφερθεί στις καλένδες η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, αλλά μέσα από το «προσφυγικό» και το «κυπριακό» διατηρούνταν κίνητρα συνεργασίας για την τουρκική αστική τάξη. Το βάθεμα της κρίσης, όμως, και η συνεχής δαιμονοποίηση του Ερντογάν από την αμερικάνικη διπλωματία, άνοιξαν την όρεξη για εναλλακτικά σχέδια.

Οι ΗΠΑ προφανώς και δεν θέλουν να εντάξουν την Τουρκία στον «άξονα του κακού», παρά επιδιώκουν μια ανατροπή της συγκεκριμένης κυβέρνησης ή την πειθάρχησή της. Όμως για το ελληνικό κεφάλαιο αυτή είναι μια ιστορική ευκαιρία να εξαπλώσει την επιρροή του πέρα από τα Βαλκάνια. Οι συμφωνίες με Ισραήλ, Αίγυπτο, Γαλλία, δίνουν τη δυνατότητα παρέμβασης του ελληνικού αστισμού σε κάθε μεριά της Μεσογείου. Εννοείται, βέβαια, πως αυτή η διεκδίκηση πρέπει να υποστηριχθεί όχι μόνο με οικονομικά - διπλωματικά μέσα αλλά να δημιουργήσει μια δύναμη πυρός που να μπορεί να δείξει σε εχθρούς και φίλους την ικανότητα υπεράσπισης των «εθνικών δικαίων».

Η αγορά των 18 πολεμικών αεροσκαφών Rafale αποτελεί μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Η δημιουργία επιθετικής δύναμης ενάντια στους αμυντικούς S-440 που προμηθεύτηκε η Τουρκία, δείχνουν το χτίσιμο επεμβατικής κι όχι αποτρεπτικής δύναμης. Η οικονομική «θυσία» για την αγορά τους, προσπαθεί να χτίσει ένα success story την περίοδο της ύφεσης και την ώρα που βάλλεται η τουρκική οικονομία από τις επιθέσεις των Διεθνών Οίκων. Η παραπέρα στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Έβρου και η διεύρυνση της στρατιωτικής θυσίας, αποτελούν σάλπισμα εθνικιστικής συστράτευσης. Αυτές οι επιλογές επιβραβεύονται από τις ΗΠΑ με την αναβάθμιση της Νατοϊκής βάσης στη Σούδα. την ώρα που οι Αμερικάνοι απειλούν με το κλείσιμο της αντίστοιχης του Ιντσιρλίκ στην Τουρκία.

Αυτές οι εξελίξεις, προφανώς, δεν προκύπτουν από ενιαία συμφέροντα ΗΠΑ - Γαλλίας - Ισραήλ - Αιγύπτου με Ελλάδα. Η κάθε μια αστική τάξη έχει τη δική της ατζέντα και δεν έχουν παγιωθεί οι συμμαχίες. Η κάθε Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία και Μάλτα, αναζητεί άλλες ισορροπίες που να βάζουν και τη δική τους χώρα στη μοιρασιά, γι` αυτό και υπάρχουν ενστάσεις για τα «μέτρα» ενάντια στην Τουρκία. Παρ` όλες τις λυκοφιλίες, παρ` όλες τις τακτικές συμμαχίες ένα πράγμα είναι μόνο σίγουρο: Η ελληνική αστική τάξη και η κυβέρνηση της ΝΔ πάνε να βάλουν φωτιά στη Μεσόγειο μέσα από το αχόρταγο, επιθετικό προσωπείο τους.

Η ΟΡΜΑ καλεί σε Διεθνιστική Αντιπολεμική συγκέντρωση το Σάββατο 24/10 στις 13:00 στα Προπύλαια και πορεία προς την Βουλή.

Στην ίδια μας τη χώρα είναι ο εχθρός. Υπονόμευση του "αξιόμαχου" του ελληνικού κράτους.
Καμια εθνική ενότητα με την ακροδεξιά κυβέρνηση και την εγχώρια αστική τάξη.
Πόλεμο στην δεξιά και στον εθνικισμό με όπλο την εξέγερση και το διεθνισμό.

https://ormantifa.org/diethnistiki-antipolemi…