kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Τραπεζάκι αλληλεγγύης στους δικαζόμενους για 6/12/'16 & στις καταλήψεις των Εξαρχείων

Την Τετάρτη 23 Μάη 9πμ στο μικτό όρκωτό δικαστήριο (οδ. Δέγλερη, ΜΟΔ2) θα συνεχιστεί η δίκη των συλληφθέντων της 6ης Δεκέμβρη 2016. Μεταξύ αυτών και η συντρόφισσα Μ.Σ. που υπερασπίστηκε την αντίσταση ενάντια στην αστυνομική πολιορκία της γειτονιάς και αναμένεται να καταθέσει η τον πολιτικό λόγο της στο δικαστήριο.
Τις προηγούμενες μέρες κορυφώθηκε η πολεμική προπαγάνδα εναντίον της μαχητικής αντίστασης και των εγχειρημάτων αυτοοργάνωσης στα Εξάρχεια, με την κατασκευασμένη προβοκατόρικη αναφορά των 400 άγνωστων-γνωστών χαφιέδων προς τον αρχιεισαγγελέα και τα δημοσιεύματα της διαμερισματικής συμβούλου του συριζα Αναστασίας Λαζαρίδου και της συντάκτριας Αφροδίτης Τζιαντζή στην κυβερνητική εφημερίδα efsyn στις 14 και 17/5.
Την Κυριακή 20 Μάη από τις 1μμ θα βρισκόμαστε στην πλατεία Εξαρχείων, με πολιτικό τραπεζάκι αλληλλεγγύης στους δικαζόμενους για τις κινητοποιήσεις μνήμης και υπεράσπισης της γειτονιάς των Εξαρχείων στις 6/12/'16 κι ενάντια στην καθεστωτική στοχοποίηση των καταλήψεων κι ευρύτερα της γειτονιάς.

Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΜΙΑΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΗ

ΔΙΑΡΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΑΧΗΤΙΚΗ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΙΩΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΟΣΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ

_________________________
Ακολουθεί η ανάλυση της GARE απέναντι στις τρέχουσες κατασταλτικές κινήσεις γύρω από τα Εξάρχεια:

400+ φασίστες ξεμύτησαν από τον υπόνομο

*Φασίστες: Πολίτες που επικροτούν, προετοιμάζουν το έδαφος και συμμετέχουν στην κρατική καταστολή. Ο φασισμός αποτελεί την πολιτική έκφραση και την πολιτικοστρατιωτική οργάνωση της ταξικής επίθεσης των αφεντικών σε μοριακή κλίμακα. Οι κυρίαρχες κάστες που αντιπροσωπεύονται στο πολιτικό καθεστώς επιχειρούν την πολιτική/πολιτισμική εξόντωση και την υλική καθυπόταξη της εκμεταλλευόμενης και αποκλεισμένης κοινωνικής βάσης. Ο φασισμός είναι η ολοκλήρωση της αστικής δημοκρατίας, η ενεργητική κρατικοποίηση και ταξική κάθαρση του δήμου.

Οι «πραγματικοί κάτοικοι» και οι «έντιμοι και νόμιμοι επαγγελματίες», οι 400 άγνωστοι-γνωστοί χαφιέδες των Εξαρχείων, δίνοντας την κατασκευασμένη προβοκατόρικη αναφορά τους στον αρχιεισαγγελέα, προέβαλαν δυο πρακτικούς στόχους του κράτους ως αιτήματά τους: Να διαποτιστεί η γειτονιά από τον αστυνομικό στρατό κατοχής και να εκκαθαριστεί κάθε εκδήλωση κοινωνικής αυτοοργάνωσης, αυτοάμυνας και αυτοδιεύθυνσης.

Η πολεμική προπαγάνδα όπως κορυφώνεται στην κίνηση των 400 και στα δημοσιεύματα της διαμερισματικής συμβούλου του συριζα Αναστασίας Λαζαρίδου και της συντάκτριας Αφροδίτης Τζιαντζή στην κυβερνητική εφημερίδα efsyn στις 14 και 17/5, επιβεβαιώνει τα προτάγματα και τις ειδικές επισημάνσεις των πολιτικών τοποθετήσεών μας απέναντι στην καταστολή των καταλήψεων και της γειτονιάς των Εξαρχείων από την αρχή της GARE μέχρι σήμερα.

Ο κύριος σκοπός της πολύτροπης πολιορκίας των Εξαρχείων είναι η εξάλειψη των βάσεων αντίστασης και αυτοοργάνωσης. Οι εντεινόμενες ταξικές αντιθέσεις δεν είναι διαχειρίσιμες δίχως την αστυνομική και ποινική πειθάρχηση. Το κράτος οξύνει κάθε μέρα τα ανοιχτά μέτωπα ταξικού και περιβαλλοντικού ελέγχου και αφαίμαξης. Συνεχίζει τον αιματηρό πόλεμο για τη στεγανοποίηση των συνόρων απέναντι στους πληγέντες του διακρατικού πολέμου, με τις εξοντωτικές συνθήκες μέσα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα ρατσιστικά ποργκρόμ και την εκκένωση προσφυγικών καταλήψεων. Επιβάλει νέους ληστρικούς νόμους, νέες συνθήκες μισθωτής-άμισθης σκλαβιάς και μόνιμης ημιανεργίας, διώξεις και απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική δράση, με νέα μνημόνια και ποινικούς μηχανισμούς. Επιχειρεί, με τα νέα συστήματα στα μέσα μαζικής μεταφοράς τον αποκλεισμό των κοινωνικά και ταξικά υποβαθμισμένων, το μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού που είναι ήδη φτωχοποιημένο και αποκλεισμένο. Μεγιστοποιεί το πλήθος των εγκλείστων στις φυλακές με αθρόες καταδίκες βάσει ταξικών κριτηρίων και επιμήκυνση της κράτησης (επιφόρτωση ποινών και περιορισμός αδειών και αναστολών), διατηρώντας συγχρόνως τις έσχατες συνθήκες επιβίωσης, προσωπικής και κοινωνικής αποδόμησης κι εξάρτησης. Παρατείνει την αιχμαλωσία των κρατούμενων αγωνιστών κι αποχαλινώνει την ασφαλίτικη δράση σε όλο το κοινωνικό πεδίο. Για όλους αυτούς τους λόγους το κράτος επιδιώκει την αποεδαφικοποίηση των επαναστατικών προταγμάτων, ώστε να σβήσει την σπίθα της γενικής εξέγερσης κι όταν αναπόφευκτα ξεσπάσει το συμπιεσμένο κοινωνικό δυναμικό, να μην έχει που να σταθεί, να οργανωθεί κι από που να εξορμήσει, να μην έχει παράδειγμα προοπτικής, συλλογικά βιώματα, ιστορική μνήμη.

Η εποπτεία κάθε γωνιάς της πόλης, η ικανότητα άμεσης ένοπλης επέμβασης οπουδήποτε μέσα στον αστικό χώρο, η ικανότητα απομόνωσης κι εξόντωσης όποιου δεν υπακούσει, η διάχυτη καθημερινή τρομοκρατία με την παρουσία αστυνομικών δυνάμεων, η αφομοίωση των δημόσιων τόπων στους κανόνες και την κουλτούρα της εξουσίας, αποτελούν εγγενείς και αλληλένδετες ανάγκες του κράτους. Σκοπός της ακατάπαυστης αστυνομοκρατίας είναι η απομόνωση, η απώθηση και τελικά η αυτοκαταστροφή κάθε άρνησης στο καθεστώς. Οι γειτονιές πολιορκούνται για να κατακερματιστεί η επερχόμενη εξέγερση πριν ακόμα εκδηλωθεί˙ να κατακερματιστεί ο κάθε δυνάμει εξεγερμένος, αφομοιώνοντας την κρατική βία. Οι εστίες μαχητικού αγώνα βάλλονται για να απογυμνωθεί η επερχόμενη εξέγερση από τις επαναστατικές βάσεις της.

Το νέο κύμα στοχοποίησης των Εξαρχείων και συκοφάντησης της μαχητικής αντίστασης και των καταλήψεων αποτελεί τη συνέχεια της διαρκώς εντεινόμενης πολιορκίας της γειτονιάς και των προηγούμενων εκκενώσεων και ποινικών διώξεων. Η συστηματική επίθεση στις μαχητικές κινητοποιήσεις με πολεμικά μέσα (καταιγισμός χημικών, ευθείες βολές δακρυγόνων και πλαστικών σφαιρών, συστηματικοί τραυματισμοί και άγρια βασανιστήρια, κακουργηματικές διώξεις και προφυλακίσεις) και οι αστυνομικές εισβολές σε καταλήψεις δεν έχουν καταφέρει να ξεριζώσουν την καθημερινή αντίσταση από τη γειτονιά. Η GARE ανακαταλήφθηκε άμεσα δυο φορές, καθιστώντας αποτυχημένη την επιδίωξη του κράτους και των μηχανισμών του να αφαιρέσουν από το χάρτη μια εστία αυτοοργανωμένης αντίστασης, με την ποινική ομηρία των τεσσάρων συλληφθέντων συντρόφων. Η κοινότητα αγώνα της GARE, που δεν έπαψε ούτε για μια μέρα να αγωνίζεται σε μια πλειάδα πεδίων του ταξικού-κοινωνικού πολέμου, συνεχίζει τη δράση της από το ίδιο έδαφος.

Οι 400+ φασίστες είναι ο λαγός που πετάγεται από τα δεξιά για να τραβήξει τον λύκο της καταστολής που έχει ήδη ανακοινώσει μια νέα επίθεση από τα αριστερά, ματαιοδοξώντας πάλι να ισοπεδώσει την μαχητική αυτοοργάνωση και αλληλεγγύη δίχως αντίσταση. Οι σατράπηδες πάλι μαστιγώνουν τη θάλασσα.

Τα άρθρα στην efsyn αποκαλύπτουν ευθαρσώς το βρώμικο πολιτικό υπόστρωμα της κατασταλτικής στρατηγικής του συριζα. Η βιαστική διαφοροποίηση της δημοτικής παράταξης του συριζα, είναι η επανάληψη του γελοίου σεναρίου μιας αριστερής αντιπολίτευσης μέσα στο κυβερνόν κόμμα. Δεν θα προσφέρουμε έναν ειρμό σ' αυτά τα ασυνάρτητα ξεβράσματα. Θα ξεσκονίσουμε τα διαμάντια.

«Τα Εξάρχεια εδώ και δύο τουλάχιστον δεκαετίες δεν είναι αυτά που ξέραμε και αγαπήσαμε.»

Ναι. Ακριβώς από τότε η γειτονιά αλώνεται εκτατικά από την αγορά διασκέδασης και τους μπράβους της.

«... της ελεύθερης διακίνησης ναρκωτικών...»

Τα Εξάρχεια, ως εστία αντί-καθεστωτικής κουλτούρας, εξέγερσης και εδαφικοποίησης των προταγμάτων του ανταγωνιστικού κινήματος, βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο στρατηγικών καταστολής, στις οποίες τα μαφιόζικα κυκλώματα (ναρκεμπόριο, προστασία, τράφικινγκ κλπ) έχουν ενεργό συμμετοχή. Ο παρακρατικός ρόλος τους στη συγκεκριμένη γειτονιά είναι διττός. Αφενός, η αλλοτρίωση του κοινωνικού χώρου, η διάχυση της εξάρτησης και της παθητικοποίησης. Αφετέρου, η άμεση επίθεση σε αγωνιστές και κινηματικούς χώρους.

Ξέχασε κάποιος την πρέζα που έριξε στην πλατεία το πασοκ από το '80 και το ιστορικό σύνθημα "οι μπάτσοι πουλάνε την ηρωϊνη"; Τους τόνους των Μαρινάκηδων, που όσο κρατάνε τη βιτρίνα αποτελούν "έντιμους και νόμιμους" επιχειρηματίες, αξιότιμους συνομιλητές των κυβερνήσεων;

«... απ' την αλβανική μαφία, ακούγεται...»

Κανένα κύκλωμα του πεζοδρομίου δεν θα μπορούσε να σταθεί αν δεν είχε προετοιμαστεί το έδαφος με την κυριαρχία της νόμιμης κατανάλωσης, μέσα στην οποία άνθισε η αγορά παράνομων ουσιών και δεν είχε τις πλάτες των ντόπιων κυκλωμάτων. Η συγκεντρωτική και μιλιταριστική οργάνωση και επιβολή των ανεπίσημων αγορών είναι μια δομική συνθήκη του ίδιου του κρατικού ελέγχου. Ο ρατσισμός έρχεται και για να συγκαλύψει τα εγκλήματα των ελλήνων αφεντικών.

«Γνώρισα σχεδόν όλους τους πραγματικούς αναρχικούς τις δεκαετίες '70 και '80»

Αφού επί τρια χρόνια οι διάφοροι παρατρεχάμενοι του συριζα μας έκαναν τις υποδείξεις τους για την αυθεντική και την άχρηστη εξέγερση και για τον καλό και τον κακό αγώνα ενάντια στην καταστολή, να μην μας πουν και τ' αφεντικά τους ποιοί είμαστε αναρχικοί και ποιοί όχι;

Κρατήστε μακρυά από την ιστορία μας τα τοξικά σάλια σας.

«Η αστυνομία απουσιάζει απ' τον δρόμο που υπάρχει το αστυνομικό τμήμα της (Καλλιδρομίου)»

Η Καλλιδρομίου, ως σύνορο του Στρέφη με την υπόλοιπη γειτονιά, αλλά και λόγω της GARE αποτελεί τόπο εντατικής στρατιωτικής παρουσίας. Σε κάθε μαζική μαχητική κινητοποίηση στη γειτονιά ο δρόμος καταλαμβάνεται από ματ, όπως επίσης, σε κάθε αστυνομική κινητοποίηση, καταλαμβάνεται από ορδές μηχανών, όπκε και ασφαλιτών, για τον αποκλεισμό της πρόσβασης στο λόφο. Από τις 7 Δεκέμβρη του '17 οι περιπολίες των δολοφόνων των οπκε στον συγκεκριμένο δρόμο και ειδικά μπροστά από την κατάληψη ήταν καθημερινές.

Για την πρώτη εισβολή στη GARE χρησιμοποιήθηκαν οι οπκε, που όλο αυτό το διάστημα περιπολούν στη γειτονιά για να υποβάλουν ένα κλίμα τρομοκρατίας κι έχουν γίνει στόχος επιθετικών δράσεων. Οι μισθοφόροι που στάλθηκαν στην Κατάληψη ήταν εξοπλισμένοι με αλεξίσφαιρες ασπίδες και κράνη, με προτεταμένα τα όπλα, στοχεύοντας τους συντρόφους κατά τη σύλληψή τους. Ήταν άλλη μια κίνηση προετοιμασίας μιας νέας αστυνομικής δολοφονίας, όπως αυτές που προηγήθηκαν από τις αρχές Νοέμβρη, με πυροβολισμούς σε αυτοκίνητο, σκοπιές, περιπολίες και ελέγχους με αυτόματα όπλα, μαζικές προσαγωγές, βασανιστήρια και αστυνομικούς βανδαλισμούς στη γειτονιά. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι αυτός ο αυτοματισμός της εξουσίας, η ένταση της κρατικής βίας, δυναμώνει τα κινήματα, αποδομεί τις αυταπάτες και φέρνει τελικά την ανατροπή των καθεστώτων. Οι φόβοι της εξουσίας δεν γίνεται να μας φοβίζουν. Μας καλούνε να προχωρήσουμε δυναμικά.

«...κατάληψη στην Καλλιδρομίου, στο σπίτι του χαράκτη Ιακωβίδη...»

Ποιός Ιακωβίδης ρε! Δαγκλή τον λέγαν τον αντιστασιακό. Άθλιοι πολιτικάντηδες που επιχειρούν να καπηλευτούν μια ιστορία, χωρίς να ξέρουν ούτε το όνομα του ανθρώπου.

«...τα εγγόνια του μάζεψαν τα χαρακτικά του παππού τους...»

Το κτίριο στην Καλλιδρομίου 74 όπου στεγάστηκε η κατάληψη GARE είναι συνδεδεμένο με την ιστορία της αντίστασης στον ελλαδικό χώρο. Στο κτίριο ζούσε και εργαζόταν μέχρι τον θάνατό του το 1991 ο αγωνιστής ζωγράφος και χαράκτης Χρίστος Δαγκλής. Στο έργο του αποτύπωσε κομμάτια της αντιστασιακής ιστορίας, όπως την είχε βιώσει κι ο ίδιος ως μαχητής και καλλιτέχνης του αντιφασιστικού αγώνα, ως μελλοθάνατος στο Γουδή το '44 και από το '46 μέχρι το '56 ως εκτοπισμένος σε Ικαρία, Λήμνο, Μακρόνησο και Άη Στράτη. Ο Δαγκλής δεν πούλησε ποτέ τους πίνακές του. Από τον θάνατό του μέχρι τη μέρα που ξαναμπήκε ζωή στο κτίριο, εκατοντάδες έργα, ένας πλούτος της ιστορίας του αγώνα, έμενε παραμελημένος και αφύλακτος κάτω από την σκόνη.

Τα έργα του Δαγκλή παραλήφθησαν από έναν Δήμο με ευθύνη συγγενών κατόπιν συννενόησης με την κατάληψη μια βδομάδα μετά την έναρξή της. Αυτός ο κοινός πλούτος βρίσκεται ακόμη, μετά από 25 χρόνια σε μια αποθήκη. Η ιστορία της αντίστασης ανήκει σε αυτούς που σηκώνουν τη σημαία της σε κάθε εποχή. Η ιστορία της αντίστασης και οι τόποι της δεν αποτελούν αστικό κληρονομικό δικαίωμα. Τη μνήμη του αγωνιστή Δαγκλή δεν μπορεί να την καπηλευτεί ένα καθεστώς άγριας τρομοκρατίας που βομβαρδίζει τις διαδηλώσεις και τις γειτονιές με χημικά, που συντηρεί ειδικούς νόμους και συνθήκες αιχμαλωσίας για τους πολιτικούς κρατούμενους, που φυτεύει στρατόπεδα συγκέντρωσης και δολοφονεί μαζικά τους απόκληρους στα σύνορα.

Η μνήμη του αγώνα δε ξεπουλιέται στη μιλιταριστική καταστολή και τις ανθρωπιστικές μπίζνες της. Από τη στιγμή που η κατάληψη GARE έφερε στην επιφάνεια τον εξόριστο Δαγκλή και το έργο του, το σπίτι του δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι τίποτα άλλο παρά ένα ακόμη σπίτι της αντίστασης.

«Δεν μας φτάναν οι μπαχαλάκηδες, πλάκωσε κι η διεθνής επανάσταση, μια πολύ βολική επανάσταση με τζάμπα σπίτι και ξεχαρμάνιασμα απ' την αγγλοσαξονική αυστηρότητα.»

Αναπόσπαστο μέρος του αυτοπροσδιορισμού και της ζωής της Κατάληψης ήταν από την αρχή ο έμπρακτος διεθνισμός. Η GARE αποτελεί έναν κόμβο διεθνιστικής αλληλεγγύης και σημείο συνάντησης των σημερινών αγώνων και των εμπειριών μεταξύ συντρόφων που αγωνίζονται σε διαφορετικούς τόπους. Η οργάνωση του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο δεν θα μπορούσε να χωρέσει στα σύνορα της εξουσίας. Αυτό εκφράστηκε και με την κοινή στάση των συλληφθέντων συντρόφων, απέναντι στην καταστολή, κατά την πρώτη αστυνομική εισβολή.

"Τζάμπα σπίτι" λέει το πνεύμα του λαδέμπορα. Να υποθέσουμε ότι οι σύντροφοι θα έπρεπε να νοικιάζουν rbnb από "έντιμους και νόμιμους επιχειρηματίες", να χλαπακιάζουν στα εστιατόρια που προστατεύονται από ελληναράδες μπράβους και να ξεχαρμανιάζουν στα μπαράκια, όπου πουλιέται διακριτικά το καλύτερο σταφ; Ή να κλείσουν τα σύνορα και για τους ευρωπαΐους;

«Η Γκάρε κατέλαβε το Πολυτεχνείο τις μέρες του εορτασμού και ξέσπασε με μανία στα υπέροχα μασίφ μάρμαρα της σκάλας.

Ως απόφοιτος του ΕΜΠ, αλλά και ως μέλος της γενιάς του Πολυτεχνείου, ένιωσα την άκρα ταπείνωση.»

Πίσω τυμβορύχοι!

«Οι 360 μέρες του χρόνου περνούν χωρίς αστυνόμευση της παραβατικότητας στο όνομα δήθεν του άβατου.»

Είναι τα Εξάρχεια μια «όαση» ελευθερίας από την καταστολή; Τίποτα δεν συνηγορεί σ'αυτό, όσο κι αν κραυγάζουν, απ' τη μια πλευρά ο Τόσκας, η καθεστωτική αντιπολίτευση και τα media, που ζητάνε περισσότερη αστυνόμευση και απ' την άλλη πλευρά τα φερέφωνα της κυβέρνησης μέσα στη γειτονιά, που διατείνονται ότι η περίοδος της ωμής καταστολής ανήκει στο παρελθόν. Η πολιορκία των Εξαρχείων από κάθε λογής αστυνομικές δυνάμεις εντείνεται ακατάπαυστα. Σε καθημερινό επίπεδο, καμία άλλη περιοχή της πόλης ή του ελλαδικού χώρου δεν βρίσκεται περικυκλωμένη και δεν διατρέχεται από τόσες αστυνομικές δυνάμεις όσες τα Εξάρχεια.

«...κόλαση χημικών, κρότου-λάμψης και μολότοφ. Η περιοχή θυμίζει λωρίδα της Γάζας.»

Οι δοσιλογικές οργανώσεις μέσα στα Εξάρχεια έχουν στηλιτεύσει τον αγώνα ενάντια στην αστυνομική κατοχή, κάνοντας έναν σαρκαστικό αντιπαραλληλισμό με τα κατεχόμενα της Παλαιστίνης. Διαφωτίζοντας σχετικά με την καθεστωτική προπαγάνδα, το ανοιχτά αυτοοργανωμένο σώμα της αντίστασης επισήμανε ότι χαρακτηριστικό παράδειγμα της σημασίας των τελετουργικών συμπλοκών αποτελεί η αντίστοιχη πρακτική στα κατεχόμενα της Παλαιστίνης, η οποία εκδηλώνεται σε εβδομαδιαία βάση και εντάσσεται μέσα στις πάγιες τακτικές όλων των αντιστασιακών οργανώσεων. Οι θεσμικοί συνέταιροι αδειάζουν τώρα τα φερέφωνά τους. Το αφεντικό μπορεί να μιλάει έξω απ' τα δόντια.

«Συστήθηκε μια επιτροπή απ' τους βουλευτές Φλαμπουράρη, Μπαλτά και Φίλη, και τον κ. Μάρκου απ' το υπ. Προστασίας του Πολίτη, για την αντιμετώπιση της βίας στην περιοχή. Ο βουλευτής Φίλης πρότεινε την εκκένωση της κατάληψης της Καλλιδρομίου σε συνεργασία με την Ιντερπόλ. Ο βουλευτής Μπαλτάς ανέλαβε να κάνει τις επαφές με τον πρύτανη του ΕΜΠ, για την εκκένωση και συντήρηση του κτιρίου Γκίνη στο Πολυτεχνείο, για τη μετατροπή του σε λαϊκό Πανεπιστήμιο.»

Ο Φλαμπουράρης, σύνεδρος για τα Εξάρχεια! Για να θυμηθούμε who is who. Η οδός Βουλγαροκτόνου βρίσκεται υπό αστυνομική κατοχή εδώ και δύο χρόνια, με πρόσχημα την προστασία ενός σπιτιού του υπουργού και βουλευτή Αλέκου Φλαμπουράρη, που έχει κομβική ευθύνη στη χάραξη της ληστρικής οικονομικής πολιτικής. Ο εν λόγω θεσμικός κομπιναδόρος δεν κατοικεί εδώ. Δεν θα μπορούσε να είναι ανεκτός σε μια λαϊκή γειτονιά. Το σίγουρο είναι πως είτε έτσι είτε αλλιώς, έχει επιβληθεί ένα μόνιμο στρατόπεδο μπάτσων μέσα στα Εξάρχεια, σε μια περιοχή κατοικίας.

Η εγκατάσταση ετοιμοπόλεμων δυνάμεων σε περιφερειακή δίοδο μιας γειτονιάς, είναι κομμάτι ενός σχεδίου στρατοκρατικής πολιορκίας, μια πρακτική εμπνευσμένη από τα ταγματασφαλίτικα μπλόκα της ναζιστικής κατοχής, που εκφράζει στο ακέραιο τον σύγχρονο κρατικό ολοκληρωτισμό. Η αντικοινωνική δραστηριότητά τους είναι γνωστή στον κόσμο της γειτονιάς.

Σχετικά με την GARE και την ιντερπόλ, ας φέρουν και την Μοσάντ. Ο διεθνισμός είναι αδιαπραγμάτευτος.

Όσο για το λαϊκό πανεπιστήμιο, το έχει δημιουργήσει η κοινωνική κίνηση. Το Γκίνη και τα κάγκελα του Πολυτεχνείου είναι και θα παραμείνουν σχολεία του αγώνα.

«Πολλά εγκαταλειμμένα κτίρια γίνονται εστίες μολύνσεων ή εμπρησμών καθώς στην περιοχή παίζονται παιχνίδια γεωπροσόδου.»

«Real estate είναι, όχι πολιτικές διαδικασίες...»

Η διάδραση της ακατάπαυστης κινητικότητας και της διαρκούς έμπρακτης αμφισβήτησης του κρατικού ελέγχου και της αστυνομοκρατικής πολιορκίας μέσα στην γειτονιά συγκροτεί μέχρι σήμερα την άμυνά της απέναντι στα σχέδια των κεφαλαιοκρατών για την βαθύτερη εκμετάλλευση και τον εξευγενισμό της, σχέδια που προϋποθέτουν και αποσκοπούν στην πραγματική ερήμωση της γειτονιάς, δηλαδή στην εξόντωση του κοινωνικού κινήματος.

Η GARE αποτελεί αναφαίρετο σημείο αναφοράς για τα Εξάρχεια της αντίστασης, ενάντια στα σχέδια πολιτικής αφομοίωσης και εξευγενισμού.

«Υπάρχει ενδιαφέρον απ' τον σύλλογο εκδοτών βιβλίου για αποκατάσταση του κτιρίου Λαπαθιώτη.»

Οι επιχειρηματίες του βιβλίου να επιστρέψουν στους εργάτες του βιβλίου την κλεμένη υπεραξία, με αυξήσεις μισθών και ν' αφήσουν το real estate.

«Για την ανάπλαση της πλ. Εξαρχείων είμαστε σε κατάσταση αναμονής για τα έργα του μετρό.»

Η στοχοποίηση των Εξαρχείων εξυπηρετεί τα ειδικά οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που λυμαίνονται την περιοχή (καταναλωτική αγορά φαγητού-ποτού και real estate, αγορά προστασίας και παράνομων ουσιών, κρατικοί θεσμοί και νομενκλατούρα που κατοικεί εδώ, κυρίως αριστερή, κλπ). Το επανεμφανιζόμενο σχέδιο κατασκευής σταθμού ΜETRO πάνω στην πλατεία Εξαρχείων, το οποίο έχει την υποστήριξη όλων των προαναφερόμενων παραγόντων εκμετάλλευσης, αποτελεί προμετωπίδα της καπιταλιστικής αποικειοποίησης μιας γειτονιάς. Αν επιτρέπαμε να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, ένα εργοστασιακό βάραθρο θα κατάπινε τη δημόσια εστία της γειτονιάς για μια δεκαετία, περνώντας τη κοινωνική ιστορία από το χειρουργείο του αστικού προγραμματισμού

«Η φροντίδα για τους ελεύθερους χώρους πρασίνου (λόφος Στρέφη, Πεδίον του Αρεως, πλατεία Εξαρχείων) είναι ανύπαρκτη.»

«Λόφος Στρέφη: Να φωτιστούν τα νταμάρια. Το φως είναι το πρώτο βήμα για την απομάκρυνση της παραβατικότητας.»

«...να υπάρξει τουλάχιστον ένας κηπουρός, ένας φύλακας κι ένας εργάτης καθαριότητας.»

«Για την παιδική χαρά του Στρέφη έχω προτείνει επανειλημμένα, χωρίς ανταπόκριση, τον φωτισμό και τη φύλαξή της.»

«Πλήρης εγκατάλειψη παιδότοπων Στρέφη, Αγ. Νικόλα στα Πευκάκια.»

Να καταργήσουμε τη νύχτα! Ούτε σπιθαμή χωρίς αστυνομική εποπτεία! Δημόσιοι χώροι, λευκά κελιά. Το Πεδίο του Άρεως είναι ήδη ένα πρότυπο. Αποτελεί ένα διαχρονικό πεδίο συγκέντρωσης, αστυνομικού και υγειονομικού ελέγχου, φυσικής εκκαθάρισης (με δολοφονικές ουσίες) και ποινικής διαχείρισης των απόκληρων. Πρόσφατα έδωσε το παρόν και το ίδρυμα Ωνάση, η ναυαρχίδα του αθηναϊκού εξευγενισμού. Πάραυτα για τις παιδικές χαρές δεν πέφτει ούτε σεντς από τη συριζαία περιφερειάρχη. Να θυμίσουμε ότι στην προηγούμενη ανάπλαση, πριν μια δεκαετία (πασοκ), οι εργολάβοι τσέπωσαν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για μαρμαράκια.

Όποιος έχει σχέση με τη γειτονιά των Εξαρχείων ξέρει ότι η τελευταία προσπάθεια βελτίωσης της παιδικής χαράς του Στρέφη έγινε από αυτοοργανωμένη πρωτοβουλία κατοίκων κι ότι σ' αυτήν του

Αγ.Νικόλα έχει ήδη αναλάβει ο Δήμος: Αναρτήθηκε ταμπέλα με απαγορεύσεις και το τηλέφωνο της αστυνομίας.

«Με διακίνηση ανθρώπων και ναρκωτικών κι αψιμαχίες.

Κατάληψη Γκάρε στην Καλλιδρομίου, Νοταρά και ταβέρνα Ξανθής.»

Στη μέχρι τώρα ζωής της, η Κατάληψη GARE αποτέλεσε μια πολύμορφη εστία κοινωνικής αυτοοργάνωσης και πολιτικής ζύμωσης: Συνελεύσεις εγχειρημάτων, πολιτικές εκδηλώσεις, πολιτιστικές εκδηλώσεις, προγράμματα συλλογικής αυτομόρφωσης, μπαρ οικονομικής ενίσχυσης πολιτικών κρατούμενων και διωκόμενων αγωνιστών και διάθεση ενός ανεξάρτητου χώρου και δημιουργία μιάς ανοιχτής συνέλευσης για τη λειτουργία ενός δημόσιου λουτρού και πλυντηρίου, το οποίο επί σχεδόν ένα χρόνο παρέχει μια βασική υποδομή επιβίωσης σε πολλούς ανθρώπους που έχουν την ανάγκη της. Τη θέση αυτής της ελέυθερης και ανοιχτής συλλογικής δομής επιχείρησε να λεηλατήσει μια ΜΚΟ, δηλαδή τα βρώμικα πολιτικά και οικονομικά νταραβέρια του κράτους με τους επιχειρηματίες της φιλανθρωπίας.

Με την κοινωνική δραστηριότητά της η Κατάληψη GARE δεν έφτιαξε έναν τόπο αποσπασματικής-εναλλακτικής ανακούφισης και παθητικής ανοχής στην καπιταλιστική βαρβαρότητα. Κάθε εγχείρημα κοινωνικής αυτονόμησης δεν μπορεί παρά να συνδέεται με το σύνολο της ταξικής και κοινωνικής αντίστασης. Η Κατάληψη GARE συμμετέχει και αναλαμβάνει όσες ευθύνες και πρωτοβουλίες μπορεί να σηκώσει σε ένα σύνολο μετώπων αγώνα: Συγκρότηση της αντίστασης στην κατεχόμενη γειτονιά των Εξαρχείων, αλληλεγγύη στην εργατική αντίσταση, αλληλεγγύη στους αγώνες των φυλακισμένων και των πολιτικών κρατουμένων ανά τον κόσμο, συμμετοχή σε αντιφασιστικές και αντισεξιστικές κινητοποιήσεις, ο σημαντικός αγώνας που δίνεται σήμερα για τις ελεύθερες μετακινήσεις, ενάντια στην εκμετάλλευσή τους και στην ταξική χωροταξική συνοριοποίηση της πρωτεύουσας.

Η Κατάληψη GARE έφερε όλους αυτούς τους αγώνες στη γειτονιά των Εξαρχείων με συνεχείς παρεμβάσεις στη λαϊκή της γειτονιάς, με μαζικές ενημερώσεις πόρτα-πόρτα, επικοινωνία με τους κατοίκους κ' τη νεολαία των Εξαρχείων κ' ανοιχτές εκδηλώσεις.

Η επίθεση στην Κατάληψη GARE είναι επίθεση σε όλα αυτά, είναι επίθεση στον κόσμο της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, για να διαιωνιστεί η εκμετάλλευση και η καταπίεση.

Παραμένουμε στις επάλξεις για να περιφρουρήσουμε τα εδάφη της εξεγερσιακής-επαναστατικής κοινότητας απέναντι στη διαρκή κρατική και παρακρατική επιθετικότητα. Καλούμε κάθε εγχείρημα αυτοοργάνωσης να βρίσκεται σε μαχητική ετοιμότητα. Καλούμε κάθε συλλογικότητα αγώνα να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί για να υπάρχουν οι αναγκαίες άμεσες επιθετικές απαντήσεις. Καλούμε σε μια πλατιά μετωπική συστράτευση για να αντιστρέψουμε τους όρους του πολέμου. Για τον θάνατο της εξουσίας. Για την αναρχία.

«Πρέπει να υπάρξει διαχωρισμός, υπάρχουν καταλήψεις με κοινωνικό έργο και άλλες "περίεργες" ως ποινικές...»

Η GARE έχει βρεθεί από τα πρώτα βήματά της στο στόχαστρο της αντιεξεγερτικής/αντιαναρχικής πολεμικής, για τη συνεχή παρέμβασή της, μαζί με άλλους συντρόφους, στη γειτονιά των Εξαρχείων και σε διάφορα σημεία αγώνα, στην κατεύθυνση της ανοιχτής και οριζόντιας συνοργάνωσης της αντίστασης και της κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης, υπερασπιζόμενη την άμεση σύγκρουση με τη βία της εξουσίας, που διαιωνίζει την κυριαρχία του φόβου και της εκμετάλλευσης. Καλλιεργώντας σ' ένα επίμαχο κοινωνικό έδαφος διεργασίες μαχητικής συγκρότησης, είναι αναμενόμενο να γινόμαστε μια πραγματική απειλή για τον κρατικό έλεγχο και για όλα τα κλιμάκια της εξουσίας που αντλούν υπεραξία πάνω σ' αυτόν το χώρο.

Ο χειρότερος εχθρός που έχει βρει απέναντί του ο κόσμος του αγώνα είναι οι διαφορετικές πολιτικές κλίκες που του επιτίθενται με γλώσσα διχαλωτή. Από τη μια πλευρά εκδηλώνεται με τον οχετό της παραπολιτικής λάσπης, των κατασκευασμένων απαξιωτικών, προβοκατόρικων και ποινικών κατηγοριών, της καταδοτικότητας, των μαφιόζικων ή των κομματικών απειλών και της αποενοχοποίησης της κρατικής καταστολής. Στην παράλληλη πλευρά, εκδηλώνεται με την καπηλεία και την ουδετεροποίηση της επαναστατικής-εξεγερσιακής μνήμης και πρόταξης, που μπορεί πρόσκαιρα, επιφανειακά κι ελεγχόμενα, ακόμα και να αβαντάρει μαχητικές πρακτικές προκειμένου να καθυποτάξει την κοινωνική σύγκρουση.

Μέσα από ένα γενικότερο πρίσμα, η επίθεση στην GARE αποτέλεσε απόπειρα εκφοβισμού του οριζόντιου κινήματος και επιβολής μιας κατάστασης άτυπου ή κι επίσημου κρατικού ελέγχου πάνω στα εγχειρήματα αυτοοργάνωσης, μέσω του τεχνητού διαχωρισμού σε «ιδεολόγους» και «μπαχαλάκηδες», όπως αυτός προτάσσεται από τα καθεστωτικά media, τα κυβερνητικά στελέχη, τους εισαγγελείς και τα φερέφωνά τους. Η κρατική καταστολή περπάτησε στο δρόμο που άνοιξε η εισβολή στην κατάληψη Πολυτεχνείου, από τους επίδοξους ηγεμόνες-στραγγαλιστές του κινήματος. Οι συκοφαντικές ανακοινώσεις εναντίον του Πολυτεχνείου συνυπέγραψαν την οριογραμμή που θέτει το κράτος ενάντια στο μαχητικό αντιθεσμικό αγώνα, υπηρετώντας τη νομιμότητα και τη μεσολάβηση.

Η ανοιχτή κοινότητα της αλληλεγγύης έχει γερά αντανακλαστικά, στέκεται ενωμένη απέναντι στον εχθρό, μακριά από σεχταριστικές λογικές και δεν εγκαταλείπει κανέναν οδόφραγμα. Οι επιθέσεις στη GARE πέφτουν στο κενό, διότι απέτυχε η απόπειρα απομόνωσης της, η απόπειρα διάσπασης, παγώματος και ποδηγέτησης των αναρχικών και των εγχειρημάτων αντίστασης. Η πολιτική υπονόμευσης του κόσμου του αγώνα ήταν ηττημένη εξαρχής.

«...συλλογικότητες που δρουν στη γειτονιά...με θέμα "την επανοικειοποίηση"»

Η αντιεξεγερτική προπαγάνδα αποτελεί απόρροια οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων και δεσμών. Ως τέτοια, πρέπει να μην γίνεται αντιληπτή σαν μια άποψη μέσα στο κίνημα, ούτε καν σαν κοινωνικός συντηρητισμός, αφού έρχεται να εξωραΐσει την αντικοινωνική βία των κατασταλτικών μηχανισμών. Πρόκειται για οργανωμένη αρωγή στις κρατικές απόπειρες ερημοποίησης του δημόσιου εδάφους κι ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.

Αργά ή γρήγορα, έρχεται η ώρα που η κατασκευή και εμπέδωση συκοφαντιών και ιδεολογημάτων τα οποία πηγάζουν από το κρατικό οπλοστάσιο, επιστρέφουν στο κεντρικό ταμείο, στην εφαρμοζόμενη κατασταλτική στρατηγική. Όταν έρχεται ο λογαριασμός, κάτω από τα κροταλίσματα της κρατικής τρομοκρατίας, οι ταχυδακτυλουργοί που ακροβατούν μεταξύ κινήματος και αντιεξέγερσης μένουν όχι μόνο χωρίς την επιδιωκόμενη υπεραξία, αλλά κι εντελώς ξεβράκωτοι, καθότι κυρίαρχος είναι ακόμα ο νόμος της πρωτογεννούς συσσώρευσης (λεηλασία), με χημικά, σφαίρες και δικαστήρια.

Με τον μαχητικό αγώνα υπερασπιζόμαστε τους δημόσιους τόπους

Δεν θα αφήσουμε ούτε ένα μέτρο γης στα χέρια του κράτους

Κανένας μπάτσος, ποτέ και πουθενά

19 Μάη 2018

Κατάληψη GARE