kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στη δίκη των 8 διωκόμενων μεταναστών από Π.Ράλλη

ακριβής τοποθεσία : Δ80Δ 2ος οροφος 9π.μ

Συνεχεια της δίκης των 8 μεταναστών από Πέτρου Ράλλη που διακόπηκε στις 27/4

ΓΙΑ ΤΟΥΣ 8 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ Π. ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 35 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

Με πρωτοβουλία του Συντονισμού συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ) καλέστηκε ανοιχτή συνέλευση όπου συμφωνήθηκε το παρακάτω πλάνο δράσεων σχετικά με τις υποθέσεις των 8 και των 35 διωκόμενων μεταναστών από Πέτρου Ράλλη και Μόρια

• 14/4 12:00 :: ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ (Μοναστηράκι)
• 20/4 9:00 :: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ για τους 35 (Χίος)
• 21/4 11:00 :: ΜΟΤΟΠΟΡΕΙΑ & ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΗΝ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ (εκκίνηση από Π.Άρεως)
• 27/4 9:00 :: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ για τους 8 (Λουκάρεως)

στις 10/4 καλούμε ανοιχτή συνέλευση για τα διαδικαστικά των παραπάνω δράσεων

κάλεσμα :Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ)

επικοινωνία :https://ssaekk.espivblogs.net/

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ!

Στις 31 Μαΐου 2017, στη Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, γνωστή ως Πέτρου Ράλλη, 8 μετανάστες συλλαμβάνονται ύστερα από επίθεση που δέχτηκαν από τους δεσμοφύλακες μέσα στα κελιά τους. Η αφορμή για την επίθεση ήταν πως οι μετανάστες ζητούσαν να επικοινωνήσουν με τον διευθυντή ώστε να ενημερωθούν για την εξέλιξη της κράτησης τους, όντας ήδη 8 έως 10 μήνες κρατούμενοι. Η απάντηση στο απλό αυτό αίτημα ήταν να τους ξυλοφορτώσουν άγρια, με αποτέλεσμα να μεταφερθούν και οι οχτώ στο νοσοκομείο με ανοιγμένα κεφάλια και σπασμένα χέρια. Στη συνέχεια, για τη συγκάλυψη του ξυλοδαρμού, στήθηκε αμέσως δικογραφία εναντίον τους. Μια αντανακλαστική κίνηση στην οποία πάντα καταφεύγουν οι βασανιστές όταν θέλουν να δικαιολογήσουν τη βία τους.

Οι λόγοι για τους οποίους οι έγκλειστοι μετανάστες διαμαρτύρονταν δεν είναι απλώς πως βρίσκονται στα κελιά της Πέτρου Ράλλη χωρίς να έχουν τελέσει κανένα ποινικό αδίκημα (πέραν της έλλειψης εγγράφων) αλλά το ότι βρίσκονται φυλακισμένοι για πολλούς μήνες μέσα σε ένα τελείως αόριστο πλαίσιο κράτησης. Στην Πέτρου Ράλλη, όπως και όλα τα κέντρα κράτησης, ο έγκλειστος δεν ξέρει και δεν ενημερώνεται για πόσο καιρό θα κρατείται. Έτσι, ξυπνάει κάθε πρωί με την ελπίδα ότι θα ελευθερωθεί, και κοιμάται κάθε βράδυ με το βάρος άλλης μιας μέρας στο κλουβί, κάτι που μόνο ως βασανιστήριο μπορεί να νοηθεί. Όταν απέναντι στη μεταχείριση αυτή, οι έγκλειστοι/ες μετανάστες/ριες τολμούν να προβούν στην ελάχιστη διαμαρτυρία η απάντηση του κράτους είναι βίαιη, οργανωμένη και προμελετημένη.

Μέσα στην στημένη δικογραφία εναντίον τους περιέχεται πως υπήρξε «κλιμάκωση της έντασης», πως οι κρατούμενοι «προσπάθησαν να αποδράσουν χτυπώντας συντονισμένα την κεντρική πόρτα της πτέρυγας για να τη σπάσουν» και ότι δήθεν, στην προσπάθεια τους να τραπούν σε φυγή «γλίστρησαν και χτύπησαν μόνοι τους». Αυτό που έγινε στην πραγματικότητα είναι ότι οι μπάτσοι απρόκλητα εισέβαλαν στα κελιά και ξυλοκόπησαν όποιον βρήκαν μπροστά τους ενώ οι μετανάστες χτυπούσαν την πόρτα της πτέρυγας ζητώντας να δούνε τον διευθυντή και να ενημερωθούν για τον χρόνο της κράτησης τους.

Αν και στην συγκεκριμένη περίπτωση υπάρχει βίντεο, που καταδεικνύει τον τρόπο «διαχείρισης» των μεταναστών με τη χρήση βίας, οι ανθρωποφύλακες έχουν το θράσος να υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο και η εισαγγελική αρχή να υιοθετεί αυτά τα ψέματα. Το γεγονός αυτό δεν μας εκπλήσσει, απλά επιβεβαιώνει ότι οι κάμερες, όπως και όλα τα μέσα παρακολούθησης, εξυπηρετούν μονάχα τους σκοπούς αυτών που τα χειρίζονται, της εξουσίας και των παρατρεχάμενών της.

Το ίδιο καλοκαίρι, οι ίδιες σκηνές βίας επαναλαμβάνονται στο κέντρο κράτησης της Μόρια στη Λέσβο. Μετά από μια σειρά από κινητοποιήσεις που λήγουν με την εξέγερση στις 18 Ιουλίου 2017 από τους/τις έγλειστους/ες μετανάστες/στριες, οι ανθρωποφύλακες ορμούν, ξυλοφορτώνουν και συλλαμβάνουν 35 μετανάστες στο σωρό.

Η δικογραφία τους στήθηκε χρησιμοποιώντας επίσης το κακούργημα της στάσης κρατουμένου και τους απειλεί με πολυετή ποινική κράτηση. Τα κοινά σημεία των δύο υποθέσεων δεν εμπίπτουν μόνο στην ποινική δίωξη που ασκείται με την σχεδόν ταυτόχρονη σύλληψη τους. Tόσο οι 8 όσο και οι 35, βρίσκονταν διοικητικά κρατούμενοι, σε άθλιες συνθήκες χωρίς δυνατότητα ενημέρωσης για τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, και έγιναν οι δέκτες της βίαιης κατασταλτικής πρακτικής του κράτους με την ίδια κεντρική πολιτική απόφαση.

Παρά το όποιο φιλανθρωπικό προσωπείο προσπαθεί το κράτος, είτε με αριστερή είτε με δεξιά διαχείριση, να προβάλει προς την κοινωνία, η διαχείριση των μεταναστριών-ων γίνεται με ένα ευρύ φάσμα κατασταλτικών πρακτικών που εφαρμόζονται από τις φυλακές-νησιά μέχρι και τα κέντρα στην ενδοχώρα. Άθλιες συνθήκες διαβίωσης, απομόνωση και εξαφάνιση από τη σφαίρα του ορατού, κράτηση που κανείς δεν ξέρει το τέλος της, καθημερινοί βασανισμοί και ξυλοδαρμοί για ασήμαντη αφορμή, δικογραφίες και φυλακίσεις για παραδειγματισμό. Η Πέτρου Ράλλη, ως Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής αποτελεί κομβικό σημείο στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής και οι συνθήκες εγκλεισμού που επικρατούν εκεί μπορούν κάλλιστα να αποτελέσουν πρότυπο για τη «διαχείριση» όλων των μεταναστών. Το βασικό απρόβλεπτο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια είναι οι αντιδράσεις κυρίως από τους ίδιους τους κρατούμενους, που θα θελήσουν να αντισταθούν στην αναίτια κράτηση τους.

Είναι κρίσιμο η έκβαση αυτού του αγώνα να μην καταρρακώσει για ακόμη μία φορά την αντίσταση εντός των τειχών. Ένα δυνατό κίνημα αλληλεγγύης μπορεί να αφήσει παρακαταθήκη που δε θα σβηστεί τόσο εύκολα και θα αποτελέσει έναυσμα για αιχμηρότερους αγώνες.

Γιατί απέναντι σε οποιονδήποτε εγκλεισμό, ακόμα και σε αυτόν με το πιο ανθρωπιστικό προσωπείο, η αντίσταση, από την πιο μικρή καθημερινή πράξη μέχρι την πιο βίαιη εξέγερση, δεν είναι ούτε νόμιμη ούτε παράνομη, είναι απλά δίκαιη.

Όσο μετανάστες και μετανάστριες στοιβάζονται σε κελιά και σε κέντρα κράτησης, εμείς θα προσπαθούμε να εφευρίσκουμε τρόπους να στεκόμαστε δίπλα τους.

Όσο άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση τα έγγραφα που βρίσκονται στην τσέπη τους ή τη χώρα προέλευσής τους, εμείς θα φωνάζουμε ότι τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα της γης και θα κάνουμε ο,τι νομίζουμε για να τις εξαλείψουμε.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 8 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ Π. ΡΑΛΛΗ

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 35 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ

Συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης (ΣΣΑΕΚΚ)

Μια φλεγόμενη κραυγή από την Πέτρου Ράλλη / Την τετάρτη 23.5 συνέχεια του δικαστηρίου των 8

Τρίτη 15 Μαΐου 2018, απειλητικός πυκνός μαύρος καπνός και φλόγες ξεφεύγουν από τα παράθυρα του δεύτερου ορόφου στο διοικητικό κέντρο κράτησης της Πέτρου Ράλλη. Αυτή η πυρκαγιά δεν είναι ατύχημα, είναι το ξέσπασμα μιας έκρηξης από τις αφόρητες συνθήκες που υφίστανται οι κρατούμενοι. Μια προσπάθεια να σπάσει η συνηθισμένη ασφυκτική κανονικότητα του εγκλεισμού. Μέσα από τις πράξεις τους, εκτέθηκαν, πήραν το ρίσκο μιας αναβαθμισμένης βίαιης καταστολής από τις κρατικές δυνάμεις και τώρα φέρουν το κόστος της εξέγερσής τους.

Τρεις μέρες μετά τα γεγονότα αυτά, την Παρασκευή 18 Μαίου, μια συγκέντρωση αλληλεγγύης καλέστηκε από τον συντονισμό ενάντια στα κέντρα κράτησης έξω από το κολαστήριο της Πέτρου Ράλλη. Κατά τη διάρκεια αυτής της συγκέντρωσης, ακόμη περισσότερο από τις προηγούμενες, οι κρατούμενοι, πιέζοντας και σκαρφαλώνοντας ο ένας στον άλλο, προσπάθησαν να αποκτήσουν ορατότητα από τα παράθυρά των κελιών τους.

Η κατάσταση στο εσωτερικό φαίνεται πολύ τεταμένη, οι κρατούμενοι καταβάλλουν μια σοβαρή προσπάθεια να επικοινωνήσουν μαζί μας, φωνάζοντας και ρίχνοντας αντικείμενα με γραπτά ονόματα και μηνύματα κινδύνου, περνώντας τα πάνω από τα κεφάλια των μπάτσων και τους φράχτες από συρματόπλεγμα.Από το διάλογό μας με τους φυλακισμένους, λάβαμε τις ακόλουθες πληροφορίες. Παρόλο που τα γεγονότα γύρω από το συμβάν της φωτιάς είναι θολά, οι συνέπειες της εξέγερσης και της καταστολής που ακολούθησαν είναι αναμφισβήτητες. Αφού τα ίχνη της εξέγερσης εξαφανίστηκαν, μια ομάδα δέκα κρατουμένων μεταφέρθηκε σε κλειστό γραφείο και ξυλοκοπήθηκε άγρια πριν μεταφερθεί σε άγνωστο προορισμό.

Τις επόμενες ημέρες, τα μέτρα εντός της Πέτρου Ράλλη έχουν αλλάξει δραστικά. Πολλές μεταφορές σε άλλα στρατόπεδα και κέντρα κράτησης συνέβησαν, μαζί με απελάσεις πίσω στα νησιά και αρκετές απελευθερώσεις. Για εκείνους που παρέμειναν τα μέσα πίεσης που χρησιμοποιούνται από τις κρατικές αρχές αυξάνονται. Για παράδειγμα, η διακοπή του νερού και η απουσία ηλεκτρικής ενέργειας στις εγκαταστάσεις υγιεινής. Αυτές οι μεγάλες ελλείψεις επιδεινώνουν τις συνθήκες και εμποδίζουν την παραμικρή ελάχιστη φροντίδα των συνεχιζόμενων ασθενειών και λοιμώξεων.

Συν τοις άλλοις, μερικοί από τους μετανάστες κάνουν το Ραμαζάνι, οπότε δεν τρώνε και δεν πίνουν κατά το φως της ημέρας. Οι μπάτσοι εκμεταλλεύονται αυτή την κατάσταση με την ακύρωση της διανομής `κατάλληλου` γεύματος, χρησιμοποιώντας το ως μορφή τιμωρίας. Τις τελευταίες μέρες, κάθε ένας από αυτούς έλαβε μόνο ένα κρουασάν και ένα μπουκάλι νερό το βράδυ, μετά από μια μακρά μέρα νηστείας. Ξεδιάντροπα, η ίδια φτωχή τροφή χρησιμοποιήθηκε ως δωροδοκία για να ησυχάσουν οι κρατούμενοι κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης αλληλεγγύης. Μια βρώμικη κίνηση που βρήκε την έντονη άρνηση των κρατουμένων.

Το κλίμα τρομοκρατίας, φυσικού και ψυχολογικού πολέμου που επιβλήθηκε στους κρατούμενους στην Πέτρου Ράλλη, το οποίο αναβαθμίζεται σε περιόδους εξέγερσης, ωθεί ορισμένους από τους κρατουμένους να αυτοκτονήσουν. Μας είπαν για μια ανεπιτυχής απόπειρα τις τελευταίες μέρες και η ιδέα περιτρυγιρίζει έντονα το κεφάλι ορισμένων. Σε αντίθεση με αυτή την επιλογή, μας έκαναν σαφές ότι υπάρχει μια τεράστια κινητήρια δύναμη για να τους οδηγήσει σ` έναν αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία τους. Όπως είπαμε, είναι έτοιμοι και με την υποστήριξή μας θα εξεγερθούν.

Είμαστε αλληλέγγυες με εκείνους που αγωνίζονται και αντιστέκονται. Οποιοδήποτε σημάδι εξέγερσης μέσα στα κελιά των φυλακών είναι ένα βήμα προς τα εμπρός στον κοινό μας αγώνα ενάντια στην κυριαρχία και το εγκλεισμό. Οι φωτιές προέρχονται από την φλεγόμενη επιθυμία να καψούν και να καταστρέψουν κάθε φυλακή και κέντρο κράτησης. Αυτή είναι μια άμεση έκκληση για τη συγκέντρωση των δυνάμεών μας και την αντιμετώπιση του κρατικού μηχανισμού.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 21/5 ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ (ΣΤΑ ΣΚΑΛΆΚΙΑ ΤΟΥ ΜΕΤΡΌ)

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ 8 ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 23/5 ΣΤΙΣ 09:00 ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΛΟΥΚΑΡΕΩΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΔΡΑΣΕΩΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ

20:00 ΣΤΟ ΓΚΙΝΗ

Συντρόφισσες Σύντροφοι από την Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1588041/

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΕΤΡΟΥ ΡΑΛΛΗ

Τόσο στο εσωτερικό των δυτικών κρατών όσο και στις χώρες της καπιταλιστικής περιφέρειας, η συνολική επίθεση του κράτους και των αφεντικών σε βάρος της κοινωνίας έχει σαν αποτέλεσμα ακόμα περισσότερη φτώχεια και εξαθλίωση, εντατικοποίηση των όρων εργασίας, όξυνση του ελέγχου και της καταστολής, καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον ξεριζωμό. Η λεηλασία και η εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και των κοινωνιών των χωρών της Μέσης Ανατολής, της Ασίας και της Αφρικής από τα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη του κέντρου δημιουργεί μια πραγματικότητα την οποία συνθέτουν πολεμικές και οικονομικές συγκρούσεις, παρέμβαση στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, υποδαύλιση θρησκευτικών φανατισμών ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντά τους. Έτσι εκατομμύρια άνθρωποι είτε για να σωθούν από τις βόμβες, είτε από την καταπίεση, είτε από την οικονομική ανέχεια και την εξαθλίωση που τους επιβάλλεται παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στα ευρωπαϊκά εδάφη. Για την αναχαίτιση του τεράστιου κύματος των εκτοπισμένων, μια σειρά κρατών της Δύσης κλείνουν τα σύνορά τους με αποτέλεσμα χιλιάδες μετανάστες να εγκλωβίζονται στις χώρες εισόδου και να στοιβάζονται σε κέντρα κράτησης και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η διαρκής κατάσταση ομηρίας στην οποία υποβάλλονται, δυσχεραίνει την ελεύθερη μετακίνησή τους και την βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους, ενώ παράλληλα ενισχύει τον έλεγχο και την απομόνωσή τους από το δημόσιο πεδίο. Και όσοι τολμούν να διαμαρτυρηθούν για τις απάνθρωπες συνθήκες κράτησης και να διεκδικήσουν το αναφαίρετο δικαίωμά τους για ελεύθερη μετακίνηση, το αποτέλεσμα είναι αστυνομική καταστολή, εκτεταμένη χρήση βίας, συλλήψεις και κατασκευασμένα κατηγορητήρια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι 8 διωκόμενοι μετανάστες στο κέντρο κράτησης της Πέτρου Ράλλη, όπου τον Μάιο του 2017 ξυλοκοπήθηκαν άγρια από μπάτσους-δεσμοφύλακες, όταν ζήτησαν να ενημερωθούν για την εξέλιξη των υποθέσεών τους. Τα κρατητήρια της Πέτρου Ράλλη αποτελούν την επιτομή του καθεστώτος εξαίρεσης, ένα κολαστήριο μέσα στο οποίο στοιβάζονται εκατοντάδες άνθρωποι σε άθλιες συνθήκες και υπό συνεχή τρομοκράτηση, μην γνωρίζοντας οι ίδιοι/ες πόσο θα κρατηθούν εκεί και τι θα απογίνουν. Η ωμή βία που ασκήθηκε και το κατασκευασμένο κατηγορητήριο αποτελούν από την πλευρά του κράτους μια κίνηση καθαρά εκδικητικής φύσης όχι μόνο απέναντι στους αγωνιζόμενους μετανάστες, αλλά και σε άλλες κοινωνικές ομάδες που στο μέλλον θα θεωρηθούν επικίνδυνες. Αποκορύφωμα του εκδικητικού τους έργου είναι η προφυλάκιση των μεταναστών και ο διασκορπισμός τους σε φυλακές όλης της χώρας, με σκοπό την απομάκρυνσή τους και την στέρηση της επικοινωνίας με τους δικηγόρους και τον αλληλέγγυο κόσμο. Η δίκη τους ξεκίνησε στις 27/4 στο Εφετείο Αθηνών.

Αντίστοιχα τον Ιούλιο του 2017, εκατοντάδες μετανάστες/τριες στο κέντρο κράτησης της Μόριας που διαμαρτύρονταν για τις καθυστερήσεις στις αιτήσεις ασύλου, καθώς και για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, ξυλοκοπήθηκαν άγρια από τις δυνάμεις καταστολής, με αποτέλεσμα την σύλληψη 35 εξ' αυτών με ψευδείς και στημένες κατηγορίες. Οι 30 από αυτούς προφυλακίστηκαν και όπως και στην περίπτωση της Πέτρου Ράλλη διασκορπίστηκαν σε φυλακές όλης της επικράτειας. Στα κολαστήρια της Μόριας, η υπερσυσσώρευση μεταναστών δημιουργεί μια ασφυκτική συνθήκη αιχμαλωσίας, με δυσάρεστες συνέπειες για τους ίδιους τους μετανάστες όπως, υποσιτισμός, θάνατοι από το κρύο και δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας. Στην εξαθλίωση και την απόγνωση που βιώνουν έρχεται να προστεθεί και η καταστολή που δέχεται οποιαδήποτε προσπάθεια διαμαρτυρίας και κινητοποίησης. Η δίκη των 35 ξεκίνησε στις 20/4 στο μικτό ορκωτό δικαστήριο της Χίου, δημιουργώντας ένα επιπλέον πρόβλημα στους μετανάστες και τους μάρτυρες υπεράσπισής τους, λόγω της απόστασης από την Μυτιλήνη όπου βρίσκονται υπό κράτηση, καθώς και των περιοριστικών όρων που τους έχουν επιβληθεί.

Οι χιλιάδες πνιγμοί προσφύγων και μεταναστών στην Μεσόγειο, η δημιουργία ολοένα και περισσότερων στρατοπέδων συγκέντρωσης, οι ξυλοδαρμοί από τις δυνάμεις καταστολής, οι μαζικές απορρίψεις αιτήσεων ασύλου χωρίς αιτιολόγηση, οι απελάσεις και οι επαναπροωθήσεις, αποτελούν κομμάτι της συνολικότερης κρατικής-καπιταλιστικής επίθεσης που δέχονται οι από τα κάτω αυτού του κόσμου. Αυτή είναι η τύχη όσων επιλέγουν να παλέψουν ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό, την βαρβαρότητα και την εξαθλίωση.

Από την πλευρά μας ως αναρχικοί, ως κομμάτι των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων αντιστεκόμαστε στο ύψωμα των συρματοπλεγμάτων. Να διεκδικήσουμε ντόπιοι και μετανάστες την ελεύθερη πρόσβαση όλων μας στα κοινωνικά αγαθά. Να οξύνουμε τον αγώνα για έναν κόσμο χωρίς κράτη, χαρτιά, σύνορα και εκμετάλλευση. Προτάσσουμε και προχωράμε στο δρόμο της αλληλεγγύης μεταξύ όλων των καταπιεσμένων. Από κοινού με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να σταθούμε αλληλέγγυα ο ένας δίπλα στον άλλο και να χτίσουμε μέσα στην καθημερινότητα μας τις σχέσεις και τις δομές αυτές που προωθούν το όραμα μας για μια κοινωνία ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης.

Κοινοί αγώνες όλων των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων

Για έναν κόσμο χωρίς σύνορα και κράτη, χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση

Να οικοδομήσουμε ένα κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αλληλεγγύης

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης στους 8 διωκόμενους μετανάστες της Πέτρου Ράλλη, Τετάρτη 23/5 στις 09:00 π.μ. στο Εφετείο Αθηνών (Οδός Λουκάρεως)

Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1588048/