kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση: 70 χρόνια από τη Νάκμπα

70 χρόνια από τη Νάκμπα, ο αγώνας συνεχίζεται από γενιά σε γενιά, μέχρι την οριστική απελευθέρωση της Παλαιστίνης

Καταστροφή - Αντίσταση - Επιστροφή

Ολοι στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό λαό

Τρίτη 15 Μάη, 7μμ, στην Καμάρα

70 χρόνια μετά τη Νάκμπα, τη μεγάλη καταστροφή για το λαό της Παλαιστίνης, δεκάδες χιλιάδες παλαιστίνιοι διαδηλωτές αψηφούν την τρομοκρατία των σιωνιστών και διεκδικούν το δικαίωμα στην επιστροφή (Αλ Αουντα στα αραβικά) στις πατρογονικές τους εστίες, από τις οποίες οι ίδιοι και οι πρόγονοί τους ξεριζώθηκαν με τη βία, διαδηλώνοντας στη «νεκρή ζώνη» που το Ισραήλ έχει επιβάλει εδώ και χρόνια στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας. Αυτοί οι «ελεύθεροι πολιορκημένοι», που αψηφούν τις σφαίρες των σιωνιστών, παραδίδουν μαθήματα θάρρους, αυτοθυσίας και αποφασιστικότητας στους καταπιεσμένους λαούς όλου του κόσμου, είτε αυτοί ζουν στα δεσμά της κατοχής είτε στα δεσμά του καπιταλισμού και του Μνημονίου, όπως εμείς. Δεκάδες νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες είναι το τίμημα της αντίστασης στην τρομοκρατία των ελεύθερων σκοπευτών του ισραηλινού στρατού.

70 χρόνια μετά τη Νάκμπα, οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν προκλητικά την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες, οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές εγκαταλείπουν τη γλώσσα της «διπλωματίας» και των «ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων», ικανοποιώντας πλήρως τις ορέξεις του σιωνιστικού λόμπι, τους διακαείς πόθους των ισραηλινών κατακτητών. Οι σιωνιστές βλέπουν το «πράσινο φως» προκειμένου να συνεχίσουν λυσσαλέα, με εντατικότερους ρυθμούς, το ξεσπίτωμα των Παλαιστίνιων από τη Δυτική Οχθη, την επέκταση των εποικισμών, την όξυνση της πολιορκίας της Λωρίδας της Γάζας, το καθημερινό δολοφονικό όργιο και τα βασανιστήρια άμαχων Παλαιστίνιων.

70 χρόνια μετά τη Νάκμπα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ενισχύει συνεχώς τους οικονομικούς, στρατιωτικούς, πολιτικούς και πολιτιστικούς δεσμούς με το Ισραήλ. Η κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου είναι συνένοχη στο διαρκές κατοχικό έγκλημα στην Παλαιστίνη. Ο Τσίπρας σε επίσκεψή του στο Ισραήλ δεν είχε κανένα πρόβλημα να αναγνωρίσει ως «ιστορική πρωτεύουσα» του Ισραήλ την Ιερουσαλήμ, υπογράφοντας το βιβλίο επισκεπτών του Προεδρικού Μεγάρου της χώρας, κατά τη συνάντησή του με τον ισραηλινό πρόεδρο Ρεουβέν Ρίβλιν.

70 χρόνια μετά τη Νάκμπα, ο παλαιστινιακός λαός συνεχίζει να αντιστέκεται και να ματώνει, καταβάλλοντας μεγάλο φόρο αίματος στο θυσιαστήριο της λευτεριάς. Δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Η ιστορία του αγώνα των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων που μάχονται την αποικιοκρατία, την κατοχή και τον ιμπεριαλισμό, δυνάμεις με τεχνολογική και στρατιωτική υπεροπλία, είναι μια ιστορία τεράστιων θυσιών σε βάθος δεκαετιών. Ο επαναστατικός αγώνας κρατάει δεκαετίες, με τη μια γενιά να παραδίδει τη σκυτάλη στην άλλη, μέχρι οι συνθήκες να είναι ευνοϊκές για την οριστική νικηφόρα μάχη για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Η ιστορία της Παλαιστινιακής Αντίστασης είναι αναπόσπαστο τμήμα του αγώνα της ανθρωπότητας στην πορεία της για την κοινωνική χειραφέτηση, και αποτελεί αναμφίβολα τεράστια παρακαταθήκη για όλα τα επαναστατικά κινήματα του πλανήτη. Απέναντι στη σιωνιστική προπαγάνδα, που με θράσος αναπτύσσεται σήμερα στη χώρα μας, οφείλουμε να τη διαφυλάξουμε ως κόρην οφθαλμού.

Νάκμπα (Η μεγάλη καταστροφή)

Το σιωνιστικό σχέδιο εθνικού αφανισμού της Παλαιστίνης αρχίζει να υλοποιείται στις αρχές του 20ού αιώνα, με τις μαζικές μεταναστεύσεις Εβραίων στην Παλαιστίνη και την αγορά παλαιστινιακής γης, και σταδιακά εξελίσσεται στον διά της βίας εβραϊκό εποικισμό της Παλαιστίνης. Το 1947, οι εβραίοι αποτελούν πλέον το 1/3 του πληθυσμού και κατέχουν το 6% της Παλαιστίνης. Την επικύρωση του σχεδίου αναγνώρισης δύο κρατών από τον ΟΗΕ, ένα με πλειοψηφία Αραβες στο 44% και ένα με πλειοψηφία Εβραίους στο 56% της Παλαιστίνης (στο δεύτερο συμπεριλαμβανόταν και η έρημος Νεγκέφ), τον Νοέμβρη του '47, ακολούθησαν αιματηρές συμπλοκές ανάμεσα στις δυο κοινότητες, των Εβραίων και των Παλαιστίνιων. Κατά τη διάρκεια του αραβοϊσραηλινού πολέμου που ακολούθησε, τον Μάη του 1948, εκατοντάδες χιλιάδες άμαχοι Παλαιστίνιοι ξεριζώθηκαν μαζικά από τις εστίες τους, λόγω της τρομοκρατίας των ένοπλων σιωνιστών. Μετά το τέλος του πολέμου, ο μισός πληθυσμός των

Παλαιστίνιων, περίπου 800.000, ακολουθούσε το δρόμο της προσφυγιάς, ενώ το Ισραήλ επεκτεινόταν στο 77% της παλαιστινιακής γης. Η Αίγυπτος απέκτησε την εξουσία στη Λωρίδα της Γάζας και η Ιορδανία στη Δυτική Οχθη.

Η απώλεια της παλαιστινιακής γης. Στην τρίτη εικόνα οι Παλαιστίνιοι ήταν υπό τη διοίκηση της Ιορδανίας και της Αιγύπτου. Οι Εβραίοι στην ιστορική Παλαιστίνη το 1872 αποτελούσαν το 4% του συνολικού πληθυσμού, το 1914-1918 το 10%, το 1931 στο 17% και το 1948 το 33%.

Παλαιστινιακή Επανάσταση

Στις όμορες με την κατεχόμενη Παλαιστίνη χώρες, στην Ιορδανία, την Αίγυπτο, το Λίβανο, τη Συρία, σχηματίστηκαν μαζικοί προσφυγικοί καταυλισμοί για να στεγάσουν τους ξεκληρισμένους Παλαιστίνιους. Στους καταυλισμούς αυτούς συγκεντρωνόταν το κατεξοχήν πληβειακό κομμάτι των Παλαιστίνιων, που έμελλε να παίξει το σημαντικότερο ρόλο στην Παλαιστινιακή Επανάσταση που θα ξεσπούσε. Ακολούθησαν τα μεγάλα επαναστατικά γεγονότα στην Ιορδανία, αρχές του 1970, και στη συνέχεια στο Λίβανο, μέχρι το 1982. Το παλαιστινιακό κίνημα αναμετρήθηκε διαδοχικά με τα αντιδραστικά αραβικά καθεστώτα, τον στρατό του βασιλιά Χουσεΐν στην Ιορδανία, τους ακροδεξιούς Λιβανέζους (φαλαγγίτες) και τους Σιωνιστές που εισέβαλλαν το 1982 στο Λίβανο. Ακολούθησε η εξέγερση του παλαιστινιακού λαού στα εδάφη της Παλαιστίνης, με την πρώτη Ιντιφάντα το 1987 και τη δεύτερη Ιντιφάντα το 2000.

Τον Αύγουστο του 2005, το Ισραήλ αναγκάστηκε να απομακρύνει 8.000 εποίκους από τη Γάζα. Παρά το άγριο σφυροκόπημα της Γάζας από τις κατοχικές δυνάμεις, η Αντίσταση δεν κατασίγαζε. Σήμερα, για πρώτη φορά μετά από 50 χρόνια, η Παλαιστινιακή Επανάσταση έχει σταθεροποιήσει το προπύργιό της μέσα στην ιστορική Παλαιστίνη. Μετά από τη διενέργεια δημοκρατικών εκλογών το 2006, και μετά τη συντριβή της απόπειρας πραξικοπήματος που είχαν ενορχηστρώσει Ισραήλ, ΗΠΑ και ΕΕ το 2007, οι Ισραηλινοί έσφιξαν την πολιορκία της Γάζας, μετατρέποντάς την σε μια τεράστια ανοιχτή φυλακή.

H Αντίσταση στη Λωρίδα της Γάζας παραμένει ακλόνητη και σταθερά αποκρούει τους σιωνιστές εισβολείς σε όλες τις διαδοχικές της αναμετρήσεις με τον σιωνιστικό στρατό. Σε κάθε φονική επιδρομή τους, οι σιωνιστές καταστρέφουν εσκεμμένα δημόσιες κοινωφελείς υπηρεσίες, νοσοκομεία, σχολεία, υποδομές ύδρευσης και ηλεκτρισμού, τζαμιά και χώρους λατρείας, με προφανή στόχο την κάμψη του ηθικού των πολιορκημένων Παλαιστίνιων. Το ηθικό των πολιορκημένων Παλαιστίνιων, όμως, δεν κάμπτεται. Διατηρείται ακμαίο και κάθε φορά τα πάντα χτίζονται από την αρχή, με πολλή προσπάθεια, ευρηματικότητα, αυτοθυσία, ατσαλένια θέληση και ανεξάντλητη αντοχή.

* Η νέα θηριωδία του Ισραήλ να μη μείνει αναπάντητη.

* Απαιτούμε τον τερματισμό της Πολιορκίας της Γάζας.

* Απαιτούμε τον τερματισμό κάθε σχέσης της χώρας μας με το Ισραήλ.

* Πολεμάμε ενάντια στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και το πιστό του μαντρόσκυλο στη Μέση Ανατολή!

* Βροντοφωνάζουμε: Νίκη στα όπλα της Παλαιστινιακής Αντίστασης, Λευτεριά στην Παλαιστίνη.

* Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι συνένοχη στο διαρκές κατοχικό έγκλημα στην Παλαιστίνη.

Δικτύωση Αλληλεγγύης στην Παλαιστινιακή Αντίσταση

πηγή : email που λάβαμε στις 12 Μάιος 20h