Κυριακή 13 Μαίου 2018 στις 18.30

Πού : Αθήνα

Πολυτεχνείο
κτήριο Γκίνη

χάρτης

3417 εκδηλώσεις στην τοποθεσία

Τακτική συνέλευση του ταμείου αλληλεγγύης φυλακ. και διωκόμενων αγωνιστών

ακριβής τοποθεσία : κτίριο Γκίνη ή Μηχανουργείο)

Τακτική συνέλευση του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκόμενων Αγωνιστών (συνέλευση Αθήνας).Κυριακή 13 Μάη στο Πολυτεχνείο,Εξάρχεια(ώρα 18:30,κτίριο Γκίνη ή Μηχανουργείο).

Στηρίζουμε τους φυλακισμένους/διωκόμενους αγωνιστές υλικά-ηθικά-πολιτικά

Πληροφορίες:

Επικοινωνία:

ή

Το ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών είναι μια πανελλαδική δομή που λειτουργεί με ανοιχτές και οριζόντιες συνελεύσεις.

* Στην κοινωνική πραγµατικότητα, όπως και στο φυσικό κόσµο, κάθε κίνηση γίνεται αντιληπτή όταν από τη σφαίρα της θεώρησης τοποθετείται στις συνθήκες που την περιβάλλουν. Προκειµένου λοιπόν να γίνει αντιληπτή η αναγκαιότητα ύπαρξης και κατ' επέκταση στήριξης - ή όχι- του ταµείου αλληλεγγύης φυλακισµένων και διωκόµενων αγωνιστών, οφείλουµε να κοιτάζουµε την κοινωνικοπολιτική συγκυρία που επικρατεί την κάθε δεδοµένη στιγµή σε συνάρτηση πάντα µε το βαθµό ωρίµανσης που βρίσκεται ο επαναστατικός χώρος.

Το ταµείο δηµιουργήθηκε το 2010 σε µια συγκυρία όπου από τη µια πλευρά µια σκληρή καπιταλιστική αναδιάρθρωση εφορµούσε µε όχηµα την "οικονοµική κρίση" και από την άλλη ο ριζοσπαστικός χώρος, µε πρόσφατη την εµπειρία της κοινωνικής έκρηξης του Δεκέµβρη του '08, βρισκόταν σε µια άνθιση δραστηριοποίησης, εκφράζοντας την πηγαία και αυθόρµητη κοινωνική οργή. Σε εκείνες τις δεδοµένες συνθήκες όπου αφενός η συστηµική αναδιάρθρωση εµπεριείχε την κατασταλτική αναβάθµιση και τη δικονοµική θωράκιση των προνοµιούχων και αφετέρου η κινητικότητα του συνόλου των αγωνιζόµενων παρήγαγε µια πολλαπλή επιθετικότητα (από τη δυναµική εργατική αλληλεγγύη, τις µαζικές συγκρούσεις, τις καταλήψεις κτιρίων και δηµόσιων χώρων, τις συλλογικές άµεσες δράσεις, µέχρι και τις ένοπλες επαναστατικές ενέργειες), ανέκυψε το ζήτηµα των δεκάδων πολιτικών κρατουµένων. Και µάλιστα πολιτικών κρατουµένων που εξαιτίας της αναβάθµισης των τροµονόµων και του δικαστικό-κατασταλτικού συµπλέγµατος αλλά και σε συνάρτηση πάντα µε την κλιµάκωση της ίδιας της επαναστατικής δράσης, αντιµετώπιζαν πλέον βαριές καταδίκες. Προέκυψε δηλαδή µια κατάσταση πρωτόγνωρη για την πλειοψηφία του ριζοσπαστικού χώρου της µεταπολίτευσης. Χαρακτηριστικά γνωρίσµατα της κατάστασης αυτής διαφαινόταν ότι θα αποτελέσουν η σφοδρότητα και η διάρκεια. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο συγκροτήθηκε το ταµείο αλληλεγγύης που ως αρχικό στόχο έθεσε τη συνεπή και σταθερή στήριξη όσων διώκονται ή φυλακίζονται για την ανατρεπτική τους δράση και τη συµµετοχή τους στους κοινωνικούς αγώνες.

Βασικός στόχος της δοµής αποτέλεσε εξαρχής η εξασφάλιση αξιοπρεπούς διαβίωσης για τους φυλακισµένους συντρόφους µέσα από µια κινηµατική διαδικασία που θα πήγαινε την υλική διάσταση της αλληλεγγύης ένα βήµα παραπέρα από τις οικογενειακές και στενές φιλικές/συντροφικές σχέσεις. Από εκεί και πέρα ανάµεσα στις προτεραιότητες των ανθρώπων που το απαρτίζουν παραµένουν οι έµπρακτες κινήσεις αλληλεγγύης, το χτίσιµο γεφυρών επικοινωνίας των µέσα µε τους έξω και η ανάπτυξη κοινών αγώνων εντός και εκτός των τειχών.

Όλα αυτά τα χρόνια της ύπαρξης του ταµείου, πέρα από την οικονοµική στήριξη, παρεµβαίνουµε πολιτικά µε εκδηλώσεις, βιβλιοπαρουσιάσεις, εκδόσεις και µεταφράσεις βιβλίων ή κειµένων των κρατουµένων. Επιπλέον το ταµείο αναλαµβάνει την επιµέλεια και έκδοση του περιοδικού "Γκρεµίστε τη Βαστίλη" που περιλαµβάνει κείµενα κρατουµένων µε στόχο τη διάδοση του λόγου τους. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια που οι φυλακισµένοι αγωνιστές, µε κινητοποιήσεις και απεργίες πείνας, παλεύουν ενάντια στις εκδικητικές ποινές, στις αποµονώσεις, στις µεταγωγές και στους βασανισµούς, προσπαθούµε να παρεµβαίνουµε µε λόγο και πράξεις ενάντια στη φρίκη του εγκλεισµού.

Το ταµείο αλληλεγγύης φυλακισµένων και διωκόµενων αγωνιστών είναι µια πανελλαδική δοµή που συνίσταται από επιµέρους συνελεύσεις πόλεων. Η συνέλευση κάθε πόλης λειτουργεί αυτόνοµα αποφασίζοντας και σχεδιάζοντας δράσεις, εκδηλώσεις, συζητήσεις που αφορούν τόσο τους πολιτικούς κρατούµενους, όσο και το ζήτηµα του εγκλεισµού στα σύγχρονα κολαστήρια. Ανά τρεις µήνες µέλη των τοπικών αυτών οµάδων συναντώνται στην πανελλαδική συνέλευση του ταµείου, η οποία έχει δηµόσιο χαρακτήρα και πραγµατοποιείται κυκλικά σε µια από τις πόλεις που την απαρτίζουν. Στην ανοιχτή αυτή συνέλευση συζητιούνται θέµατα οργάνωσης και προοπτικών της δοµής και λαµβάνονται αποφάσεις για εκδηλώσεις, εκδόσεις βιβλίων-εντύπων και δράσεις που µπορούν να στηρίξουν και να αναδείξουν τους σκοπούς της. Οι αποφάσεις λαµβάνονται οριζόντια και ισότιµα, πέρα από λογικές ανταγωνισµού και ιεραρχίας, σε πλαίσιο συνδιαµόρφωσης µετά από πολιτική ζύµωση των µελών και µακριά από πρακτικές ψηφοφορίας και ανάθεσης.

Στην προσπάθεια για την κάλυψη των οικονοµικών αναγκών της δοµής, πέρα από τις εκδόσεις πραγµατοποιούµε επίσης διάφορες εκδηλώσεις οικονοµικής ενίσχυσης. Ωστόσο, η δοµή αυτή δεν θα ήταν δυνατό να σταθεί χωρίς τη στήριξη µεµονωµένων συντρόφων και συλλογικοτήτων που αντιλαµβάνονται την ύπαρξη και συνέχισή της ως κάτι αναγκαίο και απαραίτητο. Η πλαισίωση της προσπάθειας του ταµείου, ιδιαίτερα από συλλογικότητες, µε τη συµµετοχή στις κατά τόπους συνελεύσεις ή και µέσω έστω της τακτικής και συνεπούς οικονοµικής συνεισφοράς κρίνεται ζωτικής σηµασίας.

Επιπλέον, πολύ σηµαντική παραµένει η στήριξη που έρχεται από συντρόφους από το εξωτερικό. Η στήριξη αυτή αφενός αναπτύσσει το αίσθηµα της αλληλεγγύης και αλληλεπίδρασης µε συλλογικότητες και οργανώσεις διεθνώς και αφετέρου βοηθά ουσιαστικά και έµπρακτα τη δοµή στην προσπάθειά της να καλύπτει καθηµερινές ανάγκες των κρατουµένων. Βασική, λοιπόν, επιδίωξη των µελών της είναι η διατήρηση και η ενδυνάµωση των διεθνών σχέσεων σε µια προσπάθεια δικτύωσης αλλά και συλλογικοποίησης των αντιστάσεων, τόσο εκτός όσο και εντός των τειχών. Αυτή η προσπάθεια συµπεριλαµβάνει επικοινωνία και οργάνωση εκδηλώσεων στο εξωτερικό, καθώς αντίστοιχα και φιλοξενία εκδηλώσεων και συντρόφων εδώ.

Η δοµή του ταµείου στηρίζει αγωνιζόµενους ανθρώπους που διώκονται και φυλακίζονται για τη συµµετοχή τους στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, για την ανατρεπτική τους δράση στα πλαίσια του πολύµορφου επαναστατικού αγώνα. Ακόµα στηρίζει συντρόφους και συντρόφισσες που βρέθηκαν στη φυλακή κατηγορούµενοι για αδικήµατα που φαινοµενικά δε σχετίζονται άµεσα µε τους κοινωνικούς αγώνες αλλά η πολιτική τους ταυτότητα και δράση τους εντάσσει ξεκάθαρα στο ριζοσπαστικό χώρο. Επίσης όταν η ωµή κρατική καταστολή ποινικοποιεί τις φιλικές/συγγενικές/συντροφικές σχέσεις, την ίδια την ανθρώπινη αλληλεγγύη, εµείς επιλέγουµε να στηρίξουµε τους ανθρώπους αυτούς που στάθηκαν µε αξιοπρέπεια και στοχοποιήθηκαν για αυτές τους τις σχέσεις. Απαραίτητη και αδιαπραγµάτευτη προϋπόθεση όµως για την ανάπτυξη διαλεκτικής σχέσης στήριξης αποτελεί η µη συνεργασία µε τις αρχές κατά τη διάρκεια της σύλληψης και της φυλάκισης καθώς επίσης και η αναγνώριση µιας κοινότητας αγώνα µακριά από λογικές εχθροπραξιών και πολεµικής εντός και απέναντί της.

Παράλληλα δε θα µπορούσαµε να µην είµαστε αλληλέγγυοι σε συγκεκριµένες περιπτώσεις κοινωνικών κρατουµένων, που εντός της φυλακής σχετίστηκαν µε τον επαναστατικό χώρο και συνεχίζουν να αγωνίζονται και να παλεύουν µε αξιοπρέπεια για καλύτερες συνθήκες εντός των κολαστηρίων, µε όλους αυτούς που προβάλλουν τη σπουδαιότητα διασύνδεσης των αγώνων εντός και εκτός των τειχών.

Θεωρούµε επίσης πολύ σηµαντική την πολιτική και έµπρακτη στήριξη προς τους µετανάστες που µε στόχο την υποβάθµιση της ίδιας τους της ύπαρξης, συστηµατικά παρανοµοποιούνται από τα κράτη και φυλακίζονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Σε αυτήν την κατεύθυνση προσπαθούµε να συνδράµουµε υλικά στις διάφορες πρωτοβουλίες που συγκροτούνται και επιδιώκουµε τη σύνδεση µε αντίστοιχες δοµές. Γιατί πάνω απ' όλα είµαστε ενάντια σε οποιαδήποτε µορφή εγκλεισµού και γι' αυτό θα συνεχίζουµε να παλεύουµε στο πλευρό όλων των παραπάνω.

Τέλος πέρα από το ταµείο για την τακτική οικονοµική στήριξη των κρατουµένων διατηρείται και ένα παράλληλο ταµείο το οποίο στο µέτρο των δυνατοτήτων του συνδράµει στην άµεση κάλυψη εκτάκτων καταστάσεων, όπως δικαστικά έξοδα και εγγυήσεις µε την προϋπόθεση να επανατροφοδοτείται σε εύλογο χρονικό διάστηµα.

Σήµερα, µερικά χρόνια µετά, καλούµαστε για ακόµη µια φορά να διαβάσουµε τις συνθήκες που διαµορφώνονται σε ένα τοπίο που ξεκαθαρίζει γύρω µας και να αναδιοργανώσουµε τη συνεπή κινηµατική στήριξη των φυλακισµένων αγωνιστών µε όρους και στοχεύσεις εξίσου ξεκάθαρες. Η καπιταλιστική αναδιάρθρωση εκφραζόµενη µέσω µιας συνολικής επίθεσης από τα πάνω σε ολόκληρο το εύρος της κοινωνικής ζωής του τόπου, δείχνει να µονιµοποιείται. Γίνεται πλέον σαφές ότι ανεξαρτήτως των αλλαγών στα χρώµατα και τα ονόµατα αυτών που κυβερνούν, η εφαρµογή στρατηγικών που επιβάλλουν πλατιά ανέχεια και φτωχοποίηση, κοινωνικό κανιβαλισµό και κρατική καταστολή, αποτελούν µονόδροµο για τον κόσµο του κεφαλαίου και της ανισότητας που αυτό παράγει. Μαζί τους εξαϋλώνεται και η κάλπικη ελπίδα της ανάθεσης στην "αριστερή" διαχείριση. Όσοι βρίσκονται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις κατανοούν σταδιακά όλο και περισσότερο τη σηµασία που αποκτά η δική τους οργάνωση προκειµένου να αντιµετωπίσουν -και υλικά- τις ανάγκες που ανακύπτουν. Ο επαναστατικός χώρος, κοµµάτι του οποίου είµαστε, δείχνει να κατανοεί τα όρια του αυθορµητισµού εκείνου που τα τελευταία χρόνια τον έθρεψε και τον έφερε στο προσκήνιο, αλλά παρέµεινε ανεπαρκής να τροφοδοτήσει µια συνολική κοινωνική αλλαγή. Δείχνει να ωριµάζει και να συγκροτείται µέσα από οργανωτικές δοµές που αντιστοιχούν σε ένα κίνηµα. Έχουµε δηλαδή από τη µια πλευρά τη διαρκή και ρητή προσπάθεια των προνοµιούχων τάξεων για την επιβολή ακόµα περισσότερων ανισοτήτων και καταναγκασµών και από την άλλη έναν κόσµο του αγώνα που αποπειράται την οργανωµένη αντεπίθεσή του. Με απλά µαθηµατικά γίνεται κατανοητό ότι ο ήδη µεγάλος αριθµός των αγωνιστών που διώκονται και φυλακίζονται θα παραµένει τέτοιος -εάν όχι θα διογκώνεται- αποτελώντας ένα υπαρκτό ζήτηµα προς αντιµετώπιση από τα αγωνιζόµενα κοµµάτια που επιδιώκουν να λέγονται -αλλά και να πράττουν- επαναστατικά.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, µε τις συνεχόµενες διώξεις και φυλακίσεις, κρίνουµε ότι η ύπαρξη του ταµείου παραµένει επίκαιρη και αναγκαία. Ένα ακόµα λιθαράκι µέσα σε ένα µωσαϊκό που χτίζουν οι πολύµορφοι αγώνες ενάντια στις φυλακές και που προτρέπουν να δράσουµε απέναντι σε έναν από τους σηµαντικότερους πυλώνες του συστήµατος καταπίεσης και εκµετάλλευσης. Απέναντι στο έγκληµα του εγκλεισµού που αναπαράγει ταξικές ανισότητες φόβο και υποταγή.

Γιατί στους καιρούς της οικονοµικής λεηλασίας, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και του ρεφορµιστικού εφησυχασµού…

…οι αιχµάλωτοι του κοινωνικού πολέµου ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/74541/