kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική αλληλεγγύης στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου

Αλληλεγγύη στον αναρχικό κομμουνιστή Τάσο Θεοφίλου

Τρομοκράτες και ληστές είναι τα κράτη και οι καπιταλιστές

Συγκεντρώσεις αλληλεγγύης:

Σάββατο 5/5 11.00 Καμάρα

Παρασκευή 11/05 12.00 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Το κείμενο της συλλογικότητάς μας:

To χρονικό της σύλληψης του Τάσου Θεοφίλου

Στις 18 Αυγούστου του 2012 συλλαμβάνεται στην Αθήνα, έπειτα από επιχείρηση της αντιτρομοκρατικής ο αναρχικός-κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου. Αφού οδηγείται στη ΓΑΔΑ, οι μπάτσοι επιχειρούν να του πάρουν DNA με την χρήση βιας, με το πρόσχημα της σύλληψης για "αντίσταση κατά της αρχής". Τις επόμενες μέρες όμως μαθαίνουμε πως οι κατηγορίες που του προσάπτονται είναι "απόπειρα ανθρωποκτονίας, ανθρωποκτονία κατά συρροή και κλοπή", που αφορούν την ληστεία, και τον θανάσιμο τραυματισμό ενός ταξιτζή, που είχε πραγματοποιηθεί στη Πάρο καθώς επίσης και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση (ΣΠΦ). Τα «επιβαρυντικά» στοιχεία για όλες αυτές τις κατηγορίες είναι η πολιτική του ταυτότητα, οι συντροφικές του σχέσεις καθώς και ένα καπέλο που ισχυρίζονται ότι έφερε το γενετικό υλικό του συντρόφου και βρέθηκε στο χώρο της ληστείας . Να επισημάνουμε εδώ πως το συγκεκριμένο καπέλο δεν υπήρξε ποτέ στις φωτογραφίες των ευρημάτων από το χώρο της ληστείας.

Το κατηγορητήριο των ΜΜΕ

Τις πρώτες ώρες της σύλληψής του, μπάτσοι και ΜΜΕ αρχίζουν να σπέρνουν τον φόβο. Έτσι, δεν θα διστάσουν να τον κρίνουν "τηλεοπτικά ένοχο". Προβάλλουν φωτογραφίες του, δημιουργούν το προφίλ που τους ταιριάζει για το πρόσωπό του και προσπαθούν να αποκαλύψουν πως είναι αυτός μέσα από βίντεο κλειστού κυκλώματος, από την ώρα της ληστείας. ''Επισφραγίζουν'' τις γελοίες αναλύσεις τους αναπαράγοντας τα διηγήματα που ο ίδιος δημοσιοποιούσε στο Blog του.

Μετά από την προφυλάκιση και την καταδικαστική απόφαση του Τάσου, οι δημοσιογράφοι και οι μπάτσοι συνέχισαν να ασχολούνται μαζί του, αυτή τη φορά για να στοχοποιήσουν και να ποινικοποιήσουν την σχέση με την αδερφή του, Μαρία Θεοφίλου (σύντροφος του μέχρι πρότινος καταζητούμενου Πετρακάκου και μητέρας 2 παιδιών). Επαναλαμβάνοντας ξανά τις τρομο-υστερίες τους που και πάλι δεν βασίζονται σε κάποιο στοιχείο δημιούργησαν το κατάλληλο για αυτούς κλίμα , και για αυτό στέκονται συνυπεύθυνοι για την τετράμηνη προφυλάκιση της.

Ξέρουμε πως τα κράτη προετοιμάζουν μιντιακά το έδαφος για την "ανάγκη πάταξης της τρομοκρατίας", δικαιολογώντας έτσι την όξυνση των νομοθετικών και εκτελεστικών τους δυνατοτήτων, όχι όμως μόνο απέναντι στους "τρομοκράτες" αλλά στο σύνολο της κοινωνικής ζωής που βρίσκεται κάτω από τον απόλυτο κρατικό έλεγχο.

Από τη βίαιη λήψη αποτυπωμάτων και DNA στις πρωτοφανείς αποφάσεις για «ατομική τρομοκρατία

Η γενετική επιστήμη αποτέλεσε το βασικό κλειδί για την εξάπλωση του ελέγχου επάνω σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας. Δίνοντας λοιπόν τα "φώτα" της στις αστυνομικές υπηρεσίες, έχει συνεισφέρει στη δημιουργία μιας μεγάλης βάσης δεδομένων και στην καταγραφή όλων των "ύποπτων" προφίλ. Έχοντας το "αλάνθαστο", με την ταμπέλα της αυθεντίας, η γενετική έχει οδηγήσει στη φυλακή δεκάδες αγωνιστές με μόνο στοιχείο κάποιο μείγμα από γενετικό υλικό.

Πέρα όμως από την διεύρυνση των δυνατοτήτων της αστυνομίας το κράτος εφευρίσκει συνεχώς και νέους νομοθετικούς τρόπους, έτσι ώστε να διογκώνει τις ποινές για αυτούς που τολμάν να αγωνιστούν επιχειρώντας να τους φιμώσει άλλα και να διοχετεύσει τον φόβο σε αυτούς που δεν αγωνίζονται ώστε να μην το επιχειρήσουν.

Κάτι τέτοιο συνέβη και στο Εφετείο κακουργημάτων των συντρόφων Νίκου Ρωμανού, Αργύρη Ντάλιου, Δημήτρη Πολίτη και Γιάννη Μιχαηλίδη όπου αφού αθωώθηκαν για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή τους για την πρωτοφανή ομολογουμένως ατομική τρομοκρατία. Ακόμα και σύμφωνα με την αστική δικαιοσύνη για τρομοκρατία κατηγορείται «όποιος συγκροτεί ή εντάσσεται ως μέλος σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα από τρία ή περισσότερα πρόσωπα που δρουν από κοινού και επιδιώκουν την τέλεση του εγκλήματος της παραγράφου 1» ( παράγραφος 4 του 187Α του ΠΚ). Η εισαγγελέας έλεγε ξεκάθαρα πως η πολιτική τους ταυτότητα είναι από μόνη της αρκετή για να στοιχειοθετήθει η κατηγορία της ατομικής τρομοκρατίας.

Αίτηση αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης για τον Θεοφίλου

Στις 8 Ιουλιου και αφού πλέον ένα διευρυμένο και πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης προς τον Τάσο Θεοφίλου δεν έχει επιτρέψει στην Αντιτρομοκρατική και στην αστική δικαιοσύνη να πραγματοποιήσει χωρίς κόστος την καταδίκη του συντρόφου, πραγματοποιείται το αυτονόητο και το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων ανακοινώνει την αθωωτική απόφαση του συντρόφου που πέρασε 5 χρόνια στη φυλακή πάρα την πρόταση του εισαγγελέα που ζητούσε την ενοχή του για όλες τις κατηγορίες, ακόμα και για αυτές που πρωτόδικα είχε αθωωθεί.

Οκτώ μήνες αργότερα ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου και μέχρι πρότινος εποπτεύων εισαγγελέας της αντιτρομοκρατικής Ιωάννης Αγγέλης επιχειρεί να ξανανοίξει την υπόθεση αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την επιμονή και την εκδικητικότητα του κράτους ενάντια σε όποιον αγωνίζεται. Συγκεκριμένα στις 27 Μαρτίου καταθέτει στον Άρειο Πάγο αίτημα αναίρεσης της αθωωτικής απόφασης , αίτημα που θα εξεταστεί στις 11 Μάιου και που αν γίνει δεκτό ο σύντροφος θα επιστρέψει στις φυλακές οπού θα παραμείνει μέχρι να πραγματοποιηθεί εκ νέου το δικαστήριο του.

«Η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια, δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους»

Πλέον είναι ξεκάθαρο ακόμα και σε αυτούς που δεν θέλουν να δουν την αλήθεια, πως το νομοθετικό σύστημα και η αστική δικαιοσύνη δεν κρατάν ούτε τα προσχήματα αποδεικνύοντας συνεχώς την ταξική τους φύση, τη δομική τους σχέση με το εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα. Αυτό κάνουν από τη μία οι νόμοι που θεσμοθετούν τις ιδιωτικοποιήσεις, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, την κατάργηση της απεργίας, τη διάλυση της περίθαλψης και της μείωσης μισθών-συντάξεων, και από την άλλη τα δικαστήρια που πραγματοποιούν τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, που δικάζουν αυτή την περίοδο τους αγωνιζόμενους που δεν έσκυψαν το κεφάλι μπροστά στην Eldorado και το ελληνικό κράτος (και οι οποίοι επίσης αντιμετωπίζουν φουσκωμένα κατηγορητήρια και διατάξεις του τρομονόμου με στοιχεία το dna και μαρτυρίες των μπάτσων), που χρεώνουν καταδίκες στους φτωχοδιάβολους φορτώνοντάς τους με εξοντωτικές ποινές λόγω μικροπαραβατικών συμπεριφορών -αποτέλεσμα της ταξικής δόμησης της κοινωνίας-, που γιγαντώνουν την δίωξη των 35 μεταναστών της Π. Ράλλη με κακουργήματα άπλα γιατί διεκδικήσαν τα αυτονόητα, που κηρύσσουν απεργίες παράνομες και καταχρηστικές. Είναι τα ίδια δικαστήρια όμως που θα αποδείξουν πως η δικαιοσύνη είναι τυφλή όταν πρόκειται για εφοπλιστές που μεταφέρουν 2 τόνους ηρωίνη ή για φαρμακευτικές, μεγαλογιατρούς και υπουργούς που ληστεύουν τα ασφαλιστικά μας ταμεία.

Ένα από αυτά τα δικαστήρια λοιπόν στις 11 Μαΐου θα αποφασίσει τι πρόκειται να γίνει με τον Τ. Θεοφίλου. Και εμείς δεν πρόκειται να αφήσουμε μόνο τον Τάσο, αλλά και κανέναν αγωνιζόμενο της τάξης μας απέναντι στην κρατική καταστολή…

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΙΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΡΓΆΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΜΟΝΟ

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ

κάλεσμα : Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ anatolika.espivblogs.net

πηγή : http://anatolika.espivblogs.net/2018/04/30/αλ…

Καλούμε σε μικροφωνική αλληλεγγύης στον Τ. Θεοφίλου

να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όσους το κράτος εκδικείται

κάλεσμα :Σχολείο

πηγή : email που λάβαμε στις 30 Απρίλιος 23h

πηγή : email που λάβαμε στις 2 Μάιος 17h

Στις 10/8/2012, στη Νάουσα Πάρου, πραγματοποιείται ένοπλη ληστεία στην ALPHA bank. Κατά τη διάρκεια της ληστείας, στην προσπάθειά του να εμποδίσει τη διαφυγή των ληστών, 53χρονος οδηγός ταξί τραυματίζεται και τελικά πεθαίνει.
Την υπόθεση αναλαμβάνει πολύ γρήγορα η αντιτρομοκρατική. Εντελώς «τυχαία», με το που αναλαμβάνει η αντιτρομοκρατική την υπόθεση δέχεται δύο «ανώνυμα» τηλεφωνήματα, τα οποία υποδεικνύουν ότι ένοχος «είναι» ο αναρχικός- κομμουνιστής Τάσος Θεοφίλου, καθώς και το σημείο στο οποίο βρίσκεται.
Τα «ενοχοποιητικά στοιχεία» για τη ληστεία είναι ίσως τα πιο σαθρά που έχουμε δει σε στημένες από την αντιτρομοκρατική δίκες:
- Τα δύο «ανώνυμα» τηλεφωνήματα, τα οποία όλος τυχαία δεν έχουν καταγραφεί
- Το καουμπόικο καπέλο, που υποτίθεται ότι έπεσε από έναν από τους ληστές, το οποίο δεν εμφανίζεται σε καμία από τις φωτογραφίες της σήμανσης από το τόπο του εγκλήματος, και στέλνεται από το ΑΤ της Πάρου προς τη ΓΑΔΑ σε διαφορετική ημερομηνία και ακολουθώντας διαφορετική διαδρομή από τα υπόλοιπα ευρήματα. Το καπέλο δεν αναγνωρίζεται από κανέναν από τους μάρτυρες, οι οποίοι μάλιστα τόνισαν ότι αυτό μεταφέρθηκε στη σκηνή του εγκλήματος μέσα σε πλαστική σακούλα.
- Τα γενετικό του υλικό υποτίθεται ότι ταυτοποιήθηκε (έτσι μας διαβεβαιώνει η αντιτρομοκρατική!) στο καπέλο, το οποίο «βρέθηκε» στο τόπο της ληστείας. Ακόμα και αν κάποιος πίστευε ότι το καπέλο βρέθηκε όντως εκεί, δεν υπάρχει καμιά απολύτως εγγύηση ότι βρέθηκε σ' αυτό γενετικό υλικό του Τάσου Θεοφίλου, ή ότι το υλικό αυτό ήταν αρκετό σε ποσότητα, ή ότι το είδος του ήταν αξιόπιστο (…είναι μάλλον απίθανο να βρέθηκε αίμα ή σπέρμα, αντί ιδρώτα ή κυττάρων που δεν μπορούν να δώσουν αξιόπιστα αποτελέσματα), ή ότι δεν επιμολύνθηκε (στην Ελλάδα όλες οι αναλύσεις γίνονται σε ένα και μόνο εργαστήριο), ή ακόμα και ότι τα αποτελέσματα ήταν πράγματι αυτά που παρουσίασε η αντιτρομοκρατική. Εδώ ας τονιστεί, επίσης, ότι η διαδικασία ταυτοποίησης διήρκησε μόλις 3 ώρες, αντί της απαιτούμενης διάρκειας που πρέπει να είναι μεγαλύτερη του 24ώρου.
- Το DVD της ληστείας από τις κάμερες ασφαλείας της τράπεζας, το οποίο αρχικά δεν είχε κατατεθεί ως στοιχείο από τον νομικό σύμβουλο της ALPHA bank και το οποίο δε δείχνει τίποτα ενοχοποιητικό για τον σύντροφο.
-Οι καταθέσεις όλων των μαρτύρων, οι οποίοι όλοι ανεξαιρέτως δεν αναγνωρίζουν στο πρόσωπό του Τ. Θεοφίλου κάποιον από τους δράστες.

Για τη συμμετοχή στη Σ.Π.Φ. -για την οποία επίσης κατηγορήθηκε- τα στοιχεία είναι «αδιάσειστα»:
- Τον Νοέμβρη του 2010 ο Τ. Θεοφίλου έφαγε σουβλάκια παρέα με τον αναρχικό Κώστα Σακκά, ενώ σύμφωνα με «μαρτυρία» αυτής της ίδιας της αντιτρομοκρατικής (!), υποτίθεται ότι αυτός παρείχε και μέτρα αντιπαρακολούθησης στον Καραγιαννίδη, επίσης κατηγορούμενο για την ίδια υπόθεση, στην περιοχή του Αγρινίου.

Η δίκη του ξεκίνησε το Νοέμβρη του 2013 και κατέληξε στην καταδίκη του Τάσου Θεοφίλου σε 25 χρόνια κάθειρξης για συμμετοχή σε ληστεία και απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία (ακόμα και αυτή η έδρα αναγκάσθηκε να τον αθωώσει από την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση Σ.Π.Φ., καθώς και από την κατηγορία της συναυτουργίας στην ανθρωποκτονία).
Χωρίς απολύτως κανένα στοιχείο, λοιπόν, ο σύντροφος βρέθηκε να αντιμετωπίζει μια ποινή 25 ετών. Παρ' όλ' αυτά, τα κοπρόσκυλα της αντιτρομοκρατικής δεν είναι ικανοποιημένα, με αποτέλεσμα να ασκηθεί «έφεση υπέρ του νόμου». Ο -συνήθης ύποπτος- εισαγγελέας Δράκος έκανε και πάλι αυτό που του είχε ανατεθεί από τους προϊσταμένους του, ασκώντας την εν λόγω έφεση και μετατρέποντάς την ουσιαστικά σε επανάληψη του πρωτόδικου, δηλαδή, στην επανεξέταση ακόμα και των κατηγοριών για τις οποίες ο Τ. Θεοφίλου είχε πρωτόδικα αθωωθεί. Το εφετείο αυτό ξεκίνησε στις 21 Νοεμβρίου 2016. Επί μήνες οι κοπιώδεις προσπάθειες της εισαγγελικής αρχής για την καταδίκη του Τάσου Θεοφίλου έπεφταν στο κενό, λόγω της σαθρότητας των κατηγοριών. Όσο και αν χτυπιόταν ήταν πασιφανές πως η όλη δίκη ήταν μία σκευωρία, ενορχηστρωμένη από την αντιτρομοκρατική και το βαθύ κράτος με απώτερο σκοπό τη δημιουργία ενός εσωτερικού εχθρού και πιο συγκεκριμένα τη δαιμονοποίηση του αναρχικού χώρου και εν προκειμένω την εξόντωση του συντρόφου. Ήδη από τη στιγμή της σύλληψης του Τάσου Θεοφίλου, ξεκίνησε μια χρόνια, όπως αποδείχτηκε, μιντιακή υστερία που τον παρουσίαζε δημοσίως ως ένοχο. Όμως το μαζικό κίνημα αλληλεγγύης που ξεσπάει, με κείμενα, εκδηλώσεις, δράσεις, πορείες καταδεικνύει καίρια την εξόφθαλμη μηχανορραφία σε βάρος του συντρόφου και διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι ο Τάσος δεν είναι μόνος του απέναντι στο κράτος και τους μηχανισμούς του. Κάπως έτσι η «δικαιοσύνη» αναγκάστηκε να αθωώσει το σύντροφο, στις 7/7/2017, θέτοντας τέλος στην πενταετή ομηρία του.
Και ενώ ακόμα η οργή για την οδύσσεια του συντρόφου δεν έχει καταλαγιάσει, το βαθύ κράτος μας δείχνει ότι η εμμονή του με το Τάσο Θεοφίλου δεν έχει τέλος: ο εισαγγελέας Ιωάννης Αγγελής - ο οποίος προήχθη πέρσι σε αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, αφότου διετέλεσε εποπτεύων εισαγγελέας της «αντιτρομοκρατικής»- υπέβαλε έκθεση αναιρέσεως με την οποία ζητά να ακυρωθεί η απόφαση του Α' Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών που έκρινε το σύντροφο αθώο και να παραπεμφθεί εκ νέου σε δίκη. Στις 11 Μάη θα εξεταστεί η αίτηση αναίρεσης στην ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Αυτό σημαίνει ότι αν γίνει δεκτή ο σύντροφος θα επιστρέψει στις φυλακές με τις αρχικές κατηγορίες, μέχρι να επαναληφθεί το εφετείο από άλλους δικαστές.
Η υπόθεση του Τάσου Θεοφίλου μας αφορά όλες και όλους. Αφενός, γιατί ένας σύντροφος βρέθηκε επί 5 χρόνια στη φυλακή, χωρίς να υπάρχει απολύτως κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει τη συμμετοχή του στην εν λόγω ληστεία. Αφετέρου, γιατί μέσα από την υπόθεση αυτή ξετυλίγεται όλο το κουβάρι των κατασταλτικών νομικών εργαλείων του κράτους, των μεθοδεύσεων της αντιτρομοκρατικής, και του ρόλου που η εν λόγω υπηρεσία έχει αποκτήσει, ως κράτος εν κράτει. Τι κι αν δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον σου; Και πάλι μπορεί να καταλήξεις στη φυλακή. Τι κι αν καταδικαστείς σε 25 χρόνια χωρίς καμία απολύτως απόδειξη; Και πάλι μπορεί να βρεθείς αντιμέτωπος με «έφεση υπέρ του νόμου» με στόχο να φας πιο πολλά. Τι κι αν μετά από 5 χρόνια, τελικά αθωώνεσαι; Και πάλι μπορεί να ξαναβρεθείς στη φυλακή γιατί η αντιτρομοκρατική δεν ενέκρινε τη σύσταση του δικαστηρίου που σε αθώωσε. Ακόμα και ο πιο μαύρος καφκικός εφιάλτης ωχριά μπροστά στη σαδιστική μανία της αντιτρομοκρατικής και των μακριών χεριών της.

Τα τελευταία χρόνια, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, πετσόκομμα όλων των δημόσιων παροχών, απίστευτη αύξηση του κόστους ζωής, με την όλο και πιο εντεινόμενη υποτίμηση της εργατικής τάξης. Την ίδια στιγμή που η τάξη μας δέχεται την πιο σφοδρή επίθεση, το κράτος και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί χτυπούν όλο και πιο σκληρά όσους και όσες τολμούν να αντιστέκονται.
Ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ο κουκουλονόμος, τα κελιά τύπου Γ, οι ειδικές πτέρυγες, τα βραχιολάκια, η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, οι προφυλακίσεις πολύ πάνω του «επιτρεπτού» 18μηνου, οι καταδικαστικές αποφάσεις χωρίς κανένα στοιχείο, η χρήση της καθόλα αναξιόπιστης μεθόδου σύγκρισης DNA ή των δακτυλικών αποτυπωμάτων που πολύ εύκολα μπορούν να αναπαραχθούν εργαστηριακά από την αντιτρομοκρατική, οι όλο και πιο εκτεταμένες παρακολουθήσεις, η ποινικοποίηση των φιλικών και συγγενικών σχέσεων: όλα τα μέσα θα χρησιμοποιηθούν από τη κυριαρχία για να τσακίσει αυτούς και αυτές που συνεχίζουν να αντιστέκονται στην εξαθλίωση των από τα κάτω.
Απέναντι στα χίλια πρόσωπα της «δημοκρατίας» τους, ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΟΝΟΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ
Σάββατο 5/5, 11.00, Καμάρα
Παρασκευή 11/5, 12:00 11/5 Τσιμισκή με Ναυαρίνου

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
lib_exthess@hoextmail.coexm
libertasalonica.wordpress.com

πηγή : https://libertasalonica.wordpress.com/2018/05…

Ο Τάσος Θεοφίλου είχε κατηγορηθεί για τη ληστεία που έγινε το καλοκαίρι του 2012 στην Πάρο, κατά τη διάρκεια της οποίας τραυματίστηκε θανάσιμα ένας ταξιτζής, με μοναδικά στοιχεία ένα "ανώνυμο'' τηλεφώνημα και ένα δείγμα DNA από το υποτιθέμενο καπέλο που φορούσε ο ληστής. Λίγες μέρες μετά συλλαμβάνεται από την αντιτρομοκρατική και προφυλακίζεται. Μετά από 5ετή φυλάκιση, τον Ιούλιο του 20107, το εφετείο του Αρείου Πάγου, τον αθωώνει από το σύνολο των κατηγοριών.

Η αθώωση του Τάσου Θεοφίλου αποτελεί μία σημαντική νίκη του κινήματος αλληλεγγύης το οποίο αναπτύχθηκε αμέσως μετά τη σύλληψή του και κυρίως το διάστημα πριν το εφετείο, ενός κινήματος που στόχο είχε την απελευθέρωση του Θεοφίλου αλλά και να αναδείξει κοινωνικά τη σκευωρία που στήθηκε εναντίον του, μέσα στα πλαίσια της ευρύτερης κατασταλτικής στρατηγικής του κράτους.

Στα 27 Μαρτίου, ο αντι-εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Αγγελής καταθέτει αίτηση αναίρεσης της απόφασης του εφετείου, πράγμα που σημαίνει ότι αν αυτή γίνει δεκτή ο Θεοφίλου θα επιστρέψει στη φυλακή και θα παραπεμφθεί ξανά σε δίκη με τις αρχικές κατηγορίες, ώστε να επαναληφθεί η διαδικασία από άλλους δικαστές.

H υπόθεση αυτή είναι χαρακτηριστική της εκδικητικότητας και των μεθοδεύσεων του κράτους απέναντι στους πολιτικούς του αντιπάλους: καταδίκες χωρίς στοιχεία, στημένες δίκες, ακύρωση δικαστικών αποφάσεων, παραδειγματικές τιμωρίες για τους αναρχικούς, ειδικές νομοθεσίες, ειδικές νομοθεσίες που στοχεύουν στην ηθική και υλική εξόντωση προωθούν τη θεμελίωση ενός καθεστώτος εξαίρεσης για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγωνιστές.

Η δίωξη του Τάσου Θεοφίλου, όπως έχει δηλώσει και ο ίδιος δεν είναι κάποια εμμονική προσκόλληση στο πρόσωπό του, αντιθέτως «είναι πολιτική κι αφορά την κατασταλτική διαχείριση του αναρχικού χώρο, του ευρύτερου ανταγωνιστικού κινήματος και συνολικά της τάξης μας». Η υπόθεση αυτή συνδέεται άμεσα με την καταδίκη 5 αγωνιστών που αν και στο εφετείο είχαν αθωωθεί αμετάκλητα για τη συμμετοχή τους σε κάποια οργάνωση, καταδικάστηκαν ως «ατομικοί τρομοκράτες» με μόνο στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα ως αναρχικοί. Εντάσσεται στον ίδιο κατασταλτικό σχεδιασμό απέναντι σε οποιονδήποτε αγωνίζεται ενάντια στο υπάρχον: από τον Μάριο Σεϊσίδη, που καταδικάστηκε σε 36 χρόνια κάθειρξης με μοναδικό στοιχείο ένα έγγραφο πραγματογνωμοσύνης DNA, μέχρι την άρνησης χορήγησης αδειών στους Δ.Κουφοντίνα και Κ.Γουρνά, αν δεν υπογράψουν «δηλώσεις μετάνοιας» και την καταδίκη της Ηριάννας και του Περικλή με βάση τις κοινωνικές τους σχέσεις και ένα αμφιλεγόμενο δείγμα γενετικού υλικού.

Από όλα τα παραπάνω είναι προφανές ότι η κυρίαρχη κρατική στρατηγική έχει ως στόχο την εδραίωση της καταστολής σε κάθε κοινωνικό πεδίο και τη διάχυση του φόβου στα πληβειακά στρώματα, ώστε να τρομοκρατήσει αυτούς που αγωνίζονται και να κάμψει κάθε ταξική και κοινωνική αντίσταση.

Στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, πάντα τίθεται ως πρωτεύον το ζήτημα της ασφάλειας. Ο εσωτερικός εχθρός, που υφαίνεται συνεχώς μέσα στα πλαίσια του δόγματος του κοινωνικού κανιβαλισμού και ανασύρεται στην επιφάνεια όταν πλέον τα αποθέματα κοινωνικής αντοχής στερεύουν, έρχεται να επιτελέσει τον αποδιοπομπαίο τράγο, μια πάγια τακτική της εξουσίας να στρέψει την κοινωνική οργή προς την κατεύθυνση εκείνη, η οποία όχι μόνο δεν την πλήττει αλλά σε τελικό στάδιο την ενδυναμώνει, καθώς καταφέρνει να αποποιηθεί όλες εκείνες τις ευθύνες που εγγενώς φέρει για τη βάθεμα της κοινωνικής συντριβής. Στρέφει, λοιπόν το δάκτυλο προς εκείνες τις κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται ενάντια στην εδραίωση του δόγματος "νόμος και τάξη. Στοχοποιεί όσους δε σκύβουν το κεφάλι και κρατάνε ψηλά τις ανάγκες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Καταδεικνύεται μέσα από όλες αυτές και τόσες άλλες συκοφαντικές μεθοδεύσεις, η κατασταλτική στρατηγική του κράτους που χαρακτηρίζεται από εκδικητικότητα προς ό,τι και όποιον σχετίζεται με τους αγώνες ενάντια στην κυριαρχία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού. Ωστόσο, αυτή η στρατηγική δεν είναι μια αποκομμένη συνθήκη. Αντίθετα συνδέεται στενά με την συνολικότερη επίθεση, οικονομική, πολιτική, πολισμική, που εξαπολύει το κράτος και ο καπιταλισμός ενάντια στην κοινωνική βάση. Ο εξανδραποδισμός των εκμεταλλευομένων απαιτεί τη διάσπαση της κοινωνικής αλληλεγγύης και των δεσμών που συνδέουν τους καταπιεσμένους μέσω της διασποράς του φόβου και της τρομοκρατίας. Το κράτος αναδεικνύεται ως ο μόνος προστάτης μπροστά στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς της κοινωνίας. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο παρά ο δήμιος και όλοι εμείς οι δεσμώτες μιας κατάστασης που βαθαίνει την εξαθλίωση.

Όσο η κρίση προχωρά, διαμορφώνοντας νέα αδιέξοδα για τους καταπιεσμένους, τόσο οι διαχειριστές της εξουσίας θα προσπαθούν να κάμψουν τις αντιστάσεις μας με περισσότερο έλεγχο, καταστολή και φόβο. Εμείς, ως αναρχικοί οφείλουμε να μην αφήσουμε κανέναν μόνο του στα χέρια του κράτους και να αγωνιστούμε για να σπάσουμε το φόβο και το καθεστώς εξαίρεσης που επιχειρείται να επιβληθεί στους πολιτικούς κρατούμενους. Απέναντι στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, τον εκφασισμό και τον πόλεμο εμείς προτάσσουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις και την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων και θα μαχόμαστε για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης, για την Αναρχία και τον Ελευθεριακό Κομμουνισμό

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗ ΤΑΣΟ ΘΕΟΦΙΛΟΥ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ, ΤΟ ΡΕΒΑΝΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ

Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό "Μαύρο & Κόκκινο"