Πέμπτη 3 Μαίου 2018 στις 12.00
Συγκέντρωση ενάντια στις μπάρες και το ηλεκτρονικό εισιτήριο
ΝΑ ΦΟΡΤΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗΣ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ-Κάλεσμα σε διαδήλωση για τις ελεύθερες μετακινήσεις
Καλούμε τον κόσμο του αγώνα στις σχολές, σε συνέλευση για τα οργανωτικά και πολιτικά χαρακτηριστικά των δράσεων καθώς και για τις επόμενες κινήσεις στο ζήτημα των ΜΜΜ, την Παρασκευή 27 Μάη, 18.00 κτ Γκίνη.
Ακολουθουν κείμενα καλέσματος
Να φορτώσουμε το κόστος μετακίνησης στα αφεντικά!
Από το 2014 και μετά έχει ξεκινήσει εμφανώς η κρατική προσπάθεια για τη ριζική, εις βάρος μας, αναδιάρθρωση της λειτουργίας των ΜΜΜ στη Αθήνα. Το σχέδιο αυτό περιλαμβάνει μπάρες εισόδου-εξόδου σε ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ , ηλεκτρονικό εισιτήριο και προσωποποιημένες κάρτες, επιτήρηση των σταθμών από μπάτσους και την εφαρμογή OASA telematics. Η αναδιάρθρωση αυτή είναι κομμάτι της συνολικότερης επίθεσης του κεφαλαίου στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, είναι η προσαρμογή των ΜΜΜ στους καιρούς της καπιταλιστικής κρίσης, του οικονομικού ξεζουμίσματος και της καταστολής:
-Υποτιμά ακόμα περισσότερο την εργασία μας, καθώς μας εξαναγκάζει να πληρώσουμε για την μετακίνηση μας σε καθημερινή ή μηνιαία βάση ένα μεγάλο ποσοστό των ήδη μειωμένων μισθών μας. Π.χ. ένας ημιαπασχολούμενος εργαζόμενος των 300 ευρώ θα αναγκαστεί να δώσει 30 ευρώ για μηνιαία κάρτα (δηλ 10% του μισθού του). Σε περίπτωση δε που μετακινείται με εισιτήρια θα πληρώσει ακόμα μεγαλύτερο ποσοστό. Αντίστοιχη επιβάρυνση θα δεχτεί και μια φοιτήτρια που παίρνει 100-200 ευρώ για την επιβίωση της και, αν έχει ξεπεράσει τα ν+2 έτη, το ποσοστό αυτό θα είναι διπλάσιο.
-Ορθώνει ταξικούς φραγμούς, δυσκολεύοντας έως απαγορεύοντας την μέχρι τώρα ελεύθερη μετακίνηση κομματιού των φτωχότερων τάξεων, κάτι που ήταν αποδεκτό από μεγάλο κομμάτι του επιβατικού κοινού. Έτσι θα αναγκαστούμε να περιορίστούμε στα απολύτως αναγκαία, κόβοντας μετακινήσεις για κοινωνικοποίηση και ψυχαγωγία. Αυτό θα επιτευχθεί αρχικά στο ΜΕΤΡΟ-ΗΣΑΠ, μέσω των μπαρών εισόδου-εξόδου αλλά και στα λεωφορεία αργότερα, μέσω της επιβίβασης από την μπροστινή πόρτα.
-Η μείωση της συχνότητας των δρομολογίων γίνεται πολύ πιο εύκολα αποδεκτή από ένα κομμάτι επιβάτών μέσω της εφαρμογής OASA telematics, η οποία μειώνει ως ένα βαθμό το χρόνο αναμονής στις στάσεις, ''κατευνάζοντας'' , με αυτόν τον τρόπο τη δυσφορία των επιβατών για τα αραιά δρομολόγια. Πιο απλά, ποιά θα ήταν η χρησιμότητα της, αν είχαμε ικανοποιητικές συχνότητες ανά λίγα λεπτά? Παράλληλα, μεγαλώνει τον έλεγχο της διοίκησης πάνω στους οδηγούς.
-Τα παραπάνω δεν θα μπορούσαν να εφαρμοστούν χωρίς την αναβάθμιση της καταστολής. Σε πρώτο επίπεδο προσπαθείται να καταστραφούν κινήσεις αλληλεγγύης μεταξύ επιβατών, όπως το χάρισμα των εισιτηρίων. Για αυτό ακούγονται οι ηχητικές ''συμβουλές'' για την επαναφόρτιση του εισιτηρίου και όχι για ...την οικολογική επιβάρυνση που επιφέρει το χαρτάκι του εισιτηρίου. Σε δεύτερο επίπεδο, μέσω της εξατομικευμένης κάρτας, δημιουργεί ένα πρωτόγνωρο αρχείο προσωπικών δεδομένων με τις μετακινήσεις μας , για το οποίο μπορεί ο ΟΑΣΑ να διατείνεται ότι θα είναι ''κρυπτογραφημένο'', προφανώς όμως θα είναι διαθέσιμο σε πάσης φύσεως κατασταλτικούς και οικονομικούς μηχανισμούς προς ''αποκρυπτογράφηση''. Έτσι οξύνεται ακόμα περισσότερο το αίσθημα παρακολούθησης, που σε συνδυασμό με τις κάμερες και τους μπάτσους στους σταθμούς, δημιουργείται ένα κλίμα ασφυκτικού ελέγχου της καθημερινότητας μας. Ακόμα, ο ΟΑΣΑ αποσκοπεί στην ακριβή καταγραφή του επιβατικού φορτίου ανά στάσεις, περιοχές και ώρες με σκοπό τη βελτιστοποίηση των δρομολογίων (ή αλλιώς την περικοπή των οικονομικά ασύμφορων για αυτόν δρομολογίων) και άρα, την ελαστικοποίηση του ωραρίου των εργαζομένων του.
--Μετακίνηση: Βασική ανάγκη ή εμπόρευμα?--
Οι παραπάνω κατευθύνσεις συμπυκνώνονται σε μία επιχειρηματική λογική λειτουργίας των ΜΜΜ από τον ΟΑΣΑ, με κυρίαρχο στόχο το κέρδος, εναρμονισμένη με τη νεοφιλελεύθερη λογική '' δεν υπάρχουν κοινωνικές παροχές, αλλά ανταποδοτικές υπηρεσίες που πρέπει να βγάζουν τα έξοδα τους''. Έτσι παράλληλα με την μείωση των κρατικών επιδοτήσεων, μειώνονται τα δρομολόγια και οι οδηγοί (πάνω από 30% τα τελευταία χρόνια). Την ώρα που δίνονται 125 εκ. Ευρω στην εφαρμογή του ηλεκτρονικού εισιτηρίου, πάνω από 1000 λεωφορεία είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης ανταλακτικών. Με την αποστείρωση, λόγω ταξικών αποκλεισμών, των ΜΜΜ από τα πιο εξαθλιωμένα κοινωνικά κομμάτια και σε συνδυασμό με τις ''έξυπνες ηλεκτρονικές εφαρμογές'', ο ΟΑΣΑ προσπαθεί να μεταβάλλει στην αντίληψη του επιβατικού κοινού, την μετακίνηση από κοινωνική ανάγκη και δικαίωμα σε εμπόρευμα και υπηρεσία "πολυτελείας". Αυτό θα επιτευχθεί ακόμα περισσότερο με την εξαγγελόμενη πολιτική της χρέωση ανά στάση/απόσταση καθώς θα προωθηθεί η λογική ότι ''όσο το χρησιμοποιείς, τόσο θα το πληρώνεις'', ελαφρύνοντας ουσιαστικά αυτούς που δεν τα χρησιμοποιούν (τις ανώτερες τάξεις) από την ευθύνη της λειτουργίας τους. Σε μια κατάσταση που ούτως ή άλλως ο ΟΑΣΑ θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικούς όρους, καθίσταται πιο εύκολη και μια επίσημη ιδιωτικοποίηση, με την οποία θα είναι ακόμα πιο επιθετική η αναζήτηση κερδοφορίας, είτε καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων στα ΜΜΜ, είτε επιβαρύνοντας τους επιβάτες με αυξήσεις εισιτηρίων.
Στο παραπάνω πλαίσιο, βλέπουμε την προσπάθεια στιγματισμού και συκοφάντησης από καθεστωτικά μίντια και κόμματα, όσων αρνούνται να πληρώσουν εισιτήριο, ως ''τζαμπατζήδες'' και υπεύθυνοι για τα ''ελλείματα'' του ΟΑΣΑ. Καμία κουβέντα για την συστηματική υποχρηματοδότηση από πλευράς κράτους. Καμία κουβέντα για το ότι οι περισσότεροι επιβάτες είναι εργαζόμενοι, φοιτητρίες, μαθητές και μετανάστριες. Καμία κουβέντα για το γεγονός ότι η τιμή του εισιτηρίου έχει υπερτριπλασιαστεί από το 2005, όταν ο βασικός μισθός έχει παραμείνει στα ίδια επίπεδα (και χαμηλότερα αν υπολογίσουμε τον πληθωρισμό).
''Και ποιός θα πληρώνει για όλα αυτά?''
Το σύστημα συγκοινωνιών είναι φτιαγμένο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κράτους και των αφεντικών, καθώς οι κρατικές και οι κερδοφόρες οικονομικές δομές μιας μητρόπολης (όπως η Αθήνα) δε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν χωρίς αυτό. Πιο απλά, για να μας μεταφέρουν σε χώρους εκπαίδευσης, στις δουλειές μας και στα κέντρα κατανάλωσης και διασκέδασης χρειάζονται ένα δίκτυο μαζικών μετακινήσεων. Και τελικά, κράτος και κεφάλαιο όχι μόνο δεν θέλουν να πληρώσουν για τις συγκοινωνίες αλλά και προσπαθούν να ρίξουν το κόστος τους στις πλάτες μας!
Αρνούμαστε να πληρώνουμε για κάρτες και εισιτήρια, όχι μόνο επειδή διαφωνούμε με το φακέλωμα των δεδομένων μας και την εμπορευματοποίηση των μεταφορών. Αλλά και επειδή, δεν σκοπεύουμε να μειώσουμε ακόμα περισσότερο τους μισθούς μας για να πληρώνουμε για βασικές ανάγκες, όπως η μετακίνηση. Για ανάγκες που έχουμε πληρώσει ξανά και ξανά μέσω της φορολογίας και της εκμετάλλευσης της εργασίας μας. Σε μια εποχή που κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να μας ξεζουμίσουν από παντού, επιλέγουμε το χτίσιμο σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ επιβατών και εργαζομένων στα ΜΜΜ και αγωνιζόμαστε για την ικανοποίηση των αναγκών μας χωρίς αποκλεισμούς και καταβολή αντιτίμων. Για αυτό δείχνουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους όσους δεν έχουν εισιτήριο, χαρίζουμε το εισιτήριο μας στον επόμενο, κρατάμε τις μπάρες ανοιχτές, αντιδρούμε δυναμικά σε σεκιουριτάδες και ελεγκτές, μπλοκάρουμε συλλογικά τα συστήματα ελέγχου και απόκλεισμού.
Πέμπτη 3/5 12.00-Συγκεντρώσεις ενάντια στις μπάρες και το ηλ.εισιτήριο:Σταθμοί Κατεχάκη & Αιγάλεω
Παρασκευή 18/5 - Διαδήλωση για τις ελεύθερες μετακινήσεις: Σταθμός Κατεχάκη 12.30
ΕΛΕΓΚΤΕΣ-ΜΠΑΡΕΣ-ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
Αυτόνομο σχήμα Ηλεκτρολόγων
Αυτόνομο σχήμα Τοπογράφων
Ελευθεριακό σχήμα ΤΕΙ Πειραιά
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ
Σε συνθήκες ολοένα και μεγαλύτερης υποτίμησης των ζωών μας μπαίνουν στο
στόχαστρο και οι μετακινήσεις. Όχι μόνο έχει αυξηθεί στην ουσία το κόστος, αλλά με το
ηλεκτρονικό εισιτήριο και τις κάμερες αυξάνεται κι ο έλεγχος με σκοπό τη διασφάλιση της κερδοφορίας των εταιριών που διαχειρίζονται τα ΜΜΜ. Στην πραγματικότητα οι
μετακινήσεις παίρνουν την μορφή εμπορεύματος και λειτουργούν με την λογική της
ελεύθερης αγοράς και βάσει του ιδιωτικού συμφέροντος. Παρόλα τα κέρδη, οι μισθοί των εργαζομένων στα ΜΜΜ παραμένουν στον πάτο όπως και η ποιότητα των μετακινήσεων για τους επιβάτες/τριες. Τα μέσα γίνονται επιχείρηση και εμείς πελάτες τους υποχρεωμένοι να πληρώνουμε για μια βασική μας ανάγκη.
Ως φοιτητές/τριες βιώνουμε τη μετακύληση του κόστους φοίτησης σε όλα τα επίπεδα.
Με τον κλοιό των κριτηρίων να στενεύει, όλο και λιγότεροι/ες δικαιούμαστε δωρεάν σίτιση και στέγαση από το πανεπιστήμιο. Το κεφάλαιο εισβάλλει διαρκώς, με εργολαβίες και μειώσεις στους εργαζομένους/ες, με αποτέλεσμα την υπολειτουργία των εστιών , την
εντατικοποίηση της εργασίας του προσωπικού και την αύξηση του κόστους επιβίβασης. Αν φαίνονται παρωχημένα τα αιτήματα μας για δωρεάν και αξιοπρεπή σίτιση, στέγαση, και μετακίνηση, τότε για μας παρωχημένο είναι να πληρώνουμε 15€ και 30€ για να πηγαίνουμε στη σχολή/δουλειά μας εν μέσω κρίσης.
Ως αυριανοί εργαζόμενοι/ες -αν δεν είμαστε ήδη- αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση και
εναντιωνόμαστε στο κανιβαλισμό που επικρατεί στους γκισέδες και στα μέσα. Η δε
μαθητεία κι η πρακτική χρησιμοποιούνται ως δούρειος ίππος για την περαιτέρω υποτίμηση της εργατικής δύναμης. Εχθρός μας δεν είναι οι υπάλληλοι των σταθμών, ούτε οι οδηγοί, αλλά η διοίκηση που τους φορτώνει με τόση εργασία και η απληστία των εργοδοτών τους.
Θέλουμε να σπάσουμε τις ενδοταξικές συγκρούσεις, να μην δημιουργείται απόσταση μεταξύ επιβατών κι εργαζομένων, και να οργανώσουμε την τάξη μας ενάντια σε Κράτος και Κεφάλαιο.
Η επίθεση στις μεταφορές αφορά το σύνολο τις εργατικής τάξης κι εντείνεται στα
«αόρατα» κομμάτια της κοινωνίας. Μετανάστες/ριες και πρόσφυγες χωρίς χαρτιά και
ΑΜΚΑ, ομάδες που δεν δικαιούνται μηνιαία κάρτα ή μειωμένο εισιτήριο παρά τις δυσκολίες που περνούν. Σε παρόμοια μοίρα βρίσκονται κι όσοι/ες δούλεψαν μαύρα και δεν δικαιούνται κάρτα ανεργίας.
Η αναδιάρθρωση στα ΜΜΜ δεν έρχεται μόνη της. Το κεφάλαιο χτυπά τα τελευταία
συλλογικά κεκτημένα που έχουν μείνει όρθια (ασφαλιστικό, ιδιωτικοποίηση υγείας κι
εκπαίδευσης). Μια γενικευμένη επίθεση μαζί με το κράτος ενάντια στην κοινωνία και τον
κόσμο της εργασίας. Πρόκειται για μια προσπάθεια εμπορευματοποίησης των πάντων, μιας και τα αφεντικά κοιτάνε να κερδοφορούνε πάνω στις ανάγκες μας.
Εμείς δεν ψάχνουμε τρόπο «να πηδάμε τις μπάρες», αλλά αποσκοπούμε στο να
νικήσουμε ουσιαστικά, εξασφαλίζοντας ελεύθερη μετακίνηση για όλους και για όλες.
Αγωνιζόμαστε για τις ανάγκες μας, οργανώνουμε την τάξη μας, και ανταπαντάμε στην
επίθεση Κράτος και Κεφαλαίου.
-ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
-ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΝΝΙΒΑΛΙΣΜΟΥ, Η ΤΑΞΙΚΗ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΙ Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
-ΕΞΩ ΟΙ ΕΡΓΟΛΑΒΙΕΣ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ, ΜΜΜ, ΚΑΙ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Πέμπτη 3/5 12.00-Συγκεντρώσεις ενάντια στις μπάρες και το ηλ.εισιτήριο: Σταθμος Συγγρού-Φιξ
Ελευθεριακό σχήμα Παντείου
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1587076/
Τοποθεσία: Αθήνα / Σταθμοι Αιγάλεω, Ευαγγελισμός, Κατεχάκη, Πανεπιστήμιο, Συγγρού-Φιξ
ΓΙΑ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΥΣΙΕΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
Τους τελευταίους μήνες, βλέπουμε όλο και πιο έντονα τις αλλαγές στα ΜΜΜ, με τον ΟΑΣΑ να επενδύει περισσότερο στον έλεγχο των επιβατών. Ένα καθεστώς που αποτελείται από το ηλεκτρονικό εισιτήριο, τις μπάρες, τους ελεγκτές και την αστυνομία. Τέτοιες μέθοδοι έχουν σκοπό την μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του ΟΑΣΑ, εξασφαλίζοντας την καταβολή κομίστρου. Έτσι, ένα σημαντικό ποσοστό από το μηνιάτικό μας φεύγει για την κάλυψη μιας βασικής μας ανάγκης. Το σύστημα που χρησιμοποιείται, μας εξωθεί στην έκδοση προσωποποιημένης μηνιαίας κάρτας. Δίνοντας τα στοιχεία μας, δεν μπορούμε να μετακινηθούμε χωρίς να φακελωνόμαστε. Παράλληλα, αποκλείεται ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, όπως μετανάστες/-ριες που δεν έχουν χαρτιά και ΑΜΚΑ. Το ίδιο και οι επισφαλώς εργαζόμενοι/-ες, που βιώνουν μια κατάσταση μεταξύ αδήλωτης εργασίας και ανεργίας, για το κράτος δεν θεωρούνται άνεργοι/-ες και επομένως δεν δικαιούνται δωρεάν μετακίνηση. Την ίδια ώρα που ο ΟΑΣΑ σπαταλά χρήματα για την αναβάθμιση συστημάτων ελέγχου κι αποκλεισμού, αφήνει σε δεύτερη μοίρα την συντήρηση των οχημάτων και την στελέχωση του προσωπικού. Αποτέλεσμα, οχήματα επικίνδυνα για το επιβατικό κοινό, που λόγω της δυσλειτουργίας του καταλήγουν ακόμα και στον αποκλεισμό ΑμεΑ.
Είναι λοιπόν τα ΜΜΜ μια πολυτέλεια την οποία επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε; Σε καμία περίπτωση! Η ελεύθερη μετακίνηση είναι μια βασική ανάγκη, ένα κοινωνικό αγαθό, όπως η υγεία και η παιδεία. Αντί, όμως, να δίνονται χρήματα για ποιοτικότερες μετακινήσεις, αγορά νέου στόλου, και προσλήψεις εργαζομένων, ανοίγεται ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση. Το κόστος μετακυλίεται στις πλάτες του επιβατικού κοινού. Οι εργαζόμενοι/-ες δίνουν επιπλέον χρήματα για την μεταφορά τους στον χώρο εργασίας τους, απαλλάσσοντας τα αφεντικά από αυτή την υποχρέωση. Το ίδιο συμβαίνει και στην φοίτηση, όπου το κόστος της μετακίνησης των φοιτητών στους χώρους σπουδών έρχεται να προστεθεί σε αυτά της σίτισης και της στέγασης.
Μέσα σε αυτό το εχθρικό κλίμα που διαμορφώνεται για εμάς, η μόνη απάντηση μπορεί να είναι η συλλογικοποίηση κι η αλληλεγγύη μεταξύ επιβατών, φοιτητών/-ριών, εργαζομένων και καταπιεσμένων. Αντιστεκόμαστε έμπρακτα στα συστήματα αποκλεισμού κι ελέγχου. Επιλέγουμε το συντονισμό και τον κοινό αγώνα μεταξύ επιβατικού κοινού και του κόσμου που δουλεύει στα ΜΜΜ. Οργανωνόμαστε στους φοιτητικούς συλλόγους μας, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, και σε κάθε κοινωνικό χώρο. Δεν αρκούμαστε σε εξατομικευμένες πρακτικές όπως απλά να πηδάμε τις μπάρες και να μην πληρώνουμε εισιτήριο, αλλά διεκδικούμε την καθολική ελεύθερη πρόσβαση στα ΜΜΜ για όλους και για όλες.
Πέμπτη 3/5 - 12:00: Συγκεντρώσεις στους σταθμούς Αιγάλεω, Ευαγγελισμός, Κατεχάκη, Πανεπιστήμιο, Συγγρού-Φιξ. Σε περίπτωση που κλείσουν τους παραπάνω σταθμούς, συγκεντρωνόμαστε στο σταθμό Συντάγματος.
Παρασκευή 18/5 - 12:30: Πορεία προς το Υπουργείο Μεταφορών. Συγκέντρωση στο σταθμό Κατεχάκη.
ΜΠΑΡΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΑΣ
Πρωτοβουλία συντονισμού φοιτητών/-ριών για τις ελεύθερες μετακινήσεις
πηγή : http://athens.indymedia.org/event/74429/