Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009 στις 19.30
Συζήτηση: ας ονειρευτούμε με τα μάτια ανοιχτά
Στη σημερινή κοινωνία διαπιστώνεται η κυριαρχία της απαξίας και η ανάδειξη του ατομικισμού ως μοναδικού τρόπου
επιβίωσης. Οι αρχές αυτές καλλιεργούνται και μέσω της εκπαίδευσης, η οποία επικεντρώνεται στην αναπαραγωγή και συντήρηση του υπάρχοντος συστήματος, προβάλει την επιτυχία στις εξετάσεις ως το μόνο τρόπο καταξίωσης και μένει μακριά από την ουσιαστική ανάγκη για κοινωνικοποίηση και ελεύθερη έκφραση των μαθητών.
Θεωρείται ότι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές δεν εξασκούν επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Όμως στις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία, όπως είναι η εντατικοποίηση που επιβάλει το αναλυτικό πρόγραμμα, το στοίβαγμα είκοσι πέντε και τριάντα μαθητών σε μια τάξη, η παραπαιδεία, η απαξίωση της πολιτείας για το έργο που προσφέρουν, πολλοί δάσκαλοι αναγκάζονται να γίνουν συμμέτοχοι στην αναπαραγωγή ενός συστήματος που όλο και απομακρύνει τη δημόσια εκπαίδευση από την πραγματική παιδεία.
Θέλουμε λοιπόν να ακούσουμε τους δασκάλους μας και να δώσουμε βήμα να ακουστούν οι απόψεις των μαθητών πάνω στα θέματα εκπαίδευσης και παιδείας.
Γι αυτό το λόγο τους καλούμε σε μια συζήτηση, όχι για να κάνουμε απολογισμό ή ανάλυση του περσινού Δεκέμβρη,
αλλά για να προσπαθήσουμε να εστιάσουμε στην ρίζα του προβλήματος.
πηγή : email που λάβαμε στις 11 Δεκέμβριος 14h