Τρίτη 29 Μαρτίου 2011 στις 19.00
Συνέλευση αναρχικών για την ανατρεπτική δράση
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΠΟΡΕΙΑΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Τα πολιτικά γεγονότα στον ελλαδικό χώρο τα τελευταία δύο χρόνια - σε συνάρτηση με τα διεθνή δεδομένα - αποδεικνύουν ότι βρισκόμαστε στο σταυροδρόμι κοσμοιστορικών εξελίξεων. Στα πρόθυρα ενός κραχ και με τις στάχτες του Δεκέμβρη να αιωρούνται ακόμα στα αστικά κέντρα, το κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε τέλμα. Τα κόμματα συνεχώς χάνουν την αξιοπιστία τους και κλονίζονται από εσωτερικές ρήξεις (βλ. Κουβέλη και Μπακογιάννη), οι δημοσιογράφοι ως τηλε-εισαγγελείς βγάζουν τηλε-εντάλματα για οποιαδήποτε αντικαθεστωτική δράση με το πρόσχημα της της δυσφήμισης της χώρας, οι μπάτσοι πολυάριθμοι και μια κοινωνική συνοχή εύθραυστη περισσότερο από ποτέ που αν διαλυθεί, ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος θα γενικευθεί. Ένας ταξικός πόλεμος που πάνω απ' όλα είναι εμφύλιος και, σήμερα, βρίσκεται υπό ένα νέο πρίσμα ερμηνείας. Όχι με την έννοια της σύγκρουσης προλετάριων και καπιταλιστών, όπως είναι γνωστή από τα σοσιαλιστικά-κομμουνιστικά κινήματα του 19ου και αρχών 20ου αιώνα, αλλά με την έννοια της σύγκρουσης όσων θέλουν να διαιωνιστεί ο ταξικός κόσμος και όσων θέλουν να ανατραπεί (οι εργάτες πλέον είναι περισσότερο από ποτέ πρόθυμοι να ξεπουλήσουν τον εαυτό τους και την μεταξύ τους ενότητα για να ανελιχθούν στην ιεραρχία παριστάμενους τους γλείφτες, ρουφιάνους και απεργοσπάστες). Πλέον η ουδετερότητα δεν έχει θέση. Οι πολιτικές επιλογές του καθενός πρέπει να γίνουν ξεκάθαρες. Η σύρραξη είναι αναπόφευκτη.
Αντιλαμβανόμαστε τη ρήξη με το υπάρχον σύστημα ως ανταγωνισμό πολιτικών στρατοπέδων με σκοπό την επιβολή της ημετέρας πολιτικής δύναμης και όχι ως κίνημα διαμαρτυρίας για την επούλωση των πληγών του. Δεν επιθυμούμε την εξυγίανση του κοινωνικοπολιτικού κατεστημένου. Επιδιώκουμε την ισοπέδωσή του. Ζούμε μια εμπόλεμη κατάσταση σε μικρογραφία. Από την μία, η συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων που εκφράζεται μέσα από τις περικοπές σε μισθούς και την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού υπέρ της οικονομικής ελίτ καθώς και η θωράκιση του Κράτους (ομάδα ΔΙ.Α.Σ., η κάρτα του πολίτη που θα αντικαταστήσει τις ταυτότητες, η άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών κ.λ.π) και από την άλλη, όλο και περισσότεροι αγωνιστές μπαίνουν στην πρώτη γραμμή και επιτίθενται στα σύμβολα του Κράτους και του Κεφαλαίου. Είναι αναμενόμενο ότι το Κράτος δεν προτίθεται να παραδώσει έτσι απλά τα όπλα του, γι'αυτό και τον τελευταίο χρόνο οι προφυλακίσεις αγωνιστών και συγκεκριμένα αναρχικών αποτελούν πλέον ρουτίνα. Πρόσωπα συντρόφων φιγουράρουν στις τηλεοπτικές οθόνες, ΕΚΑΜίτες τους συνοδεύουν στα γραφεία των στρατοδικείων και στα μπουντρούμια των φυλακών και οι νομιμόφρονες πολίτες καλούνται να δώσουν πληροφορίες στις αρχές.
Εμείς από την πλευρά μας, στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας στηρίζοντας - παράλληλα - τις επιλογές που έχουν κάνει. Δεν έχουμε αυταπάτες. Κανένας δεν διώκεται για τις ιδέες του. Σε Δημοκρατία ζούμε και ο καθένας μπορεί να λέει ό, τι του καπνίσει. Το πρόβλημα που εντοπίζει το Κράτος στους αναρχικούς αλλά και γενικότερα στους αγωνιστές είναι ότι τους φάνηκε φτωχό να μη μετουσιώνουνε τις ιδέες τους σε πράξεις. Πράξεις παράνομες οι οποίες ταρακουνούν συθέμελα την αστική ομαλότητα. Άλλωστε, οι ριζοσπάστες διανοούμενοι που φουμάρουν τις «ιδεολογικές τους πίπες» (εισπνέοντας αντιεξουσιαστικές θεωρίες και εκπνέοντας τόσο προτάσεις για δράσεις που κινούνται στα όρια της νομιμότητας όσο και αφορισμούς για όσους ρισκάρουν το τομάρι τους για μια αξιοπρεπή ζωή) μένουν πάντα στο απυρόβλητο. Πρόκειται για ακαδημαικές μετριότητες που απαγγέλονται την γνώση και το αστικό καθεστώς δε θα είχε κανένα πρόβλημα να τους παραχωρήσει μια θέση στα έδρανα της Βουλής.
Ωστόσο πολλοί σύντροφοι αιχμαλωτίζονται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Δημοκρατίας χωρίς να έχουν καμία απολύτως σχέση με τις κατηγορίες που τους αποδίδονται. Αυτή η τακτική πραγματοποιείται για να ανακόψει ένα κύμα επιθέσεων (οι σπασμένες βιτρίνες τραπεζών στις απεργίες, τα σαμποτάζ στα 'μάτια' του Big Brother, οι βόμβες σε κρατικά κτήρια κ.λ.π.) που θα ακολουθήσει και το οποίο γίνεται ποιοτικά και ποσοτικά όλο και πιο επικίνδυνο για την σταθερότητα του Κράτους. Έτσι, οι προφυλακίσεις αγωνιστών χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν μπορεί παρά να οφείλονται σε βεβιασμένες κινήσεις άμυνας στις οποίες προβαίνει το Κράτος απέναντι σε ριζοσπαστικά κομμάτια για να μη φαίνεται ότι βρίσκεται με σταυρωμένα τα χέρια, αλλά και για να παρακινήσει- μέσω της τρομοκρατίας του- τους αγωνιστές να κάτσουνε στ'αυγά τους. Διαφορετικά, θα ήταν πολύ επιρρεπές στην κατάρρευσή του.
Ειδικά, σε αυτήν την κομβική περίοδο πολιτικών εξελίξεων την οποία βιώνουμε, η Κυβέρνηση, τα Κόμματα και τα ΜΜΕ νιώθουν την δαμόκλεια σπάθη της κοινωνικής οργής που επέρχεται πάνω από το κεφάλι τους. Η θεσμική Εξουσία δέχεται πολλαπλά χτυπήματα όχι μόνο από τα έως τώρα ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας αλλά και από κοινωνικές ομάδες που εδώ και τώρα ριζοσπαστικοποιούνται και μπαίνουν σε θέση μάχης. Οι συγκρούσεις στην Κερατέα, η μαζική άρνηση πληρωμών στα διόδια και στις αστικές συγκοινωνίες, ο ξυλοδαρμός του πρώην υπουργού της ΝΔ Κώστα Χατζηδάκη, οι απεργίες που έρχονται και αναμένονται όλο και πιο μαζικές και άγριες αποτελούν την αρχή μιας θύελλας που θα μπορούσε να ξεριζώσει εκ βάθρεων το καθεστώς καταπίεσης.
Σε ένα τέτοιο κλίμα γενικευμένης αναταραχής δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στα φαινόμενα απειθαρχίας και ανυπακοής που σε έντονο βαθμό παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια στις αποθήκες ψυχών όπου εκατοντάδες άνθρωποι οδηγούνται καθημερινά από τον δικαστικό μηχανισμό. Έναν χώρο που για τα μάτια της κοινωνίας φαντάζει αόρατος, καθιστώντας την αυτομάτως συνένοχη στο βασανιστήριο του εγκλεισμού. Εκεί λοιπόν εντοπίζουμε ανθρώπους, ποινικούς, οι οποίοι σε αντίθεση με την συντριπτική πλειοψηφία των εγκλείστων, δεν μάχονται καθημερινά για μια γαμημένη αξιοπρέπεια που δεν έχουν καμία διάθεση να χάσουν. Μια στάση φαινομενικά ενστικτώδη παρά πολιτική που όμως βαθιά μέσα της κρύβει μια δομημένη συνείδηση. Τον παλμό και την ψυχή αυτών των ανθρώπων την νιώθουμε στο πετσί μας και στεκόμαστε στο πλευρό τους κάθε στιγμή που δίνουν τις δικές τους μάχες κατά της ταπείνωσης και του εξευτελισμού.
Κλείνοντας, τονίζουμε ότι η αλληλεγγύη μας στους συντρόφους μας εντός- αλλά και εκτός- των φυλακών δεν εγκλωβίζεται σε ιδεολογικές φόρμες. Είμαστε δίπλα σε όσους μοιράζονται μαζί μας τον ίδιο σκοπό: την απελευθέρωση από τους θεσμούς της υποδούλωσής μας.
ΔΕ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΟΜΗΡΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.
ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ-ΦΥΛΑΚΗ
15.4.2011: Εκδήλωση- συζήτηση, βιντεοπροβολή για την υπόθεση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς.
16.4.2011: Πανελλαδική πορεία για όλους τους πολιτικούς κρατούμενους στις 12.00 στη Καμάρα στη Θεσσαλονίκη, θα ακολουθήσει συναυλία στο Πολυτεχνείο)
Σημειώσεις
• 2/4/2011 στις 6.00 στο πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης θα γίνει συνέλευση, στην οποία θα συμμετέχουν άτομα από κάθε πόλη για να δηλωθούν διαθεσιμότητες για την περιφρούρηση της πορείας και τη διαδρομή της.
• Μετά την εκδήλωση στις 15 Απρίλη 2011 θα υπάρξει και ένα δεύτερο ραντεβού για την περιφρούρηση και την διαδρομή.
Συνέλευση αναρχικών για την ανατρεπτική δράση
( Η συνέλευση γίνεται κάθε Τρίτη στις 7.00 στο πολυτεχνείο Θεσσαλονίκης)