kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική συγκέντρωση ενάντια στην ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης

Mόνος δρόμος για την πανανθρώπινη χειραφέτηση είναι η κοινωνική επανάσταση. Μόνος πόλεμος για τους καταπιεσμένους είναι ο ταξικός.

Η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τον πρόεδρο των Η.Π.Α. Ντόναλντ Τραμπ και η κατ' εξαγγελία μεταφορά της αμερικανικής πρεσβείας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ έμελλε να δυναμιτίσει ακόμα περισσότερο το ήδη ασταθές και τεταμένο κλίμα που επικρατεί στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου. Βέβαια, το αμερικανικό κογκρέσο είχε αποφασίσει να αναγνωρίσει την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ το 1995 κιόλας, αλλά οι πρόεδροι των Η.Π.Α. από τότε κι ως σήμερα δεν επικύρωσαν την αναγνώριση. Τώρα, η πολιτική αυτή επέμβαση του Τραμπ και των Η.Π.Α. αλλάζει τα μέχρι στιγμής δεδομένα και ενδεχομένως και τις γεωπολιτικές ισορροπίες και την κλίμακα αντιπαράθεσης των αντίπαλων δυνάμεων, κεντρικών και περιφερειακών, στη Μέση Ανατολή.

Η απάντηση των Παλαιστινίων ήταν η έναρξη μιας νέας Ιντιφάντας (εξέγερσης). Αν και η πάλη τους ενάντια στο αυταρχικό αποικιακό καθεστώς του σιωνισμού είναι αδιάκοπη, η νέα Ιντιφάντα σηματοδοτεί μια σημαντική όξυνση. Διαμαρτυρίες και συγκρούσεις ενάντια στην απόφαση Τραμπ ξέσπασαν στη Ραμάλα, τη Χεβρώνα, τη Βηθλεέμ και τη Ναμπλούς, αλλά και διεθνώς από μέλη παλαιστινιακών κοινοτήτων, οργανώσεων και αλληλέγγυων. Ο ισραηλινός στρατός έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα: εξαπέλυσε κύμα βίας, συλλήψεων, έκανε μαζική χρήση δακρυγόνων και χρησιμοποίησε πλαστικές σφαίρες αλλά και αληθινά πυρά εναντίον των διαδηλωτών στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη. Ως αποτέλεσμα, υπολογίζεται πως έχουν τραυματιστεί περίπου 3.600 Παλαιστίνιοι και έχουν συλληφθεί 450 άτομα στη Δυτική Όχθη και την Ιερουσαλήμ. Τέσσερις Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους από ισραηλινά πυρά. Στη ρίψη πυραύλων από τη Γάζα έναντι σιωνιστικών εποικισμών, το Ισραήλ απάντησε με βομβαρδισμό της Γάζας.

Τον Τραμπ όμως είχε προλάβει 2 χρόνια πριν ο Αλέξης Τσίπρας, όταν σε τριμερή συνάντηση κορυφής μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου τον Νοέμβριο του 2015 χαρακτήρισε την κατεχόμενη Ιερουσαλήμ ως "ιστορική πρωτεύουσα" του Ισραήλ νομιμοποιώντας έτσι τη θηριωδία των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής. Η συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ αφορά διακρατικές συμφωνίες οικονομικού και στρατιωτικού χαρακτήρα. Τον Ιούνιο ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπενιαμίν Νετανιάχου συνάντησε στη Θεσσαλονίκη τον Έλληνα και Κύπριο ομόλογό του, για να συζητήσουν για την προώθηση του υποθαλάσσιου αγωγού East Med, ενός φαραωνικού έργου που θα συνδέει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της ΑΟΖ Ισραήλ-Κύπρου και μέσω Κρήτης θα φτάνει στην Πελοπόννησο και από εκεί στη δυτική Ελλάδα με κατάληξη την Ιταλία. Από τις διαβουλεύσεις για τις επενδύσεις στον τομέα της ενέργειας δεν έλειψε και η εξέταση της διασύνδεσης Euro-Asia Interconnector, μεταξύ Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδας, η οποία με υποθαλάσσιο καλώδιο θα μεταφέρει ηλεκτρική ενέργεια, συνδέοντας τις απομονωμένες ενεργειακές αγορές της Κύπρου και του Ισραήλ με τις αντίστοιχες της Ε.Ε.. Το ελληνικό κράτος -όπως και κάθε κράτος- δε δίνει δεκάρα αν πρόκειται να συνεργαστεί με ολοκληρωτικά καθεστώτα, αφού το παν γι' αυτό είναι η προώθηση των συμφερόντων της εγχώριας αστικής τάξης και η συμπόρευση με τις νεοφιλελεύθερες επιταγές και συμμαχίες που υπαγορεύει ο ευρωατλαντικός ιμπεριαλισμός. Αποτελεί, άλλωστε, μέρος του άξονα Ελλάδας-Ισραήλ-Κύπρου-Αιγύπτου υπό τη σκέπη του ΝΑΤΟ και των ενεργειακών σχεδιασμών. Πρόσφατα μάλιστα πούλησε 300.000 βλήματα τεθωρακισμένων στο απολυταρχικό καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας που σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ αιματοκυλίζει την Υεμένη, ενώ στο εσωτερικό του επικρατούν φεουδαρχικές ως και δουλοκτητικές σχέσεις εκμετάλλευσης. Και η συζήτηση στη Βουλή δεν αφορούσε τη θηριωδία που συντελείται στη χώρα και το πως η ενίσχυση των σφαγέων της Σαουδικής Αραβίας θα την εντείνει, αλλά το αν… τα βλήματα πωλούνται με ή χωρίς μεσάζοντα (!). Το σύνθημα «είναι και οι Έλληνες φονιάδες των λαών» δεν ήταν ποτέ πιο επίκαιρο, ειδικά αν συνυπολογίσουμε και τη στρατηγική αναβάθμιση της ΝΑΤΟϊκής βάσης στη Σούδα, τη μεταφορά πυρηνικών από το Ιντσιρλίκ στον Άραξο και την αναβάθμιση των αεροσκαφών F-16 που κόστισε 1,5 δις ευρώ για να προστεθεί στα ήδη τεράστια ποσά που δαπανώνται ετησίως από τον κρατικό προϋπολογισμό και καταλήγουν στην ανανέωση του πολεμικού εξοπλισμού της χώρας.

Το ελληνικό κράτος και η εγχώρια αστική τάξη επιδιώκουν μέσα από τέτοιου είδους συμμαχίες και συμφωνίες, να λάβουν ένα όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι από την πίτα. Επιζητούν να γίνει η Ελλάδα ενεργειακός κόμβος για τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Ε.Ε. και να πλασαριστεί η ελληνική αστική τάξη σε κάπως καλύτερη θέση, μετά τις ανακατατάξεις που συντελούνται στις ενδοκαπιταλιστικές συρράξεις της Μέσης Ανατολής, αλλά και στην έκρυθμη, ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου. Και αυτό επιδιώκουν να το πετύχουν μέσω της πρόσδεσης τους στο ευρωατλαντικό ιμπεριαλιστικό μπλοκ. Εκεί βρίσκεται και το Ισραήλ, που έχει μάλιστα το ρόλο του τοποτηρητή του ευρωατλαντικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, αποτελώντας ένα ισχυρό αντίβαρο απέναντι στους αντίπαλους του (Ρωσία, Συρία, Ιράν, Κίνα και προσφάτως Τουρκία). Οι σχέσεις όμως μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ δεν περιορίζονται μόνο σε οικονομικές συμφωνίες. Ο ελληνικός στρατός συμπράττει σε ασκήσεις με το Ισραήλ είτε σε πλαίσια διμερών συμφωνιών είτε μέσω του NATO και φέρει σαφώς (άμεσα ή έμμεσα) ευθύνες για το αιματοκύλισμα που συντελείται στη Μέση Ανατολή, αλλά και τη βάναυση διαχείριση των μεταναστών που τολμάν να φύγουν από τις χώρες τις οποίες η δημοκρατική Δύση είτε ισοπεδώνει άμεσα, με στρατιωτικές επιχειρήσεις, είτε συμβάλλει καθοριστικά στην πολιτική τους αστάθεια έμμεσα, προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της στην περιοχή (ενίσχυση του φονταμενταλισμού, πραξικοπήματα, εμφύλιες συγκρούσεις κτλ).

Το κράτος του Ισραήλ παρουσιάζεται σήμερα ως ένας φάρος δημοκρατίας μέσα στο σκοτάδι του φονταμενταλισμού της Μέσης Ανατολής. Ως ένας έμπιστος και κραταιός εταίρος της Ε.Ε. και του βορειοαμερικανικού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή. Μόνο που οι αστικές φιλοφρονήσεις για το ισραηλινό κράτος απέχουν παρασάγγης από την κτηνώδη, στρατιωτικοποιημένη πραγματικότητα του σιωνιστικού καθεστώτος. Το σιωνιστικό καθεστώς θεμελίωσε τα ερείσματα της εδαφικής του εγκαθίδρυσης μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1948, χρησιμοποιώντας με το πιο χυδαίο και τυχοδιωκτικό τρόπο τον αντισημιτισμό και τη βαρβαρότητα του ολοκαυτώματος που βίωσαν οι εβραϊκοί πληθυσμοί της Ευρώπης, διαμορφώνοντας τελικά έναν κρατικό σχηματισμό που εμπεδώνει απόλυτα στην πράξη το τρίπτυχο «νόμος-τάξη-ασφάλεια» με τους πιο στρατιωτικοποιημένους όρους. Επί της ουσίας, πρόκειται για ένα αυταρχικό καθεστώς διαρκούς έκτακτης ανάγκης, που εφαρμόζει απαρτχάιντ σε βάρος των Παλαιστινίων, οι οποίοι αφού πρώτα εκτοπίστηκαν με στρατιωτικούς όρους από τους τόπους που διέμεναν, είναι πλέον και με το νόμο πολίτες δεύτερης κατηγορίας, αφού μέχρι και τα διεθνώς αναγνωρισμένα αστικά δικαιώματα καταστρατηγούνται καθημερινά. Από την άλλη, το Ισραήλ επιτίθεται απροκάλυπτα εναντίον γειτονικών του κρατών, διεξάγοντας στρατιωτικές επιχειρήσεις που συχνά απολήγουν στην κατοχή νέων εδαφών. Η πολεμική μηχανή εξόντωσης και η στρατιωτικοποιημένη «δημοκρατία» του Ισραήλ, αποτελούν πέρα από επίδειξη δύναμης και ένα πειραματικό πρότυπο και για άλλα αστικά κράτη, μια δυνητική, εφιαλτική εικόνα από το μέλλον.

Τον αρχικό διωγμό των Παλαιστινίων ακολούθησε η γκετοποίηση και η υπαγωγή τους σε ένα παγιωμένο καθεστώς εξαίρεσης. Η Λωρίδα της Γάζας είναι σήμερα το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης στον κόσμο, ενώ η Δυτική Όχθη τελεί υπό στρατιωτικό νόμο. Το αίμα των Παλαιστινίων, που αντιστέκονται αμετανόητα, χύνεται καθημερινά και η καταστολή που εκφράζεται από την ισραηλινή αστυνομία και το στρατό απέναντί τους είναι αμείλικτη. Οι φυλακές στο Ισραήλ είναι γεμάτες από 6.500 Παλαιστίνιους κρατούμενους, οι οποίοι όχι μόνο φυλακίζονται αυθαίρετα και εκδικητικά, πολλάκις χωρίς επαρκή νομική εκπροσώπηση ή χωρίς να γνωρίζουν καν τις κατηγορίες που τους προσάπτονται (ή χωρίς καν κατηγορίες), αλλά τυγχάνουν παράλληλα και της αχρειότερης διαχείρισης.

Στην επικράτεια του ισραηλινού κράτους, οι αγώνες ενάντια στο σιωνιστικό καθεστώς, είτε γίνονται από Ισραηλινούς (βλ. Αναρχικοί Ενάντια στο Τείχος) είτε από Παλαιστίνιους, αντιμετωπίζονται κατασταλτικά, συχνά με θύματα. Σημαντική είναι και η συμβολή των Ισραηλινών ολικών αρνητών στράτευσης και των αντιρρησιών συνείδησης που αρνούνται να καταταγούν στον ισραηλινό στρατό (θητεία 3 χρόνων για τους άντρες και 2 χρόνων για τις γυναίκες), αναγνωρίζοντας τον καταπιεστικό και δολοφονικό του ρόλο, αμφισβητώντας παράλληλα τις νομικές κυρώσεις για την επιλογή τους αυτή. Η αντίσταση των αγωνιστών και αγωνιστριών αυτών είναι μία σπίθα ελπίδας μέσα στη γενικευμένη έξαρση του εθνικισμού στο Ισραήλ, που για ακόμα μία φορά δείχνει πόσο μαύρος μπορεί να γίνει ο ανθρώπινος νους, με γονείς να πηγαίνουν τα παιδιά τους να ζωγραφίσουν χαρωπά πάνω στις βόμβες, περαστικούς να βγάζουν σέλφι με Παλαιστινίους τραυματίες ή και νεκρούς και όσους τολμάν να διαφωνούν με το απαρχάιντ να δέχονται επιθέσεις διαρκώς.

Οι σημερινές συνθήκες εξαχρειωμένης διαβίωσης για τους Παλαιστίνιους είναι ενδεικτικές της σιωνιστικής βαρβαρότητας. Οι Παλαιστίνιοι αντιμετωπίζουν τη διαρκή επέκταση του σιωνιστικού εποικισμού, που δε σταματάει ποτέ. Ολόκληρες πολιτείες χτίζονται εντός λίγων μηνών και εξαπλώνονται ραγδαία. Τον Αύγουστο μάλιστα, με το τέλος του βομβαρδισμού της Γάζας, οι Ισραηλινοί ανακοίνωσαν την αρπαγή 1.000 ακόμα στρεμμάτων στη Δυτική Όχθη. Στις περιοχές C, οι οποίες αποτελούν το 60% της Δυτικής Όχθης, οι Παλαιστίνιοι πρέπει να πάρουν άδειες κατασκευής ή επέκτασης των σπιτιών τους από τις ισραηλινές αρχές. Αν δεν εξασφαλίσουν την άδεια, τότε το σπίτι τους ενδέχεται να κατεδαφιστεί. Την περίοδο 2000-2007, το 94% των αδειών που κατατέθηκαν δεν εγκρίθηκαν. 37 σχολεία σε περιοχές C πρόκειται να κατεδαφιστούν λόγω της μη αδειοδότησης από τις ισραηλινές αρχές και πολλοί μαθητές αναγκάζονται να κάνουν τα μαθήματά τους σε σκηνές ή σε άλλους ακατάλληλους εξωτερικούς χώρους. Επιπλέον, η κίνηση των Παλαιστινίων περιορίζεται από συστήματα σημείων ελέγχου (check points) που εγκαθιστούν οι ισραηλινές αρχές απαγορεύοντας τη χρήση ορισμένων δρόμων. Στη Δυτική Όχθη υπάρχουν 500 τέτοια σημεία ελέγχου που καλύπτουν 65 χιλιόμετρα δρόμου που διατίθενται προς αποκλειστική χρήση για τους Ισραηλινούς εποίκους. Και φυσικά η κορωνίδα του χωροταξικού αποκλεισμού είναι η ανέγερση του διαχωριστικού τείχους που χτίζεται από τις ισραηλινές αρχές ήδη από το 2002 και προβλέπεται να φτάσει τα 708 χιλιόμετρα σε μήκος και φυσικά η ίδια η Λωρίδα της Γάζας. Η υδροδότηση της Δυτικής Όχθης και της Γάζας ελέγχεται από το Ισραήλ. Πολλά χωριά δεν είναι συνδεδεμένα με το εθνικό δίκτυο και αναγκάζονται να συλλέξουν βρόχινο νερό ή να το αγοράσουν με 400% επιβάρυνση στο τιμολόγιο. Στη Δυτική Όχθη, η καλλιεργήσιμη γη διαθέτει συστήματα άρδευσης σε ποσοστό μόνο 8% λόγω έλλειψης νερού. Υπολογίζεται πως μέχρι το 2020 το νερό στη Δυτική Όχθη θα έχει εξαντληθεί εντελώς.

Οι διαφαινόμενες μέχρι στιγμής λύσεις του παλαιστινιακού γόρδιου δεσμού δε μπορούν να μας καλύψουν ως αναρχικούς. Οι παλαιστινιακές οργανώσεις διεξάγουν έναν εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα για τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους ενδύοντάς τον άλλοτε με φονταμενταλιστικά και εθνικιστικά στοιχεία (βλ. Φατάχ και Χαμάς) ή ακολουθώντας το δρόμο του ορθόδοξου λενινισμού (βλ. Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης). Ο Οργανισμός Ισλαμικής Συνεργασίας αναγνωρίζει την ανατολική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της Παλαιστίνης και τη δυτική Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του Ισραήλ. Για μας η λύση του οποιουδήποτε είδους κρατισμού αποτελεί απομάκρυνση από την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση των καταπιεσμένων. Δε μπορούμε, παρόλα αυτά, να παραγνωρίσουμε εντελώς τα απτά δεδομένα της εκεί πραγματικότητας, το γεγονός δηλαδή ότι οι αναρχικοί αγωνιστές της περιοχής αποτελούν έναν μειοψηφικό πόλο με περιορισμένες δυνατότητες κοινωνικής απεύθυνσης. Συνεπώς, οι αντιεξουσιαστικές και αντικρατικές θέσεις δεν έχουν, δυστυχώς, την προοπτική να κοινωνηθούν στα ευρύτερα κομμάτια των αντιστεκόμενων, διαμορφώνοντας έναν άλλο πόλο. Το γεγονός αυτό, όμως, δε μας κάνει να μη στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες που αγωνίζονται για την ίδια τους την επιβίωση, ενάντια στο τυραννικό καθεστώς που επιβάλλει το Ισραήλ.

Ως αναρχικοί υποστηρίζουμε την ακηδεμόνευτη οργάνωση και αντεπίθεση των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων για την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού. Υποστηρίζουμε την παγκόσμια κοινωνική επανάσταση που θα αποκαθηλώσει το κράτος για να ανορθώσει αντί αυτού ένα ομοσπονδιακό σύστημα αυτοδιευθυνόμενων κοινοτήτων. Προτάσσουμε την άρση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής και της ατομικής ιδιοκτησίας και την αντικατάστασή τους από την αυτοδιαχείριση, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και την οργάνωση της παραγωγής και της διανομής υπό την εξής συνθήκη: από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Ο αγώνας αυτός δε γνωρίζει σύνορα και επίπλαστους εθνικούς διαχωρισμούς. Είναι διεθνιστικός και η νίκη του θα σημάνει το γκρέμισμα των συνόρων για το πέρασμα στην πανανθρώπινη εξισωτική και ελεύθερη συνύπαρξη.

Στους πολέμους που διεξάγονται προς όφελος της εξουσίας και του κεφαλαίου, οι απανταχού προλετάριοι είναι αυτοί που γίνονται βορά στα κανόνια των κυρίαρχων. Ο πόλεμος είναι μια δίοδος για το κεφάλαιο, ώστε να μπορέσει να εξέλθει από τη δομική κρίση υπερσυσσώρευσης που ο ίδιος ο καπιταλισμός γέννησε, καταστρέφοντας σταθερό και μεταβλητό κεφάλαιο -μέσα παραγωγής και εργάτες/τριες δηλαδή-, δημιουργώντας καινούριες αγορές και προϋποθέσεις κερδοφορίας για τους καπιταλιστές. Οφείλουμε να αντιληφθούμε πως οι καταπιεσμένοι και οι άκληροι αυτού του κόσμου δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα μεταξύ μας. Ο κοινός μας εχθρός είναι το κράτος και το κεφάλαιο, όχι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην ίδια κοινωνική και ταξική θέση με εμάς. Γι' αυτό, η ταξική και διεθνιστική μας αλληλεγγύη, τόσο προς το λαό της Παλαιστίνης που αντιμάχεται την καταπίεση και τη θηριωδία του σιωνιστικού καθεστώτος, όσο και προς τους καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους του Ισραήλ -αντιπαλεύοντας παράλληλα τις αντιδραστικές και φασιστικές φωνές του αντισημιτισμού- είναι δεδομένη καθώς για μας η πανανθρώπινη χειραφέτηση δε γνωρίζει ούτε σύνορα, ούτε εθνικότητες.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΟ ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΠΟΥ ΓΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ

ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ/ΙΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΟΥΣ/ΕΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΥΣ/ΕΣ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ:

ΣΑΒΒΑΤΟ 23/12

12:00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

lib_exthess@hoextmail.coexm
libertasalonica.wordpress.com

πηγή : email που λάβαμε στις 20 Δεκέμβριος 15h