Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011 στις 9.00 πμ
Αλληλεγγύη στους διωκόμενους της διαδήλωσης της 27ης Φλεβάρη 2010
Ποιός ξέχασε το Nichola Toddi;
Στις 16 Φεβρουαρίου 2010, η ΕΛ.ΑΣ στήνει μια πολεμική επιχείρηση σύλληψης «περιβόητων κακοποιών» στη γειτονία της Ζωοδόχου Πηγής στον Βύρωνα. 9 σφαίρες μπάτσων σκοτώνουν πισώπλατα έναν περαστικό: τον Nichola Toddi, 25χρονο εργάτη από την Αλβανία, κάτοικο της περιοχής. Το ανακοινωθέν της ΕΛ.ΑΣ μιλά για μια «επιτυχημένη επιχείρηση παρά τις παράπλευρες απώλειες» αφού… οι κακοποιοί συνελήφθησαν.
Λίγες μέρες μετά, στις 27/2, μια διαδήλωση οργής στις γειτονιές του Βύρωνα, δεν αμφισβητεί απλώς τις «επιτυχίες» της ΕΛ.ΑΣ αλλά καταδεικνύει την δολοφονική φύση του καθεστώτος και των κατασταλτικών του μηχανισμών. Ήταν μια συλλογική χειρονομία αντίστασης στο ιδεολόγημα της ασφάλειας που μεταφράζεται σε ακόμα περισσότερους μπάτσους, σε περισσότερες κάμερες, σε νέους τρομονόμους και ενίοτε… σε σφαίρες, στις πολιτικές προσταγές των αφεντικών που μας θέλουν μόνους, αναλώσιμους και φοβισμένους, στην κρατική τρομοκρατία. Ήταν μια κραυγή αξιοπρέπειας. Και γι' αυτό χτυπήθηκε από ορδές ένστολων δολοφόνων. Ξυλοκοπούνται διαδηλωτές αλλά και όσοι περαστικοί τολμούν να διαμαρτυρηθούν. Συλλαμβάνονται 11 διαδηλωτές, ένας εκ των οποίων, βαριά τραυματισμένος από τα γκλομπ των μπάτσων, κατηγορείται - όλως τυχαίως - σε βαθμό κακουργήματος. Οι υπόλοιποι 10 συλληφθέντες παραπέμπονται σε δίκη στις 18 Μαρτίου 2011 σε βαθμό πλημμελήματος.
Ένα χρόνο μετά, με φόντο τις ασφυκτικές συνθήκες που διαμορφώνουν οι αντικοινωνικές πολιτικές των ντόπιων αφεντικών και των υπερεθνικών συμμάχων τους (ΕΕ,ΔΝΤ,ΕΚΤ), το ελληνικό κράτος επιλέγει τον ρόλο του επιβολέα και τηρητή της απόλυτης τάξης θέλοντας να προλάβει νέες κοινωνικές εκρήξεις και αναταραχές που θ' ανατρέψουν την κυριαρχία του. Η κρατική βία οξύνεται, ο ιδεολογικός πόλεμος ενάντια στα κινήματα ανυπακοής εντείνεται, μορφές αγώνα και αντίστασης ποινικοποιούνται, ολόκληροι κοινωνικοί αγώνες, αγωνιστές και αγωνίστριες στοχοποιούνται, κυνηγιούνται, καταστέλλονται. Συνολικά, όποιος αμφισβητεί έμπρακτα τον μονόδρομο της φτώχειας, της μιζέριας και του κοινωνικού κανιβαλισμού, κηρύσσεται αυτόματα ένοχος και βρίσκεται στη κατασταλτική - ποινική μέγγενη του καθεστώτος. Είναι σαφές ότι θέλουν να μας διώξουν από τους δρόμους γιατί εκεί πραγματώνονται η αλληλεγγύη και η αυτοοργάνωση, η αντίσταση και η ανυπακοή, η ατομική και κοινωνική χειραφέτηση. Γιατί εκεί εκτυλίσσεται ο κοινωνικός-ταξικός πόλεμος. Και αυτόν τον δρόμο δεν θα τον εγκαταλείψουμε…
ΔΕΝ ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ
ΤΗΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗΣ ΤΗΣ 27ης ΦΛΕΒΑΡΗ 2010
ΔΙΚΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ, 9.00 π.μ
Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών
από τους Πρόποδες του Υμηττού
Την Παρασκευή 18 Μαρτίου δικάζονται οι διαδηλωτές που συμμετείχαν στη συγκέντρωση - πορεία οργής και μνήμης στις γειτονιές του Βύρωνα, για τη δολοφονία 25χρονου πολίτη Ν. Τοdi από την αστυνομία. Αναδημοσιεύουμε τη μαρτυρία - καταγγελία της συλλογικότητάς μας, θέτοντάς την στη διάθεση των διαδηλωτών για να την καταθέσουν, αν τη θεωρούν χρήσιμη και στο δικαστήριο. Συμμετέχουμε, στη συγκέντρωση Αλληλεγγύης στα ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ της ΠΡΩΗΝ ΣΧΟΛΗΣ ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 18/3 στις 9 π.μ.
ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ 16/3/2011,
Πρωτοβουλία Κατοίκων Καισαριανής
Το γράμμα μας αυτό απευθύνεται σε σένα: τον κάτοικο της Καισαριανής, του Βύρωνα, του Παγκρατίου, της Αθήνας, της κάθε γειτονιάς στην Ελλάδα.
Εμείς, κάτοικοι της Καισαριανής, συμμετείχαμε στη συγκέντρωση - πορεία του Σαββάτου 27/2 που κάλεσε η Πρωτοβουλία Αναρχικών-Αντιεξουσιαστών από τους Πρόποδες του Υμηττού για τη δολοφονία 25χρονου πολίτη Ν.Τοdi από πυρά αστυφύλακα που δέχτηκε πισώπλατα σε γειτονιά του Βύρωνα στις 16/2. Η θέση μιας συλλογικότητας κατοίκων δίχως εξαρτήσεις από κομματικές ή δημοτικές παρατάξεις, είναι δίπλα σε όσους αγωνίζονται για τα αυτονόητα: κοινωνική αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια. Εμείς, οι μικροί, που η φωνή μας δεν μπορεί να ακουστεί μέσα από τις ειδήσεις της τηλεόρασης και τους πηχυαίους τίτλους των εφημερίδων, βρήκαμε ως μόνο τρόπο δημόσιας έκφρασης της οργής μας τη συμμετοχή στην πορεία που συσπείρωσε συλλογικότητες από γειτονιές, τοπικές πολιτικές οργανώσεις της αριστεράς και ανένταχτους αγωνιστές, δίνοντας το δικό μας στίγμα με το σύνθημα: ΕΞΩ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ. ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ. Γιατί ξέραμε ότι θα μπορούσε να είχε συμβεί στη γειτονιά μας και θύματα να ήμαστε εμείς οι ίδιοι.
Ήταν μια πορεία πολυάριθμη, γεγονός εξαιρετικά σημαντικό για πορεία γειτονιάς. Διανύσαμε πάνω από 3 χιλιόμετρα στις γειτονιές του Βύρωνα περνώντας από τη γειτονιά της δολοφονίας με φόρτιση συναισθηματική ειδικά όταν είδαμε τις σφαίρες που γάζωσαν τον Ν.Τοdi, μέσα στα σπίτια, δίπλα από τα σχολεία των παιδιών μας, τον τρόμο στα μάτια των παιδιών που κοίταζαν από τα μπαλκόνια τις ορδές των δυνάμεων του υπουργείου «Προστασίας του πολίτη» να περνούν από το ίδιο εκείνο σημείο που μόλις πριν λίγες μέρες δολοφονήθηκε ο 25χρονος πατέρας. Αυτή τη φορά για να καταστείλουν την πορεία. Πολίτες στα πεζοδρόμια φώναζαν στους αστυνομικούς: «πού πάτε; είναι παιδιά!» και άλλοι αμήχανοι μας κοίταζαν και δεν τολμούσαν να αρθρώσουν λέξη. Ο μηδενικός απολογισμός των «σπασμένων» και «καμένων» καταστημάτων διέψευσε τις φήμες που διέσπειραν οι «προστάτες του πολίτη» για να ενισχύσουν το κλίμα τρόμου και να πυροδοτήσουν την αποδοκιμασία της πορείας. Η πορεία δεν κατάφερε να σπάσει τον τρόμο και την παραίτηση των κατοίκων (μια πορεία δεν είναι αρκετή), αλλά έκανε μια ρωγμή, μια αρχή. Γι΄αυτό δεν έπρεπε να διαδοθεί ούτε καν να ολοκληρωθεί, ήταν φαίνεται. επικίνδυνο για την «Προστασία του πολίτη».
Φτάνοντας στο τέλος της πορείας στη γεμάτη από περίοικους πλατεία Δεληολάνη του Βύρωνα δεχθήκαμε την επίθεση των δυνάμεων καταστολής. Χημικά και ποδοβολητά των ορδών που πέρασαν στην κυριολεξία από πάνω μας. Όλα τα στενά αποκλεισμένα! Πίσω από το στρατό τα μηχανοκίνητα. Όσοι δεν κατάφεραν να βρουν καταφύγιο βρέθηκαν χτυπημένοι, άλλοι αιμόφυρτοι και άλλοι με ανοιγμένα κεφάλια. Μπροστά μας συλλήψεις σε κυνηγημένους διαδηλωτές: τους περικύκλωναν, τους άφηναν χτυπημένους κάτω και δεν άφηναν κανέναν να τους πλησιάσει, έστω και για τις πρώτες βοήθειες. Μπροστά μας συνέλαβαν παιδιά 18, 20 χρόνων χτυπημένα! Παιδιά που στα λίγα χρόνια ζωής τους έχουν ζήσει μια αστυνομία που δολοφονεί 15χρονους, κυνηγά μετανάστες και χτυπά απεργούς διαδηλωτές. Φωνάζαμε για να τους αφήσουν. Δεχθήκαμε ξυλοδαρμούς και χυδαίες λεκτικές επιθέσεις. Αυτή είναι η νοητική κατάσταση των ορδών των βαρβάρων που χρησιμοποιούνται τάχα για την «Προστασία του πολίτη», που έβγαλαν όλα τα απωθημένα τους. Και για να δικαιολογήσουν στην κοινωνία ότι δεν λειτουργούν κάτω από τα ζωώδη ένστικτά τους δηλώνουν ότι οι συλλήψεις έγιναν για τη σπασμένη τζαμαρία των γραφείων του ΠΑΣΟΚ. Στήνουν κατηγορίες για κακουργήματα, άλλωστε ο «κουκουλονόμος» τους λύνει τα χέρια...
Εμείς όμως ήμασταν εκεί και είδαμε. Γι' αυτό και καταγγέλλουμε ότι οι κατηγορίες που φορτώνουν στους συλληφθέντες είναι άδικες και κατασκευασμένες! Είδαμε τα πρόσωπα των νεαρών συλληφθέντων χωρίς κουκούλα. Τα είδαμε χτυπημένα και ματωμένα. Είδαμε να τους κλωτσάνε και να τους χτυπάνε. Καταγγέλλουμε τη βάρβαρη δράση των υπαλλήλων σου, υπουργέ της «Προστασίας του πολίτη», είδαμε την υπηρεσία που προσφέρουν στη γειτονιά. Δεν θέλουμε την «προστασία» τους. Καταγγέλλουμε τη διαστρέβλωση των γεγονότων που ζήσαμε, από τα κυρίαρχα ΜΜΕ. Όσο και αν αναμασούν ξανά και ξανά «τη σπασμένη τζαμαρία» δεν πείθουν ότι αυτή ήταν η αιτία της προκλητικής επίθεσης των ορδών καταστολής. Η άγρια καταστολή εξαπολύθηκε, γιατί η πορεία στη γειτονιά έσπασε το μονοπώλιο της πληροφόρησης των αστυνομικών δελτίων και είχε το θάρρος να καταγγείλει δημόσια την κρατική δολοφονία του Ν.Τοdi.
Και απευθυνόμαστε πάλι σε σένα, κάτοικε της Καισαριανής, του Βύρωνα, του Παγκρατίου, της Αθήνας, της κάθε γειτονιάς της Ελλάδας: Θα τους αφήσουμε αυτή τη δύσκολη εποχή που κάθε σπίτι έχει και έναν απολυμένο ή έναν άνεργο, αυτή την εποχή που η οικονομική κρίση φορτώνεται σε μας που ζούμε με μισθούς πείνας που ζητάνε να μας περικόψουν, θα τους αφήσουμε να καταπατούν και το δικαίωμα να αντισταθούμε;
Η κρατική τρομοκρατία δεν θα περάσει. Οι συλλογικότητες, όσοι αρνούνται το ρόλο του θύματος να δυναμώσουμε τις αντιστάσεις στις γειτονιές, να δώσουμε την απάντηση που ταιριάζει σε αυτές τις περίεργες μέρες «δημοκρατίας».