Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017 στις 19.00
Έθνος, Φύλο και Γυναικεία Κινήματα (1880-1949)
Τη Βασιλική το 1940, σε ηλικία δεκαεπτά χρονών, ο πόλεμος την πέτυχε στην εγκυμοσύνη. Ο αρραβωνιαστικός της, όμως, αρνήθηκε να αναγνωρίσει το παιδί, με ό,τι αυτό συνεπαγόταν εκείνη την εποχή στην αγροτική ελληνική επαρχία. Όντας φτωχή, αναγκάστηκε να δώσει το παιδί γιατί δεν μπορούσε να το μεγαλώσει. Είκοσι χρονών εντάχθηκε σε διμοιρία γυναικών του ΕΛΑΣ. Καπετάνισσα χωρίς ψευδώνυμο. Τι σημασία είχε; Είχε εκτεθεί πολλαπλά για την ελληνική κοινωνία. Ήταν ευαίσθητη, έκλαιγε συχνά, και στη μέση της είχε πάντα δύο χειροβομβίδες. Στο βουνό καβαλούσε κι ένα άλογο. Μετά τον πόλεμο, στην Αθήνα, το πρωί δουλειά και το βράδυ νυχτερινή σχολή. Εκεί αρχίσανε να την κυνηγάνε οι φασίστες. Ήταν σταμπαρισμένη πια. Κρύφτηκε αλλά από φόβο, ξαναβγήκε στο βουνό. Σε μια μάχη την τραυματίσανε και την πιάσανε. Στη δίκη της δεν είχε μάρτυρες υπέρ της. Οι κατήγοροι την περιέγραψαν σαν 'ελευθέρων ηθών'. Εικοσιέξι χρονών την εκτελέσανε στη Λαμία.
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας στη δεκαετία του '40 με δύσκολο παρόν και δυσοίωνο μέλλον, μιας γυναίκας που για λόγους υλικούς βγήκε από την πορεία της ζωής που της επεφύλασσαν και το πλήρωσε με τη ζωή της. Δεν είναι η μόνη. Το σενάριο παίχτηκε επί χίλια. Είναι μια κοινωνική και πολιτική ιστορία κατά βάση άγνωστη. Αδιάφορες λεπτομέρειες για την επίσημη ιστορία. Ιστορίες ηρωικών θυμάτων για το κόμμα. Υλικό που η φεμινιστική ιστορία δεν ξέρει τι να το κάνει. Κι από πάνω, οι νέοι φασίστες ιστορικοί έχουν βαλθεί να δείξουν την Βασιλική ως εγκληματία αντί για θύμα των πολιτικών τους προγόνων. Εμείς πάλι, διαβάζουμε την ιστορία των γυναικών και των αγώνων τους πέρα από εθνικά και κομματικά πλαίσια, από αυτόνομη και αντιφασιστική σκοπιά.
πηγή : http://antifa-ngt.espivblogs.net/files/2017/1...
πηγή : email που λάβαμε στις 24 Νοέμβριος 19h