Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 2017 στις 17.00
Αντιφασιστική Συγκέντρωση
Την Πέμπτη 16 Νοέμβρη και ώρα 18:00, οι ναζί της Χρυσής Αυγής διοργανώνουν εκδήλωση μαζί με τα σέρβικα φασιστοκουμπαράκια τους, όπου σκοπεύουν να σπείρουν για άλλη μια φορά τα ιδεολογήματα της μισανθρωπιάς και της ξενοφοβίας. Ο θρησκευτικός φανατισμός φαίνεται να είναι στα πλαίσια της συγκυρίας το κεντρικό σύνθημα κίνησης του εθνικιστικού πόλου, όπως αποδεικνύεται και από τις πρόσφατες προσπάθειες ενός συρφετού από χριστιανοταλιμπάν και νεοναζιστικά γκρουπούσκουλα, με σκοπό να στήσουν έξω από ένα θέατρο μια γελοία "παράσταση" Ιεράς Εξέτασης. Η Χρυσή Αυγή επιδιώκοντας να αποτελεί τον πυλώνα του ελληνικού εθνικισμού, έρχεται τώρα να αφομοιώσει αυτές τις γραφικές κινήσεις υπό την σκέπη της και να αντλήσει πολιτική υπεραξία.
Όλα αυτά, τη στιγμή που μετανάστες έχουν βρεθεί σε ένα ατέλειωτο αδιέξοδο. Τα τεκμήρια είναι πολλά. Βασανισμοί, φυλακίσεις είναι η υποδοχή που επιφυλάσσει το κράτος για τα αθύρματα μιας πλεκτάνης συμφερόντων, τα θύματα μιας κτηνωδίας πολέμων. Ωστόσο, οι αντιστάσεις των μεταναστών δεν εξαλείφονται. Συνεχώς ξεσπούν εξεγέρσεις στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόρια στη Μυτιλήνη. Παρότι, η κρατική διαχείριση κατάφερε να τους εκτοπίσει από το κέντρο των πόλεων, αλλά και του πολιτικού σκηνικού, σήμερα, στη Θεσσαλονίκη εκατοντάδες μετανάστες άρχισαν να μαζεύονται σε μια ακόμη κίνηση να καταδείξουν τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης τους, τη χωρίς καμιά προοπτική ζωή τους και να βροντοφωνάξουν το πάγιο αίτημα τους, να ανοίξουν τα σύνορα. Μες σε αυτή τη συνθήκη, έλαβε χώρα και η μαρτυρική-τραγική προσπάθεια μετανάστη να αυτοπυρποληθεί μη μπορώντας να αντέξει τους όρους ζωής που του επιφυλάσσει η βαναυσότητα της κρατικής θανατοπολιτικής.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε. Ο εχθρός της Χρυσής Αυγής και των φασιστών δεν είναι μόνο ο ξένος. Είμαστε όλοι εμείς, κομμάτι της κοινωνικής βάσης, που είμαστε ενάντια στα σχέδια της κυριαρχίας· οι πληβείοι. Οι φασίστες έρχονται σαν φαντάσματα ενός σκοταδιστικού παρελθόντος να επαναφέρουν μεσαιωνικές καταστάσεις, πουλώντας τις σαν λύσεις. Το ξέρουμε καλά όμως ότι είναι τσιράκια των αφεντικών και μπράβοι του χρεοκοπημένου συστήματος. Ενός συστήματος, που εμείς ως αναρχικοί προσπαθούμε να συντρίψουμε μαζί με τα παραπαίδια του, τους φασίστες. Πάνω στα συντρίμμια τους καλούμαστε, λοιπόν, να οικοδομήσουμε το νέο κόσμο. Της αλληλεγγύης, της ισότητας, της αξιοπρέπειας.
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΖΩΗ
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό Μαύρο & Κόκκινο
μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης | Ο.Σ
πηγή : https://el-gr.facebook.com/sulMavrokokkino/
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΕΜΠΤΗ 16/11/17
Τις προηγούμενες εβδομάδες ο φασιστικός εσμός της πόλης περίφερε το σάπιο σαρκίο του στην πόλη μας. Αυτήν τη φορά αφορμή ήταν η παράσταση "Η ώρα του Διαβόλου" η οποία παιζόταν στο θέατρο Αριστοτέλειο. Μισή χούφτα φασίστες με ελληνικές σημαίες αναμεμιγμένοι με χριστιανούς φονταμενταλιστές με σημαίες της βυζαντινής αυτοκρατορίας, κεριά και αγιασμούς βρέθηκαν έξω από το χώρο του θεάτρου για να διαμαρτυρηθούν για τη «βλασφημία», αφήνοντας όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους που κατοικούν σε αυτή την πόλη να θαυμάσουν την ηλιθιότητα τους. Τη Δευτέρα 30/10 το ίδιο τσούρμο φασιστών καλούσε σε συγκέντρωσή διαμαρτυρίας για την παράσταση «Εκκλησιάζοντες» που παίζεται στο θέατρο Αυλαία. Ως απάντηση στο κάλεσμα των φασιστών υπήρχε καλεσμένη αντιφασιστική συγκέντρωση. Όταν τελικά οι φασίστες και οι χριστιανοί φονταμενταλιστές μαζεύτηκαν στο σημείο που με τόση επιμέλεια φρόντισαν οι μπάτσοι να τους διαφυλάξουν, το θέαμα ήταν όπως και τις υπόλοιπες φορές γελοιωδέστατο: γιγαντιαίες ελληνικές σημαίες, ανακατεμένες με γιαγιάδες που φώναζαν «αίσχος» και γελοίους τύπους με σημαίες «ορθοδοξία ή θάνατος» (σαφώς το δεύτερο θα τους προτείναμε), συνολικού αριθμού… με το ζόρι 30. Ως αποτέλεσμα της λαμπρής αυτής τους επιτυχίας, δεν ξαναεμφανίστηκαν σε καμία από τις άλλες παραστάσεις του έργου.
Την Πέμπτη 16/11, μία μόλις μέρα πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, οι φασίστες - η Χρυσή Αυγή αυτή τη φορά- διοργανώνουν συνέντευξη τύπου, στο συνεδριακό κέντρο της ΔΕΘ, από κοινού με το έτερο μνημείο μισανθρωπισμού με την επωνυμία «Εθνικό Ριζοσπαστικό Κόμμα Σερβίας».
Σε αυτήν την πόλη είδαμε τα διάφορα φασιστοειδή να προσπαθούν να εμφανιστούν στο δρόμο με διάφορες αφορμές. Αλλά εμείς, ως αντιφασίστριες και αντιφασίστες, ανεξαρτήτως των αφορμών που οι φασίστες επικαλούνται για να βγουν από την τρύπα τους και να συσπειρώσουν διάφορους ρατσιστές, ελληνόψυχους, θρησκόληπτους, βλέπουμε το φασισμό ως το μακρύ χέρι του κεφαλαίου. Και για αυτό δε διαχωρίζουμε την πάλη μας απέναντι στο φασισμό από αυτή απέναντι στον καπιταλισμό. Ο φασισμός είναι η εντατικοποίηση της καπιταλιστικής συνθήκης της εξαίρεσης. Ο φασισμός μας θέλει δούλους των αφεντικών. Ο φασισμός εντείνει την παρανομοποίηση και την στρατικοποίηση της εργασίας, θέτοντας όρους εξόντωσης στο «περισσευούμενο» εργατικό δυναμικό.
Αντιλαμβανόμενοι τον κεντρικό ρόλο που καταλαμβάνει η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας ως η σχέση/αντίθεση από την οποία (ανα)παράγεται η παρούσα -πάντα ιστορικά συγκεκριμένη- μορφή οργάνωσης του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων (καπιταλιστικός κοινωνικός σχηματισμός) και ταυτόχρονα, όντας μέρος της εργατικής τάξης, δεν μπορούμε παρά να προσεγγίζουμε και να ερμηνεύουμε κάθε σχέση εξουσίας εντός της καπιταλιστικής κοινωνίας από μια κατ' εξοχήν, ταξική σκοπιά. Αυτό σημαίνει, καταρχάς, ότι προσπαθούμε να εντοπίζουμε και να αναδεικνύουμε την ειδικά καπιταλιστική μορφή της, τον τρόπο, δηλαδή, με τον οποίο η εκάστοτε εξουσιαστική σχέση λαμβάνει ταξική υπόσταση και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αποτελεί διαρκή τάση και ζωτική ανάγκη του κεφαλαίου να οργανώνει το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων με γνώμονα την (ανα)παραγωγή και κυκλοφορία της αξίας. Κάθε πλευρά της ανθρώπινης ζωής, από τη θρησκεία, την μαζική (και μη) κουλτούρα, τις έμφυλες σχέσεις, τις ρατσιστικές ή εθνικές αφηγήσεις, την ψυχαγωγία, την εκπαίδευση, το σύστημα υγείας, την καταστολή, τον εγκλεισμό οργανώνεται με γνώμονα τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος εκμετάλλευσης.
Ο φασισμός επιστρατεύτηκε στην απόλυτη μορφή του -ως επικρατών καθεστώς- σε μία εποχή που ο καπιταλισμός βίωνε την πιο βαθιά κρίση και παράλληλα βρίσκονταν αντιμέτωπος με τον κίνδυνο της γενικευμένης προλεταριακής επανάστασης. Ας μη γελιόμαστε: αν ο καπιταλισμός τον ξανά-χρειαστεί, ξέρει ότι πάντα τον έχει ως βέλος στη φαρέτρα του. Σήμερα τον χρειάζεται ως εργαλείο που δρα μέσα στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας: για να επιτίθεται σε συνδικαλιστές, αντιφασίστες, αναρχικούς, μετανάστες, χώρους αντίστασης, στέκια, καταλήψεις. Αύριο μπορεί και πάλι να δούμε αυτή τη μία χούφτα γελοίων να γίνεται κομμάτι της κυβερνητικής εξουσίας. Δεν ξεχνάμε, άλλωστε, πόσο γρήγορα ολόκληρες χώρες στην Ασία σύρθηκαν στα πιο σκοταδιστικά καθεστώτα γιατί αυτό συνέφερε την κυριαρχία.
Ο καπιταλισμός χρειάζεται τον φασισμό για πολλούς λόγους: ως μέσο πειθάρχησης των πιο υποτιμημένων τμημάτων της τάξης μας (σήμερα κυρίως τις μετανάστριες και τους μετανάστες), ως μέσο διαίρεσης της τάξης (σε νόμιμους και χωρίς χαρτιά εργάτες, σε lgbtqia+ και straight, σε γυναίκες και άντρες κτλ) και ως μέσο αύξησης ή μείωσης της προσφοράς εργατικών χεριών στην παραγωγή.
Ο ρατσισμός - βασικός πυλώνας του φασισμού- είναι απαραίτητος μεταξύ πολλών άλλων σχέσεων καταπίεσης που «προσφέρουν» την ίδια υπηρεσία στο κεφάλαιο, για τη διαίρεση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων και τον κατακερματισμό των αντιστάσεών της. Οι διακρίσεις βάσει της κατεύθυνσης φύλου, της σεξουαλικής κατεύθυνσης, της ηλικίας, της «φυλής» και κάθε άλλης διαχωριστικής γραμμής (straight/ lgbtqia+, νόμιμος εργάτης/ χωρίς χαρτιά, γυναίκα/ άντρας, λευκός/ μαύρος, νέος/ γέρος κ.α.) καλλιεργούνται από την κυριαρχία επιμελώς και αναπαράγονται, τόσο υλικά (μισθολογικές διαφορές, αποκλεισμός κατηγοριών από την αγορά εργασίας κ.α.) όσο και ιδεολογικά. Ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τις εκάστοτε σχέσεις εξουσίας (τις «παραλαμβάνει» από παλιότερα συστήματα, τις δημιουργεί, τις αναδιαρθρώνει, τις εντείνει), ώστε να υποτιμήσει το εμπόρευμα «εργασιακή δύναμη» και να κάμψει τις αντιστάσεις των από τα κάτω.
Ο ρατσισμός είναι επίσης απαραίτητος (και πάλι μεταξύ άλλων μορφών διακρίσεων) για να αποσύρεται από την παραγωγή το περιττό εργατικό δυναμικό. Δεν είναι τυχαίο ότι τα ναζιστικά και φασιστικά καθεστώτα που προέκυψαν στην Ευρώπη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα έκαναν πρώτα από όλα χρήση του ρατσισμού και της πατριαρχίας για να μειώσουν την προσφορά εργατικών χεριών. Η ανάγκη απόσυρσης τεράστιων κομματιών της εργατικής τάξης από την παραγωγή ήταν σαφής: ο ρατσισμός φρόντισε να ξεμπερδεύει με τους Εβραίους και τους Ρομά και ο σεξισμός με τις γυναίκες. Έτσι, ξαφνικά, με μεγάλα κομμάτια της τάξης μας να μη μετράν καν στις γραμμές των ανέργων, το «εθνικοσοσιαλιστικό όνειρο» με τα επιδόματα, τις πληρωμένες από το κράτος διακοπές και τις υποτιθέμενες ανέσεις της γερμανικής εργατικής τάξης έγινε πραγματικότητα: για όσους περίσσεψαν φυσικά.
Ο φασισμός αποτέλεσε την ενσάρκωση της απόλυτης μορφής όλων των εξουσιαστικών σχέσεων: ρατσισμός, εθνικισμός, σοβινισμός, μισογυνισμός, ομοφοβία, μιλιταρισμός…
Για εμάς ο φασισμός είναι γέννημα αυτού του κόσμου καταπίεσης, εκμετάλλευσης και εξαιρέσεων. Γι' αυτό και αντιμετωπίζεται με ταξικούς όρους, ανατρέποντας το σύστημα που τον εκτρέφει και το οποίο αυτός πάντα υπηρετεί.
ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ
ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΔΕΣΜΑ
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΕΜΠΤΗ 16/11
17:00, ΚΑΜΑΡΑ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας
libertasalonica.wordpress.com
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 16/11| 17.00 | ΚΑΜΑΡΑ
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ
Κατάληψη libertatia
