Τετάρτη 8 Νοεμβρίου 2017 στις 13.00
Riot Graffiti Jam
Η κατειλημμένη Αίθουσα 11(Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου - Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης) διοργανώνουν την Τετάρτη 8 Νοέμβρη από τις 13:00, ανοιχτό φεστιβάλ πολιτικού γκράφιτι στην κεντρική πλατεία της πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου. Από τις 15:00 θα υπάρχει και live Hip-Hop(open mics) με πολλούς καλεσμένους! Τρόποι πρόσβασης με metro στάση Κατεχάκη και από εκεί το λεωφορείο 242 που σας αφήνει μέσα στην Πολυ/λη.
Ακολουθεί το κείμενο:
Κάτι συμβαίνει στα ελληνικά πανεπιστήμια.
Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα τα αντιδραστικά στοιχεία των σχολών βγαίνουν στο προσκήνιο, διεκδικούν χώρο για τον εαυτό τους, προτάσσουν και ενίοτε επιβάλλουν τα "απολίτικα" και "αυτονόητα" αιτήματά τους (που βέβαια ούτε απολίτικα είναι, ούτε αυτονόητα), κρύβοντας μάλιστα τον γερασμένο συντηρητισμό τους πίσω από τη μάσκα του νέου και πρωτοποριακού. Είτε μιλάμε για ανοιχτοσχολάκηδες που "θέλουν απλά να κάνουν μάθημα", για απεργοσπάστες εθελοντές καθαριστές (Bλ. Απεργίες καθαριστριών), για γλοιώδεις "ανεξάρτητους" που ζητάνε συγγνώμη από τους καθηγητές και υπόσχονται να μην ξαναγίνει ποτέ κατάληψη (Πληροφορική EKΠΑ, 2015), για "αχρωμάτιστους" που ενοχλούνται από τα συνθήματα και τις αφίσες στους τοίχους, για χυδαία "ουδέτερους" καθηγητές που δεν έχουν κανένα θέμα να σχεδιάζουν φράχτες για τον Έβρο και να συνεργάζονται με τον στρατό και την αστυνομία ή για «φιλόδοξους» σταρτάπερς (Βλ. AIESEC, EESTEC) που θέλουν να στηριχθεί επιτέλους η "καινοτομία" και η επιχειρηματικότητα τους, δεν πρόκειται παρά για εκφραστές της ίδιας διαδικασίας: της επίθεσης εναντίων όλων εκείνων των στοιχείων που στέκονται (εκούσια ή ακούσια) εμπόδιο στην ανάπτυξη του πανεπιστημίου-επιχείρηση. Η πολιτική έκφραση και οργάνωση μέσα στις σχολές, οι ταξικοί αγώνες των φοιτητών και των εργαζομένων, η κουλτούρα της προλεταριακής νεολαίας, δεν μπορούν να γίνουν ανεκτά από όσους ζητάνε επιτακτικά "να γίνουμε Ευρώπη". Όπου εξευρωπαϊσμός βέβαια σημαίνει την μετατροπή του Πανεπιστημίου από ένα ζωντανό κοινωνικό πεδίο στο οποίο ευδοκιμούν και αναπτύσσονται ανταγωνιστικές κοινωνικές (δηλαδή: πολιτικές) σχέσεις, κουλτούρες, πρακτικές και, κυρίως, αγώνες σε ένα αποστειρωμένο κέντρο παραγωγής εργατικού δυναμικού και έρευνας προς το συμφέρον των αφεντικών, καθώς και αναπαραγωγής της ιδεολογίας της άρχουσας τάξης.
Η «τέχνη του δρόμου», λοιπόν, αποτελεί μια πρακτική χρωματισμένη με ο,τι αναγκάστηκε να ζήσει μία ολόκληρη γενιά, με το θυμό, την οργή, τους δικούς της προβληματισμούς και τους δικούς της νεκρούς, μια δύναμη ανυπακοής. Τα συνθήματα στους τοίχους αποτυπώνουν τις συγκρούσεις, τους αγώνες και τις φωνές όσων αντιστέκονται. Όποιος θέλει να σβήσει και να καθαρίσει τη ζωντανή ιστορία από τους τοίχους θέλει να καταστείλει αυτούς τους αγώνες και να επιβάλλει τη σιωπή. Την ίδια σιωπή που επιβάλλουν τα δελτία των 8. Την ίδια σιωπή που προσπαθούν να επιβάλλουν τα αφεντικά και οι λακέδες τους σε όσους αντιδρούν. Το θέμα δεν είναι και δεν ήταν ποτέ αισθητικό. Οι αφίσες, τα γκράφιτι και τα συνθήματα είτε μιλάνε για αντιφασισμό, εργατικούς αγώνες, βρωμοδουλειές των καθηγητών μας είτε είναι απλά ανάσες στην ασφυξία της κανονικότητας. Όποιος θέλει να τα εξαφανίσει παίρνει ξεκάθαρα θέση. Παίρνει θέση υπέρ των απολύσεων, των φασιστών, των καθηγητάδων στους οποίους τόσο θέλει να μοιάσει και της κανονικότητας που επιβάλλουν το κράτος και τα αφεντικά.
Οσο κι αν ασπρίζουν τοίχους και σκίζουν αφίσες, θα είμαστε απέναντι τους , να αντιμαχόμαστε κάθε καθεστώς αποστείρωσης , να διεκδικούμε τους χώρους και τις γειτονιές μας για να στεγάσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας.
Αίθουσα 11 (ΑΣΠ,ΡΑΕ)
επικοινωνία : http://radio98fm.org/2017/11/03/riot-graffiti...
πηγή : email που λάβαμε στις 3 Νοέμβριος 16h