kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία αλληλεγγύης στον αγώνα των απεργών πείνας Nuriye & Semih

Η NURIYE GÜLMEN ΚΑΙ Ο SEMİH ÖZAKÇA

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ, ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥΣ

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΘΑ ΗΤΤΗΘΕΙ, ΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ

Η εξουσία του AKP μετά την αποτυχία της απόπειρας πραξικοπήματος της 15ης Ιούλη, έθεσε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και ξεκίνησε πόλεμο ενάντια στο λαό.

Ξεκίνησε να απολύει χιλιάδες εργαζόμενους που είναι κατά του Ερντογάν με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου που έβγαλε στο όνομα της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, λόγω και της ανικανότητας στην άσκηση εξουσίας.

Όλα συνεχίζουν με αυθαιρεσίες. Οι απολύσεις, οι προσαγωγές, οι συλλήψεις γίνονται χωρίς αποδεικτικά στοιχεία. Δεκάδες δημοσιογράφοι και ακαδημαϊκοί συνελήφθησαν επειδή θεωρήθηκαν ύποπτοι ως υπερασπιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης και οι ΠΝΠ έχουν εξελιχθεί σε επιθέσεις ενάντια σε όλο το λαό που είναι κατά του AKP.

Μια ακαδημαϊκή, μια από όλους τους απολυμένους δημόσιους υπάλληλους, η Nuriye Gülmen, κήρυξε με ανακοίνωσή της την έναρξη καθιστικής διαμαρτυρίας στην λεωφόρο Yüksel της Άγκυρας εκ μέρους των χιλιάδων αγωνιστών, δημοκρατών συναδέλφων της. Εξαιτίας του πιεστικού κλίματος στη χώρα, την ίδια στιγμή που η πλειοψηφία των καταπιεζόμενων είπε ΄΄είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, να περιμένουμε΄΄, η Nuriye Gülmen είπε ΄΄θέλω τη δουλειά μου πίσω΄΄. Επωμίστηκε το καθήκον και τόλμησε να βγει στην κεντρική λεωφόρο της Άγκυρας. Αυτή ήταν η πρώτη αντίσταση επί κατάστασης έκτακτης ανάγκης.

Πολλές φορές προσήχθη μόνη της, βασανίστηκε, όμως αυτή συνέχισε τη δράση της στον ίδιο χώρο και επέμενε στο ότι το αίτημά της είναι νόμιμο. Αργότερα την στήριξαν και άλλοι αγωνιστές εκπαιδευτικοί, ο Semih Özakça, ο Acun Karadağ, ο Veli Saçılık. Μια χούφτα αγωνιστές, ως απολυμένοι δημόσιοι υπάλληλοι κατάφεραν να ακουστεί η φωνή τους σε όλη την Τουρκία με τον αγώνα τους.

Η ακαδημαϊκή Nuriye Gülmen από τις 9 Νοέμβρη 2016, ο εκπαιδευτικός Semih Özakça από τις 23 Νοέμβρη 2016 ξεκίνησαν τον αγώνα τους μπροστά από το Μνημείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην λεωφόρο Yüksel της Άγκυρας με αίτημα να γυρίσουν στις δουλειές τους.

Στις 9 Μάρτη 2017 ξεκίνησαν απεργία πείνας. Είπαν ΄΄είμαστε σε απεργία πείνας μέχρι να γυρίσουμε στις δουλειές μας΄΄. Η αποφασιστικότητα και η πίστη τους έγινε ο λόγος που μεγάλωσε η αντίσταση. Η πλατεία στην οποία αντιστέκονταν κάθε μέρα ξεκίνησε να γεμίζει από υποστηρικτές. Φοβισμένη από τη δύναμη και την επιρροή της αντίστασης, η φασιστική εξουσία του AKP, προχώρησε στη σύλληψη των 2 αγωνιστών στην 76ημέρα της απεργίας πείνας. Ο στόχος του δολοφονικού AKP ήταν να πνίξει την αντίσταση. Οι 2 δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν απεργία πείνας, συνεχίζουν την απεργία πείνας μέσα στη φυλακή, επισημαίνουν ότι θα συνεχίσουν μέχρι να γίνουν δεκτά τα αιτήματα τους, ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ.

Αυτοί συνελήφθησαν, ωστόσο οι άλλοι αγωνιστές δημόσιοι υπάλληλοι που συμμετείχαν στην αντίσταση, μέχρι σήμερα κάθε μέρα μεταξύ 13:30-18:00 συνεχίζουν να βγάζουν ανακοινώσεις στην λεωφόρο Yüksel και να διαδηλώνουν ενάντια στις αυθαιρεσίες. Κάθε μέρα οι δολοφόνοι βασανιστές αστυνόμοι επιτίθονται στους διαδηλωτές αγωνιστές, προχωρούν σε προσαγωγές. Στην διάρκεια των επιθέσεων πολλά άτομα τραυματίστηκαν. Εντούτοις συνεχίζουν να αγωνίζονται καθημερινά.

Η απεργία πείνας των Nuriye καιSemih προχωράει προς τις 200 μέρες. Είναι φυλακισμένοι και κρατούνται σε ανθυγιεινές συνθήκες απομόνωσης. Και στους 2 έχουν δημιουργηθεί μυϊκά προβλήματα, δεν μπορούν να περπατήσουν, χρησιμοποιούν αναπηρικό καρότσι.

Για να ακουστεί η φωνή τους έχουν ξεκινήσει πολλές αντιστάσεις στην Τουρκία και σε κάθε γωνία της γης. Οργανώθηκαν πορείες, συλλαλητήρια, έγιναν πολλές ενέργειες με σκοπό την αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας. Επίσης πραγματοποιήθηκαν και άλλες απεργίες πείνας. Διοργανώθηκαν συναυλίες. Η σύζυγος του Semih Özakça,η οποία είναι και η ίδια απολυμένη δημόσιος υπάλληλος, για να διαμαρτυρηθεί στην σύλληψη των αγωνιστών απεργών πείνας ξεκίνησε και η ίδια απεργία πείνας από τη μέρα της σύλληψης.

5.000 διανοούμενοι και καλλιτέχνες από την Τουρκία και όλο τον κόσμο δημοσίευσαν υπογραφές αλληλεγγύης στην Nuriye και στον Semih. Με τη νόμιμη και δίκαιη αντίσταση των απεργών πείνας, τα βέλη στράφηκαν προς το AKP και τις παράνομες και άδικες πρακτικές του, το υπουργείο Εσωτερικών εξαπέλυσε εκστρατεία αμαύρωσης του αγώνα των απεργών πείνας. Απείλησε τις εφημερίδες και τους δημοσιογράφους που έκαναν ειδήσεις σχετικά με τον αγώνα τους. Οι διανοούμενοι που στήριξαν την Nuriyeκαι τον Semih στοχοποιήθηκαν και απειλήθηκαν.

Και τελευταία το υπουργείο Εσωτερικών δημοσίευσε μια μπροσούρα 50 σελίδων στην οποία χαρακτήρισαν ως ΄΄τρομοκράτες΄΄ τους 2 απεργούς πείνας, οι οποίοι ποτέ δεν έχουν δικαστεί στο παρελθόν και μέχρι σήμερα δεν έχουν τιμωρηθεί από καμία δίκη.

Ενώ την Κυριακή 24 Ιούλη, στην πορεία που ήταν να γίνει από την Κωνσταντινούπολη στην Άγκυρα ως στήριξη στον αγώνα των απεργών πείνας, έγινε προσπάθεια διάλυσής της μόλις άρχισε να συγκεντρώνεται το πλήθος των διαδηλωτών. Καθ' όλη τη διάρκεια της πορείας προς την Άγκυρα έχουν επιχειρηθεί όλες οι ενέργειες για να εμποδιστεί, έχουν πραγματοποιηθεί προσαγωγές, έχουν ακινητοποιηθεί οχήματα, όλες οι είσοδοι και έξοδοι της πόλης υπό την επίβλεψη της αστυνομίας. Η ομάδα που συγκεντρώθηκε στην Άγκυρα δέχθηκε επίθεση και βασανίστηκε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και σε απευθείας σύνδεση. Ένας διαδηλωτής τραυματίστηκε και έσπασε το χέρι του. Έγινε προσαγωγή 50 ατόμων, ανάμεσά τους και δικηγόροι.

Το φασιστικό AKP φοβάται την αντίσταση της Nuriye και του Semih. Κλιμακώνει την επίθεση επειδή φοβάται. Κι όμως η απήχηση του αγώνα των 2 απεργών πείνας μεγαλώνει στην Τουρκία και όλο τον κόσμο. Αντιστέκονται ενάντια στο φασισμό 2 δημόσιοι υπάλληλοι. Θέλουν να γυρίσουν στις δουλειές τους. Ενάντια στην αδικία απαιτούν την κατάργηση των ΠΝΠ. Αυτή η πρώτη αντίσταση που ξεκίνησε ενάντια στην αυθαιρεσία της εξουσίας του AKP, ενάντια στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης, μεγαλώνει, διαδίδεται και γίνεται η ελπίδα του λαού.

Είναι καθήκον μας να σταθούμε στο πλάι της Nuriye και του Semih, ενάντια στις επιθέσεις του φασισμού. Πρέπει να είμαστε στο πλάι όλων των αγωνιστών ενάντια στο φασισμό. Πρέπει να στηρίξουμε τον αγώνα των λαών της Τουρκίας που αντιστέκονται, αγωνίζονται. Για να ζήσουνε η Nuriye και ο Semih πρέπει να στηρίξουμε την αποφασιστική αντίστασή τους και να γνωστοποιήσουμε και να διαδώσουμε παντού τα δίκαια αιτήματα τους.

-ΝΑ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΘΟΥΝ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ ΠΕΙΝΑΣ! ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ !

ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ

-Η NURIYE KAI O SEMIH ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ, ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΙΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.

-ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ.

-ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΙ ΠΝΠ.

πηγή : email που λάβαμε στις 8 Οκτώβριος 11h

πηγή : email που λάβαμε στις 13 Οκτώβριος 14h

Η ακαδημαϊκός Nuriye Gülmen και ο δάσκαλος Semih Özakça έχουν ξεπεράσει αυτή τη στιγμή τις 200 μέρες απεργίας πείνας. Ήδη από τις 9 και από τις 23 Νοεμβρίου 2016 αντίστοιχα, οι δύο εκπαιδευτικοί ξεκίνησαν καθιστικές διαμαρτυρίες μπροστά από το Μνημείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην λεωφόρο Yüksel της Άγκυρας. Aιτήματά τους είναι η επαναπρόσληψή τους, η άρση των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου που προβλέπουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων που δε συμπορεύονται με το καθεστώς του Ερντογάν ή κρίνονται ύποπτοι για αυτό, καθώς και η παύση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί σε γενικευμένο βαθμό στην Τουρκία έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016. Στις 9 Μαρτίου 2017 αμφότεροι ξεκινούν απεργία πείνας, κλιμακώνοντας έτσι τον αγώνα τους με την αναβάθμιση των μέτρων πίεσης, θέτοντας ταυτόχρονα σε άμεσο κίνδυνο τη σωματική και ψυχική τους υγεία, τις ίδιες τους τις ζωές.

Όμως σε αυτόν τον αγώνα δεν είναι μόνοι τους. Από την πρώτη κιόλας στιγμή και πολύ περισσότερο μετά την έναρξη της απεργίας πείνας από μέρους τους, αλληλέγγυοι έσπευσαν να τους συμπαρασταθούν και να πλαισιώσουν τον αγώνα τους μέσα από διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις, πορείες, συλλογές υπογραφών, συναυλίες και συμβολικές απεργίες πείνας. Ο δίκαιος αγώνας τους έλαβε διεθνείς διαστάσεις και αντίστοιχα, κινήσεις αλληλεγγύης πραγματοποιήθηκαν και εκτός Τουρκίας.

Το τουρκικό καθεστώς από την άλλη συνέχισε το κατασταλτικό του έργο με καθημερινό μπαράζ προσαγωγών και διάλυση διαμαρτυριών, επιδιώκοντας να σπείρει ένα κλίμα εκφοβισμού. Στις 21 Μαΐου, την 76η ημέρα της απεργίας πείνας, η αντιτρομοκρατική εισέβαλε στα σπίτια των δύο απεργών, έχοντας ένταλμα σύλληψης τους. Το εισαγγελικό ένταλμα ανέφερε πως η αντίσταση των δύο απεργών, μέσω της απεργίας πείνας, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο των ίδιων ή σε εξέγερση, όπως αυτή της πλατείας Γκεζί και των καπνεργατών TEKEL το 2010, σε παρότρυνση άλλων σε συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, καθώς και σε άσκηση προπαγάνδας υπέρ αυτής. Οι δύο εκπαιδευτικοί συνεχίζουν την απεργία πείνας, πλέον μέσα από τη φυλακή, όπου κρατούνται σε άθλιες και ανθυγιεινές συνθήκες απομόνωσης, με την υγεία τους να βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο, ενώ οι ίδιοι αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα λόγω της εξουθένωσης του οργανισμού τους.

Στις 13 Σεπτεμβρίου, ένα 24ωρο πριν από την έναρξη της δίκης των δύο απεργών πείνας, το καθεστώς Ερντογάν προχώρησε σε σύλληψη 63 δικηγόρων υπεράσπισης των δύο εκπαιδευτικών, οι οποίοι είναι μέλη του Γραφείου Δικαιωμάτων του Λαού (HBB). Παράλληλα συνελήφθησαν και 56 αλληλέγγυοι έξω από το δικαστήριο. Η δίκη έχει αναβληθεί ήδη δύο φορές και μετατέθηκε για τις 20 Οκτωβρίου . Αξίζει να αναφερθεί ότι τουλάχιστον 1.000 δικηγόροι έχουν ζητήσει να είναι συνήγοροι των δύο κατηγορουμένων. Στις 25 Σεπτεμβρίου η Nuriye, έχοντας τις αισθήσεις της, μεταφέρθηκε χωρίς τη θέλησή της, με χρήση βίας, στα έκτακτα περιστατικά άλλου νοσοκομείου, μακριά από τον έτερο απεργό πείνας, με σκοπό την παύση της απεργίας πείνας που διεξάγει εδώ και μήνες και την υπονόμευσης του αγώνα της.

Έπειτα από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016, τα μέτρα έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία έχουν ενταθεί ακόμα περισσότερο, ενώ ο Ερντογάν, έπειτα από το νοθευμένο δημοψήφισμα του Απριλίου, έχει συγκεντρώσει - και με τη βούλα πλέον- όλες τις εξουσίες στα χέρια του. Από τον Ιούλιο του 2016 και έπειτα έχουν συλληφθεί περισσότεροι από 500.000 άνθρωποι, ενώ έχουν απολυθεί ή τεθεί σε διαθεσιμότητα πάνω από 140.000 δημόσιοι υπάλληλοι, μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου, επειδή κατηγορούνται ως γκιουλενιστές ή ως αντιφρονούντες γενικότερα. Ταυτόχρονα κομμουνιστές και αναρχικοί αγωνιστές, μέλη και βουλευτές του φιλοκουρδικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος HDP, δημοσιογράφοι, ακαδημαϊκοί και γενικότερα άνθρωποι που έγκεινται σε αυτό που θα μπορούσαμε σχηματικά να ορίσουμε ως «προοδευτικό χώρο», βρίσκονται αντιμέτωποι με την καταστολή, βασανίζονται, διώκονται και φυλακίζονται, επειδή με τον τρόπο και τις δυνάμεις του ο καθένας ασκεί δηκτική κριτική ή άλλοτε εναντιώνεται με πιο επιθετικούς τρόπους απέναντι στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Ερντογάν και στη βιομηχανία των διώξεων που έχει κατασκευάσει για την εξόντωση του εσωτερικού εχθρού.

Ο ολοκληρωτικός έλεγχος και η αυταρχική διακυβέρνηση στο εσωτερικό, συνοδεύονται από ανοίγματα του τουρκικού κράτους, προς όφελος της αντίστοιχης αστικής τάξης, στο εξωτερικό. Η Τουρκία προσπαθεί να επανακαθορίσει τη θέση της στο παγκόσμιο σκηνικό, ανεβαίνοντας σκαλοπάτια μέσω των ιμπεριαλιστικών της σχεδιασμών. Επιδιώκει να καταστεί ένας αυτοδύναμος, ισχυρός και ανταγωνιστικός πόλος που θα είναι σε θέση να κοιτάει στα μάτια τους μεγάλους παίκτες. Αυτός της ο σχεδιασμός περνά μέσα από παράλληλες αντιφατικές συμμαχίες, πρόσκαιρες συμπορεύσεις και τυχοδιωκτισμούς. Γι' αυτό και η ίδια παλινδρομεί μεταξύ του ευρωατλαντικού μπλοκ και των κρατών του περσικού κόλπου, προσπαθώντας να ανέλθει ως αυτόνομη ιμπεριαλιστική δύναμη, έχοντας παράλληλα ως δικλείδα ασφαλείας την πιθανή ένταξή της στην Ε.Ε. και την πρόσδεσή της στο ευρωατλαντικό σύμπλεγμα.

Ως κομμάτι των καταπιεσμένων και των εκμεταλλευόμενων εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στη Nuriye και τον Semih και σε όσους αγωνίζονται ενάντια στο ολοκληρωτικό καθεστώς του Ερντογάν. Η δημιουργία και η ενδυνάμωση δεσμών διεθνιστικής αλληλεγγύης, σε συνδυασμό με την ταυτόχρονη κοινωνική και ταξική οργάνωση και αντεπίθεση από τη βάση είναι αυτές που μπορούν να μας αποδεσμεύσουν από την τυραννία του κράτους και του κεφαλαίου. Οι προλετάριοι όλων των χωρών δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε μεταξύ μας. Βρισκόμαστε στο ίδιο ταξικό στρατόπεδο, παρά τα όσα διαγγέλλουν οι αστικές αφηγήσεις, που θέλουν να διαιωνίσουν την πολιτική ανελευθερία και την οικονομική εκμετάλλευση των από τα κάτω, προς όφελος των κυρίαρχων. Οφείλουμε να απαντήσουμε λοιπόν στην κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα που καταδυναστεύει τις ζωές μας και μας ξεζουμίζει καθημερινά, οργανώνοντας και διεξάγοντας ακηδεμόνευτα την κοινωνική επανάσταση για την παγκόσμια χειραφέτηση των πληβειακών στρωμάτων, που θα σημάνει τη γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΦΥΛΑΚΙΣΗ ΤΩΝ 2 ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΕΚΤΑ ΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ
Η ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΠΟΡΕΙΑ

ΤΕΤΑΡΤΗ 18/10

18:00, ΚΑΜΑΡΑ

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης - μέλος της Αναρχικής Ομοσπονδίας

lib_exthess@hoextmail.coexm
libertasalonica.wordpress.com

πηγή : email που λάβαμε στις 13 Οκτώβριος 19h