Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου 2017 στις 18.00
Πορεία ΔΕΘ
Τίποτα δεν τελείωσε. Να περάσουμε στην αντεπίθεση! | Πορεία ΔΕΘ 9/9 18:00 Καμάρα
Κάθε χρόνο στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, το κεφάλαιο, μέσω του πολιτικού του προσωπικού, θέτει τους όρους διαβίωσης των εργαζομένων, ανέργων, συνταξιούχων, των από τα κάτω.
Κάθε χρόνο ο πρωθυπουργός έρχεται -με λύπη πάντα (!)- να ανακοινώσει τα νέα βήματα της ολομέτωπης επίθεσης κράτους και κεφαλαίου στα εργατικά συμφέροντα και τα κοινωνικά κεκτημένα. Κάθε χρόνο υπόσχεται με στόμφο ότι τα μέτρα είναι τα τελευταία.
Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί με τις αλυσίδες είναι να τις συνηθίσεις. Ήδη, εδώ και 7 χρόνια, ανά τακτά χρονικά διαστήματα κράτος και κεφάλαιο «δαγκώνουν» κι ένα νέο κομμάτι από τα τελευταία μέσα επιβίωσης του κόσμου της εργασίας. Μοιάζει με φυσικό φαινόμενο κάθε 1,5 χρόνο, μετά από μια «αγωνιώδη» περίοδο υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων του ελληνικού κράτους με τους πάτρωνές του, την ΕΕ και το ΔΝΤ, να ανακοινώνονται οι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, να χάνονται νέα εργατικά δικαιώματα, να υποτιμάται η τάξη μας όλο και πιο πολύ. Ούτε καν η φρασεολογία δεν αλλάζει από ΠΑΣΟΚ σε ΝΔ και από ΝΔ σε ΣΥΡΙΖΑ.
Χρόνο με το χρόνο, το κράτος και το κεφάλαιο πληθαίνουν τις στρατιές φτωχών, ανέργων, αστέγων, που δε μπορούν να καλύψουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες, που δεν έχουν πρόσβαση στην υγεία ή την εκπαίδευση -με τα δημόσια σχολεία και νοσοκομεία να κλείνουν ή υπολειτουργούν. Τα εργατικά δικαιώματα περικόπτονται συνεχώς, προς όφελος τόσο των ντόπιων, όσο και των ξένων αφεντικών. Μέσα στους επόμενους μήνες ένας νέος εργασιακός νόμος θα κατατεθεί προς ψήφιση. Ο νόμος αυτός έρχεται να διευρύνει και να ολοκληρώσει το σκηνικό απόλυτης εξαθλίωσης και κοινωνικής αποσάθρωσης.
Με την κατάργηση του κατώτατου μισθού, του 13ου και 14ου μισθού, με την κατάργηση ή/και την παράκαμψη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την αντικατάσταση τους με ατομικές συμβάσεις εργασίας - κατά τις εκάστοτε ορέξεις του κάθε μικρού ή μεγάλου αφεντικού - με το δικαίωμα στην απεργία να καταργείται κι αυτό (δυσχεραίνονται οι κηρύξεις απεργιών μέσω της αύξησης των ημερών για την προειδοποίηση της έναρξης της απεργίας, της προαπαιτούμενης απόφασης του 51% του κλάδου που προχωρά σε απεργία και με τη θεσμοθέτηση της ανταπεργίας/ lock out), το σκηνικό των τελευταίων χρόνων παίρνει μια όλο και πιο δυστοπική μορφή. Μια μορφή που συμπληρώνεται με νέους όρους επισφαλούς εργασίας, όπως ατομικές συμβάσεις ή συμβάσεις μέσω…τηλεφώνου, mini jobs (δουλειές ημέρας ή ωρών), τηλεργασία, ενοικίαση εργαζομένων και άλλες, όλο και πιο ευφάνταστες μορφές ελαστικής απασχόλησης.
Την ίδια στιγμή καταργούνται κοινωνικά επιδόματα και παροχές, μειώνονται και κόβονται συντάξεις, αυξάνεται το ηλικιακό όριο της συνταξιοδότησης, τα ασφαλιστικά ταμεία καταργούνται ή συγχωνεύονται.
Όσο και αν κάποιος πασχίζει να μη το δει, οι επιλογές πλέον εντός του συστημικού πλαισίου όλο και στενεύουν, η ψευδαίσθηση της κοινωνικής ειρήνης ραγίζει.
Η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους, εγγενής αντίφαση του καπιταλισμού, που είναι αποτέλεσμα (και) της αύξησης της παραγωγικότητας της εργασίας και της ανικανότητας αξιοποίησης του υπάρχοντος κεφαλαίου, έχει οδηγήσει σε μία ακόμα δομική κρίση υπερσυσσώρευσης. Υπό αυτές τις συνθήκες, κράτος και κεφάλαιο διεξάγουν ολομέτωπη και συντονισμένη επίθεση στην κοινωνική βάση για να απέλθουν του αδιεξόδου. Η κοινωνική συναίνεση προς το καθεστώς κλονίζεται όλο και περισσότερο, γι' αυτό και οι κρατικοί διαχειριστές καταφεύγουν σε μέτρα έκτακτης ανάγκης.
Μέσα σε αυτό το κρισιακό περιβάλλον, το κράτος και το κεφάλαιο έχουν απογυμνωθεί. Η βαρβαρότητά τους είναι έκδηλη. Το εξουσιαστικό πλέγμα είναι έκθετο. Η ποικιλία των συναφών πολιτικών προτάσεων απλώνεται στο τραπέζι. Κατ' αρχάς έχουμε τη φερόμενη ως δημοκρατική αριστερή κυβέρνηση, που λόγω των επιταγών του ντόπιου και του διεθνούς κεφαλαίου εφαρμόζει πολιτικές λιτότητας και εξαθλίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας. Πρόκειται επί της ουσίας για πολιτικές νεοφιλελεύθερου τύπου, που θα αποτελούσαν διακαή πόθο του ευρύτερου φιλελεύθερου τόξου, με δεσπόζουσα θέση εντός αυτού να κατέχει η αξιωματική αντιπολίτευση. Ποιοτικές διαφορές μεταξύ τους υπάρχουν μόνο ως προς την αυξημένη (επικοινωνιακή) χρήση του βούρδουλα που προκρίνει διαχρονικά η τελευταία, ήτοι των διώξεων και της καταστολής όσων αγωνίζονται και αντιστέκονται στα σχέδια της κυριαρχίας (γιατί και ο ΣΥΡΙΖΑ απέδειξε στο ντόπιο και το διεθνές κεφάλαιο ότι μια χαρά θα καταστείλει εξεγέρσεις μεταναστών, συγκρουσιακές διαδηλώσεις, θα εκκενώσει καταλήψεις, θα συνεχίσει την αντι-«τρομοκρατική» σταυροφορία κτλ), αλλά και σε επίπεδο ρητορικής, με τη δεξιά να χειρίζεται άριστα στο επικοινωνιακό πεδίο τους διαλύτες της ταξικής συνείδησης (προς όφελος φυσικά της αστικής τάξης), δηλαδή τον ατομισμό, τον πατριωτισμό και τον θρησκευτικό συντηρητισμό. Μικρότερη απήχηση φαίνεται να έχει η παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία ή κοινώς «κεντροαριστερά», αποτελώντας ένα ακόμη σκονισμένο αστικό πιόνι. Ακόμα πιο χαμηλά βρίσκεται η ευρωκομμουνιστική αριστερά -θα μπορούσαμε να πούμε ο προεκλογικός ΣΥΡΙΖΑ νούμερο 2- με ρεφορμιστικό προτασιολόγιο κοινωνικού χαρακτήρα, συνέχιση του καπιταλισμού με πολιτικές προστατευτισμού και επιστροφή στο εθνικό νόμισμα. Όσον αφορά τις επαναστατικές προτάσεις που περικλείονται στην εξουσιαστική οικογένεια, υπάρχει ένα ευρύ φάσμα της επαναστατικής αριστεράς. Κόμματα πρωτοπορίας, με μακροπρόθεσμο στόχο την πολιτική επανάσταση, τη σύσταση ενός συγκεντρωτικού κράτους και την όρθωση ενός κρατικού καπιταλισμού, ως μεσοστάδιο της υποτιθέμενα γραμμικής πορείας προς τον κομμουνισμό. Τέλος, ως εφεδρεία του κεφαλαίου, ως τελευταίο ανάχωμα για την αστική τάξη, στέκει ο φασισμός. Είτε ως κοινοβουλευτική δύναμη είτε μέσα από υποτιθέμενους εξωθεσμικούς φορείς, ο σκοπός του είναι συγκεκριμένος: η επίθεση στον κόσμο του αγώνα, η διάχυση του μισανθρωπισμού και εν τέλει η πάταξη των κοινωνικών αντιστάσεων από μια σιδερένια μπότα προς όφελος του καπιταλισμού.
Μέσα σε αυτό το πολιτικό σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε ό,τι υποσχέθηκε. Όχι σε εμάς. Αλλά στο καθεστώς που πάντοτε υπηρετεί η καθεστωτική αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία. Αφομοίωσε τη δυναμική της κοινωνικής αντεπίθεσης των πρώτων μνημονιακών χρόνων, την έσυρε στον εξευτελισμό της κάλπης και μετά την αντάλλαξε με μια θέση όχι μόνο στην εξουσία σήμερα, αλλά και ως σταθερός πόλος του νέου δικομματισμού τα επόμενα χρόνια. Όχι κι άσχημα για ευρωκομμουνιστές του 4%, πολύ άσχημα για όλους εμάς. Γιατί ο καλύτερος τρόπος να συνηθίσεις τις αλυσίδες σου είναι αυτός που σου υπόσχεται να στις βγάλει να σου πει πως είναι τελικά απαραίτητο να τις φοράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το καλύτερο δώρο, η πιο σίγουρη λύση για το κράτος και το κεφάλαιο που στην ιστορική περίοδο που ζούμε έχει αποφασίσει να τα «μαζέψει» όλα.
Μπροστά στην εξελισσόμενη δυστοπία του σύγχρονου ολοκληρωτισμού, οφείλουμε να οργανώσουμε την κοινωνική και ταξική αντεπίθεση που θα υπερβεί την τωρινή πολιτική και οικονομική διάρθρωση της κοινωνίας, τον κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου. Γι' αυτό, είναι επιτακτικό να χτίσουμε μαχητικά κοινωνικά και ταξικά κινήματα βάσης. Να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης, συνελεύσεις γειτονιών, πολιτικές συλλογικότητες και αντιφασιστικούς συντονισμούς. Εμείς οι ίδιοι, οι από τα κάτω, γνωρίζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας. Δε χρειαζόμαστε κανέναν σωτήρα, κανέναν υποτιθέμενο εξωτερικό διεκπεραιωτή της βούλησής μας. Ένα λοιπόν μένει να πράξουμε. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, για να μη ζήσουμε σαν δούλοι.
Ως αναρχικοί, αυτό που προκρίνουμε είναι να βάλουμε μπρος για την κοινωνική επανάσταση και τον ριζικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, συλλογικά, ακηδεμόνευτα και από τα κάτω. Είναι ο αγώνας για την καταστροφή του κράτους και του καπιταλισμού, για την άρση κάθε διαχωρισμένης εξουσίας και εκμεταλλευτικής σχέσης, με στόχο τη δημιουργία μιας αταξικής και ακρατικής κοινωνίας γενικευμένης αυτοδιεύθυνσης, με την αλληλεγγύη ως συνεκτικό της δεσμό. Όλα αυτά σχηματοποιούνται απτά διαμέσου της κατάληψης των μέσων παραγωγής και της εργατικής αυτοδιαχείρισης, χωρίς αφεντικά, για την εξυπηρέτηση των αναγκών της κοινότητας, συντείνοντας στην οργάνωση της παραγωγής και της διανομής από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του. Με τα ζητήματα που αφορούν την εκάστοτε κοινότητα να αποφασίζονται μέσα από οριζόντιες κοινοτικές συνελεύσεις που θα δομούν από κάτω προς τα πάνω μια ομοσπονδία αποκεντρωμένων και αυτοδιευθυνόμενων κοινοτήτων, που θα περικλείουν εθελοντικές ενώσεις και ελεύθερους συνεταιρισμούς. Επιπλέον, ο αγώνας για την πανανθρώπινη χειραφέτηση οφείλει να είναι διεθνιστικός και να γκρεμίσει τα σύνορα που ορθώνονται μεταξύ των λαών.
Για μας, η πολιτική ελευθερία και η οικονομική ισότητα μπορούν να λογίζονται μόνο ως αδιαχώριστες όσον αφορά τη χειραφέτηση των πληβειακών στρωμάτων, εξ ου η αδιαιρετότητα και η συμβατότητα της αναρχίας με τον κομμουνισμό. Η ολιστική αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου και η βίωση της ανθρωπινότητας βρίσκουν την πλήρη έκφρασή τους στην κοινωνία που δομείται πάνω στη βάση του ελευθεριακού κομμουνισμού.
Καλούμε όλους και όλες να κατέβουν στο δρόμο και να συμμετάσχουν στην πορεία της ΔΕΘ, να στηρίζουν και να συμμετέχουν όλο το χρόνο στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εφαρμογή των μνημονίων σε κάθε σφαίρα της ζωής μας, παίρνοντας και πρωτοβουλίες δράσης όπου δεν υπάρχουν και λαμβάνοντας ενεργά μέρος όπου υπάρχουν.
Το κράτος διακηρύττει σε όλους τους τόνους ότι έχει συνέχεια. Οι ταξικοί και κοινωνικοί αγώνες οφείλουν επίσης να έχουν συνέχεια, σε όλους τους τόνους.
Πασχίζοντας να κάνει το αδύνατο, ο άνθρωπος πάντα κατόρθωσε αυτό που είναι δυνατό. Εάν πάντως δεν πράξουμε το αδύνατο, θα βρεθούμε αντιμέτωποι με το αδιανόητο.
Τίποτα δεν τελείωσε. Να περάσουμε στην αντεπίθεση!
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ,
ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ.
ΠΟΡΕΙΑ
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
18:00, ΚΑΜΑΡΑ
Αναρχική Ομοσπονδία
anarchist-federation.gr
info@anarchist-federation.gr
twitter: twitter.com/anarchistfedGr
fb: facebook.com/anarxikiomospondia2015
πηγή : http://anarchist-federation.gr/τίποτα-δεν-τελ…
Πορεία ΔΕΘ Σάββατο 9 Σεπτέμβρη
Επιτροπές αγώνα Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού-χαλκού
ΔΕΘ 2017: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ | ΚΑΛΕΣΜΑ ΤΗΣ Α.Π.Ο.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟΣ
ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
- Όξυνση της φτώχειας και της εξαθλίωσης. 15 νεκροί εργαζόμενοι τους τελευταίους μήνερς σε «εργατικά ατυχήματα»-δολοφονίες, μέσα σε συνθήκες πλήρους εντατικοποίησης της μισθωτικής σκλαβιάς, νέα μέτρα για την οικονομία, τα εργασιακά και την ασφάλιση που ενισχύουν την εργοδοτική τρομοκρατία και τον αποκλεισμό από την υγεία, την παιδεία και τη στέγαση, ιδιωτικοποιήσεις, αντιαπεργιακές ρυθμίσεις, ανεργία, νομοθεσία για κατάργηση της «κυριακάτικης αργίας».
- Λεηλασία και καταστροφή του φυσικού κόσμου και των τοπικών κοινωνιών. Από τη μεταλλουργία χρυσού στις Σκουριές της Χαλκιδικής ως την ανακοίνωση άμεσης λειτουργίας του Υ/Η φράγματος Μεσοχώρας στον Αχελώο και το σχεδιασμό για την εκτροπή του ποταμού, η λαίλαπα της ανάπτυξης αφήνει πίσω της καμένη γη.
- Εγκλεισμός προσφύγων και μεταναστών σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, απελάσεις, αστυνομική βία όταν διεκδικούν την ελευθερία τους (Λέσβος, κρατητήρια Π. Ράλλη στην Αθήνα)
- Κρατική καταστολή και πριμοδότηση των φασιστικών συμμοριών Εκκενώσεις και στοχοποίηση καταλήψεων ως χώρων του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού αγώνα και ως δομών αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες. Επίθεση της αστυνομίας σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις στη Θεσσαλονίκη και το Ωραιόκαστρο και δίκες αντιφασιστών.
- Βιομηχανία διώξεων ενάντια σε όσους αγωνίζονται, όπως στις Σκουριές, και κατασκευασμένα κατηγορητήρια με βάση το «αντι»τρομοκρατικό καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπως στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή και σε πλήθος αγωνιστών καθώς και ειδικές συνθήκες κράτησης για τους πολιτικούς και αγωνιζόμενους κρατούμενους.
ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΘΕΤΕΙ Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΥ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, THΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ…
ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΤΙΚΗ & ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ Ή ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Η μόνη απάντηση είναι η αυτοοργάνωση των από τα κάτω σε κάθε μέτωπο του κοινωνικού-ταξικού πολέμου, η αντίσταση και η αλληλεγγύη. Για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φυλακές και σύνορα, χωρίς κράτη και αφεντικά.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2017 18.00 | ΚΑΜΑΡΑ
ΑΝΑΡΧΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ | ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ
apo.squathost.com | anpolorg@gmail.com
πηγή : http://apo.squathost.com/δεθ-2017-συγκεντρωση…
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΔΕΘ: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ
Ανακοίνωση Εργατικού Επαναστατικού Κόμματος , για την Συγκέντρωση και Πορεία στην ΔΕΘ
Το ΕΕΚ υποστηρίζει την παλλαϊκή εργατική συγκέντρωση και πορεία των συνδικάτων, των συλλογικοτήτων και των φορέων του εργατικού κινήματος στην Καμάρα ενάντια στην κυβέρνηση και τον νέο μνημονιακό εφιάλτη.
Αυτόν που μαζί με τους ευρωδανειστές συνεργάτες της έχουν εφαρμόσει στην Ελλάδα και προωθούν τώρα για τους εργαζόμενους ολόκληρης της Ευρώπης, με μοντέλο το ελληνικό "παράδειγμα".
* Η πολιτική ηγεσία του κεφαλαίου στην Ευρώπη μέσω του Μακρόν, έρχεται λίγο πριν από την ΔΕΘ στην Ελλάδα επιχειρώντας να μασκαρέψει τον εφιάλτη των ελληνικών μνημονίων σε ένα νέο "success story". Το ίδιο που επιχείρησαν το 2014 με την κυβέρνηση Σαμαρά με το γνωστό αποτέλεσμα. Δηλαδή περισσότερες μνημονιακές "μεταρρυθμίσεις", όπως κάνουν και τώρα με την τρίτη αξιολόγηση και το μνημόνιο διαρκείας που έχουν υπογράψει.
* Στόχος τους είναι να κρύψουν πίσω από την ψευδή εικόνα του "success story" τους αριθμούς της αβίωτης ζωής εκατομμυρίων ανέργων και εξαθλιωμένων σ' αυτή την χώρα και να στηρίξουν προς το παρόν τουλάχιστον, αυτή την κυβέρνηση, μη έχοντας άλλη "λύση". Πάνω απ' όλα όμως στοχεύουν να την "εξάγουν" σαν παράδειγμα στις δικές τους χώρες ενάντια στην ευρωπαϊκή εργατική τάξη.
Η κρίση που ξέσπασε πριν από 10 χρόνια, σήμερα έχοντας εξαντλήσει τις δυνατότητες του κεφαλαίου να δώσει απαντήσεις, εξακολουθεί να κάνει "κουμάντο" περισσότερο παρά ποτέ στην "Ενωμένη Ευρώπη" που έχει αρχίσει να ...ξηλώνεται μετά το Brexit.
Τώρα μπροστά στην απειλή ενός νέου κραχ στην φούσκα χρέους που δημιούργησαν οι κεντρικές τράπεζες τα τελευταία χρόνια, έχουν ως μοναδική τους "επιλογή" να μεταγγίσουν τον ελληνικό μνημονιακό εφιάλτη στα εκατομμύρια των ευρωπαίων εργαζόμενων και των λαϊκών μαζών στην Ευρωζώνη.
Αυτή η νέα πραγματικότητα βάζει το εργατικό κίνημα στην Ελλάδα μπροστά σε νέα καθήκοντα.
* Έχοντας πλέον συσσωρεύσει δραματικές, αλλά ταυτόχρονα πολύτιμες πολιτικές και αγωνιστικές εμπειρίες τα τελευταία χρόνια, με την απάτη της "πρώτη φορά αριστερής κυβέρνησης" αλλά και μεγάλους αγώνες στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα, μπορεί και πρέπει να αναζητήσει την δική του απάντηση - διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση.
* Αυτά τα καθήκοντα βάζουν σε προτεραιότητα την συγκέντρωση της προσοχής του εργατικού κινήματος στον στόχο της πολιτικής του ανεξαρτησίας απέναντι στην κυβέρνηση, το κράτος και τα κόμματα του κεφαλαίου όλων των αποχρώσεων. Βάζουν σε προτεραιότητα την απεξάρτησή του από τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες αλλά και τον ακίνδυνο πλέον για την αστική εξουσία και διασπαστικό απομονωτισμό του σταλινισμού.
Σ΄ αυτή την πάλη πρέπει να ενώσει τις δυνάμεις του με τους αγώνες και την τύχη της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης.
Ένας μεγάλος και άμεσος πολιτικός κίνδυνος για το εργατικό κίνημα, είναι η λογική της συγκαλυμμένης ή όχι ανοχής απέναντι στην αυταπάτη της επιλογής του "μικρότερου κακού", που για ορισμένους αντιπροσωπεύει αυτή η κυβέρνηση. Με αυτή επιχειρούν να δηλητηριάσουν το εργατικό κίνημα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία και τμήματα της αριστεράς. Εκμεταλλεύονται την απογοήτευση και την απελπισία της εξατομίκευσης μέσα στον μνημονιακό εφιάλτη, για να μπλοκάρουν τους αγώνες και να σπείρουν την αποστράτευση και την αποθάρρυνση σε κάθε αγώνα που ξεσπά.
Ανοίγουν έτσι τον μοναδικό δρόμο για την επιστροφή της δεξιάς και αυτόν τον δρόμο πρέπει να τον κόψουμε.
Αυτό είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων της "πρώτη φορά αριστεράς" και πρέπει να το καταστρέψουμε μέσα από την δράση για την ανατροπή τους από τα κάτω και τα αριστερά, για τον προσανατολισμό του κινήματος στην πάλη για εξουσία.
Η συγκέντρωση και η πορεία των δυνάμεων του εργατικού κινήματος από την Καμάρα στην ΔΕΘ είναι ένα βήμα στην κατεύθυνση αυτή. Και θα πρέπει όχι μόνο να στηριχθεί αλλά και να ανοίξει παραπέρα τον ορίζοντα για ένα πολιτικό και συνδικαλιστικό μέτωπο πάλης.
Οι δυνάμεις του εργατικού κινήματος πρέπει να συνεχίσουν σε ένα νέο επίπεδο τον διάλογο για ένα πρόγραμμα δράσης, που άρχισε πριν από ένα χρόνο στην ΔΕΘ, στην Συνέλευση Εργαζόμενων και Εργατικών Συλλογικοτήτων την επομένη της πορείας του 2016.
Σ' αυτή την πάλη το ΕΕΚ επαναφέρει και κρατά ανοικτή την πρότασή του για την συγκρότηση μιας πανελλαδικής συνέλευσης των εργατικών οργανώσεων και κοινωνικών συλλογικοτήτων. Μια συνέλευση ικανή να συζητήσει και να συγκροτήσει ένα πλαίσιο πολιτικής και πάλης για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, με ένα επαναστατικό διεθνιστικό πρόγραμμα δράσης.
ΕΕΚ
20/8/2017
ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης : Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Ανακοίνωση ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης
Αντίσταση και αγώνας ενάντια στα 113 προαπαιτούμενα, πάλη για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ
Όλοι στην ανεξάρτητη εργατική διαδήλωση στη ΔΕΘ, Σαβ. 9/9, Καμάρα, 6μμ
Η ομιλία Τσίπρα στα εγκαίνια της ΔΕΘ θα σηματοδοτήσει το ξεκίνημα μιας νέας φάσης της σκληρής μνημονιακής πολιτικής σε βάρος της νεολαίας και των εργαζομένων. Η επιβολή των 113 προαπαιτουμένων μνημονιακών μέτρων στο όνομα της 3ης αξιολόγησης δείχνει ότι πυξίδα της κυβέρνησης παραμένει σταθερά το μνημόνιο, που σχεδιάζεται και υλοποιείται με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Σε αυτή την γραμμή ετοιμάζεται να ανακοινώσει νέο μπαράζ ιδιωτικοποιήσεων, ενώ έρχεται ο Μακρόν για να διεκδικήσει τη μερίδα του λεόντος από το ξεπούλημα. Παιδεία, υγεία, κοινωνικές υπηρεσίες του δημοσίου βρίσκονται ξανά στο στόχαστρο, ο εμπαιγμός και οι απολύσεις συμβασιούχων είναι άμεσο κυβερνητικό σχέδιο, η ανακύκλωση της ανεργίας με προγράμματα εκμετάλλευσης παραδίνουν τους εργαζόμενους στην ελαστική εργασία. Η φορομπηξία και τα χαράτσια, οι πλειστηριασμοί της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας αναβαθμίζονται σε ηλεκτρονικοί για να παρακαμφθεί το λαϊκό κίνημα. Ο αντισυνδικαλιστικός νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση θέλει να καταργήσει ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία και τη δημοκρατική λειτουργία των συνδικάτων, ακριβώς για να υλοποιήσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική χωρίς αντίπαλο, όπως φαντάζεται.
Μαζί με αυτά τα σκληρά μέτρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εμφανίζεται «πιστός στρατιώτης» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ. Σε αυτό το τοπίο η καταστολή, οι διώξεις και η ανοχή στη δράση των φασιστών με σκοπό να τρομοκρατήσει και να διαιρέσει το λαϊκό κόσμο. Εδώ στηρίζεται και η ρατσιστική αντιμετώπιση από τη μεριά του κράτος των προσφύγων και των μεταναστών, που δίνει αέρα στη δράση των ρατσιστικών και φασιστικών ομάδων του παρακράτους.
Η ανάπτυξη που τάζει το παραμύθι του Τσίπρα και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν είναι απλά βασισμένη στη φτώχεια, την σκληρή εκμετάλλευση και την ανασφάλεια, τα θεμέλια δηλαδή της κερδοφορίας του κεφαλαίου όπως φάνηκε φέτος στον τουρισμό και σε άλλους κλάδους. Είναι ποτισμένη και με το αίμα της εργατικής τάξης που έχασε 11 παιδιά της μέσα στο μήνα Αύγουστο, όλα σε «εργατικά ατυχήματα»-εργοδοτικά εγκλήματα...
Είναι γελασμένη η κυβέρνηση που πιστεύει ότι η δική της επιλογή να υλοποιεί τη μνημονιακή πολιτική, ισοδυναμεί με την αποδοχή της βαρβαρότητας που φέρνει η πληρωμή του χρέους και τα μνημόνια. Που δήθεν τελειώνει το 2018, αλλά δεσμεύει τη χώρα μέχρι το 2060 και βλέπουμε... Ο μόνος που αμφισβήτησε, κλόνισε και κέρδισε νίκες απέναντι στην σκληρή πολιτική των μνημονίων ήταν ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού. Αυτό το δρόμο να βαδίσουμε ξανά.
Γίνεται φανερό ότι για πάρουμε πίσω τα κλεμένα, για να ξαναμιλήσουμε για δουλειές με αξιοπρέπεια και δικαιώματα, για αυξήσεις, για παιδεία, υγεία, ρεύμα και νερό, για απελευθέρωση από τα χαράτσια, πρέπει να σπάσει η αντιλαϊκή πολιτική, να αποτύχει η εφαρμογή των 113 μέτρων, η 3η αξιολόγηση, και συνολικά το μνημονιακό πρόγραμμα. Το λαϊκό κίνημα, με καρδιά ένα μαχητικό εργατικό κίνημα που βάζει τα δικαιώματα μπροστά, είναι η ελπίδα σήμερα για την κοινωνική πλειοψηφία. Μια δύναμη δηλαδή που θα αναδείξει τις λαϊκές και εργατικές διεκδικήσεις, θα αγωνιστεί για τη νίκη και όχι την τιμή των όπλων, θα ενώσει τους εργαζόμενους σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, ελαστική και μη εργασία, ντόπιους και μετανάστες. Θα παλέψει για τους αναγκαίους πολιτικούς στόχους, να ηττηθεί η κυβέρνηση, να καταργηθούν μνημόνια και εφαρμοστικοί νόμοι, να διαγραφεί το χρέος, να αποδεσμευτεί η χώρα από ευρώ και ΕΕ. Ένα εργατικό κίνημα απελευθερωμένο από τα δεσμά του εργοδοτικού, κυβερνητικού και φιλο-ΕΕ συνδικαλισμού της ΓΣΕΕ κ.ά., με τη δημοκρατία των συνελεύσεων, το συντονισμό των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αγώνων, την αποφασιστικότητα για σύγκρουση με την αντιλαϊκή πολιτική.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα δώσει αυτή τη μάχη και καλεί στην ανεξάρτητη εργατική συγκέντρωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ που θα γίνει το Σάββατο 9/9 στην Καμάρα στις 6μμ.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πηγή : http://antarsya.gr/node/4475
ΠΑ.Σ.Ε.WIND: ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΕΘ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ WIND
Αρ. Απόφασης Πρωτοδικείου Αθηνών 4348/2005
Τηλ.: 210 5100910- Φαξ: 211 4010021 - E-mail : symboulio@yahoo.com
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
07/09/2017
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ ΤΟΥ Δ.Σ. ΣΤΟ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟ - ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΔΕΘ
Το Σάββατο 9/9/2017 το Σωματείο μας θα στηρίξει τις κινητοποιήσεις στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.
Η συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ, από την οποία θα έχει προηγηθεί περιοδεία μελών του δ.σ. στα κτίρια του Ωραιοκάστρου (Παρασκευή 8/9/17) για ενημέρωση και συζήτηση με τους/τις συναδέλφους μας, συνδέεται άρρηκτα με τον αγώνα που διεξάγουμε υπέρ της υπογραφής επιχειρησιακής συλλογικής σύμβασης και ενάντια στις συνεχιζόμενες απολύσεις και στην επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών.
Κυβερνήσεις και εργοδότες, συνασπισμένοι απέναντι στην τάξη μας επιχειρούν από τη μία να σαρώσουν ό, τι έχει μείνει όρθιο από δικαιώματα και κοινωνικές παροχές και από την άλλη να επιβάλλουν τη σιωπή μας είτε με την τρομοκρατία και την καταστολή είτε με αποπροσανατολισμό (πχ δεν είναι τυχαία τα happenings που συχνά πυκνά κάνει η εταιρία για να χρυσώσει το χάπι της εντατικοποίησης, των απολύσεων, της χειροτέρευσης των εργασιακών συνθηκών στο σύνολό τους).
Κάθε χρόνο η ΔΕΘ γίνεται το πεδίο στο οποίο κυβερνήσεις και αντιπολιτεύσεις κάνουν προεκλογική γυμναστική με διακηρύξεις που απέχουν μακράν από την πραγματικότητα. Από την άλλη πλευρά , όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, θα βρισκόμαστε οι εργαζόμενοι/ες, οι φοιτητές/τριες, οι άνεργοι/ες και οι συνταξιούχοι/ες που θα διατρανώσουμε με δυναμικό τρόπο την αντίθεσή μας ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζονται από τις κυβερνήσεις και οδηγούν στην κατακρήμνιση μισθών και δικαιωμάτων, στην ανεργία, στην φτωχοποίηση, στη περιβαλλοντική καταστροφή. Ενόψει μάλιστα και άλλων αντιεργατικών και αντικοινωνικών νόμων που αναμένεται να κατατεθούν στο προσεχές διάστημα, είναι σημαντικό οι κινητοποιήσεις στη ΔΕΘ να είναι μαζικές και δυναμικές.
Αντιστεκόμαστε συνολικά σε αυτή την κατάσταση και καλούμε όλους σε αγωνιστική δραστηριοποίηση.
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗ ΔΕΘ ΣΤΙΣ 9 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 2017
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 6.Μ.Μ, ΚΑΜΑΡΑ, ΘΕΣ/ΚΗ
Ενωμένοι με το Σωματείο, Συμμετέχουμε, Αγωνιζόμαστε, Διεκδικούμε
Τo Διοικητικό Συμβούλιο ΠΑ.Σ.Ε.WIND
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1577455/
ΚΑΛΕΣΜΑ για την ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ, Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, Καμάρα, 6μμ
Ένα χρόνο μετά την μεγάλη συγκέντρωση της Καμάρας και τη διαδήλωση της ΔΕΘ το 2016, το εργατικό και λαϊκό κίνημα της πόλης μετράει βήματα ταξικής συσπείρωσης, αγώνων και νικών σε επιμέρους μάχες.
Η περσινή διαδήλωση, πιάνοντας το νήμα από σημαντικούς αγώνες όπως το πολύμορφο κίνημα ενάντια στα μνημονιακά μέτρα, την μάχη της Χαλκιδικής ενάντια στην el dorado, την εργατική χειραφέτηση της ΒΙΟΜΕ, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την αναγκαία συνέχεια με βήματα στην ταξική ανασυγκρότηση.
Το "μπλοκ της Καμάρας" αποτύπωσε ένα ευρύτατο φάσμα συσπείρωσης ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων, σωματείων και αγωνιστικών συλλογικοτήτων με ποικιλία εμπειριών και στόχων. Ακόμα όμως κι από άλλους δρόμους κοινή είναι η αγωνία για τη συγκρότηση άλλου κέντρου αγώνα στο επίπεδο του μαζικού κινήματος. Αταλάντευτη είναι η στόχευση για περιεχόμενο και αγώνες που δεν θα ακολουθούν την πεπατημένη του αστικοποιημένου και κυβερνητικού συνδικαλισμού της ήττας, που θα ετοιμάζουν δυνάμεις, θα εκφράζουν τις πιο ανήσυχες και ριζοσπαστικές τάσεις αγώνα μέσα στους εργαζόμενους. Θα ξεφεύγουν από τις «συμβολικές κινήσεις», την άσφαιρη διαμαρτυρία, θα εμπνέουν και θα έχουν συνέχεια, θα χτίζουν μια νέα αγωνιστική ταξική ενότητα. Θα εκφράζουν τη διάχυτη αγανάκτηση και οργή των εργατικών λαϊκών στρωμάτων ενάντια στο μνημονιακό καθεστώς που επιβάλλουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο. Είναι προφανώς και αυτό αναντίστοιχο των απαιτήσεων της εποχής και έχει κάνει μικρά και ανολοκλήρωτα βήματα στη κατεύθυνση ανάπτυξης μαζικών αγώνων. Ωστόσο στην παρούσα συγκυρία, μέσα στην κατάσταση εκφυλισμού του αστικοποιημένου συνδικαλισμού δείχνει να συσπειρώνει με σταθερό τρόπο ένα μπλοκ αγώνα και στις επιμέρους μάχες:
· στους αγώνες σε δύσκολους κλάδους του ιδιωτικού τομέα (εμπόριο, επισιτισμός) όπως η κυριακάτικη αργία, οι απολύσεις, τα εργατικά ατυχήματα/δολοφονίες κ.α.,
· στους επίμονους αγώνες στην εκπαίδευση, την υγεία, τους δήμους με μάχες ενάντια στη διάλυση των κοινωνικών αγαθών,
· στους αγώνες της νεολαίας για να μη ζήσει σε συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα,
· στον αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό αγώνα,
· στις μάχες για τη γη και το περιβάλλον,
· στο κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς που δημιούργησε ήδη μια σημαντική "ρωγμή" στο μέτωπο της αρπαγής της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας από τράπεζες και κράτος, ως αποτέλεσμα του ανυποχώρητου αγώνα χωρίς ημερομηνία λήξης, χωρίς ξεπουλήματα και διαπραγματεύσεις "για το μοίρασμα της φτώχειας μας".
Είναι λοιπόν, ανάγκη των καιρών το πνεύμα του ανυποχώρητου αγώνα να περάσει σ' όλο το εργατικό και λαϊκό κίνημα και να γίνει επικίνδυνο για την πολιτική τους συνολικά. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση παρά μόνο ο αποφασιστικός, αδιαπραγμάτευτος, ανυποχώρητος αγώνας για κάθε ζήτημα, σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε γειτονιά. Με σύνδεση των «μικρών» και καθημερινών μαχών με τη συνολική αντιπαράθεση με την αστική στρατηγική υπέρβασης της κρίσης. Αναγκαίος κρίκος σε αυτήν την προσπάθεια είναι η αναμέτρηση και η ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που ετοιμάζει νέο γύρο επίθεσης με τα 113 «προαπαιτούμενα μέτρα» ενόψει της 3ης αξιολόγησης, με το δικαίωμα στην απεργία να μπαίνει στο στόχαστρο. Με αγωνιστική ταξική ενότητα και το απαραίτητο πρόγραμμα θα ανατρέψουμε το αντιδραστικό πλαίσιο της ΕΕ και του Ευρώ.
Είναι απαραίτητος ο σχεδιασμός και η ανάληψη αγωνιστικών, επιθετικών και δυναμικών πρωτοβουλιών για όλα τα ζητήματα, τόσο αυτά που έρχονται αλλά και όλα αυτά που έχουν ήδη επιβάλει με τα ευρωμνημόνια στους εργαζομένους, συνολικά στον λαό και την νεολαία σε όλα τα επίπεδα. Να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες για πιο μόνιμα χαρακτηριστικά και δομές στη λειτουργία ενός ταξικού κέντρου αγώνα χρειάζεται να συγκροτηθούν καλύτερα και πιο στέρεα πρώτα από όλα τα αγωνιστικά ταξικά σωματεία, να συνδεθούν με όλες τις αγωνιστικές συλλογικότητες, τις επιτροπές αγώνα που είτε δρουν, είτε εμφανίζονται στη δράση με αφορμή κάποιο θέμα.
Οι αλλαγές που έρχονται θα είναι κατακλυσμιαίες και αν θέλουμε άμεσα να αποκρούσουμε την αντεργατική επίθεση και στη συνέχεια να την ανατρέψουμε θα πρέπει σήμερα να σπάσουμε το φράγμα της απογοήτευσης, των αυταπατών αλλά και των υπαρκτών ανεπαρκειών. Είναι η στιγμή να διαλέξουμε πλευρά. Η ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση και διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ στις 9 Σεπτέμβρη του 2017 με διοργάνωση από ταξικά σωματεία, αγωνιστικές συλλογικότητες και επιτροπές αγώνα θα είναι ένα ακόμα βήμα στο δρόμο της ταξικής ανασυγκρότησης και του ανυποχώρητου αγώνα.
ΛΕΣΧΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
