kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία: Όχι άλλα Κρατικά και Εργοδοτικά Εγκλήματα

ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ

Η εργατική δολοφονία της εργάτριας στην καθαριότητα του Δήμου Ζωγράφου που ξεψύχησε έπειτα από τριπλοβάρδια, σε απάνθρωπες συνθήκες μέσα σε καύσωνα και τα συνεχή «ατυχήματα» σαν αυτό στο ΧΥΤΑ Θεσσαλονίκης μετά το τέλος της απεργίας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της αγανάκτησης, κάθε εργαζόμενου που ζει από τον ιδρώτα του.

Έχουν προηγηθεί και άλλοι σοβαροί τραυματισμοί εργαζομένων (Ασπρόπυργος), ο θάνατος του πακιστανού εργάτη που κατέρρευσε στο πόστο του από εξάντληση, θάνατοι ιδιαίτερα στους οδηγούς δικύκλων, εμφάνιση εργατικών ασθενειών, ως αποτέλεσμα της καθημερινής πίεσης μέσα στους χώρους δουλειάς, που υπό το φόβο της ανεργίας, χιλιάδες εργαζόμενοι υπομένουν ανείπωτους κινδύνους και ταλαιπωρίες. Το σύστημα σακατεύει και σκοτώνει τη ζωντανή εργασία, αφού πρώτα έχει δημιουργήσει έναν απέραντο ωκεανό ανέργων.

Η 62χρονη πέθανε την επομένη μιας απεργίας των συμβασιούχων των ΟΤΑ, που τρόμαξε την κυβέρνηση, που δε μπόρεσε αυτή τη φορά να δημιουργήσει συνθήκες κοινωνικού αυτοματισμού ενάντια στην απεργία. Γελιέται ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του ότι θα αποφύγει νέους αγώνες. Ένα νέο κύμα απολύσεων βρίσκεται σε εξέλιξη στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, νέα οργή συσσωρεύεται καθημερινά. Οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ δεν ηττήθηκαν. Είναι εγκλωβισμένοι στις λογικές συμβιβασμού της συνδικαλιστικής τους ηγεσίας που αποδέχτηκε τις ψοφοδεείς υποσχέσεις της κυβέρνησης για αυξημένη μοριοδότηση των συμβασιούχων στον επερχόμενο ΑΣΕΠ, και παραμύθια, για άλλη μια φορά, για την προσπάθεια παράτασης για λίγους μήνες της σύμβασής τους.

Τα εργοδοτικά εγκλήματα έρχονται ως αποτέλεσμα του φόβου για την ανεργία από εκατομμύρια εργαζόμενους που υπομένουμε απαράδεκτες συνθήκες δουλειάς για να μη βρεθούμε στο δρόμο. Αποτυπώνουν την άρνηση των αφεντικών και του κράτους, να καταρτίσουν τους εργαζόμενους τους πάνω στις νέες τεχνολογικές αλλαγές, έτσι που κάθε αλλαγή να μη φαντάζει ένα τέρας που παράγει κινδύνους. Δημόσιοι φορείς και υπηρεσίες, όπως τα νοσοκομεία ή τα πανεπιστήμια εγκαταλείπονται στο έλεος της φιλοτιμίας των εργαζόμενων, χωρίς μέσα αξιοπρεπούς εργασίας. Ενώ είναι πανταχού παρών ο ρατσισμός του κεφαλαίου με την κακομεταχείριση ιδιαίτερα των μεταναστών εργατών.

Η ίδια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι ηθικός αυτουργός των εργοδοτικών εγκλημάτων, με το πεδίο που παραχωρεί στα αφεντικά να κάνουν ότι θέλουν στους χώρους δουλειάς. Πιστή στην εφαρμογή των Μνημονίων, έχει ήδη δώσει το πράσινο φως με την απουσία οποιονδήποτε όρων Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, οι προσωρινές συμβάσεις και οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, αυξάνουν καθημερινά τα ατυχήματα.

Η πάλη για να πάψουν τα εργοδοτικά εγκλήματα, είναι συνδεδεμένη με τη διαρκή μάχη μας για μόνιμη και σταθερή δουλειά και ενάντια στην ανεργία, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, την ελαστική δουλειά. Αυτό ήρθε να υπενθυμίσει και ο αγώνας των συμβασιούχων των ΟΤΑ. Ταυτόχρονα με τη μάχη μας για την ανεξαρτησία των αγώνων μας από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, που πάντα την κρίσιμη στιγμή θα παρέμβει να εκτονώσει τις διαθέσεις της σύγκρουσης.

πηγή : https://ormantifa.wordpress.com/2017/07/10/συ…