kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας

Εργατική διαδήλωση (Πέμπτη 13/7, 18:00, Χαυτεία) & Απεργιακή συγκέντρωση (Κυριακή 16/7, 10:00, Ερμού) | αφίσα - Συντονιστικό δράσης

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ!

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8!
ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ.
ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΩΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΠΕΛΑΤΕΣ
ΚΑΙ ΣΤ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ!

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ :: Πέμπτη 13/7, 18:00, Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου)

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ :: Κυριακή 16/7, 10:00, Ερμού (Σύνταγμα)

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια | https://syntonistikokyriakes.espivblogs.net

πηγή : http://syntonistikokyriakes.espivblogs.net/20…

Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!

Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας
Πέμπτη 13 Ιούλη 2017, 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Απεργία στον κλάδο του εμπορίου & Aπεργιακή συγκέντρωση
Κυριακή 16 Ιούλη 2017, 10πμ, Ερμού (Σύνταγμα)

Συνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας για την υπεράσπιση των εργατικών μας συμφερόντων και δικαιωμάτων, της ζωής και της αξιοπρέπειας μας. Ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται, ψηφίζονται και εφαρμόζονται. Ενάντια σε ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, ενάντια στην ΕΕ και το ΔΝΤ, ενάντια στις κυβερνήσεις και τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Από τις διάφορες απόπειρες των αφεντικών του λίγο πιο μακρινού παρελθόντος για επιβολή κάποιων επιπλέον Κυριακών με τα μαγαζιά ανοιχτά, από το νόμο του 2013 με τις «7 Κυριακές», από την «πιλοτική» εφαρμογή του μέτρου των «52 Κυριακών» το Καλοκαίρι του 2014, από την «8η Κυριακή» στα τέλη του 2014, από το 3ο μνημόνιο του 2015 και το ανοιχτό περιθώριο που άφηνε για «περισσότερες Κυριακές» και από τις «2 επιπλέον υπό όρους Κυριακές» στα τέλη του 2016, φτάνουμε στον Μάη του 2017 και στις «32 Κυριακές» (για όλο το Δ. Αθηναίων και άλλες «τουριστικές» περιοχές, όπως τα Σπάτα, την υπό κατασκευή «τερατούπολη» του Ελληνικού κ.α.) που επιβλήθηκαν διά νόμου (Ν.4472/2017 - άρθρο 49), βάσει και της συμφωνίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο της περιβόητης 2ης αξιολόγησης. Πρόκειται για μια εξέλιξη για την οποία ως Σύλλογος κάναμε λόγο ήδη πριν από τον καιρό των μνημονίων.

Η όλη αυτή εξέλιξη σηματοδοτήθηκε από ισχυρές πιέσεις κυβερνώντων, κεφαλαιοκρατών και των διάφορων μηχανισμών τους, όπως τα καθεστωτικά ΜΜΕ, προς εμάς τους εργαζόμενους. Πιέσεις που αποσκοπούσαν στο να αποδεχτούμε την ολοκληρωτική κυριαρχία της αγοράς στις ζωές μας και την «αδιαμφισβήτητη αλήθεια» της ανάπτυξης (…της κερδοφορίας των αφεντικών) και πολύ πρόσφατα και του «εκσυγχρονισμού»! (βλ. σχετική δήλωση του υπ. Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου) Κατά τα τελευταία χρόνια το όλο αυτό σχέδιο διανθίστηκε και από τον εμπαιγμό της παρούσας κυβέρνησης, περί δήθεν επαναφοράς της Κυριακάτικης αργίας. Όσο και αν η κυβέρνηση παρουσιάζει την τελική αυτή εξέλιξη ως αποκλειστικό αποτέλεσμα «εκβιασμών από τους δανειστές», η ίδια η κυβέρνηση ήταν που σχεδίαζε νομοθετικές ρυθμίσεις για τουριστικές περιοχές και δικαιοδοσία στις ανά τόπους Περιφέρειες να αυξάνουν τον αριθμό των εργάσιμων Κυριακών.

Η ολοκληρωτική πλέον κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που επιφέρει την ακόμα μεγαλύτερη εξόντωσή μας και την πλήρη υφαρπαγή του όποιου ελεύθερου χρόνου μας. Ένα μέτρο που έρχεται να επιδεινώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που ως εργαζόμενοι βιώνουμε, με την υπερεντατικοποίηση και το «διευθυντικό δικαίωμα», αλλά και τους πετσοκομμένους μισθούς ή και την μη καταβολή των δεδουλευμένων, τις απολύσεις και τα τόσα άλλα κρούσματα εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας. Παράλληλα, ως προς το ζήτημα του χρόνου εργασίας, το ωράριο «ξεχειλώνει» και τις υπόλοιπες ημέρες με διάφορα προσχήματα, με πιο τρανταχτό παράδειγμα το βάρβαρο θεσμό των «λευκών -ή του όποιου άλλου χρώματος- νυχτών». Και βέβαια, η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας αποτελεί ένα μέτρο που πολύ σύντομα, όπως φαίνεται, θα γενικευθεί και σε πολλούς άλλους εργασιακούς κλάδους.

Βέβαια, από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι' αυτό και όλα αυτά τα χρόνια στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις και προσπαθήσαμε να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα μέσα και από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια, που δημιουργήθηκε ύστερα από σχετικό κάλεσμα του Συλλόγου μας.

Ούτε φυσικά μας είχε καθησυχάσει η πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ (Γενάρης 2017) περί αντισυνταγματικότητας του μέτρου των «52 Κυριακών» του 2014. Από τη μία, η μάχη των εργαζομένων για την Κυριακάτικη αργία, τόσο στο κινηματικό, όσο και στο νομικό πεδίο, δεν πρέπει να περιορίζεται σε έναν αριθμό Κυριακών (πχ. εναντίωση για τις 52 και όχι και για τις 7 Κυριακές), σύμφωνα με ό,τι μπορεί να συμφέρει μια μεγάλη μερίδα εργοδοτών (που εκφράζονται μέσα από την ΕΣΕΕ και τη ΓΣΕΒΕΕ), ούτε και να στηρίζεται σε συμμαχίες με τα κάθε είδους αφεντικά. Από την άλλη, ό,τι κερδίζουμε διασφαλίζεται μόνο μέσα από τη συνέχεια και το δυνάμωμα των αγώνων μας. Άλλωστε, το γεγονός ότι εξακολουθούσε να έχει ισχύ ο νόμος για τις «8 Κυριακές», αλλά και η πρόσφατη νομοθέτηση των «32 Κυριακών» αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να νομοθετεί ακόμα και κόντρα στο Σύνταγμα, του «υπέρτατου» για αυτήν νόμο.

Κι αν μέχρι σήμερα τελικά δεν έχει εφαρμοστεί ο Νόμος περί «32 Κυριακών» (στις παλιότερες «8 Κυριακές» προστέθηκαν όλες οι Κυριακές από Μάη μέχρι Οκτώβρη) στο Δήμο Αθηναίων, όπου -όπως προβλεπόταν- ήταν άμεσα εφαρμόσιμος, αυτό οφείλεται πρώτιστα στις συλλογικές εργατικές αντιδράσεις, οι οποίες και μέσα από το Συντονιστικό δράσης μας έχουν ενισχυθεί, τόσο συνολικά, όσο και πολύ στοχευμένα προς πολυεθνικούς επιχειρηματικούς ομίλους, όπως την INDITEX. Ειδικά ως προς τον κλάδο μας, όπου επίσης δεν έχει εφαρμοστεί το εν λόγω μέτρο, είμαστε πεπεισμένοι ότι μεγάλη μερίδα εργοδοτών θα σπεύσουν -όταν κρίνουν ότι είναι προς το άμεσο οικονομικό συμφέρον τους ή προκειμένου να στηρίξουν μια ακόμα πτυχή της συνολικής αντεργατικής επίθεσης- να τον εφαρμόσουν. Από την πλευρά μας, καλούμε όλους τους συναδέλφους, από κοινού με το Σύλλογό μας, να προτάξουμε την αξιοπρέπεια και τις δικές μας πραγματικές ανάγκες και να βάλουμε φρένο σε αυτά τα σχέδιά τους.

Πίσω μας λοιπόν έχουμε πλέον έναν πολύχρονο αγώνα, με σημαντικές μάχες μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς μας, τόσο στο κέντρο της Αθήνας όσο και σε διάφορες γειτονιές. Με απεργίες και απεργιακές περιφρουρήσεις (ενίοτε και κόντρα στους σχεδιασμούς και τις επιλογές της ΟΙΥΕ), παρεμβάσεις, διαδηλώσεις, αλλά και με καταστολή, διώξεις και καταδίκες. Δίνοντας το αγωνιστικό παρών κάθε φορά (…άρα και κάθε Κυριακή), που επιχειρούνταν η καταστρατήγηση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από τον αγώνα αυτό έχουν γίνει σταθερά βήματα προς την κατεύθυνση της οργάνωσής μας, της συλλογικοποίησης των ίδιων των συναδέλφων από τον κλάδο του εμπορίου και της ανάδειξης μιας σειράς ζητημάτων (και πέραν αυτού της Κυριακάτικης αργίας) από τη σκοπιά των εργατικών συμφερόντων.

Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη, με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Επίσης αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

Καλούμε όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας και συνολικά τον κόσμο του αγώνα να συμμετέχουμε στις προσεχείς κινητοποιήσεις μας.

Να στηρίξουμε με όλες τις δυνάμεις μας το πανελλαδικό κάλεσμα αγώνα του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια.

Εργατική διαδήλωση :: Πέμπτη 13 Ιούλη 2017, 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Aπεργιακή συγκέντρωση :: Κυριακή 16 Ιούλη 2017, 10πμ, Ερμού (Σύνταγμα)

Ούτε 52, ούτε 32, ούτε κι 8! Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά! Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.

Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Αυξήσεις στους μισθούς - Λιγότερη δουλειά - Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΧΑΡΤΟΥ - ΨΗΦΙΑΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255 | sylyexp_vivlioexu@yahoo.exgr | bookworker.wordpress.com

πηγή : https://bookworker.wordpress.com/2017/07/07/a...

ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ - ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Μέσα στην ευρύτερη συνθήκη της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης η επίθεση κράτους και αφεντικών προς την κοινωνία εντείνεται. Οι πολιτικοί διαχειριστές συνεχίζουν ακάθεκτοι την επίθεση απέναντι στην κοινωνία, αποδεικνύοντας πως το κράτος έχει συνέχεια, όχι μόνο στηρίζοντας και υλοποιώντας τα μνημονιακά μέτρα που επέβαλλαν οι προκάτοχοί τους, αλλά και με την επιβολή του 4ου μνημονίου εντείνοντας την περαιτέρω εξαθλίωση και φτωχοποίηση των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων με συνεχείς περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, προωθώντας την επισφαλή εργασία και την ανεργία, την ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου και των φυσικών πόρων.

Μετά από πολλές απόπειρες για τη θεσμοθέτηση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, ενός εργατικού δικαιώματος που κερδήθηκε μέσα από σκληρούς αγώνες, έρχεται η πρόσφατη ψήφιση νόμου για το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, 32 Κυριακές το χρόνο δηλαδή. Το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές επιχειρείται να νομιμοποιηθεί στο όνομα της πολυπόθητης ανάπτυξης, της τόνωσης της εθνικής οικονομίας και της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, όμως δεν αποτελεί τίποτα λιγότερο από την περαιτέρω όξυνση των συνθηκών εκμετάλλευσης. Έρχεται να προστεθεί στη βίαιη αναδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων που περιλαμβάνουν την άμισθη εργασία, τα ελαστικά ωράρια εργασίας, τις ατομικές συμβάσεις εργασίας, την ανακύκλωση ανέργων μέσω των κοινωφελών προγραμμάτων, την μαύρη εργασία κτλ οδηγώντας στην περαιτέρω υποτίμηση της εργατικής δύναμης πάντα προς όφελος του κεφαλαίου. Εντάσσεται στην προσπάθεια καθιέρωσης ενός ευέλικτου μοντέλου εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι πρέπει να είναι διαρκώς διαθέσιμοι για τις ανάγκες των αφεντικών. Στο ίδιο πλαίσιο έρχονται να προστεθούν οι «λευκές νύχτες» με εμποροϋπαλλήλους να εξαναγκάζονται να δουλεύουν μέχρι τη 1 και τις 2 το πρωί.

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι ένα ακόμα πεδίο αγώνα όπου διεκδικούμε και μαχόμαστε για τις ανάγκες μας. Κάνοντας πράξη την ταξική αλληλεγγύη και την αυτό-οργάνωση αντιστεκόμαστε σε ένα ακόμα μέτρο καθυπόταξης και στεκόμαστε απέναντι σε κάθε κίνηση υποτίμησης των ζωών μας. Η υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας, όπως ο αγώνας ενάντια στους πλειστηριασμούς κατοικιών, ο αγώνας για ελεύθερες μετακινήσεις, οι κινήσεις αλληλεγγύης σε πρόσφυγες και μετανάστες, ο αγώνας για την υπεράσπιση των καταλήψεων και κάθε αγώνας που στήνει αναχώματα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, αποτελεί μονοπάτι στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης, όπου οι από τα κάτω αυτού του κόσμου θα ορίζουν τις ζωές τους, και μέρος του ευρύτερου αγώνα για έναν κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας, για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό.

ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ την κινητοποίηση του Συντονιστικού ενάντια στην κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και στα απελευθερωμένα ωράρια

Πέμπτη 13 Ιούλη 2017 : Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας - 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Κυριακή 16 Ιούλη 2017 : Απεργία στον κλάδο του εμπορίου & Aπεργιακή συγκέντρωση - 10πμ, Ερμού (Σύνταγμα)

Συνέλευση αναρχικών για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1575839/

πηγή : https://orthostasia.wordpress.com/

Ο αγώνας ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά είναι αγώνας για ζωή και αξιοπρέπεια

Η μισθωτή σκλαβιά είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, εργαζόμενου από αφεντικό. Η πλειοψηφία της κοινωνίας αναγκαζόμαστε να πουλήσουμε την παραγωγική μας δύναμη για βιοποριστικούς καθαρά λόγους. Οι μόνοι που βγαίνουν κερδισμένοι από αυτή τη σχέση εξάρτησης είναι τα μικρά και μεγάλα αφεντικά, οι οποίοι αποβλέπουν σε όλο και μεγαλύτερα κέρδη.

Την τελευταία περίοδο, στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και των Μνημονίων η επίθεση από το κράτος και το κεφάλαιο γίνεται όλο και πιο βίαιη, ενάντια σε ό,τι έχει κερδηθεί κατά το παρελθόν μέσα από δυναμικές απεργίες και αιματηρούς αγώνες, ενώ ουσιαστική αντίσταση απ' τη μεριά των εργαζομένων δεν υπάρχει. Έτσι μια σειρά μέτρων έρχονται να εξαθλιώσουν ακόμα περισσότερο τα ήδη καταπιεσμένα κομμάτια της κοινωνίας νομιμοποιώντας την ούτως ή άλλως "επισφαλή" εργασία. Απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία, ελαστικοποίηση των ωραρίων και των εργασιακών σχέσεων αποτελούν την καθημερινότητα χιλιάδων εργαζομένων. Σε αυτή την επίθεση η Δικαιοσύνη στέκεται αρωγός, δίνοντας την απαραίτητη νομιμοποίηση επικυρώνοντας τους αντεργατικούς νόμους της κυβέρνησης και όλα αυτά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της εξυγίανσης των επιχειρήσεων μέσω της μείωσης του εργασιακού κόστους.

Οι νόμοι της αγοράς αποτελούν το κύριο προκάλυμμα της εκμετάλλευσης και γι' αυτό προτάσσονται ως πρωταρχική αξία στον αστικό κόσμο. Κάθε απόπειρα αναδιάρθρωσης των συνθηκών εκμεταλλευτικού ελέγχου στην καπιταλιστική επικράτεια γίνεται στο όνομα της ανάπτυξης και της προστασίας της αγοράς. Η επίθεση στην κυριακάτικη αργία, αξιοποιεί την κυρίαρχη προπαγάνδα για να ανοίξει ένα ρήγμα στις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και να βαθύνει την λεηλασία στο σύνολό της, είναι ένα από τα μέτωπα της επίθεσης του κεφαλαίου, το οποίο υπερασπίζεται το "δικαίωμα στην κατανάλωση". Η κατάργηση της βδομαδιάτικης αργίας δεν πλήττει μόνο τους εργαζόμενους στο εμπόριο˙ έρχεται ακριβώς για να επιδεινώσει τις συνθήκες της μισθωτής σκλαβιάς, να εντείνει την εκμετάλλευση, τον κατακερματισμό και την αλλοτρίωση των εργαζόμενων συνολικά. Η ελαστικοποίηση της μισθωτής σκλαβιάς αφορά όλους τους εργαζόμενους. Στον κλάδο του εμπορίου εκδηλώνεται η αιχμή αυτής της επίθεσης.

Σήμερα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μία πραγματικότητα που περιλαμβάνει την εξαθλίωση της μισθωτής εργασίας, τον μαζικό αποκλεισμό από τις δυνατότητες επιβίωσης, την οικονομική εξόντωση και την κατακόρυφη αύξηση των εργοδοτικών εγκλημάτων, που στόχο έχει τη διαιώνιση της υπερεκμετάλλευσης τόσο των ανθρώπινων όσο και των φυσικών πόρων. Συγχρόνως έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα κράτος που γίνεται όλο και πιο ολοκληρωτικό γι' αυτό και η κύρια επιλογή του είναι η καταστολή και η τρομοκρατία, έχοντας απωλέσει κάθε δυνατότητα επανενσωμάτωσης των φτωχοποιημένων στον αποσυντιθέμενο κοινωνικό ιστό.

Ο μόνος δρόμος για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας είναι αυτός της συστράτευσης των καταπιεσμένων στον αγώνα ενάντια σε ότι μας καταδυναστεύει. Πρωταρχικό ζητούμενο λοιπόν είναι να οργανωθούμε εντός και εκτός χώρων δουλειάς μέσα από αυτοοργανωμένες δομές, να αναζωπυρώσουμε τις εστίες αντίστασης του κοινωνικού-ταξικού πολέμου ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο. Να απαλλοτριώσουμε τον πλούτο που έχουν καρπωθεί από το αίμα και τον ιδρώτα μας.

Στηρίζουμε τα καλέσματα του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια και συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις:
Πέμπτη 13 Ιούλη: Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας - 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Κυριακή 16 Ιούλη: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου & συγκέντρωση - 10πμ, Ερμού (Σύνταγμα)

ΜΑΧΗΤΙΚΑ - ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΟΜΕΝΑ - ΜΑΖΙΚΑ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών
anarexxikhsyn@exespiv.neext

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1575952/

Κυριακή 16 Ιουλίου: Απεργία στον κλάδο του εμπορίου

Απεργιακή συγκέντρωση 10πμ, Πεζόδρομος Ερμού

Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας: Πέμπτη 13 Ιούλη 2017, 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδειξε για μια ακόμη φορά τα εφιαλτικά της δόντια. Και τα έδειξε στους εργαζόμενους - όχι στους εργοδότες.

32 Κυριακές το χρόνο θα είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα στις τουριστικές περιοχές με βάση το νόμο 4472/2017 που ψηφίστηκε πρόσφατα. Άμεση έναρξη του μέτρου στο δήμο Αθηναίων και γρήγορη επέκταση σε άλλες περιοχές. Δεν τους φτάνουν οι εξευτελιστικοί μισθοί, η εργασία-λάστιχο, οι απολύσεις, η μαύρη εργασία, οι απλήρωτες υπερωρίες, ο υποκατώτατος μισθός, οι λευκές νύχτες. Τα κέρδη των αφεντικών -ο υπέρτατος νόμος για την κυβέρνηση- απαιτούν ΚΑΙ κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Η κυριακάτικη αργία είναι χαράκωμα μάχης για όλους τους εργαζόμενους. Όπως ήταν χθες το δικαίωμα στη δουλειά των συμβασιούχων στους ΟΤΑ ή προχτές η μάχη των ναυτεργατών και των υγειονομικών. Κάθε εργατικό δικαίωμα που καταργείται σε έναν κλάδο ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και για τους υπόλοιπους. Και κάθε εργατική νίκη είναι ένα μήνυμα ότι με συλλογικότητα, αλληλεγγύη και αγώνα μπορεί η ζωή να καλυτερεύει. Γι' αυτό δεν πρέπει να περάσει η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Οι εργαζόμενοι στο εμπόριο και στους άλλους χώρους ξέρουμε καλά ότι ο μόνος που κερδίζει από αυτό είναι οι εργοδότες. Κατάργηση της κυριακάτικης αργίας σημαίνει για τους εμποροϋπάλληλους εξοντωτική, απλήρωτη και ελαστική εργασία, όχι καλύτερο μισθό και λιγότερη ανεργία. Για τους υπόλοιπους εργαζόμενους -που οι μισθοί τους έχουν ρημαχτεί από τη λιτότητα, τα μνημόνια και τη φορολογία- ισοδυναμεί με κοροϊδία: και με 32 και με 52 και με 82 Κυριακές, δεν έχουν τα χρήματα για να ψωνίζουν ούτε τα βασικά - πόσο μάλλον τα λαμπερά που διαφημίζουν οι βιτρίνες.

Δεν εγκαταλείπουμε κανένα δικαίωμά μας!

Δεν υποχωρούμε από καμία ανάγκη μας!

Η Κυριακή θα παραμείνει αργία για όλους.

Απαιτούμε:

Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Αυξήσεις στους μισθούς - Λιγότερη δουλειά - Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας

Απεργιακή συγκέντρωση: Κυριακή 16 Ιούλη 2017, 10πμ, Πεζόδρομος Ερμού

Εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης αργίας: Πέμπτη 13 Ιούλη 2017, 6μμ, Χαυτεία (Σταδίου & Αιόλου)

Πρωτοβουλία πρωτοβάθμιων σωματείων για συντονισμό

πηγή : http://ydragogeio.gr/apergia-16-7-eborio/

Κάλεσμα στην εργατική διαδήλωση για την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας

Καλούμε και εμείς με την σειρά μας στην εργατική διαδήλωση [Πέμπτη 13/7 στις 18:00 στα Χαυτεία] & στην απεργιακή συγκέντρωση [Κυριακή 16/7 στις 10:00 στην ερμού(Σύνταγμα)].

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράζεται στις γειτονιές του Αμαρουσίου:

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Στις 16 Ιουλίου, οι εργαζόμενοι στον κλάδο του εμπορίου θα καλεστούν για ακόμα μια φορά να εργαστούν Κυριακή.

Οι Κυριακές στο στόχαστρο:

Εδώ και περίπου τρία χρόνια γίνονται αλλεπάλληλες προσπάθειες από την πλευρά του κράτους και των αφεντικών για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο. Η προσπάθεια τους αυτή έχει μεταφραστεί σε μία σειρά από νόμους προς αυτή την κατεύθυνση. Είναι ενδεικτικό ότι το 2014 «πιλοτικά», έγινε προσπάθεια να ανοίξουν τα καταστήματα και τις 52 Κυριακές του χρόνου, μέτρο που χάρη στις εργατικές κινητοποιήσεις πάγωσε επ' αόριστόν, (πάγωμα που επικύρωσε με απόφαση του και το ΣτΕ). Αφού περάσαμε στις 8 Κυριακές το χρόνο, μετά και το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, τώρα αντιμετωπίζουμε τη διάθεση των αφεντικών να ανοίγουν τα μαγαζιά 32 Κυριακές το χρόνο, στους πιο "τουριστικούς" και "ιστορικούς" Δήμους Αθήνας και Θεσσαλονίκης. Αξίζει να σημειωθεί ότι το μέτρο δεν έχει προχωρήσει ακόμα, με έναν από τους λόγους να είναι ότι, στην Ερμού, όσοι προσπάθησαν να ανοίξουν -εκμεταλευόμενοι το καινούριο καθεστώς- βρέθηκαν αντιμέτωποι με δυναμικές εργατικές περιφρουρήσεις.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

Για τον κλάδο του εμπορίου, η προσπάθεια για την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, δεν είναι μεμονωμένη κίνηση από την πλευρά του κράτους και των αφεντικών. Ήδη, από τα «προ-μνημονιακά» χρόνια ασκούνται στον συγκεκριμένο κλάδο πιέσεις προς τους/τις εργαζόμενους/ες. Οι πιέσεις αυτές φυσικά εντάθηκαν τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα συνθήκες όπως : η ελαστική, ανασφάλιστη, εντατικοποιημένη -και πολλές φορές απλήρωτη εργασία- να γενικευτούν ακόμα περισσότερο και να συνδυάζονται με την πάντα παρούσα απειλή της απόλυσης και της ανεργίας. Σε αυτή την κατεύθυνση, βλέπουμε παράλληλα να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια θεσμοί που προωθούν την ακόμα μεγαλύτερη υπονόμευση των συνθηκών εργασίας. Λευκές νύχτες, 10ήμερα προσφορών, Black Friday κ.α. αν και διαφημίζονται ως αθώες γιορτές κατανάλωσης, δεν είναι εύκολο να κρύψουν το γεγονός ότι εισάγουν από την πίσω πόρτα την επιπλέον εντατικοποίηση της εργασίας και το ξεχείλωμα των ωραρίων.

Το παραμύθι της ανάπτυξης:

Όλες αυτές οι αναδιατάξεις στο χώρο του εμπορίου, που ως αιχμή έχουν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, δεν θα μπορούσαν να είναι ξεκομμένες από την συνολικότερη αντεργατική πολιτική που έχει κλιμακωθεί τα τελευταία χρόνια. Η επίθεση στα εργασιακά και κοινωνικά κεκτημένα, όπως αυτή εκφράζεται από τις μνημονιακές πολιτικές, έχει ως μοναδικό στόχο την υποτίμηση της δικής μας εργασίας και ζωής, για χάρη της κερδοφορίας των αφεντικών. Τις πολιτικές αυτές, που το ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο επιβάλουν, τις εφαρμόζουν όλες οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως ιδεολογικού χρωματισμού, αποδεικνύοντας περίτρανα ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετεί το αστικό κοινοβούλιο. Επίσης, η εφαρμογή των μέτρων αυτών ακολουθείται από τον μύθο της ανάπτυξης που θα έρθει για όλους, εργαζόμενους και αφεντικά, αποκρύπτοντας ότι ο μοναδικός δρόμος για την ανάπτυξη των επιχειρήσεων, περνάει πάνω από τα ερείπια των εργασιακών δικαιωμάτων.

Το δίκιο του καταναλωτή αντί του εργαζομένου:

Πρέπει να κατανοήσουμε, πως ο ρόλος εργαζόμενος-καταναλωτής είναι συχνά εναλλασσόμενος, ο σημερινός καταναλωτής θα είναι αύριο στην δυσμενή θέση του εργαζομένου. Επομένως, ψωνίζοντας νύχτες και Κυριακές, δεν επωφελείσαι από τις οποίες φιέστες, αλλά ανοίγεις τον δρόμο για περαιτέρω εκμετάλλευση, σε όλους τους κλάδους. Ότι ισχύει σήμερα για το εμπόριο, θα ισχύει αύριο για όλους. Καμιά συμμετοχή σε αυτά τα «πανηγύρια», γιατί, όπως λέει και το σύνθημα, δε σου λειπουν οι ώρες για να ψωνίσεις, σου λείπουν τα φράγκα και οι ώρες για να ζήσεις.

Οργανωνόμαστε, αγωνιζόμαστε, διεκδικούμε:

Από το 2013 δίνεται με συνέπεια αγώνας, ώστε να διατηρηθεί η κυριακάτικη αργία στο εμπόριο, με την συμμετοχή σωματείων, συλλογικοτήτων, λαϊκών συνελεύσεων, φοιτητικών σχημάτων που έχουν πάρει την κατάσταση στα χέρια τους παρεμβαίνοντας (με αποκλεισμούς καταστημάτων και συνεχή ζύμωση με τους εργαζόμενους) και βάζοντας φρένο στις ορέξεις των αφεντικών. Αντίστοιχη είναι η εικόνα και για τις εμπορικές φιέστες, καθώς οι λευκές νύχτες σε Νέα Σμύρνη και Ιωάννινα ακυρώθηκαν, έπειτα από κινητοποιήσεις των σωματείων και των συλλογικοτήτων, ενώ σε άλλες περιοχές (Μαρούσι, Ίλιον, Γλυφάδα) πραγματοποιήθηκαν δυναμικές παρεμβάσεις με αποκλεισμούς καταστημάτων.
Πρέπει να γίνει συνείδηση όλων (είτε μιλάμε για εργαζόμενο/-η στο εμπόριο, είτε σε κάποιον άλλο κλάδο) ότι κανείς δεν πρόκειται να αγωνιστεί για το δικό μας δίκιο και κανείς δεν πρόκειται να δικαιώσει τους αγώνες μας. Η λογική της ανάθεσης μόνο ήττες φέρνει. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σημαντικά αν δεν ενεργήσουμε εμείς οι ίδιοι μέσα στους χώρους δουλειάς, προωθώντας την οργάνωση σε σωματεία και συλλογικότητες, ορθώνοντας αναχώματα ταξικής αντίστασης μέσα από τους αγώνες μας. Να διεκδικήσουμε καλύτερες συνθήκες εργασίας,όχι για την επιβίωση,αλλά για την αξιοπρέπεια μας.

Η μάχη που έρχεται μπροστά μας:

Η Κυριακή 16/07 έχει ιδιαίτερη σημασία. Είναι η μέρα που θα αναμετρηθούμε εργαζόμενοι και αφεντικά στο εμπόριο. Είναι ημέρα απεργίας, μπροστά στη νέα προσπάθεια (που θα γενικευτεί για όλη την Ελλάδα εάν πετύχει) για κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και μας αφορά όλους και όλες.

Η ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΑΡΓΙΑ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΤΑΚΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΘΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΑΝ ΨΩΝΙΖΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΤΕ ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΚΥΡΙΑΚΗ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 13/07 ΣΤΙΣ 18.00 ΣΤΑ ΧΑΥΤΕΙΑ

ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 16/07 ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ ΔΕ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΟΥΜΕ
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 10.00, ΕΡΜΟΥ(ΣΥΝΤΑΓΜΑ)

Κατάληψη Έπαυλης Κουβέλου

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1575961/

ΠΟΤΕ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΑΣΗΣ ΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗΣ ΑΡΓΙΑΣ

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ :: Πέμπτη 13/7, 18:00, Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου)

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ :: Κυριακή 16/7, 10:00, Ερμού (Σύνταγμα)

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΒΑΣΗΣ

πηγή : https://ergova.wordpress.com/2017/07/11/%cf%8...

Ο ΣΕΦΚ συμμετέχει στην εργατική διαδήλωση (Πέμπτη 13/7, 18.00, Χαυτεία) και στην απεργιακή συγκέντρωση (Κυριακή 16/7, 10.00, Ερμού) που οργανώνει το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια.

ΣΕΦΚ

πηγή : http://www.sefk.gr/

Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά-Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!

ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ: Πέμπτη 13/7, 18:00, Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου)

ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ: Κυριακή 16/7, 10:00, Ερμού (Σύνταγμα)

Τις χρονιές που πέρασαν είδαμε να εντείνεται ακόμα περισσότερο η επίθεση των κυρίαρχων στους εκμεταλλευόμενους αυτού του κόσμου και με τη ψήφιση του 4ου Μνημονίου η επίθεση αυτή θα γίνει ακόμα εντονότερη. Νέα μέτρα θα παρθούν τα οποία δεν καταργούν απλώς τα κεκτημένα αγώνων του παρελθόντος αλλά επιχειρούν να συνθλίψουν το παρόν και το μέλλον μας: περικοπές στις δαπάνες υγείας και εκπαίδευσης, ανύπαρκτα επιδόματα ανεργίας, αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολόγησης, μειώσεις μισθών και συντάξεων, απελευθέρωση των απολύσεων και περιορισμός των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, κατασχέσεις και πλειστηριασμοί των σπιτιών των μικρών νοικοκυριών. Μαζί με όλα αυτά τα μέτρα, ψηφίστηκε και η λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων όλες τις Κυριακές, από τον Μάϊο έως τον Οκτώβριο, σε επιλεγμένες περιοχές κυρίως της Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Απέναντι σε μια κοινωνικά ρευστή κατάσταση όπου η κοινωνία αμήχανη αναζητά ένα φώς στο τούνελ, το κράτος και τα Μ.Μ.Ε. συντονισμένα μιλούν από τη μία για υπομονή και ψυχραιμία με τη ρητορική «θυσίες σήμερα, για να είμαστε καλύτερα αύριο», και από την άλλη σπέρνουν τον φόβο και την απογοήτευση. Ενώ σε όσους αρνούνται να υποκύψουν και αγωνίζονται στήνοντας αναχώματα και βάζοντας εμπόδια στους σχεδιασμούς τους επιφυλάσσουν σκληρή καταστολή.

Σε μια τέτοια συνθήκη λοιπόν είναι απαραίτητο να μην έχουμε αμφιβολίες και δισταγμούς. Δεν μπορούμε να αμφιβάλουμε για το τι σημαίνουν οι 32 εργάσιμες Κυριακές τον χρόνο δίπλα στις λευκές νύχτες, τα ελαστικά ωράρια, τις απολύσεις. Για τους/τις εργαζόμενους/ες και τους/τις άνεργους/ες. Για τους εκμεταλλευόμενους και τους καταπιεζόμενους. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμάτι της συνολικής επίθεσης προς εμάς, της εντεινόμενης πρόθεσης εργοδοτών και εξουσίας να καταργήσουν κάθε κατάκτηση που είχε κερδηθεί ύστερα από αγώνες. Γι' αυτό και είναι αφελές να πιστεύουμε ότι αφορά μόνο τους/τις υπαλλήλους στο εμπόριο και ότι οι 32 Κυριακές δε θα γίνουν 52 (όπως ακριβώς οι 8 γίνανε 32).

Ο αγώνας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι ένας αγώνας μακροχρόνιος και δυναμικός ο οποίος ξεκίνησε το 2013 και συνεχίζεται εδώ και τέσσερα χρόνια με αμείωτη ένταση ενάντια στα σχέδια κράτους και αφεντικών. Είναι ένας αγώνας, ο οποίος ενάντια στο κλίμα απογοήτευσης και ηττοπάθειας που έχει επιβληθεί, έχει καταφέρει να σπάσει το φόβο, την απομόνωση και την εργοδοτική τρομοκρατία, να δημιουργήσει αναχώματα στην εντεινόμενη εκμετάλλευση των εργαζομένων, να συσπειρώσει μέσω του «Συντονιστικού δράσης Ενάντια στην Κατάργηση της Κυριακάτικης Αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια» σωματεία, εργαζομένους, κοινωνικές, εργατικές και πολιτικές συλλογικότητες και να πετύχει μικρές και μεγάλες νίκες. Ένας αγώνας όλων των εργαζομένων. Τον καιρό των μνημονίων και της ολοένα εντεινόμενης εκμετάλλευσης και καταπίεσης καθίσταται πιο επιτακτική η ανάγκη να δυναμώσουμε τους ταξικούς αγώνες μας. Δίχως να βασιζόμαστε σε σωτήρες, αλλά παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια μας, βρισκόμαστε στο δρόμο, συνεχίζοντας τον επίμονο, ανυποχώρητο και από τα κάτω οργανωμένο αγώνα, προτάσσοντας «Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά-Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά!».

Πρέπει να γίνει σαφές πως ο διαχωρισμός εργαζόμενων-καταναλωτών είναι επίπλαστος, όπως κάθε διαχωρισμός που επιβάλλει η εξουσία. Ακόμα και όταν πάμε να ψωνίσουμε δεν παύουμε να είμαστε εργαζόμενοι. Καταναλωτές, εργαζόμενοι ή άνεργοι είναι ρόλοι στους οποίους όλοι εναλλασσόμαστε. Ο διαχωρισμός αυτός είναι τεχνητός και στην πραγματικότητα χρησιμεύει στους εργοδότες για να μας χειραγωγήσουν προς όφελός τους. Όποιος το ξεχνάει αυτό και ετοιμάζεται για κυριακάτικα ψώνια, να 'χει στο νου του πως σε λίγο θα δουλεύει κι αυτός Κυριακές. Οι εργαζόμενοι κι οι άνεργοι, οι εκμεταλλευόμενοι και καταπιεζόμενοι αυτού του κόσμου, δεν είμαστε απλά νούμερα και ποσοστά. Έχουμε ανάγκες, δικαιώματα και επιθυμίες που δεν χωράνε στους σχεδιασμούς τους. Έχουμε ανάγκη από πραγματικά ελεύθερο, ποιοτικό χρόνο κι αυτός ούτε αγοράζεται ούτε πουλιέται στους διαδρόμους των πολυκαταστημάτων.

Οι δυσμενείς συνθήκες εργασίας λόγω της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας δεν αφορούν μόνο τα κεντρικά πολυκαταστήματα και τους κεντρικούς εμπορικούς δρόμους. Η εκμετάλλευση των εργαζόμενων είναι δίπλα μας, στις γειτονιές μας (άλλωστε ο νόμος έχει άμεση εφαρμογή σ' όλο τον δήμο Αθηναίων). Ως κάτοικοι της περιοχής (εργαζόμενοι-ες, άνεργοι-ες, φοιτητές-τριες, μαθητές-τριες) πιστεύουμε ότι μόνο αν αντιληφθούμε ότι έχουμε κοινές ανάγκες και κοινά συμφέροντα θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στο ζοφερό μέλλον που μας ετοιμάζεται. Ως συνέλευση κατοίκων προτάσσουμε τους συλλογικούς αγώνες οργανωμένους από τα κάτω, την ενίσχυση της αλληλεγγύης και τη σύνδεση των αναγκών που υπάρχουν στους εργασιακούς χώρους με τις ανάγκες της γειτονιάς σπάζοντας τους διαχωρισμούς, που διασπούν τους από τα κάτω αυτού του κόσμου και προωθώντας τη δημιουργία κοινοτήτων αγώνα.

Κοινωνική αυτοοργάνωση και ταξική αλληλεγγύη

Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά οι υπουργοί οι βουλευτές και όλα τα αφεντικά

ΟΥΤΕ 52, ΟΥΤΕ 32, ΟΥΤΕ 8! ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ!

Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων-Θησείου-Κουκακίου

πηγή : http://askpthk.espivblogs.net/2017/07/12/καμί…

Εργατική διαδήλωση
Πέμπτη 13/7, 18:00, Χαυτεία Απεργιακή συγκέντρωση
Κυριακή 16/7, 10:00, Ερμού (Σύνταγμα)

*ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης που μοιράζεται στον άξονα της Πατησίων και στις απεργειακές συγκεντρώσης

Ούτε για ψώνια, ούτε για δουλειά

Κυριακές και νύχτες τα μαγαζιά κλειστά

H κυρίαρχη ρητορεία περί "αναγκαίων θυσιών" των εργαζομένων έχει κατακλύσει το δημόσιο λόγο. Ιδίως τα τελευταία χρόνια, παρουσιάζεται μέσα από κάθε δυνατό δίαυλο επικοινωνίας (θεσμικούς φορείς, εργοδοτικές ενώσεις και λοιπά φερέφωνα της πολιτικής και της δημοσιογραφίας) ως η μια και μόνη λύση για την οικονομική ανάκαμψη, η οποία, όπως είναι αυτονόητο, μετατίθεται στις πλάτες μας. Πάνω σε αυτή τη ρητορεία έρχεται να στηριχθεί η εφαρμογή των μνημονιακών μέτρων, της πιο ραγδαίας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης των τελευταίων δεκαετιών, σε μια προσπάθεια να αναδειχθεί συλλογική ευθύνη για την κρίση και να αποσπαστεί η στοιχειώδης κοινωνική συναίνεση.

Θυσίες αποκαλούν, λοιπόν, την ταξική επίθεση με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, τους οριζόντιους φόρους, την περαιτέρω διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, τις απλήρωτες υπερωρίες, την ανασφάλιστη ή επισφαλή εργασία, τα άθλια προγράμματα επιδοτούμενης εργασίας, την πληρωμή με κουπόνια, την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας… Η τελευταία δε, ξεκίνησε μεθοδευμένα, αρχής γενομένης από την εφαρμογή των 7 -κι έπειτα 8- Κυριακών στον κλάδο των εμποροϋπαλλήλων επιδιώκοντας να καθιερώσουν 52 εργάσιμες Κυριακές το χρόνο, με σαφή σχέδιο για την "πλήρη απελευθέρωση" της κυριακάτικης εργασίας. Δεν άργησε η στιγμή που στο πλαίσιο της γνώριμης πλέον πολιτικής διαχείρισης «μέσω της εθνικής διαπραγμάτευσης» και λίγο πριν επιβληθεί και 4ο μνημόνιο, με δούρειο ίππο την στήριξη των τουριστικών περιοχών και την ανάκγη «εκσυγχρονισμού» στα πρότυπα άλλων ευρωπαϊκών χωρών έρχεται να αρθεί σχεδόν κάθε περιορισμός στην λειτουργία καταστημάτων τις Κυριακές και να νομοθετηθεί το άνοιγμα τους για 30 Κυριακές το χρόνο σε τουριστικές περιοχές, σε Αθήνα, Πειραιά, Θεσσαλονική και στις περιοχές πέριξ του Αεροδρομίου.

Τα τελευταία χρόνια, με πρόφαση την καπιταλιστική κρίση, τα αφεντικά πιέζουν για ελαστικοποίηση της εργασίας, προκειμένου είτε να αυξήσουν τα κέρδη τους, είτε να μετακυλήσουν πάνω μας τη χασούρα. Ελαστικοποίηση της εργασίας σημαίνει αυτόματα λιγότερα δικαιώματα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση, ανασφαλείς και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, αύξηση των εργατικών ατυχημάτων. Όλα αυτά μέσα σε συνθήκες εκτεταμένης ανεργίας και "υποαπασχόλησης", έχουν ως απότοκο την ευκολότερη τρομοκράτηση των εργαζομένων. Άλλωστε, η απειλή της ανεργίας, ο φόβος, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η ανασφάλεια, αποτελούσαν πάντα όπλα των αφεντικών στον ταξικό ανταγωνισμό. Σαν να μην έφτανε το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι στην εστίαση δούλευαν ανέκαθεν Κυριακές και αργίες, καλούνται τώρα να δουλέψουν και Κυριακές οι ήδη επισφαλώς εργαζόμενοι, οι μερικώς απασχολούμενοι, οι ανασφάλιστοι στον κλάδο του εμπορίου, προς χάριν της κατανάλωσης και της κίνησης της αγοράς(!).

Η αδιάρρηκτη σχέση κράτους-αφεντικών είναι δεδομένη και οδηγεί από την πλευρά της κυριαρχίας στην ανάλογη νομοθετική ρύθμιση προς όφελός τους. Οι εργοδοτικές ενώσεις και κάθε είδους μεγαλοεπιχειρηματίες ποντάρουν στις Κυριακές. Μιλούν για οικονομική ανάπτυξη στο πλαίσιο της ευρύτερης ρητορείας για "εθνική ανάκαμψη", βλέποντας στην κυριακάτικη εργασία τα οικονομικά τους οφέλη, τον αυξημένο τζίρο και την πιθανή κίνηση στα μαγαζιά τους. Σαν καλοί επιχειρηματίες μάλιστα, ξέρουν και από οργάνωση και από μαρκετινγκ. Οργανωμένοι στους εμπορικούς τους συλλόγους προμοτάρουν τα κυριακάτικα ψώνια, τα συνδυάζουν με τις κυριακάτικες βόλτες και τον ελεύθερο χρόνο και συνεπώς με τη διευκόλυνση των καταναλωτών. Γιατί αυτό που μας έλειπε ήταν παραπάνω χρόνος για να καταναλώνουμε. Και σπεύδουν να μας εξυπηρετήσουν! Σα να μην έφτανε αυτό, βρίσκουν επιπλέον μέρες ή και νύχτες (!) το χρόνο και τις ντύνουν με γιορτινό περιτύλιγμα (βλ. "κόκκινες και λευκές νύχτες", "Black Friday") για να προσελκύσουν τις μάζες των καταναλωτών.

Η προσπάθεια κατάργησης της κυριακάτικης αργίας, όπως όλες οι βίαιες επεμβάσεις της κυριαρχίας στις ζωές μας χρειάζεται αυτούς που πρόθυμα θα τη στηρίξουν και θα τη δικαιώσουν. Είτε πρόκειται για αντιδραστικούς φιλελεύθερους που στηρίζουν κάθε "προσπάθεια ανάπτυξης", είτε για αυτούς που αδιαφορούν φύσει και θέσει για το ποιοι θα επωμιστούν πάλι το φορτίο, είτε για εκείνους που δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι - ή εύκολα μπορεί κι αυτοί να βρεθούν- στην ίδια θέση. Πως αν ψωνίζουν Κυριακή, πρέπει να είναι έτοιμοι να δουλέψουν Κυριακή, να δουλέψουν 6ήμερο ή 7ήμερο, να δουλέψουν όποτε και για όσο τους χρειάζονται και να πληρωθούν για όσο πιστεύουν τα αφεντικά ότι αξίζουν. Πως άμεσα ή έμμεσα με την στάση τους εμπλέκονται με το ξεζούμισμα των εμποροϋπαλλήλων και αυτό σχετίζεται και με τη διακινδύνευση των δικών τους και των δικών μας όρων εργασίας και ζωής.

Τα τελευταία 4 χρόνια έχει ανοίξει ένα ευρύ πεδίο αγώνων σε εργατικά και ταξικά ζητήματα, στους οποίους έχουν εμπλακεί σωματεία βάσης και εργατικές συνελεύσεις, αλλά και αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, συνελεύσεις γειτονιάς και ευρύτερα αγωνιστικά υποκείμενα. Τόσο όσον αφορά συγκεκριμένες υποθέσεις εργοδοτικής τρομοκρατίας και αυθαιρεσίας (απολύσεις, μη πληρωμή δεδουλευμένων, υπερωριών, αποζημιώσεων), όσο και ευρύτερα εργατικά ζητήματα. Όλο αυτό το διαστημα έχουν πραγματοποιηθεί μαζικές παρεμβάσεις στους χώρους εργασίας, απεργιακές περιφρουρήσεις καταστημάτων τις Κυριακές, αποκλεισμοί στις "λευκές νύχτες" (Μαρούσι, Νεα Σμυρνη, Ίλιον, Περιστέρι κ.α.), επίμονοι αγώνες για επαναπρόσλήψεις εργαζομένων (AB Βασιλόπουλος, Everest κ.α.), συλλογική άρνηση εργαζομένων να δεχθούν επαχθείς όρους εργασίας (πχ. οι πρόσφατες άθλιες ατομικές συμβάσεις στα H&M), συγκρούσεις με τα ΜΑΤ και τους μπράβους των αφεντικών. Η μαχητική μας στάση απέναντι στην καταστολή των αγώνων μας και στις διώξεις εργαζομένων, αναδεικνύουν ότι η αλληλεγγύη μεταξύ των από τα κάτω δεν είναι ζήτημα κλαδικό ή στενά σχετιζόμενο με τα δικαιώματα της εκάστοτε βαλλόμενης κοινωνικής ομάδας, για τα οποία αυτή και μόνο δικαιοδοτείται ή οφείλει να πράξει. Αποτελούν ακόμη ένα δείγμα της δύναμης που πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως έχουν ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, της δυνατότητας αυτοοργάνωσης των ζωών μας, μακριά από τις λογικές ανάθεσης των συντεχνιών και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που ξερογλείφονται για «καρέκλες», προσπαώντας να στριμώξουν τους εργατικούς αγώνες σε θεσμικές ανακοινώσεις και απεργίες - πυροτεχνήματα. Όλους αυτούς αργά ή γρήγορα τους ξερνάει η ιστορία.

Ενάντια στη ματαιότητα, την παραίτηση και τη λεηλασία των ζωών μας. Ενάντια στις "αναγκαίες θυσίες" και τις εξαιρέσεις που έγιναν κανόνες οι Κυριακές, κάθε μας μέρα και οι ζωές μας δεν ανήκουν ούτε στο κράτος ούτε στα αφεντικά. Εμείς θα τις ορίσουμε, προτάσσοντας τις καθημερινές αρνήσεις και τις αντιστάσεις μας, τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.

Να συνειδητοποιήσουμε τη συλλογική μας δύναμη. Απέναντι στην εκμετάλλευση, η ταξική και κοινωνική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας.

Αντίστροφη Μέτρηση
Συνέλευση στα πέριξ της Πατησίων

http://antistrofi-metrisi.espivblogs.net/file…

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1576003/