kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Συγκέντρωση ενάντια στην ψήφιση του 4ου μνημονίου

ΕΠΙΣΤΡΕΦΟΥΜΕ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ: 17/5 11.00 ΜΟΥΣΕΙΟ, 18/5 19.00 ΣΥΝΤΑΓΜΑ

Ενάντια σε δεξιά και αριστερά μνημόνια

Ενάντια στην φτώχεια και την εξαθλίωση

Ενάντια στην παραίτηση και τον φόβο

Ενάντια στην βαρβαρότητα κράτους και κεφαλαίου

Για την Αντεπίθεση! Για την Επανάσταση! Για την Αναρχία!

Όλοι και όλες στους δρόμους!

Γενική απεργία Τετάρτη 17 Μαΐου, 11.00 Μουσείο.

Συγκέντρωση ενάντια στην ψήφιση του 4ου μνημονίου Πέμπτη 18 Μαϊού,
19.00 Σύνταγμα

Στις 25 Απριλίου τα τεχνικά κλιμάκια των θεσμών της διεθνούς οικονομικής ελίτ (Κομισιόν, Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ. ESM) επέστρεψαν στην Αθήνα, για το επόμενο επεισόδιο μιας "διαπραγμάτευσης" με προκαθορισμένο τέλος. Ήδη με τη συμφωνία που πραγματοποιήθηκε στη Μάλτα στις 7 Απριλίου, η κυβέρνηση της αριστεράς έχει επισφραγίσει ένα νέο μνημόνιο, το οποίο μεταξύ άλλων περιλαμβάνει τη μείωση του αφορολόγητου στις 5.861 ευρώ (το οποίο σημαίνει ότι δεν θα εξαιρούνται από τους φόρους ακόμη και χαμηλόμισθοι των 400 ευρώ, αλλά και χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 ευρώ), την περικοπή συντάξεων ύψους άνω των 2 δις που ισοδυναμεί με περισσότερο του 1% του εγχώριου ΑΕΠ και την πώληση του 40% λιγνητικών πεδίων, ενός εκ των «φιλέτων» της Δ.Ε.Η.

Αναφορικά με τις "καυτές πατάτες" στο ζήτημα των εργασιακών που παρέμενε ανοιχτό μέχρι τον ερχομό του "κουαρτέτου" στην Αθήνα, η συμφωνία προβλέπει την απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων (κάτι που επεδίωκαν όχι μόνο τα ζόμπι του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου αλλά και οι Δ.Ε.Κ.Ο), τη θεσμοθέτηση της κατάργησης των ήδη κατεδαφισμένων συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την επέκταση της λειτουργίας για περισσότερα μαγαζιά την Κυριακή που συνεπάγεται περαιτέρω καταπάτηση της Κυριακάτικης αργίας, καθώς και τον επαναπροσδιορισμό του υποκατώτατου μισθού από το χειμώνα. Αυτές οι τελευταίες πινελιές του "έργου" έλαβαν χώρα "στου Hilton".

Στο σκέλος των "ανταλλαγμάτων" η συγκυβέρνηση αξιοποιεί σε επικοινωνιακό επίπεδο τα λεγόμενα αντισταθμιστικά μέτρα ή "αντίμετρα" φιλανθρωπικού χαρακτήρα, που θα ενεργοποιηθούν εάν και εφόσον επιτευχθούν οι στόχοι των υψηλών πλεονασμάτων για τα έτη 2018 και 2019, καθώς και μια ενδεχόμενη ένταξη της Ελλάδας στο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (QE) της ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας.

Από την πλευρά του Μαξίμου την τελευταία εβδομάδα είναι έκδηλος ο ενθουσιασμός για το φαινομενικά υψηλό πλεόνασμα του 2016, που σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ ανέρχεται σε 3.9% του ΑΕΠ. Ο αριθμός αυτός βέβαια προήλθε από την αφαίμαξη και τις πολιτικές εξαθλίωσης που εφαρμόζουν ανελλιπώς την διετία συγκυβέρνησης τους οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ και αν αναλογιστούμε τις οφειλές δισεκατομμυρίων του δημοσίου, το νούμερο είναι ξεκάθαρα πλασματικό. Οι "ελπίδες" ότι το πλεόνασμα του 2016 θα αποτελέσει διαπραγματευτικό χαρτί στους όρους που έχει τοποθετήσει το ΔΝΤ για την συμμετοχή του στο πρόγραμμα διάσωσης ή ότι θα αποτελέσει ανασχετικό παράγοντα στην ενεργοποίηση του αυτόματου κόφτη δημοσιονομικής προσαρμογής, θα αποδειχθούν αναπόφευκτα φρούδες.

Κοντά ποδάρια έχει και το ενδεχόμενο ένταξης της Ελλάδας στο πρόγραμμα QE, του οποίου η λειτουργία δε φαίνεται να μακροημερεύει. Η Ε.Κ.Τ. αδυνατεί να προβεί σε αγορά τοξικών ομολόγων προς εξομάλυνση, δεδομένης της κλονισμένης πίστης που επικρατεί στις ευρωπαϊκές αγορές. Το μοντέλο της αμερικανικής Fed το οποίο εμπεριέχει πρώτα τον τερματισμό αγοράς ομολόγων και σε δεύτερο χρόνο την αύξηση των επιτοκίων, δεν αποτελεί φάρμακο. Ο πληθωρισμός και η ενεργοποίηση της παραγωγικής δυνατότητας της ευρωζώνης βρίσκονται σε χαμηλότερο επίπεδο και μια τέτοια προσπάθεια θα προκαλούσε αναδιαμορφώσεις στην ισοτιμία ευρώ-δολαρίου, με το πρώτο να βρίσκεται σε υποτίμηση.

Τέλος, στους λεονταρισμούς της συγκυβέρνησης περί "σκληρών διαπραγματεύσεων", "κατάκτησης 42 φορές λιγότερων απ' όσων μας ζητάγανε" που επιχειρούν να λειτουργήσουν πυροσβεστικά για το κοινωνικό αναβρασμό, εμείς απαντάμε: 42.000 κλωτσιές στους εμπόρους της ελπίδας!

Αναμφίβολα διανύουμε μία περίοδο έντονων ανακατατάξεων και μετασχηματισμών στο παγκόσμιο καπιταλιστικό οικοδόμημα. Όπως συνήθως συμβαίνει στην ιστορία, οι εποχές των κρίσεων σηματοδοτούν το πέρασμα σε μία νέα περίοδο ραγδαίων κοινωνικών μεταβολών, όπου το μεσοδιάστημα διατρέχεται από σκαμπανεβάσματα, αστάθεια και πισωγυρίσματα.

Για παράδειγμα, η επιστροφή των εργαλείων του προστατευτισμού που προωθούνται συστηματικά τα τελευταία χρόνια ως αντίδοτα στη κρίση από (άλλοτε ισχνά και άλλοτε πιο διευρυμένα) τμήματα της διεθνούς οικονομικής ελίτ, αποτελούν ξεκάθαρες ενδείξεις ότι το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε ένα γενικευμένο αδιέξοδο, με αποτέλεσμα να ανασύρονται στην επιφάνεια παρωχημένα μοντέλα οικονομικής διαχείρισης, ως αντανακλάσεις αυτού του αδιεξόδου. Ήδη αυτές οι τάσεις έχουν αρχίσει να κερδίζουν έδαφος σε πολλά σημεία του πλανήτη, με κύριο ιδεολογικό εκφραστή τον αστικό ευρωσκεπτικισμό.

Η εκλογή Τράμπ στις ΗΠΑ, η νίκη του brexit στο δημοψήφισμα της Αγγλίας, η άνοδος ακροδεξιών εθνικιστικών δυνάμεων στην Ευρώπη, είναι χαρακτηριστικές περιπτώσεις αυτού του "πισωγυρίσματος". Φυσικά, στην σημερινή εποχή του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, των διεθνών αγορών και του ελεύθερου διακρατικού εμπορίου, οικονομικά εργαλεία που στο παρελθόν εμφανίστηκαν ζωογόνα για τον καπιταλισμό αλλά εδώ και δεκαετίες έχουν πτωχεύσει, δεν μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας, παρά μόνο να δημιουργήσουν μακροπρόθεσμα επιπλέον αδιέξοδα. Και αναπόφευκτα, όσο περισσότερο θα παρατείνεται το μπλοκάρισμα της καπιταλιστικής μηχανής, τόσο οι αστικές τάξεις θα στρέφουν την προσοχή τους στην αναδιάταξη του γεωπολιτικού χάρτη.

Σε διεθνές επίπεδο, παρατηρούμε ότι το βάθεμα της κρίσης επιφέρει όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά και των ενδοαστικών στο εσωτερικό των κρατών. Από τις αντιθέσεις αυτές δεν θα μείνουν ανέπαφες ούτε οι υφιστάμενες διακρατικές συμμαχίες, καθώς ο ίδιος ο χαρακτήρας των συμμαχιών βασίζεται σε ρευστά θεμέλια, πρόσκαιρα συμφέροντα και αταλάντευτες αντιφάσεις.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ΗΠΑ (ηγέτιδα δύναμη του διεθνούς νομισματικού ταμείου) και της Γερμανίας (που σταδιακά τείνει να παγιώνει την ολοκληρωτική ηγεμονία της στην Ε.Ε.), παρότι ακόμα δεν έχει εκδηλωθεί σε όλο του το φάσμα, ενδέχεται δυνητικά να προκαλέσει οξύτατες διαταράξεις στην συνοχή του ΝΑΤΟ. Παράγοντες που συντείνουν στα χάσματα μεταξύ των δύο αυτών καπιταλιστικών κρατών είναι τόσο οι αναντιστοιχίες στο πεδίο των εμπορικών συναλλαγών, όσο και οι στρατηγικές διαφοροποιήσεις σε γεωπολιτικό επίπεδο, που αφορούν ιδίως την στάση της Γερμανίας στο ζήτημα της Ρωσίας, από την οποία και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό ενεργειακά.

Οι οικονομικές πρωτοβουλίες των ΗΠΑ στην Ευρώπη όπως π.χ. η πρόταση της διατλαντικής συμφωνίας εμπορίου (TTIP) που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε "πάγο" εξαιτίας της εκλογής Τραμπ, συνάντησαν αντιδράσεις από τμήματα της άρχουσας τάξης της Γερμανίας (αλλά και άλλων ισχυρών ευρωπαϊκών κρατών), καθώς η κίνηση είχε ως στόχευση την οικονομική ηγεμονία των ΗΠΑ στην E.E., φαινόμενο το οποίο θα ήθελαν να αποσκορακίσουν. Επιπροσθέτως, η πρόσφατη επιβολή προστίμου στην Deutsche Bank ύψους 157 εκατ. δολαρίων από την Fed, οι αντινομίες μεταξύ ΔΝΤ και Γερμανίας αναφορικά με το ελληνικό πρόγραμμα "διάσωσης", αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι των γερμανικό-αμερικανικών αντιπαραθέσεων, στο επίκεντρο των οποίων βρίσκεται η νομισματική σύγκρουση ευρώ-δολαρίου, αλλά και η οικονομικό-πολιτική πρωτοκαθεδρία στην Ευρώπη.

Στο στρατόπεδο των brics (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα, Νότια Αφρική), παρά τις εσωτερικές διαφωνίες αναφορικά με την Κινεζική ηγεμονία στην νέα αναπτυξιακή τράπεζα (NDB) στην οποία συμμετέχει με το μεγαλύτερο συγκριτικά μετοχικό κεφάλαιο από τις υπόλοιπες χώρες, για την ώρα δεν διακρίνονται σημαντικές αντιθέσεις, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν κλονισμούς και αποσχιστικές τάσεις.

Η συνεχής βελτίωση της Κίνας στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά (η οποία εκτιμάται ότι τα επόμενα χρόνια θα ξεπεράσει τις ΗΠΑ που παραμένουν ακόμα στην πρώτη θέση), αλλά και των υπόλοιπων χωρών των BRICS, σε συνδυασμό με την κρίση στην Ευρώπη, είναι παράγοντες που αυτή τη στιγμή διαμορφώνουν το πλαίσιο των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών της εποχής. Η πρωτοβουλία "μια ζώνη ένας δρόμος" από την πλευρά της Κίνας που έχει χαρακτηριστεί ως ο "σύγχρονος δρόμος του μεταξιού", μια επενδυτική κίνηση που λειτουργεί απαντητικά στην αμερικανική οικονομική ηγεμονία, αλλά και η σύσταση της Ασιατικής επενδυτικής τράπεζας υποδομών, αποτελούν μόνο μερικά παραδείγματα της Κινεζικής προσπάθειας (και των brics κατ' επέκταση) για να αναδιαμορφωθούν οι παγκόσμιοι οικονομικοί και γεωπολιτικοί συσχετισμοί.

Συνακόλουθο αυτών των εξελίξεων είναι ο ορατός κίνδυνος για έναν επερχόμενο, ακόμα πιο καταστροφικό και πιο γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Η μόνη εφικτή δυνατότητα αποτροπής νέων αιματοχυσιών στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας είναι η ανάπτυξη ένοπλων αναρχικών επαναστατικών κινημάτων, που θα έχουν στόχο την ανατροπή της παγκόσμιας κρατικής και καπιταλιστικής κυριαρχίας.

Επιστρέφοντας στο εγχώριο τοπίο, μετά από δύο χρόνια με τον σοσιαλδημοκρατικό ΣΥΡΙΖΑ και το λαϊκιστικό μόρφωμα των ΑΝΕΛ στο τιμόνι της διακυβέρνησης, η εξαθλίωση σταθερά διευρύνεται σε όλο και περισσότερα τμήματα της κοινωνικής βάσης, ενώ το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Τα μνημόνια έρχονται και παρέρχονται, ενώ δεν διαφαίνεται επί της παρούσης κάποια προοπτική ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης προς ριζοσπαστικές κατευθύνσεις.

Η σοσιαλδημοκρατία διαδραμάτισε το σύνηθες βρώμικο ρόλο της υπέρ του κεφαλαίου για ακόμη μια φορά στην ιστορία, αφομοιώνοντας κινήματα και κεφαλαιοποιώντας εκλογικά τους αγώνες που διεξήχθησαν την διετία 2010-12.

"Είναι αυτονόητο ότι όλη η σοσιαλδημοκρατία εργάζεται για ν' αποτρέψει την κατάρρευση του καπιταλισμού" ~ δηλώνει ο Ε. Χάιλμαν, στο συνέδριο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας στη Λιψία το 1931, ως τότε εκπρόσωπος της σοσιαλδημοκρατικής κοινοβουλευτικής ομάδας στο Ράιχσταγκ.

Τον Ιανουάριο του 2015 εξελέγη ως κυβερνόν κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, ένα κόμμα που το 2009, στην αρχή της κρίσης, κατείχε ποσοστό 4.6 % στις εκλογές. Τα έργα και ημέρες αυτού του μορφώματος έχουν βαθιές προεκτάσεις…

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν παρών σε όλες τις μεγάλες αντι-μνημονιακές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, πότε μέσα από το σχήμα της "ανοιχτής πόλης" στις λαϊκές συνελεύσεις γειτονιάς και πότε με την μορφή των αγανακτισμένων πολιτών/κατασκηνωτών στην πλατεία Συντάγματος. Έδωσε με αυτόν τον τρόπο την εικόνα του "αγωνιστή", δήθεν για τα συμφέροντα των "από κάτω", ενώ αναδείχθηκε ως ο κατεξοχήν "αντι-μνημονιακός" πόλος, διαρρηγνύοντας τα ιμάτια του για το "σκίσιμο" των μνημονίων. Σκόρπισε την «ελπίδα» ως αριστερή εφεδρεία του συστήματος σε μια περίοδο που μεγάλα τμήματα της κοινωνίας ήταν πλήρως απογοητευμένα από τον παραδοσιακό δικομματισμό και αναζητούσαν νέες λύσεις. Μια κίβδηλη «ελπίδα» καθώς ούτε θα μπορούσε (από θέση), ούτε επιθυμούσε να φέρει ρήξη με τους δανειστές. Με αυτόν τον τρόπο στις εκλογές του 2015, για να εισπράξει ο κόσμος το εισιτήριο της γρηγορότερης επιστροφής από τους πύρινους δρόμους στο καναπέ, εναπόθεσε τη ψήφο και τελευταία επιλογή του στη σοσιαλδημοκρατία. Η εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ σήμαινε κατά κύριο λόγο κοινωνικά, την επιλογή της ευκολότερης λύσης στα αδιέξοδα που συνάντησαν οι αντιμνημονιακοί αγώνες, την επιλογή του «πλέον μικρότερου κακού».

Η εξέλιξη αυτή αποτέλεσε και ήττα για το αναρχικό κίνημα, καθώς, παρά τις κινητοποιήσεις που πυροδότησε και πρωτοστάτησε, δεν μπόρεσε να εμπνεύσει και να ενισχύσει τις δυνάμεις και την επιρροή του, δεν κατόρθωσε να δομήσει μια συγκροτημένη πολιτική αντιπρόταση και να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία της κρίσης. Ακόμα δε περισσότερο, αναπτύχθηκαν ρητορικές που έβλεπαν ένα εύφορο έδαφος για την άνθηση του κινήματος μέσα από μια αριστερή διαχείριση, τόσο πριν όσο και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα. Μείωση της καταστολής, παραχώρηση δικαιωμάτων και ευνοϊκότερη μεταχείριση των πολιτικών κρατούμενων, αποτέλεσαν κάποιες από τις προσδοκίες της εποχής. Οι εκτιμήσεις που οδήγησαν σε μια προνομιακή στάση απέναντι στη νέα κρατική διαχείριση, κατέρρευσαν λίαν συντόμως σαν χάρτινος πύργος μετά τη μεγάλη απεργία πείνας των πολιτικών κρατούμενων (Άνοιξη '15) και την ψήφιση του 3ου μνημονίου στο πέρας του ίδιου καλοκαιριού.

Σταθμός αποτέλεσε το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Μέσα από το ψευτοδίλημμα «ναι ή όχι» και φορώντας τη μάσκα του «σκληρού διαπραγματευτή», η κυβέρνηση εξαργύρωσε τη λευκή επιταγή που δέχτηκε για να μετακυλήσει τις ευθύνες της προκαθορισμένης ψήφισης των μέτρων, στην κοινωνική βάση. «Μαζί προσπαθήσαμε, μαζί χάσαμε». Έτσι πέρασε το σκληρότερο μνημόνιο με τις χαμηλότερες αντιστάσεις, καθώς αποκλειστικοί υπεύθυνοι για την κατάληξη θεωρήθηκαν γι' ακόμα μια φορά οι «κακοί δανειστές».

Συμπερασματικά θα λέγαμε πως η σοσιαλδημοκρατική διαχείριση μπορεί να επιβάλλει τα σκληρότερα οικονομικά μέτρα εξαθλίωσης με την ελάχιστη κοινωνική αντίδραση, μπορεί να χτίζει φράχτες μετατοπίζοντας τις ευθύνες στους "Ευρωπαίους", μπορεί να παραχωρεί δικαιώματα σε ομοφυλόφιλους και να συζητά το θέμα της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια ενώ πνιγεί πρόσφυγες στο Αιγαίο και αιχμαλωτίζει χιλιάδες σε hot spot, μπορεί να μιλάει για «αντισταθμιστικά μέτρα» και μερίσματα ελεημοσύνης ενώ εκατοντάδες αυτοκτονούν, μπορεί να ψέγει τις παλιές κυβερνήσεις για "αυταρχισμό" και να αναβαθμίζει την καταστολή σε πρωτόγνωρα επίπεδα, καθώς και να εφαρμόζει τις πιο σκληρές εκδικητικές ποινές-μεθοδεύσεις σε πολιτικούς αιχμαλώτους.

Την ίδια φιλολαϊκή ρητορική και πολιτική φενάκη στα πρότυπα του "προεκλογικού" ΣΥΡΙΖΑ βλέπουμε να χρησιμοποιούν και οι εκπρόσωποι του εγχώριου διαταξικού ευρωσκεπτικισμού, όπως η Λ.Α.Ε και η Πλέυση Ελευθερίας (οι αριστεριτζίδες της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α αποτελούν μια κατηγορία τσαρλατάνων από μόνοι τους), που σαν απόνερα του συνασπισμού, προσπαθούν να διασφαλίσουν τη πολική τους καριέρα και επιβίωση. Οι "αναγνωρίσιμοι" ιεροκήρυκες τους που εμφανίζονται κατά καιρούς σε απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με κάθε τρόπο.

Τέλος, από την άλλη πλευρά των αστικών αποχρώσεων, ως μια ακόμα εφεδρεία του συστήματος και πολιτικό αποσυμπιεστή, παρακολουθούμε κάποια απ' τα πιο «σκληροπυρηνικά» τσιράκια των αφεντικών, τη Χρυσή Αυγή, να παίρνει όσκαρ για την "αντισυστημική" υποκριτική της, να ξεκινάει νέα πογκρόμ κατά των προσφύγων και να προωθεί ατζέντες προστατευτισμού σε σύμπνοια με τη διεθνή άνοδο φασιστικών μορφωμάτων. Το τσάκισμα τους αποτελεί διακύβευμα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι πρέπει να απορροφήσουμε εκεί όλες μας τις δυνάμεις, όπως συχνά συμβαίνει, ούτε να εγκλωβιστούμε σε περίεργες "αντιφά" συνεργασίες που και στο παρελθόν έχουν αποδειχτεί επιζήμιες.

Καταλήγοντας, η επερχόμενη ψήφιση του τετάρτου μνημονίου αποτελεί ένα πεδίο πολέμου. Παρά τους αρνητικούς συσχετισμούς δυνάμεων και την κοινωνική νηνεμία, οφείλουμε να ανασυνταχθούμε και να βγούμε μπροστά. Να προπαγανδίσουμε τις διαδηλώσεις σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χώρο εργασίας, σε κάθε σχολείο, σε κάθε πανεπιστήμιο. Να οργανώσουμε την δική μας δυναμική παρουσία, με τον τρόπο που γνωρίζουμε, με τον τρόπο που αρμόζει, με τον τρόπο που φοβούνται.

Με την φωτιά, με την πένα, με το τσεκούρι και το πιστόλι, ότι δεν ανήκει στην αστική νομιμότητα ανήκει σε εμάς. Εμπρός για πύρινα οδοφράγματα! Εμπρός για την αντεπίθεση!

Οργάνωση και αγώνας για την επανάσταση και την Αναρχία.

Πρωτοβουλία Αναρχικών Αγίων Αναργύρων-Καματερού

πηγή : http://protaanka.espivblogs.net/2017/05/15/επ…

Ενάντια στην απάθεια,την παραίτηση και τη μιζέρια.

Καμιά συνθηκολόγηση με κράτος και Κεφάλαιο.

Για την κοινωνική επανάσταση! Για την αναρχία!

Συγκέντρωση την Πέμπτη 18/5 στο Σύνταγμα στις 7μμ.

Αναρχικοί-ές

πηγή : http://athens.indymedia.org/event/69515/

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε ! Όλοι στους δρόμους, όλοι στον αγώνα

ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ, ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ

Στις 18/5 η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψηφίζει το 4ο μνημόνιο φτωχοποίησης και εξαθλίωσης του λαού. Μαζί με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΠΟΤΑΜΙ και την Ένωση Κεντρώων συνεχίζουν τον άθλιο πόλεμο ενάντια στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία.

Μόνο οι αγώνες μας μπορούν να τους σταματήσουν. Τίποτε δεν τελειώνει εδώ. Η απεργία στις 17/5 να είναι η αρχή αγώνων διαρκείας μέχρι την κατάργηση των μνημονίων, την ανατροπή των πολιτικών τους εκφραστών, την έξοδο από το σφαγείο της ΕΕ.

ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 18/5στο Σύνταγμα, 6:00 μ.μ. (Ερμού και πλατεία Συντάγματος), στη συγκέντρωση των σωματείων και των εργατικών και λαϊκών συλλογικοτήτων.

ΑΝΤΑΡΣΥΑ

πηγή : http://antarsya.gr/node/4345

Πέμπτη 18 Μάη, μέρα ψήφισης των μέτρων, όλοι στους δρόμους. Αγώνας παντού να μην περάσουν τα νέα μέτρα!

Δεν έχουν τέλος τα ψέματα και οι αθλιότητες της κυβέρνησης

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΑΝΤΟΥ

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ

Πέμπτη 18 Μάη, μέρα ψήφισης των μέτρων, όλοι στους δρόμους

-

Αθήνα: 19:00 στο Σύνταγμα

Θεσσαλονίκη 19:00 Λευκός Πύργος

-

Δεν έχει πάτο ο κατήφορος και όριο η αθλιότητα της κυβέρνησης Τσίπρα μετά και την τελευταία επαίσχυντη συμφωνία που υπέγραψαν, όπου για ακόμα μια φορά «τα έδωσαν όλα» στους δανειστές. Για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα ο αμοραλιστής Τσίπρας και η παρέα του προσπαθούν με ένα βουνό ψέματα να εξαπατήσουν τον ελληνικό λαό: ότι δήθεν έκαναν… έντιμο συμβιβασμό, τα μέτρα θα είναι… δημοσιονομικά ουδέτερα» επειδή θα υπάρξουν… αντισταθμιστικά και αναπτυξιακά μέτρα! Κανείς εργαζόμενος, άνεργος, νέος, φτωχός δεν τους πιστεύει πλέον!

Επτά χρόνια έχουν περάσει από το πρώτο μνημόνιο και το σύνολό των εργαζομένων βλέπουν έναν οδοστρωτήρα να περνά από πάνω τους με ένα μπαράζ απολύσεων, μειώσεων μισθών, συντάξεων, εισοδημάτων, αύξηση φόρων και με την εργοδοτική τρομοκρατία να μετατρέπει τους εργασιακούς χώρους σε κάτεργα. Την κατάσταση που επέβαλαν σε συνεργασία με την Ε.Ε. όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις επεξέτεινε και χειροτέρευσε η νεομνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αφού υπέγραψαν το 3ο μνημόνιο, μετατρέποντας το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ», τώρα με την β αξιολόγηση έρχεται το πρώτο πακέτο βάρβαρων μέτρων και επί της ουσίας ένα ακόμη μνημόνιο, το 4ο κατά σειρά!

-

Τα νέα βάρβαρα μέτρα

• Μείωση του αφορολόγητου από 1.1.2020 (ή το 2019 αν δεν πιαστούν οι «στόχοι»). Από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα θα μειωθεί στα 5.681 ευρώ και θα εξαθλιώσει ακόμη περισσότερο τα πιο αδύνατα κοινωνικά στρώματα. Ενδεικτικά θα φορολογούνται και όσοι παίρνουν σύνταξη ή μισθό πάνω από 474 ευρώ. Παράλληλα, προβλέπεται η κατάργηση της έκπτωσης φόρου για ιατρικές δαπάνες, κάτι που θα αυξήσει το φορολογικό βάρος κατά 121 εκατ. ευρώ
• Μείωση των κύριων συντάξεων από 1/1/2019, έως και 18% και μεσοσταθμικά 9%.Θα θιγούν 900.000 συνταξιούχοι που παίρνουν κύρια σύνταξη πάνω από τα 700 ευρώ, οι οποίοι θα χάσουν από 1-2 συντάξεις το χρόνο. Σήμερα στα όρια της φτώχειας βρίσκονται 1,5 εκ. συνταξιούχοι και οι νέες περικοπές θα οδηγήσουν σε συνολική απώλεια εισοδήματος στα μνημονιακά χρόνια έως και 70%.
• Πέρα τα 3,6-4,5 δις ευρώ μέτρα που δέχτηκαν για το 2018 -2019 προβλέπονται μέτρα 447 εκατ. ευρώ επιπλέον για το 2018 με περικοπές επιδομάτων ανεργίας, τέκνων, φτώχειας και φυσικών καταστροφών, στήριξης οικογενειών, επιπλέον μείωση του επιδόματος θέρμανσης κατά 58 εκατ. ευρώ.
• Νέα αξιολόγηση και κινητικότητα (στο δημόσιο) και επιβάλλεται «ταβάνι» στον αριθμό των συμβασιούχων. Με το μέτρο αυτό πολλοί εργαζόμενοι αυτής της απαράδεκτης κατηγορίας/ομηρίας θα απολυθούν αντί να μονιμοποιηθούν
• Ξεπουλιέται το 30% ως 40% των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς επίσης και το 17% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης μέσω του ΤΑΙΠΕΔ. Είναι σίγουρο ότι μετά την ΔΕΗ , σειρά παίρνουν τα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), η ΕΥΔΑΠ-ΕΥΑΘ (των δυο μεγαλύτερων οργανισμών νερού) και ότι άλλο απομένει από την δημόσια περιουσία.
• Άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές, τουλάχιστον 30 το χρόνο. Με αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, βάσει της οποίας έχει κριθεί αντισυνταγματικό το άνοιγμα των εμπορικών καταστημάτων πάνω από 8 Κυριακές το χρόνο.
• Στα εργασιακά οι αλλαγές των προηγούμενων μνημονίων παρατείνονται με νόμο μέχρι τη λήξη του του 3ου μνημονίου τον Ιούλιο του 2018 και η απαγόρευση της επεκτασιμότητας των κλαδικών συμβάσεων (με δέσμευση της κυβέρνησης!). Απελευθερώνονται οι ομαδικές απολύσεις με: α) την κατάργηση της υπουργικής απόφασης. β) την δημιουργία του Ανώτατου Συμβούλιου Εργασίας (ΑΣΕ) που θα τις καθορίζει. Το ΑΣΕ (είχε δημιουργηθεί επι κύβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου) είναι όργανο των εργοδοτών και επομένως θα βγάζει αποφάσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους. Θα διατηρηθεί στο ακέραιο, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του καλοκαιριού του 2018 η κατάργηση της ΕΓΣΣΕ και οι εξευτελιστικοί κατώτεροι μισθοί των 586 ευρώ και 511 ευρώ μεικτά για τους άνω και κάτω των 25 ετών αντίστοιχα, το πάγωμα των «τριετιών» κ.λπ. Δρομολόγηση νέων εμποδίων στην άσκηση του απεργιακού δικαιώματος και περιορισμός της συνδικαλιστικής δράσης, είναι ορισμένα από τα πρόσθετα αντεργατικά μέτρα τα οποία περιλαμβάνονται στη συμφωνία κυβέρνησης - δανειστών/τοκογλύφων, τα οποία αν δεν έρθουν τώρα, σίγουρα θα έρθουν πολύ σύντομα.

Είναι δεδομένο ότι οι απάτες και οι ανοησίες για «τα αντίμετρα που θα εξουδετερώσουν τα μέτρα» είναι τα φύκια που θέλει να πουλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για μεταξωτές κορδέλες. Η αθλιότητα να πανηγυρίζουν ακόμα και όταν κάνουν τα αντίθετα από αυτά που έλεγαν χθες και κυρίως όταν εφαρμόζουν τις καταστροφικές πολιτικές τους, έχει ξεπεράσει κάθε όριο αναισθησίας! Η μεγαλύτερη αθλιότητα είναι η θριαμβολογία γύρω από το πλεόνασμα του 3,9% του ΑΕΠ που είναι αποτέλεσμα της φτωχοποίησης των εργαζομένων και των συνταξιούχων αποτέλεσμα της εφαρμογής των μνημονίων.-

-

Εξέγερση παντού να μην περάσουν τα νέα μέτρα

Η ακραία φτώχεια (οι συνάνθρωποι μας που δεν καλύπτουν ούτε τις βασικές ανάγκες), που ήδη πλήττει 1,5 εκ. άτομα ή το 13,6% της κοινωνίας από 2,2% το 2009 και 8,9% το 2011, θα χτυπήσει κόκκινο. Οι δυνάμεις και οι αγωνιστές του εργατικού κινήματος, οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία, πρέπει να παρέμβουμε αγωνιστικά σ' αυτή την κατάσταση. Να αντιπαλέψουμε τη μοιρολατρία και απόγνωση, όπου σκόπιμα θέλουν να βυθίσουν την ελληνική κοινωνία όλοι οι υπηρέτες και προπαγανδιστές των Μνημονίων. Με ένα σχέδιο αγώνων, ενωτικά και μαχητικά, ενάντια στα αδιέξοδα της σμπαραλιασμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ιδιαίτερα της ξεφωνημένης ΓΣΕΕ) και πέρα από τις κινητοποιήσεις κομματικής οπερέτας και περιχαράκωσης (ΚΚΕ/ΠΑΜΕ) πρέπει να αντιτάξουμε το σχέδιο μας. Με κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις, καταλήψεις και αγώνες παντού, να ορθώσουμε το αίτημα για άμεσες λύσεις στα επείγοντα κοινωνικά προβλήματα, στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή, στην κατρακύλα των δημοκρατικών ελευθεριών. Πρέπει να προχωρήσουμε άμεσα σε Γενική Απεργία Διαρκείας για να συντρίψουμε όλες τις μνημονιακες πολιτικές και αυτούς που τις υποστηρίζουν, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.λπ. Όμως αυτό δεν αρκεί. Πρέπει να επιβάλλουμε μια δική μας κυβέρνηση, μια Κυβέρνηση των Εργαζομένων, που θα έχει στο επίκεντρο τα συμφέροντα των εργατικών και λαϊκών μαζών.

-

• Να μην περάσουν τα νέα μέτρα
• Κάτω τα Μνημόνια παλιά και νέα. Να διώξουμε όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις να επιβάλλουμε μια Κυβέρνηση Των Εργαζομένων
• Έξω τώρα από το Ευρώ και την ΕΕ. Άμεση εισαγωγή εθνικού νομίσματος. Κοινός αγώνας με τους εργαζόμενους και νέους σε όλη την Ευρώπη
• Παύση πληρωμών και Μονομερής Διαγραφή του Χρέους.
• Εθνικοποίηση και Εργατικός Έλεγχος στις Τράπεζες, τις μεγάλες επιχειρήσεις και τομείς-κλειδιά της οικονομίας

=

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ

πηγή : http://www.okde.gr/archives/5889

Κάλεσματα ενάντια στην ψήφιση των νέων μέτρων. 18/5/2017

Μια απο τα ίδια ή μια καινούρια αρχή;

Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί με τις αλυσίδες είναι να τις συνηθίσεις. Ηδη, εδώ και 7 χρόνια, ανά τακτά χρονικά διαστήματα κράτος και κεφάλαιο «δαγκώνουν» κι ένα νέο κομμάτι από τα τελευταία μέσα επιβίωσης του κόσμου της εργασίας. Μοιάζει με φυσικό φαινόμενο κάθε 1,5 χρόνο, μετά απο μια «αγωνιώδη» περίοδο υποτιθέμενων διαπραγματεύσεων του ελληνικού κράτους με τους πάτρωνές του, την ΕΕ και το ΔΝΤ, να ανακοινώνονται οι νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, να χάνονται νέα εργατικά δικαιώματα, να υποτιμάται η τάξη μας όλο και πιο πολύ. Ούτε καν η φρασεολογία δεν αλλάζει απο ΠΑΣΟΚ σε ΝΔ και από ΝΔ σε ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι όμως φυσικό φαινόμενο. Είναι πολιτικό φαινόμενο που παράγεται απο την αγωνιστική αποστράτευση της καταπιεζόμενης κοινωνίας. Κι αυτό σημαίνει ένα πράγμα: θα υποτιμηθούμε ακόμα περισσότερο. Τα σημερινά μέτρα είναι ο προάγγελος των επόμενων που είναι ο προάγγελος των μεθεπόμενων. Ωσπου το κεφάλαιο να πετύχει την πλήρη κυριαρχία πάνω σε κάθε πτυχή των ζωών μας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, για όποιον/α ξέρει πολιτική ιστορία έκανε ότι υποσχέθηκε. Όχι σε εμάς. Αλλά στο καθεστώς που πάντοτε υπηρετεί η καθεστωτική αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία. Αφομοίωσε τη δυναμική της κοινωνικής αντεπίθεσης των πρώτων μνημονιακών χρόνων, την έσυρε στον εξευτελισμό της κάλπης και μετά την αντάλλαξε με μια θέση όχι μόνο στην εξουσία σήμερα, αλλά και ως σταθερός πόλος του νέου δικομματισμού τα επόμενα χρόνια. Οχι άσχημα για ευρωκομμουνιστές του 4%, πολύ άσχημα για όλους εμάς. Γιατί ο καλύτερος τρόπος να συνηθίσεις τις αλυσίδες σου είναι αυτός που σου υπόσχεται να στις βγάλει να σου πει πως είναι τελικά απαραίτητο να τις φοράς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το καλύτερο δώρο, η πιο σίγουρη λύση για το κράτος και το κεφάλαιο που στην ιστορική περίοδο που ζούμε έχει αποφασίσει να τα «μαζέψει» όλα.

Και να λοιπόν που είμαστε μπροστά σε ένα νέο μνημόνιο.

Καλούμε τον κόσμο να πλαισιώσει τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις που καλούνται σε όλη την ελλάδα ενάντια στα νέα μέτρα στις 18/5. Να τις πλαισιώσει χωρίς καμιά αυταπάτη ότι όσο αυτές μένουν περιορισμένες στο γεγονός της ψήφισης δεν θα είναι τίποτα άλλο από αγωνιστικά τελετουργικά που δίνουν ένα κάποιο μήνυμα δυσαρέσκειας. Να τις πλαισιώσει έχοντας στο νου πως από την ίδια εκείνη στιγμή πρέπει να αρχίσει μια νέα διαδικασία. Μια διαδικασία πολιτικής και κοινωνικής στράτευσης, συμμετοχής και σχεδιασμένης αντεπίθεσης σε όλα τα μέτωπα: στο πεζοδρόμιο, στο δρόμο, στη δουλειά, στη γειτονιά. Έναν αγώνα που θα κρατήσει καιρό και θα είναι δύσκολος. Τόσο δύσκολος, όσο χειρότερη έχει γίνει η ταξική μας θέση και η δυνατότητα εκβιασμού της εξουσίας πάνω μας. Το κόστος της παραίτησης το πληρώνουμε ήδη και την επόμενη φορά που θα γίνει ψήφιση «μνημονίων» θα είναι ακόμα μεγαλύτερο από ότι σήμερα. Όσο ανεχόμαστε τις αλυσίδες αυτές θα γίνονται βαρύτερες.

Τα ψέματα έχουν τελειώσει από καιρό, όσο αποφεύγουμε τη μάχη τόσο θα γνωρίζουμε την ήττα. Με αφορμή αυτό το μνημόνιο να ξεκινήσουμε μια νέα περίοδο αγωνιστικής και πολιτικής ανασυγκρότησης, συμμετοχής και σύγκρουσης. Ώσπου το χέρι του κόσμου της εργασίας να γίνει ισχυρό και να προκαλέσει τον φόβο στο κράτος και το κεφάλαιο.

Ώσπου να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμη μας και απαλλαχτούμε μια και για πάντα από τα καπιταλιστικά παράσιτα και τους κάθε χρωματικής απόχρωσης διαχειριστές της εξουσίας και των ζωών μας.

Χρειαζόμαστε μια καινούρια αρχή.
Ολοι στους δρόμους.

ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

ΑΘΗΝΑ: Πλ. Συντάγματος 18/5 19.00μμ

Θεσ/νικη: Καμαρα 18/5 19.00μμ

Ηράκλειο Λιοντάρια 18/5 19.00μμ

Αναρχική Ομοσπονδία

πηγή : http://anarchist-federation.gr/4o_mnimonio

Συλλαλητήριο ενάντια στην ψήφιση των νέων μέτρων-4ου Μνημονίου: Πέμπτη 18 Μάη, 6μμ, αρχή Ερμού

στη Θεσσαλονίκη: Καμάρα, 7μμ

πηγή : http://paremvaseisde.gr/?p=7437

Κάλεσμα στη διαδήλωση της Πέμπτης 18 Μάη στο Σύνταγμα & ενημέρωση από τις απεργιακές κινητοποιήσεις της Τετάρτης 17 Μάη

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής καλούμε στη διαδήλωση της Πέμπτης 18 Μάη ενάντια στη νομοθέτηση και νέων αντεργατικών-αντικοινωνικών μέτρων που συνθέτουν ένα ακόμα μνημόνιο λεηλασίας. Η αρχική συγκέντρωση του Συλλόγου μας θα είναι στις 6.30μμ στην αρχή της Ερμού (στο Σύνταγμα).

Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!

Την Τετάρτη 17 Μάη στο πλαίσιο της Γενικής Απεργίας ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής συμμετείχαμε αρχικά στις απεργιακές περιφρουρήσεις του Συντονιστικού δράσης στην Ερμού (8πμ-11πμ) και στη συνέχεια στην απεργιακή πορεία που ξεκίνησε από το Πολυτεχνείο (Πατησίων).

:: περισσότερες φωτογραφίες από τις απεργιακές περιφρουρήσεις ΕΔΩ

Η σχετική ανακοίνωση του Συλλόγου μας:

Να συμμετέχουμε όλοι και όλες
στη Γενική Απεργία την Τετάρτη 17 Μάη 2017
καθώς και στο σύνολο των μαχών που έχουμε μπροστά μας.

|| Απεργιακή συγκέντρωση-πορεία: Τετάρτη 17/5, 11πμ, Πολυτεχνείο (Πατησίων) ||

|| Απεργιακή συγκέντρωση: 9.30πμ, Ερμού (Σύνταγμα) - Η συγκέντρωση καλείται από το Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα "απελευθερωμένα" ωράρια||

|| Διαδήλωση :: Πέμπτη 18 Μάη, 6.30μμ, στην αρχή της Ερμού (στο Σύνταγμα) ||

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής συνεχίζουμε και δυναμώνουμε τους αγώνες μας για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματά μας, για τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας.

Ενάντια στη συνολική επίθεση που ο κόσμος της εργασίας δεχόμαστε από το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, την ΕΕ, το ΔΝΤ κι όλους τους εκάστοτε διαχειριστές του καπιταλιστικού συστήματος.

Ενάντια στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση και τους αντεργατικούς νόμους και τα μνημόνια από όποιους κι αν σχεδιάζονται, ψηφίζονται και εφαρμόζονται.

Ήδη μπροστά μας, στο πλαίσιο του κλεισίματος της περιβόητης «2ης αξιολόγησης» και των «διαπραγματεύσεων» που διενεργεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, έχουμε ένα νέο μνημόνιο λεηλασίας, το οποίο, ανάμεσα σε άλλα επώδυνα μέτρα, προβλέπει και νέο πετσόκομμα στις συντάξεις, περαιτέρω περικοπή κοινωνικών-προνοιακών επιδομάτων, σαρωτική μείωση του αφορολογήτου και ιδιωτικοποιήσεις. Ως προς τα νέα μέτρα στο πεδίο της εργασίας, ανάμεσα σε άλλα, ξεχωρίζουμε και την κατάργηση του υπουργικού βέτο για τις ομαδικές απολύσεις, την ουσιαστική διατήρηση της κατάργησης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την επίθεση σε συνδικαλιστικά δικαιώματά μας. Και βέβαια μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό αντεργατικών-αντικοινωνικών μέτρων ξεχωρίζει και η νέα ολοκληρωτική επίθεση στην Κυριακάτικη αργία με τη σχεδιαζόμενη νομοθέτηση 32 Κυριακών με τα μαγαζιά ανοιχτά!

|| ειδικά για το τελευταίο αυτό μέτρο παραπέμπουμε και στην πρόσφατη ανακοίνωση του Συλλόγου μας για την Κυριακάτικη απεργία στον κλάδο του εμπορίου στις 7 Μάη: https://bookworker.wordpress.com/2017/05/06/a… ||

Απέναντι στην ολοένα κι εντεινόμενη επίθεση που δεχόμαστε, είναι ανάγκη ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΑΝΤΙΜΕΤΡΑ! Είναι ανάγκη να αντιληφθούμε τη δύναμη που έχουμε στα χέρια μας ως οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου που υπάρχει γύρω μας και που μας τον κλέβουν τα αφεντικά. Βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες, με όπλο μας την ταξική αλληλεγγύη και με τη συσπείρωσή στο Σύλλογό μας να συνεχίζουμε ολοένα και πιο δυναμικά να οργανωνόμαστε και να αντιστεκόμαστε συλλογικά μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας, ώστε να μπορέσουμε να βάλουμε ένα φρένο στους αντεργατικούς νόμους που ψηφίζονται, στην εφαρμογή των μνημονίων, στην υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης και στην εργοδοτική τρομοκρατία και ασυδοσία. Στην κατεύθυνση αυτή αναγκαίος είναι και ο συντονισμός των εργατικών σωματείων στη βάση των κοινών συμφερόντων της τάξης μας. Όπως άλλωστε και η συστράτευση του συνόλου των αντιστεκόμενων και καταπιεζόμενων κομματιών της κοινωνίας στους ταξικούς-κοινωνικούς αγώνες καθώς και η σύνδεση των αγώνων αυτών.

Αγωνιζόμαστε για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σύμφωνες με τις ανάγκες μας. Αυξήσεις στους μισθούς! Λιγότερη δουλειά!

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.
Ούτε 52, ούτε 32, ούτε κι 8!
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Άμεση νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Κάτω τα χέρια από τις Κυριακές και τις ζωές μας!

Κόντρα στις μεθοδεύσεις της υποταγμένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας της εργοδοτικής ΓΣΕΕ.

Δεν χαρίζουμε καμία μάχη. Την Τετάρτη 17 Μάη απεργούμε!

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου - Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537, 6980182255
sylyexp_vivlioexu@yahoo.exgr | bookworker.wordpress.com

πηγή : https://bookworker.wordpress.com/2017/05/17/%...