Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2009 στις 12.30
Πορεία για το Δεκέμβρη
τιποτα δεν τελειωσε ολα συνεχιζονται
διοργάνωση: ολοι
ΜΑ ΚΑΛΑ, ΠΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ;;;;
Ας βρεθεί ένας λόγος να ΜΗΝ είμαστε στους δρόμους. Εντεινόμενη καταστολή, εργασιακή ανασφάλεια, δολοφονίες μεταναστών, σχολεία-φυλακές, γριποτρομοκρατία, βιτριόλι και τα κεφάλια μέσα. Τίποτα δεν έχει αλλάξει....
Έχει γεμίσει ο τόπος αστυνομία. Σε σταθμούς τρένων, στο δρόμο, σε κάθε γωνία, αμφισβητείται το δικαίωμά μας να κυκλοφορούμε χωρίς να είμαστε υπόλογοι στο ποιοι είμαστε και το γιατί υπάρχουμε .Φαινόμενα μαζικών εξακριβώσεων και προσαγωγών αποτελούν μέρος της καθημερινότητας μας. Ταυτόχρονα, μας παρακολουθούν με κάμερες από παντού. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στα δικαστήρια μοιράζονται υπερβολικές ποινές σε αγωνιστές σε μια προσπάθεια να ποινικοποιηθεί η ριζοσπαστική δράση. Γίνονται επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους (Φάμπρικα Υφανέτ, Buena Ventura, στέκι μεταναστών στα εξάρχεια, κ.α.,) και σε συνδικαλίστριες (Κ. Κούνεβα, Βενετία Μανωλοπούλου).
Τα πογκρόμ κατά των μεταναστών συνεχίζονται. Πρόσφατο παράδειγμα ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ ο οποίος ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου στο ΑΤ Νίκαιας. Στις αντιδράσεις του κόσμου, το κράτος απάντησε όπως ξέρει καλύτερα. Με δακρυγόνα και προσαγωγές. Και η ιστορία συνεχίζεται, με εξευτελιστικές αναμονές για πράσινη κάρτα και εργασία χωρίς πληρωμή και με κίνδυνο απέλασης, με “λαμπρό” παράδειγμα αυτό της Μανωλάδας.
Ας περάσουμε στα εργασιακά, τα οποία μπορούμε να συνοψίσουμε στο εξής: “Δούλευε και μαύρα ρε, γιατί που θα ξαναβρείς δουλειά!” Απολύσεις λόγω “κρίσης”, και δάνεια στις τράπεζες για να μη χρεοκωπήσουν και χεστεί η φοράδα στ'αλώνι.
Και για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά, το κράτος προτείνει μαζικούς εμβολιασμούς.
Εμείς όμως δε μασάμε.
Ο Δεκέμβρης έγινε Γενάρης, Φλεβάρης, Μάρτης και ξανά Δεκέμβρης.
Παρόλο που η εκάστοτε εξουσία προσπαθεί να μετατρέψει την κοινωνική οργή σε επετειακή φιέστα, κάτι που το θυμόμαστε μια φορά το χρόνο, για μας ο χρόνος δεν έχει σταματήσει. Καθ'όλη τη διάρκεια της χρονιάς, λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, αυτόνομα σωματεία, αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι, και κόσμος στο δρόμο μας θυμίζουν αυτό που ούτως ή άλλως δεν ξεχνάμε. Οτι υπάρχει ένας άλλος τρόπος να διαχειριζόμαστε τις ζωές μας μακρυά από κόμματα, και ιεραρχία, χωρίς διαμεσολάβηση, πρόσωπο με πρόσωπο, με άμεση δημοκρατία, με άμεσες δράσεις.
Ότι μόνο αν επικοινωνήσουμε τις αρνήσεις μας και αντισταθούμε σε ο,τι μας καταπιέζει θα καταφέρουμε να αλλάξουμε κάτι, να ζήσουμε το παρόν μας με βάση τις επιθυμίες μας.
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!!!!!
Ο μόνος τρόπος για να μάθουμε αν μπορούμε να κολυμπήσουμε είναι να βουτήξουμε στο νερό……
Αν έχουμε να κρατήσουμε κάτι από τον περασμένο Δεκέμβρη, αυτό είναι ότι η σιωπή έσπασε. Μαζί με την κοινωνική έκρηξη βγήκε προς τα έξω και η έντονη ανάγκη για διάλογο. Το γεγονός ότι χρόνια ολόκληρα, μας σερβίρουν ότι στη «δημοκρατία» δεν υπάρχουν αδιέξοδα, φάνηκε με τον πιο βάρβαρο τρόπο ότι είναι φτηνό παραμύθι της εξουσίας. Τα αδιέξοδα είναι πολλά. Παίρνουν μορφή στα δεκάδες καθημερινά (και όχι μόνο) προβλήματά μας.
Εμείς ως κοινωνία τι κάνουμε λοιπόν; Τρώμε το παραμύθι;
Υπάρχει διέξοδος απ’ το σύστημα που καταστρέφει τη ζωή μας και το μόνο που κάνει είναι να αναπαράγει και να διαχειρίζεται τη διαφθορά που δημιουργεί. Η διέξοδος βρίσκεται στον καθένα ξεχωριστά και σε όλους μαζί. Αρκεί να συνεχίσουμε να ακούμε το μήνυμα που βγήκε από την περσινή εξέγερση.
Ποιο μήνυμα;
Ότι ο μόνος τρόπος για ν’ αρχίσουμε να απελευθερωνόμαστε από την μαύρη πραγματικότητα, είναι ν’ αρχίσουμε να αποφασίζουμε οι ίδιοι για τους εαυτούς μας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η λογική ‘‘ψήφισε κάθε τέσσερα χρόνια κι εγώ θα κάνω το καλύτερο για ’σένα’’, είναι η λογική που αναπαράγει το σάπιο αυτό καθεστώς.
Όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης για τις ζωές μας, για τις κοινωνίες στις οποίες ζούμε.
Αρκεί να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες αυτές και να κάνουμε βήματα, ώστε κάποια στιγμή, να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που μας δένει με την εξουσία. Με σταθερές κινήσεις να αρχίσουμε να αλλάζουμε το τοπίο γύρω μας. Με στόχο την κατάλληλη στιγμή να κάνουμε πέρα καταστρεπτικούς θεσμούς όπως η κοινοβουλευτική- αντιπροσωπευτική δημοκρατία και να δημιουργήσουμε νέους που θα βασίζονται στην ίση συμμετοχή όλων. Αυτά τα μονοπάτια άνοιξε ο περασμένος Δεκέμβρης. Και αυτά τα μονοπάτια οφείλουμε να συνεχίσουμε να περπατάμε χωρίς φόβο. Σε κάθε χώρο, σε κάθε γειτονιά, σε σχολεία και πανεπιστήμια, σε εργασιακούς χώρους, στη στάση μας απέναντι στους μετανάστες, στο περιβάλλον…σε ότι αφορά τη ζωή μας.
Καλύτερα να αποφασίζουμε εμείς για μας κι ας κάνουμε λάθη.
Τότε και τα λάθη δικά μας θα 'ναι. Θα μαθαίνουμε, θα προχωράμε, θα στεκόμαστε ως κοινωνία πραγματικά στα πόδια μας.
Μακριά από κόμματα και ιεραρχίες. Πρόσωπο με πρόσωπο, με άμεση δημοκρατία με άμεσες δράσεις.
Ανοιχτή συνέλευση στην κατάληψη Σχολής Θεάτρου, Εγνατίας 122, Σάββατο 5/12, 19:00.
Πορεία την Κυριακή 6/12, 12:30, στην Καμάρα.
κάλεσμα : Κατάληψη Σχολής Θεάτρου
επικοινωνία : katalipsisxolistheatrou.blogspot.com
Ο Δεκέμβρης δεν επαναλαμβάνεται, συνεχίζεται
κάλεσμα : Αντεξουσιαστική Κίνηση Θεσσαλονίκης
Πορεία για το Δεκέμβρη
κάλεσμα : Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων Θεσσαλονίκης
Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων Αρχιτεκτονικής, Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων Μηχ, Τοπογράφων Μηχ, Φυσικού, Πληροφορικής, Παιδαγωγικού, ΜΜΕ, Εικαστικού, Μουσικού, Θεάτρου.