kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία ενάντια στις δολοφονίες εργατών στο βωμό του κέρδους των αφεντικών

Την Δευτέρα 20 Μάρτη στις 19.00 στην Καμάρα καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία για άλλη μια φορά ενάντια στις δολοφονίες εργατών στο βωμό του κέρδους των αφεντικών. Ακολουθεί το κείμενο για το εργατικό "ατύχημα" στο εργοτάξιο του μετρό στη Καλαμαριά:

http://ese-thessalonikis.gr/…/2008-12-22-14-1…/226--qq-.html

Πόσο ακόμα αίμα εργατών για τα κέρδη των αφεντικών;

Τη Δευτέρα 13-3-17 ένας ακόμα νεκρός εργαζόμενος προστέθηκε στη λίστα των νεκρών της τάξης μας. Ένας 50χρονος χειριστής γερανοφόρου οχήματος προσπάθησε να σηκώσει άλλο όχημα με αποτέλεσμα ο γερανός να ανατραπεί και ο ίδιος να χάσει τη ζωή του. Δεν είναι το πρώτο ατύχημα στα εργοτάξια του μετρό στη Θεσσαλονίκη, ούτε και το πρώτο θανατηφόρο. Το 2009 άλλος ένας εργάτης σκοτώθηκε. Άλλωστε και οι εργάτες στο μετρό της Αθήνας είχαν πληρώσει κι αυτοί το δικό τους φόρο αίματος.
Το "ατύχημα", όπως τόσα άλλα, είναι ακόμα μια ανθρωποθυσία στον βωμό του κέρδους των αφεντικών. Μια ζωή θα είχε σωθεί αν η εταιρία "Αττικό Μετρό" είχε, όπως είναι υποχρεωμένη, τον υπεύθυνο ασφαλείας παρόντα κάθε φορά που πρόκειται να γίνει μια επικίνδυνη εργασία. Και όχι έναν οποιονδήποτε εργαζόμενο που τυπικά βαφτίζεται ως υπεύθυνος ασφαλείας, άλλα έναν άνθρωπο εξειδικευμένο για αυτή τη δουλειά. Αξίζει να αναρωτηθούμε γιατί μια εταιρία που αναλαμβάνει ένα δημόσιο έργο τεραστίων διαστάσεων δεν μπαίνει στα έξοδα να προσλάβει ειδικούς για την ασφάλεια των εργαζομένων. Μήπως η ζωή και η υγεία των εργαζομένων είναι παθητικό στον ισολογισμό;

Το "ατύχημα", όπως τόσα άλλα, θα είχε αποφευχθεί αν η εταιρία έμπαινε σε έξοδα ώστε να μισθώσει έναν γερανό μεγαλύτερο και καταλληλότερο για τις εργασίες που απαιτούνται. Οι εργοδότες σε κάθε δουλειά προσπαθούν να περιορίσουν στο ελάχιστο το κόστος, ιδιαίτερα όταν αφορά την ασφάλεια της εργασίας. Ταυτόχρονα, οι ρυθμοί της δουλειάς γίνονται ταχύτεροι, η ένταση μεγαλώνει και τα κέρδη, που τα αφεντικά κλέβουν από τους εργάτες, συσσωρεύονται. Έτσι λειτουργεί η αγορά και η ανθρώπινη ζωή δεν είναι έχει καμιά σημασία στην εξίσωση αυτή.
Είναι πολλοί οι καλοθελητές οι οποίοι ρίχνουν την ευθύνη για το "ατύχημα",όπως σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, σε αμέλεια του ίδιου του εργαζόμενου. Δυστυχώς υπάρχουν και αφελείς εργαζόμενοι που υιοθετούν αυτό το σκεπτικό. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι είναι κατάκτηση της εργατικής τάξης ΟΛΑ ΤΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ να χαρακτηρίζονται "εργατικά ατυχήματα", με ό,τι σημαίνει αυτό για την ποινική ευθύνη και την αποζημίωση των θυμάτων και των οικογενειών τους. Και αυτό γιατί όλα τα "ατυχήματα" στην εργασία οφείλονται στην παραβίαση των κανόνων ασφαλείας, στην εντατικοποίηση και στην εξάντληση των εργαζομένων. Γι' αυτό όλα τα ατυχήματα στην εργασία είναι δολοφονίες των αφεντικών.

Να μην αφήσουμε όσα έχουμε κερδίσει με αγώνες να πάνε χαμένα.
Οργανωνόμαστε στους χώρους δουλειάς από τα κάτω, χωρίς εργατοπατέρες και τσιράκια των αφεντικών, για να απαιτήσουμε τα αυτονόητα: ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ωράρια και μεροκάματα, τήρηση των κανόνων ασφαλείας, καμία ανοχή στην αυθαιρεσία των αφεντικών. Ως την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση Θεσσαλονίκης

πηγή : https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=1821417204850292&id=1491160011209348