kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Μικροφωνική για την άμεση χορήγηση αδειών σε Δ.Κουφοντίνα και Κ.Γουρνά

Την Τρίτη 7/3 στις 17:00 θα γίνει μικροφωνικη για την υπόθεση μη χορηγήσεων αδειών Γουρνά και Κουφοντίνα, Καμάρα

Σχετικά με τις άδειες των Δ. Κουφοντίνα και Κ. Γουρνά

Εδώ και 15 χρόνια ο Δημήτρης Κουφοντίνας βρίσκεται φυλακισμένος στην απομόνωση της ειδικής πτέρυγας των φυλακών Κορυδαλλού. Εδώ και 7 χρόνια δικαιούται άδειες, όπως όλοι οι κρατούμενοι, βάσει της σωφρονιστικής νομοθεσίας. Όμως, ο Δημήτρης Κουφοντίνας δεν είναι ένας συνηθισμένος κρατούμενος. Με τη δράση του μέσα από την συμμετοχή του στην οργάνωση 17 Νοέμβρη αμφισβήτησε το μονοπώλιο της βίας του κράτους. Και όπως συμβαίνει κάθε φορά που διάφοροι αγωνιστές επιλέγουν να σπάσουν το μονοπώλιο της βίας του κράτους, έτσι και τώρα το κράτος τους τιμωρεί με εκδικητικό και παραδειγματικό τρόπο.

Όταν το κράτος καλείται να αντιμετωπίσει ανθρώπους που αμφισβητούν την ύπαρξή του και το μονοπώλιο της βίας που αυτό κατέχει -είτε μέσω των κοινωνικών αγώνων είτε επιλέγοντας τον ένοπλο αγώνα- διαλέγει αφενός την σκληρή καταστολή των αγώνων και αφετέρου τον «σωφρονισμό» των αγωνιστών. Οι ποινές των διωκομένων αγωνιστών εξυπηρετούν από την μια στην διακοπή της πολιτικής δράσης τους και από την άλλη τον παραδειγματισμό των υπολοίπων.

Γνωρίζουμε καλά ότι το κράτος πίσω από όλα τα κυβερνητικά του προσωπεία κρύβει την καταστολή ως μέσω διαχείρισης και χειραγώγησης της κοινωνίας. Ειδικά σε μια εποχή συνεχούς λεηλάτησης και υφαρπαγής του κοινωνικού πλούτου, όταν ο φόβος και η τρομολαγνεία δεν αρκούν και κομμάτια της κοινωνίας αντιστέκονται στην βαρβαρότητα, τότε έρχεται η καταστολή με Μ.Α.Τ., δικογραφίες, βασανισμούς σε αστυνομικά τμήματα, φυλακίσεις. Ακόμα και στις φύλακες όποιος αντιστέκεται, δεν ρουφιανεύει και δεν υποτάσσεται, κρατώντας στάση που συμβαδίζει με τις ιδέες και τις αξίες του, τότε τίθεται σε εφαρμογή ένα νέο νομικό πλαίσιο σε ένα ειδικό καθεστώς εξαίρεσης που στοχεύει στο να τους γονατίσει, στερώντας τους δικαιώματα που κατακτήθηκαν μετά από αγώνες εντός και εκτός φυλακής. Στην περίπτωση του Δημήτρη Κουφοντίνα, του ζητείται να υπογράψει δήλωση μετάνοιας ώστε να τσακιστεί η αντίσταση και η συνέπειά του στις αρχές και στις ιδέες του μετά από 15 χρόνια στις ειδικές συνθήκες κράτησης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσπάθειας φίμωσής του αποτελεί η ακύρωση της εκδήλωσης στην Νομική Σχολή Αθηνών, στην οποία θα παρέμβαινε τηλεφωνικά με σκοπό να αναδεχθεί το ζήτημα της στέρησης των αδειών του. Η εκδήλωση αυτή ακυρώθηκε μετά από τον αποκλεισμό της Νομικής με την παρουσία Μ.Α.Τ., ύστερα από εντολή της κοσμητείας της Σχολής και την απαγόρευση στον Δημήτρη Κουφοντίνα να παρέμβει τηλεφωνικά.

Και ενώ όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων δηλώνουν απερίφραστα πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, και πως όλοι οι κρατούμενοι αντιμετωπίζονται το ίδιο και σύμφωνα με το γράμμα του νόμου, η επικαλούμενη αυτή ισότητα ισχύει κατά περίπτωση. Η Δικαιοσύνη, τελικά, δεν είναι τυφλή, αλλά έχει επιλεκτική όραση. Δεν είναι ίδια η αντιμετώπιση που λαμβάνουν όσοι είναι οικονομικά ισχυροί με εκείνους που αντιστεκόμενοι στην κοινωνική αδικία, κηρύσσοντας πόλεμο στους κρατικούς μηχανισμούς που γεννούν την αδικία και τους νόμους που την υπερασπίζονται.

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας και ο Κώστας Γουρνάς (ο οποίος βρίσκεται και αυτός υπό καθεστώς στέρησης των αδειών του) δεν είναι βέβαια οι μόνοι στους οποίους το κράτος αρνείται εκδικητικά τις άδειες που δικαιούνται. Ενδεικτικά αναφέρουμε την περίπτωση του Νίκου Ρωμανού, ο οποίος δεν έχει λάβει ακόμη τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται για να παρακολουθεί κάποια μαθήματα της σχολής του. Η καταστολή, όμως, του κράτους δεν περιορίζεται μόνο στους φυλακισμένους. Στο στόχαστρό του μπαίνουν και οι οικογένειες των φυλακισμένων, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να εξοντώσει και ηθικά και ψυχολογικά τους κρατούμενους. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Αθηνάς Τσάκαλου (μητέρα των αδερφών Τσάκαλου), στην οποία επιβλήθηκε προφυλάκιση και κατ' οίκον περιορισμός, καθώς επίσης και του 6χρονου γιου της Πόλας Ρούπα και του Νίκου Μαζιώτη, ο οποίος κρατήθηκε για 4 μέρες σε ειδική ψυχιατρική πτέρυγα με απώτερο σκοπό την παράτυπη ανάκριση του.

Τασσόμενοι με τη μεριά των αγωνιζόμενων, των αντιστεκόμενων, των εξεγερμένων, δε θα πρέπει να αφήσουμε κανέναν μόνο του στα χέρια του κράτους. Στηρίζοντας τα δικαιώματα των κρατουμένων δε σημαίνει απαραίτητα και ιδεολογική ταύτιση μαζί τους (πολιτική σκέψη/δράση), αναγνωρίζουμε, όμως, τη θέση τους μέσα στο πολύμορφο ανταγωνιστικό κίνημα και η θέση αυτή είναι στην ίδια μεριά του οδοφράγματος με μας, τους εκμεταλλευόμενους και τους αγωνιζόμενους. Για αυτό το λόγο, λοιπόν, όταν μιλάμε για δικαιώματα των κρατουμένων μιλάμε για ζητήματα αξιοπρέπειας και η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη.

"Αν παλεύεις για μια κοινωνία ανθρωπιάς και αλληλεγγύης, δεν γίνεται να μην προσπαθείς από τώρα να προωθείς τα χαρακτηριστικά αυτής της κοινωνίας που ονειρεύεσαι"
- Απόσπασμα από το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ

ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ
Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ - Κ. ΓΟΥΡΝΑ

ΠΟΥ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΔΗΚΗΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΤΕΡΕΙ

Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος
Σχολείο
για τη μάθηση της ελευθερίας

Βασιλέως Γεωργίου & Μπιζανίου | sxoleio12.wordpress.com | librexe12o@gmaexil.com

πηγή : email που λάβαμε στις 2 Μάρτιος 12h

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ ΣΕ Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΚΑΙ Κ. ΓΟΥΡΝΑ | ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΚΑΜΑΡΑ 7/3 ΣΤΙΣ 17.00

O Δημήτρης Κουφοντίνας μέλος της Ε.Ο.17Ν, ο οποίος κρατείται από το το καλοκαίρι του 2002 στις ελληνικές φυλακές δικαιούται αδειοδότησης εδώ και 7 χρόνια. Για πολλοστή φορά που αιτήθηκε του δικαιώματος του δέχτηκε απορριπτική απάντηση από το αρμόδιο συμβούλιο, εξαιτίας πολιτικών τοποθετήσεων στο διαδίκτυο.
Η συγκεκριμένη κίνηση μόνο ως φρονηματική δίωξη μπορεί να εκληφθεί καθώς στην προκείμενη περίπτωση δεν συντρέχει κάποιος νομικός λόγος. Ο Κουφοντίνας δεν έχει κάποια πειθαρχική δίωξη ως κρατούμενος, έχει συμπληρώσει 8 χρόνια ποινής και δεν εκκρεμεί εις βάρος του κάποια ποινική διαδικασία σε βαθμό κακουργήματος.
Δεν τρέφαμε καμιά αυταπάτη περί αστικής δικαιοσύνης και των "δικαιωμάτων" της. Το κράτος έρχεται να αποδείξει ότι η δικαιοσύνη του είναι σαν τα φίδια, τσιμπά τους ξυπόλυτους. Το ποινικό δίκαιο αποτελεί μια καθεστωτική κατασκευή που θέτει στο στόχαστρο όσους αμφισβητούν την κυριαρχία του κράτους, ενώ παράλληλα θεσμικά του όργανα κόβουν και ράβουν νόμους προκειμένω να διευρύνουν την εξουσία του στην κοινωνία.
Μέσω της συγκεκριμένης υπόθεσης το κράτος παρουσιάζεται ως κληρονόμος αλλά και ως συνεχιστής της μετεμφυλιακής πραγματικότητας και δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο. Όση ρητορική και να ρίχνουν τα διάφορα παπαγαλάκια του, όση σπέκουλα και να κάνουν οι εντεταλμένοι σε υπηρεσία δημοσιογράφοι, οι απορριπτικές αποφάσεις έχουν εκδικητικό χαρακτήρα απέναντι στο ήθος του αγωνιστή, απέναντι σε όσους δεν μετανιώνουν, δεν αποστρατεύονται, δεν κάνουν δηλώσεις μετάνοιας και δεν αποκηρύσσουν τα πιστεύω τους.
Η φοβικότητα με την οποία αντιμετωπίζεται ο Κουφοντίνας πηγάζει από το μίσος που το κράτος τρέφει για όσους αμφισβητούν τα πλαίσια εξουσίας του. Το κράτος γνωρίζει καλά οτι στην συνείδηση της ελληνικής πραγματικότητας η φιγούρα του κλέφτη, του αντάρτη, του εχθρού της εξουσίας ασκούσε και θα ασκεί γοητεία. Ήταν και θα είναι συνδεδεμένη στην συνείδησή του αυτή η φιγούρα με το χαρακτήρα του κοινωνικού αγωνιστή. Η φοβικότητα του καθεστώτος πηγάζει από την κληρονομιά της ιστορικής του ύπαρξης, η οποία είναι συνυφασμένη με τα τανκ του Σκόμπυ το '44 και τις ναπάλμ των Αμερικάνων το '49.
Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός του ελληνικού κράτους έρχεται να θέσει σε ειδικό καθεστώς εξαίρεσης τον αγωνιστή Δ. Κουφοντίνα καθώς του αφαιρεί το δικαίωμα αδειοδότησης ως κρατούμενου και αυτό γιατί στην συνείδηση του κράτους οι πολιτικοί κρατούμενοι, οι αμετανόητοι είναι εν ενεργεία παραβατικοί, είναι εχθρός. Ένας εχθρός που ούτε καν να ακουστεί έχει δικαίωμα. Έτσι ο εσμός των ακαδημαϊκών «πατέρων» της νομικής κλείνει το μάτι στους ανθρωποφύλακες του Κορυδαλλού και το κράτος στέλνει τα σκυλιά του να περικυκλώσουν κτίρια, να αποκλείσουν αίθουσες και να ακυρώσουν εκδηλώσεις.
Το ίδιο καθεστώς εξαίρεσης έχει επιβληθεί στον Κ. Γουρνά μέλος του Ε.Α., ο οποίος στερείται το δικαίωμα αδειότησής του εκδικητικά. Εκδικητικά γιατί δεν επέλεξε να μετανιώσει και να αποκηρύξει. Δεν επέλεξε αυτός αλλά και τόσοι άλλοι να γίνουν χρήσιμοι στο σύστημα είτε μέσω της συνεργασίας είτε μέσω της κάμψης του φρονήματος και για μελλοντικούς παραδειγματισμούς. Αυτά λοιπόν οριοθετούν το ποιός παίρνει άδειες και ορίζουν τα κριτήρια της εφαρμογής των νόμων από το ίδιο το κράτος. Και αυτό γιατί πολύ απλά η εξουσία δεν λογοδοτεί, έχει το μαχαίρι αλλά έχει και το καρπούζι.Λογοδοτεί παρά μόνο λίγο πριν την ανατρέψουμε.
Όσο το κράτος και η κυβέρνηση της αριστεράς φανερώνονται ως κληρονόμοι της «εθνικής κολυμβήθρας» και των δηλώσεων μετάνοιας, όσο φανερώνεται οτι τα σύγχρονα δυτικά κουστούμια των εισαγγελέων και οι στολές του χωροφύλακα και του στρατοδίκη είναι από τον ίδιο ράφτη, τόσο εμείς έχουμε να προτάξουμε την δικιά μας κληρονομιά. Την κληρονομιά των τραγουδιών μας, του αγώνα και το βάρος να τους κοιτάς στα μάτια.

ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΤΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ.

ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΑΔΕΙΩΝ στους πολιτικούς κρατούμενους Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ ΚΑΙ Κ. ΓΟΥΡΝΑ.

Μικροφωνική Τρίτη 7/3 στις 17.00, Καμάρα.

Συλλογικότητα για τον κοινωνικό αναρχισμό «Μαύρο και Κόκκινο», μέλος της Αναρχικής Πολιτικής Οργάνωσης -Ο.Σ-

πηγή : https://maurokokkino1936.wordpress.com/2017/03/03/%ce%b1%ce%bc%ce%b5%cf%83%ce%b7-%cf%87%ce%bf%cf%81%ce%b7%ce%b3%ce%b7%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%b4%ce%b5%ce%b9%cf%89%ce%bd-%cf%83%ce%b5-%ce%b4-%ce%ba%ce%bf%cf%85%cf%86%ce%bf%ce%bd%cf%84%ce%b9%ce%bd%ce%b1-2/

Τρίτη 7/3, Θεσσαλονίκη: Μικροφωνική σχετικά με το κόψιμο αδειών φυλακισμένων επαναστατών

"….δηλώ υπευθύνως ότι ουδέποτε υπήρξα κομμουνιστής ούτε ευρέθην ποτέ εγγεγραμμένος εις ουδεμίαν οργάνωσην κομμουνιστικήν και κατά τας τελευταίας εκλογάς εψήφισα παράταξην εθνικόφρονα. Ως εκ τούτου ανήκω αποκλειστικώς εις την εθνικόφρωνα παράταξιν και είμαι και παραμένω ακραιφνής Έλλην πολίτης πιστός εις τας εθνικάς παραδόσεις και εις τα ιδανικά της πατρίδος… (δήλωση μετάνοιας, 1948)"

Η εισαγγελέας των φυλακών Κορυδαλλού και το πειθαρχικό συμβούλιο της φυλακής απορρίπτουν τις επανειλημμένες αιτήσεις για άδεια των πολιτικών τους αντιπάλων λόγω "μη σωφρονισμού τους" .

Ο αναρχικός Κώστας Γουρνάς, μέλος του Επαναστατικού Αγώνα δεν μπορεί να πάρει άδεια έπειτα από 5 χρόνια φυλακής, καθώς η αίτηση που έκανε απορρίφθηκε (έπειτα από 2 μήνες καθυστέρησης) από το συμβούλιο της φυλακής και παραπέμφθηκε στο συμβούλιο πλημμελειοδικών Πειραιά. Η αιτιολόγηση της απόρριψης βασίστηκε στο ότι ο σύντροφος δεν αποκήρυξε τον ένοπλο αγώνα. Με παρόμοιο τρόπο ο αγωνιστής Δημήτρης Κουφοντίνας, μέλος της 17Νοέμβρη, έγκλειστος εδώ και 15 χρόνια, από το 2011 ως σήμερα συνεχίζει να λαμβάνει απορριπτικές αποφάσεις στις αιτήσεις αποφυλάκισης του. Η αιτιολόγηση και εδώ η ίδια: ο σύντροφος κρίνεται για τις δημόσιες δηλώσεις του και για το ότι παραμένει πολιτικά ενεργός, για την αλληλεγγύη του σε άλλους διωκόμενους, για την επιλογή του να μην αποκηρύξει το παρελθόν του και την επιλογή του ένοπλου αγώνα. Την ίδια στιγμή, τρεις ακόμη αναρχικοί αγωνιστές, με αστείες δικαιολογίες, δεν παίρνουν τις άδειες που δικαιούνται. Πρόκεται για τους Γ. Καραγιαννίδη, Γ. Σαραφούδη και Φ. Χαρίση οι οποίοι, αν και έχουν συμπληρώσει το χρόνο κράτησης που απαιτείται για να πάρουν άδεια, βλέπουν τις αιτήσεις τους να απορρίπτονται είτε για ανύπαρκτες υποδικίες, είτε επειδή είναι «χρεωμένοι» σε άλλες φυλακές, αν και βρίσκονται στον Κορυδαλλό για πολλά χρόνια.

Η αναζήτηση πιστοποιητικού φρονημάτων μας φέρνει στο νου και πάλι τα χρόνια της Μακρονήσου, όπου όσοι δεν υπέγραφαν την δήλωση αποκήρυξης των "αντεθνικών οργανώσεων" γνώριζαν την εξορία, το καψόνι της ορθοστασίας, την φάλαγγα, τα νυχτερινά ντου, το κάψιμο με πυρωμένη μασιά, το καψόνι της πέτρας, το βασανιστήριο της δίψας…

Το καθεστώς εξαίρεσης που βιώνουν οι φυλακισμένοι αγωνιστές, με τις μακρόχρονες ποινές και τις συνεχείς διώξεις μέσα στις ειδικές αίθουσες του τρομοδικείου και ο εγκλεισμός τους σε ειδικά κελιά δεν είναι αρκετά για τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Με στόχο όχι μόνο την εξόντωσή τους αλλά και τον παραδειγματισμό των υπόλοιπων, εκτός των τειχών, αγωνιστών, διευρύνουν τις υπάρχουσες συνθήκες απομόνωσης, απορρίπτοντας τώρα και τις "νόμιμες" άδειες τους. Δυστυχώς, ο έλεγχος όμως δεν τελειώνει εδώ καθώς γνωρίζουμε καλά πως ακόμη κι αν οι αιτήσεις τους γίνουν κάποια στιγμή δεκτές, είναι πολύ πιθανό να έρθουν αντιμέτωποι με τον κατ' οίκον περιορισμό ή με την πιο ακραία μορφή επιτήρησης, το βραχιολάκι.

Η επίθεση που εξαπολύουν καθημερινά στους από τα κάτω κράτος και αφεντικά, επιβεβαιώνει πως στόχος τους είναι μόνο η προάσπιση των κερδών και της εξουσίας τους. Μπάτσοι, δικαστές και εισαγγελείς δικαιώνουν αφεντικά έναντι εργαζομένων που διεκδικούν, πραγματοποιούν πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, εφαρμόζουν νόμους που κάνουν αδύνατη για πολλούς την κάλυψη βασικών αναγκών, απελαύνουν και βασανίζουν χιλιάδες μετανάστες, ποινικοποιούν κάθε μορφή πάλης των εκμεταλλευόμενων και κρατούν αιχμάλωτους δεκάδες αγωνιστές.

Ο φόβος των από τα πάνω σχετικά με τους έγκλειστους συντρόφους αποτυπώνεται ως ο φόβος για "τέλεση παρόμοιων αδικημάτων", δηλαδή για συνέχιση του αγώνα. Ο φόβος μπροστά σε όσους διεκδικούν, οργανώνονται και πολεμούν, σε αυτούς που εναντιώνονται στην εξόρυξη χρυσού, στους μετανάστες που δεν δέχονται να ζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε όσους απεργούν και διεκδικούν από τα αφεντικά, σε όσους αρνούνται να πληρώσουν χαράτσια και εισιτήρια για μεταφορές, σε όσους καταλαμβάνουν άδεια σπίτια, σε όλους τους κατατρεγμένους που αρνούνται να δεχτούν το μονοπώλιο του κράτους και του κεφαλαίου στη βία. Σε όλους τους καταπιεσμένους που ξέρουν πως ο κόσμος της συλλογικής και ατομικής ελευθερίας, της οικονομικής ισότητας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, προϋποθέτει την ένοπλη αναμέτρηση με το κράτος, τον καπιταλισμό και τους μηχανισμούς τους.

Ο αγώνας των φυλακισμένων αγωνιστών για χορήγηση αδειών αποτελεί άλλη μια στιγμή πάλης για τη διεκδίκηση των αυτονόητων, για την προάσπιση των συμφερόντων των αγωνιζόμενων και ευρύτερα των καταπιεσμένων απέναντι στη χάρτινη τίγρη της εκμετάλλευσης, που καθώς καταρρέει, μας στερεί όλο και περισσότερα. Πρέπει να γίνει και θα γίνει υπόθεση που θα πάρουν στα χέρια τους όλες οι αγωνιζόμενες κοινότητες της τάξης μας.

ΑΜΕΣΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ Κ. ΓΟΥΡΝΑ, Δ. ΚΟΥΦΟΝΤΙΝΑ, Φ. ΧΑΡΙΣΗ, Γ. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ, Γ. ΣΑΡΑΦΟΥΔΗ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΙΤΗ 7/3 ΣΤΙΣ 17.00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1570055/