Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016 στις 23.00
Συγκέντρωση στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού & πορεία προς τις αντρικές
Κάλεσμα στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού/ Πορεία προς τις αντρικές
"Η φυλακή είναι ταξική συνθήκη και αφορά τους πάντες"
Η φυλακή είναι ταξική συνθήκη και αφορά τους πάντες. Ο εγκλεισμός και κάθε μορφή καταπίεσης δεν κρύβονται από τις γιορτινές φανφάρες του καπιταλισμού. Δεν ξεχνάμε τις/τους αιχμάλωτες/αιχμαλώτους της δημοκρατίας. Σπάμε με την αλληλεγγύη μας τη νεκρική σιωπή, που θέλει να επιβάλει το κράτος.Διεκδικούμε ορατότητα για τις/τους απομονωμένες/ους.
Εδώ και 4 χρόνια, αυτή η απομόνωση εντείνεται με την προσπάθεια αποκλεισμού του κινήματος από τις γυναικείες φυλακές.Γι' αυτό καλούμε στις 23:00 Σολωμού και Γρ.Λαμπράκη(γυναικείες φυλακές) και θα κατευθυνθούμε προς το Δημαρχείο στις 23:45, στις αντρικές φυλακές.
ΜΟΝΗ ΓΙΟΡΤΗ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΧΑΙΡΕΤΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
ΕΣΕΙΣ ΑΠ ΤΑ ΚΕΛΙΑ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΑΖΙ ΘΑ ΚΑΤΑΛΥΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ
23:00 ΓΥΝΑΙΚΕΙΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ
23:45 ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΝΤΡΙΚΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ-ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ
Μαχητική αυτοοργάνωση γυναικών για την κοινωνική απελευθέρωση
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ / Κάλεσμα αλληλεγγύης στις έγκλειστες και στους έγκλειστους την πρωτοχρονιά
Ο εγκλεισμός των καταπιεσμένων, των μη-παραγωγικών και των αντιστεκόμενων αποτελεί την μέγιστη μορφή καταστολής και ελέγχου της μάζας στην αστική κοινωνία. Ο εγκλεισμός όμως, ως συνθήκη, για τις γυναίκες υπάρχει και προεκτείνεται πέρα από τον θεσμό της φυλακής και των κέντρων κράτησης.
Τα γυναικεία σώματα υπήρχαν και υπάρχουν έγκλειστα και απομονωμένα στα στενά πλαίσια της οικίας και της ευρύτερης οικογενειακής ιδιοκτησίας. Καθηλωμένα σ' αυτή την θέση και αποκομμένα μεταξύ τους, ως μάνες, υπηρέτριες και σεξουαλικά υποκείμενα, αποτελούν ένα αόρατο σκλαβωμένο υπόστρωμα εργασίας, που μάλιστα ανά περιόδους και τόπους έχει γίνει και γίνεται αντικείμενο ανταλλαγής μεταξύ οικογενειών. Η αόρατη εργασία τους, επέτρεψε στους άνδρες να βγουν μπροστά ως κοινωνικά-πολιτικά υποκείμενα. Σε πολλές περιπτώσεις οι πιο πάνω καταστάσεις ίσχυαν και ισχύουν ασχέτως ταξικής προέλευσης ή εθνικής καταγωγής.
Όσον αφορά το καθεστώς φυλάκισης των γυναικών, σήμερα, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά άμεσα συνδεδεμένα με το φύλο τους. Η μεταχείριση και καταστολή τους περιλαμβάνει κολπικούς ελέγχους, σεξουαλικές παρενοχλήσεις και εικονικούς ή κανονικούς βιασμούς από τους άντρες ανθρωποφύλακες, αποβολές για τις εγκύους ή και μεγάλωμα των παιδιών τους μέσα στα κελιά. Παρά το σκληρό καθεστώς κράτησης, οι φωνές και οι αγώνες των γυναικών μένουν εξαφανισμένοι από το δημόσιο πεδίο.
Οι πιο πάνω συνθήκες δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο όταν η έγκλειστη γυναίκα είναι μετανάστρια, πόσο μάλλον χωρίς χαρτιά. Οι έγκλειστες μετανάστριες σε μια εθνοκρατική κοινωνία δεν έχουν την δυνατότητα διεκδίκησης των βασικών, αφού η κοινωνικό-πολιτική τους υπόσταση είναι εκμηδενισμένη. Όλα τα πιο πάνω δεν είναι απλά μια γενική και αόριστη κατάσταση. Οι έγκλειστες, βασανισμένες και νεκρές έχουν όνομα και εμείς έχουμε μνήμη. Οι συνθήκες όπως και ο ίδιος ο θεσμός της φυλακής έχει συγκεκριμένους πολιτικούς υπεύθυνους, συγκεκριμένες ιστορικές καταβολές και υπάρχει λόγω της δικής μας αδυναμίας να τον καταστρέψουμε και να χτίσουμε κοινότητες που θα τον καθιστούν άχρηστο και εχθρικό.
Οι φυλακισμένες στα κελιά της Ελληνικής δημοκρατίας έχουν δώσει αγώνες και μετράν νεκρές, όπως την Κατερίνα Γκιουλιώνη, που δολοφονήθηκε στις 18 Μαρτίου του 2009 κατά την εκδικητική της μεταγωγή, αφού είχε πρωτοστατήσει στους αγώνες για τα δικαιώματα των φυλακισμένων γυναικών και ανηλίκων. Η Σάννα Ταλέμπ και πολλές μετανάστριες οδηγήθηκαν σε πολυήμερες απεργίες πείνας για την απελευθέρωση τους και για την αλλαγή των συνθηκών που επικρατούν στο κέντρο κράτησης του Ελληνικού, όπου και βρίσκονται κλειδωμένες και βαφτισμένες παράνομες από το κράτος χωρίς καμιά κατηγορία.
Οι πιο πάνω αγώνες συνεχίζονται αμείωτα και σήμερα, όπως αμείωτη συνεχίζεται η τυραννική συνθήκη, που επιβάλλουν οι στρατηγοί της ΕΛ.ΑΣ. απ' την Π. Ράλλη αφού ούτε επισκεπτήρια δεν επιτρέπουν πλέον από τους αλληλέγγυους/ες στις μετανάστριες .Ούτε καν από τις ίδιες τις αποφυλακισμένες.
Η φυλάκιση είναι μια συνθήκη, που απειλεί τους αγώνες της κοινωνικής βάσης και τις αντιστάσεις των ατόμων, διότι αποτελεί μηχανισμός τιμωρίας και διαχείρισης των ανυπόταχτων. Ανάμεσα στους ανυπόταχτους και στις ανυπόταχτες είναι η 22χρονη Ρομά και η 17χρονη φίλη της που βρίσκονται στις φυλακές της Κορίνθου επειδή η πρώτη, προστατεύοντας το σώμα της και την φίλη της, μαχαίρωσε στην καρδιά 46χρονο επιχειρηματία ο οποίος της επιτέθηκε φραστικά και σεξουαλικά επειδή του είχε αρνηθεί σεξ επί πληρωμής Οι δικαστές τις φυλάκισαν γιατί αμφισβήτησαν έμπρακτα την πατριαρχική βία. Ανάμεσα στους ανυπόταχτους και στις ανυπόταχτες είναι σύντροφοι και συντρόφισσες, πολιτικά κρατούμενες/οι, αιχμάλωτοι της αστικής δημοκρατίας, διότι επέλεξαν να αναλάβουν ευθύνη της πολιτικής τους ταυτότητας, διότι επέλεξαν συνειδητά να συγκρουστούν με το κράτος και τους εκτελεστές αυτής της δυστοπίας.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
Παραμονή πρωτοχρονιάς καλούμε σε παρουσία και στήριξη έξω από τους χώρους εγκλεισμού των κρατουμένων.
Συγκεκριμένα,
-Καλούμε στο μπλοκ της συλλογικότητας « Μαχητική Αυτοοργάνωση των Γυναικών για την Κοινωνική Απελευθέρωση» 23:00 Σολωμού και Γρ.Λαμπράκη(γυναικείες φυλακές) όπου μετά θα κατευθυνθούμε με πορεία προς το Δημαρχείο στις 23:45, στις αντρικές φυλακές.
- Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα από «Αλληλέγγυοι/ες κρατουμένων στα νότια», καλούμε σε προσυγκέντρωση στις 23.00, μετρό Ελληνικού για να κατευθυνθούμε έξω από το κέντρο κράτησης μεταναστριών του Ελληνικού.
Αναρχική Συλλογικότητα Μαύρο-Πολύχρωμο
Εγχείρημα του χώρου πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1567369/