Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2016 στις 13.30
Διαδήλωση ενάντια στον υποκατώτατο μισθό και την υποτίμηση της εργασίας μας
''Καλούμε φοιτητικούς συλλόγους, εργατικά σωματεία, συνελεύσεις γειτονιάς, συλλογικότητες και κάθε συνάδελφο-συναδέλφισσα από τους χώρους δουλείας και τις σχολές σε διαδήλωση ενάντια στον υποκατώτατο μισθό και την γενικότερη υποτίμηση της εργασίας μας. Οι εχθροί μας είναι εδώ και δεν πρόκειται να τους αφήσουμε ήσυχους!''
πηγή : email που λάβαμε στις 12 Δεκέμβριος 04h
Καμία σκέψη για νέο αντεργατικό νομοσχέδιο. Συμμετοχή στη πορεία ενάντια στον υποκατώτατο μισθό, στα Χαυτεία στις 13:30.
Κυβέρνηση και εργοδότες το τελευταίο διάστημα, προσπαθούν λυσσαλέα να σαρώσουν ό,τι έχει απομείνει σε επίπεδο εργασιακών δικαιωμάτων. Το νέο νομοσχέδιο- έκτρωμα επιβάλλει την πλήρη υποτίμηση της αξίας της εργατικής δύναμης και την υποβάθμιση της ζωής της εργατικής τάξης. Τα αφεντικά τα τελευταία χρόνια της «κρίσης», με πρόσχημα την μείωση της κερδοφορίας τους, έχουν ξεσαλώσει στις πλάτες των εργαζομένων. Η ελαστική και μαύρη εργασία έχει γίνει βασική σχέση για πολλούς/ες από εμάς, εργασιακά δικαιώματα έχουν χαθεί, η συνδικαλιστική δράση καταστέλλεται, μισθοί και ασφαλιστικά δικαιώματα έχουν πάει περίπατο ενώ οι συλλογικές συμβάσεις είναι ανάμνηση από το παρελθόν.
Όλα τα παραπάνω το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο έρχεται να τα νομιμοποιήσει. Μαζί με άλλα καταστροφικά μέτρα για τους/τις εργάτες/ριες, όπως ο υποκατώτατος μισθός για κάθε νεοπροσλαμβανόμενο/η. Μέχρι σήμερα υπήρχε ο υποκατώτατος μισθός των νέων κάτω των 25, ο οποίος θεσπίστηκε το 2010 και με τις αλλαγές του 2012, κάθε εργαζόμενος/η στα ηλικιακά όρια δικαιούται 410 ευρώ καθαρά. Το νέο νομοσχέδιο προβλέπει την αλλαγή του νόμου και εφαρμογή του για κάθε νεοπροσλαμβανόμενο/η ανεξάρτητα ηλικίας. Από εκεί που είχαμε μισθούς-χαρτζιλίκι για τους/τις νέους/ες τώρα θα έχουμε για το σύνολο της εργατικής τάξης που προσλαμβάνεται ύστερα από ανεργία.
Είναι ανάγκη ζωτικής σημασίας να μην επιτρέψουμε τόσο τη ψήφιση όσο και την εφαρμογή του αντεργατικού νομοσχεδίου που ετοιμάζουν. Αρκετά έβγαλαν τα αφεντικά από την ασταμάτητη εδώ και χρόνια υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης. Πρέπει να βάλουμε φρένο στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, παλεύοντας για ζωή και εργασία με αξιοπρέπεια. Μισθούς, συντάξεις και συμβάσεις στο ύψος των αναγκών μας, συνθήκες εργασίας υγιεινές και ασφαλείς που δεν θα κοστίζουν τη ζωή μας(βλ. δολοφονία συναδέλφισσας στα Everest, δολοφονίες στα ΕΛΠΕ, κλπ), συνδικαλιστικά δικαιώματα και ασφάλιση.
Σε κάθε χώρο εργασίας, κάθε αμφιθέατρο και κάθε γειτονιά να οργανώσουμε την αυτοάμυνα της τάξης μας. Να μπλοκάρουμε κάθε προσπάθεια για περεταίρω υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας. Παίρνοντας τον αγώνα στα χέρια μιας να αγωνιστούμε ενάντια στην αντεργατική πολιτική αφεντικών και κράτους, οργανώνοντας τις αντιστάσεις μας γύρω από τα συμφέροντα και τις ανάγκες μας.
Σε αυτό το πλαίσιο η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε συμμετέχει και καλεί στη πορεία ενάντια στον υποκατώτατο μισθό και την υποτίμηση της εργασίας μας, το Σάββατο 17/12 στις 13:30 στα Χαυτεία (Σταδίου και Αιόλου).
-Να μπλοκάρουμε τον αντεργατικό νομοσχέδιο.
-Επαναφορά των Συμβάσεων με αυξήσεις στους μισθούς και μείωση στο χρόνο εργασίας.
-Ίσα δικαιώματα για τους/τις εκτός παραγωγής εργαζόμενους/ες. Να συνυπολογίζεται η ανεργία ως εργάσιμος χρόνος.
-Να εμποδίσουμε την ελαστική εκμετάλλευση και τη μαύρη εργασία.
Στήριξη της κίνησης των Ελευθεριακών Σχημάτων και Αυτόνομων σχημάτων ΕΜΠ, ΣΑΚΤΧ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΤΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ
ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ- ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Καθώς τα τελευταία ψήγματα κοινωνικής συναίνεσης εξαφανίζονται και οι αυταπάτες για κάλυψη των κοινωνικών αναγκών μέσα σε έναν «εξανθρωπισμένο καπιταλισμό» καταρρέουν. Η αριστερή διακυβέρνηση προχωράει τις διαδικασίες κρατικής και καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης, χωρίς τα φτιασιδώματα του πρώτου καιρού και βασιζόμενη όλο και περισσότερο στην ισχύ των κατασταλτικών μηχανισμών, με την εφαρμογή αντικοινωνικών μεταρρυθμίσεων και την εξαγγελία νέων που πλήττουν όλο και περισσότερο τα πιο φτωχά και καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα.
Τις ήδη σκληρές συνθήκες που επικρατούν στα κάτεργα της μισθωτής εργασίας έρχεται να επιβαρύνει μια σειρά μέτρων - όπως η περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού και η επαναφορά τύποις των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας χωρίς να κατοχυρώνουν κανένα εργασιακό δικαίωμα- που όχι μόνο εντείνει σε ακραίο βαθμό την εκμετάλλευση χιλιάδων εργαζόμενων αλλά σε συνδυασμό με τον διαρκή εκβιασμό της ανεργίας δημιουργεί ασφυκτικές και οριακές συνθήκες επιβίωσης για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού. Αντιθέτως, τα προνόμια των αφεντικών διασφαλίζονται με κάθε τρόπο με την απελευθέρωση των απολύσεων, την ενεργοποίηση της δυνατότητας του λοκ άουτ- της ανταπεργίας δηλαδή από τη μεριά των εργοδοτών- και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας ως μέσο αγώνα με τη θέσπιση μιας σειράς ειδικών προΰποθέσεων για την κήρυξή της. Επίσης δίνεται η δυνατότητα στον εργοδότη να μην πληρώνει τους απεργοσπάστες αν αυτοί δεν καταφέρουν να εργαστούν- ωθώντας τους έτσι σε βίαιες αντιπαραθέσεις με απεργούς ώστε να σπάσουν την απεργία- εντείνοντας έτσι φαινόμενα κοινωνικού αυτοματισμού και προωθώντας τη δημιουργία εργοδοτικών στρατών. Όλα τα παραπάνω παρουσιάζονται εντέχνως ως οι πιο βιώσιμες και επιστημονικά τεκμηριωμένες πολιτικές επιλογές οι οποίες εκπονήθηκαν από μια «επιτροπή σοφών», αντίστοιχη με αυτή που είχε δημιουργηθεί για την αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, η οποία δεν αποτελεί στην ουσία τίποτε άλλο από ένα τεχνοκρατικό συμβούλιο της τρόικας. Πέρα από τον προφανή στόχο της εντατικοποίησης της εκμετάλλευσης, τα καινούργια μέτρα στοχεύουν παράλληλα στην εξουδετέρωση των όποιων κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων ορθώνονται, στο χτύπημα και της παραμικρής αγωνιστικής δυνατότητας και πρωτοβουλίας με απώτερο σκοπό την πλήρη πειθάρχηση των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμέων και την καθυπόταξή τους σε ένα μοντέλο «ευέλικτης», σκληρής και πειθαρχημένης εργασίας.
Παράλληλα, το ελληνικό κράτος στο πλαίσιο των συμφωνιών του με την Ε.Ε, το Δ.Ν.Τ και την Ε.Κ.Τ συνεχίζει τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης μέγαλου μέρους του δημόσιου πλούτου και των υποδομών- με την ένταξη στο λεγόμενο «υπερταμείο» σχολικών κτιρίων, νοσοκομείων, δρόμων, συγκοινωνιών, ελέυθερων χώρων- καθώς και φυσικών πόρων όπως το νερό με την επικείμενη πώληση της ΕΥΔΑΠ και η ενέργεια με την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Ανοίγοντας τον δρόμο στην πλήρη εμπορευματοποίησή τους με το πέρασμά τους στα χέρια πολυεθνικών εταιριών που μπροστά στην αύξηση της κερδοφορίας τους αδιαφορούν πλήρως για τις κοινωνικές ανάγκες και την κάλυψή τους.
Ταυτόχρονα όμως δεν έχουμε καμία διάθεση να υπερασπιστούμε το προηγούμενο κρατικό μοντέλο διαχείρισης όλων αυτών των αγαθών, απαραίτητων σε μεγάλο βαθμό για την αξιοπρεπή διαβίωση της κοινωνίας, καθώς η προσβασιμότητα σε όλους, ο ελεύθερος και δημόσιος χαρακτήρας τους μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με την κοινωνικοποίησή τους, με τη διαχείρισή τους δηλαδή από αυτοοργανωμένες και οριζόντιες κοινωνικές και ταξικές δομές.
Μόνο μιια τέτοια ριζική κριτική στο σύνολο του κρατικού και καπιταλιστικού κόσμου, των «αξιών» του, των παραγωγικών και καταναλωτικών του μοντέλων καθώς και στη λογική της εξατομίκευσης και της ανάθεσης μπορεί να δώσει μια πραγματικά ανατρεπτική και αγωνιστική διέξοδο σε όσους υφίστανται την πιο άγρια εκμετάλλευση και καταπίεση.
Απέναντι στη διαρκή υποτίμηση της ίδιας μας της ζωής, απέναντι στις ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης, κοινωνικού αποκλεισμού, φτώχειας και ανέχειας που επιβάλλουν και διαρκώς εντείνουν το κράτος, τα αφεντικά και οι διεθνείς πολιτικοί και οικονομικοί μηχανισμοί εξουσίας είναι απαραίτητο το ξεπέρασμα κάθε απογοήτεσυης, αδράνειας και ηττοπάθειας. Να αγωνιστούμε συλλογικά και να σαμποτάρουμε στην πράξη κάθε αντικοινωνικό σχεδιασμό των κυρίαρχων, όπως δεκάδες αγωνιζόμενοι κατάφεραν πρόσφατα αποτρέποντας πλειστηριασμούς σπιτιών.
Μπροστά στο δυστοπικό μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κυρίαρχοι να οργανωθούμε αδιαμεσολάβητα και αντιιεραρχικά και να παλέψουμε για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης. Έναν κόσμο φτιαγμένο από τους εκμεταλλευόμενους, τους καταπιεσμένους, τους «από τα κάτω» της κοινωνίας που μπορούν να τον φτιάξουν γνωρίζοντας τις πραγματικές κοινωνικές ανάγκες.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
*Στηρίζουμε την κίνηση των Ελευθεριακών Σχημάτων και Αυτόνομων σχημάτων ΕΜΠ, για την διαδήλωση ενάντια στον υποκατώτατο μισθό και την υποτίμηση της εργασίας μας
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1566797/