kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Απεργιακη συγκεντρωση πορεια

ΜΕ ΟΡΓΑΝΩΣΗ & ΑΓΩΝΕΣ ΕΡΓΑΤΩΝ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΟΝ ΤΣΑΜΠΟΥΚΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Άλλη μια χρονιά που μας έφερε αντιμέτωπους με πολιτικές ακραίας λιτότητας και υποτίμησης της εργασίας και των ζωών μας πλησιάζει προς το τέλος της και, σχεδόν εθιμοτυπικά πλέον, κηρύσσεται 24ωρη πανελλαδική απεργία από τη γραφειο-κρατική ΓΣΕΕ. Μια απεργία που ενορχηστρώνεται από επαγγελματίες συνδικαλιστές, με σκοπό να εκτονώσει τη συσσωρευμένη οργή της τάξης μας και να επισφραγίσει έναν ακόμα κύκλο ολομέτωπης επίθεσης από αφεντικά και κράτος.

Η αυτοαποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση, συνεχίζοντας το έργο των προκατόχων της, όχι μόνο διατηρεί τους μισθούς στα πλέον εξευτελιστικά επίπεδα, αλλά αποβλέπει στην περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού -ανάλογου πλέον της εργασιακής εμπειρίας του καθενός- που διασπά τους εργαζόμενους σε παλιούς και νέους (παρότι βέβαια η εκμετάλλευση παραμένει ίδια για όλους). Την ίδια στιγμή μειώνονται ή καταργούνται επιδόματα, δώρα -13ος και 14ος μισθός- και ένσημα και η θεμελίωση σύνταξης μοιάζει με άπιαστο όνειρο, ενώ, όσοι ήδη την εισπράττουν, τη βλέπουν μέρα με τη μέρα να συρρικνώνεται μαζί με όλα τα υπόλοιπα. Σε αυτά έρχονται να προστεθούν -με πρόφαση τις ευρωπαϊκές πιέσεις και διαπραγματεύσεις- η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, η απελευθέρωση των απολύσεων και ο περιορισμός των εναπομείναντων συνδικαλιστικών ελευθεριών, παράλληλα με τη θέσπιση της ανταπεργίας (lock out) των αφεντικών.

Όσον αφορά συγκεκριμένα τον κλάδο μας, είναι προφανές ότι δε χρειαζόταν το ξέσπασμα και βάθεμα της κρίσης προκειμένου να βιώσουμε τη μαύρη, ανασφάλιστη ή ημι-ανασφάλιστη και επισφαλή εργασία, την πτώση των μεροκάματων, την εξευτελιστική εκμετάλλευση μας από τα αφεντικά, την τρομοκρατική απειλή της απόλυσης ειδικά όσων αντιστέκονται στους χώρους εργασίας. Τόσα χρόνια ήταν κοινό μυστικό, ενώ άλλο τόσο κοινή ήταν και εξακολουθεί να είναι η άγνοια πολλών εργαζομένων στον κλάδο όσον αφορά τα «αυτονόητα» μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Σήμερα λοιπόν που τα παραπάνω φαινόμενα είναι πιο έκδηλα από ποτέ, που το οχτάωρο έχει πάψει να είναι αυτονόητο, που τα ωράρια και η δουλειά μας ελαστικοποιούνται παράλληλα με το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές και οι διεκδικήσεις μας διώκονται από εργοδοσίες και κρατικούς μηχανισμούς, επιλέγουμε να κατεβούμε στο δρόμο γιατί πιστεύουμε ότι οι απεργίες είναι μια αφορμή να συναντηθούμε με συναδέλφους έξω από τους εργασιακούς χώρους αλλοτρίωσης και εκμετάλλευσης, να μοιραστούμε βιώματα και εμπειρίες και να οργανωθούμε ταξικά ώστε να υπερασπιστούμε τα εργατικά μας συμφέροντα.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η απεργία είναι η κατάληξη μιας μακράς και χρονοβόρας διαδικασίας αγωνιστικών και συχνά βίαιων κινητοποιήσεων της εργατικής τάξης ενάντια στα αφεντικά και τα τσιράκια τους και γι' αυτό στις απεργίες συμμετέχουμε συλλογικά, ξεπερνώντας διαχωρισμούς με βάση το πόστο, το φύλο και την καταγωγή που επιβάλλονται από τα αφεντικά μας και προτάσσοντας την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων (ανεξαρτήτως κλάδου), απεργών ή μη. Επιθυμούμε να ξαναδώσουμε στην απεργία το πραγματικό της νόημα, όχι μόνο με το μπλοκάρισμα της παραγωγής (μέσω της αποχής από τη δουλειά), αλλά και με το μπλοκάρισμα της κατανάλωσης την ημέρα αυτή, εκφράζοντας και έμπρακτα τη στήριξή μας σε όσους δεν μπορούν να απεργήσουν.

Στεκόμαστε απέναντι στο συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΠΑΜΕ, θεωρώντας ότι οι εργατικοί αγώνες ξεκινούν από εμάς τους ίδιους τους εργαζόμενους και όχι από αντιπροσώπους που συνήθως συμβάλλουν στην αφομοίωση των διεκδικήσεων μας. Στα πλαίσια αυτά, έχουμε επιλέξει να συμμετέχουμε στο Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας. Πρόκειται για σωματείο βάσης, που σημαίνει ότι λειτουργεί με τακτικές γενικές συνελεύσεις, οι οποίες αναγνωρίζονται ως το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και στις οποίες συμμετέχουν όλοι ισότιμα, αντιεραρχικά, και μακριά από τη λογική της ανάθεσης. Είναι ανοιχτό σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου, εκτός φυσικά από αφεντικά, προϊστάμενους, φασίστες και αυτούς που προσπαθούν να αντλήσουν ψήφους ή οποιαδήποτε υπεραξία για το κομματικό τους μαγαζί.

Πέμπτη 8/12 (και για όλη τη μέρα), όπως και σε κάθε απεργία, ΟΥΤΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΥΤΕ ΠΕΛΑΤΕΣ!

Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων & λοιπών εργαζομένων στον

κλάδο του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας

Τηλέφωνο: 6949745078

E-mail: swmaexteioservexitorwn@yexahoo.gr

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ

Για τους εργαζόμενους που χάνουν τις δουλειές τους, που πετιούνται στο δρόμο, χωρίς αποζημίωση, χωρίς φροντίδα, χωρίς μέλλον.

Για τους εργαζόμενους που χάνουν και τη ζωή τους ακόμα στις δολοφονίες που οι θύτες ονομάζουν "εργατικά ατυχήματα".

Για τα εκατομμύρια των νέων ανέργων που συνωστίζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ για ένα επίδομα πείνας.

Για τους χιλιάδες που εγκαταλείπουν τη χώρα για να ψάξουν ένα αβέβαιο μέλλον στο εξωτερικό.

Για τους χιλιάδες δολοφονημένους μετανάστες στα αφιλόξενα νερά του Αιγαίου.

Για τους χιλιάδες φυλακισμένους μετανάστες στα κολαστήρια που οι πολιτισμένοι εξουσιαστές, 'Ελληνες και Ευρωπαίοι ονομάζουν hotspot και εμείς σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Για τους δεκάδες δολοφονημένους ντόπιους και μετανάστες από την κρατική ή παρακρατική τρομοκρατία, από δολοφόνους με στολή αλλά και δολοφόνους χωρίς στολή μα με τον μαίανδρο της Χρυσής Αυγής.

Για τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που ξεσπάνε, έξω και ενάντια στον υποταγμένο εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Για τον αγωνιστές στο δάσος των Σκουριών που δίνουν αγώνα για όλους μας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και τον καρκινογόνο αμίαντο.

Για τον αγώνα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, που ζωγραφίζει ένα μέλλον διαφορετικό με εργασία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση.

Για τους αγώνες στον επισιτισμό, ενάντια στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα της νέας γενιάς εργαζομένων, από το Rolling Burger μέχρι τον φούρνο του Λάμπρου, που αντιστέκονται στη βία των αφεντικών.

Για τους αγώνες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ενάντια στις "λευκές νύχτες" και τις "μαύρες μέρες" που μας ετοιμάζουν.

Για τους αγωνιστές που αντιστέκονται στο ξεπούλημα του νερού, της ΕΛΒΟ, του λιμανιού από την σκοπιά των κοινωνικών αναγκών ενάντια στον συντεχνιασμό και τα μικροπολιτικά συμφέροντα.

Για τις καταλήψεις στέγης και αλληλεγγύης στους μετανάστες που όρθωσαν το ανάστημα τους ενάντια στα συμφέροντα κράτους και εκκλησίας, και το πλήρωσαν με δικαστήρια και καταδίκες.

Για τους αγωνιστές που δεν βολεύτηκαν στο "άνοιγμα" της ΕΡΤ και αντιστέκονται στον φασιστικό και εθνικιστικό "μονόδρομο" των ΜΜΕ.

Για τις εκατοντάδες άδικες καταδίκες, αγωνιστών, εργαζομένων και ανέργων από το καλολαδωμένο δικαστικό σύστημα.

Για τους νόμους και τα μνημόνια που πέρασαν αλλά και τους νόμους και τα μνημόνια που ετοιμάζουν, με απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.

Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε ξανά στους δρόμους!

Για να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέτωπο αγώνα, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, εθνικό και υπερεθνικό.

Για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, με ανεξαρτησία από τους επίσημους φορείς της υποταγής, με αυτοδιαχείριση και εργατικό έλεγχο, με μαχητικές απεργίες και αγώνες μέχρι τη νίκη.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΧΑΣΕΙ

Συγκέντρωση και πορεία Τρίτη 6/12, 8 χρόνια από τη δολοφονία του δικού μας Αλέξη.

Ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία από την ΚΑΜΑΡΑ, την ημέρα της απεργίας Πέμπτη 8/12 στις 10 το πρωί, με επιστροφή στην Καμάρα.

Συγκέντρωση ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, Κυριακή 11/12 12 το πρωί, Αριστοτέλους & Τσιμισκή.

ΝΕΑ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ

ΤΡΙΤΗ 13 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 18.00, ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΕΡΤ3, ΑΓΓΕΛΑΚΗ.

ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ & ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

πηγή : http://karavaniagona.blogspot.gr
πηγή : email που λάβαμε στις 3 Δεκέμβριος 08h

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΟΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ

Μέσα στο επόμενο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προετοιμάζει την αλλαγή του νόμου που αφορά εργασιακά ζητήματα. Συγκεκριμένα όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να ψηφίσει στην βουλή την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, την κατάργηση όλων των επιδομάτων και του 13ου και 14ου μισθού. Την στιγμή που η εργατική τάξη τάξη πλήττεται από τις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης, με την ανεργία και την οικονομική ανέχεια να γίνεται κομμάτι της καθημερινότητάς μας, οι ντόπιοι και Ευρωπαίοι καπιταλιστές προγραμματίζουν την επιβολή κι άλλων μέτρων που θα κάνουν ακόμη πιο δύσκολη την επιβίωσή μας. Το σκηνικό γνωστό σε όλους…1ο μνημόνιο, 2ο μνημόνιο, 3ο μνημόνιο, νέος ασφαλιστικός νόμος, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά και περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού (δηλαδή κάτω από 586ευρώ μεικτά για άνω των 25 και κάτω από 511 για κάτω των 25).

Τώρα ήρθε η ώρα χωρίς περιστροφές και προσχήματα να στοχεύσουν στην αποδυνάμωση όλων αυτών που έχουν το θάρρος και βγαίνουν στο δρόμο, όλων αυτών που απεργούν ή διεκδικούν από τα αφεντικά τα αυτονόητα. Να ψηφίσουν νόμους για να νομιμοποιήσουν τις αυθαιρεσίες των αφεντικών, δίνοντάς τους μάλιστα το δικαίωμα να στραφούν εναντίον μας αν απεργήσουμε.

Συγκεκριμένα τι θέλουν να περάσουν…

1. Η απόφαση για απεργία θα πρέπει να παίρνεται από το 50+1% των μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων (ως τώρα ίσχυε το 50+1% των παρόντων μελών)

1. Η νομιμοποίηση - επαναφορά του λοκ αουτ

1. Η αύξηση του χρόνου που πρέπει να ενημερώνεται ο εργοδότης για την απεργία σε 48ώρες (ως τώρα ίσχυε η προειδοποίηση μέσα σε 24ώρες).

1. Καταργείται η προστασία του ενός χρόνου μετά τη λήξη της θητείας του συνδικαλιστή, ενώ μειώνονται οι μέρες αδείας για συνδικαλιστικούς λόγους, τα άτομα που τις δικαιούνται αλλά και οι αμειβόμενες άδειες

Τα σωματεία και τα διακαιώματα που παρέχονται στα μέλη τους αποτελούν κεκτημένα του εργατικού κινήματος και δεν μπορούν με έναν νόμο να εξαφανιστούν! Ο νέος συνδικαλιστικός νόμος πιθανώς να χτυπά και κάποιους βολεμένους εργατοπατέρες που εδρεύουν στο ΕΚΘ και στις μαλακές καρέκλες της ΓΣΕΕ που αρέσκονται να συνδιαλέγονται και να ξεπουλάν τα πάντα σε επιχειρηματίες και κάθε είδους εργοδότες. Αυτοί δεν μας ενδιαφέρουν. Ο νόμος αυτός χτυπάει όλους όσους επιλέγουν να λύσουν συλλογικά τα εργασιακά τους προβλήματα. Όσους δεν αντέχουν την εργασιακή τρομοκρατία και σκέφτονται να οργανωθούν απέναντι στα αφεντικά, όσους/ες σκέφτονται να απεργήσουν ή να ζητήσουν δεδουλευμένα και υπερωρίες μέσα από τα σωματεία τους.

Εμείς παλεύουμε για την ύπαρξη σωματείων που επιτρέπουν την συμμετοχή και την λήψη απόφασης από όλους/όλες. Το δικαίωμα στην απεργία και η απόφαση για υλοποίηση της αφορά τον κάθε εργαζόμενο/η και αποτελεί το μόνο μέσο πίεσης απέναντι στα αφεντικά μας γι' αυτό και οφείλει να λαμβάνεται συλλογικά, μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των σωματείων.

Η μη εφαρμογή ενός τέτοιου νόμου αποτελεί διακύβευμα για την ίδια την ύπαρξή μας, εφόσον ακυρώνει βασικά εργατικά δικαιώματα όπως της απεργίας και της νόμιμης υπόστασης των συλλογικών οργάνων των εργατών. Κάτι τέτοιο όμως δεν πρόκειται να μας εμποδίσει να συνεχίσουμε τους αγώνες μας, γιατί η συνέλευσή μας αποτελεί το μόνο όργανο λήψης αποφάσεων και μόνο μέσα από αυτήν ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ θα ορίζουμε το πως θα οργανωνόμαστε και πως θα παλεύουμε για τα εργασιακά μας συμφέροντα! Λειτουργώντας ισότιμα, χωρίς ιεραρχία, χωρίς από τα πάνω πατρονάρισμα, με μόνο ζητούμενο την υπεράσπιση των εργατικών συμφερόντων, θα συνεχίσουμε να αποφασίζουμε συλλογικά τις κινήσεις μας για να πάρουμε πίσω όσα μας κλέβουν τα αφεντικά.

Ενάντια στην ποινικοποίηση των σωματείων και των αγώνων μας

Να εμποδίσουμε τις ομαδικές απολύσεις και τις μειώσεις μισθών

Να οργανωθούμε στους χώρους της δουλειάς μας

Ενάντια στον νέο νόμο που υποτιμά ακόμη περισσότερο την τάξη μας

ΟΛΟΙ/ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΔΕΚΕΜΡΗ

10:00πμ Καμάρα

Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας

επικοινωνία : psyxexoswmateiexo@riseupex.net

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
Έχοντας περάσει 7 χρόνια μες στην κρίση θα μπορούσε κανείς να διακρίνει ότι έχουμε ζήσει λίγο-πολύ όποια μεταρρύθμιση θα μπορούσε να εφαρμοστεί για να υποβαθμίσει το επίπεδο της διαβίωσης μας. Μεταρρυθμίσεις που μας επέβαλλαν τα αφεντικά για να πληρώσουμε ένα χρέος που ποτέ δε δημιουργήσαμε. Ξεκίνησαν από την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση του βασικού μισθού και την απελευθέρωση των απολύσεων. Συνέχισαν με την απελευθέρωση των ωραρίων εργασίας ( «Λευκές Νύχτες», Κυριακάτικη εργασία - όχι μόνο για τους εμποροϋπαλλήλους) και με αλλαγές στο ασφαλιστικό σύμφωνα πάντα με τις απαιτήσεις ντόπιου και ξένου κεφαλαίου. Παράλληλα είδαμε τη συνθήκη της «μαύρης» εργασίας να γίνεται κανόνας, και την εργοδοτική αυθαιρεσία-βία να γίνεται νόμος ( βλέπε περιπτώσεις Μανωλάδας, Κ. Κούνεβας, Ε.Λ.Π.Ε. κ.α.). Ακόμα βιώσαμε τον εμπαιγμό όταν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι ενταγμένοι σε κακοπληρωμένα παροδικά προγράμματα του Ο.Α.Ε.Δ. ονομάζονταν «ωφελούμενοι». Επιπλέον κρατικές υποδομές όπως τα δημόσια νοσοκομεία και σχολεία υπολειτουργούν, χιλιάδες άνθρωποι έμειναν στο δρόμο - και ακόμα περισσότεροι πλέον χάρη στο δώρο που έκανε η κυβέρνηση στις τράπεζες με τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, και άλλες τόσες οικογένειες μένουν χωρίς ρεύμα παρά τις εξαγγελίες των κυβερνήσεων για κοινωνικές παροχές.
Αυτό είναι το ζοφερό σκηνικό που βιώνει κανείς στην Ελλάδα της κρίσης του 2016 βαδίζοντας προς την πολλά υποσχόμενη «ανάπτυξη». Μέσα σε όλα αυτά όμως ξεπηδάνε διάφοροι εκφραστές της ελπίδας αυτού του τόπου, άνθρωποι που με μεγάλα λόγια ακολουθούν τον ίδιο δρόμο με τους προηγούμενους καλοθελητές. Αυτοί άλλοτε φορώντας την προβιά του αριστερού-μάχημου αγωνιστή που θα τα βάλει με την «κακιά» Μέρκελ, άλλοτε χρησιμοποιώντας τον πατριωτισμό για να πετύχουν τη συναίνεση και άλλοτε προσφέροντας κάποια αμύθητα δήθεν κέρδη από ένα μπαούλο της γιαγιάς τους και με τα οποία θα ξεπληρώσουν το χρέος, έρχονται για να σώσουν τον καημένο φτωχό ελληνικό λαό. Νεοναζί φασίστες (βλέπε Χρυσή Αυγή, Λε.Πεν., Α.ΜΕ., Στόχος κ.α.) συμπληρώνουν την εικόνα και εφαρμόζοντας τις εντολές των αφεντικών τους ρίχνουν το φταίξιμο στους πρόσφυγες και τους μετανάστες προσπαθώντας να διασπάσουν την εργατική τάξη. Όλοι αυτοί έρχονται να μας πείσουν να αναθέσουμε το μέλλον σε αυτούς. Να μας πείσουν ότι όλοι και όλες βράζουμε στο ίδιο καζάνι.
Αυτό όμως που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι μιλάνε αποκλειστικά για το συμφέρον της αστικής τάξης. Της τάξης που έχει δημιουργήσει την κρίση ενώ ταυτόχρονα η ίδια της δεν βιώνει καμία επίπτωση. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που θέλουν να ασπαζόμαστε το καλό της εταιρείας, που δεν θέλουνε να κάνουμε απεργίες, που ενώ μας δίνουν μισθούς πείνας λένε ότι « όλοι τη βγάζουμε δύσκολα». Είναι αυτοί που αναρωτιούνται αν θα αγοράσουν το νέο iphone ενώ εμείς δεν ξέρουμε αν θα βγάλουμε το χειμώνα, είναι αυτοί που χτυπάνε απεργούς για να ψωνίσουν τις κυριακές, είναι αυτοί που έρχονται στη δουλεία με καινούριο αμάξι ενώ χρωστάνε δεδουλευμένα.
Την εικόνα συμπληρώνει η περεταίρω υποβάθμιση των εργατικών δικαιωμάτων καθώς κράτος και κεφάλαιο προχωράνε σε νέες αλλαγές στα εργασιακά. Μείωση του κατώτατου μισθού για τους νέους κάτω των 25 ετών. Αλλαγή του καθεστώτος προσφυγής στη διαιτησία με την καινοτομία όμως ότι οι αποφάσεις της θα καθορίζονται όχι με βάση τις ζωτικές εργατικές ανάγκες, αλλά την οικονομική κατάσταση των επιχειρήσεων και των αντίστοιχων κλάδων. Εδραίωση της επικράτησης των ατομικών και επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών. Αύξηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10%. Αλλαγές στο συνδικαλιστικό νόμο 1264 / 1982 οι οποίες θα καθιστούν την κήρυξη απεργίας ανέφικτη ενώ παράλληλα γίνεται νομιμοποίηση του λοκ άουτ (ανταπεργία). Αυτά είναι μερικά από τα μέτρα που καλείται να εφαρμόσει η κυβέρνηση.
Είναι φανερό ότι χρησιμοποιώντας την κρίση σαν δικαιολογία επιτίθενται βάναυσα σε πάγια και βασικά δικαιώματα που έχουν αποκτηθεί με αγώνες. Επιχειρούν να μετατρέψουν τη χώρα σε ένα παράδεισο επιχειρηματιών όπως η γειτονική Βουλγαρία ή χώρες της Ασίας που οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να ασκήσουν ούτε τα στοιχειώδη δικαιώματα.
Εμείς από τη μεριά μας δεν πρέπει να κάτσουμε με σταυρωμένα χέρια περιμένοντας τους επίδοξους σωτήρες. Γνωρίζουμε πολύ καλά μόνο εμείς που παράγουμε τον πλούτο αυτής της κοινωνίας μπορούμε να αλλάξουμε την κατάσταση. Οποιαδήποτε μοιρολατρία και απραγία δυναμώνει μόνο την τάξη τους και αποδυναμώνει τη δική μας.
Οφείλουμε να οργανωθούμε σε σωματεία βάσης (και όχι μόνο), σε συνελεύσεις γειτονιάς, να βρεθούμε με ανθρώπους που βιώνουν τις ίδιες συνθήκες εκμετάλλευσης με εμάς, να μην τη βγάλουμε μόνοι και μόνες μας στην κρίση αλλά να δράσουμε συλλογικά σύμφωνα με τα συμφέροντα της τάξης μας. Να κάνουμε καταλήψεις στέγης, να μπούμε σε κέντρα αγώνα, σε κοινωνικούς χώρους, να συμμετάσχουμε σε συντροφικές κουζίνες. Να οργανωθούμε για την γενική απεργία, μια δυναμική απεργία διαρκείας των από τα κάτω με στόχο το μπλοκάρισμα της παραγωγής - όχι μία απεργία πυροτέχνημα που προτάσσουν οι ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ.
Στοχεύουμε στην ολοκληρωτική κατάλυση του συστήματος εκμετάλλευσης. Παλεύουμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας για μια κοινωνία χωρίς καταπιεστές, χωρίς αλλοτριωμένες διαπροσωπικές σχέσεις και σχέσεις εξουσίας. Να μην υπερισχύσει η μοιρολατρία και η μιζέρια. Οργανωνόμαστε για μια πραγματική γενική απεργία.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 8/12 ΣΤΙΣ 10.00 ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΕΣΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ese-thessalonikis.gr
info@ese-theexssalonikexis.gr
Θα μας βρείτε κάθε Πέμπτη στις 21.00 στον Ελευθεριακό Χώρο Sabot, Γκαρμπολά 4

πηγή : email που λάβαμε στις 6 Δεκέμβριος 18h

Κάλεσμα σωματείου εργατοϋπαλλήλων στην ΒΙΟ.ΜΕ.

Για τους εργαζόμενους που χάνουν τις δουλειές τους, που πετιούνται στο δρόμο, χωρίς αποζημίωση, χωρίς φροντίδα, χωρίς μέλλον.

Για τα εκατομμύρια των νέων ανέργων που συνωστίζονται στις ουρές του ΟΑΕΔ για ένα επίδομα πείνας.

Για τους χιλιάδες που εγκαταλείπουν τη χώρα για να ψάξουν ένα αβέβαιο μέλλον στο εξωτερικό.

Για τους χιλιάδες δολοφονημένους μετανάστες στα αφιλόξενα νερά του Αιγαίου.

Για τους χιλιάδες φυλακισμένους μετανάστες στα κολαστήρια που οι πολιτισμένοι εξουσιαστές, 'Έλληνες και Ευρωπαίοι ονομάζουν hotspot και εμείς σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Για τους δεκάδες δολοφονημένους ντόπιους και μετανάστες από την κρατική ή παρακρατική τρομοκρατία, από δολοφόνους με στολή αλλά και δολοφόνους χωρίς στολή μα με τον μαίανδρο της Χρυσής Αυγής.

Για τους μικρούς και μεγάλους αγώνες που ξεσπάνε, έξω και ενάντια στον υποταγμένο εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ.

Για τον αγωνιστές στο δάσος των Σκουριών που δίνουν αγώνα για όλους μας ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και τον καρκινογόνο αμίαντο.

Για τον αγώνα στο εργοστάσιο της ΒΙΟΜΕ, που ζωγραφίζει ένα μέλλον διαφορετικό με εργασία χωρίς αφεντικά και εκμετάλλευση.

Για τους αγώνες στον επισιτισμό, ενάντια στον σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα της νέας γενιάς εργαζομένων, από το Rolling Burger μέχρι τον φούρνο του Λάμπρου, που αντιστέκονται στη βία των αφεντικών.

Για τους αγώνες ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ενάντια στις "λευκές νύχτες" και τις "μαύρες μέρες" που μας ετοιμάζουν.

Για τους αγωνιστές που αντιστέκονται στο ξεπούλημα του νερού, της ΕΛΒΟ, του λιμανιού από την σκοπιά των κοινωνικών αναγκών ενάντια στον συντεχνιασμό και τα μικροπολιτικά συμφέροντα.

Για τις καταλήψεις στέγης και αλληλεγγύης στους μετανάστες που όρθωσαν το ανάστημα τους ενάντια στα συμφέροντα κράτους και εκκλησίας, και το πλήρωσαν με δικαστήρια και καταδίκες.

Για τους αγωνιστές που δεν βολεύτηκαν στο "άνοιγμα" της ΕΡΤ και αντιστέκονται στον φασιστικό και εθνικιστικό "μονόδρομο" των ΜΜΕ.

Για τις εκατοντάδες άδικες καταδίκες, αγωνιστών, εργαζομένων και ανέργων από το καλό/λαδωμένο δικαστικό σύστημα.

Για τους νόμους και τα μνημόνια που πέρασαν αλλά και τους νόμους και τα μνημόνια που ετοιμάζουν, με απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων και κατάργηση του δικαιώματος στην απεργία.

Για όλους αυτούς τους λόγους θα είμαστε ξανά στους δρόμους!

Για να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέτωπο αγώνα, ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, εθνικό και υπερεθνικό.

Για να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, με ανεξαρτησία από τους επίσημους φορείς της υποταγής, με αυτό/οργάνωση και εργατικό έλεγχο, με μαχητικές απεργίες και αγώνες μέχρι τη νίκη.

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΙ

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ, ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΧΑΣΕΙ

Για όλους τους παραπάνω λόγους αλλά και για όλους πολλούς που έρχονται στο άμεσο μέλλον το σωματείο εργαζομένων στην ΒΙΟ.ΜΕ. καλεί τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους που δεν βλέπουν και δεν τοποθετούν τον εαυτό τους δίπλα στην συνδικαλιστική γραφειοκρατία που τρέφει το υπάρχον σύστημα τόσα χρόνια τώρα .

Καλεί κάθε αγωνιστή που δεν χωράει μέσα στο ασφυκτικό καθεστώς των εξουσιαστών της εργασίας , καλεί τέλος όλη την πληττόμενη κοινωνία που δεν βλέπει να αλλάζει τίποτα με την αλλαγή της εξουσίας , σε ανεξάρτητη συγκέντρωση και πορεία από την καμάρα την πέμπτη 08/11/2016 και ώρα 10:30. Και αντίστοιχα στην Αθήνα στο μουσείο στην ίδια ημερομηνία στις 11:00 να φωνάξουμε όλοι μαζί ενάντια στον αντεργατικό νόμο και στην γραφειοκρατία του συνδικαλισμού που τον στηρίζει .

Δεν τους έχουμε ανάγκη να σωθούμε, δεν μας έχουν ανάγκη να καταστραφούν .

Σωματείο εργατοϋπαλλήλων ΒΙΟ.ΜΕ.

πηγή: http://biom-metal.blogspot.gr/2016/12/blog-post_6.html