Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016 στις 19.00
Κάλεσμα για θεατρική ομάδα
Οι λέξεις που γίνονται ψίθυροι, οι ψίθυροι που δυναμώνουν, που γίνονται κραυγές που εγκλωβίζουν… Ουρλιάζουν ανώφελα οι υπόγειοι ήρωες, τα κομμάτια ανθρώπινων καταδικασμένων ψυχών να παραμιλούν το παραμύθι της ύπαρξης. Το τόσο μάταιο και περιττό, όσο μοιραίο, κινητήριο κι αληθινό. Η ύπαρξη πόσο απέχει απ' την ανυπαρξία; Η κοινωνία χρίστηκε κυνικός παρατηρητής των επιζώντων αδελφών του μέλλοντος. Το πλήθος υψώνεται απειλητικό χτίζοντας από ανθρώπινα μέλη, ουρανοξύστες απομόνωσης. Γυναίκες και άντρες δεν ξεχωρίζουν μεταξύ τους. Είναι παγιδευμένοι στα παιχνίδια που παίζει η μνήμη με τη λήθη. Σκιές τους κλείνουν το δρόμο. Ο απεγκλωβισμός απ' το αδιέξοδο είναι οικουμενικώς ανθρώπινη υπόθεση. ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΠΕΚΕΤ
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής μας επιβάλλει μια ασφυκτική και μονότονη καθημερινότητα. Μας θέλει υποταγμένους και υπάκουους πολίτες. Όντα χωρίς βούληση και φαντασία. Οι επιλογές μας μικρά κουτάκια πλήρως τακτοποιημένα και αριθμημένα κι εμείς ρομποτάκια να εκτελούμε εντολές. Σε ένα τέτοιο ασφυκτικό πλαίσιο η τέχνη αποτελεί κι αυτή ένα εργαλείο για τη διαφύλαξη της τάξης. Η τέχνη σε όλες της τις μορφές έχει απονοηματοδοτηθεί και τη θέση της έχει πάρει το θέαμα. Πλαισιώνει έννοιες, ρόλους και καταστάσεις που πραγματώνουν και εξαντλούν την ουσία τους στα όρια που θέτουν θεσμισμένες πραγματικότητες, εξουσιαστικές αντιλήψεις και εμπορευματικές λογικές.
Για μας βέβαια τέχνη σημαίνει ζωή και έκφραση. Σημαίνει εναντίωση στο ζόφο και είναι ένα πρόταγμα για εμπειρίες που βασίζονται στη δημιουργικότητα και τον αυθορμητισμό με εργαλεία το παιχνίδι, την περιπλάνηση, την ελευθερία και την κριτική σκέψη. Αντιλαμβανόμαστε δηλαδή την τέχνη σαν μια διαδικασία μέσα από την οποία το άτομο απελευθερώνεται απ' τα δεσμά της κυριαρχίας και αρχίζει να αποδομεί την πραγματικότητα που του έχει επιβληθεί μπαίνοντας σε μια θέση διαλεκτική με τον περιβάλλον και τον εαυτό του. Είναι η αυθόρμητη έκφραση του καθένα και της καθεμιάς με προοπτική την κατάργηση κάθε διαχωρισμού.
Γι΄αυτό κι εμείς, άτομα που έχουμε βρεθεί εδώ και κάποιο καιρό με κοινή ανάγκη την έκφραση, επιλέξαμε το θέατρο για να κάνουμε πράξη τα παραπάνω. Δημιουργήσαμε μια θεατρική ομάδα στην οποία, δεν χωράνε εξουσιαστικές σχέσεις αλλά βασίζεται στην ισοτιμία των μελών της, την ομοφωνία και το σεβασμό στην προσωπικότητα και την γνώμη του άλλου. Ως εκ τούτου δεν υπάρχουν ρόλοι, αυθεντίες και καθοδηγητές. Δεν υπάρχουν διακρίσεις λόγω καταγωγής,ηλικίας ή φύλου. Επιπλέον είμαστε ενάντια στη λογική του κέρδους και τους χορηγούς. Επιλέγουμε και προτάσσουμε την αυτοοργάνωση.
Αποφασίσαμε πως ο κατάλληλος χώρος για τη θεατρική ομάδα δεν είναι άλλος από την Κατάληψη Παραρτήματος. Μια κατάληψη που βασικές αρχές που τη διέπουν είναι η αντιιεραρχία, ο αντιρατσισμός, αντισεξισμός, το αντιεμπορευματικό και το αντι-μμε. Αρχές που θεωρούμε πως είναι βασικές σε μια αυτοοργανωμένη θεατρική ομάδα. Αρχές, οι οποίες, γίνονται πράξη μέσα από πολύμορφους τρόπους έκφρασης και δράσης και ένας τέτοιος είναι και το θέατρο.
Ένα εγχείρημα, το οποίο, βασίζεται στις αρχές που έχουμε περιγράψει παραπάνω, δεν μπορεί παρά να είναι ανοικτό και προσβάσιμο. Όποιος/α, ενδιαφέρεται να δράσει, να ζυμώσει και να ζυμωθεί. Να συλλογικοποιηθεί, να δημιουργήσει, να επηρεάσει και να επηρεαστεί. Να αλληλοεπιδράσει και να εκφραστεί μέσα από το θέατρο μπορεί να έρθει Κυριακή 20/11 στις 19:00 στο χώρο του Παραρτήματος.
πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1565513/