Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2016 στις 12.00
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό αγωνιστή Θ. Σίψα
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ
Στις 19 Σεπτέμβρη και μετά από αρκετές αναβολές ξεκίνησε η δίκη του σ. Θ. Σίψα που αφορά στην υπόθεση του εμπρησμού στην τράπεζα Marfin και το θάνατο τριών εργαζομένων σ' αυτήν. O ίδιος ο Θ. Σίψας δήλωσε ότι από το 2011 έχει καταδικάσει δημόσια την ενέργεια, για την οποία κατηγορείται. Αξιοσημείωτο είναι πως κανένας από τους μάρτυρες που έχουν μέχρι στιγμής εξεταστεί δεν έχει αναγνωρίσει στο πρόσωπο του συντρόφου κάποιον από τους δράστες του εμπρησμού της τράπεζας. Η τέταρτη συνεδρίαση για τη δίκη του συντρόφου έχει οριστεί για τη Δευτέρα 31 Οκτώβρη 2016.
Ας πάρουμε όμως τα γεγονότα με τη σειρά. Στις 5 Μάη του 2010, ημέρα της ψήφισης του 1ου μνημονίου, στο κέντρο κάθε μεγάλης πόλης του ελλαδικού χώρου, πραγματοποιούνται μαζικότατες διαδηλώσεις από πλήθος ανθρώπων που με τη φωνή και τη μαχητικότητά τους εκφράζουν την άρνησή τους να υπακούσουν στο καθεστώς σύγχρονης δουλείας.
Στην Αθήνα, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετέχουν σε μια από τις μεγαλύτερες σε όγκο μα και σημασία διαδηλώσεις των τελευταίων ετών, μια διαδήλωση από την οποία δε λείπουν και οι δυναμικές συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα είχε κορυφωθεί εκείνη η μέρα, εάν δεν είχε συμβεί το τραγικό περιστατικό του θανάτου τριών εργαζομένων στην τράπεζα Marfin, από φωτιά που προκλήθηκε στο κτίριο. Ο εμπρησμός της τράπεζας και η αντίληψη πίσω από αυτή την πράξη -που έγινε σε μια περίοδο κατά την οποία οι κοινωνικές-ταξικές αντιστάσεις των από τα κάτω είχαν φουντώσει- λειτούργησε στην πράξη υπονομευτικά προς τους αγώνες. Ήταν ένα γεγονός που στράφηκε ενάντια στους χιλιάδες ανθρώπους που βρέθηκαν εκείνη τη μέρα στους δρόμους, παγώνοντας την αποφασιστικότητά τους αλλά και ενάντια στους ίδιους τους αναρχικούς και τον αγώνα τους, ο οποίος στρέφεται ενάντια στο κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα και τους θεσμούς του, μη αποδεχόμενος σε καμιά περίπτωση λογικές «παράπλευρων απωλειών». Ένα γεγονός που έδωσε τη δυνατότητα στο κράτος να εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου ιδεολογική επίθεση στοχοποιώντας αγωνιστές και ειδικότερα τους αναρχικούς, οξύνοντας έτσι την αντιεξεγερτική εκστρατεία που είχε ήδη ξεκινήσει από το Δεκέμβρη του 2008 και αποσκοπούσε στην εγκληματοποίηση, την πολιτική απομόνωση και την ιδεολογική κατασυκοφάντηση του αναρχικού- αντιεξουσιαστικού κινήματος στο σύνολό του.
Έναν χρόνο αργότερα, επετειακά της 5ης Μάη, σε μια ακόμη κίνηση εντυπωσιασμού και αντεκδίκησης από πλευράς του κράτους και των κατασταλτικών του μηχανισμών, προσάγονται 4 άτομα και καλούνται να καταθέσουν ως ύποπτοι για τον εμπρησμό της τράπεζας Marfin. Μοναδικά στοιχεία ένα ανυπόγραφο και ασύντακτο μήνυμα που στάλθηκε στην ασφάλεια και αναφέρει όλα τα προσωπικά στοιχεία των προσαχθέντων (ονόματα, τηλέφωνα, πινακίδες οχημάτων, διεύθυνση κατοικίας), κατονομάζοντας τους ως υπεύθυνους του εμπρησμού της τράπεζας και αποδίδοντας τις προαναφερθείσες κατηγορίες. Το άλλο "ατράνταχτο" στοιχείο είναι κάποιες φωτογραφίες από κάμερες , οι οποίες όμως δεν εμφανίζουν κανέναν από τους κατηγορούμενους να έχει σχέση με τον εμπρησμό της τράπεζας. Ακόμη, έπειτα από ελέγχους που ακολούθησαν στα σπίτια τους, αλλά και σε σπίτια οικείων τους, όπου κατασχέθηκαν ρούχα και προσωπικά τους αντικείμενα, δεν βρέθηκε κανένα αποδεικτικό στοιχείο.
Όλη αυτή η διαδικασία βέβαια δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα, αφού ο εισαγγελέας μη μπορώντας να τεκμηριώσει το κατηγορητήριο, επέστρεψε το φάκελο με τα στοιχεία στην αστυνομία και τα 4 άτομα αφέθηκαν ελεύθερα. Δύο χρόνια μετά όμως, και πάλι επετειακά στις 5/5/2013, ο ανακριτής αποφασίζει να αποδώσει κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στο αναρχικό σύντροφο Θοδωρή Σίψα για την υπόθεση της τράπεζας Marfin, ύστερα από συμπληρωματική κατάθεση ενός μπάτσου, σύμφωνα με την οποία "αποτελεί σύνηθες φαινόμενο για τους αναρχικούς να αλλάζουν ρούχα μετά την πορεία". Εν ολίγοις, ο μπάτσος θεωρεί ότι το βίντεο δείχνει τον σύντροφο Θοδωρή Σίψα, απλά αυτός μετά το τέλος της πορείας πρόλαβε και άλλαξε ρούχα. Από κάμερα πιστοποιείται ότι ο Θ. Σίψας βρίσκεται σε άλλο σημείο την ώρα του εμπρησμού.
Ο σύντροφος αρνείται εξ αρχής όλες τις κατηγορίες, για τις οποίες άλλωστε δεν εμφανίζεται κανένα απολύτως στοιχείο, πέραν της ίδιας της πολιτικής του ταυτότητας και της συμμετοχής του στη διαδήλωση.
«Ανήκω στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο και μέσα από ανοιχτά συλλογικά εγχειρήματα αγωνίζομαι στην κατεύθυνση της κοινωνικής απελευθέρωσης. Παλεύω για μια κοινωνία ελεύθερη, αταξική, χωρίς εξουσία, εκμετάλλευση, καταπίεση. Ως εργάτης, βιώνοντας στο πετσί μου το καθεστώς της μισθωτής σκλαβιάς, συμμετέχω στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες, πλάι στους καταπιεσμένους. Με βάση όλα αυτά, ήταν αυτονόητο για μένα να συμμετάσχω σε μια από τις πιο πολυπληθείς στα χρονικά απεργιακές διαδηλώσεις στις 5/5/2010 ενάντια στην υπογραφή του 1ου Μνημονίου, με τη συμμετοχή του κόσμου να αγγίζει τις 200.000 και με αγωνιστικό πνεύμα να πολιορκεί τη Βουλή επί ώρες, προσπαθώντας να εισβάλει και να ακυρώσει την ψήφιση του Μνημονίου […]. Θα επαναλάβω ξανά πως η αξιοπρέπεια μου ως άνθρωπος αλλά και ως άτομο που μιλάει για ελευθερία και αντιεξουσία δεν θα μου επέτρεπε να κάνω αυτό για το οποίο κατηγορούμαι.»
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι η υπόθεση της Marfin επανήλθε σε μια διόλου τυχαία χρονική στιγμή. Το κράτος επέλεξε να την ανοίξει παράλληλα με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά και την παρακρατική συμμορία της χρυσής αυγής. Αυτό είχε υπαχθεί σε μια προσπάθεια από πλευρά της κυριαρχίας να επαναφέρει στο προσκήνιο τη θεωρία των δύο άκρων, εξισώνοντας τη βία των παρακρατικών νεοναζί απέναντι στα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, στους κοινωνικά αδύναμους και στους αγωνιστές από τη μία, με την αντιβία της απελευθέρωσης, της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Η τελευταία αποτελεί μέσο ανάσχεσης της κρατικής τρομοκρατίας και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και είναι κομμάτι του αγώνα για τη δημιουργία μιας κοινωνίας ισότητας, ελευθερίας και δικαιοσύνης. Σήμερα, με τη διακυβέρνηση των Σύριζα-Ανέλ φαίνεται πως η θεωρία των δύο άκρων δεν αποτελεί την προμετωπίδα της ντόπιας κυριαρχίας. Εντούτοις όμως, ακριβώς επειδή το κράτος, που εξύφανε εναντίον του Θ. Σίψα όλη αυτή την σκευωρία, έχει συνέχεια, γνωρίζουμε πως η κυριαρχία κρατά τη θεωρία των δύο άκρων κάτω από το τραπέζι, μόνο και μόνο για να τη χρησιμοποιήσει εναντίον των αγωνιστών, κατά το δοκούν. Γιατί απέναντι στη βαρβαρότητα του κράτους και του κεφαλαίου αντιστέκεται ο κόσμος του αγώνα, της αλληλεγγύης και της αξιοπρέπειας. Όχι ο ακροδεξιος-φασιστικός εσμός των παρακρατικών τραμπούκων που είναι σάρκα από τη σάρκα της εξουσίας.
Παράλληλα, από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ προωθείται η αποσιώπηση της κύριας ευθύνης των αφεντικών της τράπεζας που εξανάγκασαν τους εργαζόμενους να βρίσκονται σε αυτήν σε μέρα γενικής απεργίας, η "καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται" και η συστηματική λασπολογία σε βάρος όσων ανθρώπων αντιστέκονται. Επιχειρείται έτσι, αφενός η νομιμοποίηση στην κοινωνική συνείδηση της μονοπωλιακής βίας του κράτους ως της μόνης επιτρεπόμενης, και αφετέρου συμψηφίζεται η εγκληματική και αντικοινωνική βία του κράτους, των αφεντικών και των παρακρατικών νεοναζί, με την απελευθερωτική κοινωνική και ταξική αντι-βία των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Στόχος είναι να χτυπηθούν οι μαχητικοί κοινωνικοί-ταξικοί αγώνες και να περάσει ο φόβος και η νοοτροπία της υπακοής στα κοινωνικά κομμάτια.
Σε κάθε περίπτωση όμως δεν μπορούμε να μη σταθούμε και ενάντια σε αυτή την αντεπαναστατική και ανεύθυνη αντίληψη που κυοφορείται παρασιτικά στα πέριξ των αγώνων, αναπαράγοντας εξουσιαστικές λογικές και πρακτικές και έχει αναγάγει τη βία από ένα μέσο με εργαλειακή χρήση στον αγώνα σε ιδεολογική προμετωπίδα της. Μια αντίληψη που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με οποιαδήποτε επαναστατικά συγκροτημένη συνείδηση. Μια αντίληψη ελιτίστικη, εχθρική κι ανταγωνιστική τόσο προς την κοινωνία που αντιστέκεται όσο και προς τους ίδιους τους αναρχικούς αγωνιστές.
Σήμερα, που η επίθεση του κράτους και των αφεντικών εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας είναι σε πλήρη εξέλιξη και στοχεύει στο χτύπημα των κοινωνικών και ταξικών αντιστάσεων ώστε να εδραιωθεί ευκολότερα το νέο καθεστώς εξαθλίωσης και ολοκληρωτισμού, ως αναρχικοί κοινωνικοί αγωνιστές στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο σύντροφο Θ. Σίψα αναγνωρίζοντας στη δίωξη του την προσπάθεια εγκληματοποίησης των αναρχικών και των αγωνιζόμενων ανθρώπων και την απόπειρα ποινικοποίησης της συμμετοχής σε μια μαχητική διαδήλωση. Απέναντι στην εγκληματική και αντικοινωνική βία του κράτους, του κεφαλαίου και των μηχανισμών τους, η κοινωνική και ταξική αντιβία είναι δίκαιη.
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ ΠΟΥ ΔΙΩΚΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ MARFIN !
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ-ΤΑΞΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ !
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΚΕΝΟ,
ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΕΣ !
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ :
ΔΕΥΤΕΡΑ 31 ΟΚΤΩΒΡΗ ΣΤΙΣ 12 ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (ΚΟΡΙΝΘΟΥ και ΑΡΑΤΟΥ, ΠΑΤΡΑ)
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Αντεπίθεση | Πάτρα, Οκτώβρης '16
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στον αναρχικό Θ. Σίψα
Ως συνέχεια των δράσεων αλληλεγγύης στον αναρχικό σύντροφο Θ. Σίψα, που δικάζεται χωρίς κανένα στοιχείο, για την υπόθεση του εμπρησμού της τράπεζας της marfin, καλούμε συγκέντρωση στις 31/10 12.00 στο παράρτημα.
ακολουθεί το κείμενο της συλλογικότητας
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ Θ. ΣΙΨΑ
Μετά από συνεχόμενες αναβολές, στις 19 Σεπτέμβρη ξεκίνησε η δίκη του Θ. Σίψα, ο οποίος κατηγορείται, χωρίς κανένα στοιχείο (εκτός από ένα ανώνυμο γράμμα που εστάλη στην ασφάλεια!), για την υπόθεση του εμπρησμού της τράπεζας marfin και τη δολοφονία 3 εργατών που βρίσκονταν μέσα. Η δεύτερη συνεδρίαση της δίκης έχει οριστεί για την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2016.
Στις 5 Μάη 2010, ημέρα ψήφισης του 1ου μνημονίου, σε όλες τις μεγάλες πόλεις της ελλάδας πραγματοποιήθηκαν ογκώδεις διαδηλώσεις. Πλήθος κόσμου βρέθηκε στους δρόμους, εκφράζοντας την οργή και την αγανάκτησή του μέσα από επιθέσεις και συγκρούσεις. Όλο αυτό το κλίμα αγωνιστικότητας έφερνε ένα ηχηρό και ελπιδοφόρο μήνυμα αποφασιστικότητας από τα κάτω, και ήταν απότοκο μιας μακράς περιόδου αντίστασης και αγώνα.
Η δολοφονία τριών εργατών την ημέρα εκείνη έδωσε την καλύτερη δυνατή αφορμή στο κράτος για να κατασυκοφαντήσει τους αγώνες, τους αγωνιστές και την γενικευμένη αντίσταση που αναπτυσσόταν την περίοδο εκείνη. Ήδη από το 2009, αμέσως μετά την εξέγερση του 2008, είχε κινήσει σωρεία κατασταλτικών μηχανισμών προς αυτή την κατεύθυνση, και την ημέρα εκείνη κάποιοι έδωσαν στο σύστημα την ευκαιρία που αναζητούσε, σκοτώνοντας κανιβαλικά εργαζόμενους, ανθρώπους με τους οποίους βρισκόμαστε στην ίδια θέση και συνθήκη. Το γεγονός ότι η κυριαρχία (πολιτικοί, μεγαλοεπιχειρηματίες και ΜΜΕ) έσπευσε να φανεί συντετριμμένη και να υπερασπιστεί την αξίας της ζωής τριών εργαζομένων ήταν ένα καλοστημένο θέατρο του παραλόγου, μιας και οι δεκάδες θάνατοι εργατών ετησίως στα εργοτάξια των μεγαλοβιομηχάνων αντιμετωπίζονται ως ατυχήματα και δεν αναφέρονται καν. Στόχος της εκτεταμένης προβολής του συγκεκριμένου συμβάντος ήταν να διαχυθεί ενοχή και φόβος στα κοινωνικά κομμάτια που είχαν επιλέξει να βγουν στο δρόμο για να υπερασπιστούν τη ζωή και την αξιοπρέπειά τους απέναντι στην επέλαση κράτους και κεφαλαίου.
Το γεγονός ότι το κράτος, χωρίς κανένα απολύτως στοιχείο, επέλεξε να στοχοποιήσει αναρχικούς διαδηλωτές για τον εμπρησμό, από τους χιλιάδες που ήταν εκείνη την ημέρα στο δρόμο, αποδεικνύει ότι αποτελεί ζητούμενο η στοχοποίηση του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου. Σε μια ιστορική στιγμή όπου η μαχητικότητα στις διαδηλώσεις αύξανε και διευρυνόταν, η πολιτική υπεράσπιση της κοινωνικής αντιβίας απέναντι στη βία κράτους και κεφαλαίου ως δίκαιης και απαραίτητης για την επιτυχία του αγώνα έπρεπε να στιγματιστεί. Η δίωξη του αναρχικού Θ. Σίψα δεν αφορά στο ίδιο το πρόσωπο του Θοδωρή, αλλά στην πολιτική του ταυτότητα. Σύσσωμη η εξουσιαστική μηχανή έσπευσε να υπογραμμίσει την περιόδο εκείνη το «κακό» που προκαλούν οι μαχητικές διαδηλώσεις από πλευράς των αγωνιζόμενων, χωρίς να γίνεται καμία αναφορά στην καθ΄όλα νόμιμη -νομικά αλλά και στη συνείδησή μας- μονοπωλιακή βία του κράτους και των μηχανισμών του. Την ίδια στιγμή, μέσα από τη δίωξη του Θ. Σίψα στοχοποιείται ο κόσμος του αγώνα γενικότερα. Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν, και σε αυτή την περίπτωση, είναι ότι η συμμετοχή σε κινητοποιήσεις αποτελεί δυνητικά ποινικά κολάσιμη πράξη.
Αντιλαμβανόμενοι/ες την ιστορική σημασία αυτής της δικής, εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον σύντροφο Θ. Σίψα και υπερασπιζόμαστε τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες για αξιοπρέπεια, χειραφέτηση και ελευθερία.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ, ΔΕΥΤΕΡΑ 31/10 12:00 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η ΚΡΑΤΙΚΗ ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
αναρχική συλλογικότητα ατραπός
πηγή: https://atrapos.espivblogs.net/2016/10/30/%cf%83%cf%85%ce%b3%ce%ba%ce%ad%ce%bd%cf%84%cf%81%cf%89%cf%83%ce%b7-%ce%b1%ce%bb%ce%bb%ce%b7%ce%bb%ce%b5%ce%b3%ce%b3%cf%8d%ce%b7%cf%82-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%81%cf%87%ce%b9/