Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016 στις 18.00
Αντιφασιστική Συγκέντρωση
ΜΠΑΤΣΟΙ, TV, ΝΕΟΝΑΖΙ, ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝΕ ΜΑΖΙ
18/9/13: Ο αντιφασίστας Π.Φύσσας (Killah P) δολοφονείται απ'τον χρυσαυγίτη φασίστα Ρουπακιά μετά απο εντολή των προϊστάμενων-αφεντικών του. Το γεγονός είναι άλλη μια απόδειξη της άψογης συνεργασίας μπάτσων και φασιστοειδών οι οποίοι προσπαθούν να αποποιηθούν της ευθύνης ενώ ταυτόχρονα έχουν ήδη συγκαλύψει τους συνεργάτες τους. Τις επόμενες μέρες σημαντική μερίδα κόσμου βγαίνει στους δρόμους μέσα απο δυναμικές παρεμβάσεις, οδομαχίες, και πολύμορφα συγκρουσιακά χαρακτηριστικά, που αποτέλεσαν συστατικό κομμάτι της δημιουργίας κέντρων αγώνα και της διάχυσης δράσεων σε πολλές πόλεις της Ελλάδας (αλλά και του εξωτερικού) ενάντια σε φασίστες, κράτος-παρακράτος και των οργάνων που τα υπηρετεί.
Τρία χρόνια μετά, ΜΜΕ, φασίστες, ρουφιάνοι, μπάτσοι και κόμματα προσπαθούν να αποκρύψουν αυτή την πλευρά των γεγονότων, μετατρέποντας την 18/9 σε μέρα ανθρωπιστικού θρήνου και καταδίκης της βίας απο όπου κι αν προέρχεται. Μ'αυτόν τον τρόπο ενισχύθηκε απ'τον παραπάνω συρφετό η θεωρία των 2 άκρων που αποτέλεσε εργαλείο για τις κρατικές στρατηγικές σε επίπεδο καταστολής αυτά τα χρόνια, με το κράτος να θέλει να εμπνέει τον ρόλο του εγγυητή της ασφάλειας στην κοινωνική πλειοψηφία που την επιζητά όλο και πιο πολύ. Όλοι αυτοί οι καλοθελητές είναι οι ίδιοι που συνεχίζουν (ή στρώνουν το έδαφος για) τις επιθέσεις, την απομόνωση, και την καταστολή δομών έμπρακτης αλληλεγγύης και ατόμων που αυτοοργανώνονται σε αυτές (καταλήψεις, κουζίνες, ομάδες περιφρούρησης και αντιφασιστικές δομές).
Μία έκφανση αυτής της απομόνωσης της αλληλεγγύης την είδαμε και στην Ξάνθη. Εδώ είναι στοιβαγμένοι σε όμοια άθλιες συνθήκες με την υπόλοιπη Ελλάδα γύρω στους 150 μετανάστες, που έδειξαν να ανταποκρίνονται θετικά σε πρόσφατη παρουσία αλληλεγγύης έξω απ' το στρατόπεδο. Τόσο κατά τη διάρκεια της δράσης, όσο και αμέσως μετά την αποχώρηση του αλληλέγγυου κόσμου, δέχτηκαν μέσα στα κελιά απειλές απέλασης, και επίθεση ξυλοδαρμού απ' τους φασίστες μπάτσους της πόλης.
Τους καλοκαιρινούς μήνες γίναμε μάρτυρες αρκετών επιθέσεων με στόχο τους μετανάστες και τους αλληλέγγυους αγωνιστές. Στην Θεσ/νίκη, κράτος και εκκλησία έδειξαν το πρόσωπό τους με την εκκένωση 3 καταλήψεων στέγης όπου ζούσαν και δρούσαν άτομα προτάσσοντας την αυτοοργάνωση σε ό,τι αφορά την στέγαση, την κάλυψη αναγκών και την μόρφωση. Παρα την υποτιθέμενη νεκρή περίοδο του καλοκαιριού έντονες ήταν οι αντιδράσεις απο αλληλέγγυους με στοχευμένες αντεπιθέσεις (κατάληψη στα γραφεία ΣΥΡΙΖΑ, επιθέσεις-παρεμβάσεις σε εκκλησίες). Γιατί πολλές ευθύνες μοιράστηκαν για τις εκκενώσεις, και με τον ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάζει τα γεγονότα το μπαλάκι για συνέχεια της καταστολής δόθηκε στο παρακράτος και τους διαχειριστές του. Όλους αυτούς δηλαδή που με μαφιόζικες εμπρηστικές επιθέσεις προσπάθησαν να απειλήσουν καταλήψεις και ανθρώπινες ζωές (όπως στην εμπρηστική επίθεση που δέχτηκε η κατάληψη Νοταρά στα Εξάρχεια).
Για τους αλληλέγγυους όμως αυτές οι επιθέσεις δεν αντιμετωπίζονται με φόβο, αντίθετα είναι άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα της καταστολής απ'την πλευρά της κυριαρχίας. Πρόκειται για στοχοποίηση σε χώρους που εναντιώνονται στην υποταγή και τον εγκλεισμό, που επιδιώκουν ελεύθερες μετακινήσεις μαζί με τους μετανάστες, και που -μέχρι να πραγματοποιηθεί αυτό- προσπαθούν για μια ελεύθερη ζωή αντιτιθέμενοι στο στοίβαγμα των στρατοπέδων συγκέντρωσης του κράτους. Το βίωμα αυτής της καταστολής είχε τα ανάλογα επιθετικά αντανακλαστικά και δεν έμεινε αναπάντητο. Τέτοιες κινήσεις απ'το κράτος ενισχύουν το αίσθημα της οργής και εντείνουν την αντίσταση σ'αυτόν τον μηχανισμό που σε συνεργασία με media, παπάδες και λοιπούς ρουφιάνους προσπαθεί να απομονώσει τους μετανάστες απ'τον κοινωνικό ιστό και να αφανίσει ολόκληρες κοινότητες αλληλεγγύης. Αυτές οι δομές έτσι κι αλλιώς δεν αναπαράγουν τους επίπλαστους διαχωρισμούς που θέλουν τα αφεντικά και η κυραρχία, αλλά αποτελούν κέντρα έμπρακτης αλληλεγγύης μηδενίζοντας έννοιες όπως εθνική ενότητα, ιδιοκτησία, ιεραρχία, προτάσσοντας την αυτοδιαχείριση μέσα απ'την οριζόντια λήψη αποφάσεων σε διαδικασίες όπου συμμετέχουν και μετανάστριες και μετανάστες ισότιμα και με ταξικά χαρακτηριστικά.
Σε συνάρτηση με όλη την παραπάνω οργάνωση της καταστολής απ'το κράτος (καταστολή δομών, σχεδιασμός στρατοπέδων συγκέντρωσης, πνιγμοί και πυροβολισμοί μεταναστών απο λιμενόμπατσους) και την σύμφυτη δράση μαφίας-παρακράτους, δε μπορούμε να παραλείψουμε τον ρόλο των αναδυόμενων φασιστικών μορφωμάτων στο τώρα. Πρόκειται για ένα σύνολο φασιστών που βρήκαν τους εαυτούς τους πολιτικά και αξιακά σε οργανώσεις όπως επιτροπές κατοίκων και που ενορχηστρώνουν τον κρατικό φασισμό εμπεδώνοντάς τον στη δημόσια σφαίρα. Είναι ένα συνονθύλευμα υπηκόων που εμφανίζονται στα δημοτικά συμβούλια όποτε υπάρχει προοπτική εμφάνισης στρατοπέδου συγκέντρωσης στην περιοχή τους. Τέτοιου είδους φασισταριό εμφανίστηκε χέρι χέρι με την εκκλησία με τελείως ξενοφοβικό λόγο όταν ζητούσε το κλείσιμο του στρατοπέδου συγκέντρωσης μεταναστών στην μπατσοσχολή της Ξάνθης, αντιμετωπίζοντας τους μετανάστες ως σκουπίδια και «απολίτιστους». Όταν τα αιτήματά τους ικανοποιούνται μερικώς ή ολικώς σιωπούν στην μικροαστική τους κανονικότητα, αποτελώντας έναν συνεχή κίνδυνο, μέχρι να εμφανιστεί ο επόμενος «στόχος» για να δημοσιοποιήσουν εκ νέου τις ρατσιστικές τους αηδίες. Μαζί με αυτούς και σε κοινό προσανατολισμό, πέρα απ'την Χ.Α., ενισχύονται οργανωτικά φασιστικά κόμματα που έρχονται να διεκδικήσουν ρόλο σε επίπεδο δρόμου και πολιτικής (ΛΕΠΕΝ, Ελλήνων Συνέλευσις κ.α.).
Απ'την πλευρά μας θεωρούμε όχι μόνο θεμιτή, αλλά και αναγκαία την ανάδειξη όλης αυτής της νεοφασιστικής ορχήστρας, και το ξεμπρόστιασμα των ρατσιστών, των μαφιόζων και των κρατικών διαχειριστών (πολιτικοί, δικαστές, μπάτσοι, δεσμοφύλακες). Το κράτος αυτό έχει συνέχεια, και δείχνει το χαρακτήρα του απέναντι σε όσους επιλέγουν να αυτοοργανωθούν σε δομές δικές τους. Αυτό δεν αλλάζει ούτε με μεταρρυθμίσεις, ούτε με κάποιου είδους «δικαιότερη διαμεσολάβηση». Οι απαντήσεις βρίσκονται στο σπάσιμο του τρόμου, στην καταστροφή όλων των φυλακών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης, στην ενίχυση των δομών κάλυψης αναγκών, και στην κατάργηση του μονοπωλίου της βίας του κράτους με δικούς μας όρους.
ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΡΜΟ
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ, ΔΕΝ ΦΥΛΑΚΙΖΕΤΑΙ
ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΣΤΕΚΙ ΞΑΝΘΗΣ
http://stekiksanthis.squat.gr
