kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Αντιφασιστική παρέμβαση στην Ελευσίνα

Στις 16/9/2016 εν όψει της συμπλήρωσης 3 χρόνων από την δολοφονία του αντιφασίστα μουσικού Παύλου Φύσσα, σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποιήσαμε αντιφασιστική παρέμβαση στην Ελευσίνα.
Ξεκινήσαμε την δράση μοιράζοντας κείμενα στους περαστικούς στο σημείο συγκέντρωσής μας (πλατεία ηρώων) και γεμίζοντας το σημείο με τρικάκια αντιφασιστικού περιεχομένου. Στην συνέχεια κινηθήκαμε στον πεζόδρομο της πόλης συνεχίζοντας το μοίρασμα, ρίχνοντας τρικάκια και φωνάζοντας συνθήματα. Πριν επιστρέψουμε στο σημείο συγκέντρωσης περάσαμε από το παλαιό ελαιουργείο που λειτουργεί ως χώρος που πραγματοποιούνται οι εκδηλώσεις των αισχυλείων. Μοιράσαμε κείμενα στους παρευρισκόμενους και "δουλέψαμε" λίγο τους εθελοντές που τρέχουν στο τσάμπα για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του δήμου. το κείμενο που μοιράστηκε είναι το εξής.

Μια ιστορία από την προ-Σύριζα εποχή

Στις 18 Σεπτέμβρη του 2013 σε κάποια γειτονιά στο Κερατσίνι οι φασίστες της Χρυσής Αυγής
επιτέθηκαν στον αντιφασίστα Παύλο Φύσσα, γνωστό και ως Κillah P. Ο Ρουπακιάς, ένα καθίκι της Χρυσής
Αυγής τον μαχαίρωσε θανάσιμα. Ο Παύλος Φύσσας πριν πεθάνει πάλεψε με όλο του το αντιφασιστικό μίσος
αυτά τα καθάρματα. Η μάχη του ήταν μια μάχη ενάντια στο φασισμό. Τις επόμενες μέρες, σαν απάντηση
στον θάνατο του Παύλου, αντιφασίστες από πολλές γειτονιές της Αθήνας και άλλων πόλεων εξέφρασαν την
οργή τους με διάφορους τρόπους. Συγκρουσιακές διαδηλώσεις ενάντια σε μπάτσους και φασίστες, επιθέσεις
σε γραφεία της Χ.Α και πολυάριθμες αντιφασιστικές παρεμβάσεις σε πλατείες, δρόμους και γειτονιές έκαναν
σαφές στους φασίστες ότι πλέον ο δημόσιος χώρος θα γίνεται όλο και πιο εχθρικός γι' αυτούς.
Το κράτος γρήγορα αποφάσισε να συλλάβει και να δικάσει την ηγεσία της Χρυσής Αυγής για δύο
λόγους, κανένας εκ των οποίων δεν είναι αντιφασιστικός. Πρώτον γιατί ήθελε να υπενθυμίσει στην Χ.Α.
ότι δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα εργαλείο του συστήματος, που το κράτος θα το χειρίζεται όπως και
όποτε θα θέλει. Η Χ.Α. έπρεπε να καταλάβει ότι οι πρωτοβουλίες της δεν θα πρέπει να ξεπερνάνε κάποια
όρια, πέρα από τα οποία θα προκαλούνται ανεξέλεγκτες αντιδράσεις. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ήθελε να
επανακτήσει των έλεγχο των δρόμων που για κάποιες μέρες οι οργισμένοι αντιφασίστες είχαν αμφισβητήσει.
Το κράτος, πέρα από την καταστολή του κινήματος, έπρεπε να βρει και έναν τρόπο για να το αφομοιώσει (εν
μέρει τουλάχιστον). Με αρκετή μιντιακή δουλειά γύρω από τη δίκη και τις συλλήψεις το κράτος κατάφερε
να πείσει αρκετό κόσμο για τον αντιφασιστικό του χαρακτήρα.
Αυτή η δίκη επομένως είναι φανερό ότι δεν σκοπεύει να πολεμήσει το φασισμό στη ρίζα του, αλλά
απλά να του δώσει μια πιο δημοκρατική μορφή, ώστε να γίνει πιο ύπουλος και να μην προκαλεί τόσο
έντονες αντιδράσεις. Το ανταγωνιστικό κίνημα, αν θέλει να είναι ριζοσπαστικά αντιφασιστικό, δεν πρέπει να
περιμένει τίποτα από την αστική δικαιοσύνη. Αντίθετα πρέπει να συνεχίσει οξύνοντας τον αγώνα του εκεί
που πραγματικά κρίνονται όλα: στο δρόμο, την πλατεία και τη γειτονιά, στην καθημερινή ζωή.

Ο Φασισμός στην μετα-Σύριζα εποχή

Τρία χρόνια μετά, με την διαχείριση του κράτους να γίνεται από την αριστεροδεξιά
κυβέρνηση Σύριζα/Ανελ και με την Χρυσή Αυγή να περιορίζεται κυρίως στην κοινοβουλευτική
της δράση μη επιδιδόμενη σε απροκάλυπτα βίαιες πράξεις στο δρόμο, είναι φανερό πως ο
φασισμός καθόλου δεν έχει εκλείψει από τις ζωές μας. Αυτό που έχει συμβεί είναι ότι πλέον δεν
φοράει τις σβάστικές του, τους μαιάνδρους του και τα Χ.Α.-μπλουζάκια του.
Ο ελληνικός φασισμός πλέον έχει γίνει ανθρωπιστικός. Το κράτος βαφτίζει τα
στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών Hotspot ή κέντρα φιλοξενίας. Δίπλα στους
στρατόμπατσους τοποθετεί τις ΜΚΟ για να βοηθήσουν στο ''ευγενές'' και φιλανθρωπικό έργο
της διαμόρφωσης των προσφύγων σε ένα φτηνό, υποταγμένο και πειθαρχημένο εργατικό
δυναμικό, έτοιμο προς εκμετάλλευση από τους Ευρωπαίους καπιταλιστές. Παράλληλα μπορεί
να συνεχίζει να χρησιμοποιεί το Αιγαίο ως θαλάσσιο νεκροταφείο γεμίζοντάς το με κορμιά
μεταναστών και να συμμετέχει στον πόλεμο στην Μέση Ανατολή, ο οποίος και δημιουργεί
τις μεταναστευτικές ροές. Όλα αυτά δεν αντιφάσκουν με τον ανθρωπισμό του, αρκεί οι
εκπρόσωποί του να έχουν έναν ανθρωπιστικό λόγο, όταν εκφράζονται δημόσια.

Ο φασισμός στα μέρη μας

Στην ''πολιτισμένη'' Ελευσίνα, εδώ και λίγους μήνες, λειτουργεί ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών. Είναι ένας χώρος, όπου η ζωή των μεταναστών οργανώνεται με στρατιωτικούς όρους. Αυτή η στρατιωτικοποίηση της ζωής ενός πληθυσμού που πασχίζει να ξεφύγει από τον πόλεμο θα έπρεπε να γίνεται αντιληπτή ως μια συνολικότερη υποβάθμιση
που αφορά και τη ζωή των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων της περιοχής που και οι ίδιοι την βγάζουν όλο και πιο δύσκολα σε καιρούς κρίσης. Αντιθέτως όμως, αντί να στέκονται αλληλέγγυοι στους μετανάστες αναγνωρίζοντας τα αφεντικά και την εξουσία ως τον κοινό εχθρό τους, αυτοί αδιαφορούν πεισματικά. Προτιμούν να παρακολουθούν την - και ενίοτε να προσφέρουν εθελοντική εργασία στην - ειρωνική καμπάνια του δήμου για την ανάδειξη της Ελευσίνας ως πολιτισμικής πρωτεύουσας. Ο μόνος πολιτισμός που βλέπουμε εμείς σε αυτήν την πόλη δεν είναι άλλος από αυτόν των πολέμων, των ρατσισμών και των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Στον Ασπρόπυργο τον φετινό Αύγουστο έγιναν 5 ρατσιστικές επιθέσεις σε Πακιστανούς εργάτες. Για τις επιθέσεις αυτές δεν μας ενημέρωσε καμία από τις τοπικές εφημερίδες που σε κάθε άλλη περίπτωση θα γέμιζαν με ρατσισμό τις σελίδες τους γράφοντας άρθρα για την μικροεγκληματικότητα των αλλοδαπών. Η ελληνική αστυνομία από την μεριά της δεν κράτησε κανένα πρόσχημα. Όταν πήγαν κάποιοι πακιστανοί εργάτες να καταγγείλουν τις ρατσιστικές επιθέσεις, κράτησαν έναν από αυτούς, που ήταν εκεί για να βοηθήσει ως διερμηνέας, διότι δεν είχε χαρτιά. Την ίδια μέρα και ενώ η αστυνομία υποστήριζε ότι αδυνατεί να εντοπίσει τους ρατσιστές, σημειώθηκε και άλλη μια επίθεση στο σπίτι των ίδιων μεταναστών που έκαναν την καταγγελία από τα ίδια αυτά καθάρματα. Αυτό δεν είναι σύμπτωση. Είναι ο ρατσισμός της ελληνικής αστυνομίας σε συνεργασία με τον διάχυτο φασισμό της τοπικής κοινωνίας.

Ο φασισμός ως καπιταλιστικό/εξουσιαστικό εργαλείο για την παραγωγή διαχωρισμών

Ο φασισμός βρίσκεται παντού όπου εκφράζονται ρατσιστικές και σεξιστικές απόψεις και συμπεριφορές. Αποτελεί την ουσία του μισογυνισμού και της ομοφοβίας και κατοικεί στην κυρίαρχη ματσό αντρική συμπεριφορά που αρέσκεται να παρενοχλεί σεξουαλικά και να ενίοτε να βιάζει. Ο φασισμός παραμονεύει πίσω από κάθε είδους εθνική συνείδηση και ταιριάζει τέλεια με τα μιλιταριστικά πρότυπα οργάνωσης της κοινωνικής ζωής. Κάθε φορά που η εξουσία εγκαθιδρύει τις ιεραρχίες της, ο φασισμός είναι εκεί για να της παρέχει την απαραίτητη δόση βοηθητικής βίας. Ο φασισμός είναι η βάρβαρη όψη του καπιταλισμού σε καιρούς κρίσης. Είναι ένα σύνολο εργαλείων με τα οποία το κράτος και τα αφεντικά διαχωρίζουν την εργατική τάξη φυλετικά και έμφυλα, ώστε να την εκμεταλλεύονται περισσότερο. Μας διαχωρίζουν σε έλληνες και ξένους, χριστιανούς και αλλόθρησκους ή άθρησκους, άντρες και γυναίκες, straight και gay. Και όσο μας διαχωρίζουν τόσο μας υποτιμούν (υλικά, διανοητικά και συναισθηματικά), τόσο μας αποδυναμώνουν. Όσο μας διαχωρίζουν τόσο εμείς στρεφόμαστε ο ένας ενάντια στην άλλη. Τόσο ξεχνάμε ότι οι εχθροί μας είναι η εξουσία και το κεφάλαιο, το κράτος, τα αφεντικά και τα τσιράκια τους, οι φασίστες.

Τι να κάνουμε;

Να πολεμήσουμε τους εχθρούς μας. Να αυτοοργανωθούμε στη βάση των κοινών αναγκών μας και γύρω από τα ταξικά μας συμφέροντα. Να αντιληφθούμε τον αντιφασισμό ως ένα αντικρατικό, αντιεξουσιαστικό και αντικαπιταλιστικό εγχείρημα. Να μισήσουμε τα αφεντικά μας και το κράτος. Να πολεμήσουμε την εξουσία σε κάθε της μορφή.

Καλούμε τον κόσμο να συμμετέχει στην πορεία το Σάββατο στις 17/9 στο κερατσίνι στην πλατεία Νίκης στις 12:00
και στην πορεία στο σημείο δολοφονίας του Παύλου Φύσσα (Π.Τσαλδάρη 60)

καθώς και στην αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλατεία αγίου παντελεήμονα την Κυριακή 18/9 στις 17:00

Αντιφασίστ(ρι)ες από την Ελευσίνα και τις γύρω περιοχές

πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1562972/