Τετάρτη 25 Μαίου 2016 στις 19.00
Συνέλευση Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
Η δήλωση του Ολικού Αρνητή για το επικείμενο στρατοδικείο:
« Έχουν ανοίξει λέει λάκους και μας περιμένουνε. Τι λέτε ρε μαλάκες ρε! Τι λέτε ρε! »
(Στίχος από Lost Bodies)
_______________________________________________________________________________
Στις 2 Ιούνη πρόκειται να κριθεί στο αναθεωρητικό δικαστήριο (στρατιωτικό εφετείο) η πρωτόδικη απόφαση καταδίκης μου σε δώδεκα μήνες φυλάκισης από την δεύτερη και τρίτη δίωξή μου για ανυποταξία. Δεδομένου ότι λόγω άλλων καταδικαστικών αποφάσεων για την πολιτική μου δράση, δεν εμπίπτω εδώ και δυο δεκαετίες στο νομικό παραθυράκι της αναστολής, η ποινή της πρώτης τελεσίδικης καταδίκης μου για ανυποταξία (δώδεκα μήνες) εξαγοράστηκε σε δόσεις με την συνδρομή του αλληλέγγυου κόσμου. Επιπρόσθετα, μου έχουν χρεωθεί μέχρι σήμερα τρια χαράτσια των 6000 ευρώ (σύνολο 18000 ευρώ) για τέσσερις κλήσης κατάταξης τις οποίες αρνήθηκα.
Οι ακατάπαυστες διώξεις, συλλήψεις, εξευτελιστικές μεταγωγές, δίκες και αθροιστικές ποινές πάνω στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης αποτελούν χαρακτηριστική έκφανση της κρατικής τρομοκρατίας, για την οποία υπάρχει και είναι απαραίτητη η στρατοκρατία. Έγραφα μέσα από τα κρατητήρια της ΓΑΔΑ κατά την τελευταία από τις τρεις συλλήψεις μου για ανυποταξία (2/11/'14): « Οι αλλεπάλληλες διώξεις εναντίον των Ολικών Αρνητών Στράτευσης για την σταθερή και πολιτικά συνειδητή απόφασή μας να μην υπηρετήσουμε τον πιο βάρβαρο μηχανισμό εξουσίας, αποσκοπούν στην κάμψη του αντιμιλιταριστικού ταξικού κινήματος. Δεν αναγνωρίζω το δίκαιο της στρατοκρατικής καταστολής. Η ίδια η κράτησή μου σε ένα κελί, έστω και για μια νύχτα, σημαίνει μια βάναυση και απαράδεκτη προσβολή κάθε έννοιας ελευθερίας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η αντίσταση στην κρατική βαραβαρότητα δεν κάμπτεται. Δυναμώνει και θα νικήσει. Να σταματήσει άμεσα κάθε δίωξη των Ολικών Αρνητών Στράτευσης για ανυποταξία και να σταματήσουν οι εκβιαστικές συλλήψεις. »
Ειδικά η επιβολή μεγάλου χρηματικού προστίμου μετά από κάθε νέα κλήση κατάταξης αποτελεί μια έκφανση της οικονομικής τρομοκρατίας και της εξοντωτικής ληστρικότητας που επιχειρεί το κράτος σε βάρος των ταξικά καταπιεζόμενων στα χρόνια της μνημονιακής διαχείρισης. Οι αλλεπάλληλες καταδίκες σε εξαγοράσιμες ποινές συνδέονται επίσης με την νομισματική διαχείριση της ταξικής κυριαρχίας και την οικονομική τρομοκρατία που εφαρμόζει το ελληνικό κράτος. Η αναβαθμισμένη μέθοδος επίθεσης της στρατοκρατίας ενάντια στην ανυποταξία και η εντατικοποίησή της ενάντια στους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης, που σηκώνουν την σημαία του αντιμιλιταριστικού κινήματος, έχει το πλεονέκτημα ότι επιχειρεί να κάμψει την αντίσταση στην στράτευση με εξοντωτικά μέτρα, καμουφλάροντας ταυτόχρονα την σκληρότητά της. Αφού φαίνεται σαν τελικά να εξισορροπείται η αντιπαράθεση γύρω από τον μιλιταρισμό, εφόσον οι Αρνητές Στράτευσης εδώ και χρόνια δεν εκτίουν τις καταδικαστικές ποινές. Παράλληλα, η δίωξη της μαζικής κοινωνικής ανυποταξίας μένει στην αφάνεια, διότι δεν βρίσκει απέναντί της μια αυτοοργανωμένη συλλογική δύναμη.
Το φθινόπωρο του '15, με αφορμή την δίκη ενός ακόμα Ολικού Αρνητή, δημοσιοποιήθηκε ένα κάλεσμά μου σε μετωπικό αντιμιλιταριστικό αγώνα εκ'μέρους της Αναρχικής Συλλογικότητας για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση, αναφερόμενοι στην επικαιρότητα και στην καθολική ανάγκη για αντίσταση στην στρατοκρατική τρομοκρατία:
« Διόλου τυχαία, η εντατικοποίηση της μιλιταριστικής αντίδρασης συνοδεύει την όξυνση της στρατοκρατικής πολιτικής του ελληνικού κράτους. Η ντόπια αστική τάξη προετοιμάζει τον διακρατικό πόλεμο για τον έλεγχο και την εκμετάλλευση του Αιγαίου, πίσω από την σημαία της ΑΟΖ. Η αριστερή διαχείριση, αφού είχε εγγυηθεί πριν ακόμα από τις εκλογές του Γενάρη ('15) την συνέχιση της εθνικιστικής στρατηγικής, εμβαθύνει την στρατοκρατική συμμαχία με την στρατιωτική δικτατορία της Αιγύπτου και με το ισραηλινό κράτος, τον χωροφύλακα-σφαγέα της μεσογειακής Ανατολής και μεγάλο εξαγωγέα τεχνολογίας και τεχνογνωσίας γενοκτονίας. Πρόσφατα, το ελληνικό κράτος, ως πειθήνιος ακόλουθος του ΝΑΤΟϊκού διευθυντηρίου, έδωσε στήριξη στις αιματηρές επιχειρήσεις του τουρκικού κράτους εναντίον του κουρδικού αυτονομιστικού κινήματος και των λαών της Ανατολίας και της Μεσοποταμίας. Το «πρώτα η Ελλάδα» που είχε πει ο Σημίτης πριν μιάμιση δεκαετία για να δικαιολογήσει την στήριξη στους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς στην Γιουγκοσλαβία, μοιάζει με ευφυολόγημα μπροστά στην σημερινή πολεμική στρατηγική του ελληνικού κράτους.
Η αλληλοσφαγή στην ανατολική Μεσόγειο στήνεται βήμα βήμα. Ωστόσο, στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας διεξάγεται καθημερινά μια μαζική εξόντωση. Οι ένοπλοι μηχανισμοί του ελληνικού κράτους και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με την συνδρομή φασιστικών συμμοριών, δολοφονούν μαζικά πρόσφυγες, για να κρατήσουν τον έλεγχο του ταξικού συνόρου ανάμεσα στις προνομιούχες κάστες της Ευρώπης και στους κατατρεγμένους της καπιταλιστικής περιφέρειας που έχουν πληγεί από τον πόλεμο των εξουσιών. Αν βλέπαμε τον διακρατικό πόλεμο που έρχεται, υποτιμώντας τον μονομερή άγριο ταξικό πόλεμο που ήδη μένεται, θα μέναμε εγκλωβισμένοι σε μια εθνική ανάλυση. Ο ελλαδικός χώρος βρίσκεται ήδη σε κατάσταση ανοιχτού πολέμου. Από την προλεταριακή-κοινωνική σκοπιά, είναι αναγκαίο να αντισταθούμε ενεργητικά στην στρατοκρατική κυριαρχία με κάθε εφικτό τρόπο και να συγκροτήσουμε ένα ισχυρό αντιμιλιταριστικό κίνημα.
Όταν πριν έναν αιώνα οι σοσιαλδημοκράτες της Ευρώπης υποδαύλισαν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και ύστερα έσπρωξαν τους ναζιστές προς την εξουσία, χαρακτηρίστηκαν από το επαναστατικό κίνημα ως σοσιαλσοβινιστές και σοσιαλφασίστες. Τότε όμως, υπήρχε ακόμα χώρος για ρεφορμιστικές αυταπάτες. Σήμερα, ο πόλεμος του κεφάλαιου και ο εθνικισμός δεν μπορούν πια να βρουν κανένα σοσιαλιστικό έρεισμα. Ο ταξικός πόλεμος αποκαλύπτεται με απόλυτη ωμότητα. Από την μια πλευρά βρίσκονται οι προνομιούχες κάστες του αστικού κόσμου. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το μεγάλο ποτάμι των ταξικά καταπιεσμένων του πλανήτη που λεηλατούνται και δολοφονούνται σαν αδιάφορα νούμερα για την διακρατική καπιταλιστική οικονομία.
Η γραμμή του μετώπου έχει χαραχτεί με αίμα. Καιρός να πάρουμε θέση μάχης. »
Σήμερα, επειδή τα σιδερόφρακτα σύνορα δεν μπορούν να συγκρατήσουν το πλήθος των κατατρεγμένων που ευελπιστούν σε ένα μερίδιο από την ασφάλεια και τον συσσωρευόμενο πλούτο του καπιταλιστικού κέντρου, ο στρατοκρατικός έλεγχος επεκτείνεται μέσα στην ενδοχώρα του. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η επιβεβλημένη εξαθλίωση αποτελούν πλέον καθεστώς και κύριο εργαλείο προληπτικής καταστολής της προλεταριακής εξέγερσης. Όπως έχω δηλώσει προκαιρού, η θέση των Ολικών Αρνητών είναι στην πρώτη γραμμή της διεθνιστικής αλληλεγγύης, στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στο συνοριακό καθεστώς και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στην πρώτη γραμμή της αντιφασιστικής πάλης, στην πρώτη γραμμή της συλλογικής αντίστασης στην οικονομική τρομοκρατία, που στηρίζεται στα όπλα και τις φυλακές του κράτους, στην πρώτη γραμμή των εργατικών κινητοποιήσων, που χτυπιούνται με αστυνομικο-στρατιωτικούς μηχανισμούς κι επιστρατεύσεις. Στην ταξική στράτευση δεν χωράνε ελιτισμοί. Από μια τέτοια θέση μάχης η Ολική Άρνηση Στράτευσης αποτελεί παράδειγμα αφοπλισμού της κρατικής τρομοκρατίας και παράδειγμα ρήξης με την εξατομίκευση.
Η όξυνση του ευρωπαϊκού ρατσισμού και της μιλιταριστικής τρομοκρατίας έχει εγείρει ένα ηθικό-πολιτικό καθήκον για τους Ολικούς Αρνητές Στράτευσης: Να βαδίσουμε μετωπικά μπροστά, για την αποδόμηση των στρατοκρατικών θεσμών. Και να δώσουμε έδαφος στην μαχητική αντίσταση. Οφείλουμε να αναμετρηθούμε με την πολιτική καταστολής της ανυποταξίας, όχι πια από θέσεις αποσπασματικής άμυνας και χρονοτριβής, αλλά με προκεχωρημένες θέσεις που θα εκφράζουν την πραγματική ένταση της τρέχουσας ταξικής διαπάλης και θα ανοίγουν δρόμους αντεπίθεσης.
Οπότε, στις 2 Ιούνη, που θα δικαστώ για δεύτερη φορά σε δεύτερο βαθμό για ανυποταξία, θα σταθώ πάλι απέναντι στους στρατοδίκες για να εκφράσω την πολεμική του κάτω κόσμου ενάντια στο κράτος και τις προνομιούχες κάστες του. Αλλά αυτήν την φορά δεν θα συνθηκολογήσω με την εξαγορά της ενδεχόμενης ποινής. Καταδίκη θα σημαίνει φυλακή. Και η φυλακή (που την έχω ξαναζήσει) μας φέρνει σε μια κατάσταση πραγματικού πολέμου, βιωματικά, πολιτικά, αντικειμενικά. Κι ακόμα, αν οι στρατηγοί της μιλιταριστικής καταστολής μου δώσουν την ευκαιρία φυλακίζοντας με με μια συνήθη ποινή μερικών μηνών, θα υποθηκεύσω το σώμα μου (όπως το έχω ξανακάνει μέσα στα μπουντρούμια των βασανιστών της «αντι»τρομοκρατικής), για να ανατραπεί οριστικά η ισχύς των εκβιαστικών και ληστρικών μέτρων ενάντια στην ανυποταξία.
Ποιός θ' αντέξει περισσότερο; Η προλετριακή-κοινωνική αντίσταση ή ο μηχανισμός καταστολής; Εμείς, που έχουμε προοριστεί για κρέας στα κανόνια και στα πιάτα των αφεντικών, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Είμαστε αμέτρητοι και ήδη πολεμάμε για έναν κόσμο δίχως τυραννία. Πόσοι τελικά θα πολεμήσουν γι' αυτό το σάπιο καθεστώς; Η δύναμη της αντίστασης και της αλληλεγγύης είναι απεριόριστη. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με την καταναγκαστική θητεία στην πολεμική μηχανή του κράτους.
« Αρκετά ρε μαλάκες... »
ΝΑ ΠΑΥΣΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΝΗΤΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΣΗΣ
ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΑ ΤΟ ΤΙΜΩΡΗΤΙΚΟ ΧΑΡΑΤΣΙ (ΕΞΑΧΙΛΙΑΡΟ)
ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΚΑΘΕ ΥΠΗΡΕΣΙΑ Ή ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ
ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Δημήτρης Χατζηβασιλειάδης (Ολικός Αρνητής Στράτευσης) - Απρίλης 2016
Solidarity Assembly to Total Objector to Military Service D. Chatzivasileiadis
από Συνέλευση Αλληλεγγύης στον Ολικό Αρνητή Στράτευσης Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη
Ημέρα/Ώρα: 25/05/2016 στις 7 μμ.
Τοποθεσία: Athens / Polytechneio (Stournari St.)
STATEMENT OF A TOTAL OBJECTOR OF MILITARY SERVICE IN VIEW OF IMPENDING COURT-MARSHAL AND POSSIBLE IMPRISONMENT
On the 2nd of June, the military court of appeals will review my sentence to 12 months in prison for my second and third refusal to enlist in military service. Given the fact that I do not fall into the legal window of sentence suspension due to having been convicted in the past for my political activity, the sentence of my first conviction for the offense of refusal to serve in the conscription army (sentence to 12 months imprisonment) was paid off in installments with the aid of the solidarity movement. In addition three administrative fines have been imposed of 6,000 Eur each for four conscription calls which I have refused.
The endless persecutions, arrests, humiliating transfers, court-marshals and consecutive sentences imposed on Total Objectors of military service are a characteristic expression of state terrorism for which military rule is essential. As I wrote from the cells of the Police HQ where I was held when arrested for the third time for refusal to serve (2/11/14):
"The successive persecutions of Total Objectors for our consistent and politically conscious decision to not serve the most brutal mechanism of authority, aim to curb the anti-militarist, class movement. I do not recognize the right of military-state repression. My detention in a cell, even for one night, is a brutal and unacceptable insult at any notion of freedom and social justice. The resistance against state brutality will not be bent. It will grow and it shall win. Immediate end to the persecution of Total Objectors and an end to arrests."
Particularly, the imposition of large fines following every new call to enlist is one facet of the economic terrorism and of the larceny that the state is attempting against the class oppressed in times of austerity. The successive convictions to redeemable sentences (sentences that can be bought off) is another point connected to the greek state's monetary management of class domination and economic terrorism. The enhanced repression of the military-state rule against the refusal to enlist and its intensification against Total Objectors, who raise the flag of the anti-militarist movement, has the advantage of targeting the resistance to military service with harsh measures while at the same time camouflaging its harshness. After all it seems like the battle against militarism is balanced out since for years now Total Objectors do not serve their sentence in prison. At the same time the persecution of the widespread in society refusal to enlist remains in obscurity since it doesn't find the outlet of self organized collective force.
In the fall of 2015, on the occasion of yet another court-marshal of a Total Objector, I announced on behalf of the Anarchist Collective for the Combative Proletarian Reconstruction an open call for a frontal anti-militarist struggle , referring to the current situation and to the universal necessity of resisting the terrorism of the state-military rule:
"It is no coincidence that the intensification of the militarist reaction goes hand in hand with the stepping up of the militarist policy of the greek state. The local bourgeoisie is preparing the inter state war for the control and exploitation of the Aegean , masked behind the flag of EEZ (exclusive economic zone). The left wing management, having vouched for the continuation of the nationalist strategy even prior to the elections of January '15, is now deepening the militarist coalition with the military dictatorship of Egypt and with the israeli state which acts as the police dog, slaughterer of the Mediterranean east and major exporter of genocidal technology and know-how. The greek state has recently given its support, as an obedient follower of NATO, to the bloody operations of the Turkish army against the Kurdish autonomist movement and the people of Anatolia and Mesopotamia. The phrase "Greece comes first" used by Simitis (Greek prime minister with the PASOK government from1996 to 2004 ) a decade and a half ago in order to justify the country's support to NATO's bombing in Yugoslavia, sounds like a witty remark compared to the current war strategy of the greek state.
The slaughter in Eastern Mediterranean is unfolding step by step. At the same time on the borders between greece and turkey mass murder is perpetrated on a daily basis. The armed mechanisms of the greek state and the European Union, aided by fascist gangs, are murdering migrants en masse in order to maintain the control of the class border between the privileged castes of europe and the downtrodden of the capitalist periphery who suffer from interstate wars. If we only saw the interstate war that is coming, without acknowledging the ruthless one sided class war that is already raging, we would be trapped within a nationalist analysis. The greek territory is already in a state of open war. From the proletarian-social point of view, it is necessary that we actively resist the state-military rule in all possible ways and that we construct a powerful anti-militarist movement. A century ago, when Europe's social democrats inflamed the first world war and then pushed the Nazi into power, the revolutionary movement called them euro-chauvinist and social-fascists. But back then there was still room for reformist illusions. Today there is no socialist footing for the capitalist war and for nationalism. Class war is revealed in all its rawness. On the one side stand the privileged castes of the bourgeois world. On the other side is the great river of the class oppressed of this planet who are pillaged and murdered in countless numbers for the sake of the interstate capitalist economy. The front line has been carved in blood. It's time we take our position in battle."
Today, since the fences and borders cannot hold back the masses of the downtrodden who aspire to a share of the security and the concentrated wealth of the capitalist center, the military-state rule is expanding inland. Concentration camps and impoverishment are the status quo as well as the main tool for preventative repression of the proletarian revolt. As I have stated before, the position of Total Objectors is on the first line of internationalist solidarity, on the first line of the antifascist struggle, on the first line of the collective resistance to economic terrorism, which is founded on the weapons and the prisons of the state, on the first line of workers' mobilizations, that are cracked down by use of police-military means and enforced return to work. In class struggle there is no room for elitism. From such a position of battle, Total Objection exemplifies the disarmament of state terrorism as well as the breach with individualism.
The intensification of European racism and militarist terrorism arouses an ethical-political duty for Total Objectors: to march head on for the deconstruction of the state-military institutions. And to give ground to combative resistance. We must encounter the political repression against refusing to serve the army, no longer from positions of piecemeal defense and stalling, but from an advanced position that expresses the real intensity of the current class struggle and can pave the way for our counterattack.
So, on the 2nd of June, when I will be tried for the second time on appeal for refusing to enlist for military service, I will stand once again in front of the military judges and I will articulate the polemic of the ones below against the state and its privileged castes. But this time I will not give in to buying off the sentence. Conviction will mean imprisonment, And prison, (where I have been in the past), brings us face to face with a situation of real war, politically, objectively and as a lived experience. And even if the generals of militarist repression give me the chance by setting a usual sentence of a few months, I will go on hunger strike (as I have done before in the dungeons of the anti-terrorist unit) so that the might of the extortionate and larcenous measures against Total Objection is once and for all overturned.
Who will last longer? The proletarian-social resistance or the repressive mechanism? We who have been foreordained as cannon fodder and pieces of meat for the appetite of the masters, have nothing to lose. We are countless and we are already fighting for a world without tyranny. Who in the end will fight for this rotten regime? The power of resistance and solidarity is limitless. It is high time we do away with mandatory service to the state's war machine.
IMMEDIATE END TO THE PERSECUTION OF TOTAL OBJECTORS
ABOLITION HERE AN NOW OF THE PUNISHMENT OF THE ADMINISTRATIVE FINE
LETS ACTIVELY CRUSH ANY SERVICE OR COOPERATION WITH THE MURDEROUS MECHANISMS OF THE STATE
Dimitris Chatzivasileiadis (Total Objector) -April 2016