Πέμπτη 26 Μαίου 2016 στις 17.00

7 καλέσματα : 1 2 3 4 5 6 7

Πορεία ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών

Ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης-αλληλεγγύη με την Σανάα Ταλέμπ/ Θεσσαλονίκη

Σχετικά με τους αγώνες των μεταναστών, με τον αγώνα της Σαναά Ταλέμπ

Τον τελευταίο χρόνο γίναμε μάρτυρες ενός τεράστιου κύματος κατατρεγμένων ανθρώπων που "ξεβράστηκε" μαζικά στα ανατολικά και νότια σύνορα της Ευρώπης. Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες/τριες έφτασαν και στα ελληνικά παράλια προσπαθώντας να ξεφύγουν από το κίνδυνο που διατρέχουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους, λόγω ενός πολέμου που μαίνεται. Ο πόλεμος αυτός σήμερα μπορεί να προβάλλεται από τα κανάλια ότι λαμβάνει χώρα κυρίως στην Συρία, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε όλες τις πολεμικές επεμβάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ κατά τις προηγούμενες δεκαετίες, σχεδόν στο σύνολο των χωρών της μέσης ανατολής, αλλά και την κατάσταση στην οποία βρίσκονται μέχρι και σήμερα οι χώρες αυτές εξαιτίας τους. Γιατί είναι τα ίδια τα συμφέροντα του κεφαλαίου που οπλίζουν φονταμενταλιστικές ομάδες, που τρέφουν δικτατορίες και παρακινούν εμφυλίους πολέμους στην Μέση Ανατολή και αλλού. Παράλληλα, η ακραία φτώχεια και η εκμετάλλευση που φέρνει η απομύζηση των πρώτων υλών και του φτηνού εργατικού δυναμικού από το διεθνές κεφάλαιο, μαζί με τις πολιτικές διώξεις αντιφρονούντων και αγωνιστών, ωθούν τα πιο καταπιεσμένα στρώματα να αναζητήσουν "μια καλύτερη τύχη" στον δυτικό κόσμο και να στελεχώσουν έτσι το πολυεθνικό προλεταριάτο της κεντρικής, κυρίως, Ευρώπης.

Κατά τις προηγούμενες λοιπόν δεκαετίες, την εποχή των "παχιών αγελάδων", που η ατμομηχανή του καπιταλισμού χρειαζόταν ακόμη γρανάζια και λάδι για να λειτουργήσει, οι άνθρωποι αυτοί "αξιοποιούνταν" από το κεφάλαιο ως τα φτηνά εργατικά χέρια που κάνανε όλη την βρώμικη δουλειά στην παραγωγή ενώ ο πλούτος συσσωρευόταν όλο και περισσότερο στα χέρια των ισχυρών. Σήμερα, η εποχή αυτή έχει παρέλθει. Κατά το προηγούμενο χρονικό διάστημα, η Ευρωπαϊκή οικονομία χρειαζόταν ακόμη μερικά φτηνά αλλά εξειδικευμένα εργατικά χέρια στην παραγωγή . Έτσι τα σύνορα παρέμεναν ανοιχτά, εξυπηρετώντας τόσο μια ανθρωπιστική ρητορική, όσο και την ανεύρεση εργατικού δυμανικού ανώτερου επιπέδου επαγγελματικής εξειδίκευσης.

Σήμερα όμως, οι ανάγκες του κεφαλαίου ακόμη και για τα εξειδικευμένα εργατικά χέρια έχουν ελαχιστοποιηθεί, κάτι που έχει οδηγήσει στο κλείσιμο των συνόρων για όλους τους μετανάστες.

Μέσα σε αυτή την συνθήκη έχει ενταθεί η διαχρονική προσπάθεια των αφεντικών να μετατρέψουν τους μετανάστες από θύματα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας σε θήτες. Οι κρατούντες καταφέρνουν με τη βοήθεια από τα πιο έμπιστα τσιράκια τους (τους δημοσιογράφους και τους φασίστες) να αξιοποιήσουν τη δοκιμασμένη τακτική ισχυροποίησής τους: τη δημιουργία του «εξωτερικού εχθρού», προκειμένου να αποπροσανατολίσει τους καταπιεσμένους και να κατευθύνει αλλού την οργή τους, σε περιόδους κατά τις οποίες βιώνεται έντονα η καταπίεση και μεγαλώνει ο κίνδυνος αυτοί να αντιδράσουν και να στραφούν ενάντια στους δυνάστες τους.

Έτσι και τώρα, εν μέσω κρίσης, έπρεπε να βρεθεί κάποιος αποδιοπομπαίος τράγος για να επωμιστεί την ευθύνη της κατάστασης. Και βρέθηκε για άλλη μια φορά στους μετανάστες, οι οποίοι στοχοποιούνται και παρουσιάζονται ως οι υπαίτιοι για προβλήματα της κοινωνίας όπως η ανεργία και η εγκληματικότητα. Γεγονός που ξεκάθαρα δεν ισχύει, καθώς αμφότερα προκύπτουν από την οικονομική εξαθλίωση που επιβάλλεται από το εγγενές χαρακτηριστικό του καπιταλισμού, δηλαδή τη συσσώρευση του πλούτου σε όλο και λιγότερα χέρια

Το ελληνικό κράτος (που προσωποποιείται στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) εναρμονιζόμενο με την κεντρική Ευρωπαϊκή αντιμεταναστευτική πολιτική-η οποία βρίσκει πάτημα και στην ρητορική της Ισλαμοφοβίας - έχει απεμπολήσει πλέον το όποιο "αντιρατσιστικό" του προσωπείο με την υπογραφή ευρωπαϊκών συμφωνιών: η frontex έχει στρατοπεδεύσει στα σύνορα, ενώ το ΝΑΤΟ πλέει ανενόχλητο πλέον στα νερά του Αιγαίου . Προετοιμαζόμενο καιρό τώρα για την σημερινή συγκυρία, όπου οι μετανάστες δεν είναι πλέον τόσο χρήσιμοι για τα αφεντικά, είχε ξεκινήσει τη δημιουργία των HOT SPOT . Αν και οι αρχικοί ισχυρισμοί της κυβέρνησης ήταν πως αυτά δεν θα λειτουργήσουν ως κέντρα κράτησης, η παρουσία του στρατού, καθώς και η εγκατάσταση τους μακρυά από τα αστικά κέντρα, μαρτυρά τις πραγματικές τους προθέσεις, που δεν είναι άλλες από την πειθάρχηση,την διαχείριση και την απομόνωση των μεταναστών. Έτσι, τα μέρη αυτά έρχονται να προστεθούν στα ήδη θεσπισμένα κέντρα κράτησης, τα οποία είναι στην ουσία φυλακές για ανθρώπους που δεν έχουν "χαρτιά".

Τόσο η συνθήκη του εγκλεισμού αυτή καθ' αυτή, όσο και οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης, αλλά και ο φόβος των επαναπροωθήσεων - οι οποίες έχουν ξεκινήσει τους τελευταίους μήνες μετά από την υπογραφή της συνθήκης μεταξύ Τουρκίας και Ε.Ε.- έχουν οδηγήσει στο ξέσπασμα αγώνων στα μέρη αυτά. Αξίζει να αναφέρουμε μερικούς από αυτούς:

Στο κέντρο κράτησης της Μόριας στην Μυτιλήνη οι μετανάστες πραγματοποίησαν βίαιη εξέγερση, προκαλώντας φθορές στον χώρο, ενώ ήρθαν σε σύγκρουση και με τις δυνάμεις καταστολής. Στο Στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Παρανέστι Δράμας πραγματοποιήθηκε απεργία πείνας με αίτημα την επανασύνδεση των μεταναστών με τις οικογένειές τους, όπως και σε αυτό του Ελληνικού, με αίτημα όμως την απελευθέρωσή των 47 μεταναστριών που βρίσκονταν έγκλειστες εκεί για αρκετούς μήνες και χωρίς την στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Στον αγώνα αυτό συμμετείχε και η μετανάστρια από το Μαρόκο Σαναά Ταλέμπ,. Η Σαναά ήταν εργαζόμενη χωρίς χαρτιά τα τελευταία πέντε χρόνια σε κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας, πριν συλληφθεί και οδηγηθεί στο κέντρο κράτησης του Ελληνικού. Ήταν ήδη έγκλειστη εκεί για έξι μήνες και ενώ περίμενε την αποφυλάκιση της, η κράτηση της παρατάθηκε δικαστικά για άλλους τρεις. Είχε ήδη ξεκινήσει απόχη συσσιτίου ενάντια στην απόφαση αυτή όταν μεταφέρθηκε στο αλλοδαπών της Π. Ράλλη, όπου και της ανακοινώθηκε η απέλασή της στο Μαρόκο. Λόγω της αντίστασής της κατά την διάρκεια της διαδικασίας , αφού είχε δηλώσει πως προτιμάει τον θάνατο από την απέλαση, ξυλοκοπήθηκε άγρια από μπάτσους και μεταφέρθηκε αιμόφυρτη στο αεροδρόμιο. Εκεί, ο πιλότος της πτήσης αρνήθηκε να την μεταφέρει, λόγω της άθλιας κατάστασής της και έτσι η απέλασή της ακυρώθηκε.

Παρέμεινε όμως έγκλειστη για άλλους έξι μήνες ενώ "φιλοξενήθηκε" και για μερικές μέρες και στο Δαφνί, όπου οι γιατροί διέγνωσαν την ψυχολογική και σωματική κατάρρευση της υγείας της, αφού στο κέντρο κράτησης δεν της χορηγούνταν η απαραίτητη φαρμακευτική περίθαλψη. Οι κακουχίες αυτές δεν την εμπόδισαν από το να λάβει ενεργό μέρος σε όλους τους αγώνες που δόθηκαν από τις έγκλειστες μετανάστριες στο κέντρο κράτησης του Ελληνικού. Η Σαναά τελικά αφέθηκε ελεύθερη στις 27/4, μετά από 13 μήνες κράτησης στο Ελληνικό.

Ταυτόχρονα, όλους αυτούς τους μήνες εκκρεμεί ένα δικαστήριο για απείθεια και φθορά ξένης περιουσίας, λόγω της αντίστασής της κατά την διάρκεια της απέλασης της. Το δικαστήριο ορίστηκε εν τέλει στις 31/5 μετά από αλλεπάλληλες αναβολές.

Εμείς από την μεριά μας θεωρούμε δεδομένη την αλληλεγγύη μας στην Σαναά Ταλέμπ. Όχι από κάποια αγιοποιημένη εικόνα που έχουμε για αυτούς, αλλά απλούστατα επειδή τους αναγνωρίζουμε ως κομμάτι των καταπιεσμένων, οι οποίοι έχουν βιώσει στο πετσί τους το χειρότερο πρόσωπο του συστήματος. Δεν αναγνωρίζουμε ως πρόβλημα τους μετανάστες, αλλά τις αιτίες που ωθούν τους ανθρώπους σε αυτή την επιλογή. Άλλωστε, έχουμε εδώ και καιρό επιλέξει στρατόπεδο στον μοναδικό πόλεμο που αναγνωρίζουμε: τον πόλεμο απέναντι σε αυτούς που προκαλούν πολέμους, απέναντι στα κράτη και το κεφάλαιο, απέναντι σε αφεντικά, μπάτσους, φασίστες, σεξιστές, απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Από αυτήν την επιλογή στρατοπέδων πηγάζει και η αλληλέγγυα στάση μας μαζί τους, πόσο μάλλον με όσους/όσες αγωνίζονται και διεκδικούν.

"Ντόπιοι" και "ξένοι" να δημιουργήσουμε από κοινού κοινότητες αγώνα και αλληλεγγύης υψώνοντας αναχώματα αντίστασης στα κράτη, στο κεφάλαιο, στην εκμετάλλευση και τους πολέμους που αυτοί παράγουν για να επεκτείνουν την κυριαρχία τους.

Συγκέντρωση: Τρίτη 17/5 στις 11.30 στον ΟΑΕΔ στην Παπαναστασίου

Πορεία: Πέμπτη 26/5 στις 17.00 στην Καμάρα

Συλλογικότητα αναρχικών από τα ανατολικά/ anatolika.espivblogs.net

πηγή : https://athens.indymedia.org/post/1559104/


1 2 3 4 5 6 7

πηγή : email που λάβαμε στις 16 Μάιος 12h


1 2 3 4 5 6 7

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ SANAA TALEB

ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΤΟΥΣ/ΤΙΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΤΡΙΕΣ

Η υπόθεση της Sanaa Taleb είναι μία από τις χιλιάδες μεταναστών και μεταναστριών που βιώνουν την «ελληνική φιλοξενία», με μία μόνο διαφορά: ότι εκείνη αντιστάθηκε. Τον Απρίλη του 2015, μετά από 5 χρόνια διαμονής στην Ελλάδα, η Sanaa Taleb -μετανάστρια από το Μαρόκο- συλλαμβάνεται και φυλακίζεται. Αφού παρέρχεται το εξάμηνο της κράτησης της στο Κέντρο Κράτησης γυναικών Ελληνικού, ενημερώνεται ότι θα «φιλοξενηθεί» άλλους 3.

Τόσο η Sanaa όσο και άλλες συγκρατούμενες της στις 31/10 έχουν την πρόθεση να ξεκινήσουν αποχή συσσιτίου. Η απάντηση των αρχών ήταν άμεση: η απέλαση πρώην συγκρατούμενων τους, οι οποίες και ξυλοκοπήθηκαν, και η απαίτηση να δηλωθούν ονομαστικά οι κρατούμενες που συμμετέχουν στην αποχή συσσιτίου, υπονοώντας σαφώς ότι όσες υπογράψουν θα έχουν την ίδια τύχη, κατάφερε να τρομοκρατήσει τις υπόλοιπες μετανάστριες αφήνοντας την Sanaa και μία ακόμα μετανάστρια, η οποία όμως επίσης διέκοψε μετά από 2 μέρες αφήνοντας την τη μοναδική που συνεχίζει. Στις 5 Νοέμβρη, ανακοινώθηκε στη Sanaa ότι θα απελευθερωθεί. Αντ' αυτού, μεταφέρθηκε στη Πέτρου Ράλλη ώστε να την απελάσουν βίαια και με συνοπτικές διαδικασίες. Η αντίσταση της στην βίαιη απέλαση οδηγεί αφενός στο ξυλοδαρμό της από τους ανθρωποφύλακες και αφετέρου σε κατηγορίες για φθορά περιπολικού, απείθεια κ.α. Η ίδια η δίωξη αποτελεί ορόσημο, καθώς είναι η πρώτη φορά που η άρνηση κάποιου να απελαθεί χωρίς πολλά-πολλά θεωρείται… απείθεια. Παράλληλα, παρά την επιμονή της Sanaa να καταγγείλει τις συνθήκες απέλασής της, οι μπάτσοι… απλά αρνήθηκαν να πάρουν έγγραφη κατάθεση. Την επόμενη μέρα, συνεχίζοντας τις τρομοκρατικές πρακτικές, προσπάθησαν να της πάρουν κατάθεση χωρίς να βρίσκεται εκεί ο δικηγόρος της (κατάθεση, την οποία η ίδια αρνήθηκε να υπογράψει). Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί… Οι δεσμοφύλακες ως «μάρτυρες κατηγορίας» έδωσαν καταθέσεις όπου αναπαρήγαγαν συνομιλίες που η Sanaa υποτίθεται ότι είχε με τον δικηγόρο της, παραβιάζοντας για χιλιοστή φορά κάθε έννοια νομικής προστασίας του κατηγορουμένου.

Ακολούθησε η επιστροφή της στο Ελληνικό (6/11) και από εκεί η μεταφορά της στο Δαφνί. Παρά το ότι οι ψυχίατροι συνιστούν την άμεση αποφυλάκιση της, καθώς η γυναίκα βρίσκεται σε άσχημη ψυχική κατάσταση, η Πέτρου Ράλλη αγνοεί την ιατρική πλέον γνωμάτευση και απορρίπτει το αίτημα αποφυλάκισης. Η εκ νέου αίτηση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο, εξετάζεται στις 9/12, το οποίο όμως δεν έχει εκδώσει ακόμα την απόφαση. Παράλληλα, το δικαστήριο της Sanaa για τις κατηγορίες που της φόρτωσαν όταν εκείνη αρνήθηκε να δεχθεί την απέλαση της, έχει πάρει 2 αναβολές.

Στις 8 Ιανουαρίου η κράτηση της Sanaa παρατάθηκε για ακόμα 3 μήνες με τη δικαιολογία ότι «εκκρεμεί η απέλαση της», παρότι η αίτηση της για άσυλο δεν έχει καν εξεταστεί.

Τελικά η μετανάστρια αγωνίστρια Sanaa Taleb αφέθηκε ελεύθερη στις 27 Απρίλη 2016, μετά από ένα χρόνο στο κολαστήριο του Ελληνικού.

Η ιστορία της Sanaa είναι μία ψηφίδα σε ένα μωσαϊκό τσαλαπατήματος κάθε πτυχής της υπόστασης των μεταναστών. Η εξουσία, που από τα γεννοφάσκια της αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή κι ευτελίζει την αξιοπρέπεια, βγάζει τη μάσκα της δημοκρατίας και αποκαλύπτει το τέρας του φασισμού. Αυτό το ίδιο τέρας που, απογυμνωμένο εκφράζεται μέσω των ναζί-σκουληκιών της Χρυσής Αυγής, ενσαρκώνεται πλέον ως καθημερινή πρακτική των κρατικών μηχανισμών. Ενσαρκώνεται στην Μυτιλήνη, την Κω, τη Λέρο, τη Σάμο, στην Ειδομένη, στα στρατόπεδα των Διαβατών, του Χέρσου, της Νέας Καβάλας, του Ωραιοκάστρου και πάνω από όλα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο Παρανέστι, στην Ξάνθη, στο Ελληνικό. Ενσαρκώνεται πιο ωμά και χυδαία από οπουδήποτε αλλού στις φασιστικές -δεν σηκώνει πάντα τη σβάστικα ο φασισμός- πρωτοβουλίες "κατοίκων".

Για εμάς όμως, τους εργάτες ανεξαρτήτως εθνικότητας, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, τα θύματα του πολέμου και της φτώχειας, δεν είναι αντικείμενο διαχείρισης κρατικών μηχανισμών και οικονομικών ελίτ. Δεν ανεχόμαστε η ανθρώπινη ζωή να εξαρτάται από αποφάσεις των διακρατικών οργανισμών, όπως η ΕΕ και η frontex, των εθνικών κρατών, και των αναγκών της οικονομίας.

Από τους δήμιους της εξουσίας, από τους υμνητές του θανάτου, δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα. Αυτό που προτάσσουμε είναι ο μαζικός αγώνας για την ανατροπή τους και την ανατροπή όλου του πολιτικοοικονομικού συστήματος που γεννά ιεραρχίες, που εντείνει την εκμετάλλευση και που σε καιρούς κρίσης επιστρατεύει ως πολιτική πρακτική την κατάσταση εξαίρεσης και τον φασισμό.

Απέναντι σε κάθε εξουσία, εμείς απαντάμε τώρα και πάντα με ταξική αλληλεγγύη. Οι ταλαιπωρημένοι, οι ξυπόλητοι της εποχής μας, οι κυνηγημένοι εξαιτίας των πολέμων και των διώξεων κάθε εξουσίας και κάθε κράτους, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, βρίσκονται στην καρδιά της αλληλεγγύης μας. Είναι ταξικά αδέρφια μας, το πιο υποτιμημένο, κακοπληρωμένο και επισφαλές μέρος της τάξης μας, βορά στα δόντια κάθε μικρού και μεγάλου αφεντικού. Είναι καθήκον μας να διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη μετακίνηση όλων των εργατών, σβήνοντας τις συνοριακές γραμμές που οι εξουσίες χάραξαν για τους υπηκόους τους αλλά όχι για τα εμπορεύματα των αφεντικών και απαιτώντας άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών και μεταναστριών.

Πάντα στο πλευρό των αδύναμων, των καταπιεσμένων, των ξεριζωμένων αυτού του κόσμου, ανεξαρτήτως χρώματος και θρησκείας, ντόπιοι και «ξένοι», μετανάστες του χτες, μετανάστες του σήμερα και του αύριο ενώνουμε τα χέρια, υψώνουμε τις γροθιές μας.

ΔΙΠΛΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ ΕΣ

ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ / ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΤΟΥΣ ΦΡΑΧΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΦΡΟΥΡΙΟ

ΑΠΕΛΑΣΗ ΣΕ ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ!

ΠΕΜΠΤΗ 26/5

ΠΟΡΕΙΑ, στις 17:00, Καμάρα

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

lib_thess@hotmail.com

http://www.libertasalonica.wordpress.com

πηγή : email που λάβαμε στις 17 Μάιος 13h


1 2 3 4 5 6 7

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΗΝ SANAA TALEB.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΩΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

Η αντιµεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους µπορεί να αλλάζει (όλο και συχνότερα) ρητορική, µεθόδους και τρόπους διαχείρισης των µεταναστριών, ο ρόλος της όµως µένει απαράλλαχτος και είναι: η γενικότερη υποτίµηση και πειθάρχηση του εργατικού δυναµικού που λέγεται µετανάστες, ώστε αυτό να είναι παραγωγικό, φτηνό και ελεγχόµενο. Ταυτόχρονα, δεν παραλείπει να επικαλείται την «προσφυγική κρίση» ως διαπραγµατευτικό χαρτί, στα πλαίσια του διακρατικού ανταγωνισµού.

Τα σύνορα, η καταγραφή, οι απελάσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα "ανοιχτά" κέντρα κράτησης, τα hot spot, οι καταυλισµοί κοντά στα σύνορα, καθώς και ο ρόλος των µ.κ.ο. μέσα σ' αυτά, αποτελούν το παζλ που συνθέτει µια ενιαία πολιτική εναντίον των µεταναστριών. Και αν κάθε κοµµάτι αυτού του παζλ επιδρά µε διαφορετική ένταση πάνω στα σώµατά τους, αυτό συµβαίνει γιατί ο επιπλέον κατακερµατισµός/διαχωρισµός µεταξύ των µεταναστών είναι αναγκαίος για την ευκολότερη διαχείρισή τους. Η φιλανθρωπία με τη σειρά της, μπορεί να έχει πολλές και διαφορετικές εκκινήσεις και σε πρώτο βαθμό να λύνει κάποιες υλικές ανάγκες. Δε βλέπει όμως τις αιτίες της μετανάστευσης καθώς δεν κάνει και καμία κριτική στην αντιμεταναστευτική πολιτική του ελληνικού κράτους. Συμβάλλει έτσι με τον τρόπο της στη δημιουργία της εικόνας του "Άλλου", διευκολύνοντας την πειθάρχηση και τον έλεγχο των μεταναστριών από κράτος και κεφάλαιο.

Η στροφή της αντιµεταναστευτικής πολιτικής προς µια πιο ανθρωπιστική ρητορική δεν απορρέει μόνο ως αποτέλεσµα των αναγκών του κεφαλαίου. Βλέποντας το κράτος κυρίως ως ένα µηχανισµό που θέλει να διατηρήσει την κοινωνική ειρήνη -µε τελικό σκοπό πάντα την µε-όσο-το-δυνατόν-καλύτερους-όρους συνέχιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου- αντιλαµβανόµαστε πως η πολιτική που αυτό ασκεί εξαρτάται και από τις κινήσεις των από τα κάτω. Οι µετανάστριες δείχνουν ότι δεν αποδέχονται αµαχητί το ρόλο του µόνιµου θύµατος (όπως τις αντιµετωπίζει το µεγαλύτερο κοµµάτι της αριστεράς) και ότι διαθέτουν τόσο την δύναµη όσο και τη βούληση να αντιδρούν στον πόλεµο που στήνεται εναντίον τους. Είτε µε την ίδια τους την (µετα)κίνηση, είτε µέσα από τους αγώνες τους, αµφισβητούν διαρκώς τις εκάστοτε πολιτικές εναντίον τους.

Ένας τέτοιος αγώνας είναι και αυτός της Sanaa Taleb και των υπόλοιπων µεταναστριών στο κέντρο κράτησης στο ελληνικό. Η Sanaa, παρότι απελευθερώθηκε πρόσφατα µετά από ένα χρόνο εγκλεισµού, στις 31/5 δικάζεται γιατί αντιστάθηκε -και απέτρεψε- την απόπειρα απέλασής της. Στον αγώνα της ίδιας αλλά και όλων των υπόλοιπων µεταναστριών στο κέντρο κράτησης στο ελληνικό, καθώς και σε όλους τους αγώνες που δίνουν οι µετανάστες καθηµερινά, δεν µπορούµε παρά να είµαστε µαζί.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΤΗΣ SANAA TALEB - ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ - ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ/ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΕΣ/ΕΣ

No lager - Θεσ/νίκη

πηγή : email που λάβαμε στις 19 Μάιος 01h


1 2 3 4 5 6 7

Πρόγραμμα δράσεων Μαϊου ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

πηγή : https://www.facebook.com/katalipsistegismetan


1 2 3 4 5 6 7

Κείμενο σχετικά με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Μετανάστευση… αν και πρόκειται για ένα φαινόμενο τόσο παλιό όσο και η ιστορία των ανθρώπων, σταδιακά και μέσα από την εξέλιξη των κοινωνιών συνδέθηκε με την επιβολή της ιδιοκτησίας, τους φράχτες, τις πατρίδες και τα σύνορα, με την οριοθέτηση του κόσμου σε κράτη, έθνη και φυλές. Άλλα εξουσιαστικά συστήματα κάποτε, ο καπιταλισμός σήμερα, η εκάστοτε κυριαρχία, εν ολίγοις, είναι που διαμορφώνει τα κύρια αίτια της. Κεφάλαια και μέσα παραγωγής που μετακινούνται και εγκαθίστανται στις "αναπτυσσόμενες" χώρες απο την μία μαζί με τους επακόλουθους πολέμους, δικτατορίες, εμφύλιους και την εντατικοποιημένη εκμετάλλευση, και άνθρωποι, απο την άλλη, που αναγκαστικά (λόγω των πολέμων, της πείνας, της εξαθλίωσης κ.α.) εγκαταλείπουν τη ζωή τους προς αναζήτηση μιας καλύτερης στον δυτικό καπιταλιστικό "παράδεισο". Ολα αυτά μαζί με την συγχυση που προκαλούν οι εθνικές και θρησκευτικές ταυτότητες (ανέκαθεν ως εργαλεία κοινωνικού ελέγχου) συντελλούν στο ξέσπασμα βίαιων συρράξεων όπου - σε περιπτώσεις απουσίας επαναστατικών δομών ικανών να αντιμετωπίσουν την άλογη βία που προσφέρει η καπιταλιστική μηχανή/κυριαρχία στο πέρασμά της, προτάσσοντας και οργανώνοντας μια απελευθερωτική προοπτική - το μόνο που καταφέρνουν είναι να εξοντώνουν πληθύσμους δίνοντας δύο μόνο "επιλογές" - αυτήν της μαζικής μετανάστευσης (που αφήνει πτώματα κατά την πορεία της περνώντας απο χερσαία και υδάτινα σύνορα) ή την άλλη της παραμονής στον τόπο τους (που αφήνει νεκρούς απο πείνα, εξοντωτικές συνθηκες εργασίας, βομβαρδισμούς κ.α.). Ας εστιάσουμε όμως στην πρώτη "επιλογή"…..

Στην προσπάθειά τους να περάσουν τα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, οι μετανάστες έρχονται αντιμέτωποι με το λιμενικό και το στρατό που τα θωρακίζει. Πολλοί καταφεύγουν σε κυκλώματα διακίνησης, τα οποία συνεργάζονται με υψηλόβαθμους μπάτσους και στρατιωτικούς, καταβάλλοντας μεγάλα χρηματικά ποσά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που χάνουν τη ζωή τους από πνιγμούς, νάρκες ή από το όπλο κάποιου συνοριοφύλακα. Όσοι καταφέρουν να επιβιώσουν πρέπει να περάσουν φράχτες και ηλεκτρικά συρματοπλέγματα και να έρθουν αντιμέτωποι με τα τοπικά σώματα ασφαλείας και τα μέσα καταστολής τους (στρατό, μπάτσους, δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες κλπ) για να καταλήξουν στις περισσότερες περιπτώσεις σε κάποιο απ'τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης πρωτοεμφανίστηκαν στην ελλάδα στις αρχές του '90 και από τότε αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κρατικής πολιτικής για τη μετανάστευση. Βρίσκονται διάσπαρτα στην ελληνική επικράτεια, κατά κύριο λόγο μακριά από τα αστικά κέντρα και ο αριθμός τους όπως και των μεταναστών σε αυτά ολοένα και αυξάνεται.Αποτελούν, επί της ουσίας, φυλακές, στις οποίες στοιβάζονται κυριολεκτικά οι μετανάστες, σε ανύπαρκτες συνθήκες υγιεινής, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, με τη συνεχή παρουσία σωμάτων ασφαλείας, έχοντας τις περισσότερες φορές πλήρη άγνοια για το πότε και αν θα αφεθούν ή αν θα απελαθούν. Γίνεται, λοιπόν, ξεκάθαρος ο ρόλος που επιτελούν, αυτός του διαχειριστή των μεταναστών, που έχει ως αποτέλεσμα ανάμεσα σε άλλα την απομόνωση των μεταναστών, τη σωματική και ψυχολογική τους εξόντωση και την πειθάρχηση τους. Τον ίδιο ρόλο επιτελούν και τα ''ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας'', τα οποία χρησιμοποιούνται απ'το κράτος σε μία προσπάθειά του να προβάλλει ένα πιο ανθρωπιστικό πρόσωπο, διαμορφώνοντας όμως τις συνθήκες ανάλογα με τα συμφέροντά του και ελέγχοντας παράλληλα τις μεταναστευτικές ροές. Δεν ειναι τυχαίο άλλωστε ότι τα κέντρα αυτά εξακολουθούν να βρίσκονται υπό τον ελεγχο κρατικών μηχανισμών, ότι βρίσκονται απομονωμένα απ'τον αστικό ιστό, ότι οι μετανάστες σε αυτά καταγράφονται και ότι η είσοδος και η έξοδος τους απ'αυτά είναι περιορισμένη και ελεγχόμενη.

Ταυτόχρονα, γύρω απ'τη μεταναστευτική πολιτική και την οχύρωση των κρατών με νέες τεχνολογίες για τη φύλαξη των συνόρων και απ'το χτίσιμο φραχτών μέχρι στρατοπέδων συγκέντρωσης στήνεται μία ολόκληρη οικονομική επιχείρηση. Έτσι, κράτη, πολυεθνικές εταιρίες και ντόπια αφεντικά από τη μία χρησιμοποιούν όσους μετανάστες χρειάζονται ως φθηνό εργατικό δυναμικό και από την άλλη αντλούν χρηματικά οφέλη εισπράττοντας κονδύλια για τη διαχείριση των μεταναστών/στριών και αναλαμβάνοντας τη φύλαξη συνόρων ή την ανέγερση, συντήρηση και επάνδρωση στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Όμως, μπροστά στην καπιταλιστική βαρβαρότητα ξεπηδούν παράλληλα και αντιστάσεις που της βάζουν φραγμούς, υπενθυμίζοντάς μας πως δεν έχουμε παρά να εντείνουμε ακόμα περισσότερο την επίθεσή μας στους κυρίαρχους, ανοίγοντας, έτσι, προοπτικές για μια ελέυθερη και ανεξούσια ζωή:

Οι φωνές των εξεγερμένων στην Ειδομένη, το Καλαί και τη Μυτιλήνη σπάνε τη σιωπή που προσπαθεί να επιβάλλει η κυριαρχία.
Οι απεργίες πείνας μεταναστών ενάντια στις συνθήκες κράτησης και με αίτημα την απελευθέρωση τους, η αντίσταση τους μπροστά στις εκάστοτε επιταγές των εξουσιαστών διαρρηγνύουν τα τείχη που υψώνει.
Οι γνήσιες αλληλέγγυες σχέσεις, οι καταλήψεις στέγης και οι αυτοοργανωμένες δομές κάλυψης αναγκών ρίχνουν το ανθρωπιστικό προσωπείο της.
Ο διαρκής αγώνας ντόπιων και μεταναστών ενάντια σε σύνορα, έθνη και πατρίδες καταρρίπτει τους επίπλαστους εθνικούς και φυλετικούς διαχωρισμούς.

Κείμενο σχετικά με την υπόθεση της αγωνιζώμενης Σάναα Τάλεμπ

«Τ' όνομά μου είναι Σανάα Ταλέμπ και είμαι από το Μαρόκο. Είμαι κρατούμενη εδώ και 7 μήνες στο κέντρο κράτησης μεταναστριών στο Ελληνικό και απαιτώ την ελευθερία μου. Αν χρειαστεί να διαλέξω ανάμεσα στην απέλαση και τον θάνατο, διαλέγω τον θάνατο"
Σάναα Τάλεμπ

Το 2012 στον ελλαδικό χώρο, ανακοινώθηκε επίσημα η ανέγερση και λειτουργία επιπλέον στρατοπέδων συγκέντρωσης ως μέσο διαχείρισης των μεταναστευτικών πληθυσμών, ενώ μέχρι τότε οι μετανάστες και οι μετανάστριες έρχονταν αντιμέτωποι/ες με άτυπα καθεστώτα εγκλεισμού. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι τίποτα άλλο πάρα μια άλλου τύπου φυλακή, όπου κρατούνται χιλιάδες μετανάστες/τριες για αόριστο χρονικό διάστημα. Όλο αυτό το διάστημα, οι εξεγέρσεις και αγώνες που πραγματοποίησαν οι έγκλειστοι/ες μετανάστες/τριες για την απελευθέρωσή τους συναντήθηκαν με τους αγώνες των εκτός των τειχών αγωνιζόμενων για την καταστροφή των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των συνόρων, των κρατών και του κεφαλαίου.
Ένας τέτοιος αγώνας είναι και ο αγώνας της Σάναα Τάλεμπ, που βρίσκεται έγκλειστη στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστριών στο ελληνικό. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής της η Σανάα Ταλέμπ πολέμησε με διάφορα μέσα ενάντια στην κρατική καταστολή με σκοπό την απελευθέρωσή της. Στις 31 Οκτώβρη ξεκίνησε αποχή συσσιτίου, η οποία διεκόπη λόγω της εξαπάτησής της ότι θα αποφυλακιστεί. Αντί, λοιπόν, να αποφυλακιστεί, οι μπάτσοι προσπάθησαν να την απελάσουν. Μπροστά σε αυτή την απόφαση, η Σανάα επέδειξε σθεναρή αντίσταση με αποτέλεσμα να τραυματιστεί και να ακυρωθεί η σχεδιαζόμενη απέλαση. Η αντίστασή της είχε ως επακόλουθο τις κατηγορίες της απείθειας και των φθορών σε περιπολικό, αλλά και τη δημιουργία ενός κλίματος τρομοκρατίας που οδήγησε στην προσωρινή της απομόνωση από τις υπόλοιπες συγκρατούμενές της. Το κλίμα φόβου, όμως, έσπασε η αλληλεγγύη και ο συλλογικός αγώνας των κρατουμένων ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσής τους και ο αγώνας για ελευθερία. Έτσι, στις 14 Δεκεμβρίου, οι κρατούμενες ξεκίνησαν απεργία πείνας (η οποία έληξε με την ικανοποίηση κάποιων αιτημάτων), μια επιλογή αγώνα, όμως, στην οποία προχώρησαν εκ νέου στις 13 Απρίλη για την απελευθέρωσή τους, την οποία σταμάτησαν αφότου ενημερώθηκαν ότι μέσα σε 6 μήνες θα αφεθούν ελεύθερες (γεγονός που δεν εφησύχασε τις κρατούμενες, αφού ο αγώνας τους για απελευθέρωση συνεχίζεται).Και στις δύο απεργίες πείνας οι μπάτσοι κατηγόρησαν τη Σάναα Τάλεμπ ως υποκινητή, πράγμα το οποίο την έφερε αντιμέτωπη με την εκδικητική στάση του κράτους που στις 24 Δεκεμβρίου απέρριψε την αίτηση αποφυλάκισής της και στις 8 Ιανουαρίου της επέβαλλε ακόμα 3 μήνες φυλάκιση. Στις 31 Μάη δικάζεται για τις κατηγορίες που της επιβλήθηκαν κατά την αντίστασή της στην διαδικασία απέλασης.
Ο αγώνας της Σανάα είναι κοινός αγώνας ντόπιων και μεταναστών, μεταξύ των οποίων δε μας χωρίζει κανένα έθνος, κανένα σύνορο, καμία πατρίδα. Αυτό που, αντιθέτως, μας ενώνει είναι η ίδια ανάγκη για αντίσταση στην καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Ο αγώνας της Σανάα και των έγκλειστων μεταναστών μεταφράζεται σε αγώνα ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, που μέσα από την παγκόσμια επιβολή της είναι αυτή που δημιουργεί συνθήκες μετανάστευσης, είναι η ίδια που θα δολοφονήσει όσους μετανάστες δεν χρησιμεύουν στην καπιταλιστή παραγωγή, είναι αυτή που θα χτίσει στρατόπεδα συγκέντρωσης και θα εγκλείσει σε αυτά μετανάστες κάτω από τις αθλιότερες των συνθήκων, αυτή που θα εκμεταλλευτεί την εργατική τους δύναμη για λίγα ψίχουλα επιβίωσης.
Ο αγώνας της Σανάα και των έγκλειστων μεταναστών μεταφράζεται σε αγώνα ενάντια στην κρατική καταστολή και μεθοδεύσεις, αγώνα ενάντια στους βασανισμούς, τις δολοφονίες και την απομόνωση που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους τα κράτη μέσα από τους μηχανισμούς τους.
Ο αγώνας της Σανάα και των έγκλειστων μεταναστών είναι αγώνας για ζωή και ελευθερία.

ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕΤΑΝΑΣΤΡΙΑ ΣΑΝΑΑ ΤΑΛΕΜΠ ΠΟΥ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ 31/5.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΓΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ.
ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΩΣΗΣ, ΦΡΑΚΤΕΣ , ΣΥΝΟΡΑ.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Συνέλευση αναρχικών για τη σύνδεση των αγώνων μέσα στην κοινωνία-φυλακή

πηγή : http://sasta.espivblogs.net/2016/05/23/%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%AD%CE%BD/


1 2 3 4 5 6 7

πηγή : email που λάβαμε στις 24 Μάιος 15h