Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016 στις 19.30
Προβολή ταινίας "The Piano" - ανοιχτό μπαρ
- 02/03 "Film d'amore e d'anarchia" - ανοιχτό μπαρ
- 09/03 "Jeanne Dielman" - ανοιχτό μπαρ
- 16/03 "Orlando" - ανοιχτό μπαρ
- 23/03 "The Piano" - ανοιχτό μπαρ
- 30/03 "Frida" - ανοιχτό μπαρ
Αφιέρωμα σε γυναίκες σκηνοθέτιδες,
κάθε Τετάρτη του Μαρτίου, στις 7κ μισή,
στο δεύτερο όροφο της κατάληψης libertatia.
2/3 - της Lina Wertmüller: ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑΣ (FILM D' AMORE E D' ANARCHIA)
Ιταλία 1973 έγχρωμο τεχνικολόρ 120΄
Σκηνοθεσία: Lina Wertmüller
Σενάριο: Lina Wertmüller
Φωτογραφία: Γκιουζέπε Ροτούνο
Μουσική: Νίνο Ρότα, Κάρλο Σαβίνα
Ηθοποιοί: Τζιανκάρλο Τζανίνι, Μαριάντζελα Μελάτο, Έρος Πάνι, Πίνα Τσεί, Έλενα Φιόρε
Η ταινία αυτή της Βερτμίλερ αγαπήθηκε από το παγκόσμιο κοινό και συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο αγαπημένες τραγικοκωμωδίες του διεθνούς ρεπερτορίου. Η σκηνοθέτης κάνει το κοινό να ταυτιστεί με τον καλοκάγαθο και αφελή Τουρίν, ένα χωρικό που η δολοφονία του φίλου του από τους φασίστες τον οδηγεί να σχεδιάσει την δολοφονία του Μουσολίνι. Όταν όμως φτάνει στη Ρώμη και εγκαθίσταται σε ένα οίκο ανοχής, τα πράγματα αλλάζουν. Ο Τουρίν ερωτεύεται την όμορφη Τριπολίνα (Μαριάντζελα Μελάτο) και καθώς αυτή γίνεται ερωμένη του αρχίζουν τα διλήμματα. Η δολοφονία του δικτάτορα και ο σίγουρος θάνατος του δεν πια τόσο επιθυμητός για το ερωτευμένο χωριατόπουλο. Ο αγαπημένος ηθοποιός της δημιουργού Τζιανκάρλο Τζανίνι ερμηνεύει τον ρόλο με το ξεχωριστό ταλέντο του, που σε πολλούς θύμιζε τους κορυφαίους κωμικούς του βωβού, απέναντι του η γοητευτική Μαριάντζελα Μελάτο επιτρέπει στην Βερτμίλερ από την μία να χρησιμοποιεί τα κλασικά πρότυπα της γοητείας και από την άλλη να τα υπονομεύει.
9/3 - Jeanne Dielman, 23 Quai du Commerce, 1080 Bruxelles, της Chantal Akerman
Ριζοσπαστική καταγραφή της καθημερινότητας μιας χήρας που εκτελεί χρέη νοικοκυράς και πόρνης ταυτόχρονα, το έργο-τομή της πρωτοπόρου Γαλλίδας δημιουργού συγκαταλέγεται στις πενήντα καλύτερες ταινίες όλων των εποχών.
θα αφηγηθεί την ιστορία τριών ημερών μιάς γυναίκας που μεγαλώνει μόνη τον έφηβο γιο της. Για διακόσια-ένα λεπτά, παρακολουθούμε τις κινήσεις της σε όλη τους την πληρότητα. Το καθημερινό πρόγραμμα της ηρωίδας, που υποδύεται έξοχα η Delphine Seyrig, παίρνει τις διαστάσεις μιας θεμελιώδους για τη ζωή της ηρωίδας ιεροτελεστίας: οι σωστά υπολογισμένες κινήσεις, χρονομετρημένες με ακρίβεια δευτερολέπτου, από τους άντρες που υποδέχεται στο δωμάτιό της έναντι χρηματικού ποσού, στο μπάνιο που ακολουθεί, κι από την προετοιμασία του δείπνου με το γιο της μέχρι το στρώσιμο των κρεβατιών και το πλύσιμο των πιάτων, η Seyrig δομεί το gestus της γύρω από αυτά που πάντα έμεναν στον κλασσικό κινηματογράφου στο μεταξύ των cut, πεταγμένα αδιάφορα στο λάκκο των κινηματογραφικών ελλείψεων. Τα διάφορα στάδια αυτής της σωματικής τελετουργίας συλλαμβάνουν την εικόνα μιας κοινωνίας σε βαθειά κρίση, στην οποία η γυναίκα αναζητά τη γαλήνη μέσα από έναν εμμονικό προγραμματισμό, και ο άνδρας σκιαγραφεί τη δική του Ιστορία μέσα από την απουσία του.
16/3 - Orlando, της Sally Potter
Το ταξίδι μέσα στο χρόνο ενός ευγενή της ελισαβετιανής εποχής, που ζει μέχρι σήμερα, πρώτα ως άντρας και στη συνέχεια ως γυναίκα.
Όπως οι ταινίες του Γκριναγουέι, έτσι και το «Ορλάντο» είναι ένα φιλμ που προσφέρεται κυρίως για την απόλαυση της όρασης και της ακοής του θεατή: κάδρα εκπληκτικής εικαστικής ομορφιάς, συνοδευόμενα από μια εξίσου εντυπωσιακή μουσική, που χρησιμεύει ως σχόλιο στη δράση και τονίζει την ιστορική εξέλιξη. Το επόμενο άξιο θαυμασμού στοιχείο της ταινίας είναι η ερμηνεία της Τιλντα Σουίντον, που καταφέρνει να δώσει το διφορούμενο του κεντρικού ήρωα και να εντυπωσιάσει τόσο ως άνδρας όσο και ως γυναίκα.
23/3 - The Piano, της Jane Campion
Η ταινία της Jane Campion έχει μια περίεργη μαγεία. Το σιωπηλό τού τοπίου και της ηρωίδας που σπάνε μονάχα από τις φωνές του μικρού κοριτσιού, η συνύπαρξη του ερωτικού στοιχείου με αυτήν του ήχου ενός πιάνου και η έννοια της απόγνωσης που απογειώνεται στο τραγικό φινάλε, κάνουν το έργο μοναδικό. Η μουντή ματιά της Campion ενισχύεται από τη φοβερή φωτογραφία του Stuart Dryburgh, ενώ η ταινία κερδίζει τα μέγιστα από την ουράνια μουσική του Michael Nyman (κι όμως, δεν ήταν υποψήφια για Όσκαρ) και τις ερμηνείες.
30/3 - Frida, της Julie Taymor
Η ταινία Frida είναι η εξιστόρηση της ζωής της Frida Kahlo εστιάζοντας στη σχέση της με τον Diego Rivera η οποία τάραξε τα νερά του Μεξικάνικου καλλιτεχνικού κόσμου και όχι μόνο. Εκτός από τη σχέση με τον Rivera η ταινία καλύπτει όλη τη ζωή της Kahlo από την παράνομη κι αμφιλεγόμενη σχέση της με τον Leon Trotsky, ως τους προκλητικούς, για την εποχή εκείνη, ερωτικούς δεσμούς με άλλες γυναίκες. Στην πορεία θα συναντήσουμε τον David Siqueiros, αντίζηλο του Rivera, την ιταλίδα φωτογράφο Tina Modotti και τον πολυεκατομμυριούχο Nelson Rockefeller. H Frida Kahlo χτυπήθηκε από τη μοίρα όταν το 1925 ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα άλλαξε τη ζωή της για πάντα. Η αποκατάσταση της υγείας της αποδείχθηκε επίπονη οδηγώντας την Frida στα μονοπάτια της μοναξιάς. Έτσι ξεκίνησε να περνά τον χρόνο της, προσπαθώντας να εκφράσει τα συναισθήματά της μέσα από τη ζωγραφική.