Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016 στις 11.00
Γενική απεργία
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Η νέα πολιτική διαχείριση, εκμεταλλευόμενη την κάμψη των αγώνων, συνεχίζει ακάθεκτη την επίθεση απέναντι στην κοινωνία, με σκοπό την λεηλασία και την υποταγή της σε κράτος και κεφάλαιο. Μία επίθεση που συντελείται και με τη συνέχιση της υλοποίησης των παλαιότερων μνημονίων αλλά και με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου και άρα νέων αντικοινωνικών μέτρων. Τα μέτρα που ψηφίζονται και αυτή την περίοδο εξακολουθούν να ικανοποιούν τα συμφέροντα των αφεντικών, να προωθούν την όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, να βαθαίνουν τη φτώχεια και την εξαθλίωση με σκοπό τη διαιώνιση του συστήματος εκμετάλλευσης και καταπίεσης.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι αποκομμένο από τη συνολική και σε παγκόσμιο επίπεδο κίνηση του καπιταλισμού. Σε μια συνθήκη όπου είναι εμφανής η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος σε πολιτικό επίπεδο αλλά και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει σε οικονομικό, γίνονται όλο και πιο ορατές οι καταστρεπτικές συνέπειες της επιβολής του στη φύση και τις ζωές μας. Η επιτελούμενη καπιταλιστική αναδιάρθρωση συνεπάγεται την επίταση της φτώχειας και της εξαθλίωσης, την εντατικοποίηση των όρων εργασίας, την όξυνση του ελέγχου και της καταστολής. Παράλληλα οξύνονται οι ενδοκαπιταλιστικοί ανταγωνισμοί, καθώς τα ισχυρά μπλοκ εξουσίας επιχειρούν να ξανά ορίσουν τους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης με συνέπεια την καταστροφή ολόκληρων περιοχών και τον ξεριζωμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Οι συμφωνίες του ελληνικού κράτους με τα υπερκρατικά κέντρα εξουσίας και τους μηχανισμούς τους (Ευρωπαϊκή Ένωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) που οδήγησαν στα αλλεπάλληλα μνημόνια από το 2010 κι έπειτα, επέβαλαν σε μεγάλα τμήματα της κοινωνίας ακραίες συνθήκες φτώχειας, ανέχειας και αποκλεισμού.
Την επίταση αυτών των συνεπειών έρχεται να πραγματώσει το 3ο μνημόνιο και τα διάφορα πολυνομοσχέδια που ψηφίζονται λιγότερο ή περισσότερο κατεπειγόντως. Η κυβέρνηση έχει ήδη περικόψει τις συντάξεις, αύξησε τον ΦΠΑ, ανανέωσε τον ΕΝΦΙΑ, αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό. Το απόφθεγμα πως το κράτος έχει συνέχεια, επιβεβαιώνεται σε κάθε πτυχή του κοινωνικού πεδίου, παρόλη τη ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις πενιχρές υποσχέσεις για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και τη προάσπιση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων, οι «κόκκινες γραμμές» καταπατήθηκαν στο βωμό της εθνικής συστράτευσης για να «σωθεί η χώρα».
Η αρπαγή και η διαχείριση του κοινωνικά παραγόμενου πλούτου από την πολιτική και οικονομική ελίτ παράγει τεράστιες ανισότητες οι οποίες οξύνονται μέσα από την διαρκή επίθεσή της στους κοινωνικά και ταξικά ασθενέστερους. Οι μισθοί, οι συντάξεις, η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν αποτελούν δώρα της εξουσίας προς τους εκμεταλλευόμενους αλλά κατακτήσεις των αγώνων τους και ένα μικρό μόνο μέρος των όσων παράγουν. Η παγκόσμια κίνηση της κυριαρχίας με σκοπό την αναδιάρθρωση των δομών ελέγχου, καταπίεσης και εκμετάλλευσης επιτάσσει μεταξύ άλλων το σάρωμα των κοινωνικών και ταξικών κατακτήσεων δεκαετιών και την αποδοχή της ανέχειας ως ευθύνη των ίδιων των πληβείων και όχι ως αναπόφευκτη συνέπεια των επιβαλλόμενων πολιτικών από τις πολιτικές και οικονομικές ελίτ. Μέσα από τα νέα μέτρα επιδεινώνεται ραγδαία η ζωή των φτωχότερων οι οποίοι αντιμετωπίζονται ως «περιττοί αντι-παραγωγικοί πληθυσμοί» χωρίς δικαίωμα στην κάλυψη των στοιχειωδών αναγκών τους.
Στα προσεχή πολυνομοσχέδια περιλαμβάνονται η διάλυση της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και οι αλλαγές στο ασφαλιστικό, που στην ουσία σηματοδοτούν: τη μείωση των συντάξεων, τη σταδιακή κατάργηση των κρατικών εισφορών, την αύξηση των εισφορών των εργαζομένων και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης. Οι σχεδιαζόμενες αλλαγές του ασφαλιστικού προχωράνε πολύ παραπέρα από την περικοπή συντάξεων και μετατρέπουν το χαρακτήρα της ασφάλισης από στοιχειωδώς αναδιανεμητικό σε πλήρως ανταποδοτικό:
Η σύνταξη «σπάει» στα δύο, τη βασική ή εθνική και την ανταποδοτική. Η βασική σύνταξη ουσιαστικά λειτουργεί ως προνοιακή κάλυψη (αφού θα κυμαίνεται γύρω στα 350 ευρώ), θα έχει εισοδηματικά κριτήρια, το ακριβές ύψος της θα καθορίζεται από τις δημοσιονομικές δυνατότητες του κράτους (ρήτρα μηδενικού ελλείμματος) και προβλέπει αυξημένα όρια ηλικίας αφού θα δίνεται στα 62 έτη ηλικίας για 40ετή εργασία και στα 67 έτη για 15ετή εργασία. Έτσι η σύνταξη μετατρέπεται ουσιαστικά σε ένα επίδομα επιβίωσης, κι αυτό όχι για όλους, του οποίου η παροχή είναι αμφίβολη. Συγχρόνως, με την ενοποίηση επιτελείται μια ακόμη κλοπή αποθεματικών μέσω της κάλυψης των ελλειμμάτων ορισμένων ταμείων από τα αποθεματικά των πλεονασματικών.
Εκτός από το ασφαλιστικό, ένα ακόμα θέμα που περιλαμβάνεται στα νομοσχέδια του τελευταίου διαστήματος είναι η ρύθμιση κόκκινων δανείων. Η σημασία αυτού του ζητήματος έγκειται στην θεσμική κατοχύρωση των κατασχέσεων σπιτιών πρώτης κατοικίας που αναπόφευκτα οδηγεί σε μαζικές εξώσεις με αποτέλεσμα την αύξηση των αστέγων και τη στοιχειώδη δυνατότητα της στέγασης να τίθεται υπό αίρεση για τα κατώτερα στρώματα. Από τη στιγμή που οι εργαζόμενοι δεν έχουν κανένα έλεγχο πάνω σε ζωτικά για τους ίδιους θέματα, όπως των ασφαλιστικών τους ταμείων, των εισφορών κλπ, αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη διαχείρισή τους από το κράτος και τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες που τα χρησιμοποιούν ως εργαλεία εξουσίας, κοινωνικού και ταξικού ελέγχου και εκβιασμού. Παραδείγματα της κρατικής διαχείρισης των ασφαλιστικών ταμείων προς όφελος των οικονομικά ισχυρών αποτελούν η διατήρηση των αποθεματικών σε τραπεζικούς λογαριασμούς με τραγικά χαμηλό επιτόκιο προκειμένου οι τράπεζες αυτές να χορηγούν θαλασσοδάνεια δισεκατομμυρίων και ο εξαναγκασμός των ασφαλιστικών ταμείων να αγοράσουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου τα οποία αθετήθηκαν με την εφαρμογή του PSI.
Οι ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών, τα κόκκινα δάνεια και οι κατασχέσεις, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, τα απελευθερωμένα ωράρια εργασίας, η περαιτέρω αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης με την ταυτόχρονη μείωση των συντάξεων και η απελευθέρωση, επί της ουσίας, των κατασχέσεων καταδεικνύουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο, για τους από τα κάτω, την αντικοινωνική και δολοφονική φύση του καπιταλισμού. Γίνεται αντιληπτό από τον καθένα πως η συνέχιση του καπιταλισμού σημαίνει τη φυσική και ψυχική μας εξόντωση. Η μακροχρόνια ανεργία οδηγεί μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στην απομόνωση, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την περιθωριοποίηση, μια συνθήκη η οποία λειτουργεί ενισχυτικά στους σχεδιασμούς της κυριαρχίας, καθώς δημιουργεί ευνοϊκότερους όρους για την επίθεση και την καθυπόταξη της κοινωνίας.
Παράλληλα με τη λεηλασία προχωρά και η θεσμική θωράκιση του καθεστώτος απέναντι στις κοινωνικές και ταξικές αντιστάσεις. Θεσμοθετούνται προϋποθέσεις που καθιστούν ανέφικτη την προκήρυξη απεργίας με νόμιμους όρους, καταστέλλονται οι απεργιακοί αποκλεισμοί και επιχειρείται η ποινικοποίηση της μαχητικής συνδικαλιστικής δράσης, και κατά επέκταση των σωματείων βάσης τα οποία ορθώνουν αναχώματα και προτάσσουν τις ταξικές διεκδικήσεις απέναντι στην εργοδοτική τρομοκρατία. Απέναντι στα ακόμα πιο σκληρά αντικοινωνικά μέτρα πρέπει να υψώσουμε αναχώματα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων, να υπερασπιστούμε κάθε κεκτημένο δικαίωμα και να αποτελέσει αιτία πολέμου κάθε νομοσχέδιο που βαθαίνει τη φτώχεια και μας οδηγεί στο περιθώριο. Γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη σύνδεσης των αιτηματικών αγώνων και όλο και πιο φανερό πως οι καταπιεσμένοι και οι εκμεταλλευόμενοι, τα πληβειακά στρώματα της κοινωνίας δεν έχουν να περιμένουν τίποτα εναποθέτοντας τις τύχες τους στους κάθε λογής «ειδικούς» ή αυτόκλητους σωτήρες και προσβλέποντας στη θεσμική διευθέτηση των διεκδικήσεών τους.
Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νεολαίοι, ντόπιοι και μετανάστες γνωρίζοντας καλύτερα τις πραγματικές τους ανάγκες οφείλουν να πάρουν τις ζωές στα χέρια τους, να οργανωθούν και να αγωνιστούν, αντιϊεραρχικά και αντιθεσμικά, σε κάθε κοινωνικό και εργασιακό χώρο. Η οργάνωση σε κοινωνικά, ταξικά και πολιτικά εγχειρήματα, η συμμετοχή σε συνελεύσεις γειτονιάς, σε σωματεία βάσης και αντιϊεραρχικές συλλογικότητες αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσουν να τεθούν αναχώματα στους σχεδιασμούς των κυρίαρχων.
Με όπλα μας τη συλλογικοποίηση και τη ριζοσπαστικοποίηση των αντιστάσεων, την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη δημιουργούμε τους όρους της αντεπίθεσής μας στο καθεστώς. Στις πολιτικές και οικονομικές ελίτ αντιτάσσουμε τα κοινωνικά και ταξικά συμβούλια και αδιαμεσολάβητα και αντιϊεραρχικά συνεχίζουμε να βαδίζουμε στο δρόμο του αγώνα. Γιατί είναι πλέον αντιληπτό από όλους μας πως ο καπιταλισμός και κάθε κρατικό σύστημα εξουσίας το μοναδικό που μπορεί να μας προσφέρει είναι η εξαθλίωση και ο θάνατος και μοναδική διέξοδος αποτελούν οι αυτοοργανωμένοι, αδιαμεσολάβητοι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες για την κατάργηση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, για τη συνολική ανατροπή του κράτους και του καπιταλισμού.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ- ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ - ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ
απεργιακή συγκέντρωση στο Μουσείο 11πμ
Συνέλευση Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
ΛΑΪΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΗ-ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΟΛΑ!! - ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΔΩΣΟΥΜΕ;
ΛΕΜΕ ΟΧΙ & ΑΠΕ ΡΓΟΥΜΕ
ΠΕΜΠΤΗ 4 ΦΛΕ ΒΑΡΗ 10.30 ΜΟΥΣΕΙΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Το δικαίωμα του κόσμου της εργασίας στην ασφάλιση είναι μια κατάκτηση που δεν χαρίστηκε. Προήλθε από τους αγώνες και την πίεση που άσκησε το εργατικό κίνημα καθώς ήταν σε καλύτερο ταξικό συσχετισμό απέναντι στην αστική τάξη από ό,τι είναι σήμερα. Tο κράτος αναγκάστηκε να το παραχωρήσει για να αποφύγει τις συγκρούσεις διαφυλάττοντας έτσι τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης από τη μια και προκειμένου να εξασφαλιστεί η αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης από την άλλη. Οι εργαζόμενοι ήταν στη φτώχεια και χωρίς περίθαλψη. Η κοινωνική ασφάλιση λοιπόν μαζί με την περίθαλψη και τον μισθό είναι ζητήματα ίσης σημασίας για τους εργαζόμενους.
Η αντιασφαλιστική επίθεση έρχεται από παλιά. Ήδη από το '50 το κράτος εκμεταλλεύεται τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων, δηλαδή μεγάλο μέρος του κοινωνικού πλούτου που παρήγαγαν οι εργαζόμενοι. Μετέπειτα και πριν ουσιαστικά ισχύσει το δικαίωμα της καθολικότητας στην ασφάλιση, τη δεκαετία του '80, εντείνεται η επίθεση και με τη συναίνεση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας γίνεται η αρχή της διάλυσής της. Οι μορφές που έπαιρνε αυτή η διάλυση φαίνονταν είτε όταν αυξάνονταν οι εισφορές και μειώνονταν οι παροχές, είτε όταν παραχωρούνταν λιγότερα εργασιακά δικαιώματα, είτε όταν ακόμα διαφοροποιούνταν τα όποια κεκτημένα μέσα από τον κατακερματισμό των εργαζόμενων και στη συνέχεια τον διαχωρισμό τους σε παλιούς και νέους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο σταδιακής υποχώρησης των εργαζόμενων, η απελπισία σπρώχνει τον κόσμο στην αγκαλιά της ιδιωτικής υγείας και ασφάλισης. Βασική επιδίωξη ενός συστήματος που καραδοκεί να περιέλθουν τα δημόσια αγαθά στον ιδιωτικό τομέα και το Θατσερικό σύστημα να επικρατήσει ως μοντέλο.
Σήμερα, εν μέσω βαθιάς κρίσης, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διατείνεται ότι οι δημοσιονομικές ανάγκες επιβάλουν τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό, και ότι δεν θίγονται τα ασφαλιστικά δικαιώματα. Εμείς, αντιμετωπίζοντας το ζήτημα του ασφαλιστικού από την πλευρά των εργατικών συμφερόντων καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για μεγάλο ψέμα:
- Ο χωρισμός της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική σημαίνει στην μεν πρώτη περίπτωση ότι πρόκειται για σύνταξη φιλοδώρημα, αλλά ακόμα και αυτό υπό προϋποθέσεις. Στη δε δεύτερη περίπτωση θα προκύπτει βάσει ασφαλιστικών εισφορών. Πράγμα που με χιλιάδες ανθρώπους χωρίς δουλειά και άλλους με επισφαλείς εργασιακές σχέσεις και αφεντικά που ολοένα εκβιάζουν για μαύρη εργασία τους νεοεισερχόμενους, μοιάζει με κοροϊδία! Επιπλέον με αυτό τον τρόπο μετατρέπουν ένα συλλογικό δικαίωμα σε ατομική υπόθεση. Έτσι κράτος και αφεντικά ξεμπερδεύουν με μηδαμινά ποσά, διώχνουν στην πραγματικότητα από πάνω τους το κόστος της ασφάλισης, οδηγώντας σε πολύ μικρές συντάξεις, σε εξαθλιωμένους συνταξιούχους. Ο μισθός θα προκύπτει από τον υπολογισμό των μισθών όλου του εργάσιμου βίου και όχι μόνο της τελευταίας πενταετίας, το ποσοστό αναπλήρωσης θα είναι μικρότερο με αποτέλεσμα και η ανταποδοτική και η συνολική σύνταξη να είναι πολύ μικρότερες από τα σημερινά δεδομένα.
- Γνωρίζουμε ότι ψηφίστηκαν το καλοκαίρι ολέθριες αυξήσεις των ορίων συνταξιοδότησης στα 67 έτη (ή 62 έτη για 40 χρόνια εργασίας), συνοδευόμενες από περικοπές σε συντάξεις επικουρικές, ΕΚΑΣ και εφάπαξ.
- Γνωρίζουμε ακόμα ότι η λεηλασία των ταμείων δεν προήλθε από εμάς, τους παραγωγούς του κοινωνικού πλούτου, αλλά συνδέεται με την ίδια τη λειτουργία του κράτους και του κεφαλαίου (τζογάρισμα των αποθεματικών, δομημένα ομόλογα, «κούρεμα» του PSI, αποπληρωμή του ΔΝΤ, εργοδοτική εισφοροδιαφυγή κ.α.). Και τώρα χρησιμοποιείται ως άλλοθι προκειμένου να γίνει αποδεκτή και επιβεβλημένη η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης.
Η αντιασφαλιστική επίθεση που δεχόμαστε για μια ακόμα φορά, με ιδιαίτερη όμως σφοδρότητα σήμερα, σαν να πρόκειται για μια υπόθεση που το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο θέλει να ξεμπερδεύει μια και καλή, χρειάζεται να μας βρουν απέναντί τους. Για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε όλο το φάσμα των εργαζόμενων ηλικιών, αλλά και των ανέργων και η νέα γενιά που την καταδικάζουν να περιπλανιέται εργασιακά και να μην έχει κοινωνική ασφάλιση.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό που θα κατατεθεί, το επόμενο διάστημα, στη Βουλή προς ψήφιση θα αποτελέσει ταφόπλακα της κοινωνικής ασφάλισης. Ενάντια στη μοιρολατρία και το φόβο που θέλουν να μας επιβάλουν, καλούμαστε να δείξουμε έμπρακτα και συλλογικά την αγωνιστικότητά μας, να ενισχύσουμε το σωματείο μας, να ενισχύσουμε την από τα κάτω οργάνωσή μας στους χώρους δουλειάς. Να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις, κόντρα στη λογική της ανάθεσης. Να συναντηθούμε με συναδέλφους από άλλους κλάδους και προλεταριακά στρώματα που πλήττονται και βλέπουν το ασφαλιστικό από ταξική σκοπιά και όχι συντεχνιακά.
Απέναντι στη λυσσαλέα επίθεση του συστήματος απαντάμε σύμφωνα με τις πραγματικές μας ανάγκες για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, να κρατηθούμε όρθιοι, να αλλάξουμε τους ταξικούς συσχετισμούς και να αντεπιτεθούμε, παίρνοντας πίσω αυτό που δικαιωματικά μας ανήκει, τον κλεμμένο κοινωνικό πλούτο.
- Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο όλεθρος.
- Μόνιμη και σταθερή δουλειά με αξιοπρεπείς μισθούς, ασφάλιση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους, εργαζόμενους και άνεργους, ντόπιους και μετανάστες.
- Μείωση ημερήσιου χρόνου εργασίας, αξιοπρεπή εργασιακά δικαιώματα, συλλογικές συμβάσεις, μείωση ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση χρόνων εργασίας, όχι να δουλεύουμε ως τα βαθιά γεράματα.
- Διατήρηση και ενίσχυση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης.
ΟΛΟΙ και ΟΛΕΣ στην Πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ στις 4 Φλεβάρη
Συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο (Πατησίων) στις 10.30πμ
Καλούμε σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 14 Φλεβάρη στις 11πμ στα γραφεία μας
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΧΑΡΤΟΥ, ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6 - Εξάρχεια, 10681 Αθήνα, τηλ: 210 - 3820537
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ
Στο άμεσο μέλλον θα περάσει από ψήφιση στην Βουλή νομοσχέδιο που προβλέπει νέες μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα. Στην πραγματικότητα, εάν το νομοσχέδιο αυτό τελικά εφαρμοστεί θα σημάνει την διάλυση του θεσμού της κοινωνικής ασφάλισης.
Το νομοσχέδιο αυτό προβλέπει μέσα σε άλλα :
Την άμεση περικοπή των επικουρικών συντάξεων από 8% μέχρι 30%.
Νέες ενοποιήσεις ταμείων και των υπηρεσιών τους.
Νέα κριτήρια για την χορήγηση του Επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ), που θα αποκλείσουν από αυτό δεκάδες χιλιάδες πρώην δικαιούχους, και τη σταδιακή κατάργησή του έως το 2019.
Την μείωση των ποσοστών αναπλήρωσης των συντάξεων.
Νέα κριτήρια για την χορήγηση της, ήδη ελάχιστης και ανεπαρκούς, κατώτερης εθνικής σύνταξης
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΧΕΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Αποτελεί διαχρονική άποψη του κράτους και των διαχειριστών του πως "το Κράτος έχει συνέχεια", δηλαδή πως η οικονομική-πολιτική-κοινωνική στρατηγική του κράτους δεν αλλάζει μετά από κάθε εκλογές, αλλά συνεχίζεται από την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε αριστερή είτε δεξιά. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι και ο Τσίπρας (ο πρωθυπουργός της Αριστεράς και της Ελπίδας) έχει παλαιότερα σε δηλώσεις του ασπαστεί την ίδια άποψη.
Βασικό μέρος της εν λόγω στρατηγικής του κράτους είναι η προσπάθεια να μετακληθεί όλο το βάρος της οικονομικής κρίσης στις πλάτες των κατώτερων τάξεων αυτής της κοινωνίας, ώστε να βγούνε λάδι για άλλη μια φορά τα αφεντικά. Όμως για την κρίση δεν φταίμε εμείς αλλά το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τα σαθρά θεμέλια στα οποία χτίστηκε, τα αφεντικά που το διαχειρίζονται και η απληστία που τα χαρακτηρίζει.
Η ΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
Έτσι καλούμαστε τώρα μέσα σε κλίμα εθνικής ενότητας και ομοψυχίας να αποδεχτούμε μέτρα, μεταρυθμίσεις, λιτότητα και καταργήσεις εργασιακών κεκτημένων για "να βγει η χώρα από την κρίση". Μέτρα που όλως τυχαίως θίγουν μόνο τους εργαζόμενους, τους μικρο-αγρότες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους ανέργους, τους συνταξιούχους και σίγουρα όχι τους εφοπλιστές, τους βιομήχανους ή τους καναλάρχες. ΜΜΕ και συγκυβέρνηση μας λένε να δεχθούμε το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο για "την εξυγίανση του δημοσίου", την απελευθέρωση των πλειστηριασμών πρώτων κατοικιών για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες ,τις ελλείψεις σε νοσοκομεία γιατί το κράτος δεν έχει λεφτά να "σπαταλήσει" στην δημόσια και δωρεάν υγεία...
Όμως το μόνο που μπορούμε εμείς να διακρίνουμε είναι η περαιτέρω εξαθλίωση των ήδη ασθενών κατώτερων τάξεων και η συσσώρευση πλούτου στις τσέπες των ντόπιων και ξένων αφεντικών.
ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΤΑΞΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ
Το ότι είμαστε ακόμα μαθητές/τριες δεν σημαίνει ότι η διάλυση του ασφαλιστικού μας αφορά λιγότερο, καθώς εμείς είμαστε οι αυριανοί/ές εργαζόμενοι/ες, άνεργοι/ες, ημιαπασχολούμενοι/ες, συνταξιούχοι/ες και άρα άμεσα ενδιαφερόμενοι/ες .
Ήδη εκατοντάδες εργαζόμενοι έχουν βγει στους δρόμους, ενώ οι αγρότες έχουν σχηματίσει τα μπλόκα τους. Για άλλη μια φορά οι θεσμικοί εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων και περιορίζουν την αντίδραση τους σε 24ωρες απεργίες πυροτεχνήματα. Στην πραγματικότητα προσπαθούν να περιορίσουν τον ίδιο τον ταξικό αγώνα στην παραίτηση και τα παρακάλια.
Εμείς ως αναρχικοί/ές μαθητές/τριες δεν έχουμε αυταπάτες πως το κράτος και τα αφεντικά θα μας χαρίσουν το οτιδήποτε πάει ενάντια στα συμφέροντα τους ή ότι με απεργίες "πυροτεχνήματα" θα κερδίσουμε την ζωή που μας κλέβουν.
Προτάσσουμε την οργάνωση καθενός/μιάς μας σε καταλήψεις, αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, σωματεία βάσης και συνελεύσεις για την οργάνωση του ταξικού αγώνα για την υπεράσπιση των ζωών μας. Η παρουσία μας στον δρόμο ενάντια σε νέες επιθέσεις εναντίον μας, όπως και αυτή, είναι αναγκαία.
Απέναντι στην άγρια επίθεση που εξαπολύουν κράτος και κεφάλαιο να οργανώσουμε την αντεπίθεση μας. Μια αντεπίθεση ενάντια σε κράτος, φασίστες και αφεντικά. Μια αντεπίθεση από εμάς για εμάς μακριά από κόμματα, ηγεσίες και ΜΜΕ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ,ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 4 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
11:00 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
κάλεσμα : Συνέλευση Μαθητών/τριών από τον Αναρχικό/Αντιεξουσιαστικό χώρο
επικοινωνία :
- mail: sma-a@espiv.net
- blog: sma-a.espivblogs.net
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Αναρχικό Μαύρο Μπλοκ
Την Πέμπτη 4 Φλεβάρη 2016 κατεβαίνουμε στο δρόμο στο πλαίσιο της απεργιακής συγκέντρωσης με τα δικά μας πολύμορφα και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά.
Ενάντια στην απάθεια.
Καμιά συνθηκολόγηση με κράτος και Κεφάλαιο.
Για την αναρχία!
Συγκέντρωση στο Μουσείο στις 11.00
Αναρχικό Μαύρο Μπλοκ
4 ΦΛΕΒΑΡΗ - ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Να μην φτάσει στην Βουλή το αντιδραστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό. Να δώσουμε μάχη ανατροπής
Κανείς για δουλειά στις 4 Φλεβάρη!
συμμετέχουμε στην πανελλαδική απεργία
Συγκέντρωση 10.30 πμ στο Μουσείο
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ 4 ΦΛΕΒΑΡΗ - ΑΘΗΝΑ - ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 11 π.μ. στο ΜΟΥΣΕΙΟ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ : ΜΟΥΣΕΙΟ 11 π.μ.
και ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ με το μπλοκ της Συνέλευσης Αναρχικών για την Κοινωνική και Ταξική Χειραφέτηση
αναρχικές συλλογικότητες - μέλη της Α.Π.Ο.- Κύκλος της Φωτιάς, Όμικρον72
πηγή: http://apo.squathost.com/%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1-4-%CF%86%CE%BB%CE%B5%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%B7-%CE%B1%CE%B8%CE%B7%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BD/
Δε θα δουλεύουμε μέχρι τον τάφο για ένα φιλοδώρημα!
Η νέο-μνημονιακή συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ., προσπαθώντας να αποδείξει στους τοκογλύφους - δανειστές της Ε.Ε.-ΔΝΤ, «ότι δεν είναι ηλίθια» προχωρά γοργά στην εφαρμογή των προαπαιτούμενων και του 3ου σκληρότερου μνημονίου. Το καινούριο αντιασφαλιστικό έκτρωμα που προωθείται με εντολή Ευρωπαϊκής Ένωσης και θεσμών είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του μεγάλου κεφαλαίου, εκτελεί την κοινωνική ασφάλιση και μετατρέπει τη σύνταξη σε χαρτζιλίκι που θα λαμβάνει κάποιος μετά από 40 και πλέον έτη εργασίας. Αν φυσικά μέχρι τότε έχει επιβιώσει στον εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλεται ως το νέο μοντέλο καπιταλιστικής ανάπτυξης για όλους τους κλάδους της οικονομίας. Όλα αυτά έρχονται να πέσουν πάνω σε μια οικονομία χρεοκοπημένη και μια κοινωνία που συνεχώς εξαθλιώνεται από τη λιτότητα και την ακραία φτωχοποίηση μετά από 6 χρόνια κρίσης.
ΒΑΖΟΥΝ ΤΑΦΟΠΛΑΚΑ ΣΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
Η δομή και ο χαρακτήρας της κοινωνικής ασφάλισης διαλύονται, μετατρέποντας τη από δικαίωμα σε προνόμιο και ατομική υπόθεση του καθενός. Όποιος υποχρεωθεί σε μαύρη, ελαστική και εκ περιτροπής εργασία ή είχε περιόδους ανεργίας θα είναι υποχρεωμένος να δουλεύει μέχρι τα βαθιά του γεράματα με την ελπίδα να εξασφαλίσει μια σύνταξη πείνας.
ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ
Τα ταμεία δεν τα χρεοκόπησαν οι εργαζόμενοι αλλά αυτοί που έβαζαν χέρι διαχρονικά στα αποθεματικά τους για να «τζογάρουν» στο χρηματιστήριο και στα δομημένα ομόλογα, αυτοί που εφάρμοσαν το PSI και ξετίναξαν ότι είχε απομείνει, αυτοί που δείχνουν ανοχή στη "νόμιμη" και "παράνομη" εισφοροδιαφυγή του μεγάλου κεφαλαίου, τη μαύρη και ελαστική εργασία. Οι ίδιοι δηλαδή που σήμερα αυτοπροτείνονται ως σωτήρες.
ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΜΩΣ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ - ΕΚΤΡΩΜΑ;
- Μείωση στις κύριες και επικουρικές συντάξεις από 15 έως 30 %
- Αύξηση στις δαπάνες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που θα επιβαρύνει τα λαϊκά στρώματα
- Αύξηση του χρονικού ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης
- Κατάργηση του ΕΚΑΣ
- Στρώνουν κόκκινο χαλί στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες
- Συντριβή των ελευθέρων επαγγελματιών και αγροτών
Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Φοιτητές, Μαθητές, οφείλουμε όλοι να απαντήσουμε
Αγωνιστικά, Μαχητικά, Αποφασιστικά στην επίθεση που εξαπολύει η κυβέρνηση εναντίον μας.
Με οργάνωση στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές είμαστε υποχρεωμένοι να τους σταματήσουμε. Να απαιτήσουμε, όχι απλά να μην συνεχιστεί η κατάπτωση, αλλά εδώ και τώρα να πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν. Αξιοπρεπή υγεία, περίθαλψη, ασφάλιση, το δικαίωμα στη ζωή.
Στις 4 Φεβρουαρίου ανεβάζουμε το πήχη της ταξικής αντιπαράθεσης.
Όλοι στην απεργιακή συγκέντρωση
Πέμπτη 4 Φλεβάρη, 10:30 στο Μουσείο
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΧΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ
ΘΗΒΩΝ 227, 1ος όροφος
τηλέφωνο επικοινωνίας 6930246452
Γενική Απεργία, Πέμπτη 4/2
Ο Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών καλεί τα μέλη του και όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο της 24ωρης γενικής απεργίας που προκηρύχθηκε για την Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου.
Προσυγκέντρωση για την απεργιακή πορεία στην Αθήνα:
Πέμπτη, 4/2, 11 π.μ., Πύλη Πολυτεχνείου (οδός Πατησίων)
ΟΧΙ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ
Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών
πηγή : http://www.smed.gr/2016/01/42.html
Με τη ΒΙΟΜΕ στη γενική απεργία ενάντια στο αντιασφαλιστικό τερατούργημα
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ καλεί στην ανεξάρτητη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία, την Πέμπτη 4/2, 11:00, στο Μουσείο (Πατησίων και Τοσίτσα).
Να μην περάσει το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα!
Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι αμεσοδημοκρατικές, οι εργατικές και οι κοινωνικές συλλογικότητες, τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα και οι ανεξάρτητοι αγωνιστές που πλαισιώνουν το «ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», χαιρετίζουν τις ζωντανές δυνάμεις της λαϊκής βάσης που βγαίνουν στους δρόμους σε ολόκληρη τη χώρα ενάντια στην επιχειρούμενη κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης.
Το «ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ», έχοντας ως βασική αρχή του ότι «οι εργατικές και κοινωνικές ανάγκες είναι αδιαπραγμάτευτες», θεωρεί ότι η «διαπραγμάτευση» για το «ασφαλιστικό» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους «δανειστές», την τρόικα και τα «κουαρτέτα» που έγιναν… «θεσμοί» (ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ), τους διεθνείς τοκογλύφους και τους τραπεζίτες, αποτελεί από μόνη της μία «πολιτική εργολαβία» που παζαρεύει τους όρους της σφαγής μας και έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα της βάρβαρης αντεργατικής αναδιάρθρωσης που επιχειρήθηκε και στο παρελθόν (νόμος Γιαννίτση, νόμος Λοβέρδου-Κουτρουμάνη, πορίσματα των επιτροπών «σοφών» και άλλες αντιλαϊκές νομοθετικές παρεμβάσεις) σε αγαστή συνεργασία με την ελίτ του εγχώριου κεφαλαίου.
Ήδη, η -παρόμοιας νεοφιλελεύθερης κοπής- ασφαλιστική μεταρρύθμιση που εφαρμόστηκε σε άλλες χώρες υπό τις «ευλογίες» ΕΕ-ΔΝΤ-ΟΟΣΑ, διέλυσε πλήρως το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα. Το ίδιο επιχειρούν να κάνουν και εδώ, αυτή τη φορά με… «αριστερό» και ολίγον εθνικιστικό πρόσημο! Η αντιασφαλιστική επιδρομή που δρομολογήθηκε και στην Ελλάδα προβλέπει την επιβολή μέτρων και σαρωτικών αλλαγών στις συντάξεις, στις εισφορές και στις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης. Μάλιστα, το νέο ασφαλιστικό θα είναι… «εύκαμπτο» (απαλλαγμένο από την υποχρέωση νέων νομοθετικών ρυθμίσεων!) και θα δίνει τη δυνατότητα αυτόματης μεταβολής του ύψους των συντάξεων αναλόγως με τις ορέξεις των εκάστοτε κυβερνώντων!
Την κατεδάφιση του ασφαλιστικού άνοιξαν οι διάφορες «ρυθμίσεις» κατά την πενταετία των μνημονίων και με διάφορους νόμους (Σιούφα, Ρέππα, Πετραλιά, κ.λπ.) Τώρα, με το νέο νόμο προβλέπεται η ενοποίηση όλων των ταμείων σε ένα φορέα κύριας ασφάλισης και ένα φορέα επικουρικής, η εκ νέου ληστρική επιδρομή στα όποια αποθεματικά των ταμείων και η εξίσωση προς τα κάτω των κατακτήσεων και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ολόκληρων κλάδων. Η ανακεφαλαιοποίηση του Δεκέμβρη του 2015, έδωσε τη χαριστική βολή στα ασφαλιστικά ταμεία, με την απομείωση της αξίας της περιουσίας τους, καθώς, κάποιοι τζογάρισαν τα αποθεματικά σε μετοχές.
Τώρα, η επιχείρηση να μετατρέψουν τη δημόσια κοινωνική ασφάλιση σε ατομική υποχρέωση πλήττει όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, χτυπά τον αγροτικό κόσμο, τους αυτοαπασχολούμενους επιστήμονες, τους πληβείους των πόλεων, τους νέους με μισθούς πείνας και αντίστοιχη σύνταξη-φιλοδώρημα (αν προλάβουν) έπειτα από 40 χρόνια δουλειάς, τους ασθενείς που θα πεθαίνουν αβοήθητοι και χωρίς φάρμακα αφού η παροχή υπηρεσιών υγείας θα μετατραπεί σε μια «ακριβή» και «ιδιωτική» υπόθεση.
Οι σημερινοί συνταξιούχοι θα βιώσουν την άμεση περικοπή των επικουρικών τους συντάξεων από 8%-30%, το κόψιμο του ΕΚΑΣ για 60.000 χαμηλοσυνταξιούχους και τη σταδιακή κατάργησή του έως το 2019. Επίσης, κόβονται οι κύριες συντάξεις μέσα από τον επανυπολογισμό τους, με βάση τις απαιτήσεις της τρόικας για ποσοστά αναπλήρωσης που θα είναι στο 38%-55% αντί του 70% που ήταν πριν, και του 90% που ήταν παλαιότερα. Ο πολυχρησιμοποιημένος ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι θα «διορθώσει» αυτή την αδικία αποδίδοντας τα χρήματα ως «προσωπική διαφορά» σε βάθος ενός ή δύο χρόνων, είναι υποκριτικός, αφού από τη μια μπορεί να διακοπεί ανά πάσα στιγμή και από την άλλη, μία πολύ πιθανή αλλαγή του πολιτικού σκηνικού μπορεί όχι να άρει αλλά να ολοκληρώσει το έγκλημα! Όμως, το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα δεν χτυπάει μόνο τους νυν εργαζόμενους-ασφαλισμένους-ανασφάλιστους-συνταξιούχους. Υποθηκεύει κυρίως το μέλλον της νεολαίας με τη θεσμοποίηση των βάρβαρων ανατροπών στο εργασιακό-ασφαλιστικό καθεστώς, καθιστώντας τους εμπνευστές τους και όσους τολμήσουν να τις υλοποιήσουν, υπόλογους για ένα «διαρκές έγκλημα» που θα διαιωνίζεται και θα γίνεται ολοένα και πιο επαχθές προκαλώντας συνεχώς πολλαπλάσια θύματα. Ταυτοχρόνως, θα προκληθεί περαιτέρω βίαιη φτωχοποίηση εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών που έως σήμερα αναγκάζονταν να «ζουν» με τη σύνταξη των παππούδων-γιαγιάδων.
Καμία υποκριτική επίκληση «κοινωνικής ευαισθησίας» δεν μπορεί να αποκρύψει τη βαρβαρότητα των νέων μέτρων που θα επιβάλλει το νέο ασφαλιστικό (αν περάσει). Η πρώτη επίθεση μέτρων θα εκδηλωθεί μέσα στο 2016 και θα αφορά:
- Δραματικές μειώσεις κύριων συντάξεων όσο και στις ήδη καταβαλλόμενες.
- Η σύνταξη χωρίζεται σε δύο μέρη, την «εθνική σύνταξη» και την αναλογική - ανταποδοτική. Η «εθνική σύνταξη» (με ανώτερο σημερινό όριο τα 384 ευρώ, και προσεχώς ακόμη μικρότερη) για όσους είναι κάτω από το επίπεδο της φτώχειας, θα δίνεται στα 67. Η αναλογική-ανταποδοτική σύνταξη, θα στηρίζεται στη σύνδεση εισφορών-παροχών, θα έχει ποσοστά αναπλήρωσης από 38% και θα ξεκινά από τα 170 ευρώ!
- Κατάργηση όλων των έως τώρα ορίων των κατώτατων συντάξεων για όσους αποχωρούν από 1/7/2015 και μετά. Τα νέα ποσά για τις κατώτερες κύριες συντάξεις θα ξεκινούν από τα 170 ευρώ.
- Σαρωτικές περικοπές (από 8% έως 15% ή και 30%) στις επικουρικές συντάξεις και… σταδιακή εξαφάνισή τους!
- Μείωση μισθών μέσω της δραματικής αύξησης εισφορών για ασφάλιση και υγεία για όλους τους εργαζόμενους.
- Στα «μπλοκάκια», οι εισφορές διαμορφώνονται στο 38,45% επί του εισοδήματος τους ! Αν προστεθεί η φορολογία εισοδήματος 33% τρέχουσας χρήσης και η προκαταβολή φόρου επόμενης χρήσης κατά 100%, για τα υψηλότερα εισοδήματα, οδηγεί σε συνολική επιβάρυνση 104,5% του εισοδήματος, χωρίς υπολογισμό τέλους επιτηδεύματος και έκτακτης εισφοράς!
- Μείωση κατά 10% ως 15% στο νέο εφάπαξ.
- Χαμηλότερα εισοδηματικά κριτήρια για το ΕΚΑΣ, με αποτέλεσμα να το χάνουν 70.000 δικαιούχοι. Από το 2020 καταργείται εντελώς, έτσι θίγονται οι χαμηλοσυνταξιούχοι.
- Ανατροπή στις πρόωρες συντάξεις με κρυφές αυξήσεις στα όρια ηλικίας και μείωση σύνταξης.
Σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και ανεργίας, με το νέο ασφαλιστικό έκτρωμα, κράτος και κεφάλαιο βομβαρδίζουν με νέες δυσβάσταχτες «υποχρεώσεις» τους πολίτες, τους απομυζούν για μια ολόκληρη ζωή, επιχειρούν να τους στερήσουν την ατομική, κοινωνική και εργασιακή τους αξιοπρέπεια, αφαιρώντας τους στο τέλος και το δικαίωμα για αξιοπρεπή γηρατειά.
Μας θέλουν εξαθλιωμένους για να μπορούν να μας χειραγωγήσουν ευκολότερα. Καλλιεργούν γι' αυτόν το σκοπό τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και τις συντεχνιακές διεκδικήσεις μερικών αιτημάτων διαφορετικών κλάδων εργαζομένων, θέλοντας να στρέψουν τον έναν εναντίον του άλλου. Σε αυτή την προσπάθεια έχουν πολύτιμους συνεργάτες τους υποταγμένους συνδικαλιστικούς γραφειοκρατικούς κύκλους που εκπαιδεύτηκαν να λένε «ΝΑΙ» στα Μνημόνια και να παρακαλάνε για ψίχουλα στα υπουργικά γραφεία.
Είναι οι ίδιοι κύκλοι που αναγκάζονται να κηρύξουν απεργίες μόνο έπειτα από την έντονη λαϊκή πίεση και τη δράση ασυμβίβαστων, αγωνιστών συνδικαλιστών. Δεν θέλουν και δεν μπορούν αυτοί οι κύκλοι να δώσουν καμία ουσιαστική μάχη μέχρι τέλους. Αποτελούν μέρος του συστήματος. Η γενική πολιτική απεργία διαρκείας είναι ο εφιάλτης τους. Η αντιδραστική-αντεργατική τους πρακτική δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από καμιά μεγαλο-συνδικαλιστική ρητορεία ή πίσω από την κήρυξη απεργιών που είναι εντέχνως αποκομμένες από κάθε σχέδιο κλιμάκωσης, γενίκευσης και συντονισμού ενός πολύμορφου αγώνα. Μόνο τα αυτόνομα-ανεξάρτητα κινήματα, τα πραγματικά ταξικά εργατικά συνδικάτα, οι επαναστατικές πολιτικές οργανώσεις, οι αυτοδιευθυνόμενες δομές αυτοδιαχείρισης, αλληλεγγύης και αγώνα και η ακηδεμόνευτη πάλη των ελεύθερων ανθρώπων μπορούν να δημιουργήσουν με οργάνωση και συντονισμό τις πραγματικές προϋποθέσεις για μια νικηφόρα πορεία ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που υπαγορεύει νόμους σαν αυτόν που επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση. Είναι στο χέρι μας να αποκρούσουμε στην πράξη το τεχνητό κλίμα «αλληλοσπαραγμού» που καλλιεργεί η εξουσία ανάμεσα στις τάξεις των εργαζομένων και να αγωνιστούμε από κοινού για τα κοινά μας αιτήματα, χωρίς υποχωρήσεις και προσχηματικές «διαπραγματεύσεις» με εγχώριους ή «ξένους» «θεσμούς» και κουραφέξαλα.
Ας γίνουμε όλοι μαζί ένα μεγάλο καραβάνι αντίστασης ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και, τουλάχιστον μέχρι να γίνει το όνειρό μας πραγματικότητα, ας απαιτήσουμε:
- Καθολικό δικαίωμα στη δημόσια κοινωνική ασφάλιση και δημόσια δωρεάν περίθαλψη για όλους (Έλληνες ή μετανάστες, εργαζόμενους ή άνεργους) χωρίς προϋποθέσεις.
- Αποκλειστικά δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, που θα λειτουργεί με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Η ασφάλιση δεν είναι εμπόρευμα.
- Το κόστος της ασφάλισης να βαρύνει τους εργοδότες και το κράτος, τόσο για τους εργαζόμενους όσο και για τους ανέργους.
- Μείωση του χρόνου εργασίας και των ορίων συνταξιοδότησης χωρίς περικοπή αποδοχών και άρα, δουλειά για χιλιάδες άνεργους.
- Αυξήσεις στους μισθούς. Συλλογικές συμβάσεις εργασίας παντού, τώρα!
- Δουλειά για όλους, σταθερή, πλήρης και ασφαλισμένη. Κατάργηση όλων των μορφών ευέλικτης και ελαστικής εργασίας.
- Η περίοδος ανεργίας να μετρά ως χρόνος ασφάλισης.
- Καμιά σύνταξη κάτω από το βασικό μισθό
Δεν ξεχνάμε και πρέπει να αγωνιζόμαστε για:
- Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, των μνημονιακών «ρυθμίσεων» και των μέτρων του τρίτου μνημονίου.
- Επιστροφή στα ασφαλιστικά ταμεία των αποθεματικών που υπεξαίρεσαν οι τράπεζες, οι εργοδότες και το κράτος: τα 70 δις ευρώ που λεηλατήθηκαν έως το 2010, τα δεκάδες δις που χάθηκαν με τα δομημένα ομόλογα και το «κούρεμα» του PSI, αλλά και τα δις που αρπάχτηκαν το πρώτο εξάμηνο του 2015 από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ για να αποπληρωθούν τα «χρέη» στα κοράκια του ΔΝΤ.
- Απόκρουση της φασίζουσας, ρατσιστικής ρητορικής που αποδίδει σε μετανάστες/πρόσφυγες την έξαρση της ανεργίας στη χώρα τη στιγμή που όλοι ξέρουν ότι τις δουλειές δεν τις «κλέβουν οι ξένοι» αλλά οι εργοδότες και τα αφεντικά (ελληνικά ή πολυεθνικά) που απολύουν μαζικά και κλείνουν τα εργοστάσια (ΒΙΟ.ΜΕ, Coca Cola, Softex κλπ.), βάζουν λουκέτο στην ΕΡΤ απολύοντας 2.500 εργαζόμενους, «πτωχεύουν» επιχειρήσεις και πετάνε στο δρόμο τους απλήρωτους εργαζόμενους (εφημερίδα ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ), εκβιάζουν με απολύσεις αν δεν τους επιτραπεί να ισοπεδώσουν μια ολόκληρη περιοχή καταστρέφοντας το περιβάλλον για λίγο χρυσό (Eldorado Gold), εκμεταλλεύονται τους εποχιακούς «ξένους» εργάτες και τους… «απελαύνουν» απλήρωτους (φραουλοχώραφα Μανωλάδας) και πάει λέγοντας. Και βέβαια, για ασφάλιση, ούτε λόγος! Έτσι κι αλλιώς, στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι «ξένοι».
Ο δρόμος της αυτο-οργάνωσης των «από τα κάτω» σε αμεσοδημοκρατική βάση σε όλους τους χώρους δουλειάς ή κοινωνικής δραστηριότητας, η δημιουργία αντιγραφειοκρατικών μαχητικών σωματείων χωρίς «ηγεμονίσκους», η πάλη μέσα στα υπάρχοντα σωματεία για αλλαγή των συσχετισμών υπέρ των συμφερόντων της βάσης των εργαζομένων, η κατάληψη των Μέσων παραγωγής και η εκτροπή της παραγωγικής δραστηριότητας προς όφελος των πραγματικών εργατικών και κοινωνικών αναγκών, η δημιουργία δομών αλληλεγγύης (π.χ. Κοινωνικά Ιατρεία) και γενικότερα η επαναφορά του ξεχασμένου εξεγερτικού αιτήματος «Δεν ζητάμε πολλά. Τα θέλουμε όλα γιατί μας ανήκουν», είναι ο μόνος δρόμος για νικηφόρα προοπτική της κοινωνίας για την ανατροπή της καπιταλιστικής οργάνωσης και λειτουργίας που αποτελεί τη βασική πηγή της ανισότητας, της φτώχειας και της δυστυχίας των ανθρώπων, ούτως ώστε να περάσει ο έλεγχος του πλούτου και όλης της κοινωνίας σε αυτούς που τον παράγουν.
Το ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ενώνεται με τις ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και κατεβαίνει στους δρόμους για να διεκδικήσει τα αυτονόητα αλλά και να απαιτήσει αυτό που μοιάζει αδύνατο, πριν γίνει αδιανόητο.
Να μην περάσει το αντι-ασφαλιστικό τερατούργημα!
Να μη ζήσουμε σαν δούλοι!
VENCEREMOS!
ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΑΓΩΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
Η αναρχική ομοσπονδία καλεί τις εκμεταλλευόμενες και τους εκμεταλλευόμενους να πλαισιώσουν δυναμικά τις κινητοποιήσεις στις 4 Φλεβάρη ενάντια στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο.
ΑΘΗΝΑ: 11.00 π.μ., Μουσείο
ΘΕΣ/ΝΙΚΗ: 10.00 π.μ., Καμάρα
ΠΑΤΡΑ: 10.00 π.μ. Παράρτημα (συμμετοχή στο μπλοκ της Πρωτ. Αλληλεγγύης στη ΒΙΟΜΕ)
ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ: 9:00 Αγαλμα Βενιζέλου (Προσυγκέντρωση)
αναρχική ομοσπονδία
Προλεταριακός ξεσηκωμός ενάντια στην κατεδάφιση της κοινωνικής ασφάλισης
Προσυγκέντρωση: Μουσείο, 4 Φεβρουαρίου στις 11:00
Κανένα ψέμα δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια για το ασφαλιστικό. Καμία επικοινωνιακή φιέστα, καμία συζήτηση στη Βουλή δεν μπορεί να κρύψει ότι στόχος του νομοσχεδίου που διαλύει την κοινωνική ασφάλιση είναι η προάσπιση των συμφερόντων της ελληνικής αστικής τάξης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το ξεπέρασμα της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου και εις βάρος των εργαζομένων.
Για αυτό η αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση που προωθεί η συγκυβέρνηση (και θα έρθει ακόμα χειρότερη μετά την "διαπραγμάτευση" με τους δανειστές) περιλαμβάνει:
-Την μείωση των συντάξεων, τόσο μέσα από τον νέο τρόπο υπολογισμού τους, όσο και μέσα από τη δραστική περικοπή των εποικουρικών.
-Την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,5% για τους εργαζομένους, με αποτέλεσμα τη μείωση ακόμα περισσότερο των μισθών.
-Την κατάργηση του ΕΚΑΣ για 60.000 δικαιούχους από 1/1/2016, με δέσμευση πλήρους κατάργησης το 2020.
-Την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
-Την προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης.
-Το ξεπούλημα της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ταμείων, μέσα από την ίδρυση δύο ανώνυμων εταιριών.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στις 7 Ιανουαρίου ο ΣΕΒ και άλλες εργοδοτικές οργανώσεις έδωσαν το πράσινο φως για το ασφαλιστικό μετά από συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου με τον πρωθυπουργό. Ενώ θετικό χαρακτήρισε το προτεινόμενο νομοσχέδιο και ο Επίτροπος Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί.
Έτσι και αλλιώς οι αντιασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις αποτελούν μέρος του 3ου Μνημονίου, που επιβάλλει ρητά την περικοπή των συντάξεων και των παροχών των ασφαλιστικών ταμείων.
Κανένα ψέμα δεν μπορεί να κρύψει την αλήθεια για το ασφαλιστικό. Υπεύθυνη για τη διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων είναι η λεηλασία των αποθεματικών τους, εδώ και δεκαετίες. Το τζογάρισμα τους στο Χρηματιστήριο και η επένδυση τους σε δομημένα ομόλογα. Το «PSI», το 2012, το οποίο κόστισε στα Ταμεία περίπου 26 δις. Η πρόσφατη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, μετά την οποία τα Ταμεία έχασαν πάνω από 1 δισ. Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η γενικευμένη εισφοροδιαφυγή της εργοδοσίας, η οποία υπολογίζεται στα 13 δις. Η ανασφάλιστη εργασία, οι μειωμένοι μισθοί, τα πεντάμηνα προγράμματα των ΕΣΠΑ, η ανεργία.
Όλοι στη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη.
Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αγωνιστούμε ενάντια στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Μια ιστορική κατάκτηση που εξασφαλίζει τη συνταξιοδοτική προστασία, την πρόσβαση στις δομές υγείας και πρόνοιας. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να αγωνιστούμε, αν θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια. Αν θέλουμε να ανατρέψουμε τα βάρβαρα και αντιλαϊκά μέτρα των μνημονίων.
Η ελπίδα έρχεται μονάχα μέσα από τον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο. Η 4 Φλεβάρη ας γίνει η αρχή της προλεταριακής αντεπίθεσης. Του λαϊκού ξεσηκωμού ενάντια στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Όλοι στους δρόμους. Όλοι στον αγώνα.
Πόλεμο σε κράτος, κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ.
κάλεσμα : Συνέλευση αναρχικών-κομμουνιστών για την ταξική αντεπίθεση ενάντια στην ΕΕ
Με την ουσιαστική κατάργηση του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του συστήματος ασφάλισης, κορυφώνει η κυβέρνηση τα αντιασφαλιστικά μέτρα που πήραν οι προκάτοχοί της τα προηγούμενα χρόνια. Το σχέδιο που υποβλήθηκε προς έγκριση στους κηδεμόνες της Ε.Ε. προβλέπει μεταξύ άλλων:
- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια ή στα 62 αν ο εργαζόμενος συμπληρώνει 40 έτη ασφαλιστικού βίου.
- Αύξηση των εισφορών υγείας και για τους ήδη συνταξιούχους.
- Ενοποίηση και συρρίκνωση των κλάδων ασφάλισης, πρόνοιας και περίθαλψης σε νέο φορέα με κορμό το ΙΚΑ (ΕΦΚΑ).
- Μείωση των κύριων συντάξεων των νέων αλλά και των παλαιών συνταξιούχων και αναδρομική κατάργηση της κύριας σύνταξης για όσους αποχωρούν από την εργασίας έως 1/7/2015.
- Σταδιακή κατάργηση της επικουρικής ασφάλισης που ποτέ δεν χρηματοδοτήθηκε από το κράτος αλλά από τις ασφαλιστικές εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων.
- Κατάργηση του ΕΚΑΣ και μεταβολή του ύψους των συντάξεων με ειδικές ρήτρες ώστε οι μειώσεις να γίνονται αυτόματα χωρίς νομοθετικές παρεμβάσεις.
Στόχος των εμπνευστών του νέου ασφαλιστικού είναι το σύστημα ασφάλισης να έχει ανταποδοτικό κεφαλαιοποιητικό χαρακτήρα, ακολουθώντας τους ρυθμούς του αγοραίου κρατισμού.
Πρόκειται για μια νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση, που εντάσσεται στην αέναη στρατηγική του κεφαλαίου και των κρατών της ΕΕ, για να σώσουν τα κέρδη τους, τις επενδύσεις και την εξουσία τους και για να αποπληρωθεί το τοκογλυφικό χρέος που εκείνοι δημιούργησαν, μέσα από τον εργασιακό μεσαίωνα και τη δουλοποίηση όλων των εργαζομένων.
Η εξάλειψη ασφαλιστικών κατακτήσεων χρόνων, μεθοδεύεται στο όνομα της διάσωσης των ασφαλιστικών ταμείων που οι εκάστοτε κυβερνήσεις λεηλάτησαν μεθοδικά και φυσικά εντάσσεται στο πλαίσιο της εφαρμογής του μνημονίου που υπέγραψε ο Τσίπρας αποκαλύπτοντας το εξουσιαστικό πρόσωπο μιας ανυπόληπτης και αναξιόπιστης αριστεράς.
Πρόκειται για πολιτική απάτη που ξεπερνά κάθε όριο ειδικότερα όταν ξανακαλούν τους εργαζόμενους να ξαναπληρώσουν τις κομπίνες-νόμιμες κλοπές και ληστείες των κρατούντων, που δημιούργησαν και δημιουργούν το έλλειμμα στα ασφαλιστικά ταμεία. Όταν μάλιστα είναι γνωστό, ότι από το 1950 έως το 1975 κράτος και καπιταλιστές χρωστάνε στα ταμεία 60 δις € από την υποχρεωτική δέσμευση και διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων από την ΤτΕ, για την δανειοδότηση των βιομηχάνων και των εφοπλιστών με μηδαμινό επιτόκιο. Για να μην αναφέρουμε τα 5,8 δις € από την ετήσια εισφοροδιαφυγή των αφεντικών, τα 8,7 δις € που χρωστάει το κράτος, τα 4 δις € που χάθηκαν στο χρηματιστήριο την περίοδο 1999-2002 και τα 3,2 δις € που χρωστάνε οι επιχειρήσεις στο ΙΚΑ, τα δεκάδες δις που δόθηκαν στους τραπεζίτες για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και τα δεκάδες άλλα δις που δόθηκαν για την αποπληρωμή του χρέους τoυς. Τα περιθώρια των αυταπατών που εξακολουθούν να σπέρνουν οι κομματικές και κρατικοσυνδικαλιστικές γραφειοκρατίες έχουν πλέον περιοριστεί ασφυκτικά καθώς τώρα που οι μάσκες έπεσαν αποκαλύπτεται ότι τη ζωή μας δεν μπορεί και ούτε θέλει να αλλάξει κανείς φωτισμένος ηγέτης και τα προβλήματα δεν λύνονται με την ανάθεση.
Μόνο αν εμείς οι ίδιοι πάρουμε τη τύχη μας στα χέρια μας θα αναδυθεί από τα συντρίμμια του παλιού σάπιου συστήματος ένα διαφορετικό αύριο.
Πορεία στις 4 Φλεβάρη 11πμ Τοσίτσα-Πατησίων στο μπλοκ της ΒΙΟΜΕ.
Ο αγώνας για την κοινωνική απελευθέρωση από τα δεσμά του κράτους, του κεφαλαίου και των υπερεθνικών οργανισμών της Ευρώπης-φρούριο συνεχίζεται.
Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας
Δεν θα δουλέψουμε μέχρι να πεθάνουμε... Δεν θα πεθάνουμε δουλεύοντας!
προκήρυξη για το νέο νομοσχέδιο στο ασφαλιστικό, Φεβρουάριος 2016
ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ
... ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ!
Οι γνωστοί επίδοξοι πολιτικοί - σωτήρες και μαζί τους διάφορες επιτροπές «σοφών» προσπαθούν να ενοχοποιήσουν μαζικά τις συνειδήσεις μας και να μας πείσουν ότι «το ασφαλιστικό δεν βγαίνει». Η συγκυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α - ΑΝ.ΕΛ φέρνει, μέσω του 3ο μνημονίου, προς ψήφιση στην βουλή την πιο άγρια μέχρι τις ημέρες μας μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Για να μπορούμε να παίρνουμε μια «αξιοπρεπή» σύνταξη των 300 ευρώ -όπως μας λένε- τα επόμενα χρόνια, μας καλούν να συναινέσουμε στο «σωτήριο» κυβερνητικό έργο.
Το νέο νομοσχέδιο περιέχει όλους τους προηγούμενους αντι-ασφαλιστικούς νόμους και έρχεται σε συνέχεια των προηγούμενων μνημονίων και πολιτικών υποτίμησης. Τα προηγούμενα χρόνια οι «αναγκαίες» μεταρρυθμίσεις για το «ξεπέρασμα» της κρίσης ήταν η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, το γκρέμισμα του βασικού μισθού και η αύξηση του κόστους της καθημερινής ζωής ( αυξήσεις σε ΔΕΗ, νερό, ΜΜΜ και υπηρεσίες περίθαλψης). Τώρα είναι το κούρεμα των συντάξεων και η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Η επίθεση στον άμεσο και έμμεσο (κοινωνικές παροχές) μισθό εντείνεται. Τι και αν η κυβέρνηση έχει χρώμα μπλε, πράσινο η φαιορόζ, η υποτίμηση της εργασίας και της ζωής μας, σαν στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου και του εκάστοτε πολιτικού προσωπικού μέσα στην κρίση, παραμένει η ίδια και συνεχίζεται ανεμπόδιστα.
ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ:
1. Επέκταση του εργασιακού βίου (χορήγηση σύνταξης στα 62 χρόνια με 40 χρόνια ασφάλισης, αλλιώς στα 67 χρόνια, κάτι που μοιάζει απίθανο για όλους τους νέους/νέες εργαζόμενες που δουλεύουν επισφαλώς και ανασφάλιστα)
2. Νέα διαμορφωμένη εθνική σύνταξη στα 384 ευρώ
3. Σταδιακή κατάργηση των επικουρικών συντάξεων
4. Μείωση των αναπηρικών συντάξεων
5. Κατάργηση του ΕΚΑΣ για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους
6. Αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών για τους εργαζόμενους με μπλοκάκια
7. Υπολογισμός των εισφορών σε μίνιμουμ τεκμαρτό εισόδημα 5.000 ευρώ ακόμα και αν το πραγματικό ειναι μικρότερο. Έτσι άνεργοι που η επαγγελματική τους ιδιότητα συνδέεται με την ασφάλιση τους βρίσκονται να πληρώνουν 180 με 240 ευρώ μηνιαίως χωρίς να έχουν καθόλου εισόδημα. Ενώ αντίθετα για ποσά άνω των 60.000 ετησίως προβλέπεται μηδενική εισφορά.
8. Το ύψος της σύνταξης θα υπολογίζεται βάση του εισοδήματος στο σύνολο του εργάσιμου βίου αντί για την τελευταία 5ετια κάτι που θα φέρει μειώσεις άνω του 30%
9. Εισάγεται ρήτρα προσαρμογής που θα καθορίζει το τελικό ύψος τόσο της βασικής όσο και της αναλογικής σύνταξης. Η ρήτρα αυτή θα συνδέεται με το μέγεθος του ΑΕΠ, τα επίπεδα της μισθωτής απασχόλησης. Όσο αυξάνεται δηλαδή η ανεργία τόσο θα μειώνονται οι συντάξεις.
10. Μειώνεται η κρατική δαπάνη που προορίζεται για τα ασφαλιστικά ταμεία στα 2,5 δις και κατά 4 δις μέχρι το 2018
11. Έμμεσα ενισχύεται η ιδιωτική ασφάλιση που μας μετατρέπει σε εξατομικευμένους «επενδυτές» των ασφαλιστικών μας εισφορών.
ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ «ΕΛΛΕΙΜΜΑ» ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ!
Είναι γνωστό, ότι η κάθε επίθεση που εξαπολύουν τα αφεντικά συνοδεύεται με ρητορικές, που μιλάνε για οικονομικά αδιέξοδα και ελλείμματα σε προϋπολογισμούς και ταμεία. Είναι γνωστό επίσης, ότι τα ασφαλιστικά ταμεία, που μόνο ο κόσμος της εργασίας γέμιζε με τους μισθούς του, λεηλατήθηκαν συστηματικά και διόλου τυχαία στο όνομα της ανάπτυξης και της ανταγωνιστικότητας. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το γεγονός ότι από το 1950 ακόμα τοκίζουν τα αποθεματικά των ταμείων, με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο από αυτό της τραπεζικής αγοράς. Δεν γίνεται να ξεχάσουμε το φαγοπότι από τα «θαλασσοδάνεια» σε καπιταλιστικές επενδύσεις, κόμματα και επιχειρηματικούς ομίλους, το τσογάρισμα στο χρηματιστήριο και το κούρεμα μέσω PSI επί συγκυβέρνησης ΠαΣοΚ-ΝΔ τo 2012. Η ληστεία των αποθεματικών των ταμείων είναι μια παλιά ιστορία. που πολλοί θέλουν να την ξεχάσουμε.
Και έρχονται τώρα με θράσος να μας ρίξουν το φταίξιμο και να μας βάλουν να πληρώσουμε για άλλη μια φορά τα σπασμένα. Να πάνε να τα μαζέψουν από τις τσέπες και τις περιουσίες των αφεντικών (μικρών-μεγάλων). Από εκείνους που πλούτισαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, από την στυγνή εκμετάλλευση και την μαύρη εργασία που επέβαλαν σε μετανάστες και ντόπιους εργάτες/εργάτριες, την ώρα που το κράτος τους πρόσφερε απλόχερα φοροαπαλλαγές και «διευκολύνσεις» για να αυξήσουν τα κέρδη τους (8,5 δις ευρώ υπολογίζονται οι βεβαιωμένες οφειλές των αφεντικών προς τα ταμεία ήδη από το 2010).
ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΓΩΝΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
και σε κάθε χώρο όπου κινούμαστε (χώρους δουλειάς, πανεπιστήμια)
Επιλέγουμε να βγούμε στο δρόμο για τις ανάγκες και τα συμφέροντα μας, μακριά από επαγγελματικές συντεχνίες, μακριά και από το βασίλειο των εργατοπατέρων: τις συνδικαλιστικές (ΓΣΕΕ -ΑΔΕΔΥ) και τις κομματικές ηγεσίες (ΠΑΜΕ κλπ), οι οποίες τόσα χρόνια συνέβαλαν μέσω συντεχνιακών πρακτικών στην εκτόνωση του εργατικού κινήματος και στον κατακερματισμό των εργαζομένων σε ανταγωνιστικές μεταξύ τους κατηγορίες.
Εμείς σαν ανοιχτή συνέλευση κατοίκων Αγίας Παρασκευής, μια αυτο-οργανωμένη συνέλευση γειτονιάς που αποτελείται από άνεργους/ες, φοιτητές/τριες, μπλοκάκιδες, επισφαλείς ή μη εργαζόμενους/ες σε διάφορους κλάδους, ζούμε καθημερινά τις συνέπειες της ολοένα αυξανόμενης υποτίμησης της ύπαρξης μας. Επιλέγουμε να συναντηθούμε σε επίπεδο γειτονιάς, ώστε να διαμορφώσουμε συλλογικά τους όρους με τους οποίους θα παλέψουμε για να αλλάξουμε αυτήν την κατάσταση. Συντονιζόμαστε επίσης με αντίστοιχες κοινότητες αγώνα από άλλες γειτονιές της Αθήνας καθώς και με σωματεία βάσης / εργατικές ομάδες σε κεντρικές κινητοποιήσεις.
Θεωρούμε ότι η επίθεση που φέρνει το νέο νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό δεν αφορά ορισμένους κλάδους, αλλά όλους τους «από τα κάτω» αυτής της κοινωνίας. Χρειάζεται να απαντήσουμε άμεσα, οργανωμένα και συνολικά απέναντι στα σχέδια τους. Να ξεκινήσουμε να διεκδικούμε τα βασικά, όπως ένσημα για όλες τις ώρες που εργαζόμαστε και επίδομα ανεργίας για όλους χωρίς προϋποθέσεις. Να αποτρέψουμε απολύσεις και να απαιτήσουμε αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και μείωση των ορίων συνταξιοδότησης. Να οργανώσουμε κοινωνική στάση πληρωμών για να μην πληρώσουμε ούτε ένα ευρώ σε ρεύμα, ενοίκιο, μεταφορές, περίθαλψη. Να βάλουμε ένα φρένο στην ολομέτωπη επίθεση που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Να βγούμε μπροστά να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν.
ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
και σε κάθε πολιτική υποτίμησης που μας επιβάλλουν τα αφεντικά και το κράτος τους
ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΕΜΠΤΗ 4/1
[9:30πμ] Απεργιακή προσυγκέντρωση στην Αγ. Παρασκευή (1o Δημοτικό, Αγ Ιωάννου 27)
[11πμ] Συγκέντρωση - πορεία (Στουρνάρη & Πατησίων)
[6μμ] Απεργιακή κουζίνα (στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο της συνέλευσης, Δημοκρατίας 2 & Αγ.Τριάδος)
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓ.ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ
Πέμπτη 4 Φλεβάρη, όλοι/ες στη Γενική Απεργία
ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ Πέμπτη 4 Φλεβάρη
Αθήνα: 11:00 στο Μουσείο
Θεσσαλονίκη: 10:00 Εγνατία & Αγ. Σοφίας
Ιωάννινα: 10:30 στο Εργατικό Κέντρο
Αλεξανδρούπολη 10:30 στο Εργατικό Κέντρο
-
ΑΓΩΝΑΣ ΠΑΝΤΟΥ - ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΝΤΙ-ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΤΕΡΑΤΟΥΡΓΗΜΑ
-
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, στα πλαίσια του 3ου Μνημονίου, με το νέο αντιασφαλιστικό-γκιλοτίνα, συμπληρώνει τις μέχρι τώρα νεοφιλελεύθερες/μνημονιακές επιθέσεις, τα αντιασφαλιστικά νομοσχέδια απ' το 1990 (κυβερνήσεις Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά-Βενιζέλου) μέχρι και τα «προαπαιτούμενα» του περασμένου καλοκαιριού. Έχει δεσμευτεί -μαζί με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι- για νέες «μεταρρυθμίσεις», πλήρη εφαρμογή των αντιασφαλιστικών νόμων του 2010 και 2012, ενοποιήσεις Ταμείων και περιορισμό των κρατικών δαπανών προς την Κοινωνική Ασφάλιση 0,25% του ΑΕΠ το 2015 (0,5 δισ.), 1% το 2016 (2 δισ.). Το τελικό νομοσχέδιο, όπως θα το διαμορφώσουν οι Δανειστές, θα είναι ακόμα πιο σκληρό. Τα μέτρα ως τώρα περιλαμβάνουν τα εξής:
1) Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ): Από 1.1.2016, το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ μετονομάζεται σε ΕΦΚΑ απορροφώντας όλα τα υπάρχοντα Ταμεία. Θα χορηγεί: α) κύρια σύνταξη, β) εφάπαξ (για όσους ασφαλισμένους υπήρχαν τα αντίστοιχα Ταμεία), γ) παροχές υγείας (σε χρήμα ή είδος, επίδομα ασθενείας/μητρότητας, άδειες κ.λπ.). Το Ταμείο αυτό θα είναι αυστηρά ανταποδοτικής ασφάλισης, δηλ. οι παροχές θα συνδέονται αυστηρά με τις ατομικές εισφορές. Έτσι καταργείται κάθε κοινωνικός χαρακτήρας του ασφαλιστικού συστήματος.
2) Οι νέοι άθλιοι κανόνες θα ισχύουν ακόμη και για τους ήδη συνταξιούχους, όχι μόνο τους νεοασφαλισμένους. Αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στις περίπου 25χρονες διαρκείς αντιασφαλιστικές επιθέσεις. Επανεξετάζονται οι καταβαλλόμενες συντάξεις και παροχές: όπου προκύπτουν μειώσεις, η όποια προστασία των συνταξιούχων απ' αυτές παύει μετά το 2018.
3) Οι επικουρικές συντάξεις παραμένουν σε ξεχωριστό ταμείο, όπου θα εφαρμοστεί η «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» (πιο εκλεπτυσμένα: «βιωσιμότητας»). Αυτό, σε συνδυασμό με το βάρος της οικονομικής κρίσης, θα φέρει γρήγορα την πλήρη κατάργηση και των επικουρικών.
4) Καταργείται το κατώτατο όριο σύνταξης. Οι συντάξεις γήρατος ήταν συνδεδεμένες με τα 20 Ημερομίσθια Ανειδίκευτου Εργάτη και προ-μνημονιακά (2009) θα έπρεπε οι συντάξεις γήρατος να μην είναι κάτω από 660 ευρώ. Ακόμη κι ο νόμος Λοβέρδου όριζε μια κατώτατη σύνταξη. Με την εγκύκλιο Χαϊκάλη, το όριο έγινε 392,7 ευρώ - τώρα καταργείται τελείως, αφού δεν αναφέρεται πουθενά.
5) Οι προνοιακές παροχές (επιδόματα κατά της φτώχειας, ειδικών αναγκών, ΕΚΑΣ, ανεργίας κ.λπ.) διαχωρίζονται από τις ασφαλιστικές παροχές και δεν θα αντιστοιχούν σε ασφαλιστικές εισφορές. Θα δίνονται με διάφορα κριτήρια (παραμονή στη χώρα, ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα, περιουσιακά στοιχεία, φορολογητέο εισόδημα), δηλαδή όχι σε όλους και όχι ολόκληρες. Ανά πάσα θα μπορούν να μειωθούν ή καταργηθούν. Το ΕΚΑΣ (η περικοπή του έχει ήδη αρχίσει) θα δίνεται μέχρι το 2019, με αυξημένες προϋποθέσεις, προτού καταργηθεί.
6) Από 1.1.2016, η σύνταξη θα υπολογίζεται ως άθροισμα «εθνικής» και «ανταποδοτικής». Η «εθνική» δεν θα χρηματοδοτείται από τις ασφαλιστικές εισφορές, αλλά απευθείας από τον προϋπολογισμό - δηλαδή, δεν θα είναι «σύνταξη» αλλά «προνοιακή παροχή». Η πλήρης εθνική σύνταξη ορίζεται στα 384 ευρώ, μόνο για όσους θεμελιώνουν δικαίωμα πλήρους σύνταξης γήρατος και ταυτόχρονα έχουν 40 έτη νόμιμη παραμονή στη χώρα. Τα 384 ευρώ θα παίρνουν μόνο οι έχοντες 40 έτη ασφάλισης στα 62 έτη, 15 έτη ασφάλισης στα 67 έτη ή οι έχοντες αναπηρική σύνταξη (ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 80%). Διαφορετικά, τα 384 ευρώ μειώνονται. Το ανταποδοτικό μέρος δεν έχει κατώτατο όριο και υπολογίζεται με βάση τις ατομικές ασφαλιστικές εισφορές.
Όσο κι αν φαίνεται απίστευτο, με το νομοσχέδιο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η «ανταποδοτική» σύνταξη ενός ασφαλισμένου μετά το 2016 δεν αποκλείεται να ανέρχεται σε μόλις μερικές δεκάδες ευρώ, ενδεχομένως προσαυξημένα κατά μέρος της «εθνικής» σύνταξης των 384 ευρώ… Όλα δείχνουν ότι υπό την καθοδήγηση της Ε.Ε. και των Μνημονιακών, παλιών και νέων, οδεύουμε προς συντάξεις των 100-200 ευρώ!
Ακόμα, υπάρχει τρομερά μεγάλη αύξηση των εισφορών για πάρα πολλές κατηγορίες ασφαλισμένων, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, «μπλοκάκια» κ.λπ., που πρακτικά (μαζί με την υπερφορολόγηση) εξανεμίζει όλο το εισόδημα απ' τις επαγγελματικές δραστηριότητές τους.
Πρέπει να τους διώξουμε όλους, Νέους και Παλιούς Μνημονιακούς
Η κατρακύλα της νεομνημονιακής συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ δεν έχει τελειωμό. Ο Τσίπρας/ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατραπεί σε τυχάρπαστο τυχοδιώκτη, που όσο μένει στην κυβέρνηση, γίνεται «βασιλικότερος του βασιλέως» υπέρ των Μνημονίων και Δανειστών. Η δόλια σύγκριση που προβάλλει με τη Σαμαροβενιζελική διακυβέρνηση, δεν δικαιώνει σε τίποτα τη δική του, ούτε την εξαπάτηση του ελληνικού λαού, ακόμα μεγαλύτερη από των προκατόχων του. Πατώντας σ' αυτή τη μετάλλαξή του, οι παλιές μνημονιακές δυνάμεις προσπαθούν ν' ανασυγκροτηθούν. Με τη βοήθεια των ΜΜΕ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, επιχειρούν να δημαγωγήσουν πάνω στα προβλήματα των αγροτών, επαγγελματιών κ.λπ., να παρουσιαστούν ως «ηγεσία» και «σωτήρες» τους, να χειραγωγήσουν τις κινητοποιήσεις τους - και να τις εκτρέψουν στον αποκλειστικό στόχο να ξαναέρθουν οι ίδιοι στην εξουσία. Ανάμεσά τους βρίσκονται αντιδραστικοί πρώτης γραμμής του «Μένουμε Ευρώπη», που χύνουν ταξικό μίσος απέναντι στους εργαζόμενους και την φτωχολογιά και είναι 1000% υπέρ των Μνημονίων.
Εργαζόμενοι, Άνεργοι, Νέοι, Φτωχά Λαϊκά Στρώματα,
Με τη δική μας παρέμβαση στις εξελίξεις, πρέπει να φράξουμε τον δρόμο και στους νεομνημονιακούς του Τσίπρα και στην «επανάκαμψη» των παλιών μνημονιακών - που είναι όλοι πλέον ορκισμένοι εχθροί μας.
- Να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας. Με συνελεύσεις και επιτροπές αγώνα σε χώρους εργασίας και γειτονιές, καμπάνιες ενημέρωσης και δράσης. Το αντιασφαλιστικό έκτρωμα δεν πρέπει να περάσει!
- Με απεργίες και μαχητικές διαδηλώσεις. Χρειαζόμαστε ένα σχέδιο μάχης, με κεντρικές διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις στις γειτονιές. Να εργαστούμε για Γενική Απεργία Διαρκείας. Να ξεπεράσουμε στην πράξη την αηδιαστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ, που όχι μόνο μας έχει ξεπουλήσει αλλά το καλοκαίρι (και σε κάθε ευκαιρία) είχε συνταχθεί με τους αντιδραστικούς του «Μένουμε Ευρώπη».
- Να ξηλώσουμε τα μνημόνια στην πράξη. Να απαιτήσουμε αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, συλλογικές συμβάσεις, σταθερή εργασία, δουλειά για τους ανέργους, επιδόματα ανεργίας δίχως προϋποθέσεις. Όχι στην προοπτική μιας αποκτηνωμένης κοινωνίας με «συντάξεις» των100 ευρώ.
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ-ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ, ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΑ
Το ρεφορμιστικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, ότι όλα θα λυθούν μέσω διαλόγου με τους «εταίρους» της Ε.Ε., μέσα στο ζουρλομανδύα του Ευρώ, δίχως διαγραφή του χρέους, αγώνες και αντικαπιταλιστικά μέτρα, απέτυχε. Τα Μνημόνια έχουν επανέλθει δριμύτερα. Μέσα από ένα νέο κύμα αγώνων, πρέπει να επιβάλλουμε τις δικές μας λύσεις, όχι τις ψεύτικες και φιλομνημονιακές «λύσεις» κανενός «σωτήρα». Δεν θέλουμε Μνημόνια, ούτε με τον Τσίπρα, ούτε με τον Μητσοτάκη, ούτε με κανένα άλλο ρετάλι και υπηρέτη των Δανειστών, του Κεφαλαίου, των Πλουσίων. ΚΑΤΩ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ. ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε. ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
Μόνη λύση, μια επαναστατική Κυβέρνηση των Εργαζομένων, με σύμμαχο γύρω της τα φτωχά λαϊκά στρώματα στις πόλεις και τα χωριά (που μόνο αυτή μπορεί να εγγυηθεί την υπεράσπισή των αγροτών κ.λπ. από την εξόντωση που επιβάλλει το μεγάλο κεφάλαιο και η Ε.Ε.). Για ν' ανοίξουμε τον δρόμο για τη μόνη πραγματική εναλλακτική λύση, το Σοσιαλισμό.
-
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
πηγή: http://www.okde.gr/archives/4567
Όλοι και όλες στην απεργία! Απεργιακή συγκέντρωση 10:30 στο Μουσείο
Απεργιακή συγκέντρωση 10:30 στο Μουσείο
ΕΕΚ
πηγή: http://eek.gr/index.php/oldermags/eventdetail/2823/151/athina-oloi-kai-oles-stin-apergia-apergiaki-sygkentrosi-10-30-sto-mouseio
Όλοι στην απεργία Πέμπτη 4/2/1016
ΜΕ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΟ - ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΕΚΤΡΩΜΑΤΟΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ - ΕΕ - ΔΝΤ.
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΩΡΑ 10.30 ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πηγή: http://antarsya.gr/node/3685
ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΜΑΣ, ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ -ΟΛΕΣ/ΟΙ ΣΤΙΣ 10.30 π.μ. ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ
Συνεχίζοντας την πολιτική του φιλότιμου γκρούμι του Κεφαλαίου από εκεί που την είχαν αφήσει οι προκάτοχοί της, η κυβέρνηση της δεύτερης φοράς ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ παρουσιάζει ένα σχέδιο απορρύθμισης του ασφαλιστικού συστήματος που θα έκανε τους οικονομικούς δολοφόνους θεωρητικούς της σχολής του Σικάγου να σηκωθούν από τον τάφο τους και να χειροκροτάνε ενθουσιασμένοι.
«Με ένα νόμο», που θα έλεγε κι ο μεγαλύτερος διαπραγματευτής στην ιστορία του γνωστού κόσμου, η κυβέρνηση καταφέρνει να μειώσει τις συντάξεις σήμερα και ταυτόχρονα να τις καταργήσει ουσιαστικά για τις επόμενες γενιές, μαζί με το σύνολο σχεδόν των δικαιωμάτων στην ασφάλιση και την περίθαλψη, αντικαθιστώντας τις με μια ενιαία κρατική ελεημοσύνη, η οποία θα αποτελεί τη μοίρα της συντριπτικής πλειονότητας των εργατών, δεδομένων των αδιανόητα παράλογων ορίων που τίθενται σε μια οικονομία με ποσοστό ανεργίας που φτάνει το 30% και συντρίβει το 50% στους νέους εργαζόμενους.
Ακόμα κι αυτό το σχέδιο -που λιώνει σαν τανάλια και μια σειρά από νέα εργαζόμενα στρώματα σε κλάδους της εργατικής διανόησης- είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα εγκριθεί από τους θεσμούς του Κεφαλαίου. Όχι φυσικά γιατί είναι τάχα ισορροπημένο ή μετριοπαθές, αλλά γιατί τα θηρία όσο μυρίζουν αίμα τόσο επιτίθενται.
Το κοινωνικό κίνημα στην Ελλάδα ξυπνάει από μια χειμερία νάρκη που διήρκησε κοντά τέσσερα χρόνια. Οι κοινοβουλευτικές και οι κυβερνητικές αυταπάτες που νάρκωσαν μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας από το 2012 και μετά κατέρρευσαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα και πλέον το δρόμο για το μεγάλο πουθενά πρέπει να πάρει και η αμηχανία που προκάλεσε η απότομη προσγείωση στο τσιμεντένιο έδαφος της καπιταλιστικής κοινοτοπίας: καμία κυβέρνηση, καμία εναλλακτική φορεσιά του Κράτους δεν αποτελεί σύμμαχο των εργαζομένων στον ανειρήνευτο πόλεμό τους με το Κεφάλαιο.
Το κίνημα αλληλεγγύης που αναπτύχθηκε στο πλάι των προσφύγων, η επιτυχημένη απεργιακή κινητοποίηση του Νοέμβρη, η αντοχή και η επιμονή αγώνων όπως αυτός των εργαζομένων με 5μηνες συμβάσεις στους ΟΤΑ και των εργαζομένων καθαριστριών στα εργολαβικά δουλεμπορικά του ΟΑΣΑ, αποδεικνύουν ότι η κοινωνική κίνηση εξέρχεται από το σκοτάδι της κοινοβουλευτικής Θερμιδόρ στο οποίο είχε αυτοκαταδικαστεί.
Σε αυτές τις νέες μάχες που ορθώνονται μπροστά μας , τα στρατόπεδα είναι πλέον καθαρά και δεν υπάρχουν κυανόκρανοι και ειρηνευτικές δυνάμεις. Καμία αυταπάτη δεν δικαιολογείται ούτε απέναντι σε επίδοξους πολιτικούς σωτήρες ούτε απέναντι στα θεσμικά κρατικά συνδικάτα, που έχουν διαρκή και μόνιμο στόχο την ανέξοδη εκτόνωση της κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Τη μάχη αυτή η κοινωνία και ο κόσμος της Εργασίας θα τη δώσουν μόνοι τους. Δεν οφείλουν καμία εμπιστοσύνη σε κανέναν πέρα από τις ίδιες τους τις δυνάμεις. Η αναγέννηση του εργατικού και του κοινωνικού κινήματος περνά μέσα από τη συγκρότηση των ανεξάρτητων οργάνων και των εργαλείων του, μακριά από την πολιτική διαμεσολάβηση και τις θανατηφόρες ψευδαισθήσεις της ταξικής συνεργασίας. Σε αντίθεση τόσο με τον κατεστημένο συνδικαλισμό της υποταγής και της συναίνεσης με το Κεφάλαιο, όσο και με τα μεσαία εργοδοτικά στρώματα που επιχειρούν να τεθούν σήμερα επικεφαλής ενός νέου διαταξικού χυλού.
Μακριά από μύθους περί «λαϊκών» και «πανεθνικών ξεσηκωμών», οι εργάτες/ριες οφείλουμε στον εαυτό μας να δημιουργήσουμε τις νέες εργατικές δομές και οργανώσεις, μέσα στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές και στους δρόμους, ενώνοντας οριζόντια γύρω από τα ταξικά μας συμφέροντα εργαζόμενους/ες και άνεργους/ες, χτίζοντας τον πύργο της οικονομικής και κοινωνικής χειραφέτησης της τάξης μας.
Υπό αυτή την έννοια, η 24ωρη απεργία της 4ης Φεβρουαρίου μπορεί να σημάνει ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της εργατικής ανεξαρτησίας. Διαδηλώνοντας σε αντιπαράταξη με τα μικρά αφεντικά και τα μεγάλα συνδικάτα της γραφειοκρατίας, αναδεικνύοντας στο προσκήνιο τα ξεχωριστά ταξικά μας συμφέροντα.
Οργανώνοντας την τάξη μας, ετοιμάζοντας τη συνδικαλιστική μας αντεπίθεση, προετοιμάζοντας τη γενική αντικαπιταλιστική απεργία διαρκείας.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε καλεί στην απεργιακή προσυγκέντρωση στο Μουσείο στις 10:30 πμ και στην εργατική διαδήλωση που ακολουθεί.
-ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ. ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΝΕΝΑΣ/ΚΑΜΙΑ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΤΑΞΗ ΣΤΑ 60.
- ΠΛΗΡΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΜΕ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΗΜΕΥΣΕΙΣ
-ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ - ΚΑΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
-ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΜΑΣ ΜΕ ΟΡΙΖΟΝΤΙΕΣ ΔΟΜΕΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ
-ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΕ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΑΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΓΣΕΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΔΥ
-ΚΑΤΩ Ο ΦΡΑΧΤΗΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ - ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ/ΡΙΕΣ
πηγή: http://rocinante.gr/index.php/organonoun-ti-ftochia-mas-na-organosoume-tin-taxi-mas-olesi-stis-10-30-p-m-stin-apergiaki-sigkentrosi-tou-mousiou/
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ: 11:00 ΠΑΤΗΣΙΩΝ & ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ
Η Εργατική Ομοσπονδία Βάσης καλεί στην απεργιακή συγκέντρωση την Πέμπτη 4 Φλεβάρη, στις 11:00 Πατησίων & Στουρνάρη.
ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ, ΔΕΞΙΟΙ, ΚΕΝΤΡΩΟΙ, ΥΠΕΡ-ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΚΟΜΜΑΤΑ, «ΣΩΤΗΡΕΣ», ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΕΤΑΙΡΟΙ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
ΟΙ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΕΣ ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΑΝ
ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ;
Γιατί γενικά δεν γουστάρουμε να ξεπουλάμε την εργατική μας δύναμη, το μυαλό και το σώμα μας σε κάποιους άλλους, δεν γουστάρουμε να δουλεύουμε για να πλουτίζουν τα αφεντικά από την εργασία μας, και πόσο ακόμα, δεν γουστάρουμε να δουλεύουμε υπό αυτές τις συνθήκες μέχρι να πεθάνουμε. Επίσης, γιατί δεν μπορούμε να χωνέψουμε με τίποτα το γεγονός ότι, ενώ εμείς οι εργάτες/τριες πληρώναμε τις ασφαλιστικές μας εισφορές κανονικότατα όλα αυτά τα χρόνια (όταν δεν μας υποχρέωναν να δουλεύουμε μαύρα), τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε πάλι το μάρμαρο, για το υποτιθέμενο «συμμάζεμα» των ασφαλιστικών ταμείων, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια πτυχή της ίδιας στρατηγικής που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να ξεπεραστεί η λεγόμενη δημοσιονομική και καπιταλιστική κρίση εις βάρος μας.
Αυτή ή στρατηγική είναι μια ανελέητη προσπάθεια να μεταφερθεί ολοκληρωτικά το κόστος ζωής μας, από το περιβόητο «κοινωνικό κράτος» στις πλάτες μας. Το κόστος δηλαδή, που χρειάζεται για να πηγαίνουμε και να φεύγουμε από τις δουλειές μας (μέσα μαζικής μεταφοράς) ˙ το κόστος που χρειάζεται για να είμαστε υγιείς, ώστε να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στις δουλειές μας (δημόσια υγεία) ˙ το κόστος που χρειάζεται για να εκπαιδευόμαστε και να είμαστε καταρτισμένοι, ώστε να παράγουμε περισσότερο για τις ανάγκες του κεφαλαίου (δημόσια εκπαίδευση) κτλ.
Εδώ και μέρες τα ΜΜΕ προσπαθούν εναγωνίως να μας πείσουν ότι οι αλλαγές στο ασφαλιστικό αφορούν μόνο τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους, τη μεσαία τάξη και τα μικρά αφεντικά, βαφτίζοντας τις κινητοποιήσεις «κίνημα της γραβάτας», και μας λένε, ότι το ασφαλιστικό δεν αφορά εμάς, τους εργάτες/τριες. Οι αλλαγές στο ασφαλιστικό επηρεάζουν κατεξοχήν την εργατική τάξη απ' όλες όμως τις απόψεις, όλους/ες εμάς που παράγουμε τον υλικό και άυλο πλούτο αυτής της κοινωνίας. Πρώτα και κύρια, η νέα επερχόμενη αύξηση στα όρια ηλικίας για τη συνταξιοδότηση δηλώνει ωμά, από τη μια, την ανάγκη του κεφαλαίου να μας πατήσει στη δουλειά ακόμη πιο πολλά χρόνια, κοινώς να υφαρπάξει μακροχρόνια ακόμη περισσότερη αξία από την εργασία μας, Και απ' την άλλη, να γλιτώσει τις συντάξεις για τον εργατόκοσμο, που δεν θα προλάβει να ζήσει μια ζωή πέραν του εργάσιμου βίου.
Οι καπιταλιστές έχουν την οικονομική δυνατότητα και το κεφάλαιο, ώστε να προγραμματίσουν τη ζωή τους, να βολέψουν εαυτούς και οικογένειες, ανεξάρτητα από το ασφαλιστικό, τις παροχές υγείας και πρόνοιας που προορίζονται για όλους. Άρα, το ασφαλιστικό σύστημα, και οι επικείμενες αλλαγές του, αφορούν την τάξη μας, τους εργάτες, τους άνεργους, τους μισθωτούς, τους μισθωτούς με «μπλοκάκι», τους ανασφάλιστους… όλους εμάς, που αν δεν δουλέψουμε, δεν θα έχουμε λεφτά για να φάμε, πόσο μάλλον για να πληρώσουμε γιατρούς, φάρμακα και να ζήσουμε στα βαθιά γεράματά μας.
Η λογική που έχει κυριαρχήσει, ότι «εμείς δεν θα πάρουμε σύνταξη ποτέ», που οδηγεί στην παραίτηση από το δικαίωμα στην ασφάλιση και την πρόνοια, έχει ένα βασικό πρόβλημα: ενώ αναγιγνώσκει σωστά το τι θέλουν να μας επιβάλλουν κράτος και αφεντικά, δεν βλέπει αν μπορούμε να ζήσουμε, και πώς, χωρίς να πάρουμε σύνταξη. Ζούμε με μισθούς-χαρτζιλίκια, η μαύρη -«ανασφάλιστη» εργασία όλο και εξαπλώνεται, ενώ η απαίτηση για ασφαλιστική κάλυψη, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, αποτελεί λόγο απόλυσης. Οι αλλαγές σε αυτό το ήδη κουτσουρεμένο, ασφαλιστικό σύστημα, θα είναι εμφανείς στις ζωές όλων μας, από το αν θα μπορούμε να πηγαίνουμε στο γιατρό, από το αν και τι θα δικαιούμαστε σε περίπτωση ασθένειας ή εγκυμοσύνης, μέχρι το αν θα πάρουμε κάποτε σύνταξη, πότε, και τι σύνταξη θα είναι αυτή, μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη, όπως την ονομάζουν, που στην καλύτερη των περιπτώσεων θα φτάνει τα 386 ευρώ. Οι δε κυβερνητικές διαβεβαιώσεις για τις μη μειώσεις στις υφιστάμενες κύριες συντάξεις ακούγονται σαν ανέκδοτο στα αυτιά των δανειστών, όσο για τις επικουρικές, οδεύουν με ταχύτητα στο χρονοντούλαπο της ιστορίας…
Και για να γίνουν όλα αυτά, πατούν πάνω στην παραίτησή μας από τη διεκδίκηση και πάνω στην ανασφάλιστη εργασία (που οι ίδιοι έχουν αφήσει να πάρει τεράστιες διαστάσεις). Το πρόβλημα είναι ότι δεν θα μείνουν εδώ, αλλά όσο θα χειροτερεύουν οι συνθήκες εργασίας, όσο θα γιγαντώνεται η ανασφάλιστη εργασία, όσο περισσότερο θα παραιτούμαστε, τόσο θα ανοίγει η όρεξη της εκάστοτε κυβέρνησης για να γκρεμίσει ολοκληρωτικά το ασφαλιστικό σύστημα.
ΜΙΑ ΖΩΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ
Το 1950, η Τράπεζα της Ελλάδος ανακηρύσσεται επίσημος διαχειριστής της δημόσιας περιουσίας. Με την επιβολή του νόμου 1611/1950 ιδρύεται «ειδικός λογαριασμός διαχειρίσεως διαθεσίμων δημοσίων οργανισμών». Από εκεί και έπειτα, η τράπεζα αυτή, αποκτά μία σειρά εξουσιών πάνω στα αποθεματικά των ταμείων, για τις οποίες ο κόσμος της εργασίας αναγκάζεται να εμπιστευτεί την κρίσης της(άρθρα 4 και 5 του 1611). Ακολουθεί ο νόμος 2076/1992 ο οποίος επιτρέπει στις διοικήσεις των ταμείων να επενδύουν το 20% των αποθεματικών των ταμείων, και εδώ αρχίζει το ξέφρενο πάρτι με τον συσχετισμό ασφαλιστικών ταμείων-χρηματιστηρίου. Πλέον, ήταν ελεύθεροι να τζογάρουν και με τη βούλα τα χρήματα των εργαζομένων, με το ποσοστό των αποθεματικών που είχαν δικαίωμα να δεσμευτούν για επενδύσεις να αυξάνεται από 20% σε 23%, με τον Νόμο 2676/1999.
Έτσι, λίγα χρόνια πριν από την «επίγεια καταστροφή» που λέγεται ελληνική κρίση, επιβεβαιώνεται με έναν κάπως απότομο τρόπο ότι έγινε ένα «μπέρδεμα» στη συνεννόηση μεταξύ των καπιταλιστών, το οποίο μας κόστισε «λίγο» ακριβότερα: καταρρέει το χρηματιστήριο και μαζί του ξεκληρίζονται και τα ταμεία. Μέσα σε τρία χρόνια 1999-2002 χάνονται 3,5 δις ευρώ. Οι ανακεφαλαιοποιήσεις τραπεζών ανά τακτά χρονικά διαστήματα, σε συνδυασμό με την υπόθεση των "δομημένων ομολόγων", που υποχρεώθηκαν να φορτωθούν ασφαλιστικά ταμεία , και, κυρίως, το περίφημο κούρεμα του PSI, μας φθάνουν στο 2013, με τις απώλειες για τα ταμεία να ανέρχονται σε δεκάδες δισ. ευρώ. Μόνο 12,5 δις ευρώ είχαν χαθεί από την εφαρμογή του PSI το 2012, που πασίδηλο στόχο είχε το κούρεμα των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, που είχαν στην κατοχή τους τα ταμεία, καταληστεύοντας ουσιαστικά τα αποθεματικά τους. Το μέγεθος της λεηλασίας φανερώνεται από το γεγονός ότι οι ξένες τράπεζες είχαν προλάβει να ξεφορτωθούν άρον-άρον πριν την εφαρμογή του PSI μεγάλος μέρος των ελληνικών ομόλογων, που είχαν στην κατοχή τους, μεταπωλώντας τα στη δευτερογενή αγορά στις ελληνικές τράπεζες και, πού αλλού, στα ασφαλιστικά ταμεία…
Επιπλέον, η βιωσιμότητα των ταμείων υπονομεύτηκε συστηματικά και δεν θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς, αφού έπρεπε να «κρατήσουμε με νύχια και με δόντια» την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα για την πολυπόθητη ανάπτυξη. Το 2012 οι εισφορές των εργοδοτών που αφορούν τις κρατήσεις από τον μισθό μας, πέφτουν κατά 1,1%, μαζί μειώνονται και οι μισθολογικές εισφορές, δηλαδή ο καθαρός μισθός μας. Το 2014 αποφασίζεται να περικοπούν οι εισφορές αυτές περίπου στο τριπλάσιο (3,9%), ποσοστό που τυπικά πήγαινε στα επιδόματα μητρότητας, στα οικογενειακά και στα της υγειονομικής περίθαλψης. Γι' αυτό και σήμερα, οι «μεγαλοεργοδοτικές» οργανώσεις βγάζουν λόγους υπέρ του νέου ασφαλιστικού με τη λογική «το μη χείρον, βέλτιστον» και δεν διαφωνούν να αυξηθούν οι εισφορές σε αυτή τη «δύσκολη» στιγμή 1% γι' αυτούς και 0.5% για εμάς, αφού ιστορικά υπάρχει η εγγύηση του ελληνικού κράτους, ότι έχει κάνει και θα συνεχίσει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να τους αφήσει ευχαριστημένους.
Ας μην ξεχνάμε τέλος την πάγια εισφοροδιαφυγή των αφεντικών, σε συνδυασμό είτε με τις συνεχείς μειώσεις του εργοδοτικού κόστους, χάριν της «ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας», δηλαδή χάριν της μεγαλύτερης κερδοφορίας της καπιταλιστικής τάξης, είτε μέσω της θέσπισης ευνοϊκών ρυθμίσεων καταβολής των οφειλομένων, είτε μέσω της κρατικής ανοχής στη μη καταβολή τους (8,5 δις ευρώ οι βεβαιωμένες οφειλές των αφεντικών προς τα ταμεία ήδη από το 2010). Χαρακτηριστικότερο ίσως παράδειγμα αυτής της πολιτικής πριμοδότησης των ελλήνων (μικρών και μεγάλων) καπιταλιστών αποτελεί η, με τις ευλογίες του κράτους, ανασφάλιστη εκμετάλλευση της εργασίας εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών εργατών την περίοδο 1991-2011, για να μην αναφέρουμε τις τεράστιες οφειλές (ύψους 12 δις ευρώ το 2010) του ίδιου του κράτους-εργοδότη προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ
Η αριστερά του κεφαλαίου φέρνει το πιο βάρβαρο και αντεργατικό ασφαλιστικό νομοσχέδιο, συνεχίζοντας ένα έργο που ξεκίνησαν η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ και δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν. Δρώντας σαν κυματοθραύστης στα κινήματα, επιχειρεί να εξασφαλίζει την κοινωνική ειρήνη, αποπροσανατολίζοντας την εργατική τάξη. Πλήρως υποταγμένη στις απαιτήσεις ντόπιου και ξένου κεφαλαίου παρουσιάζει νέα μέτρα, που η προηγούμενη διαχείριση δεν κατάφερε να περάσει. Γίνεται εκφραστής και πιστός υπηρέτης των ορέξεων της επιχειρηματικής ελίτ και των αφεντικών.
Η κυβερνητική ρητορική κάνει λόγο για την επιτακτική ανάγκη να αναδιαρθρωθεί και να εξυγιανθεί επιτέλους το ασφαλιστικό, και να οριστούν κριτήρια, «δίκαια» για όλους, που θα εξασφαλίζουν ένα μηνιάτικο-χαρτζιλίκι. Ακούμε (γελάμε) για τις σκληρές μάχες που δίνει η αριστερά για να «διαπραγματευτεί» το κοινωνικό καλό, ότι πραγματικά ενδιαφέρεται για το εργατικό σύνολο και αφουγκράζεται τα προβλήματά μας. Είναι η ίδια αριστερή διαχείριση που χρησιμοποιεί συστηματικά ως τεχνική διακυβέρνησης την έννοια της «διαπραγμάτευσης», επιχειρώντας να εκμαιεύσει τη συναίνεση και να εκτονώσει τις κοινωνικές εντάσεις. Τέτοιες αριστερές, συστημικές κυβερνήσεις είναι άκρως χρήσιμες και απαραίτητες στον καπιταλισμό, εξού και η περίφημη ομολογία του Τζιάνι Ανέλι, ιταλού μεγαλοβιομήχανου και ιδιοκτήτη της fiat ότι μια «κυβέρνηση της αριστεράς είναι η μόνη που μπορεί να εφαρμόσει πολιτικές της δεξιάς».
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των αφεντικών χρησιμοποιώντας ένα κάρο ψέματα για να αποκρύψει τις σημαντικότερες πτυχές του νέου ασφαλιστικού που θέλει να περάσει, παρουσιάζοντας το ως δίκαιο και φιλεργατικό. Πηγαίνοντας ακόμα παραπέρα από τον αντιασφαλιστικό νόμο Λοβέρδου - Κουτρομάνη (Ν.3863/2010), θέλει να υπολογίζεται το ύψος της σύνταξης από το σύνολο του εργάσιμου βίου και όχι από την καλύτερη πενταετία, που ίσχυε. Αυτό από μόνο του οδηγεί σε τρελό πετσόκομμα της σύνταξης, αν αναλογιστεί κανείς ότι θα συμπεριλαμβάνεται ο βασικός μισθός κάτω των 25 χρονών (μισθός πρώτης απασχόλησης - «μισθός μαθητείας»), τα φτηνά μεροκάματα που δεν επιδέχονται αύξηση, γιατί είναι συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή μεσολαβούν ανάμεσα στα μεγάλα διαστήματα ανεργίας. Αν υπό την απειλή της ανεργίας καταφέρουμε ποτέ να μαζέψουμε τα ανάλογα ένσημα, η σύνταξη που θα μας δίνουν θα είναι μια εθνική σύνταξη ξεφτίλας (εθνική και αναλογική μαζί, βλ. παρακάτω) στα 67 χρόνια στην καλύτερη. Αυτό προκύπτει και από τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει από την υπογραφή του 3ου μνημονίου και «ξεχνάνε» να μας το αναφέρουν.
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΜΕ «ΑΤΟΜΙΚΟΙ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ»
ΝΟΙΑΣΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΞΗ ΣΟΥ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΣΟΥ
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στους χώρους δουλειάς με τα ανύπαρκτα ένσημα, τη μαύρη και επισφαλή εργασία, την ουσιαστική κατάργηση οκταώρου, υπερωριών, αργιών σε συνδυασμό με τις μειώσεις στους μισθούς και τις αυξήσεις σε εισφορές και κρατήσεις, κάνει όλο και πιο δυσπρόσιτη μία σταθερή για εμάς δημόσια ασφάλιση. Είναι έγκλημα να πιστεύουμε ότι τα χαμηλά μεροκάματα, ημι-ανασφάλιστα, χωρίς τις νόμιμες προσαυξήσεις, χωρίς τα δώρα και τα επιδόματα, μας συμφέρουν πραγματικά ˙ και ότι οι εργοδότες μας «κάνουνε τη χάρη» να μας δίνουν κάποια σέντς του ευρώ μαύρα στο χέρι, που σε τελική ανάλυση κάνουνε χάρη μονάχα στους εαυτούς του.
Συνδυαστικά με τις υποδομές της δημόσιας υγείας όπου υποτιμώνται διαρκώς (μείωση κονδυλίων, ελλείψεις σε προσωπικό, φάρμακα και υλικοτεχνική υποδομή), το αποθεματικό των ταμείων έχει εξαφανιστεί και ο κόσμος της εργασίας ωθείται σε ιδιωτικές επιχειρήσεις ασφάλισης και εταιρείες που παρέχουν υπηρεσίες υγείας έναντι χρηματικών ποσών και κάτω από πολύ αυστηρές προϋποθέσεις. Αυτή η στροφή είναι συντεταγμένη και στοχευμένη από την εξουσία και παρουσιάζεται ως μονόδρομος. Η ευθύνη έτσι για επιβίωση και αξιοπρεπή ζωή, βαραίνει ακόμα περισσότερο εμάς τους ίδιους, που βασική προϋπόθεση για να τα έχουμε, είναι να δουλεύουμε όσο περισσότερο μπορούμε, με ό,τι περισσότερο διαθέτουμε, για να πληρώνουμε από τον καθαρό πλέον μισθό μας τα αυτονόητα.
Σε όλα αυτά έρχεται να κολλήσει και η ρητορική του αναλογικού / κεφαλαιοποιητικού συστήματος ασφάλισης, όπου ο καθένας ανάλογα με τις ατομικές εισφορές που «επενδύει» κατά τη διάρκεια ολόκληρου του εργασίμου βίου, θα καθορίζει το τελικό ύψος της σύνταξης του, λίγο πάνω από την εθνική σύνταξη ξεφτίλας που λέγεται ότι θα κυμαίνεται στα 386 ευρώ. Είναι ξεκάθαρο ότι η λογική του «ο καθένας να ασφαλίσει το τομάρι του» θα επηρεάσει την ήδη ατομικιστική στάση μεγάλου μέρους κυρίως της νεανικής εργατικής τάξης, που βλέπει τη δουλειά σαν «χόμπι» ή «προσωρινό κακό», τα αφεντικά σαν «φίλους», «ευεργέτες» ή «οικογένεια» και που ταυτίζεται σε μεγάλο βαθμό με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων. Είναι βέβαια μια λογική που αναπαράγεται μέσα από τους ιδεολογικούς μηχανισμούς της εξουσίας εδώ και δεκαετίες και πάει πακέτο με τη συντεχνιακές λογικές εντός της εργατικής τάξης.
ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΛΟΓΟ
Το σύνθημα τους λοιπόν είναι σκάσε και δούλευε μέχρι τα γεράματα και μη λες κουβέντα για τις τσέπες των αφεντικών, που γεμίζουν καθημερινά από τη δική σου εκμετάλλευση. Μην κάνεις κουβέντα για τα λεφτά που χρωστάνε κράτος και εργοδότες στα ασφαλιστικά ταμεία, μην βγάζεις κιχ για τα λεφτά που κερδίζει το αφεντικό από την εργασία σου χωρίς ένσημα. Ταυτόχρονα τα κανάλια, οι εφημερίδες και τα ραδιόφωνα και κάθε λογής δορυφόροι των αφεντικών, μας βομβαρδίζουν το τελευταίο διάστημα και θα συνεχίσουν να το κάνουν, προκειμένου να μας πείσουν πως «πρέπει να δοθεί μια δίκαιη λύση στο ασφαλιστικό». Αν δεν μιλήσουμε εμείς οι ίδιοι όμως, οι εργαζόμενοι/ες για εμάς, πάντα θα μιλάνε άλλοι για λογαριασμό μας και θα ψάχνουμε σωτήρες για να μας σώσουν.
Για να φτάσουν,όμως να έχουν το θράσος να προτείνουν τέτοια μέτρα, σημαντικό ρόλο έχει παίξει και ο διαχωρισμός που έχει δουλέψει τόσα χρόνια ανάμεσα μας, στην τάξη μας. Ιδιωτικοί εναντίον δημοσίων υπαλλήλων, ο καθένας για τον κλάδο του, συντεχνιακά αιτήματα, ανυπαρξία συλλογικών ταξικών αγώνων. Και φυσικά, ο διαμεσολαβητικός υπονομευτικός ρόλος των εκπροσώπων του κυρίαρχου ξεπουλημένου συνδικαλισμού, που αντί να ασκήσουν τον στοιχειώδη εργατικό έλεγχο επί της διαχείρισης της περιουσίας των ταμείων, συναίνεσαν, άλλοτε φανερά και άλλοτε παρασκηνιακά με υπόγειες συνεννοήσεις, στην καταλήστευση των ταμείων.
Και τι θα μπορούσαμε να πούμε για το ασφαλιστικό εμείς, οι εργάτες, οι άνεργες, οι κακοπληρωμένοι, οι ανασφάλιστες; Πολλά σημαντικά, βασικά και λογικά, όπως: Να επιστραφούν τα ληστεμένα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, είναι δικός μας πλούτος. Πληρώστε (κράτος και εργοδότες) τις εισφορές των ενσήμων που χρωστάτε στα ταμεία, εμείς οι εργαζόμενοι τις έχουμε πληρώσει κανονικά! Ανθρώπινα ωράρια εργασίας με παράλληλη διεκδίκηση αξιοπρεπών μισθών για να έχουν έσοδα τα ασφαλιστικά ταμεία. Ένσημα για τις πραγματικές ώρες εργασίας και τις υπερωρίες. Μείωση των ορίων συνταξιοδότησης, αυξήσεις στις συντάξεις και επίδομα ανεργίας για όλες και όλους. Να πάρουμε θέση μάχης βάζοντας τα εργατικά αιτήματα μπροστά και διαλύοντας τις όποιες ψευδαισθήσεις. Δεν υπάρχουν σωτήρες, μόνο με σκληρούς αγώνες έχουν κερδηθεί και κερδίζονται πράγματα, τίποτα δεν μας χαρίζεται ποτέ.
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟ ΝΕΟ ΤΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ, ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΥΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΠΑΛΙΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΟΥΣ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΣΕ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕ ΤΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΒΑΣΗΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ
ΕΡΓ.Ο.ΒΑ. Εργατική ομοσπονδία βάσης
Συνέλευση βάσης εργαζομένων οδηγών δικύκλου
Σωματείο σερβιτόρων, μαγείρων και λοιπών εργαζομένων του κλάδου του επισιτισμού
Συνέλευση εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών στα ΜΜΕ
πηγή: https://ergova.wordpress.com/2016/02/04/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%B7-%CF%83%CF%85%CE%B3%CE%BA%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7-1100-%CF%80%CE%B1%CF%84/
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 4/2 - Συμμετέχουμε Μαζικά
Στις πρωινές Απεργιακές Συγκεντρώσεις
Στην Πορεία στο κέντρο της Αθήνας: 11 πμ, Αρχ. Μουσείο (Πατησίων)
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ - ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ:
- Για να μην περάσει το Αντι-Ασφαλιστικό Έκτρωμα. Όχι μειώσεις συντάξεων- αύξηση εισφορών. Όχι στην κατάργηση των κατώτατων ορίων συντάξεων, σε «συντάξεις» των 200 ευρώ. Υπερασπίζουμε τον Κοινωνικό Χαρακτήρα της Ασφάλισης, ως δίχτυ προστασίας όλων των μισθωτών, ανέργων, φτωχών και προϋπόθεση για την πρόσβασή μας στην υγεία, περίθαλψη, πρόνοια. Να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται, Κράτος και Εργοδότες, για τη διαχρονική λεηλασία, τη μεθοδευμένη χρεοκοπία του ασφαλιστικού συστήματος. Όχι στην Ιδιωτική Ασφάλιση, ακριβό εμπόρευμα για ελάχιστους και πεδίο κερδοσκοπίας των επιχειρηματιών. Υπερασπίζουμε τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δράση. Ενάντια στη Χούντα που θέλουν Τρόικα - ΔΝΤ - Μνημονιακοί - Κεφάλαιο. Όχι στη νέα φοροεπιδρομή, στο ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση των πάντων, στην αρπαγή/πλειστηριασμό σπιτιών και εισοδημάτων από τις τράπεζες.
- Για να φράξουμε τον δρόμο στα επόμενα μέτρα του 3ου Μνημονίου. Όχι στις ομαδικές απολύσεις, στην εργοδοτική ανταπεργία (λοκ άουτ), στην θεσμοθέτηση της απαγόρευσης του συνδικαλισμού. Υπερασπίζουμε τις συνδικαλιστικές ελευθερίες και δράση. Ενάντια στη Χούντα που θέλουν Τρόικα - ΔΝΤ - Μνημονιακοί - Κεφάλαιο. Όχι στη νέα φοροεπιδρομή, στο ξεπούλημα-ιδιωτικοποίηση των πάντων, στην αρπαγή/πλειστηριασμό σπιτιών και εισοδημάτων από τις τράπεζες.
- Για την ανασυγκρότηση του συνδικαλισμού, με ένα ενωτικό, αγωνιστικό σχέδιο. Ενάντια στις επιθέσεις της εργοδοσίας, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την εξάπλωση της ελαστικής εργασίας, τους εργαζόμενους «πολλών ταχυτήτων».
Οι εργαζόμενοι να μπούμε μπροστά για έναν νέο κύκλο Αγώνων Διαρκείας. Όχι για το χατίρι καμίας ανεκδιήγητης ΓΣΕΕ και συνδικαλιστικής ηγεσίας. Για να υπερασπίσουμε τα Δικαιώματα και τη Ζωή μας. Για να ανατρέψουμε όλα τα Μνημόνια, νέα και παλιά.
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE-WIND-VICTUS
Το Διοικητικό Συμβούλιο
www.eniaioswmateio.gr - info@eniaioswmateio.gr
πηγή: http://www.eniaioswmateio.gr/