Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2015 στις 20.30
Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών
Σχετικά με εμάς
Τα τελευταία χρόνια, με πρόφαση την κρίση, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας ολοένα εντεινόμενης υποτίμησης της ζωής μας. Ανεργία, λιτότητα, υπερχρεωμένα νοικοκυριά, , εργασία με όρους δουλείας, ξενοφοβία και καταστολή, δημιουργούν ένα καθημερινό καθεστώς φόβου και ανασφάλειας. Ένας πόλεμος μαίνεται, ένας πόλεμος που έχει κηρύξει το κράτος και το κεφάλαιο σε εργαζόμενος-ανέργους και εν τέλει σε όλη την αγωνιζόμενη κοινωνία, χρησιμοποιώντας όλα του τα μέσα.
Αφενός στοχεύει στη φυσική εξόντωση όσων αντιστέκονται και εξοπλίζεται σε νομικό/αστυνομικό οπλοστάσιο. Έχουμε δει δεκάδες φορές τη βίαιη καταστολή διαδηλώσεων και απεργιών, ενώ ήδη αγωνιστές από ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών αγώνων βρίσκονται είτε στις φυλακές είτε υπόδικοι. Η αναβαθμισμένη καταστολή στοχεύει πια όποιον τολμά και έχει διαφορετική άποψη και δράση. Όποιος αντιδρά και αντιστέκεται αντιμετωπίζεται ως εν δυνάμει "τρομοκράτης".
Αφετέρου σε επίπεδο προπαγάνδας με αιχμή του δόρατος τα μέσα μαζικής εξημέρωσης, τους "ένστολους" και σε διατεταγμένη υπηρεσία δημοσιογράφους, στοχεύει στη μαζική και εσκεμμένη παραπληροφόρηση, στη συκοφαντία κοινωνικών αγώνων, στην αποχαύνωση, στην ηττοπάθεια και στην καλλιέργεια του αισθήματος ότι "τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει".
Κύριος άξονας αυτής της κρατικής προπαγάνδας είναι η περίφημη "θεωρία των δύο άκρων", κατά την οποία νεοναζί καθάρματα εξισώνονται με τα αγωνιζόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Στα δελτία των 8 τα ρατσιστικά μαχαιρώματα ταυτίζονται με τις μαχητικές απεργίες, τον αντιφασιστικό αγώνα, τον αγώνα ενάντια στα μεταλλεία του θανάτου, τα στέκια και τους κοινωνικούς χώρους. Τα άκρα παρουσιάζονται φανατισμένα για τον πολίτη και το πολίτευμα.
Ο σκοπός της γνωστής αυτής θεωρίας είναι μάλλον προφανής. Να εμφανιστεί το κράτος σαν η μόνη "λογική" διαχειριστική δύναμη που,στο όνομα της δημοκρατίας, έχει το μονοπώλιο της βίας για να επιβάλλει την ομαλότητα της εξαθλίωσης και της βαρβαρότητας. Σ' αυτό το στημένο σκηνικό οι "άρχοντες" πρώτα αμολούν, όταν χρειάζεται, τα "αντισυστημικά" σκυλιά τους, τους νεοφασίστες της χρυσής αυγής, ενώ τα μαζεύουν όταν αυτά ξεφεύγουν παρουσιάζοντάς τα ως άκρο αντίστοιχο με τον κόσμο που αντιστέκεται.
Για μας λοιπόν δεν υπάρχουν δύο άκρα αλλά μόνο ένα. Ακραίο είναι το κράτος με τα θεσμικά του όργανα και ο παρακρατικός μηχανισμός του, που σήμερα λέγεται χρυσή αυγή, κάποτε λέγονταν ταγματασφαλίτες, δοσίλογοι και γκοτζαμάνηδες. Ακραίο είναι αυτό το σύστημα που υπηρετεί το κεφάλαιο και που εκφράζεται από το "μεσαίο" χώρο. Αυτόν που εμφανίζεται ως εγγυητής της "κοινωνικής ειρήνης" συσπειρώνοντας τον κόσμο στο "συνετό κέντρο". Αυτοί που καταέκλεψαν και διαχειρίστηκαν τα τελευταία χρόνια την εξουσία έρχονται τώρα σαν τιμητές της ηθικής τάξης και της αμετροεπούς μετριοπάθειας. Ακραίοι είναι οι συμφεροντολόγοι υποστηρικτές τους που αυτό το σύστημα συνεχίζει να γεννά. Δεν αναγνωρίζουμε λοιπόν ,την ύπαρξη των δύο άκρων, αλλά την σύγκρουση δύο κόσμων.
Μέσα σε αυτή την κατάσταση αποφασίσαμε να δράσουμε και να αντισταθούμε. Μαζευτήκαμε λοιπόν, ντόπιοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, γείτονες, χωρίς να αποδεχόμαστε κοινωνικές ταυτότητες και πλαστούς διαχωρισμούς, καθώς ο μόνος διαχωρισμός που αναγνωρίζουμε είναι αυτός ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεζόμενους.
Θεωρούμε ότι ο καλύτερος τρόπος να αντισταθούμε είναι να οργανωθούμε στις γειτονιές μας. Η' καλύτερα να αυτοοργανωθούμε. Να έρθουμε δηλαδή σε επαφή με τους ανθρώπους που μένουμε στην ίδια πολυκατοικία ή γειτονιά και να συζητήσουμε αδιαμεσολάβητα και ισότιμα τα ζητήματα που μας αφορούν. Με αυτόν τον τρόπο θα δημιουργήσουμε μια συνέλευση που θα μας δώσει την δυνατότητα να δράσουμε με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες. Χωρίς να περιμένουμε δημοτικούς φορείς ούτε και κόμματα, αλλά κυρίως μη έχοντας εμπιστοσύνη στην θέση και στον ρόλο τους. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα των λίγων και τις μικροκομματικές τους προοπτικές.
Απέναντι στην μεμψιμοιρία και την ηττοπάθεια:
Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας δρώντας εμείς χωρίς αντιπροσώπους. Να οργανώσουμε ακηδεμόνευτους αγώνες και εστίες αντίστασης σε κάθε πλευρά της πόλης. Να μπλοκάρουμε εξώσεις και χαράτσια και να στήσουμε κοινωνικούς χώρους και δομές αλληλεγγύης. Να δημιουργήσουμε παντού συνελεύσεις σε γειτονιές και χώρους εργασίας, ώστε να αποφασίζουμε οι ίδιοι για την καθημερινότητά μας. Απέναντι στα συλλογικά μας προβλήματα να συντονίσουμε τις αντιστάσεις μας.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Ανοιχτή Συνέλευση Δυτικών Συνοικιών
κάθε Τρίτη στις 8.30 μμ, στην Σχολή Κινηματογράφου Ικονίου 1, Στάση Καπνομάγαζο (λεωφορείο 34)