Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2015 στις 12.00
Μικροφωνική αλληλεγγύης στους μετανάστες
Σε ένα πόλεμο που βλέπουμε τα αποτελέσματά του…
Το τελευταίο χρονικό διάστημα, παρατηρείται μια ογκώδης μετακίνηση ανθρώπων κυρίως από τη Συρία, απόρροια της εμπόλεμης κατάστασης που επικρατεί εκεί. Οι εμφυλιακές συγκρούσεις, οι καθημερινοί βομβαρδισμοί, η πίεση από το ισλαμικό κράτος (ISIS) και η φτώχεια, ωθούν τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να κινηθούν προς την "ανεπτυγμένη" δύση. Παράλληλα άνθρωποι μεταναστεύουν και από τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες (Ιράκ , Αφγανιστάν), προς αναζήτηση καλύτερων συνθηκών διαβίωσης. Όποια κι αν είναι κάθε φορά η αιτία της μετανάστευσης, η ρίζα παραμένει ίδια: από τον πόλεμο και τα γεωπολιτικά παζάρια, μέχρι την άνιση μεταχείριση στις φτωχές χώρες, τα "ανεπτυγμένα" κράτη είναι αυτά που κινούν τα πιόνια στη διεθνή σκακιέρα.
Φυσικά η Ευρώπη δεν θα μπορούσε να μην κατέχει κεντρικό ρόλο σε αυτό το παιχνίδι κυριαρχίας που εξελίσσεται. Εκμεταλλευόμενη τόσα χρόνια τον φυσικό πλούτο των εν λόγω χωρών, αντλεί και η ίδια, ανάλογα με τις ορέξεις της, φθηνά εργατικά χέρια έτοιμα για ξεζούμισμα. Οι ανάγκες της αγοράς, οι οποίες καθορίζονται από το διεθνές κεφάλαιο παίρνουν τον ρόλο του ρυθμιστή στην κίνηση των μεταναστευτικών ροών. Οι αντιμεταναστευτικές πολιτικές που ακολουθούνται από την ΕΕ αποτελούν όψη του ίδιου νομίσματος. Από τη μία, χώρες όπως η Γερμανία, υποδέχονται ένθερμα τους εν δυνάμει δούλους τους στο σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα που επιβάλλουν. Από την άλλη, χώρες όπως η Ουγγαρία, που αποτελεί ένα παράδειγμα εθνικιστικού καθεστώτος, οχυρώνονται ενάντια στην "μεταναστευτική απειλή", κλείνουν τα σύνορα και αναβαθμίζουν τα επίπεδα καταστολής, χρησιμοποιώντας ξεκάθαρα ναζιστικές πρακτικές. Συγκεκριμένα, η εμφάνιση του στρατού στα σύνορα, οι πλαστικές σφαίρες, το ξύλο και τα δακρυγόνα αποτελούν κάποια παραδείγματα των στρατηγικών εξόντωσης που χρησιμοποιούνται.
Όμοια στρατηγική εξόντωσης ακολουθεί και το ελληνικό κράτος, με τη νέα πλέον κυβέρνηση της "αριστεράς" και το φασιστικό δεκανίκι της τους ΑΝΕΛ. Εξάλλου να μην ξεχνάμε ότι μέσα στα επεκτατικά σχέδια των δυτικών κρατών, τα οποία δημιουργούν τους πολέμους, συμμετέχει και το ελληνικό κράτος, το οποίο εφοδιάζει με στρατεύματα όλα τα σύγχρονα σφαγεία (βλ. Αφγανιστάν, Ιράκ). Και ακόμη ότι ο φράκτης της ντροπής στον Εβρο συνεχίζει να υψώνεται, αντί να ξηλώνεται και ευθύνεται για τον χαμό πολλών ανθρώπων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Καθημερινά ναυάγια στο Αιγαίο που μετράνε εκατοντάδες νεκρούς, ξυλοδαρμοί από λιμενόμπατσους κι άθλιες συνθήκες παραμονής στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα γνωστά "κέντρα φιλοξενίας" (βλ. Αμυγδαλέζα) δείχνουν πραγματικά τη "ζεστή" φιλοξενία της Ελλάδας. Το κλίμα αυτό ολοκληρώνεται με τους ντόπιους μαυραγορίτες, οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να πλουτίσουν σε βάρος των μεταναστών. Ο τιμοκατάλογος περιλαμβάνει: μπουκάλι νερό έως 5 ευρώ, σκηνή 50 ευρώ, φόρτιση κινητού 5 ευρώ κλπ. Το γεγονός αυτό δεν προκαλεί καμία εντύπωση καθώς κάτω από το πέπλο της εθνικής ενότητας, ο εθνικός οχετός ξερνάει μισανθρωπισμό και εκμετάλλευση. Τα ρατσιστικά παραληρήματα "αγανακτισμένων" κατοίκων και οι φασιστικές επιθέσεις δεν αποτελούν εξαίρεση, αλλά τον κανόνα στην επικρατούσα νοοτροπία που ρίχνει τις ευθύνες για τα δεινά της κρίσης στους πιο αδύναμους, στους πιο καταπιεσμένους, στους "φτωχοδιαβόλους".
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, ο κυρίαρχος λόγος αναπαράγει τον πλαστό διαχωρισμό ανάμεσα σε πρόσφυγες και "λαθρομετανάστες", ταξινομώντας τους πρώτους ως θύματα και τους δεύτερους ως το αγκάθι που ευθύνεται για την οικονομική εξαθλίωση που βιώνουμε. Την ίδια ώρα θεσμικοί φορείς, ΜΚΟ, πρέσβειρες καλής εξαπάτησης (βλ. Βαρδινογιάννη), υποδύονται τους μεσσίες και μοιράζουν φιλανθρωπία με το κουτάλι. Με αυτόν τον τρόπο ξεπλένουν χρήμα και δικαιολογούν στις πλάτες των μεταναστών τα τεράστια ποσά που εισπράττουν από κονδύλια της ΕΕ.
…η αλληλεγγύη το όπλο μας
Εμείς δεν αναγνωρίζουμε κανέναν από τους διαχωρισμούς που επιβάλλονται από τα πάνω. Ο μόνος διαχωρισμός που αναγνωρίζουμε είναι ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεσμένους. Εξάλλου, όποια κι αν είναι η αφορμή για τη μετανάστευση ο παρονομαστής παραμένει κοινός: Το οικονομικό σύστημα που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, η υποτίμηση της ίδιας της ζωής που μετατρέπει τους ανθρώπους σε αναλώσιμους εργάτες, σε άγνωστους χ που γίνονται έρμαια στα χέρια μικρών και μεγάλων αφεντικών.
Ενάντια σε λογικές κοινωνικού κανιβαλισμού, που επικρατεί η εκμετάλλευση του πιο αδύναμου και ενάντια σε λογικές που μετατρέπουν τους ανθρώπους σε αριθμούς, εμείς προτάσσουμε την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Αντίσταση σε όσους ταξινομούν τους ανθρώπους σε λαθραίους και μη, σε όσους εκμεταλλεύονται την εργασία μας και σε όσους θέλουν να ορίζουν τις ζωές μας. Να αυτοοργανωθούμε στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία χωρίς να περιμένουμε κανένα από μηχανής θεό να μας σώσει. Να συλλογικοποιήσουμε τις ανάγκες μας και έτσι να απαντήσουμε και να αποδομήσουμε τον φασιστικό λόγο, από όπου κι αν προέρχεται. Μέσα από δομές αλληλεγγύης (σίτισης, στέγασης, ανταλλαγής ειδών πρώτης ανάγκης) να οργανωθούμε απέναντι στη φτώχεια και την εξαθλίωση και να στηρίξουμε έμπρακτα κάθε υποτιμημένο κομμάτι της κοινωνίας, όπως είμαστε κι εμείς οι ίδιοι. Γιατί ο αγώνας των μεταναστών για ζωή συνδέεται με όλους τους υπόλοιπους αγώνες. Τους αγώνες ενάντια στην υποτίμηση της εργασίας, ενάντια στη λεηλασία της φύσης, ενάντια στο φασισμό, ενάντια στην καταστολή και τον εγκλεισμό και ενάντια στον ευνουχισμό της σκέψης και της δράσης μας. Τον αγώνα για να απελευθερωθούμε από ό,τι μας καταπιέζει.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ, ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΣΥΝΟΡΑ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΝΟΙΚΙΩΝ
Κάθε Τρίτη στις 20:30 στη Σχολή Κινηματογράφου στην Σταυρούπολη, Ικονίου 1, λεωφορείο 34 (στάση Καπνομάγαζο). επικοινωνία: sidithes@espiv.net sineleusiditika@wordpress.com