Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010 στις 21.00
Προβολή: The Cove & Ενημέρωση για τα φυλακισμένα ζώα στο Αττικό Πάρκο
Προβολή του ντοκιμαντέρ The Cove & Ενημέρωση-συζήτηση για τα θαλάσσια θηλαστικά και τα άλλα φυλακισμένα είδη στο Αττικό Πάρκο
The Cove (2009, του Louie Psichoyos):
Ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα απέναντι σε θαλάσσια θηλαστικά διαδραματίζεται συστηματικά στην Ιαπωνία με την ανοχή των κυβερνήσεων και των αρμόδιων φορέων.
Στον απομακρυσμένο όρμο Τaiji, οι ψαράδες εγκλωβίζουν χιλιάδες δελφίνια ετησίως, τα σφαγιάζουν, και έπειτα πουλάνε το φορτωμένο με ψευδάργυρο κρέας τους ή τα αιχμαλωσια ζωωνουν για να τα πουλήσουν σε δελφινάρια.
Βιντεοσκοπώντας με κρυφές κάμερες, η ομάδα του The Cove έφερε στο φως, μετά από χρόνια δουλειάς, όσα η ιαπωνική κυβέρνηση προσπαθεί να κρύψει με συνεχή ψεύδη και απαγορεύοντας την πρόσβαση, φωτογράφηση και καταγραφή στον όρμο-σφαγείο.
Στην ομάδα του Τhe Cove συνεργάζονται, μεταξύ άλλων, ο φωτογράφος Louie Psichoyos και ο Rick Ο'Barry, εκπαιδευτής των δελφινιών που έπαιζαν τον Φλίπερ στην ομώνυμη σειρά. Γνωρίζοντας από κοντά τα δελφίνια και ζώντας την παραβίαση των δικαιωμάτων τους μέσω της εμπορικής εκμετάλλευσης τους, ο Rick O'Barry παραιτήθηκε και αφοσιώθηκε στην απελευθέρωση τους και στην αποκάλυψη των βασανιστηρίων που κρύβονται πίσω από το «χαμογελαστό» τους πρόσωπο, και των συμφερόντων που οδηγούν εκεί.
Η απονομή του βραβείου Όσκαρ στο ντοκιμαντέρ και η προβολή του στις αίθουσες προκάλεσαν την οργή των ψαράδων του Τaiji και άλλων ομάδων, οι οποίες καταγγέλλουν την «υποκρισία» της Δύσης, που συγκινείται από το κυνήγι των δελφινιών, όμως σκοτώνει βοοειδή και χοίρους στα σφαγεία της.
Αναπόφευκτα ο σάλος που δημιούργησε το ντοκιμαντέρ έρχεται να αμφισβητήσει το σύστημα αντιλήψεων μας για τα άλλα είδη. Γιατί μας είναι ιδιαίτερα η σφαγή των δελφινιών τόσο αποκρουστική; Είναι τελικά η αντιμετώπιση του κάθε είδους αποτέλεσμα του πως μας έχουν μεγαλώσει; Αν είναι απλώς μια συνήθεια δεν είναι απαραίτητο να επανεξεταστεί αυτή τουλάχιστον ως βάρβαρη και καταστροφική;
Ταυτόχρονα το The Cove δεν μπορεί παρά να μας προβληματίσει και για τη στάση μας απέναντι σε εκείνους που κρατούν φυλακισμένα δελφίνια και άλλα θαλάσσια θηλαστικά, όπως και άλλα μη ανθρώπινα ζώα, στις εγκαταστάσεις-φυλακές του Αττικού Πάρκου. Γιατί επιτρέπεται να ονομάζεται η αιχμαλωσία, ο βασανισμός και η εμπορική εκμετάλλευση οποιουδήποτε ζώου «ευαισθητοποίηση του κοινού;»