Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015 στις 19.00
Αντιεκλογική συγκέντρωση
Κάλεσμα σε αντιεκλογική συγκέντρωση στη πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα
Πέμπτη 17 Σεπτέμβρη, ωρα 19:00
ΘΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΣΟΥ;
ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
"Οι εκλογές είναι μέρος της λύσης
και όχι μέρος της κρίσης"
Ανγκελα Μέρκελ
Η δήλωση αυτή αποκρυσταλλώνει τη σιγουριά των ευρωπαϊκών θεσμών. Μια σιγουριά που και ο ΣΥΡΙΖΑ, με την σειρά του, "αγωνίστηκε και μάτωσε" για να την προσφέρει - με την αναμενόμενη, αλλά, παρόλα αυτά, εντυπωσιακή κωλοτούμπα και με την πλήρη ανατροπή του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος. Τη σιγουριά ότι, ό,τι και να 'ναι αυτό που θα βγάλει η κάλπη, οποιοσδήποτε και να είναι ο κυβερνητικός συνδυασμός που θα ακολουθήσει, η εφαρμογή του 3ου μνημονίου θα γίνει μέχρι τέλους, οδηγώντας σε μεγαλύτερη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση. Μια σιγουριά που μόνο οι αυτοοργανωμένοι και δυναμικοί αγώνες των καταπιεζόμενων τάξεων μπορεί να βάλουν σε κίνδυνο, σβήνοντας το χαμόγελο από τα χείλη της γερμανίδας καγκελάριου και των υπόλοιπων υπηρετών (ντόπιων και ξένων) του ευρωπαϊκού νεοφιλελεύθερου και ιμπεριαλιστικού σχεδίου. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας.
ΚΑΜΙΑ ΨΗΦΟΣ ΣΤΟΥΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΘΕΣΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ "ΣΩΤΗΡΕΣ"
ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
Πλατεία Αγ. Παντελεήμονα
Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου, 7μμ
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ - ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
αναρχική ομάδα Ρουβικωνας
Αντιφασιστικό - αντιεξουσιαστικό στέκι Δίστομο
Tοποθέτηση του Κ*Βοξ σχετικά με τις επικείμενες εκλογές
Στα πλαίσια της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης και των ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών που επιβλήθηκαν τα τελευταία πέντε χρόνια με τη μορφή των μνημονίων, ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, στράφηκε στον Σύριζα, με την ελπίδα της βελτίωσης των συνθηκών ζωής του, και την απαλλαγή από τα ειδεχθή οικονομικά μέτρα. Μια ''ελπίδα'', που όπως είχαμε διατυπώσει και στο παρελθόν, βασίστηκε στην ψευδαίσθηση που ο Σύριζα επέβαλλε αριστοτεχνικά και με μεγάλη πολιτική μαεστρία, ότι μπορεί να επέλθει αλλαγή από μια σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση πλήρως προσανατολισμένη και εναρμονισμένη, με τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένας γνήσιος διακρατικός ιμπεριαλιστικός μηχανισμός, σε καμία περίπτωση δεν δημιουργήθηκε για να προάγει τα συμφέροντα των εξαρτημένων οικονομικά χωρών, πόσω δε μάλλον, τα συμφέροντα των από τα κάτω. Με την Γερμανία, επί του παρόντος, να ηγείται του θεσμού, και με πάγια την πολιτική εκμετάλευσης ολόκληρων χωρών, και φυσικά όλων αυτών που συνθέτουν τον κόσμο των ''από τα κάτω'' ανεξαρτήτως γεωγραφικής προέλευσης και εθνικού προσήμου, κάθε ελπίδα για διαπραγμάτευση σε φιλολαϊκή βάση, υπήρξε εξαρχής μια τεράστια αυταπάτη. Και για όποιον ακόμα δεν έχει πειστεί για του τίνος τα συμφέροντα κατά κύριο λόγο εξυπηρετούνται, η παραχώρηση όλων των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας προς εκμετάλλευση από το γερμανικό δημόσιο, μάλλον ξεκαθαρίζει το τοπίο.
Η αυταπάτη, μετά την βίαιη διάλυσή της, και την επιβολή του τρίτου και χειρότερου μνημονίου, οδήγησε στην εν πολλοίς αναμενόμενη κάθετη πτώση από τα ροζ συννεφάκια της ''πρώτης φοράς αριστερά'' μεγάλου μέρους του ίδιου του κόμματος του Σύριζα, και πολλών εκ των ψηφοφόρων του. Φυσικά οι προθέσεις, αλλά και οι δυνατότητες της κυβέρνησης, είχαν αρχίσει να φαίνονται από νωρίς: Οι όποιες κινήσεις της κατευθύνθηκαν περισσότερο σε μια λογική εντυπωσιασμού, παρά πραγματικής σύγκρουσης με το κεφάλαιο και το βαθύ κράτος. Ένα βαθύ κράτος, που έδωσε ρεσιτάλ θράσους τους τελευταίους οκτώ μήνες, κυρίως εις βάρος των πολιτικών κρατουμένων, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του ακόμα και τους νόμους, και αλωνίζοντας κατά το δοκούν.
Εκεί όμως που κλονίστηκε και ο πλέον αφελής, ήταν μετά το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, που παρά την ακατάσχετη μπουρδολογία της κυβέρνησης, οι περισσότεροι κατάλαβαν την πραγματική φύση του ερωτήματος, γεγονός που οδήγησε σε μια αδυσώπητη επίθεση και άνευ προηγουμένου τρομοκρατία, τόσο από την πλευρά της ντόπιας αστικής τάξης, όσο και του διεθνούς κεφαλαίου. Το συντριπτικό ''όχι'' που επικράτησε στο δημοψήφισμα, όχι μόνο δεν αποτέλεσε χαρτί στα χέρια της κυβέρνησης (πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού εξαρχής δεν υπήρχε πρόθεση ρήξης;) αλλά έκανε ακόμα πιο μεγαλοπρεπή την κωλοτούμπα της και απέδειξε πέραν πάσης αμφιβολίας και στον πλέον αδαή, ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.
Για πρώτη φορά λοιπόν μεταπολιτευτικά, όχι μόνο είχαμε την ουσιαστική διάλυση ενός κυβερνώντος κόμματος στα εξ ων συνετέθη, αλλά και την ουσιαστική βίαιη διάλυση μιας σειράς ψευδαισθήσεων. Αυτό οδηγεί, στις 20 του Σεπτέμβρη, στην πλέον αδιάφορη, από πλευράς της κοινωνίας, εκλογική αναμέτρηση των τελευταίων δεκαετιών, γεγονός που πιθανότατα θα εκφραστεί μέσα από ένα μεγάλο ποσοστό αποχής. Αυτή η αδιαφορία, μπορεί να φέρει ως θετικό πρόσημο την γενικότερη απαξίωση του πολιτικού συστήματος στα μάτια του κόσμου, δυστυχώς όμως, φέρει εξίσου μέσα της και το αίσθημα της παραίτησης, με μεγάλη ευθύνη του ίδιου του Σύριζα, ο οποίος, όπως έχουμε ξαναπεί, όταν λειτουργούσε ενδοκινηματικά, δεν προώθησε την οργάνωση των αγώνων ''από τα κάτω'', αλλά τους έπεισε ως άλλο ΠΑΣΟΚ του '81, ότι μαζί του θα έρθουν όλοι ''από τα πάνω''. Παράλληλα όμως οδηγεί, και στην πλέον ενδιαφέρουσα και εν δυνάμει γόνιμη κοινωνικά περίοδο, αν και εφόσον εμείς, το εκμεταλλευτούμε:
-Ο Σύριζα παραμένει δυναμικά στο παιχνίδι, διότι μέρος του κόσμου πιστεύει ότι θα έχει μεγαλύτερες πιθανότητες διεκδίκησης από μια, έστω light, ''αριστερή'' κυβέρνηση, απ'ό,τι θα έχει με μια, γνήσια brutal, δεξιά κυβέρνηση. Αντί να αναλωνόμαστε στο να τον πείσουμε ότι ''όλοι είναι ίδιοι'', είναι πολύ προτιμότερο να του δώσουμε να καταλάβει ότι η οργάνωση των αντιστάσεων και οι αγώνες των από τα κάτω, είναι αυτά που φέρνουν τις πραγματικές αλλαγές, ανεξαρτήτως κυβέρνησης.
-Ας έχουμε τα μάτια και τα αυτιά μας ανοιχτά: Το βαθύ κράτος ζει και βασιλεύει, και μικρά δείγματα της ασυδωσίας του βιώνουμε και πρόσφατα. Το γεγονός ότι οι φασίστες δεν έχουν βγει στο προσκήνιο, είναι γιατί τελικά δεν χρειάστηκε. Σιγά αλλά σταθερά παγιώνουν τη θέση τους ως τρίτο κόμμα, και θα παραμένουν πάντα η τελευταία εφεδρεία του συστήματος, έχοντας όμως κατά νου τη δική τους ατζέντα.
-Πέρα όμως από τους φασίστες, είναι αρκετά πιθανή, η άνοδος στην εξουσία του τρίπτυχου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι. Το σύστημα, κάνει ό,τι μπορεί, και δυστυχώς τα καταφέρνει, να κρατήσει εν ζωή όλη την παλαιοκομματική σαπίλα, με βασικό παίκτη την λαϊκή (άκρο)δεξιά του Βαγγελάρα, διανθισμένη με ολίγον μισοπεθαμένο ΠΑΣΟΚ, και το ελεεινό κατασκεύασμα του Μπόμπολα σε συσκευασία σακιδίου πλάτης. Κι αφού θα ζήσουμε για να δούμε και τον Λεβέντη στην βουλή, αντιλαμβανόμαστε το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει το σύστημα, και πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να επιβιώσει, δαγκώνοντας ως άλλο πληγωμένο θηρίο. Σε μια περίοδο λοιπόν, που θα καλούνται όλοι αυτοί, να εφαρμόσουν το τρίτο και ειδεχθέστερο μνημόνιο όλων, θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας. Ας είμαστε έτοιμοι.
-Η λογική της ανάθεσης παραπαίει. Η κοινωνία δοκίμασε τα πάντα και κατέληξε στα ίδια. Δεν χρειάζεται να πείσουμε κανένα για το μάταιο των εκλογών και την φενάκη της αστικής δημοκρατίας. Αυτό που χρειάζεται είναι να πιστέψει, ότι μπορεί να πάρει τη ζωή της στα χέρια της. Η αυτοοργάνωση σε κοινωνικούς χώρους, σε εργασιακούς χώρους, η δημιουργία κοινωνικών κέντρων και δομών τροφής, υγείας, στέγης, που θα παρεμβαίνουν δείχνοντας έναν άλλο τρόπο ζωής, είναι προτάγματα πιο επίκαιρα από ποτέ.
-Το πραγματικό ερώτημα των εκλογών, είναι ποιος θα εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο. Γι'αυτό και η καγκελάριος Μέρκελ είδε τις εκλογές ως ''μέρος της λύσης'', και όχι του προβλήματος. Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται σε μας, είναι αν θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε τις ιδέες και τα προτάγματά μας στην πράξη, δείχνοντας έναν άλλο δρόμο. Αφού οι εκλογές είναι μέρος της λύσης, ας γίνουμε εμείς μέρος του προβλήματος.
ΤΕΡΜΑ ΠΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ.
Η ΑΠΟΧΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ. Η ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΝΤΙΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ,
ΠΕΜΠΤΗ 17/9/2015, 7.00ΜΜ.
Κ*ΒΟΞ
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1548884/