Παρασκευή 27 Μαρτίου 2015 στις 19.00
Συνέλευση ενόψει της δίκης της Χ.Α.
Για την παρέμβαση των αναρχικών σε κεντρικό επίπεδο και την ανάδειξη του αναρχικού λόγου με αφορμή τη δίκη της χ.α.
Μετά τη δολοφονία του Π. Φύσσα το Σεπτέμβριο του 2013 από νεοναζιστικό τάγμα εφόδου της Χρυσής Αυγής και τον φασίστα Ρουπακιά, ο κρατικός μηχανισμός επιλέγει τον καθεστωτικό "αντί"φασισμό ώστε να αναχαιτίσει την έκφραση της κοινωνικής οργής και να δείξει ότι είναι ο μόνος εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας. Επιπλέον περιορίζει την εμφανή του στήριξη στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής προκειμένου να διευθετήσει ενδοσυστημικούς ανταγωνισμούς και εσωτερικές πιέσεις. Βομβαρδίζει μέσω των καθεστωτικών Μ.Μ.Ε. την κοινωνία με έναν "αντι"φασιστικό λόγο από τα πάνω, δίνει θεσμικές «λύσεις» στο πρόβλημα του φασισμού, και προσπαθεί να απονοηματοδοτήσει και να διαστρεβλώσει τον αντιφασιστικό λόγο και τις πρακτικές. Παράλληλα, επενδύει στη θεωρία των δύο άκρων επιχειρώντας να εξισώσει τον κόσμο του αγώνα, τους αναρχικούς, τους κομμουνιστές, τους κοινωνικούς αγωνιστές - που μάχονται για το τέλος της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, για την απελευθέρωση της κοινωνίας- με τους φασίστες που, ως δεκανίκι του καπιταλισμού, δεν θέλουν τη χειραφέτησή της και δρουν βοηθητικά για την υποταγή της.
Μετά τη σύλληψη των στελεχών της Χρυσής Αυγής, μια σειρά υποθέσεων που μέχρι εκείνη τη στιγμή βρισκόντουσαν στα συρτάρια ανασύρονται. Η επίθεση στους αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ, στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο «Συνεργείο» στην Ηλιούπολη, η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα αλλά και τα μαχαιρώματα στο αναρχικό στέκι Αντίπνοια είναι μερικές μόνο από αυτές. Η Χρυσή Αυγή κατηγορείται εν τέλει για εγκληματική οργάνωση και συντάσσεται μια δικογραφία στην οποία αναφέρονται δεκάδες υποθέσεις που αφορούν την εγκληματική δράση των χρυσαυγιτών το προηγούμενο διάστημα.
Οι υποθέσεις αυτές είναι απλά ενδεικτικές, καθώς έχουν υπάρξει αλλεπάλληλες δολοφονικές επιθέσεις σε πολιτικούς και κοινωνικούς χώρους αντίστασης, -καταλήψεις και στέκια- στο παρελθόν. Καθώς και ένα πλήθος οργανωμένων επιθέσεων σε μετανάστες- εισβολές σε σπίτια, το πογκρόμ το 2011, βασανισμοί και δολοφονίες «ανώνυμων» μεταναστών. Προφανώς όλα αυτά δεν απασχολούν την αστική δικαιοσύνη. Ο παρακρατικός ρόλος αυτών των συμμοριών αποδεικνυόταν κάθε φορά, μια που οι δράσεις γίνονταν με την ανοχή, τη συγκάλυψη και τη συνεργασία του κράτους και των κατασταλτικών του δυνάμεων. Εξόφθαλμα και ενδεικτικά παραδείγματα της αγαστής συνεργίας κράτους και κατασταλτικών μηχανισμών αποτελούν η κοινή επίθεση χρυσαυγιτών με διμοιρίες των ΜΑΤ σε αντιφασιστική διαδήλωση όπου και μαχαίρωσαν δύο διαδηλωτές, αλλά και το "πείραμα'' του Αγ. Παντελεήμονα, όπου η χρυσή αυγή, χρησιμοποιώντας ως προμετωπίδα μια επιτροπή κατοίκων, αποτέλεσε, πάλι σε συνεργασία με την αστυνομία, το επιχειρησιακό κομμάτι στον κεντρικό κρατικό σχεδιασμό για την εκκαθάριση της περιοχής από τους μετανάστες.
Το οικονομικό-πολιτικό σύστημα, δηλαδή ο καπιταλισμός και η δημοκρατία του, ευθύνεται για την ύπαρξη και την υποστήριξη του φασισμού, είτε στη μορφή του παρακράτους είτε στην πιο νομιμοποιημένη μορφή του σαν πολιτικό σχήμα. Για αυτό πριμοδότησε τη χρυσή αυγή όχι μόνο συγκαλύπτοντας τις επιθέσεις αλλά προωθώντας την και σε ιδεολογικό επίπεδο και, εν τέλει, βοηθώντας την μέσα σε δύο χρόνια να ανεδείχθη από την "αφάνεια'' στο 7%.
Μέσα από την συνολική συστημική κρίση και θέλοντας να διαιωνίσει την κυριαρχία του, κράτος και αφεντικά εξαπέλυσαν μια ολομέτωπη επίθεση στους καταπιεσμένους. Η φτώχεια και η εξαθλίωση οξύνθηκε αγγίζοντας όλο και ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια, ο κοινωνικός κανιβαλισμός τροφοδοτήθηκε στο έπακρο, επιβλήθηκε ένα μόνιμο καθεστώς "έκτακτης" ανάγκης, αναβαθμίστηκε το νομικό οπλοστάσιο και ποινικοποίηθηκαν οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες.
Ενάμισι χρόνο μετά τη δολοφονία του Φύσσα μπορεί να έχει αλλάξει η διακυβέρνηση, αλλά η στρατηγική του κράτους παραμένει η ίδια. Προσπαθεί να πείσει την κοινωνία πως μόνο το ίδιο μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια και την κοινωνική ομαλότητα. Παρ' ότι μπορεί να εφαρμόζει διαφορετική τακτική, επενδύοντας στην ελπίδα (και όχι στο φόβο όπως οι προκάτοχοί του), προβάλλοντας ένα πιο κοινωνικό προσωπείο συνεχίζει και θα συνεχίσει να αποτελεί το βασικό πυλώνα του καπιταλιστικού συστήματος και επομένως εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι της τάξης των εκμεταλλευόμενων. Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μπορεί να διατείνεται πως όλα είναι διαφορετικά, η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι ακόμα εδώ, οι φυλακές υψίστης ασφαλείας επίσης. Οι παρελάσεις τις εθνικής μισαλλοδοξίας όχι μόνο δεν καταργούνται αλλά εμπλουτίζονται κλπ. Η ακροδεξιά ατζέντα έχει υιοθετηθεί και εφαρμόζεται ανεξάρτητα με το ποια κομματική παράταξη ή συνεργασία κομματικών δυνάμεων είναι στην κυβέρνηση. Ο σύγχρονος ολοκληρωτισμός συνεχίζει να επιβάλλεται αποτελώντας μια μόνιμη συνθήκη και η επίθεση στην κοινωνία θα συνεχίσει να οξύνεται.
Στη δίκη της ΧΑ δεν έχουμε απλώς ένα πεδίο αντιπαράθεσης με τον φασισμό, αλλά με το σύνολο του κρατικού μηχανισμού και με τις κεντρικές επιλογές του συστήματος. Απέναντι στη δίκη της ΧΑ δεν μπορούμε απλά να αφήσουμε το καθεστώς να κάνει το παιχνίδι του.
Από μεριά μας πρέπει να καθορίσουμε τους όρους μας, ώστε να διασφαλίσουμε πως δεν θα γίνει πεδίο πολιτικής εκμετάλλευσης του κράτους, της καθεστωτικής αριστεράς και βορά στα κοράκια της δημοσιογραφίας και να αντιπαρατεθούμε συνολικά με το αντίπαλο στρατόπεδο, προωθώντας τα προτάγματα και το όραμά μας. Με την παρουσία μας παρεμβαίνουμε σε ένα κεντρικό ζήτημα και δεν αφήνουμε να χαθεί έδαφος απέναντι σε κάθε εξουσία. Η δράση μας δεν περιορίζεται σε ένα αποκομμένο αντιφασιστικό σκεπτικό, αλλά αντιλαμβανόμενοι τη συνθήκη ολοκληρωτισμού και το μόνιμο καθεστώς έκτακτης ανάγκης απαντάμε συνολικά. Το μέτωπο της εξουσίας συσπειρώνεται και παρότι επιχειρεί να μας πείσει για το αντίθετο, έχει κοινό στόχο την υποταγή της κοινωνίας και τη διάλυση των αντιστάσεων, του κοινωνικού-ταξικού αγώνα, για τη διατήρηση της κυριαρχίας του ανεξαρτήτως αν το επιχειρεί με το μαστίγιο ή με το καρότο.
Δεν είχαμε και δεν έχουμε αυταπάτες για τον ρόλο της αστικής δικαιοσύνης. Οι όποιες καταδίκες φασιστών από αυτήν, δεν μπορούν να μας θολώσουν. Ακόμα περισσότερο σήμερα που ο κρατικός μηχανισμός χρησιμοποιεί τον καθεστωτικό "αντι"φασισμό", που ο κρατικός μηχανισμός "απονέμει δικαιοσύνη", λέμε ότι ο αντιφασιστικός αγώνας είναι ταξικός , αντιθεσμικός, ανατρεπτικός και αντικαπιταλιστικός.
Δεν ξεχνάμε πως ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στο φασισμό και δίνεται στους δρόμους, Εμείς οι από τα κάτω, μέσα από τους κοινωνικού- ταξικούς αγώνες στεκόμαστε απέναντι σε ένα πολύπλοκο και ισχυρό σύστημα, που προωθεί τις ανισότητες, την ιεραρχία και τους διαχωρισμούς. Μέσα και έξω από τις αίθουσες των δικαστηρίων, σε όλα τα κοινωνικά πεδία, στους καθημερινούς αγώνες για ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία. Δεν υπάρχει δίλημμα αστική δημοκρατία ή φασισμός. Το μόνο πραγματικό δίλημμα είναι καπιταλισμός ή κοινωνική επανάσταση.
Καλούμε σε συνέλευση στις 27/3 στις 19:00, στο Πολυτεχνείο (Γκίνη) για να οργανώσουμε τις δράσεις μας. Για την παρέμβασή μας σε κεντρικό επίπεδο και την ανάδειξη του αναρχικού λόγου με αφορμή τη δίκη της ΧΑ.
Υ.Γ. : Παρακάτω κάνουμε μια αναφορά στη δικιά μας υπόθεση, η οποία αποτελεί μία από τις δεκάδες υποθέσεις όσων αφορά τη δίκη της Χρυσής Αυγής ως εγκληματική οργάνωση.
«Στις 30 Ιουνίου του 2008 το αναρχικό στέκι Αντίπνοια, στα Κάτω Πετράλωνα, δέχθηκε οργανωμένη επίθεση από 15-20 παρακρατικούς της χρυσής αυγής. Εκείνη την ώρα βρίσκονταν μέσα στο χώρο 4 άτομα που έκαναν μαθήματα Ισπανικών. Το αποτέλεσμα ήταν ο τραυματισμός, με μαχαίρι, δύο συντρόφων, ένας εκ των οποίων σοβαρά. Από την πρώτη στιγμή κιόλας, η αλληλεγγύη μας συγκίνησε, τόσο για την αμεσότητα όσο για τον όγκο της. Τα αντανακλαστικά του κόσμου του κινήματος λειτούργησαν άμεσα και έτσι πρώτη απάντηση δόθηκε την ίδια μέρα. Αργά το βράδυ πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη πορεία προς το αστυνομικό τμήμα των Κάτω Πετραλώνων από 300 περίπου άτομα ενώ για αρκετό καιρό τόσο στο στέκι όσο και στο νοσοκομείο (που νοσηλευόταν ο ένας σύντροφος) κόσμος από τη γειτονία και από τον αγώνα εξέφραζε, με κάθε τρόπο, την αλληλεγγύη του..».
«Μετά από 6 χρόνια και 11 αναβολές, την Δευτέρα 22 Σεπτέμβρη 2014 ολοκληρώθηκε η δίκη για την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια. Οι 2 φασίστες, Αθανάσιος Στράτος και Βασίλης Σιατούνης (υποψήφιος με την Χρυσή Αυγή στις περιφερειακές εκλογές) καταδικάστηκαν για απόπειρα ανθρωποκτονίας, παράνομη οπλοκατοχή και οπλοχρησία σε 13 χρόνια και 6 μήνες και 11 χρόνια και 6 μήνες ο καθένας..».
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ
ΕΙΝΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ.
αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια