Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015 στις 12.00
Ψήσιμο Τσικνοπέμπτης για τις οικονομικές ανάγκες των μεταναστών της Ειδομένης
Οι εγκλωβισμένοι της Ειδομένης
Εκατοντάδες πρόσφυγες στην προσπάθειά τους να γλυτώσουν από τον πόλεμο βρίσκονται στην περιοχή της Ειδομένης, εγκλωβισμένοι από τη συνθήκη «Δουβλίνο 2». Οι άνθρωποι αυτοί (ανάμεσά τους και παιδιά), δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό και ζουν χωρίς στοιχειώδεις συνθήκες υγιεινής.
Όσοι και όσες δεν έχουν νόμιμα χαρτιά κρατούνται στο αστυνομικό τμήμα Ειδομένης, ταυτοποιούνται και από εκεί μεταφέρονται στα κολαστήρια - κέντρα κράτησης (Αμυγδαλέζα, Παρανέστι, κ.τ.λ.).
Η ταρίφα είναι 1300€ από εδώ έως τη Σερβία και άλλα 2000€ περίπου μέχρι κάποια χώρα της Ευρώπης. Η μεταφορά γίνεται κυρίως με ταξί που παραλαμβάνουν τους μετανάστες και τις μετανάστριες από ορισμένα σημεία των συνόρων και τους/τις μεταφέρουν αρχικά μέχρι τη Σερβία. Από εκεί, με Ι.Χ. κατευθύνονται στην Ουγγαρία, είτε μέσω του οδικού δικτύου, είτε αεροπορικώς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Οικογένειες ολόκληρες με μικρά παιδιά στην αγκαλιά βαδίζουν χιλιόμετρα με τα μάτια στραμμένα στην κεντρική Ευρώπη. Επιχειρούν να φθάσουν στην Ευρώπη μέσω των δυτικών βαλκανίων και εγκλωβίζονται στη συνοριογραμμή.
Εκατοντάδες μετανάστες/μετανάστριες και πρόσφυγες ζουν ''εγκλωβισμένοι'' στο δάσος και τα εγκαταλειμμένα κτίρια του σιδηροδρομικού σταθμού και τα γύρω χωράφια.
Η αυστηροποίηση των ελέγχων στα λιμάνια της Πάτρας και της Ηγουμενίτσας έχει στρέψει τα καραβάνια, των προερχόμενων από χώρες όπου μαίνονται πολεμικές συρράξεις προσφύγων, σε νέα μονοπάτια, τα οποία για να τα διασχίσουν πρέπει να πληρώσουν αδρά τους λαθροδιακινητές.
Στην Ειδομένη οδηγούνται όσοι και όσες προσάγονται από την ευρύτερη περιοχή. Εκεί διαπιστώνεται ποιοί και ποιές έχουν υπηρεσιακά σημειώματα, δηλαδή νόμιμα χαρτιά. Στη συνέχεια ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ να επιστρέψουν εκεί από όπου ήρθαν, πράγμα που τις περισσότερες φορές σημαίνει στον πόλεμο (π.χ. Συρία).
(Το παραπάνω κείμενο συντάχθηκε από το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι στο Κιλκίς)
Ως χημικοί μηχανικοί and friends, στο πλαίσιο του ετήσιου ψησίματος που διοργανώνουμε, επιλέξαμε το ποσό που θα συγκεντρωθεί να διατεθεί για τη στήριξη των μεταναστών και μεταναστριών που είναι εγκλωβισμένοι/εγκλωβισμένες στην Ειδομένη.
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι/αλληλέγγυες προς αυτούς τους ανθρώπους, καθώς αντιλαμβανόμαστε την υποτίμηση των ζωών τους ως ένα κομμάτι της συνολικότερης υποβάθμισης, η οποία μπορεί πρώτα να χτυπά τις πιο ευάλωτες και κοινωνικά περιθωριοποιημένες ομάδες (π.χ. μετανάστες, πρόσφυγες, ομοφυλόφιλους κτλ.), στοχεύει όμως πάντα στα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.
Στεκόμαστε απέναντι στο σύστημα και τους θεσμούς του (π.χ. φιλανθρωπίες τύπου Μαριάννα Λάτση-Βαρδινογιάννη), οι οποίοι γεννούν και διαιωνίζουν τις ανισότητες και τους διαχωρισμούς που βάζουν τους ανθρώπους σε κατηγορίες (πλούσιος-φτωχός, ντόπιος-μετανάστης, άνδρας-πούστης), ακολουθώντας το δόγμα του «διαίρει και βασίλευε», εξυπηρετώντας έτσι την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του.
Η ενέργεια αυτή δεν αποσκοπεί μόνο στη συγκέντρωση υλικών αγαθών, αλλά επιθυμούμε να αποτελέσει έναυσμα, τόσο για την προσωπική όσο και τη συλλογική δραστηριοποίηση για το ζήτημα αυτό. Καλούμε λοιπόν όσους και όσες ενδιαφέρονται στη συνάντηση που θα γίνει την Τρίτη 17/2 στις 17:00 στο καμαράκι χημικών μηχανικών, όπου θα συζητηθεί ο τρόπος σύνδεσής μας με τους μετανάστες της Ειδομένης.
Χημικοί μηχανικοί and friends
