Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2014 στις 12.00
Μικροφωνική αλληλεγγύης στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα
πηγή : email που λάβαμε στις 26 Νοέμβριος 23h
επικοινωνία : http://pyranthos.org/2014/11/26/%CE%BC%CE%B9%
πηγή : email που λάβαμε στις 27 Νοέμβριος 09h
Η "τυχαία" δίωξη ενός αναρχικού
Στις 5 Μάη του 2010, ενώ εκτυλισσόταν μία από τις μαζικότερες απεργιακές διαδηλώσεις μεταπολιτευτικά, ορόσημο στην πορεία των κοινωνικών αγώνων, με συμμετοχή 200.000 ανθρώπων, λαμβάνει χώρα ο εμπρησμός στη Marfin με τραγική κατάληξη το θάνατο τριών εργαζομένων.
Η αστυνομία κρατά στο συρτάρι την υπόθεση για έναν ολόκληρο χρόνο. Στις 29 Απριλίου του 2011, ο Θοδωρής Σίψας μαζί με άλλους δύο, αφού κατονομάστηκαν από μια ανώνυμη επιστολή που έφτασε σαν μάννα εξ ουρανού στα χέρια της ασφάλειας, προσάγονται από την ΕΛ.ΑΣ., ως κατηγορούμενοι για τη δολοφονική επίθεση. Το σημείωμα ισχυρίζεται μεταξύ άλλων ότι οι 3 προσαχθέντες γνωρίζονται μεταξύ τους, δρουν συντονισμένα και πως έχουν οδηγηθεί στην κρατική ασφάλεια δεκάδες φορές. Πέρα από το γεγονός ότι τα παραπάνω αποτελούν ψεύδη και συκοφαντίες, τις οποίες ευθύς αμέσως οι κατηγορούμενοι καταδίκασαν ως τέτοιες, η αστυνομία απέκρυψε από τις δικαστικές αρχές μία σειρά από στοιχεία προσπαθώντας να υποδείξει τον Θοδωρή ως ένοχο των κατηγοριών. Ο Θοδωρής, δηλαδή, στην υπερασπιστική του επιχειρηματολογία επικαλέστηκε φωτογραφίες από το υλικό που είχε συλλέξει η αστυνομία, στις οποίες εμφανίζεται ο ίδιος σε διαφορετική τοποθεσία από το μέρος της επίθεσης σε πολύ κοντινό χρονικό σημείο και με διαφορετική ενδυμασία από την αντίστοιχη του δράστη της επίθεσης. Η αστυνομία ως απάντηση στο επιχείρημα της υπεράσπισης, κατέθεσε λέγοντας, ότι συνηθίζεται οι πρωτοστάτες των επεισοδίων να αλλάζουν ρούχα για να μειώσουν τις πιθανότητες αναγνώρισης. Προκλητική ήταν και η στάση της εισαγγελέως της υπόθεσης, η οποία αν και δεν είχε διαβάσει την υπερασπιστική γραμμή του Θοδωρή, με περίσσιο θράσος επέμενε στην αναγκαιότητα προφυλάκισης του με μοναδικό κριτήριο την βαρύτητα της υπόθεσης.
Δεν γίνεται να μείνει αλησμόνητη και η "αμερόληπτη" στάση των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης, τα οποία λειτουργώντας ως κρατικοί εισαγγελείς, φερέφωνα που αναμασούν διαρροές της αστυνομίας, συμμετείχαν στο δημόσιο λιθοβολισμό του Σίψα, που όπως αποδεικνύουν τα τεκμήρια υπεράσπισης ουδεμία σχέση έχει με τη δολοφονία (την οποία και ο ίδιος την καταδικάζει ως αισχρή πρακτική που δεν του αναλογεί ηθικά και δε σχετίζεται ούτε στο ελάχιστο με τον αναρχικό χώρο). Καταδεικνύεται λοιπόν αφενός η ανθρωποφαγική τάση των Μ.Μ.Ε., τα οποία δε διστάζουν να στιγματίσουν έναν άνθρωπο, χωρίς να έχει αποδειχθεί καν η ενοχή του, γνωρίζοντας τις συνέπειες που θα έχει αυτό στην προσωπική του ζωή, αφετέρου καταντώντας ενεργούμενα της αστυνομίας, μετέχουν στην γενικευμένη προσπάθεια του κράτους να ενσταλάξουν το φόβο στην κοινωνία, μεταπλάθοντας ταυτόχρονα τη συσσωρευμένη κοινωνική οργή σε μίσος προς στοχοποιημένες μειονότητες.
Διαφαίνεται με μία ματιά στην υπόθεση του Θοδωρή, ότι το κράτος, για να θεμελιώσει τη θεωρία-έκτρωμα των δύο άκρων (η οποία με μια αντίστροφη διατύπωση καθαγιάζει το status quo της εποχής, παρουσίαζοντας το ως το βέλτιστο δυνατό) προβαίνει σε μία ξεκάθαρα πολιτική επιλογή να στοχοποιήσει (μέσα απο το στιγματισμό του Θοδωρή ως δολοφόνου)ολόκληρο τον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο.Άλλωστε ανέκαθεν στις εξουσιαστικές κοινωνίες, οι βασιλιάδες και οι πάσης φύσεως άρχοντες είχαν σε κάθε περίπτωση το νομιμοποιητικό έρεισμα να σταυρώσουν,να βασανίσουν και να θυσιάσουν τον εχθρό τους(εσωτερικό ή εξωτερικό)στο όνομα της κοινωνικής συνθήκης "ησυχία, τάξη και ασφάλεια", ώστε να χαλιναγωγούν μια στρατιά πειθήνιων, γονατισμένων από τον φόβο της τιμωρίας, υπηκόων. Η εμετική στάση του κράτους, το οποίο σε αγαστή συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε. έστησε επικοινωνιακό παιχνίδι πάνω στους τάφους τριών νεκρών, καταδεικνύει την έκτακτη ανάγκη να φιμώνει χωρίς προσχήματα οποιαδήποτε φωνή ελευθερίας. Η συνταγή της διασποράς τρόμου όμως δεν επιτυγχάνει πάντα και ενδέχεται να επιφέρει τις αντίθετες απ'τις προσδοκώμενες συνέπειες. Η αξίωση για ελευθερία και ισότητα δεν θάβεται. Και αν θαφτεί, σαν σπόρος, βλαστάνει.
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
12.00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
Συλλογικότητα για τον Κοινωνικό Αναρχισμό
Μαύρο & Κόκκινο
πηγή : email που λάβαμε στις 29 Νοέμβριος 13h
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΘΟΔΩΡΗ ΣΙΨΑ
ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΠΡΗΣΜΟ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΜΑΡΦΙΝ
ΤΗΝ 5η ΜΑΗ 2010
H ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
5 Μαίου 2010
Κηρύσσεται γενική απεργία μετά την ψήφιση του πρώτου μνημονίου και την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ. Είναι μια μέρα που έχει καταγραφεί στην ιστορία των κοινωνικών-ταξικών αγώνων ως μια από τις μαζικότερες και μαχητικότερες διαδηλώσεις της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας. Μισό εκατομμύριο διαδηλωτές κατεβαίνουν στο δρόμο. Για πολλές ώρες γίνονται συγκρούσεις μπροστά στη βουλή.
Οι 3 θάνατοι στη Μarfin
Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων, καίγεται η τράπεζα Μαρφίν του Βγενόπουλου και 3 εργαζόμενοι που βρίσκονται μέσα χάνουν τη ζωή τους. Με τη λήξη της απεργίας το κράτος και ο μιντιακός συφερτός ξεκινάν ένα ιδεολογικό παραλήρημα ενάντια τόσο στο αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο αλλά και σε όσους αντιστέκονται στα συμφέροντά τους. Φυσικά κανείς τους δεν αναφέρει τις ευθύνες της ιδιοκτησίας της τράπεζας, τα ελλειπή μέτρα πυρόπροστασιας ή το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι βρίσκονταν εκεί υπό καθεστώς εργοδοτικού εκβιασμού.
Η μαζικότητα της διαδήλωσης αποσιωπήθηκε συστηματικά. Εξαθλίωση-ανεργία-φτώχια πέρασαν στα ψιλά γράμματα. Αυτοί που καθημερινά καταδικάζουν εκατοντάδες εργαζομένους στην ανέχεια και τελικά στον θάνατο έχυναν τα κροκοδείλια δάκρυά τους για να εκμετελλευτούν με τον πιο χυδαίο τρόπο το θάνατο 3 ανθρώπων, για να σπείρουν τον φόβο σε όσους τολμάν να συμμετέχουν σε διαδηλώσεις και για να καλλιεργήσουν την "θεωρία των 2 άκρων". Οι θιασώτες της «καταδίκης της βίας απ' όπου κι αν προέρχεται» την ίδια στιγμή χτίζουν στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, νομιμοποιούν τα ναρκοπέδια του 'Εβρου, τους υγρούς τάφους του Αιγαίου, τα εργασιακά κάτεργα. Γιατί το κεφάλαιο ξέρει πως να διαχειριστεί τα πτώματα των εργαζομένων προς οφελός το- άλλωστε η ανθρώπινη ζώη για τα αφεντικά είναι αναλώσιμο προϊόν στη μηχανή του κέρδους.
29 Απριλίου 2011
Επετιακά του τραγικού γεγονότος το κράτος ανασύρει την υπόθεση της Μαρφίν για να στοχοποιήσει το κίνημα και να ενοχοποιήσει τον αναρχικό χώρο. Με χολιγουντιανό τρόπο προσάγονται 4 άτομα, ανάμεσά τους και ο αναρχικός Θοδωρής Σίψας, ώστε να καταθέσουν ως ύποπτοι για τα γεγονότα της Μαρφίν. Γίνονται έρευνες στα σπίτια τους και κατάσχονται προσωπικά αντικείμενα ενώ τα καθεστωτικά Μ.Μ.Ε. -όπως πάντα- παίρνουν το ρόλο του αυτόκλητου δικαστή. Τα εξιλαστήρια θύματα βρέθηκαν. Μια ολόκληρη σκευωρία στήνεται στις πλάτες των θυμάτων με γελοία στοιχεία για να πιστοποιηθεί η «ενοχή» τους. Τα υποτιθέμενα στοιχεία είναι μερικές φωτογραφίες από κάμερες, οι οποίες δεν εμφανίζουν κάποιον από τους προσαχθέντες να έχει όντως κάποια σχέση με τον εμπρησμό της τράπεζας, καθώς και ένα ανυπόγραφο σημείωμα που αναφέρει όλα τα προσωπικά στοιχεία των προσαχθέντων. Με αυτά τα γελοία στοιχεία ο εισαγγελέας δεν μπορεί να τεκμηριώσει καμία κατηγορία οπότε οι προσαχθέντες αφήνονται ελεύθεροι.
5 Μαίου 2013
Η υπόθεση ξανάεπιστρέφει στην ατζέντα της κεντρικής πολιτικής σκηνής -όχι τυχαία. Αποδίδονται κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα στο σύντροφο Θοδωρή Σίψα για την υπόθεση της τράπεζας Μαρφίν και παραπέμπετε σε τακτική δικάσιμο στις 9 Δεκέμβρη. Ο σύντροφος αρνείται τις κατηγορίες δηλώνοντας: «Από τη δικογραφία αποδεικνύεται περίτρανα, μέσα από καταθέσεις μαρτύρων, φωτογραφικό υλικό και βίντεο από κάμερες, ότι δεν έχω ουδεμία σχέση με καμία επίθεση σε κανένα χρονικό σημείο εκείνης της μέρας στο κέντρο της Αθήνας.». Αφού έχει περάσει από ανακριτή ξανάφηνεται ελεύθερος με περιοριστικούς όρους.
Οι διωκτικές αρχές φόρτωσαν στον σύντροφο Θοδωρή Σίψα τον θάνατο 3 ανθρώπων, βάση ενός ανώνυμου (!) σημειώματος, με μόνο πραγματικό λόγο το ότι είναι αναρχικός και συμμετείχε μαζί με χιλιάδες διαδηλωτές στην πορεία της 5ης Μάη. Η υπόθεση του Θ. Σίψα αποτελεί μία από τις πιο ξεκάθαρες απόπειρες στοχοποίησης της πολιτικής ταυτότητας «αναρχικός». Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η υπόθεση ανασύρθηκε ξανά μόλις λίγες μέρες μετά τη δολοφονία τους Παύλου Φύσσα, σε μια προσπάθεια εξίσωσης των δύο γεγονότων- σε μία προσπάθεια εξίσωσης των «δύο άκρων» Το ελληνικό κράτος ανασύρει την υπόθεση της Μarfin κάθε φορά που θέλει να παρουσιάζεται ως εγγυητής της κοινωνικής ομαλότητας ταυτίζοντας τη «βία των άκρων», για την διατήρηση της κυριαρχίας του.
Καλά θα κάνουν να καταλάβουν πως δεν πρόκειται να αφήσουμε κανένα σύντροφο μόνο απέναντι στις σκευωρίες και την τρομοκρατία των κατασταλιτκών μηχανισμών.
ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 1 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
12.00 ΤΣΙΜΙΣΚΗ ΜΕ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΑΣ
Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
libertasalonica.wordpress.com
lib_thess@hotmail.com
πηγή : http://libertasalonica.wordpress.com/2014/11/30/429/