Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014 στις 10.30 πμ
Απεργιακή συγκέντρωση και πορεία
Πρόγραμμα Κατάληψης 21/11 - 27/11/2014
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, 21/11
7:30 Καταλαμβάνουμε και περιφρουρούμε τη σχολή
12:00 Συμμετοχή του συλλόγου στην Μαθητική Συγκέντρωση στο Υπουργείο Παιδείας ενάντια στο
"Νέο Λύκειο"
19:00 Στήριξη της εκδήλωσης-συζήτησης, που διοργανώνει η Κατάληψη Οικονομικού ΝΟΠΕ
"Οι δημοκρατικές ελευθερίες του σήμερα, η απάντηση του κινήματος στην κρατική
καταστολή"
ΣΑΒΒΑΤΟ, 22/11
12:00 Εξώστρεφη δράση θρασιμιών: Μικροφωνική στην πλατεία Γαρδένιας
17:00 Προβολή ταινίας: "The Wind That Shakes the Barley" (Ιρλανδία, 2006), στον 'Ιππαρχο
Θα ακουλοθήσει κουβέντα
ΚΥΡΙΑΚΗ, 23/11
14:00 Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης για τη προετοιμασία της συμμετοχή μας στο
Πανεκπαιδευτικό Συλλαλητήριο στις 26/11 και στην Απεργία στις 27/11
23:00 Τούμπανο Παρτάρα Οικονομικής Ενίσχυσης Καταληψάρας Φυσικάρας- Μαθηματικού
ΔΕΥΤΕΡΑ, 24/11
15:00 Εκδήλωση- Συζήτηση: Έρευνα στα Πανεπιστήμια Α.Ε.
ΤΡΙΤΗ, 25/11
15:00 Εκδήλωση- Συζήτηση: Οι περιφράξεις και οι εργολαβίες στο ΕΚΠΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ, 26/11
14:00 Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεκπαιδευτική Πορεία στα Προπύλαια
και στο Συντονιστικό Συλλόγων που θα ακολουθήσει στην Νομική
ΠΕΜΠΤΗ, 27/11
10:30 Συμμετοχή του Συλλόγου στην Πανεργατική Απεργία, στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση
στο Μουσείο
* Μαζικό Rendez-Vous τις καθημερινές: Περιφρουρούμε τις Καταλήψεις μας απο τις 7:30
Απογευματικό Κινηματικό Σουαρέ και διανυκτέρευση στις
σχολές μας
Συντονιστική Επιτροπή Κατάληψης Φυσικού & Μαθηματικού
πηγή: http://katalipsifysikou.blogspot.gr/2014/11/2111-27112014.html
Κάλεσμα του Συλλόγου μας στην Γενική Απεργία [Πεμπτη 27/11, 10.30πμ, Πολυτεχνείο] και στη Γενική Συνέλευσή μας [Κυριακή 30/11, 11πμ]
[το ακόλουθο κείμενο σε pdf για εκτύπωση και μοίρασμα στους χώρους δουλειάς μας]
Γενική Απεργία :: Πέμπτη 27 Νοέμβρη 2014
Μία ακόμα επετειακή απεργία, μια άσφαιρη ντουφεκιά ή μια ακόμα αφορμή για μια ακόμα πραγματική μάχη στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης ταξικής μας πάλης, την οποία δίνουμε καθημερινά και την οποία καλούμαστε να δυναμώσουμε;
Δεν είναι η πρώτη φορά που στεκόμαστε με κάποια αμηχανία μετά από την εξαγγελία μιας απεργίας της ΓΣΕΕ. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία χωρίς πραγματική σχέση με τους εργαζόμενους, χωρίς διάθεση πραγματικής σύγκρουσης και σχέδιο κλιμάκωσης των αγώνων, εξαγγέλει την καθιερωμένη απεργία για τον προϋπολογισμό. Οι εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ έχοντας αποδεχθεί τα ιδεολογήματα της ανταγωνιστικότητας, της εθνικής ανάπτυξης, της κερδοφορίας, ουσιαστικά υπηρέτησαν τα σχέδια κυβέρνησης και εργοδοτών, εκτόνωσαν και υπονόμευσαν κάθε δυνατότητα πραγματικού αγώνα.
Αυτή, πράγματι, είναι η μία πλευρά του νομίσματος…
Η άλλη πλευρά είναι ότι όσο δεν έχει ανάγκη η γραφειοκρατία τους απεργιακούς αγώνες, τόσο τους έχουμε εμείς… Και μάλιστα, μιας που δεν έχουμε την προσδοκία ή την αυταπάτη ότι κάποιοι άλλοι θα αγωνιστούν για τα δίκια και τις ανάγκες μας, εμείς είμαστε και αυτοί που έχουν και το χρέος να τους οργανώσουμε και να διεξάγουμε τους αγώνες αυτούς. Γιατί η έξοδος από την εργασιακή ζούγκλα στην οποία ζούμε, δεν θα έρθει απλώς με κυβερνητικές αλλαγές, με συν/πλην 180 βουλευτικές έδρες. Ήδη με τις εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος επαληθεύεται και πάλι το παλιό σύνθημα: όταν τα βρίσκουν στο κτίριο της Βουλής, η μόνη αντιπολίτευση είμαστε εμείς…
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι για τα αφεντικά η συμμετοχή στην απεργία είναι καρφί στο μάτι τους…
Η απεργία έχει ως αφορμή την κατάθεση και ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού. Γίνεται σε μια περίοδο που η «μαγική εικόνα» της δήθεν ανάπτυξης και του success story καταρρέει, αφού τρόικα και κυβέρνηση ομολογούν ότι τα μνημόνια θα συνεχιστούν. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι ζούμε σε συνθήκες πρωτοφανούς για τα μεταπολεμικά δεδομένα οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Την ίδια στιγμή προετοιμάζονται κι άλλα μέτρα «μνημονιακού» τύπου, τα οποία, για επικοινωνιακούς λόγους, βαφτίζονται «ενισχυμένη γραμμή προληπτικής χρηματοδοτικής στήριξης». Η σημερινή μνημονιακή συγκυβέρνηση ετοιμάζεται στην πραγματικότητα να βαθύνει και να μονιμοποιήσει τη σκληρή λιτότητα τα επόμενα χρόνια, προκειμένου να πληρώνονται οι τόκοι του δημόσιου χρέους στους διεθνείς τοκογλύφους-δανειστές. Κι αυτό όταν ήδη στα μνημονιακά χρόνια έχουμε 1,5 εκατομμύριο άνεργους, εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους «εργαζόμενους», ραγδαία αυξανόμενη μετανάστευση, φτωχοποιημένο το 60% της κοινωνίας μας. Όταν το μερίδιο των αμοιβών εργαζόμενων κι αυτοαπασχολούμενων έχει δραματικά μειωθεί στο ΑΕΠ σε σχέση με το ουσιαστικά άτρωτο μερίδιο των εσόδων για το κεφάλαιο (η αναλογία ανάμεσα στα δύο από 1:0,6 έφθασε ήδη μέσα σε 6 χρόνια το 1:0,9 σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ).
Θέλουν λοιπόν να προσθέσουν κι άλλα «συστατικά» στο μείγμα της συμφοράς των εργαζόμενων:
- θέλουν να ρίξουν νέο τσεκούρι στο ασφαλιστικό με αύξηση των ορίων ηλικίας, να ισοπεδώσουν ολοκληρωτικά τα ταμεία (κι άλλη κλοπή στα αποθεματικά που έχουν απομείνει), να εξαφανίσουν τις επικουρικές συντάξεις, ενώ στις κύριες θα δώσουν κρατική εγγύηση μόνο για τα 360 ευρώ.
- θέλουν να απελευθερώσουν τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, να προχωρήσουν σε νέες απολύσεις-διαθεσιμότητες στο δημόσιο, να ισοπεδώσουν εντελώς τους μισθούς (πρόσφατα ανέτρεψαν με τροπολογία ακόμη και απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που είχε εν μέρει αποκαταστήσει τη μνημονιακά καταργημένη δυνατότητα των συνδικάτων για προσφυγή στη διαιτησία).
- θέλουν να υπονομεύσουν τα βασικά εργατικά και συνδικαλιστικά δικαώματα, όπως το δικαίωμα στην απεργία μέσω της επαναφοράς του εργοδοτικού λοκ-άουτ, να διευκολύνουν τις διώξεις εργαζομένων, συνδικαλιστών και πολιτών που διεκδικούν τα δίκια τους, να υπονομεύσουν την ανεξάρτητη λειτουργία των συνδικάτων, ενώ μερικά παπαγαλάκια φτάνουν να μιλάνε ακόμη και για κατάργηση των πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων οργανώσεων - ουσιαστικά επάνοδο στη δουλοκτητική κοινωνία…
- θέλουν να επιβάλλουν νέους φόρους και χαράτσια, να προχωρήσουν σε ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας και δημόσιων αγαθών στην ιδιωτική εκμετάλλευση, σε κατασχέσεις σπιτιών, ενώ καταδικάζουν την παιδεία, την υγεία, και όποια ίχνη κοινωνικού κράτους είχαν απομείνει, την ίδια στιγμή που χαρίζονται αμέτρητα δις στο κεφάλαιο.
Όλα αυτά τα μέτρα δεν σκοπεύουν στη δήθεν «σωτηρία της χώρας». Παίρνονται για να εξασφαλιστούν τόσο οι διεθνείς δανειστές όσο και τα κέρδη του εγχώριου κεφαλαίου που απαιτούν μεγάλη μείωση του εργατικού κόστους για να αντισταθμίσουν τις απώλειες των κερδών τους λόγω της ύφεσης. Για να εξασφαλιστεί η επιβίωση των τραπεζιτών, που επιβιώνουν μόνο χάρις σε κολοσσιαίες ενισχύσεις που τους εξασφαλίζουν οι μνημονιακές κυβερνήσεις, φεσώνοντας τους εργαζόμενους με το εξωπραγματικό δημόσιο χρέος. Είναι πια φανερό σε όλους ότι τα μέτρα της Τρόικας έχουν υποβολέα τους καπιταλιστές (ΣΕΒ κι Ένωση Τραπεζών, σε πλήρη σύμπνοια με τους μηχανισμούς των ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ). Είναι άλλωστε χαρακτηριστική η τελευταία παρέμβαση ΣΕΒ και μεγαλοξενοδόχων στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ του ανοίγματος των καταστημάτων 52 Κυριακές το χρόνο.
Δεν πάει λοιπόν παρακάτω… είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε άμεσα…
- να δοθούν αυξήσεις στους μισθούς και να αναιρεθούν όλες οι περικοπές που επιβλήθηκαν από τον Γενάρη του 2010 με κεντρική αιχμή την υπογραφή νέας κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας
- να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα όλων των απλήρωτων συναδέλφων μας
- να αυξηθεί το επίδομα ανεργίας και να υπάρχει καταβολή του σε όλους τους άνεργους συναδέλφους μας για όσο διάστημα βρίσκονται εκτός δουλειάς
- να μειωθεί ο χρόνος εργασίας, να καταργηθούν όλες οι μορφές ελαστικής απασχόλησης, να μειωθούν τα όρια συνταξιοδότησης για να βρουν δουλειά οι άνεργοι συνάδελφοί μας
- να καταργηθούν οι νόμοι που απελευθέρωσαν τη λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την Κυριακή
- να μην περάσουν οι περικοπές, η φοροληστεία, τα χαράτσια, οι πλειστηριασμοί, η καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος, οι κατασχέσεις, ο ΕΝΦΙΑ.
- να σταματήσει η βία και αυταρχισμός των κρατικών μηχανισμών ενάντια στο εργατικό κίνημα και τους κοινωνικούς αγωνιστές.
Η πάλη γι' αυτά τα αιτήματα δεν είναι υπόθεση κάποιων εκπροσώπων-εργατοπατέρων, δεν μπορεί να «ανατεθεί» σε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Χωρίς ένα ταξικό, μαχητικό, εργατικό κίνημα δεν πρόκειται να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση της θέσης μας, πραγματική αλλαγή στα δικαιώματα του κόσμου της δουλειάς. Κι αυτό το εργατικό κίνημα πρέπει να το συγκροτήσουμε όλοι μας. Στη σημερινή δύσκολη εποχή, της σύγχρονης εργασιακής ζούγκλας, το εργατικό κίνημα, για να υπάρξει ως τέτοιο, είναι καταδικασμένο να οργανώνεται και να μάχεται διαμορφώνοντας ευνοϊκούς για τους αγώνες μας όρους. Κι αυτό προϋποθέτει την καταδίκη της προηγούμενης κυριαρχούσας κατάστασης του εργοδοτικού, γραφειοκρατικού συνδικαλισμού που ευθύνεται για τη σημερινή κατάσταση. Προϋποθέτει την αντίθεση με τα συμφέροντα των αφεντικών και των πολιτικών που τα υπηρετούν, τη χειραφέτηση των εργαζόμενων και όχι την υποταγή και το γλείψιμο (φαινόμενα που δυστυχώς βιώνουμε τον τελευταίο καιρό σε επιχειρήσεις του κλάδου μας). Προϋποθέτει την προσπάθεια (την οποία και ως Σωματείο εδώ και πολλά χρόνια επιδιώκουμε) να υπάρξει ένα δυναμικό, ταξικό, εργατικό κίνημα που θα στηρίζεται στην από τα κάτω οργάνωση των εργαζόμενων στους χώρους της δουλειάς, στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις αρχές της αλληλεγγύης, της συλλογικότητας και του μαζικού και συντονισμένου αγώνα.
Ας δώσουμε όλοι μας τα αναγκαία δείγματα γραφής…
- Όλοι στην απεργία την Πέμπτη 27/11 και στη συγκέντρωση στο Πολυτεχνείο στις 10.30πμ για να διαδηλώσουμε στους δρόμους της Αθήνας
- Όλοι στη Γενική Συνέλευση την Κυριακή 30/11 στις 11πμ στα γραφεία του Συλλόγου μας για να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τη δράση μας ενάντια στην εργασιακή ζούγκλα που μας έχουν επιβάλει και τα νέα μέτρα που προωθούν, ενάντια στο περαιτέρω χτύπημα της δυνατότητάς μας ως εργαζόμενοι για συλλογική οργάνωση και διεκδίκηση, ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου - Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
Πέμπτη, 27 Νοέμβρη: ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ Προσυγκέντρωση, Πολυτεχνείο στις 10:30
Αυτές τις μέρες οι δανειστές και το κεφάλαιο, η τρόικα και η κυβέρνηση, «παζαρεύουν» και σχεδιάζουν για την επιβολή ενός ακόμα πακέτου νέων βάρβαρων μέτρων ενάντια στους εργαζόμενους. Μάλιστα θέλουν να κλείσουν τη συμφωνία, ώστε η κυβέρνηση να την ψηφίσει το Δεκέμβρη.
- για τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης, με νέα ενοποίηση ταμείων, πέταγμα χιλιάδων εργαζομένων και ανέργων από την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την προώθηση των επαγγελματικών ταμείων που είναι η άλλη όψη της ιδιωτικής ασφάλισης.
- για απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και μισθούς πείνας, πάνω στο σάρωμα των συλλογικών συμβάσεων
- και αντι-συνδικαλιστικό νόμο κατάργησης των σωματείων, των απεργιών και του ελεύθερου συνδικαλισμού.
Στους χώρους δουλειάς ειδικά την τελευταία περίοδο, η αγριότητα των εργοδοτών ξεπερνά κάθε όριο. Οι εργοδότες αποθρασύνονται από τα μνημόνια, τους αντεργατικούς νόμους, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και την επέκταση την ελαστικών σχέσεων εργασίας.
Επιτίθενται πρώτα και κύρια στη νέα γενιά, να την πείσουν στην υποταγή, στο πενιχρό μισθό των βάουτσερ, σε μια ζωή χωρίς δικαίωμα, χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδα. Οι νεολαιίστικοι αγώνες του τελευταίου διαστήματος, οι μαζικές διαδηλώσεις στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, που δέχτηκαν την ωμή και καταστολή της κυβέρνησης και του κράτους, υπογραμμίζουν ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και αγώνα.
Απέναντι στο σύγχρονο μεσαίωνα που αναδύεται από τα πιο σκοτεινά υπόγεια της βαρβαρότητας, ο αγώνας ενάντια στη σύγχρονη σκλαβιά των απλήρωτων εργαζομένων και ανέργων, στην εξαφάνιση κάθε δικαιώματος, στην κατίσχυση του ολοκληρωτισμού και της τρομοκρατίας, είναι αγώνας αξιοπρέπειας για το λαό.
Η απεργία της 27ης Νοεμβρίου δεν μπορεί να είναι μια συμβολική απεργία για το οποίο την προόριζαν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ. Χρειάζεται να αποτελέσει σταθμό στην αναγκαία εργατική αντεπίθεση ώστε να βγει στο προσκήνιο ο λαϊκός παράγοντας και να καθορίσει τις εξελίξεις.
Για να μη ζήσουμε μια τέτοια ζωή, για να μην γίνουμε δούλοι του 21ου αιώνα, αξίζει να αγωνιστούμε. Για την υπεράσπιση των εργατικών και λαϊκών αγώνων και τη διεύρυνση των συνδικαλιστικών ελευθεριών. Για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ και της κυβέρνησης τους. Με την πίστη και την ελπίδα ότι με τον λαό στο προσκήνιο ο τροχός της ιστορία μπορεί να γυρίσει.
Εργατική Λέσχη Νέας Σμύρνης
Πανεργατική Απεργία 27/11, Μουσείο 10πμ
Λεφτά για την Παιδεία, όχι στους τραπεζίτες
Πανεργατική Απεργία 27/11 Μουσείο 10πμ
Είναι πια ξεκάθαρο πως η κυβέρνηση διαλύει την παιδεία, δίνει τα λιγότερα χρήματα του προϋπολογισμού από κάθε άλλη φορά, κλείνει τα σχολεία, απολύει καθηγητές και ανοίγει την πόρτα στους ιδιώτες την ίδια ώρα που σπαταλάνε λεφτά για τα χρέη στις τράπεζες και σε πολεμικούς εξοπλισμούς στις νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις του ΝΑΤΟ στο Ιράκ και τη Συρία.
Μετά την επιτυχία των πανεκπαιδευτικών συλλαλητηρίων στις 3 και 6/11, η βδομάδα που κατέληξε στον εορτασμό και τις διαδηλώσεις για την επέτειο από τα 41 χρόνια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ενάντια στη Χούντα, ήταν γεμάτη από συνελεύσεις και καταλήψεις σε σχολεία και σχολές.
Ο φόβος της κυβέρνησης μπροστά στις συνεχιζόμενες καταλήψεις και το φούντωμα του πανεκπαιδευτικού κινήματος, εκφράστηκε και μέσα από την προσπάθεια τρομοκράτησης των μαθητών και φοιτητών με εισαγγελείς στα σχολεία και προκλήσεις από τα ΜΑΤ στη συγκέντρωση έξω από το Υπ. Παιδείας στις 21/11.
Μαθητικές διαδηλώσεις έχουν συγκλονίσει πόλεις και χωριά σε όλη τη χώρα. Σε αρκετά σημεία οι μαθητές δεν διαδήλωσαν μόνοι τους, αλλά έχοντας στο πλευρό τους τους φοιτητές και τους καθηγητές των ΕΛΜΕ.
Συνεχίζουμε τους αγώνες μας, κλείνουμε τα σχολεία και συμμετέχουμε με τα πανό μας στην Πανεργατική Απεργία 27 Νοέμβρη, Μουσείο 10πμ.Πρόκειται για μια πανεργατική απεργία με ιδιαίτερη σημασία. Μέσα σε έναν καυτό Νοέμβρη που ξεκίνησε με τον ξεσηκωμό στην Παιδεία, συνεχίστηκε με μια μεγαλειώδη διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων στις 17 Νοέμβρη, η πανεργατική απεργία στις 27/11, σηματοδοτεί τον επόμενο μεγάλο σταθμό στη μάχη ενάντια στην κυβέρνηση.
Το μαθητικό κίνημα αντιστέκεται και μπορεί να ανατρέψει το νέο Λύκειο, τα μνημόνια και την κυβέρνηση με μαζικές συνελεύσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις. Παλεύουμε για διαγραφή του χρέους, όχι των σχολείων, 12χρονο Δημόσιο και Δωρεάν σχολείο για όλους με το 15% του προυπολογισμού για την Παιδεία, προσλήψεις καθηγητών, κατάργηση του νέου συστήματος Λυκείου και της Τράπεζας Θεμάτων, ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια.
Να συντονιστούμε με τους φοιτητές, τους καθηγητές και όλη την εργατική τάξη για να νικήσουμε!
https://www.facebook.com/mathitesanticapitalista
Μαθητές Anticapitalista
πηγή: http://mathites-ac.blogspot.gr/2014/11/2711-10.html
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
από Αναρχικοί- Αναρχικές, Αντιφασίστες- Αντιφασίστριες Ημέρα/Ώρα: 27/11/2014 στις 11:00:00 ΠΜ, Αθήνα / Μουσείο
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΟΠΛΙΖΕΙ ΤΙΣ ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ, ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΟΥ
πηγή : https://athens.indymedia.org/event/54081/
Με τη ΒΙΟΜΕ στην απεργία και την πορεία
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης (Αθήνας) στη ΒΙΟΜΕ συμμετέχει στην πανεργατική απεργία στις 27 Νοέμβρη και την απεργιακή πορεία από το Μουσείο με δικό της μπλοκ, με βασικό σύνθημα:
Μια, δύο, πολλές ΒΙΟΜΕ... Εργατική και κοινωνική αυτοοργάνωση - αυτοδιαχείριση παντού!
Το αγωνιστικό ραντεβού είναι Στουρνάρα και Πατησίων, στις 11:00.
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1534760/
Γενική Απεργία - Διαδήλωση
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΟΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΝ!
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ
ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ 2014, ΜΟΥΣΕΙΟ, 11 π.μ.
Αναρχική Συλλογικότητα Κύκλος της Φωτιάς
πηγή: https://athens.indymedia.org/post/1534761/
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ
ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ
Προσυγκέντρωση ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 10.30
Δεν διαπραγματευόμαστε την αξιοπρέπειά μας
Συλλογικά οικοδομούμε τις ζωές μας
κάλεσμα : Δικτύωση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Αθήνας
πηγή :email που λάβαμε στις 26 Νοεμβρίου
ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ 27/11 - ΣΤΟΥΡΝΑΡΗ ΚΑΙ ΠΑΤΗΣΙΩΝ
Η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου καλούμε στην απεργιακή συγκέντρωση-πορεία την Πέμπτη 27/11. Το ραντεβού μας είναι στις 11:00 Στουρνάρη και Πατησίων.
πηγή: http://sineleusiperisteri.blogspot.gr/2014/11/2711.html
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 27 ΝΟΕΜΒΡΗ!
ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Συνέλευση Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων
πηγή: http://sakakp.blogspot.gr/2014/11/27.html
Κοινό κάλεσμα στην γενική απεργία στις 27/11
ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΡΧΟΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ (IWW) ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 27ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Η Εργασία δέχεται τα τελευταία πέντε χρόνια μια ασύλληπτη όσο και πρωτόγνωρη στην έντασή της επίθεση από το Κεφάλαιο, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και ειδικότερα μέσα στον ελλαδικό χώρο.
Κατακτήσεις της εργατικής τάξης και παραχωρήσεις του Κεφαλαίου που χρειάστηκαν περισσότερα από 150 χρόνια αγώνων για να κερδηθούν, καταρρέουν σα χάρτινοι πύργοι κάτω από το διπλό βάρος της καπιταλιστικής αντεπίθεσης με άξονα την κρίση του συστήματος αφενός και την αδράνεια στην οποία καταδίκασε επί δεκαετίες το εργατικό κίνημα η κυριαρχία εξουσιαστικών και πολιτικών αντιλήψεων στο εσωτερικό του αφετέρου.
Στην Ελλάδα ειδικότερα, η συνδικαλιστική έρημος που εγκαθίδρυσαν με σκληρή προσπάθεια οι πολιτικές δυνάμεις που δραστηριοποιήθηκαν στο εργατικό κίνημα, σε συνεργασία ή συνενοχή με το Κράτος και την εργοδοσία, οδήγησαν τις μαχητικές και πολυπληθείς απεργίες της περασμένης περιόδου σε στρατηγικό χαντάκωμα, εκφυλισμό και ήττα. Η συναίνεση, η αποδοχή και ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός προβάλλουν από πολλές μεριές και για πολλοστή φορά, ως η ενδεδειγμένη και αναπόφευκτη λύση.
Απέναντι σε αυτή τη νέα φενάκη που ξεπροβάλει ο κόσμος της Εργασίας πρέπει να προφυλαχθεί αυτή τη φορά από θανάσιμες αυταπάτες. Η βαρβαρότητα που βιώνουμε, των εκατομμυρίων ανέργων και των ακόμα περισσότερων φτωχών, της κατάργησης των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων στην εργασία, της καταστολής και της κρατικής τρομοκρατίας, του εκφασισμού και του κοινωνικού αυτοματισμού, δεν μπορεί να απαντηθεί από κανέναν άλλον πέρα από εμάς τους ίδιους.
Η απεργία - πυροτέχνημα που εξήγγειλε η εξαφανισμένη ΓΣΕΕ, φιλοδοξεί να είναι ένα ακόμα βήμα προς τη λογική της παραίτησης και της ανάθεσης. Πρέπει να εμποδίσουμε αυτό το βήμα να γίνει. Πίσω από τα κούφια λόγια του δήθεν πραγματισμού, η εργατική τάξη μπορεί και οφείλει να ανακτήσει την εμπιστοσύνη στις δικές της δυνάμεις, μπορεί και οφείλει να οργανώσει τη δική της αντεπίθεση.
Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου θα βρεθούμε στον δρόμο, όχι για να καταδείξουμε την παραμικρή εμπιστοσύνη στους γραφειοκρατικούς μηχανισμούς του κρατικού συνδικαλισμού που «οργάνωσαν» την απεργία, αλλά αντίθετα, για να εκφράσουμε την ανάγκη μιας διαφορετικής οργάνωσης και δράσης της εργατικής τάξης. Μιας οργάνωσης που θα στοχεύει στην προετοιμασία της Γενικής Απεργίας Διαρκείας και στην όξυνση του πολέμου με το Κράτος και το Κεφάλαιο που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.
Η Αναρχοσυνδικαλιστική Πρωτοβουλία Ροσινάντε και το ελληνικό τμήμα των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) θα συμμετάσχουν στην απεργιακή διαδήλωση της 27ης Νοεμβρίου με κοινό μπλοκ, στην κατεύθυνση να αναδειχθεί η αναγκαιότητα συγκρότησης ενός ανεξάρτητου ταξικού επαναστατικού συνδικαλιστικού πόλου.
-ΚΑΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ, ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ
-ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ
-ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ Α.Π. ΡΟΣΙΝΑΝΤΕ - IWW Ελλάδας, 10. 30 πμ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, ΑΘΗΝΑ
πηγή: http://rocinante.gr/index.php/kini-anakinosi-tis-anarchosindikalistikis-protovoulias-rosinante-ke-tou-ellinikou-tmimatos-ton-viomichanikon-ergaton-tou-kosmou-iww-gia-tin-apergia-tis-27is-noemvriou/
ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
Τα Αφεντικά Έχουν Αποχαλινωθεί
Όσοι σήμερα δεν έχουμε ακόμη χάσει τη δουλειά μας ζούμε σε συνθήκες ανελέητης εκμετάλλευσης της εργασιακής μας δύναμης. Από κοινού βιώνουμε μισθούς πείνας, εντατικοποίηση ρυθμών, πλήρη επισφάλεια, γενίκευση της μερικής απασχόλησης, καθυστερημένη καταβολή δεδουλευμένων, απλήρωτες υπερωρίες και κυρίως καθολική καταπίεση και ευτελισμό της αξιοπρέπειάς μας υπό την εξουσία του αφεντικού. Τα αφεντικά έχουν αποχαλινωθεί και τα θέλουν όλα. Σε τέτοιες ώρες δεν ωφελεί πια να κάνουμε την πάπια, ελπίζοντας ότι θα τη γλιτώσουμε, επειδή θα ακουμπήσουν τον δίπλα. Είναι λοιπόν καιρός να οργανώσουμε την αντεπίθεσή μας.
Ο Σύγχρονος Ολοκληρωτισμός
Σε όλη την νότια Ευρώπη η καπιταλιστική κρίση έχει αναδιατάξει σημαντικά τους συσχετισμούς δύναμης ανάμεσα στους εργαζόμενους και στα αφεντικά. Το Ελληνικό κράτος είναι το βασικό εργαλείο αυτής της αναδιάταξης. Αποκτώντας όλο και πιο ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά απέναντι στις επικίνδυνες τάξεις, επιφυλάσσει για τους εργαζόμενους ό,τι επιβάλλει στους 50+ πολιτικούς κρατουμένους, που σαπίζουν στις φυλακές, και στους μετανάστες, που κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, για να βρουν αργό θάνατο. Τέτοιες εξελίξεις δεν πρέπει να τις βλέπουμε ως αποκομμένες από την χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας μας. Με την καθοδήγηση της ντόπιας και διεθνής ελίτ η Βουλή ετοιμάζεται να απαγορέψει de facto τον συνδικαλισμό και το δικαίωμα στην απεργία. Πίσω από τις απειλές του αφεντικού βρίσκεται το γκλομπ του μπάτσου, το βαρύ χέρι του δικαστή και η ρυπαρή γλώσσα του πολιτικού.
Οργανώνοντας την Αντεπίθεση του Κόσμου της Εργασίας
Οι εργατοπατέρες του κρατικού συνδικαλισμού λειτουργούν ακόμη με τους όρους της μεταπολίτευσης, έχουν χάσει τον διαμεσολαβητικό τους ρόλο πέρα από τη νομιμοποίηση κάθε εργοδοτικής αυθαιρεσίας με τη βούλα και των συνδικάτων και δεν έχουν τίποτα πια να προσφέρουν στους εργαζόμενους. Η αντεπίθεση του κόσμου της εργασίας πρέπει να λάβει χώρα μέσα στους νέους όρους της καπιταλιστικής συνθήκης μέσα από έναν χωρίς όρια πόλεμο με το κράτος και το κεφάλαιο, όπως ακριβώς μας πολεμούν και αυτοί. Σε μία όμως παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική κυριαρχία και με 35% πραγματική ανεργία οι παραδοσιακοί τρόποι πάλης του εργατικού κινήματος, όσο και αν είναι απαραίτητοι, σε καμία περίπτωση δεν αρκούν. Αν δεν γίνουν επιτροπές εργαζομένων από τα κάτω, άγριες απεργίες, οργανωμένη αντιβία απέναντι στα αφεντικά, όσμωση με τα σύγχρονα κοινωνικά κινήματα, ανάληψη της ευθύνης της παραγωγικής διαδικασίας και καταλήψεις χώρων εργασίας, οι αντιστάσεις μας θα υπερφαλαγγιστούν από τα αφεντικά. Η δε ανάθεση σε εκλογικές δυνάμεις είναι φανερό ότι αδυνατεί να αλλάξει οποιουσδήποτε συσχετισμούς χωρίς την κινητοποίηση του κόσμου της εργασίας, αντίθετα παθητικοποιεί και οδηγεί στην ήττα.
Να Καταλάβουμε την Παραγωγή
Η εποχή θέτει τους πάντες προ των ευθυνών τους. Λύσεις χωρίς να παίρνουμε τα πράγματα στα χέρια μας δεν υπάρχουν. Οι εργαζόμενοι στην ΒΙΟ.ΜΕ., το κατειλημμένο εργοστάσιο χημικών της Θεσσαλονίκης, ούτε πήγαν σπίτι τους, όταν έκλεισε, ούτε περίμεναν να βγάλει άλλος τα κάστανα από τη φωτιά. Εδώ και ήδη 2,5 χρόνια επαναλειτουργούν το εργοστάσιο με ισότιμους μεταξύ τους όρους και με τη βοήθεια ενός διεθνούς κινήματος αλληλεγγύης. Δείχνουν με αξιοπρέπεια στον κόσμο της εργασίας πως μπορούμε να γίνουμε πραγματικά επικίνδυνοι για τα αφεντικά, στερώντας τη ιδία τη θέση ισχύος τους στην παραγωγή. Ο πολύμηνος αγώνας αυτοδιαχείρισης του εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ από τους ίδιους τους εργαζομένους είναι ο πιο μακρόχρονος και πιο ουσιαστικός αγώνας εργαζομένων στην Ελλάδα της κρίσης. Να τον απλώσουμε και να τον γενικεύσουμε σε κάθε χώρο εργασίας.
Μια, δύο, πολλές ΒΙΟΜΕ... Εργατική και κοινωνική αυτοοργάνωση - αυτοδιαχείριση παντού!
Αγωνιστικό ραντεβού Στουρνάρα και Πατησίων, 27/11, στις 11:00.
ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ
πηγή: https://el-gr.facebook.com/AntiexousiastikiKinisiAthinas
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ
Τα εργατικά και λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν μια πρωτόγνωρη ανθρωπιστική κρίση που απειλεί την ίδια τους την ύπαρξη και όχι απλά εργατικά δικαιώματα και κεκτημένα. Δύο εκατομμύρια άνεργοι δεν πρόκειται να βρουν δουλειά ποτέ, εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες χρεοκοπούν κάτω από το βάρος της ακρίβειας των χρεών και της φορολόγησης, εκατομμύρια άνθρωποι προσπαθούν να επιβιώσουν ανασφάλιστοι και αποκλεισμένοι από την δημόσια υγεία και πρόνοια. Ότι είχε απομείνει από τα καλά της αστικής δημοκρατίας θάβονται από τα ρόπαλα των σωμάτων ασφαλείας και τους σουγιάδες των φασιστών. Την στιγμή που τα ΜΑΤ εισβάλλουν σε πανεπιστήμια και σχολεία και χτυπάνε φοιτητές και μαθητές πνίγοντας κάθε φωνή αντίστασης, η «τράπεζα θεμάτων» της ΓΣΕΕ είναι η διαχείριση της απελπισίας, η διεκδίκηση μεριδίων στο εμπόριο των ανέργων μέσα από άθλια προγράμματα επιμόρφωσης. Έτσι κι αλλιώς ο μισθός που ορίζει η σύμβαση της ΓΣΕΕ μόλις ξεπερνά τον μισθό των προγραμμάτων Voucher.
Έχει γίνει πια παράδοση, η κατάθεση του ετήσιου προϋπολογισμού από την εκάστοτε κυβέρνηση να συνοδεύεται από μια ετήσια ντουφεκιά στον αέρα από την ΓΣΕΕ. Η ΓΣΕΕ κήρυξε απεργία για της 27 Νοέμβρη διαμαρτυρόμενη για την φορολόγηση και την ταξική πολιτική της κυβέρνησης σε βάρος των αδυνάτων. Μερικούς μήνες πριν, πανηγύριζε την υπογραφή συλλογικής σύμβασης και την συμφωνία της με τους βιομήχανους, για την από κοινού στήριξη των μνημονιακών νόμων και της δανειακής σύμβασης για χάρη της 'ανάπτυξης'. Συμφώνησε μισθούς στα 586 Ευρώ μικτά, ποσό που αντιστοιχεί σε 25 Ευρώ κάτω από το όριο της φτώχιας αλλά κυρίως κατάφερε με την συμφωνία της να γίνει ο βασικός εγγυητής του παραμυθιού του Σαμαρά για έξοδο της χώρας από το ΔΝΤ και τα μνημόνια. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ο καλλίτερος σύμμαχος του Σαμαρά, ο χειρότερος κομπάρσος της ταξικής πάλης, αναζητά τον ρόλο της στις νέες συνθήκες που δημιουργεί η οικονομική κατάρρευση, όχι πλάι στον αγωνιζόμενο λαό αλλά στα παλιά της αφεντικά.
Η ανθρωπιστική κρίση που μαίνεται σε ολόκληρη την χώρα, για την ΓΣΕΕ όπως και για την μη επαναστατική και μη κομμουνιστική Αριστερά είναι ένα 'αναγκαίο κακό', μια 'προσωρινή ατυχία', ένας 'λαθεμένος χειρισμός' ή ακόμη μια 'αναγκαστική τιμωρία για ένα σπάταλο λαό'. Ο ένοχος λαός πρέπει να δώσει λύση στον γόρδιο δεσμό του χρέους και της κατάρρευσης της παραγωγής. Για να σωθούν τα εργοστάσια θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν με νέα δάνεια. Τα δάνεια οδηγούν στην υπερχρέωση και σε νέα λουκέτα. Μετά από τέσσερα χρόνια σκληρής λιτότητας το συνολικό χρέος της χώρας αγγίζει το 175% της συνολικής αξίας της παραγωγής. Οι υποσχέσεις για επαναδιαπραγμάτευση ή διαγραφή μέρους του χρέους είναι απλώς η απόδειξη της πολιτικής χρεοκοπίας σαν συνέπεια της οικονομικής χρεοκοπίας. Είναι η απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα και οι οργανώσεις του, δεξιές και αριστερές που υπόσχονται λύσεις εντός του καπιταλισμού είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Ήδη ετοιμάζονται να βάλουν τις υπογραφές τους στο νέο πακέτο μέτρων, στο νέο ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο τομέα, στην απελευθέρωση των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, στις νέες μειώσεις των συντάξεων, στην νέα απορρύθμιση - διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Η ζωή της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων θα είναι ξανά το ενέχυρο των δανείων του ΔΝΤ και της τρόικα.
Η εργατική τάξη πρέπει σε μια κατάσταση που αλλάζει ραγδαία να βρει τον προσανατολισμό της, να κατακτήσει την πολιτική και ιδεολογική ανεξαρτησία της από το κράτος, την κυβέρνηση, τους εργοδότες και τους κομματικούς και συνδικαλιστικούς συνοδοιπόρους τους. Στις απεργιακές ντουφεκιές της ΓΣΕΕ να αντιπαρατάξει την γενική πολιτική απεργία διαρκείας, Να αναπτύξει μια επαναστατική ηγεσία, να δημιουργήσει μια επαναστατική ενότητα στην δράση, εργαζόμενων, ανέργων, φοιτητών, μαθητών απέναντι στον κοινό εχθρό. Η διάλυση του δημόσιου τομέα, η κατάρρευση της παραγωγής στον ιδιωτικό τομέα, η διάλυση της υγείας και της παιδείας, η κοινωνική αποσύνθεση είναι η βάση για την κατανόηση και την ενοποίηση όλων των στρωμάτων σε μια επαναστατική προοπτική. Για τη δημιουργία ανεξάρτητων κέντρων αγώνα που θα ενώνουν άνεργους, εργαζόμενους, μόνιμους και επισφαλείς εργαζόμενους, στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ενάντια στα αφεντικά το κράτος και την γραφειοκρατία. Για μια ενοποίηση στην βάση ενός προγράμματος άμεσων διεκδικήσεων με σκοπό την ανακούφιση των λαϊκών στρωμάτων από την φτώχια και την ανεργία, ενταγμένο σε ένα πρόγραμμα μεταβατικών διεκδικήσεων για τον κομμουνισμό, για την εξουσία των ίδιων των παραγωγών.
19/11/14
ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
πηγή: http://www.eek.gr/index.php/oldermags/eventdetail/2468/151/geniki-apergia
Πέμπτη 27/11: Όλοι στη Γενική Απεργία (προκήρυξη της Ο.Κ.Δ.Ε.)
Αθήνα: Πέμπτη 27 Νοέμβρη, 10:30 στο Μουσείο
Να διώξουμε τη χούντα Συγκυβέρνησης - Τρόικας
Να τσακίσουμε τα Μνημόνια της Ανεργίας, Φτώχειας, Εξαθλίωσης
Οι τεράστιες διαδηλώσεις του Πολυτεχνείου στις 17/11 έδωσαν ένα σαφές μήνυμα στη χούντα συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ πώς οι μέρες της είναι μετρημένες. Εργαζόμενοι και νεολαία αψήφησαν τα κατασταλτικά μέτρα της κυβέρνησης ενάντια στην νεολαία (κλείσιμο ΑΕΙ από τα ΜΑΤ, ξυλοδαρμοί, απειλές Φορτσάκη) αψήφησαν την τρομοκρατία και την αστυνομοκρατία διαδηλώνοντας μαζικά στους δρόμους. Γι΄αυτό η άθλια κουστωδία Σαμαρά-Βενιζέλου έριξε πάνω τους τις ορδές των ΜΑΤ και ΔΙΑΣ που εξαπέλυσαν ένα πρωτοφανές όργιο καταστολής ενάντια στους διαδηλωτές. Αντιμέτωπη με νέα τεράστια σκάνδαλα, με ένα νέο γύρο εκβιασμών ενόψει της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας, η συγκυβέρνηση δεν μπορεί να κρύψει την γύμνια της, δεν μπορεί να αποκρύψει την πρωτοφανή κοινωνική της απομόνωση και κατάρρευση.
Όσο περισσότερο πλησιάζει προς το τέλος της γίνεται πιο επικίνδυνη, πιο αδίστακτη, πιο κυνική. Ανακοινώνει μελλοντικές φοροελαφρύνσεις και «έξοδο απ' τα Μνημόνια», πανυγηρίζει για τις «θωρακισμένες» τράπεζες (είναι παντελώς χρεοκοπημένες), βαφτίζει βιώσιμο το τεράστιο δημόσιο χρέος. Ορμάει με μίσος σε κάθε κοινωνική κατάκτηση και δημοκρατικό δικαίωμα. Με Πρυτάνεις-επιχειρηματίες και ΜΑΤ, προσπαθεί να κάνει τσιφλίκι τα πανεπιστήμια, να τα ιδιωτικοποιήσει. Χτυπάει το μαθητικό κίνημα, που παλεύει ενάντια στο «Νέο Λύκειο»-εξεταστικό κάτεργο, με εισαγγελείς και διώξεις. Ετοιμάζει απελευθέρωση των μαζικών απολύσεων, νέο αντισυνδικαλιστικό νόμο, νέο ασφαλιστικό που θα βάλει ταφόπλακα στις ήδη κουτσουρεμένες συντάξεις και περίθαλψη . Είναι ακριβώς οι ίδιοι που μετέτρεψαν την υγεία και τα φάρμακα σε είδη πολυτελείας, που καταδικάζουν καθημερινά σε θάνατο χιλιάδες συνανθρώπους μας. Και τώρα ετοιμάζουν νέο Μνημόνιο, πιο σκληρό, όπως κι αν το καμουφλάρουν!
Κρύβονται πίσω από έναν στρατό ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, ασφαλίτες, δικαστές, χτυπάνε όλο και πιο ωμά κάθε κινητοποίηση και αγώνα. Τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους νέους, όποιον έχει χτυπηθεί απ' την κρίση, το νεοφιλελευθερισμό και τα Μνημόνιά τους, θέλουν να τους εκφοβίσουν και τρομοκρατήσουν, ν' αποτρέψουν τη συμμετοχή τους στους αγώνες. Αυτή είναι η καλύτερη απόδειξη για το ποιόν, τα έργα και τις ημέρες της άθλιας συγκυβέρνησης, που θέλει να «προστατευτεί» απ' την εργατική-λαϊκή απελπισία, αγανάκτηση, οργή.
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ ΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ, ΤΙΣ ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ, ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ.
Δεν φοβόμαστε, δεν υποχωρούμε, δεν θα γίνουμε σύγχρονοι σκλάβοι. Δεν υπάρχει καμία ανάπτυξη, παρά μόνο διαρκής υπανάπτυξη και καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Το δημόσιο χρέος, όπως και το ιδιωτικό, αυξάνουν διαρκώς και η απειλή μιας συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας μεγαλώνει. Οι μοναδικές «επιτυχίες» της συγκυβέρνησης, της Τρόικας και των Μνημονίων είναι η βάρβαρη αντεργατική και αντιλαϊκή επίθεση, η αύξηση της ανεργίας, φτώχειας και εξαθλίωσης και η βίαιη, τεράστια αρπαγή και μεταφορά πλούτου, μέσα σε λίγα χρόνια, στους καπιταλιστές.
ΚΡΑΤΟΣ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ: δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα
Η αστική τάξη, τα επιτελεία της και οι ιμπεριαλιστές οικοδομούν ένα σιδηρόφραχτο κράτος «έκτακτης ανάγκης», για να περάσουν τα Μνημόνιά τους, όπως κι αν τα ονομάζουν: Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, κατάργηση κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων ενός αιώνα, στρατόπεδα συγκέντρωσης και κτηνώδης μεταχείριση των μεταναστών, απαγόρευση των απεργιών με δικαστικές αποφάσεις, επιστρατεύσεις απεργών, συρρίκνωση της λαϊκής και εθνικής κυριαρχίας κ.α. Είναι μια χούντα, μια δικτατορική μορφή διακυβέρνησης μεκοινοβουλευτικό μανδύα.
Ή ΑΥΤΟΙ Ή ΕΜΕΙΣ
Για να πετύχουν τους άθλιους, σκοτεινούς στόχους τους, πέρα απ' την ωμή βία και καταστολή, προσπαθούν να ενοχοποιήσουν για την κρίση τους εργαζόμενους (ιδιαίτερα στο δημόσιο), την Αριστερά, τις απεργίες, τους συνδικαλιστές, το «πελατειακό κράτος» που οι ίδιοι δημιούργησαν, τους μετανάστες κ.α. Χρόνια τώρα προσπαθούν να δημιουργήσουν μια ενοχική συνείδηση στις εργατικές και λαϊκές μάζες, ότι «φταίμε όλοι», «μαζί τα φάγαμε», «όλοι ίδιοι είναι» κ.λπ.
Μπορεί ο πολιτικός χρόνος της συγκυβέρνησης να τελειώνει, αλλά όσο μένει γίνεται πιο λυσσασμένη και επικίνδυνη. Ακόμη, ο αγώνας μας δεν τελειώνει με την ανατροπή της. Πρέπει να στραφεί ενάντια στις πραγματικές αιτίες, στους πραγματικούς υπεύθυνους της κρίσης, στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα και τους υπηρέτες του. Ο αγώνας θα είναι μακρύς και σκληρός, χρειάζεται ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ. Όμως πρώτα απ' όλα πρέπει ν' ανατρέψουμε τη συγκυβέρνηση.
Χρειάζεται ενότητα και αγώνας, όχι διαίρεση και συντεχνιακές λογικές (που καλλιεργεί η συνδικαλιστική γραφειοκρατία) ή δήθεν ταξική «καθαρότητα» (βλ. ΚΚΕ/ΠΑΜΕ κ.λπ.). Χρειάζεται μια ριζοσπαστική, αντικαπιταλιστική πολιτική και πρακτική, όχι οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες για «εύκολες» λύσεις απλά με μια κυβερνητική αλλαγή, χωρίς σύγκρουση με το σημερινό σάπιο, σκοτεινό καθεστώς και τους αστικούς κρατικούς θεσμούς.
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι, να πάρουμε τον αγώνα στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε κανένα γραφειοκράτη να φρενάρει, ν' αποπροσανατολίσει τον αγώνα. Σε κάθε δήμο και γειτονιά, σε σχολές, σχολεία και χώρους δουλειάς, να δημιουργούμε «κέντρα αγώνα», με καταλήψεις, απεργίες, διαδηλώσεις και κάθε είδους κινητοποιήσεις, ανοιχτές συνελεύσεις εργαζόμενων, άνεργων, φτωχών και νέων - και με κοινές, μαζικές επιτροπές δράσης παντού, να οργανωθούμε και να προετοιμαστούμε:
- Για μια ΓΕΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ. Για να ρίξουμε τη συγκυβέρνηση, να διώξουμε την Τρόικα, να σταματήσουμε τα καταστροφικά των Μνημόνια.
- Ν' ανοίξουμε τον δρόμο για ΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, στηριγμένη στα δικά μας όργανα και δυνάμεις. Που θα επιβάλλει/εφαρμόσει ένα Πρόγραμμα Σωτηρίας για τους εργαζόμενους, για να σταματήσουν να φορτώνουν στις πλάτες μας την κρίση και βαρβαρότητα του καπιταλισμού.
Σ' αυτό τον αγώνα, έχουμε μαζί μας τους εργαζόμενους της Ευρώπης, που στη μια χώρα μετά την άλλη (Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Αγγλία κ.α) εξεγείρονται ενάντια στην Ε.Ε. και τα βάρβαρα νεοφιλελεύθερα μέτρα που προωθεί.
Η ανθρωπότητα κινδυνεύει
Η σφαγή των Παλαιστινίων από το σιωνιστικό καθεστώς του Ισραήλ (με την αμέριστη συμπαράσταση των ιμπεριαλιστών ΗΠΑ/Ε.Ε. και των Σαμαρά-Βενιζέλου), οι δεκάδες επεμβάσεις στην Αφρική, η διάλυση των χωρών της Μέσης Ανατολής απ' τα χτυπήματα των ιμπεριαλιστών και των πρακτόρων τους, η υποστήριξη στυγνών δικτατοριών (Αίγυπτος, Ταϊλάνδη), η υπονόμευση προοδευτικών καθεστώτων (Βενεζουέλα), η ανοιχτή στήριξη των φασιστών στην Ουκρανία, δείχνουν πως η κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού/ιμπεριαλιστικού συστήματος παίρνει όλο πιο καταστροφικές και βάρβαρες μορφές. 100 χρόνια από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, δεκάδες επικίνδυνες και καταστροφικές συγκρούσεις μαίνονται σε πολλά σημεία, που μερικά (π.χ. Ουκρανία) αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για γενικευμένους πολέμους, ενώ ξαναεμφανίζονται σαν «πολιτική λύση» οι αστικές δικτατορίες. Μόνο ο αγώνας, η ενότητα, οργάνωση και μαχητικότητα της εργατικής τάξης, η οικοδόμηση επαναστατικών δυνάμεων, η σύγκρουση με τον καπιταλισμό/ιμπεριαλισμό, μπορούν να δώσουν διέξοδο, να σταματήσουν τον κατήφορο και να επιβάλλουν πραγματικές λύσεις, για τα συμφέροντα της συντριπτικής κοινωνικής πλειοψηφίας, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλο τον κόσμο.
- Καμία Απόλυση, «Διαθεσιμότητα», «Μετάταξη» - Δουλειά για όλους. Όχι λουκέτα και «συγχωνεύσεις» - Δημόσιες υπηρεσίες (υγεία, παιδεία, ασφάλιση) για όλους.
- ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ. ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ. ΕΞΩ ΑΠ' ΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ Ε.Ε. Για μια Ευρώπη των εργαζομένων, ενωμένη, δημοκρατική, ριζοσπαστική, Σοσιαλιστική.
- Εθνικοποίηση - Εργατικός Έλεγχος σε τομείς-κλειδιά της οικονομίας
- Υπερασπίζουμε μαχητικά τις ελευθερίες μας - Κάτω το Κράτος Έκτακτης Ανάγκης
- Πάλη ενάντια στον Ιμπεριαλισμό και τον Πόλεμο
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΓΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
πηγή: http://www.okde.gr/archives/3177
Όλοι-ες στην απεργία της Πέμπτης 27/11 !!
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΛΑΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΓΙΑ ΨΩΜΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ
ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΕΕ, ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ
Η απεργία στις 27/11 αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία, να βροντοφωνάξουμε:
ΜΕΧΡΙΣ ΕΔΩ! με την φτώχια, την εφιαλτική ανεργία, την φοροληστεία, το ξεπούλημα.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ:
- Να σταματήσουμε τα νέα εφιαλτικά μέτρα και το νέο μνημόνιο που ετοιμάζουν. Τις χιλιάδες απολύσεις, τις μειώσεις μισθών, την κατάργηση των συνδικάτων, την οριστική διάλυση τη ασφάλισης με τις συντάξεις πείνας των 360 ευρώ και την περίθαλψη ανάλογα με τα ένσημα.
- Να κάνουμε βήμα στην ανατροπή της κυβέρνησης και συνολικά της πολιτικής του κεφαλαίου, της ΕΕ, του ΔΝΤ
- Να διεκδικήσουμε να «πάνε τα πράγματα αλλιώς», να ξηλωθούν τα μνημονιακά και όλα τα αντιδραστικά μέτρα, να διεκδικήσουμε εδώ και τώρα μέτρα βελτίωσης της ζωή μας:
- Άμεσα μέτρα για την μείωση της ανεργίας. Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης (60 για τους άνδρες, 58 για τις γυναίκες) και των ωρών εργασίας (άμεσα 5νθήμερο, 7ωρο), προσλήψεις στις δημόσιες υπηρεσίες, προστασία των παραγωγικών δυνάμεων της κοινωνίας ενάντια στους καπιταλιστές που κοιτάνε μόνο το κέρδος και του περιορισμούς της ΕΕ, που οδηγούν ολόκληρους κλάδους σε μαρασμό.
- Μέτρα για να ζούνε με αξιοπρέπεια οι άνεργοι. Επίδομα ανεργίας για όλους τους ίσο με τον βασικό μισθό, πλήρης ιατροφαρμακευτική περίθαλψη
- Ίδια δικαιώματα για ίδια δουλειά, όχι στον εργασιακό απαρτχάιντ ενάντια την νεολαία.
- Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και υπογραφή ΕΓΣΣΕ με μισθούς στα επίπεδα του 2008. Μόνιμη σταθερή δουλειά, κατάργηση κάθε ελαστικής εργασίας. Όχι στην εργοδοτική τρομοκρατία, την μαύρη και απλήρωτη δουλειά.
- Δημόσια δωρεάν παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία για όλους.
- Όχι στην ιδιωτικοποίηση και την απελευθέρωση των αγορών. Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων και των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας για την κοινωνία. Κατάργηση του αμαρτωλού ΤΑΙΠΕΔ.
- Δραστική μείωση της άμεσης φορολογίας των εργαζομένων και των μικρομεσαίων στρωμάτων, με ταυτόχρονη γενναία αύξηση της άμεσης φορολόγησης του κεφαλαίου. Μείωση - κατάργηση των έμμεσων φόρων.
- Συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα για τους εργαζόμενους. Δημοκρατία στα συνδικάτα. Κάτω τα χέρια από τις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Όχι στον νέο 330.
ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Για να μπορούν να γίνουν πράξη οι διεκδικήσεις μας, για να βελτιωθεί η ζωή μας πρέπει να καταργηθούν τα μνημόνια και οι τοκογλυφικές δανειακές συμβάσεις, όχι τα δικαιώματά μας.. Να διαγράψουμε το χρέος όχι τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.. Απειθαρχία στις συνθήκες και έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ για να μην είναι οι εργαζόμενοι κάτω από τους διαρκείς εκβιασμούς των τοκογλύφων και τις επιταγές των πολυεθνικών. Για να μπουν οι εργαζόμενοι στο τιμόνι της κοινωνίας
ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Για να δικαιωθούν οι αγώνες τόσων χρόνων πρέπει να αλλάξει ριζικά η πολιτική και όχι απλά η κυβέρνηση που την διαχειρίζεται! Η ελπίδα του λαού δεν βρίσκεται σε μια πολιτική «διαπραγμάτευσης», συμβιβασμού και αποδοχής του πλαισίου και των δεσμεύσεων απέναντι στην ΕΕ, τους τοκογλύφους και την ολιγαρχία του πλούτου. Αυτή η πολιτική οδηγεί σε μεγάλες ήττες όπως έγινε πρόσφατα στην Κύπρο.
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ
Να κάνουμε την απεργία ένα μεγάλο σταθμό στην πάλη μας, με όλο το λαό και πρώτα απ' όλα με τη νεολαία και το κίνημά της. Παρά και ενάντια στη ΓΣΕΕ που θα την ήθελε μια ντουφεκιά στον αέρα. Από τώρα και μέχρι τον Φλεβάρη να δώσουμε με τους αγώνες μας την μάχη της ανατροπής, από τα κάτω και τα αριστερά, χωρίς αυταπάτες και άλλη εκλογική αναμονή. Με την πίστη και την ελπίδα ότι με τον λαό στο προσκήνιο ο τροχός της ιστορία μπορεί να γυρίσει.
ΑΝΤΑΡΣΥΑ
πηγή: http://www.antarsya.gr/node/2596
