Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2014 στις 9.00 πμ
Δίκη μεταναστών για την εξέγερση της Αμυγδαλέζας
Ενημέρωση & πρώτες σκέψεις σχετικά με την αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση της Αμυγδαλέζας (+φωτο)
Τη Δευτέρα 3/11/14, ξεκίνησε η δίκη των μεταναστών κατηγορούμενων για την εξέγερση στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας του 2013. Ακολουθεί ενημέρωση για την πορεία και τα δικαστήρια, ένας πρώτος απολογισμός των δράσεων αλληλεγγύης των τελευταίων ημερών και κάποιες σκέψεις για συνέχισή τους.
Για την πορεία της Παρασκευής 31/10/14
Στο πλαίσιο προπαγάνδισης του καλέσματος στα δικαστήρια, ανάδειξη του γεγονότος της εξέγερσης στην Αμυγδαλέζα αλλά και ευρύτερα της συνθήκης εγκλεισμού στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την Παρασκευή 31/10 πραγματοποιήθηκε στις γειτονιές του κέντρου της Αθήνας η πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους μετανάστες. Την πορεία συνδιοργάνωσαν και στήριξαν πλήθος συλλογικοτήτων, αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων, στεκιών και καταλήψεων του αναρχικού, αντιεξουσιαστικού και αυτόνομου χώρου, και συμμετείχαν -καλώντας στην πορεία- οργανώσεις και συλλογικότητες της αριστεράς. Με τη συμμετοχή περίπου 800 διαδηλωτών, το σώμα της πορείας ξεκίνησε απ' την πλ. Βικτωρίας, έστριψε στη Δεριγνύ για να διασχίσει την Πατησίων έως την πλ. Αμερικής και από κει κατέβηκε την Μηθύμνης, μέχρι να συναντήσει την Αχαρνών για να καταλήξει στο σταθμό Κάτω Πατήσια.
[Δείτε εδώ περισσότερες φωτογραφίες]
Σχετικά με την πορεία επομένως, ένα από τα πράγματα που αξίζει να κρατήσουμε είναι, πρώτον, η πλούσια συμμετοχή του κόσμου, όχι τόσο αριθμητικά αλλά κυρίως ποιοτικά. Η παρουσία πολλών συλλογικότητων από διαφοερικές τάσεις οι οποίες πορεύτηκαν στο δρόμο στη βάση των κοινών συμφωνιών -αναγνωρίζοντας από κοινού τη σημασία ανάδειξης της δίκης αυτής, αποτέλεσε ισχυρό δείγμα του πλουραλισμού της διαδήλωσης. Τα χιλιάδες κείμενα που μοιράστηκαν, τα τρικάκια που πετάχτηκαν, τα στένσιλ και τα συνθήματα που φωνάχτηκαν αναδείκνυαν τις πτυχές της αντι-μεταναστετυτικής πολιτικής του ρατσιστικού ελληνικού κράτους, του καθημερινού φασισμού που ζούμε, του στρατοπέδου συγκέντρωσης και της εξέγερσης των έγκλειστων του 2013. Επίσης, μεγάλο ενδιαφέρον είχε η επιλογή του δρομολογίου που περιελάμβανε τις πολυεθνικές γειτονιές που ζουν οι ίδιοι οι μετανάστες/στριες, πράγμα που μας έδωσε τη δυνατότητα για ακόμη μια φορά να γίνουμε ορατοί, να μοιράσουμε πολλά ξενόγλωσσα κείμενα (μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες), να αναγνωριστούμε και να μας ακολουθήσουν μερικοί από αυτούς φωνάζοντας γαλλόφωνα ή αγγλόφωνα συνθήματα.
Στη βάση των παραπάνω, επομένως, σημασία έχει να σταθούμε σε τρία επιπλέον σημεία. Αρχικά, πως ενώ το ζήτημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης -αν και σοβαρό και κεντρικό- μέχρι πριν ένα χρόνο φαινόταν να είχε χαθεί από την κινηματική επικαιρότητα (δίχως να μην αναγνωρίζουμε πως σχήματα και συλλογικότητες στηρίζουν το θέμα με συνέπεια εδώ και χρόνια), ωστόσο, φαίνεται πως η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει. Η διοργάνωση πορείας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, οι δράσεις αλληλεγγύης σε άλλες πόλεις (Πάτρα, Βόλος, Ιωάννινα, Μυτιλήνη, Χανιά, Καρδίτσα) και τα καφενεία/συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης των κατηγορουμένων δείχνουν τη θετική κατεύθυνση. Δίχως να θέλουμε να εξιδανικεύσουμε την κατάσταση, αξία έχει να σημειώσουμε την ανάδειξη των δικαστηρίων ως κεντρικού ζητήματος από όλον αυτόν τον κόσμο.
Ωστόσο, να μην παραγνωρίζουμε πως υπάρχει αρκετός δρόμος να διανύσουμε μέχρι να συμπέσουν αυτά που γίνονται και αυτά που θα θέλαμε να γίνονται πολιτικά σχετικά με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες. Για παράδειγμα η περίπτωση των συλληφθέντων μεταναστών έξω από την ΑΣΟΕΕ και οι κινήσεις αλληλεγγύης/πορεία που διοργανώθηκαν εκείνες τις μέρες ήταν χαρακτηριστική του ελλείμματος και της κινηματικής αδυναμίας. Θέλοντας να αποπειραθούμε μια γενικότερη εκτίμηση της κατάστασης, θεωρούμε πως η "αγωνία" κομματιών του κινήματος να μη στριμωχτούν πίσω από την αριστερά (η εμπειρία της Υπατίας/300 απεργοί πείνας υπήρξε καταλυτική), η μεγάλη αφήγηση περί "κρίση-φασίστες-επανάσταση" που τέμνει την πραγματικότητα σε "κεντρικό & επιμέρους" καταπίνοντας αγώνες ως "μικρο-αιτηματικούς", ακόμη-ακόμη και απόψεις εντός του α/α χώρου που βλέπουν το μεταναστευτικό ως "πρόβλημα" (που ανέβασε τους φασίστες) και την ταυτότητα του μετανάστη ως "χυλό", σε συνδυασμό με την έλλειψη σταθερών δομών ενασχόλησης με το θέμα, όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα το πολιτικό ζήτημα να έχει αφεθεί στον αυτόματο πιλότο με μοναδικούς που ασχολιούνται σταθερά να 'ναι οι φασίστες, οι μπάτσοι και το κόντρα-τσάνελ… Λες και ο ρατσισμός έχει εμπεδωθεί σε τέτοιο βαθμό που σου δίνεται η εντύπωση πως δεν αναδεύει "δημιουργικά" την κοινωνία όπως το έκανε πριν 4 χρόνια.
Ένα τελευταίο σημείο έχει να κάνει με τη στάση της αριστεράς, η οποία για ακόμη μία φορά προτίμησε να κρατήσει μια θέση μπροστά από τις (λίγες) κάμερες. Κινώντας διαδικασίες αλληλεγγύης μόλις έγινε σαφής η κινηματική ανάδειξη του γεγονότος, και 2 με 3 μέρες πριν από τα δικαστήρια, σύρθηκε σε συνεντεύξεις Τύπου (ή δελτία Τύπου) προσπαθώντας να καρπωθεί με θεαματικό τρόπο την κινηματική αλληλεγγύη στους διωκόμενους. Χαρακτηριστική είναι η αναφορά της πορείας στον Ρ/Σ του σύριζα «στο Κόκκινο» και στο left.gr από την οποία απουσίαζε η οποιαδήποτε αναφορά στους διοργανωτές της πορείας, παρουσιάζοντάς μας ως "αντιρατσιστικές και μεταναστευτικές οργανώσεις", αλλά και η πενιχρή παρουσία (αν και οργανώσεις της κάλεσαν επίσημα) τόσο στην πορεία όσο και στα δικαστήρια. Τι άλλο να περιμέναμε άλλωστε από όσους φαντάζονται τον εαυτό τους στα κυβερνητικά έδρανα (ή παραδίπλα σε αυτά), και οι οποίοι θα βρεθούν σύντομα στην κατάσταση να διαχειριστούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε πραγματικό και όχι κάποιο "κονσέπσουαλ" επίπεδο;! Εδώ (θα) είμαστε, θα τα ξαναπούμε στο κοντινό μέλλον…
Για τη συγκέντρωση στα δικαστήρια στις 3/11/14
Από νωρίς το πρωί πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη συγκέντρωση αλληλεγγύης με 100 και πλέον αλληλέγγυους-ες να βρίσκονται ανά διαστήματα στο πρωτοδικείο της Δέγλερη από τις 9.00 μέχρι την λήξη της συγκέντρωσης στις 15.00. Ο κύριος όγκος της συγκέντρωσης βρισκόταν στον προαύλιο χώρο του πρωτοδικείου, ενώ αναρτήθηκαν και 3 πανό στην οδό Δέγλερη στα κάγκελα των προσφυγικών. Ένα μέρος της συγκέντρωσης βρισκόταν μέσα στο κτίριο και αρχικά και μέσα στην αίθουσα 2, όπου διεξάγεται η δίκη. Στις 11.00 πραγματοποιήθηκε η μεταφορά των προφυλακισμένων μεταναστών- από τα κρατητήρια του πρωτοδικείου στην αίθουσα του δικαστηρίου-, υπό την παρουσία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων. Μια διμοιρία χακί, μια μπλε, ασφαλιτόμπατσοι, ειδικοί φρουροί, αστεράτοι και οι 25 μπάτσοι/μάρτυρες κατηγορίας βρίσκονταν μέσα και έξω από το κτίριο. Η συγκέντρωση αλληλεγγύης υποδέχθηκε τους κρατούμενους μετανάστες με συνθήματα και χειροκροτήματα τόσο κατά την έλευσή τους στον προαύλιο χώρο της Δέγλερη, όσο και στους διαδρόμους έξω από την αίθουσα η οποία είχε προηγουμένως εκκενωθεί με πρόφαση περί πληρότητας του χώρου και η οποία κατά τη διάρκεια της διαδικασίας είχε μπει σε "καραντίνα" από μια μπλε διμοιρία. Για αρκετή ώρα, λοιπόν, απαγορευόταν στο «κοινό» να μπει στην αίθουσα, ένα τμήμα της μπλε διμοιρίας στεκόταν μπροστά στην είσοδο, φτάνοντας μέχρι το σημείο να κλείνει την πόρτα κάποιες στιγμές. Αργότερα αλληλέγγυος κόσμος μπήκε κανονικά στην αίθουσα και παρακολούθησε τη δίκη. Ενδεικτικά αναφέρουμε το αίτημα του οργάνου της Τάξης προς το προεδρείο:
Κυρία πρόεδρε είναι πολλοί οι κατηγορούμενοι και οι ένορκοι. Πρέπει να εκκενωθεί η αίθουσα, γιατί αλλιώς οι κρατούμενοι θα καθίσουν ανά δύο με χειροπέδες.
Απ' το μεγαλείο των στιγμών αυτών, φυσικά δεν έλειψαν -ούτε μέσα στο "ναό της δημοκρατίας", στη δικαστική αίθουσα- όλοι εκείνοι οι σαδισμοί που βιώνουν καθημερινά οι έγκλειστοι: οι συνοδοί των κατηγορούμενων αστυνομικοί δεν επέτρεψαν στους δικηγόρους και τους αλληλέγγυους να δώσουν νερό στους κατηγορούμενους με τη δικαιολογία περί "συχνοουρίας", ενώ παράλληλα ασφαλίτες παρέα με τους ανθρωποφύλακες/μάρτυρες κατηγορίες (αρκετοί από τους οποίους μας υπεδείχθησαν από τους μετανάστες ως οι βασανιστές της Αμυγδαλέζας) άραζαν στο διάδρομο πίνοντας καφεδάκι μαζί με τους συναδέλφους τους, αντάλλασαν φιλοφρονήσεις για τις μαγκιές τους ή κουτσομπολιά για την υπηρεσία, χαλαρά και ωραία. Εμετικό θέαμα.
Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας στις 15.00, οι αλληλέγγυες-οι αποχαιρέτισαν τους κατηγορούμενους μετανάστες μεσυνθήματα.
Για την εξέλιξη της δίκης και την ενδεχόμενη απόφαση
Οι παρόντες κατηγορούμενοι ήταν 29, εκ των 65 συνολικά που αναφέρονταν στο κατηγορητήριο και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Από αυτούς τους 29, οι 26 είχαν προφυλακιστεί σε διαφορετικές φυλακές ανά την επικράτεια και μετήχθησαν ενόψει της δίκης στις φυλακές Κορυδαλλού και Αυλώνα καθώς και στα κρατητήρια της Υποδιεύθυνσης Αλλοδαπών της Πέτρου Ράλλη, ένας είναι διοικητικά κρατούμενος στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας και 2 προσήλθαν ελεύθεροι. Ως προς τους υπόλοιπους, 6 είχαν αρχικά καταφέρει να αποδράσουν και ουδέποτε συνελήφθησαν (φυγόδικοι) και 33 είναι ελεύθεροι με πολλούς όμως ανάμεσά τους να έχουν απελαθεί. Η έδρα απαρτίζεται από 3 δικαστές και 4 ενόρκους. Οι κατηγορούμενοι εκπροσωπούνται από 13-14 συνολικά συνηγόρους, απ' τους οποίους/ες 2 δικηγόροι που υποστηρίζονται πολύμορφα (και οικονομικά) από τη συνέλευσηnolager με τη συνδρομή ενός πλήθους αυτοοργανωμένων και αντιεξουσιαστικών συλλογικοτήτων από όλη την ελλάδα, 1 δικηγόρος που υποστηρίζεται από μεταναστευτικές οργανώσεις και αριστερά κόμματα και 10-11 που έχουν διοριστεί από το κράτος με κλήρωση από ειδική λίστα του ΔΣΑ (δωρεάν για τους κατηγ/ους εκπροσώπηση). Οι μάρτυρες υπεράσπισης είναι γύρω στους 15, ανάμεσά τους και μετανάστες και οι μάρτυρες κατηγορίες είναι 25 μπάτσοι κάποιοι γνωστοί βασανιστές της αμυγδαλέζας.
Η εκδίκαση ξεκίνησε με την κατάθεση δικονομικών ενστάσεων ακυρότητας (εγγράφων, κλήτευσης των κατηγ/ων κ.α.), οι οποίες αναμενόμενα απερρίφθησαν από την έδρα. Πιο συγκεκριμένα, δύο ενστάσεις αφορούσαν το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι ουδέποτε έλαβαν γνώση των εγγράφων της προδικασίας ούτε κλητεύθηκαν νομότυπα, γιατί τα έγγραφα και η κλήση δεν είχαν μεταφραστεί στις γλώσσες τους. Η έδρα, με νομικίστικες ακροβασίες, αδιαφόρησε γι' αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα των κατηγορουμένων. Όντας εξοικειωμένοι με την κουλτούρα που διατρέχει ένα μέρος της ελληνικής κοινωνίας, συμπεραίνουμε ότι θεώρησε τους κατηγορούμενους μετανάστες υποχρεωμένους να γνωρίζουν την ελληνική γλώσσα και μάλιστα τη νομική ορολογία. Στη συνέχεια κλήθηκαν και εξετάστηκαν οι 2 πρώτες μάρτυρες αστυνομικοί. Κατά τη διάρκεια της εξέτασής τους, καταδείχθηκαν τα ψεύδη, οι ανακρίβειες, οι αντιφάσεις και οι υπερβολές των καταθέσεων που είχαν δώσει στη διάρκεια της προδικασίας, και επιπλέον δημιουργήθηκαν σοβαρές αμφιβολίες για τη βασιμότητα του κατηγορητηρίου και για τη σχέση των συγκεκριμένων κατηγορούμενων με τα αδικήματα που τους αποδίδονται. Ειδικότερα, έπεσαν οι αρχικοί ισχυρισμοί τους ότι είχε κινδυνέψει η ζωή των ανθρωποφυλάκων από τη φωτιά στα κοντέινερς και από τα αντικείμενα που τους πετούσαν οι κρατούμενοι μετανάστες, και επίσης ομολογήθηκε απερίφραστα ότι ήταν αρκετά δυσχερής, κάτω από τις δεδομένες συνθήκες (σκοτάδι λόγω νύχτας, διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος, καπνοί, χωρική απόσταση από τους κρατούμενους), η αναγνώριση συγκεκριμένων κρατούμενων ως υπεύθυνων για συγκεκριμένες πράξεις. Οι διορισμένοι συνήγοροι, ως επί το πλείστον, δεν ασχολήθηκαν με τη γενική εικόνα αλλά περιορίστηκαν σε μια εξατομικευτική υπεράσπιση των κατηγ/ων που εκπροσωπούν.
Σχετικά με την απόφαση, σε περίπτωση αθώωσης οι άνθρωποι θα εκτίσουν το υπόλοιπο της διοικητής κράτησης σε κάποιο κέντρο κράτησης ή αν έχουν ζητήσει άσυλο θα αφεθούν ως «αιτούντες». Στην περίπτωση, ωστόσο, καταδίκης μια ποινή πάνω από τα 5 χρόνια ισοδυναμεί με απέλαση, ενώ μία μικρή θα έχει ως αποτέλεσμα να εκτίσουν τα 3/5 και να αποφυλακιστούν σύντομα (δεδομένου ότι προσμετράται ο χρόνος προφυλάκισης), δίχως όμως αυτό να σημαίνει πως ο επανεγκλεισμός τους σε κάποιο κέντρο κράτησης είναι αδύνατος ή απίθανος.
Η επόμενη συνεδρία ορίστηκε για την προσεχή Παρασκευή, 7 Νοεμβρίου, στις 9 π.μ., αυτή τη φορά στην αίθουσα 1 του ίδιου κτιρίου (είσοδος από την οδό Δέγλερη). Η παρουσία αλληλέγγυου κόσμου αποτελεί κρίσιμο δεδομένο τόσο για να μην αφήνουμε τους μάρτυρες κατηγορίας ασχολίαστους όταν θα ακούγονται καφρίλες και ψέματα μέσα στην αίθουσα, όσο και για να σπάει ο εικόνα του «μονολόγου» που θα θελαν οι μπάτσοι να δημιουργηθεί. Τέλος, δεδομένου ότι η δίκη θα διαρκέσει περίπου 20 μέρες, η περίοδος αυτή δε θα πρέπει να θεωρηθεί ως μια νεκρή περίοδος, αλλά αντιθέτως πρόθεση δική μας είναι το ζήτημα να μείνει ενεργό στην κινηματική ατζέντα, με αντιπληροφόρηση, παρεμβάσεις, δράσεις κλπ.
Επόμενη συνεδρίαση: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 7/11, ΣΤΙΣ 9.00, ΑΙΘ. 1 (είσοδος από την οδό Δέγλερη)
Συνέλευση No Lager