kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Δίκη μεταναστών για την εξέγερση της Αμυγδαλέζας

Οι μετανάστες έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται, να αντιστέκονται, να οργανώνονται. Έχουν κάθε λόγο στην ανυπακοή ενάντια στον κάθε μπάτσο- δεσμοφύλακα και βασανιστή τους. Έχουν λόγο να εναντιώνονται στον καθημερινό τους ενταφιασμό σε κέντρα κράτησης και στην αέναη παραμονή τους σε αυτά.

Και το πράττουν.

Τον Αύγουστο του 2013, στο απομονωμένο και περίφρακτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, όπου σωματικά και ψυχικά μαρτύρια είναι καθημερινότητα, οι μετανάστες εξεγείρονται: πυρπολούν τα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο».

Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 65 μετανάστες δικάζονται ως υπαίτιοι για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας. Αντιμετωπίζουν βαριές-κακουργηματικές κατηγορίες και αρκετοί από αυτούς παραμένουν προφυλακισμένοι σε διάφορες φυλακές της επικράτειας. Άλλοι κρατούνται διοικητικά, κάποιοι άλλοι είναι ελεύθεροι ή έχουν απελαθεί ενώ πέντε μετανάστες από εκείνους που απέδρασαν δε συνελήφθησαν ποτέ. Σε αυτή τη δίκη παραδειγματισμού και εκδίκησης, η θέση μας είναι δίπλα στους διωκόμενους μετανάστες.

Η αλληλεγγύη με τους μετανάστες και οι κοινοί μας αγώνες εντός και εκτός των τειχών αποτελούν προϋπόθεση του ανταγωνιστικού κινήματος που αντιμάχεται την εκμετάλλευση, την ταπείνωση, τη δουλεία, το θάνατο· ό,τι δηλαδή πρεσβεύουν η εξουσία και τα μικρά και τα μεγάλα αφεντικά. Για μας η σύμπραξη των υποκειμένων που αντεπιτίθενται καθημερινά στη βία του ρατσιστικού κράτους και στον ολοκληρωτισμό, στο φυλετικό και κοινωνικό ρατσισμό αλλά και σε κάθε μορφής εξουσία είναι μονόδρομος.

Τίποτα λιγότερο από την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους μετανάστες της Αμυγδαλέζας.

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτώβρη, 6μμ, πλ. Βικτωρίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοέμβρη, δικαστήρια Δέγλερη (Αλεξάνδρας)

Συνέλευση NoLager

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/53211/

Συγκέντρωση Αλληλεγγύης Δευτέρα 3/11 - 9.00π.μ δικαστήρια Δέγλερη. Αλληλεγγύη στους 64 διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.

Υποδειγματικοί ταξικοί αγώνες έχουν πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται από μετανάστες. Με μαχητικότητα και συγκρουσιακή διάθεση έχουν αψηφήσει τα σχέδια των αφεντικών που µας θέλουν όλους δούλους και έχουν πυρπολήσει την κανονικότητα των ημερών µας µε τους αγώνες τους.

Τον Αύγουστο του 2013 οι μετανάστες κρατούμενοι εξεγείρονται, βάζοντας φωτιές στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αµυγδαλέζας µε αφορµή την παράταση της κράτησης σε 18µήνες. Η εξέγερση διαρκεί 4 ώρες και καταστέλλεται άγρια.

Αλληλεγγύη στους 64 διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση

στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Αμυγδαλέζα

το κείμενο σε μορφή pdf εδω

Κέντρα κράτησης μεταναστών λειτουργούν πλέον σε όλη την Ευρώπη, με την Ιταλία και την Ελλάδα να "πρωτοστατούν" σε ποσότητα και "ποιότητα", σύμφωνα με τη μεταναστευτική πολιτική που έχουν ορίσει τα κράτη της Ε.Ε. Στην Ελλάδα από τη δεκαετία του '90 λειτουργούν ως τέτοια: σιταποθήκες, γήπεδα, εγκαταλελειμμένα ξενοδοχεία και φυσικά αστυνομικά τμήματα. Τα τελευταία χρόνια επανέρχονται στο δημόσιο λόγο και εξαγγέλλεται ο πολλαπλασιασμός τους σε διάφορες ημικατοικημένες περιοχές. Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα καταγράφονται 16 σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης, που ήρθαν να προστεθούν στα κρατητήρια-κολαστήρια των αστυνομικών τμημάτων.

Οι μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης βιώνουν μια πραγματικότητα Νταχάου. Οι συνθήκες κράτησης είναι αποτρόπαιες. Στοιβαγμένοι ανά 20 σε λυόμενα των 10-20τ.μ., με μόνο ένα γεύμα τη μέρα, το οποίο περιλαμβάνει μία φέτα ψωμί και 25gr. Φαγητό. Η μοναδική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που τους παρέχεται επαφίεται αποκλειστικά στη θέληση ή μη των φυλάκων και είναι μόνο χάπια Depon. Οι κανόνες υγιεινής των κέντρων "φιλοξενίας" - "ξενοδοχείων" της Ελλάδας επιτρέπουν τη χρήση μίας τουαλέτας ανά 70 άτομα, μία φορά το δίμηνο ντουζ και μία φορά το εξάμηνο πλύσιμο ρούχων και κουβερτών.

Εκτός όλων των άλλων, η αγωνία τους για τη διάρκεια παραμονής τους σε αυτό το καθεστώς αυξάνεται καθότι επεκτείνεται συνεχώς η υποτιθέμενη προσωρινή τους κράτηση. Αρχικά, το 2009 αλλάζει η νομοθεσία για το χρόνο κράτησης των υπό απέλαση μεταναστών και από 3 μήνες παρατείνεται σε 6 μήνες. Εν συνεχεία, με απόφαση του Σ.τ.Ε. το 2012, ο χρόνος παραμονής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δύναται να επεκταθεί έως και 12 μήνες. Τον Αύγουστο του 2013 το χρονικό διάστημα του εγκλεισμού τους αυξήθηκε περαιτέρω στους 18 μήνες. Αξίζει εδώ να σημειωθεί ότι ήδη από το 2008 σύμφωνα με οδηγία που ψηφίστηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνει το δικαίωμα στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. να κρατούν τους υπό απέλαση μετανάστες μέχρι και 18 μήνες. Η ομηρία των ανθρώπων αυτών δείχνει να μην έχει τελειωμό καθότι έχουν ήδη αρχίσει να φουντώνουν οι φήμες για επιπλέον αύξηση του χρόνου εγκλεισμού τους σε 24 μήνες με γνώμονα το γεγονός ότι από το Φεβρουάριο του 2014 για τη πλειονότητα των εγκλείστων μεταναστών άρχισε να παρέρχεται το 18μηνο.

Η Ελλάδα εφαρμόζει την κοινή αντιμεταναστευτική πολιτική των χωρών-μελών της Ε.Ε., μέρος της οποίας είναι και η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ, η οποία προβλέπει ότι ο μετανάστης-πρόσφυγας δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην ευρωπαϊκή χώρα στην οποία εισέρχεται πρώτη φορά και αν μετέπειτα μεταβεί σε άλλη χώρα για να ζητήσει άσυλο θα πρέπει να επιστρέψει στη χώρα στην οποία εισήρθε. Ως αποτέλεσμα, η Ελλάδα, ως σύνορο της Ευρώπης, λειτουργεί ως ένας χώρος εγκλωβισμού των προσφύγων.

Από το 2003 όπου η συνθήκη άρχισε να εφαρμόζεται, τα κονδύλια από την Ε.Ε. έρρεαν άφθονα και όλοι ήθελαν από ένα κομμάτι. Για το κράτος όπου στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης τα κονδύλια αυτά αποτελούν ένα σημαντικό έσοδο, όπως και για τις επίδοξες Μ.Κ.Ο. με τη προσφορά ψυχολόγων, μεταφραστών κτλ αλλά και για τις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες με τη σίτιση των στρατοπέδων. Ειδικότερα, για τις τοπικές κοινωνίες προσπαθείτε η συναίνεση τους για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέσω των οικονομικών ωφελειών τόσο από τα χρήματα για τη σίτιση, όπως προαναφέραμε, αλλά και από τα διαφόρου είδους μαγαζάκια που έχουν ανοίξει για την εξυπηρέτηση των μπάτσων-φυλάκων.

Το οικονομικό κέρδος που αναλύθηκε παραπάνω δεν είναι ο μοναδικός σκοπός για τη δημιουργία των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Σε μία εποχή με τόση περισσευούμενη εργατική δύναμη, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης λειτουργώντας ως χώροι προσωρινής αποθήκευσης εργατικής δύναμης, ανοίγουν και κλείνουν τις πύλες τους διοχετεύοντας, όποτε καταστεί αναγκαίο, τις πόλεις και την επαρχία με φθηνό εργατικό δυναμικό. Το κράτος προσπαθεί να καρπωθεί πολιτική υπεραξία, διαφημίζοντας το έργο του ενάντια σ' αυτούς που προσπαθεί να υποδείξει ως υπεύθυνους της κρίσης, τους μετανάστες, αλλά και να προωθήσει τον κοινωνικό εκφασισμό με σκοπό να ελέγξει και να πειθαρχήσει αποτελεσματικά το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Όμως, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης επιτελούν και άλλες λειτουργίες όπως για να καταλάβει ο παρανομοιμοποιημένος μετανάστης πλήρως το ρόλο που του αποδίδουν και ότι η ζωή του δεν έχει καμία αξία αλλά και να ζει με το φόβητρο ενός πιθανού δικού του εγκλεισμού.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι μια πραγματικότητα μίας άλλης εποχής, η οποία συγχρόνως συμβαίνει δίπλα μας. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι σαν μία μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν έχει δικαιώματα, δεν είναι άνθρωπος και παράλληλα η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο σε αυτά μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό την αποφυγή αντιδράσεων, συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι ντουβάρια που στεγάζουν σύγχρονα πειράματα σε ανθρώπους (στέρηση ελευθερίας, στέρηση νερού, ασθενείς, αδύναμοι, στοιβαγμένοι, νηστικοί).

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ήρθαν και παγιώνονται μέρα με τη μέρα αφού δυστυχώς οι ελλείψεις του ανταγωνιστικού κινήματος και η κοινωνία της σιωπής-συνενοχής τα εδραιώνει. Όμως, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δε προορίζονται μόνο για τους μετανάστες. Πρόκειται για το προθάλαμο της εγκαθίδρυσης μίας άτυπης εξορίας όσων χαλάνε την καπιταλιστική βιτρίνα-καθαρότητα. Το σχέδιο αυτό θα επιβληθεί σε όποιο υποκείμενο δεν ταιριάζει στην αισθητική του αστικού τοπίου των μητροπόλεων. Ήδη το Μάρτιο του '13 έλαβε χώρα η επιχείρηση Θέτις, κατά τη διάρκειά της οποίας συνελήφθησαν από τους δρόμους της Αθήνας 132 τοξικοεξαρτημένοι και βρήκαν ολιγοήμερη "φιλοξενία" σε αυτά. Δε μας διαφεύγει από το μυαλό ότι το βέλος, αν και μακριά, στοχεύει και τον κόσμο του αγώνα. Και αν τώρα φαντάζει μακρινό ή οι συνθήκες δεν το ευνοούν, ξέρουν και ξέρουμε πολύ καλά ότι τα αφεντικά αυτού του κόσμου δε θα σταματήσουν τη βαρβαρότητα.

Η εναντίωση μας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν πηγάζει μόνο από ανθρωπιστικούς λόγους ή μόνο απ' το φόβο ότι μπορεί ως αγωνιστές/ριες να έρθει και η σειρά μας αλλά προκύπτει επειδή είμαστε ενάντια σε κάθε μορφή εγκλεισμού, και μάλιστα σε μία από τις πιο βάναυσες μορφές του. Ο εγκλεισμός των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γίνεται με την αιτιολογία της στέρησης νομιμοποιητικών εγγράφων και μοναδικό τους έγκλημα την ίδια την ύπαρξη τους. Με το τρόπο αυτό, η κυριαρχία επιτυγχάνει να ελέγξει με μπάτσους ένα κομμάτι της εργατικής τάξης, τους μετανάστες, και να ενεργεί με το δόγμα του φόβου στους μη έγκλειστους παρανομοποιημένους μετανάστες ενώ παράλληλα με την απειλή της φυλάκισης να λειτουργεί ως ένα μέσο έμμεσης κοινωνικής καταστολής. Μέσα, όμως, από τους αγώνες τους οι μετανάστες αποδεικνύουν όλο και πιο έντονα τα τελευταία χρόνια ότι αποτελούν ένα από τα παραδείγματα που πρέπει να λάβουν υπ' όψιν τους οι εκμεταλλευόμενοι, η τάξη μας. Σ' αυτό το πλαίσιο στεκόμαστε στο πλευρό τους, αναγνωρίζοντας τους ως ταξικά αδέρφια μας που βιώνουν με τη μεγαλύτερη ένταση την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αποτελούν το αόρατο και περισσευούμενο πλέον κομμάτι των προλετάριων και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κανείς δεν μπορεί να μιλάει για αυτούς χωρίς αυτούς ή χωρίς να προσπαθήσει ν' αναπτύξει διαύλους επικοινωνίας μαζί τους.

Ο καλύτερος τρόπος να δείξουμε την αλληλεγγύη μας στους μετανάστες και σε κάθε καταπιεσμένο αυτής της γης, πέραν της έμπρακτης καθημερινής αλληλεγγύης μας στους δρόμους και στους χώρους εργασίας, είναι να συλλογικοποιήσουμε τις αντιστάσεις μας, να δημιουργήσουμε εκείνες τις δομές που θα μας επιτρέψουν να παλέψουμε αυτοοργανωμένα και αντιιεραρχικά, στο πλαίσιο του κοινωνικού-ταξικού πολέμου, για την ανατροπή αυτού του εξουσιαστικού κόσμου, για την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς, για την κοινωνική απελευθέρωση.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισµό και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης

κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών

ενάντια στο κράτος, τα αφεντικά και τους φασίστες

για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ, 9πµ - ΔΕΓΛΕΡΗ (Αλεξάνδρας)

Vogliamo Tutto e per tutti

αναρχική συλλογικότητά στη Νέα Σμύρνη και τις γύρω περιοχές

πηγή: http://vogliamotutto.espiv.net/index.php/8-2013-07-22-09-52-27/109-3-11-9-00

Aλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες της Αμυγδαλέζας | Συγκέντρωση Δευτέρα 3 Νοέμβρη, δικαστήρια Δέγλερη (Αλεξάνδρας)

Tην Δευτέρα 3 Νοέμβριου ξεκινά το δικαστήριο των κατηγορούμενων μεταναστών για την εξέγερση στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, τον Αύγουστο του 2013. Οι μετανάστες εξεγείρονται στο άκουσμα της παράτασης της κράτησής τους για αόριστο χρονικό διάστημα. Κατά τη διάρκεια της αλλά και αργότερα συλλαμβάνονται 65 μετανάστες με βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Περίπου ένα χρόνο μετά κάποιοι απ' αυτούς παραμένουν προφυλακισμένοι σε διάφορες φυλακές της επικράτειας. 'Ενα μικρό μέρος των υπολοίπων κατηγορούμενων εξακολουθεί να κρατείται σε κέντρα κράτησης. Άλλοι είναι ελεύθεροι ή έχουν απελαθεί ενώ 5 απ' αυτούς που απέδρασαν δε συνελήφθησαν ποτέ.

Ειδικότερα, ως προς τη συνθήκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης:

"Τα κέντρα κράτησης είναι ο τρόπος που έχει βρει το ελληνικό κράτος και η αστυνομία για να βασανίζει τους μετανάστες. Πολλοί μετανάστες στη σκέψη και μόνο ότι είναι εκεί μέσα χωρίς να ξέρουν πότε θα βγουν φτάνουν στο σημείο να τρελαίνονται. Εκεί μέσα δεν μας παρέχουν τίποτα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κοιμάσαι. Η ζέστη το καλοκαίρι είναι αφόρητη. Το φαγητό είναι κακό και πολύ λίγο. Δεν μας δίνουν φάρμακα, ούτε ρούχα, αλλά ακόμα και όταν κάποιος είναι άρρωστος αυτός που θα κρίνει αν θα μπορέσει να δει γιατρό είναι οι ίδιοι οι μπάτσοι, οι οποίοι πάντα το καθυστερούν ή και αδιαφορούν τελείως. Οι μετανάστες δε μπορούν να επικοινωνήσουν με τις οικογένειες τους αφού τους απαγορεύεται να έχουν τηλέφωνα ενώ τα επισκεπτήρια διαρκούν ελάχιστο χρόνο και αυτό επαφίεται κάθε φορά στους εκάστοτε μπάτσους. Οι μεταγωγές είναι συχνό φαινόμενο, και πάγια μορφή τιμωρίας δυσκολεύοντας έτσι ακόμα περισσότερο την επικοινωνία με τους δικούς μας ανθρώπους. Οι αστυνομικοί μπαίνουν όποτε θέλουν στα κελιά και χτυπούν τον κόσμο. Μας συμπεριφέρονται σαν αντικείμενα, σα να μην είμαστε άνθρωποι. Απαιτούμε την άμεση αλλαγή όλων αυτών των συνθηκών."

Αλλά και εκτός των τειχών όμως η συνθήκη που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες μοιάζει με απέραντη φυλακή:

"Αφήνοντας πίσω τις χώρες μας, πιστεύαμε ότι, τουλάχιστον, θα συνεχίζαμε να ζούμε ελεύθεροι. Την ελευθερία μας αυτή όμως τη στερηθήκαμε τη στιγμή που μπήκαμε στην Ελλάδα, ακόμα κι αν το να μπούμε σήμαινε ότι έπρεπε να ρισκάρουμε να χάσουμε τη ζωή μας στη θάλασσα όπως αυτοί που πνίγηκαν στο Φαρμακονήσι και πιο πρόσφατα στη Μυτιλήνη. Κι αφού λοιπόν μπήκαμε, βρεθήκαμε σε μια ανοιχτή φυλακή, σε μια φυλακή χωρίς τοίχους. Μέσα από ρατσιστικούς όσο και απαρχαιωμένους νόμους μας εμποδίζουν να εργαστούμε. Οι μπάτσοι, οι φασίστες, οι ρατσιστές μας κυνηγάνε στους δρόμους. Και δεν δεν κυνηγούν μόνο εμάς που δουλεύουμε γύρω από την Ασοεε. Αυτό γίνεται και στο Θησείο, στο Μοναστηράκι, την Ομόνοια και στις γειτονιές που ζούμε. Κάθε μέρα τη ζούμε κάτω από την απειλή της φυλάκισης είτε σε ένα αστυνομικό τμήμα είτε σε κάποιο κέντρο κράτησης. Επίσης πολύ συχνά οι μπάτσοι μας σταματάνε για έλεγχο στο δρόμο ακόμα και τρεις φορές μέσα στην ίδιαμέρα, μας ταλαιπωρούν πηγαίνοντας μας στο τμήμα μέχρι τελικά να μας αφήσουν ελεύθερους.Ταυτόχρονα μας συκοφαντούν μέσα από ρατσιστικές καμπάνιες παραπληροφόρησης. Για τα μίντια είμαστε κλέφτες, δολοφόνοι, φορείς ασθενειών".

Η εξέγερση της Αμυγδαλέζας αποτελεί μια φωτεινή πράξη αντίστασης ενάντια στο πόλεμο που διεξάγει καθημερινά το ελληνικό κράτος στους μετανάστες και στις μετανάστριες. Έναν πόλεμο που περιλαμβάνει δολοφονίες στα σύνορα, επαναπροωθήσεις και απελάσεις, αιχμαλωσία στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή στα μπουντρούμια των Α.Τ, απόρριψη των αιτημάτων για άσυλο, ρατσιστικούς νόμους, διαρκή έλεγχο και επιτήρηση, εργασιακή εκμετάλλευση, εξώθηση στα όρια της απόγνωσης και της απελπισίας
Η μόνη λύση για μας είναι να βρούμε τρόπους να συνυπάρξουμε και να δράσουμε συλλογικά απέναντι σε όσα έρχονται. Μαζί μετανάστες και ντόπιοι, χωρίς ιεραρχίες και διαχωρισμούς λόγω φυλής, φύλου, χρώματος, ενωνόμαστε ενάντια σε κάθε είδους φασιστική και αστυνομική βαρβαρότητα, για τον κόσμο που θέλουμε να δημιουργήσουμε. Όπλα μας σε αυτή τη μάχη θα είναι η αλληλεγγύη και η ισότητα.

Αλληλεγγύη στους έγκλειστους μετανάστες και σε όλους τους καταπιεσμένους

Κανένα κέντρο κράτησης ποτέ και πουθενά

Συγκέντρωση Δευτέρα 3 Νοέμβρη, δικαστήρια Δέγλερη (Αλεξάνδρας)

συνέλευση μεταναστών & αλληλέγγυων ασοεε

πηγή: https://immigrants-asoee.espivblogs.net/2014/10/24/a%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CF%89%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CF%83/

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ! | ANTIFA COMMUNITY

Αφίσα που κολλιέται απ' το antifa community
εν όψει του δικαστηρίου της 3ης Νοέμβρη

Τα κέντρα κράτησης μεταναστών εργατών/προσφύγων πολέμου δεν είναι μια σκοτεινή παρένθεση· δεν είναι ένα μεμονωμένο περιστατικό βαρβαρότητας. Είναι μορφές σύγχρονων στρατοπέδων συγκέντρωσης και βρίσκονται στο κέντρο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής του ελληνικού κράτους και των συμμάχων του. Μιας πολιτικής που είναι ήδη πόλεμος κι εκτείνεται παντού: στα σύνορα, τα κέντρα των πόλεων και τα κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων. Τα στρατόπεδα είναι μία μόνο από τις όψεις του σύγχρονου ολοκληρωτικού μοντέλου διακυβέρνησης που επιβάλλεται σήμερα πάνω στα μυαλά και τα σώματα της πολυεθνικής εργατικής ταξης και των πλέον "ευάλωτων" - πολιτικά και κοινωνικά- τμημάτων της. Τα στρατόπεδα είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που ήρθε για να μείνει.
Απέναντι σ' αυτή την αποπνικτική συνθήκη εγκλεισμού εξεγέρθηκαν οι κρατούμενοι μετανάστες, τον Αύγουστο του 2013 στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας, λίγα μόλις χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης. Εξεγέρθηκαν ενάντια στην αυθαίρετη (και επ' αόριστον πλέον) κράτησή τους, που βασίζεται σε ένα και μόνο "αδίκημα": αυτό της "παράνομης εισόδου στη χώρα". Εξεγέρθηκαν: μια ακόμα έμπρακτη απόδειξη της μαχόμενης αξιοπρέπειας, που θα έπρεπε ν' αποτελεί διαρκές παράδειγμα για όλους/ες μας.

Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται στο πρωτοδικείο Αθηνών 65 μετανάστες -νυν και πρώην κρατούμενοι της Αμυγδαλέζας- φορτωμένοι με βαριά κακουργήματα. Κι είμαστε στο πλευρό τους! Στο πλευρό όσων αντιστέκονται -μέσα στις δυσκολότερες συνθήκες- ενάντια στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό που στοχεύει κάθε πλευρά της ζωής μας. Είμαστε στο πλευρό τους γιατί σηκώνουν το ανάστημά τους απέναντι στο βούρκο αυτού του κόσμου.

antifa community

πηγή : http://www.antifalive.gr/2014/10/antifa-community.html

ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ

Επιχειρήσεις σκούπα, «Ξένιος Δίας», καταστολή, βασανιστήρια, κράτηση επ' αόριστο και εξευτελιστική μεταχείριση των χωρίς χαρτιά προσφύγων και μεταναστών σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες αποτελούν τα περιεχόμενα της σύγχρονης επιθετικά εχθρικής στους μετανάστες πολιτικής της Ευρώπης και της Ελλάδας φρούριο. Μια πολιτική και ένας πόλεμος που ξεκινάει με τους χιλιάδες (πια) νεκρούς στα περάσματα των συνόρων και ολοκληρώνεται μέσα στους τοίχους και τα μεταλλικά κελιά (conteiner) των στρατοπέδων συγκέντρωσης και στα υπόγεια κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων. Χώροι, όπου τα βασικότερα από τα δικαιώματα του αστικού νομικού «πολιτισμού» χάνουν το νόημα τους και η βαρβαρότητα γίνεται κανόνας. «Προαναχωρησιακά Κέντρα Κράτησης » και άλλοι τόποι εξαίρεσης όπου, η πείνα, οι αρρώστιες, το κρύο το χειμώνα και η αφόρητη ζέστη το καλοκαίρι, ο αποκλεισμός, η αόριστης διάρκειας (χωρίς τέλος) κράτηση , καταλήγουν να είναι σκόπιμα τρόποι εξευτελισμού και σωματικής και ψυχικής εξάντλησης των ανθρώπων, δηλαδή βασανιστήρια , μέχρι να φέρουν τους κρατούμενους στην απελπισία. Σε μια τέτοια κατάσταση, πέρα από τις απόπειρες αυτοκτονίες, η εξέγερση είναι η μόνη δυνατή αντίδραση που απομένει στους έγκλειστους των κέντρων κράτησης για να κάνουν να ακουστεί η κραυγή τους για ελευθερία, αξιοπρέπεια και για την ίδια την ύπαρξη τους. Η μαζική εξέγερση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013 ήταν μια τέτοια κραυγή των απελπισμένων ανθρώπων.
Και οι διωκτικοί μηχανισμοί απάντησαν με περίσσια βία για να πνίξουν τη φωνή της ελευθερίας: οι δυνάμεις της καταστολής κτυπώντας, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας δεκάδες ανθρώπους και η «Δικαιοσύνη» στέλνοντας δεκάδες από αυτούς στις φυλακές.
Τη Δευτέρα , 3 Νοέμβρη, οι 65 από τους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας δικάζονται με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες, για να σταλεί το μήνυμα της τιμωρίας για την εξέγερση της απελπισίας , αλλά και για τον παραδειγματισμό κάθε άλλου
απελπισμένου, θυμίζοντας και επικυρώνοντας προς κάθε κατευθυνση το δόγμα της μηδενικής ανοχής και της πολιτικής του «βίου αβίωτου» . ΕΜΕΊΣ ΔΗΛΏΝΟΥΜΕ την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους διωκομένους μετανάστες και στο δίκαιο αίτημα τους για την ελευθερία ,

ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΎΜΕ:

• Τη Παρασκευή 31 Οκτώβρη στις 6μ.μ. στην πορεία αλληλεγγύης στη στην πλατεία Βικτωρίας, και
• Τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη στις 9 π.μ. στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Δέγλερη.

ΚΑΙ ΖΗΤΆΜΕ: . Την αθώωση των διωκόμενων μεταναστών . Την άρση της κράτησης τους
. Το κλείσιμο όλων των κέντρων κράτησης
ΖΗΤΆΜΕ
ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΔΊΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΎΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΏΝ
ΔΊΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΆ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ

πηγή : email received on 27 Οκτώβριος 18h

ΔΕΥΤΕΡΑ 3/11 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στο πρωτοδικείο δέγλερη

ΖΗΤΩ ΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ

Εδώ και ένα μήνα περίπου διεξάγεται σε όλο το ευρωπαϊκό έδαφος υπό τις εντολές της ΕΕ, μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση με τον ευφάνταστο τίτλο "Mos Maiorum" -"τα ήθη των προγόνων μας"- που αφορά στη "διαχείριση των μεταναστευτικών ροών" και τη θωράκιση της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επεκτείνει σε όλο το μήκος και πλάτος του ευρωπαϊκού εδάφους τη φιλοσοφία του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον πυρήνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: ρατσισμός, καταστολή, φόβος, στρατιωτικοποίηση του εδάφους, εγκλεισμός και περιθωριοποίηση για τους "από κάτω".

Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου "ήθους" επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται "χωρίς χαρτιά" σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.
Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.
Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι "ανθρωπιστικό καθήκον". Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013

(ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, πρωτοδικείο Δέγλερη)

πηγή : http://eleftherosagros.blogspot.com/2014/10/3...

Κάλεσμα για την πορεία της Παρασκευής (31 Οκτώβρη) στη Βικτώρια και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια τη Δευτέρα (3 Νοέμβρη)

Ο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ

Τον Αύγουστο του 2013, δεκάδες κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, εξεγείρονται ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και στην ήδη παρατεταμένη κράτησή τους.

Τη στιγμή που τα καθεστωτικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για πολλούς τραυματισμένους αστυνομικούς η ένταση της καταστολής επεκτεινόταν στοχεύοντας τα σώματα των μεταναστών και τη γυμνή από δικαιώματα ζωή τους.

Τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη οι 65 από τους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας δικάζονται με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες, σε μία δίκη που στόχο έχει όχι μόνο την τιμωρία των μεταναστών αλλά και την πρόληψη μελλοντικών αντιστάσεων, εφαρμόζοντας για ακόμη μία φορά το δόγμα της μηδενικής ανοχής.

Δεκαπέντε μήνες μετά, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όχι μόνο λειτουργούν ακόμα αλλά διευρύνουν όλο και περισσότερο την αοριστία της κράτησης των μεταναστών. Οι κρατούμενοι βρίσκονται σε μία κατάσταση εκτός νόμου, χωρίς καμία νομική εγγύηση και έλεγχο, με το δίχτυ της εξαίρεσης να περιβάλλει την ίδια την ύπαρξη και την ελευθερία τους. Η πολιτική της έκτακτης ανάγκης που οικοδομεί έναν νέο ολοκληρωτισμό με άξονα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποτελεί μία ρύθμιση που αγκαλιάζει εν δυνάμει όλη την κοινωνία. Η οριστική κατάργηση των στρατοπέδων απαιτεί μία διευρυμένη κοινωνική αναμέτρηση ενάντια στην κατάσταση εξαίρεσης και τον αποκλεισμό.

Αυτό που μας συνδέει με τους μετανάστες είναι η ίδια η στέρηση της ελευθερίας σε κάθε πτυχή της ζωής μας και δε διαπραγματευόμαστε τίποτα λιγότερο από το δικαίωμα στην αντίσταση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης.

Την Παρασκευή 31 Οκτώβρη, στις 6 μ.μ., καλούμε σε πορεία αλληλεγγύης στην πλατεία Βικτωρίας και τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη στις 9 π.μ. στεκόμαστε στο πλευρό των κατηγορούμενων μεταναστών, με συγκέντρωση στα δικαστήρια Δέγλερη.

• Άμεση απελευθέρωση όλων των κατηγορουμένων
• Να κλείσουν τώρα όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών

πηγή: http://nodetention.wordpress.com/2014/10/28/o_eksegermenos_anthropos_tis_amigdalezas/

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Στις 10 Αυγούστου 2013, ξέσπασε εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, με αφορμή την ανακοίνωση της παράτασης του χρόνου κράτησης από 12 σε 18 μήνες και των άθλιων συνθηκών κράτησης. Οι μετανάστες πυρπόλησαν κοντέινερ, επιτέθηκαν στους φρουρούς πετώντας πλαστικά μπουκάλια με χαλίκια και προσπάθησαν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και φράχτες του στρατοπέδου, αλλά δέχτηκαν την άγρια καταστολή της αστυνομίας. Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014, 65 μετανάστες δικάζονται ως υπαίτιοι της εξέγερσης, στο Πρωτοδικείο Δεγλέρη, στις 09:00, με κακουργηματικές κατηγορίες.
Σήμερα, ο θεσμός των στρατοπέδων κράτησης μεταναστών, που στην ουσία αποτελούν σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή «ελληνικά γκουαντάναμο», συνεχίζει να διευρύνεται. Σε δεκάδες κέντρα κράτησης αλλά και σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων σε όλη την Ελλάδα, συσσωρεύονται ανθρώπινα σώματα σε μια προσπάθεια να κατασταλεί, να εξαιρεθεί και σε έσχατο σημείο να δολοφονηθεί η διαφορετικότητα των νέων ταυτοτήτων που είναι αδύνατον να ενσωματωθεί. Η κράτηση πέραν του18μηνου που έχει πλέον παγιωθεί σε κανονικότητα υποδηλώνει ρητά την αλλαγή του εξουσιαστικού παραδείγματος σε έναν ολοκληρωτισμό νέου τύπου.
Η επιδίωξη του κράτους να διατηρεί τους μετανάστες σε ένα νομικό κενό και σε μια αόριστη κράτηση, φανερώνει με τον πιο έκδηλο τρόπο την προσπάθειά του να καταστήσει αόριστη όχι μόνο την περίοδο της κράτησής τους αλλά και την ίδια τη φύση του εγκλεισμού τους. Η εξουσία λειτουργώντας σε κατάσταση εξαίρεσης αποφαίνεται περί της αξίας της ζωής τοποθετώντας την μέσα στο στρατόπεδο, επιτρέποντας ακόμα και τη φυσική εξόντωση των κρατουμένων, των οποίων η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε νομικό έλεγχο και μπαίνει σε μια ζώνη απροσδιοριστίας. Οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι πολίτες, δεν ανήκουν στην σφαίρα των δικαιωμάτων, ανήκουν σε αυτό που το Ρωμαϊκό δίκαιο ονόμαζε γυμνή ζωή. Είναι σώματα χωρίς καμία υπόσταση, ζωές φονεύσιμες. Η διαρκής επέκταση των ζωνών αυτής της απροσδιοριστίας είναι καθοριστική για την ζωή στον Δυτικό κόσμο.
Έχοντας ξεκινήσει χρόνια με τους μετανάστες μέσω του χαρακτηρισμού τους σε υπαρξιακή απειλή, το κράτος αδυνατώντας να αφομοιώσει τη διαφορά, εξαιρεί συνεχώς όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια σε μια προοπτική να διευρύνει τον χαρακτήρα των αποκλεισμένων. Η σημερινή κρατική διευθέτηση, έχοντας μετατρέψει τη δημοκρατία από κοινοβουλευτική σε κυβερνητική και έχοντας καταστήσει από καιρό την ακροδεξιά ατζέντα της σε μέσο συνολικής κυριαρχίας στην κοινωνία, επικαλείται υποκριτικά το κράτος δικαίου και την ασφάλεια απέναντι στη μετανάστευση και τις διευρυμένες κοινωνικές αντιστάσεις, αναστέλλοντας την εφαρμογή των νόμων, παράγοντας έτσι ένα παρασύνταγμα που μόνο στόχο έχει να δείξει πως η λογική των στρατοπέδων είναι μια ρύθμιση που εμπεριέχει εν δυνάμει το σύνολο της κοινωνίας.
Εμείς δεν μπορούμε παρά να είμαστε στο πλευρό των μεταναστών, που επιλέγουν τον δρόμο της αξιοπρέπειας και εξεγείρονται ενάντια στην εξουσία που τους στερεί την ελευθερία, που επιδιώκει να υποτάξει και να εκμηδενίσει τις ζωές τους
Με στόχο να σπάσουμε τον φόβο και την τρομοκρατία που επιβάλλει το κράτος, σε μια αναμέτρηση ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης, μαζί με τους μετανάστες,

Καλούμε σε πορεία τη Παρασκευή 31/10, στις 18:00, στη πλατεία Βικτωρίας και σε συγκέντρωση τη Δευτέρα 3/11 στις 9.00 π.μ στα δικαστήρια (δέγλερη-πρωτοδικείο)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ ΠΟΥ ΕΚΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ, ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, (πρωτοδικείο Δεγλέρη, στις 09:00)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ - ΣΤΡΑTΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ

πηγή: http://ak2003.gr/content/articles/277-2014-10-29-13-28-00

Κείμενο-Κάλεσμα σε πορεία ενάντια στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης

pdf link

Στις 10 Αυγούστου 2013,

εκατοντάδες έγκλειστοι μετανάστες

με μοναδική κατηγορία ότι γεννήθηκαν εκτός ελλαδικού χώρου, εξεγέρθηκαν ενάντια στην άδικη φυλάκιση τους και στις άθλιες συνθήκες κράτησης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας (στοίβαγμα μέσα σε θαλάμους, εξευτελιστική συμπεριφορά των ανθρωποφύλακων, έλλειψη κάθε ιατροφαρμακευτικής βοήθειας, άθλια και ανεπαρκής σίτιση…)

έχουν την αλληλεγγύη μας γιατί

• Βλέπουμε το μέλλον της δικιάς μας ζωής στις ζωές τους.
• Για εμάς δεν υπάρχουν παράνομοι και νόμιμοι φτωχοί εργάτες, παρά ένα άδικο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά διαχωρισμούς, καταπίεση και σύνορα.
• Είναι ταξικά μας αδέλφια μας.
• Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης -κατ' ευφημισμό κέντρα κράτησης- συμπυκνώνουν τη βαρβαρότητας του δυτικού "πολιτισμού" και του καπιταλιστικού συστήματος. Η μοίρα τους οφείλει να είναι η καταστροφή και το γκρέμισμα τους.
• Φυλακίζονται επειδή απλά είναι φτωχοί προλετάριοι, επειδή τα ντόπια και πλανητικά αφεντικά τους βαφτίζουν παράνομους, ώστε να είναι ευάλωτοι στην στυγνή εκμετάλλευση και στην άγρια εργασιακή τους υποτίμηση.
• Κάθε άνθρωπός που αγωνίζεται ενάντια στην άθλια μοίρα που του επιφυλάσσουν οι κάθε είδους άρχοντες και αστυνομίες τους αξίζει την συμπαράσταση μας.
• Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες εκδιώχνονται από τον τόπο τους για χάρη των "επενδύσεων" των πολυεθνικών, από τις βόμβες των δυτικών ιμπεριαλιστικών κρατών, από τις πολεμικές συρράξεις και τα αυταρχικά καθεστώτα που χρηματοδοτούνται από τη δύση.
• Υφίστανται συνεχώς αστυνομικές διώξεις, ταπεινώσεις και βία. Η άκρως ρατσιστική κρατική πολιτική τους θέλει πνιγμένους στη θάλασσα του αιγαίου και διαμελισμένους στις νάρκες του Έβρου, ενώ όσοι και όσες μετανάστες/ στριες καταφέρνουν να επιβιώσουν πρέπει να παραμένουν αόρατοι μέσα στις πόλεις.
• Ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ξερνάει το ρατσιστικό του δηλητήριο πάνω στους μετανάστες, παπαγαλίζοντας κάθε ρατσιστική μαλακία που βλέπει στην τηλεόραση ή ακούει από τα χείλη των δημοσιογράφων. Την ίδια στιγμή, αντί για την κοινωνική οργή απέναντι στην κατάσταση που ζούμε (εργασιακή εκμετάλλευση, μισθοί πείνας, διάλυση δημόσιας υγείας, κατακρεούργηση εργατικών κεκτημένων), η οργή αυτή στρέφεται στους μετανάστες. Μια συνθήκη που ωφελεί μόνο τους δυνάστες της ζωής μας.

ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης που παίρνει σάρκα και οστά καθημερινά

ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητας της κρίσης ή της "πολυπόθητης εθνικής ανάπτυξης"

αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας

πατρίδα μας η γη

μέχρι το γκρέμισμα κάθε στρατοπέδου συγκέντρωσης και κάθε φυλακής

Διαδήλωση: Παρασκευή 31 Οκτώβρη 18:00 πλατεία Βικτωρίας

Συγκέντρωση: Δικαστήρια (Δέγλερη & Αλεξάνδρας) Δευτέρα 3 Νοέμβρη 9:00πμ

αυτοδιαχειριζόμενο στέκι άνω-κάτω πατησίων

πηγή: http://anokatopatision.espivblogs.net/?p=894

Για τη σημερινή παρέμβαση στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα, ενόψει της δίκης των 65 μεταναστών για την εξέγερση του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.

Είναι στη γειτονιά σου. Ξέρεις τι γίνεται εκεί μέσα;

Στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα (Αλλατσατών και Καλλιπόλεως),πλέον στεγάζεται η δευτεροβάθμια επιτροπή για τη χορήγηση ασύλου σε πρόσφυγες, η οποία αποτελεί υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.Πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό καταπίεσης της εξουσίας που στοχεύει στον διαχωρισμό του πιο αδύναμου κομματιού των από κάτω της κοινωνίας. Είναι ουσιαστικά ένας σταθμός στο δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, αφού οι περιπτώσεις που το άσυλο εγκρίνεται από την εν λόγω επιτροπή είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές.

Τι σημαίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης;

Σημαίνει σύγχρονο κολαστήριο. Οι συνθήκες κράτησης είναι αποτρόπαιες. Οι φυλακισμένοι μετανάστες στοιβάζονται ανά 20 σε λυόμενα των 10-20 τ.μ. με ένα γέυμα των 25 γρ. την ημέρα. Η περίθαλψη που τους παρέχεται εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέληση των φυλάκων και είναι μόνο χάπια depon. Οι κανόνες υγιεινής των ελληνικών στρατοπέδων συγκέντρωσης επιτρέπουν χρήση μιας τουαλέτας ανά 70 άτομα, 1 φορά το 2μηνο ντουζ και 1 φορά το 6μηνο πλύσιμο ρούχων και κουβερτών.

Ακόμη, η αγωνία τους για τη διάρκεια παραμονής τους σ΄αυτό το καθεστώς αυξάνεται καθ'ότι επεκτείνεται συνεχώς η υποτιθέμενη προσωρινή τους κράτηση. Από την αρχική 3μηνη κράτηση, με τις συνεχείς αλλαγές στη νομοθεσία, η ομηρία των ανθρώπων αυτών δείχνει να μην έχει τελειωμό καθότι η κράτησή τους έγινε πλέον αορίστου χρόνου.

Στις 10 Αυγούστου του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από διαρκή σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, οι μετανάστες εξεγείρονται. Πυρπολούν τα conteiner, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες και 10 από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό την αποφυγή αντιδράσεων, συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Με την εξέγερσή τους, οι μετανάστες επέλεξαν να αντισταθούν σε αυτή την πραγματικότητα και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, πέρα από τη θυματοποιημένη νομιμότητα στην οποία τους θέλει βουτηγμένους η αριστερά.

Όμως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προορίζονται μόνο για τους μετανάστες. Κι αν και είναι ακόμα μακρινό, ξέρουμε καλά ότι το βέλος στοχεύει προς εμάς, τους καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους. Η καπιταλιστική κρίση οδήγησε στη φτωχοποίηση της κοινωνίας, η οποία είναι εντονότερη στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της, τους μετανάστες. Το κράτος πατώντας σε εθνικιστικά, ρατσιστικά καθώς και ιδεολογήματα ελέγχου και πειθάρχησης μεθόδευσε και μεθοδεύει πέρα από τη βίαιη εκμετάλλευση, την καλά οργανωμένη εξόντωση των μεταναστών - αυτών που περισσεύουν. Το "έργο" ξεκινούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί με ρατσιστικά πογκρόμ, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, εισβολές σε σπίτια και δολοφονίες και το ολοκληρώνουν κρατικοί μηχανισμοί συλλαμβάνοντάς τους με επιχειρήσεις σκούπες και στοιβάζοντάς τους στα κρατητήρια .

Τη Δευτέρα 3/11 δικάζονται οι 65 μετανάστες που συνελλήφθησαν κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση. Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται προφυλακισμένοι σε φυλακές της επικράτειας ,ενώ άλλοι παραμένουν υπό διοικητική κράτηση ή έχουν απελαθεί.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως ένα ακόμη σύμβολό του,επιλέγουμε να στεκόμαστε δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς το ίδιο το σύστημα που τους φυλακίζει με ή χωρίς συρματοπλέγματα σχεδιάζει και τη δική μας υποταγή. Απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά επιλέγουμε να προτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.Δημιουργούμε κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών για να οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να επιτεθούμε μαζί ενάντια σε ότι μας θέλει απομονωμένους και διαχωρισμένους.

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ,

ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 18.00 πλ.Βικτωρίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, πρωτοδικείο Αθηνών, Δέγλερη (Αλεξάνδρας),9:00 π.μ.

Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού

πηγή: http://paapty.squat.gr/?p=2474

Κείμενο δρόμου με αφορμή τη δίκη των μεταναστών που εξεγέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013 και εν όψει της πορείας αλληλεγγύης στις 31/10/2014

[Κείμενο δρόμου του Θερσίτη με αφορμή τη δίκη των μεταναστών που εξεγέρθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013 και εν όψει της πορείας αλληλεγγύης την Παρασκευή 31/10/2014 στις 6μ.μ. από την πλατεία Βικτωρίας. Το κείμενο αυτό μοιράζεται τις τελευταίες μέρες χέρι-χέρι στις γειτονιές μας σε δρόμους και πλατείες.]

Η ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Ναι, εντάξει , το μάθαμε το παραμύθι 25 χρόνια τώρα. Οι μετανάστες είναι πρόβλημα. Παίρνουν δουλειές, έχουν ασθένειες, ρίχνουν τα μεροκάματα, είναι εγκληματίες, θα γίνουν ανθρώπινες βόμβες για την τζιχάντ...

Υπάρχουν τόνοι προπαγάνδας και άλλοι τόσοι τόνοι ηθελημένης κοινωνικής αφέλειας (που αγγίζει το σύνορο του κοινωνικού κανιβαλισμού) που δύσκολα μπορεί κάποιος να πειστεί πως ό,τι συμβαίνει εδώ και χρόνια στις πλάτες και τις ζωές των μεταναστών είναι ένα κομμάτι και ένα προοίμιο αυτών που οργανώνονται στην πλάτη και τις ζωές όλων μας. Πως ο κανιβαλισμός των από πάνω οργανώθηκε, τσιμενταρίστηκε και νομιμοποιήθηκε πρώτα στους τελευταίους τροχούς της άμαξας και τώρα μπορεί να γενικευτεί ως "πείραμα". Ότι όσο οι μετανάστες είναι αόρατοι από το κοινωνικό προσκήνιο ή φωταγωγημένοι μόνο ως ένας μόνιμος κίνδυνος, άλλο τόσο μαθαίνουμε να συνηθίζουμε την βαρβαρότητα ώς όρο της καθημερινής μας ζωής.

Πρόσφατα, ανακινήθηκε στα ΜΜΕ μια είδηση: στο αστυνομικό τμήμα Πατησίων (γνωστό κολαστήριο) έπειτα από έρευνα που διενεργήθηκε, βρέθηκαν 10 μπάτσοι να έχουν "ασθενήσει" από φυματίωση που κατά τα φαινόμενα, τους τη μετέδωσε ένας απο τους μετανάστες κρατούμενους. Άσχετα με το ότι οι μπάτσοι δεν έιχαν ασθενήσει, αλλά ήταν απλά φορείς του μικροβίου - αλλά για την ένταση του ρεπορτάζ τέτοιες λεπτομέρειες δεν έχουν και τόση σημασία - η "κοινή γνώμη" σύρθηκε στο να αναγνωρίσει ως "εφιάλτη" και "κίνδυνο", όχι το ότι ένας άνθρωπος με διαγνωσμένη φυματίωση κρατούνταν επί μήνες - και μάλιστα χωρίς άλλο λόγο πέραν του ότι απλά βρέθηκε στον "ελληνικό παράδεισο" χωρίς νομιμοποιητικά χαρτιά - σε ένα κελί μαζί με δεκάδες άλλους, αλλά το ότι οι ανθρωποφύλακες του κινδυνεύουν από μεταδοτικές ασθένειες.

Αυτός έιναι ο τρόπος που "διδάσκεται" η κοινωνική συνείδηση διαμέσο του ρατσισμού: αγάπη για τον δεσμοφύλακα και μίσος για τον αδικημένο. Και αυτό είναι κάτι που συναντάμε πλέον παντού: πρόκειται για μια θεσμική "αναβίωση" ολοκληρωτικών μορφών διακυβέρνησης που επιβάλλουν και απαιτούν αντανακλαστικά κοινωνικού συντηρητισμού.Είναι ζωτική ανάγκη για την επιβίωση των κυρίαρχων: η λεηλασία που συντελείται στα μη προνομιούχα κομμάτια της κοινωνίας, απαιτεί σιωπή, φόβο, ιδιοτέλεια, εξατομίκευση.

Οι φασίστες δολοφόνοι της χρυσής αυγής που πριμοδοτήθηκαν από το καθεστώς όσο κανείς άλλος τα πρώτα χρόνια της κρίσης - ως αντίπαλο δέος στις απόπειρες κοινωνικού ριζοσπαστισμού - και που τώρα μαντρώνονται και πάλι γιατί παρουσίασαν τάσεις αυτονόμησης και μεγαλομανίας, είναι μονάχα μια ψηφίδα σε αυτό το μωσαϊκό. Από τα σχολεία, τους δρόμους, τις γειτονιές, τις ουρές του ΟΑΕΔ, τους χώρους εργασίας, τα μέσα μαζικής μεταφοράς, τα πανεπιστήμια, παντού το σύστημα στήνει περίφρακτους χώρους και χρόνους κοινωνικού ελέγχου, καταστολής και υποταγής. Και βέβαια τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών αποτελούν κορυφαίο κεφάλαιο αυτού του είδους της κοινωνικής οργάνωσης

Τον Αύγουστο του 2013, σε ένα τέτοιο στρατόπεδο - στην Αμυγδαλέζα - λίγα χιλιόμετρα πάνω από τις γειτονιές μας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγέρθηκαν.

Έβαλαν φωτιά στα κοντέινερ, επιτέθηκαν στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρήκαν, δυστυχώς μόνο προσωρινά, το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή. Στις 3 Νοέμβρη του 2014 δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση. Δικάζονται γιατί θέλησαν να δώσουν ένα τέλος στα συρματοπλέγματα που κυκλώνουν τη ζωή τους. Η καρδιά μας και η αλληλεγγύη μας είναι σε αυτούς, όπως ήταν και εκείνες τις ώρες της εξέγερσής τους, γιατί μίλησαν τη γλώσσα που σπάει κάθε σύνορο, κάθε πλαστή ταυτότητα, κάθε πατρίδα: τη γλώσσα των μαχόμενων ανελεύθερων... Η καταστροφή κάθε στρατοπέδου συγκέντρωσης είναι προϋπόθεση για την ελευθερία όλων μας.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013

ΠΟΡΕΙΑ παρασκευή 31/10, πλατεία βικτωρίας 6μμ

ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ (πρωτοδικείο Δέγλερη)

Θερσίτης, χώρος ραδιουργίας και ανατροπής, Νέστορος κι Ευαγγελιστρίας, Ίλιον

[Για να κατεβάσετε το κείμενο σε αρχείο μορφής pdf πατήστε εδώ]

πηγή: https://thersitis.espiv.net/index.php/2013-10-15-20-03-13/2013-10-15-21-10-07/1078-2013-31-10-2014