kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους μετανάστες της Αμυγδαλέζας

Οι μετανάστες έχουν κάθε λόγο να εξεγείρονται, να αντιστέκονται, να οργανώνονται. Έχουν κάθε λόγο στην ανυπακοή ενάντια στον κάθε μπάτσο- δεσμοφύλακα και βασανιστή τους. Έχουν λόγο να εναντιώνονται στον καθημερινό τους ενταφιασμό σε κέντρα κράτησης και στην αέναη παραμονή τους σε αυτά.

Και το πράττουν.

Τον Αύγουστο του 2013, στο απομονωμένο και περίφρακτο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, όπου σωματικά και ψυχικά μαρτύρια είναι καθημερινότητα, οι μετανάστες εξεγείρονται: πυρπολούν τα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο».

Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 65 μετανάστες δικάζονται ως υπαίτιοι για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας. Αντιμετωπίζουν βαριές-κακουργηματικές κατηγορίες και αρκετοί από αυτούς παραμένουν προφυλακισμένοι σε διάφορες φυλακές της επικράτειας. Άλλοι κρατούνται διοικητικά, κάποιοι άλλοι είναι ελεύθεροι ή έχουν απελαθεί ενώ πέντε μετανάστες από εκείνους που απέδρασαν δε συνελήφθησαν ποτέ. Σε αυτή τη δίκη παραδειγματισμού και εκδίκησης, η θέση μας είναι δίπλα στους διωκόμενους μετανάστες.

Η αλληλεγγύη με τους μετανάστες και οι κοινοί μας αγώνες εντός και εκτός των τειχών αποτελούν προϋπόθεση του ανταγωνιστικού κινήματος που αντιμάχεται την εκμετάλλευση, την ταπείνωση, τη δουλεία, το θάνατο· ό,τι δηλαδή πρεσβεύουν η εξουσία και τα μικρά και τα μεγάλα αφεντικά. Για μας η σύμπραξη των υποκειμένων που αντεπιτίθενται καθημερινά στη βία του ρατσιστικού κράτους και στον ολοκληρωτισμό, στο φυλετικό και κοινωνικό ρατσισμό αλλά και σε κάθε μορφής εξουσία είναι μονόδρομος.

Τίποτα λιγότερο από την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους διωκόμενους μετανάστες της Αμυγδαλέζας.

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτώβρη, 6μμ, πλ. Βικτωρίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοέμβρη, δικαστήρια Δέγλερη (Αλεξάνδρας)

Συνέλευση NoLager

πηγή : https://athens.indymedia.org/event/53211/

ΑΜΕΡΙΣΤΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ

Επιχειρήσεις σκούπα, «Ξένιος Δίας», καταστολή, βασανιστήρια, κράτηση επ' αόριστο και εξευτελιστική μεταχείριση των χωρίς χαρτιά προσφύγων και μεταναστών σε άθλιες και απάνθρωπες συνθήκες αποτελούν τα περιεχόμενα της σύγχρονης επιθετικά εχθρικής στους μετανάστες πολιτικής της Ευρώπης και της Ελλάδας φρούριο. Μια πολιτική και ένας πόλεμος που ξεκινάει με τους χιλιάδες (πια) νεκρούς στα περάσματα των συνόρων και ολοκληρώνεται μέσα στους τοίχους και τα μεταλλικά κελιά (conteiner) των στρατοπέδων συγκέντρωσης και στα υπόγεια κρατητήρια των αστυνομικών τμημάτων. Χώροι, όπου τα βασικότερα από τα δικαιώματα του αστικού νομικού «πολιτισμού» χάνουν το νόημα τους και η βαρβαρότητα γίνεται κανόνας. «Προαναχωρησιακά Κέντρα Κράτησης » και άλλοι τόποι εξαίρεσης όπου, η πείνα, οι αρρώστιες, το κρύο το χειμώνα και η αφόρητη ζέστη το καλοκαίρι, ο αποκλεισμός, η αόριστης διάρκειας (χωρίς τέλος) κράτηση , καταλήγουν να είναι σκόπιμα τρόποι εξευτελισμού και σωματικής και ψυχικής εξάντλησης των ανθρώπων, δηλαδή βασανιστήρια , μέχρι να φέρουν τους κρατούμενους στην απελπισία. Σε μια τέτοια κατάσταση, πέρα από τις απόπειρες αυτοκτονίες, η εξέγερση είναι η μόνη δυνατή αντίδραση που απομένει στους έγκλειστους των κέντρων κράτησης για να κάνουν να ακουστεί η κραυγή τους για ελευθερία, αξιοπρέπεια και για την ίδια την ύπαρξη τους. Η μαζική εξέγερση των μεταναστών στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013 ήταν μια τέτοια κραυγή των απελπισμένων ανθρώπων.
Και οι διωκτικοί μηχανισμοί απάντησαν με περίσσια βία για να πνίξουν τη φωνή της ελευθερίας: οι δυνάμεις της καταστολής κτυπώντας, τραυματίζοντας και συλλαμβάνοντας δεκάδες ανθρώπους και η «Δικαιοσύνη» στέλνοντας δεκάδες από αυτούς στις φυλακές.
Τη Δευτέρα , 3 Νοέμβρη, οι 65 από τους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας δικάζονται με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες, για να σταλεί το μήνυμα της τιμωρίας για την εξέγερση της απελπισίας , αλλά και για τον παραδειγματισμό κάθε άλλου
απελπισμένου, θυμίζοντας και επικυρώνοντας προς κάθε κατευθυνση το δόγμα της μηδενικής ανοχής και της πολιτικής του «βίου αβίωτου» . ΕΜΕΊΣ ΔΗΛΏΝΟΥΜΕ την αμέριστη αλληλεγγύη μας στους διωκομένους μετανάστες και στο δίκαιο αίτημα τους για την ελευθερία ,

ΣΥΜΜΕΤΈΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΛΟΎΜΕ:

• Τη Παρασκευή 31 Οκτώβρη στις 6μ.μ. στην πορεία αλληλεγγύης στη στην πλατεία Βικτωρίας, και
• Τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη στις 9 π.μ. στη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια Δέγλερη.

ΚΑΙ ΖΗΤΆΜΕ: . Την αθώωση των διωκόμενων μεταναστών . Την άρση της κράτησης τους
. Το κλείσιμο όλων των κέντρων κράτησης
ΖΗΤΆΜΕ
ΑΣΥΛΟ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
ΑΔΕΙΑ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

ΔΊΚΤΥΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΉΣ ΥΠΟΣΤΉΡΙΞΗΣ ΠΡΟΣΦΎΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΏΝ
ΔΊΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΆ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΆ ΔΙΚΑΙΏΜΑΤΑ

πηγή : email received on 27 Οκτώβριος 18h

Παρασκευή 31/10 πορεία αλληλεγγύης στους διωκόμενους μετανάστες της Αμυγδαλέζας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 31/10 ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας τον Αύγουστο του 2013. πλ.Βικτώριας στις 6μμ

ΔΕΥΤΕΡΑ 3/11 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στο πρωτοδικείο δέγλερη

ΖΗΤΩ ΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΞΥΠΟΛΥΤΩΝ

Εδώ και ένα μήνα περίπου διεξάγεται σε όλο το ευρωπαϊκό έδαφος υπό τις εντολές της ΕΕ, μια στρατιωτικού τύπου επιχείρηση με τον ευφάνταστο τίτλο "Mos Maiorum" -"τα ήθη των προγόνων μας"- που αφορά στη "διαχείριση των μεταναστευτικών ροών" και τη θωράκιση της Ευρώπης-Φρούριο. Πρόκειται για μια επιχείρηση που επεκτείνει σε όλο το μήκος και πλάτος του ευρωπαϊκού εδάφους τη φιλοσοφία του στρατοπέδου συγκέντρωσης, τον πυρήνα του σύγχρονου ολοκληρωτισμού: ρατσισμός, καταστολή, φόβος, στρατιωτικοποίηση του εδάφους, εγκλεισμός και περιθωριοποίηση για τους "από κάτω".

Τον Αύγουστο του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, σε έναν από τους χώρους που φυλακίζονται οι μετανάστες μετά από αντίστοιχου "ήθους" επιχειρήσεις (Ξένιος Δίας, Θησέας κ.α.), εκεί όπου κρατούνται για 18 και πλέον μήνες χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα αδίκημα παρά μόνο το ότι βρίσκονται "χωρίς χαρτιά" σε ελληνικό έδαφος, εκεί που η καθημερινότητα καθορίζεται από τις ορέξεις των δεσμοφυλάκων και των βασανιστών, οι μετανάστες εξεγείρονται: βάζουν φωτιά στα κοντέινερ, επιτίθενται στους δεσμώτες τους, ενώ δέκα από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας, έξω από αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν «ελληνικό Γκουαντάναμο». Τις επόμενες μέρες 65 μετανάστες σύρονται σιδεροδέσμιοι, χτυπημένοι και ξυπόλητοι στα δικαστήρια χωρίς καν την παρουσία δικηγόρου ή μεταφραστή.
Στις 3 Νοέμβρη δικάζονται με βαριά κακουργήματα ως υπαίτιοι της εξέγερσης. Δικάζονται για την αυτονόητη αντίσταση στη σύγχρονη δουλεία, την ταπείνωση και την εκμετάλλευση.
Η αλληλεγγύη στους μετανάστες δεν είναι "ανθρωπιστικό καθήκον". Είναι η αναγνώριση της κοινής μας μοίρας, είναι προϋπόθεση ενός αγώνα ενάντια στην καταπίεση και την εκμετάλλευση, την επιταχυνόμενη βία της καπιταλιστικής μηχανής, το σκοτάδι του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ 2013

(ΔΙΚΗ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, πρωτοδικείο Δέγλερη)

πηγή : http://eleftherosagros.blogspot.com/2014/10/3...

Κάλεσμα για την πορεία της Παρασκευής (31 Οκτώβρη) στη Βικτώρια και τη συγκέντρωση αλληλεγγύης στα δικαστήρια τη Δευτέρα (3 Νοέμβρη)

Ο ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑΣ

Τον Αύγουστο του 2013, δεκάδες κρατούμενοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, εξεγείρονται ενάντια στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης και στην ήδη παρατεταμένη κράτησή τους.

Τη στιγμή που τα καθεστωτικά ΜΜΕ έκαναν λόγο για πολλούς τραυματισμένους αστυνομικούς η ένταση της καταστολής επεκτεινόταν στοχεύοντας τα σώματα των μεταναστών και τη γυμνή από δικαιώματα ζωή τους.

Τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη οι 65 από τους εξεγερμένους της Αμυγδαλέζας δικάζονται με βαριές κακουργηματικές κατηγορίες, σε μία δίκη που στόχο έχει όχι μόνο την τιμωρία των μεταναστών αλλά και την πρόληψη μελλοντικών αντιστάσεων, εφαρμόζοντας για ακόμη μία φορά το δόγμα της μηδενικής ανοχής.

Δεκαπέντε μήνες μετά, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης όχι μόνο λειτουργούν ακόμα αλλά διευρύνουν όλο και περισσότερο την αοριστία της κράτησης των μεταναστών. Οι κρατούμενοι βρίσκονται σε μία κατάσταση εκτός νόμου, χωρίς καμία νομική εγγύηση και έλεγχο, με το δίχτυ της εξαίρεσης να περιβάλλει την ίδια την ύπαρξη και την ελευθερία τους. Η πολιτική της έκτακτης ανάγκης που οικοδομεί έναν νέο ολοκληρωτισμό με άξονα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αποτελεί μία ρύθμιση που αγκαλιάζει εν δυνάμει όλη την κοινωνία. Η οριστική κατάργηση των στρατοπέδων απαιτεί μία διευρυμένη κοινωνική αναμέτρηση ενάντια στην κατάσταση εξαίρεσης και τον αποκλεισμό.

Αυτό που μας συνδέει με τους μετανάστες είναι η ίδια η στέρηση της ελευθερίας σε κάθε πτυχή της ζωής μας και δε διαπραγματευόμαστε τίποτα λιγότερο από το δικαίωμα στην αντίσταση απέναντι σε κάθε μορφή καταπίεσης.

Την Παρασκευή 31 Οκτώβρη, στις 6 μ.μ., καλούμε σε πορεία αλληλεγγύης στην πλατεία Βικτωρίας και τη Δευτέρα 3 Νοέμβρη στις 9 π.μ. στεκόμαστε στο πλευρό των κατηγορούμενων μεταναστών, με συγκέντρωση στα δικαστήρια Δέγλερη.

• Άμεση απελευθέρωση όλων των κατηγορουμένων
• Να κλείσουν τώρα όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης

Ανοιχτή Πρωτοβουλία Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης Μεταναστών

πηγή: http://nodetention.wordpress.com/2014/10/28/o_eksegermenos_anthropos_tis_amigdalezas/

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ

Στις 10 Αυγούστου 2013, ξέσπασε εξέγερση στο κέντρο κράτησης μεταναστών της Αμυγδαλέζας, με αφορμή την ανακοίνωση της παράτασης του χρόνου κράτησης από 12 σε 18 μήνες και των άθλιων συνθηκών κράτησης. Οι μετανάστες πυρπόλησαν κοντέινερ, επιτέθηκαν στους φρουρούς πετώντας πλαστικά μπουκάλια με χαλίκια και προσπάθησαν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και φράχτες του στρατοπέδου, αλλά δέχτηκαν την άγρια καταστολή της αστυνομίας. Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου 2014, 65 μετανάστες δικάζονται ως υπαίτιοι της εξέγερσης, στο Πρωτοδικείο Δεγλέρη, στις 09:00, με κακουργηματικές κατηγορίες.
Σήμερα, ο θεσμός των στρατοπέδων κράτησης μεταναστών, που στην ουσία αποτελούν σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή «ελληνικά γκουαντάναμο», συνεχίζει να διευρύνεται. Σε δεκάδες κέντρα κράτησης αλλά και σε κρατητήρια αστυνομικών τμημάτων σε όλη την Ελλάδα, συσσωρεύονται ανθρώπινα σώματα σε μια προσπάθεια να κατασταλεί, να εξαιρεθεί και σε έσχατο σημείο να δολοφονηθεί η διαφορετικότητα των νέων ταυτοτήτων που είναι αδύνατον να ενσωματωθεί. Η κράτηση πέραν του18μηνου που έχει πλέον παγιωθεί σε κανονικότητα υποδηλώνει ρητά την αλλαγή του εξουσιαστικού παραδείγματος σε έναν ολοκληρωτισμό νέου τύπου.
Η επιδίωξη του κράτους να διατηρεί τους μετανάστες σε ένα νομικό κενό και σε μια αόριστη κράτηση, φανερώνει με τον πιο έκδηλο τρόπο την προσπάθειά του να καταστήσει αόριστη όχι μόνο την περίοδο της κράτησής τους αλλά και την ίδια τη φύση του εγκλεισμού τους. Η εξουσία λειτουργώντας σε κατάσταση εξαίρεσης αποφαίνεται περί της αξίας της ζωής τοποθετώντας την μέσα στο στρατόπεδο, επιτρέποντας ακόμα και τη φυσική εξόντωση των κρατουμένων, των οποίων η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε νομικό έλεγχο και μπαίνει σε μια ζώνη απροσδιοριστίας. Οι κρατούμενοι στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν είναι πολίτες, δεν ανήκουν στην σφαίρα των δικαιωμάτων, ανήκουν σε αυτό που το Ρωμαϊκό δίκαιο ονόμαζε γυμνή ζωή. Είναι σώματα χωρίς καμία υπόσταση, ζωές φονεύσιμες. Η διαρκής επέκταση των ζωνών αυτής της απροσδιοριστίας είναι καθοριστική για την ζωή στον Δυτικό κόσμο.
Έχοντας ξεκινήσει χρόνια με τους μετανάστες μέσω του χαρακτηρισμού τους σε υπαρξιακή απειλή, το κράτος αδυνατώντας να αφομοιώσει τη διαφορά, εξαιρεί συνεχώς όλο και περισσότερα κοινωνικά κομμάτια σε μια προοπτική να διευρύνει τον χαρακτήρα των αποκλεισμένων. Η σημερινή κρατική διευθέτηση, έχοντας μετατρέψει τη δημοκρατία από κοινοβουλευτική σε κυβερνητική και έχοντας καταστήσει από καιρό την ακροδεξιά ατζέντα της σε μέσο συνολικής κυριαρχίας στην κοινωνία, επικαλείται υποκριτικά το κράτος δικαίου και την ασφάλεια απέναντι στη μετανάστευση και τις διευρυμένες κοινωνικές αντιστάσεις, αναστέλλοντας την εφαρμογή των νόμων, παράγοντας έτσι ένα παρασύνταγμα που μόνο στόχο έχει να δείξει πως η λογική των στρατοπέδων είναι μια ρύθμιση που εμπεριέχει εν δυνάμει το σύνολο της κοινωνίας.
Εμείς δεν μπορούμε παρά να είμαστε στο πλευρό των μεταναστών, που επιλέγουν τον δρόμο της αξιοπρέπειας και εξεγείρονται ενάντια στην εξουσία που τους στερεί την ελευθερία, που επιδιώκει να υποτάξει και να εκμηδενίσει τις ζωές τους
Με στόχο να σπάσουμε τον φόβο και την τρομοκρατία που επιβάλλει το κράτος, σε μια αναμέτρηση ενάντια στο καθεστώς εξαίρεσης, μαζί με τους μετανάστες,

Καλούμε σε πορεία τη Παρασκευή 31/10, στις 18:00, στη πλατεία Βικτωρίας και σε συγκέντρωση τη Δευτέρα 3/11 στις 9.00 π.μ στα δικαστήρια (δέγλερη-πρωτοδικείο)

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΓΔΑΛΕΖΑ ΠΟΥ ΕΚΔΙΚΑΖΟΝΤΑΙ, ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΝΟΕΜΒΡΗ, (πρωτοδικείο Δεγλέρη, στις 09:00)

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ - ΣΤΡΑTΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΘΗΝΑΣ

πηγή: http://ak2003.gr/content/articles/277-2014-10-29-13-28-00

Κείμενο-Κάλεσμα σε πορεία ενάντια στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης

pdf link

Στις 10 Αυγούστου 2013,

εκατοντάδες έγκλειστοι μετανάστες

με μοναδική κατηγορία ότι γεννήθηκαν εκτός ελλαδικού χώρου, εξεγέρθηκαν ενάντια στην άδικη φυλάκιση τους και στις άθλιες συνθήκες κράτησης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας (στοίβαγμα μέσα σε θαλάμους, εξευτελιστική συμπεριφορά των ανθρωποφύλακων, έλλειψη κάθε ιατροφαρμακευτικής βοήθειας, άθλια και ανεπαρκής σίτιση…)

έχουν την αλληλεγγύη μας γιατί

• Βλέπουμε το μέλλον της δικιάς μας ζωής στις ζωές τους.
• Για εμάς δεν υπάρχουν παράνομοι και νόμιμοι φτωχοί εργάτες, παρά ένα άδικο καπιταλιστικό σύστημα που γεννά διαχωρισμούς, καταπίεση και σύνορα.
• Είναι ταξικά μας αδέλφια μας.
• Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης -κατ' ευφημισμό κέντρα κράτησης- συμπυκνώνουν τη βαρβαρότητας του δυτικού "πολιτισμού" και του καπιταλιστικού συστήματος. Η μοίρα τους οφείλει να είναι η καταστροφή και το γκρέμισμα τους.
• Φυλακίζονται επειδή απλά είναι φτωχοί προλετάριοι, επειδή τα ντόπια και πλανητικά αφεντικά τους βαφτίζουν παράνομους, ώστε να είναι ευάλωτοι στην στυγνή εκμετάλλευση και στην άγρια εργασιακή τους υποτίμηση.
• Κάθε άνθρωπός που αγωνίζεται ενάντια στην άθλια μοίρα που του επιφυλάσσουν οι κάθε είδους άρχοντες και αστυνομίες τους αξίζει την συμπαράσταση μας.
• Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες εκδιώχνονται από τον τόπο τους για χάρη των "επενδύσεων" των πολυεθνικών, από τις βόμβες των δυτικών ιμπεριαλιστικών κρατών, από τις πολεμικές συρράξεις και τα αυταρχικά καθεστώτα που χρηματοδοτούνται από τη δύση.
• Υφίστανται συνεχώς αστυνομικές διώξεις, ταπεινώσεις και βία. Η άκρως ρατσιστική κρατική πολιτική τους θέλει πνιγμένους στη θάλασσα του αιγαίου και διαμελισμένους στις νάρκες του Έβρου, ενώ όσοι και όσες μετανάστες/ στριες καταφέρνουν να επιβιώσουν πρέπει να παραμένουν αόρατοι μέσα στις πόλεις.
• Ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας ξερνάει το ρατσιστικό του δηλητήριο πάνω στους μετανάστες, παπαγαλίζοντας κάθε ρατσιστική μαλακία που βλέπει στην τηλεόραση ή ακούει από τα χείλη των δημοσιογράφων. Την ίδια στιγμή, αντί για την κοινωνική οργή απέναντι στην κατάσταση που ζούμε (εργασιακή εκμετάλλευση, μισθοί πείνας, διάλυση δημόσιας υγείας, κατακρεούργηση εργατικών κεκτημένων), η οργή αυτή στρέφεται στους μετανάστες. Μια συνθήκη που ωφελεί μόνο τους δυνάστες της ζωής μας.

ενάντια στο κράτος έκτακτης ανάγκης που παίρνει σάρκα και οστά καθημερινά

ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητας της κρίσης ή της "πολυπόθητης εθνικής ανάπτυξης"

αλληλεγγύη στους διωκόμενους μετανάστες για την εξέγερση στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας

πατρίδα μας η γη

μέχρι το γκρέμισμα κάθε στρατοπέδου συγκέντρωσης και κάθε φυλακής

Διαδήλωση: Παρασκευή 31 Οκτώβρη 18:00 πλατεία Βικτωρίας

Συγκέντρωση: Δικαστήρια (Δέγλερη & Αλεξάνδρας) Δευτέρα 3 Νοέμβρη 9:00πμ

αυτοδιαχειριζόμενο στέκι άνω-κάτω πατησίων

πηγή: http://anokatopatision.espivblogs.net/?p=894

Για τη σημερινή παρέμβαση στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα, ενόψει της δίκης των 65 μεταναστών για την εξέγερση του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας.

Είναι στη γειτονιά σου. Ξέρεις τι γίνεται εκεί μέσα;

Στο πρώην ΙΘ Αστυνομικό Τμήμα του Βύρωνα (Αλλατσατών και Καλλιπόλεως),πλέον στεγάζεται η δευτεροβάθμια επιτροπή για τη χορήγηση ασύλου σε πρόσφυγες, η οποία αποτελεί υπηρεσία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.Πρόκειται για έναν ακόμη μηχανισμό καταπίεσης της εξουσίας που στοχεύει στον διαχωρισμό του πιο αδύναμου κομματιού των από κάτω της κοινωνίας. Είναι ουσιαστικά ένας σταθμός στο δρόμο για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, αφού οι περιπτώσεις που το άσυλο εγκρίνεται από την εν λόγω επιτροπή είναι από ελάχιστες έως μηδαμινές.

Τι σημαίνει στρατόπεδο συγκέντρωσης;

Σημαίνει σύγχρονο κολαστήριο. Οι συνθήκες κράτησης είναι αποτρόπαιες. Οι φυλακισμένοι μετανάστες στοιβάζονται ανά 20 σε λυόμενα των 10-20 τ.μ. με ένα γέυμα των 25 γρ. την ημέρα. Η περίθαλψη που τους παρέχεται εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέληση των φυλάκων και είναι μόνο χάπια depon. Οι κανόνες υγιεινής των ελληνικών στρατοπέδων συγκέντρωσης επιτρέπουν χρήση μιας τουαλέτας ανά 70 άτομα, 1 φορά το 2μηνο ντουζ και 1 φορά το 6μηνο πλύσιμο ρούχων και κουβερτών.

Ακόμη, η αγωνία τους για τη διάρκεια παραμονής τους σ΄αυτό το καθεστώς αυξάνεται καθ'ότι επεκτείνεται συνεχώς η υποτιθέμενη προσωρινή τους κράτηση. Από την αρχική 3μηνη κράτηση, με τις συνεχείς αλλαγές στη νομοθεσία, η ομηρία των ανθρώπων αυτών δείχνει να μην έχει τελειωμό καθότι η κράτησή τους έγινε πλέον αορίστου χρόνου.

Στις 10 Αυγούστου του 2013, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας, με τον ένα χρόνο λειτουργίας του να στιγματίζεται από διαρκή σωματικά και ψυχικά βασανιστήρια, οι μετανάστες εξεγείρονται. Πυρπολούν τα conteiner, επιτίθενται στους δεσμώτες τους με πλαστικά μπουκάλια και χαλίκια, προσπαθούν να σπάσουν τις σιδερένιες πόρτες και τους φράχτες και 10 από αυτούς βρίσκουν προσωρινά το δρόμο της ελευθερίας.

Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης είναι μια μαύρη τρύπα που όποιος πέσει μέσα δεν έχει φωνή, δεν είναι άνθρωπος και όλη του η καθημερινή ζωή-βασανιστήριο μένει επιτηδευμένα στην αφάνεια, με σκοπό την αποφυγή αντιδράσεων, συγκρούσεων και εξεγέρσεων. Με την εξέγερσή τους, οι μετανάστες επέλεξαν να αντισταθούν σε αυτή την πραγματικότητα και να διεκδικήσουν τα αυτονόητα, πέρα από τη θυματοποιημένη νομιμότητα στην οποία τους θέλει βουτηγμένους η αριστερά.

Όμως τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν προορίζονται μόνο για τους μετανάστες. Κι αν και είναι ακόμα μακρινό, ξέρουμε καλά ότι το βέλος στοχεύει προς εμάς, τους καταπιεσμένους και τους αγωνιζόμενους. Η καπιταλιστική κρίση οδήγησε στη φτωχοποίηση της κοινωνίας, η οποία είναι εντονότερη στο πιο εξαθλιωμένο κομμάτι της, τους μετανάστες. Το κράτος πατώντας σε εθνικιστικά, ρατσιστικά καθώς και ιδεολογήματα ελέγχου και πειθάρχησης μεθόδευσε και μεθοδεύει πέρα από τη βίαιη εκμετάλλευση, την καλά οργανωμένη εξόντωση των μεταναστών - αυτών που περισσεύουν. Το "έργο" ξεκινούν οι παρακρατικοί μηχανισμοί με ρατσιστικά πογκρόμ, ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, εισβολές σε σπίτια και δολοφονίες και το ολοκληρώνουν κρατικοί μηχανισμοί συλλαμβάνοντάς τους με επιχειρήσεις σκούπες και στοιβάζοντάς τους στα κρατητήρια .

Τη Δευτέρα 3/11 δικάζονται οι 65 μετανάστες που συνελλήφθησαν κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση. Αρκετοί από αυτούς βρίσκονται προφυλακισμένοι σε φυλακές της επικράτειας ,ενώ άλλοι παραμένουν υπό διοικητική κράτηση ή έχουν απελαθεί.

Απέναντι στο σύγχρονο ολοκληρωτισμό και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης ως ένα ακόμη σύμβολό του,επιλέγουμε να στεκόμαστε δίπλα σε πρόσφυγες και μετανάστες, καθώς το ίδιο το σύστημα που τους φυλακίζει με ή χωρίς συρματοπλέγματα σχεδιάζει και τη δική μας υποταγή. Απέναντι στην εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλουν κράτος και αφεντικά επιλέγουμε να προτάξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας.Δημιουργούμε κοινότητες αγώνα ντόπιων και μεταναστών για να οικοδομήσουμε σχέσεις αλληλεγγύης και να επιτεθούμε μαζί ενάντια σε ότι μας θέλει απομονωμένους και διαχωρισμένους.

ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ,

ΝΑ ΧΤΙΣΟΥΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 18.00 πλ.Βικτωρίας

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, πρωτοδικείο Αθηνών, Δέγλερη (Αλεξάνδρας),9:00 π.μ.

Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού

πηγή: http://paapty.squat.gr/?p=2474

Αλληλεγγύη στους εξεγερμένους μετανάστες της αμυγδαλέζας

Στις 10 Αυγούστου 2013, οι μετανάστες που κρατούνται σε άθλιες συνθήκες για πολλούς μήνες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της αμυγδαλέζας (με τη δικαιολογία της «εγκληματικής» μη κατοχής χαρτιών παραμονής), εξεγείρονται όταν ανακοινώνεται η παράταση κράτησής τους επ' αόριστον. Οι συνθήκες κράτησής τους παραπέμπουν σε απομονωμένους και καλά περιφραγμένους χώρους, όπου το κράτος επιλέγει να αποθηκεύσει ο,τιδήποτε θεωρεί «μη παραγωγικό» και «επικίνδυνο», παρατείνοντας το χρονικό όριο συνεχώς τα τελευταία χρόνια (από τους 3 μήνες το όριο έχει φτάσει -και ξεπερνάει κατά περίπτωση- το 18μηνο). Απέναντι στην εξέγερση, το κράτος επιλέγει να απαντήσει με σκληρή καταστολή, βασανιστήρια και συλλήψεις μεταναστών (κατά τη διάρκεια, αλλά και μετά την εξέγερση). Οι συλλήφθέντες φτάνουν τους 65, με κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Πολλοί από τους μετανάστες βρίσκονται εκ νέου σε κέντρα κράτησης, άλλοι σε τμήματα και πολλοί έχουν απελαθεί. Τη Δευτέρα 3 Νοεμβρίου, ξεκινάει το δικαστήριο (πρωτοδικείο Δέγλερη), όπου οι άνθρωποι αυτοί θα δικαστούν για την αυτονόητη και αξιοπρεπή τους στάση απέναντι στους ανθρωποφύλακες, τις συνθήκες εγκλεισμού και την ευρωπαϊκή πολιτική σύχρονης ταφής που ακολουθείται εδώ και μια δεκαετία. Ιδιαίτερα μετά και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Μετανάστευσης, οι ίδιες οι «χώρες υποδοχής» μετατρέπονται σε τεράστιους χώρους εγκλωβισμού των μεταναστών, με μια μοναδική υποχρέωση: τον έλεγχο της εισροής ανθρώπινου δυναμικού εντός της ευρωπαϊκής ζώνης.

«Οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες, εμείς θα τις ανακαταλάβουμε… Θα αρχίσουμε να μεταφέρουμε τους λαθρομετανάστες σε κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας έξω από τις πόλεις, μακριά από τις γειτονιές που στοιβάζονται σήμερα»
Α.Σαμαράς 29/3/2012

Στον ελλαδικό χώρο των τελευταίων δύο δεκαετιών, το μεταναστευτικό ζήτημα αποτελεί μια από τις κυρίαρχες ατζέντες όλων των κυβερνήσεων. Από τα «αντιρατσιστικά» νομοσχέδια των κυβερνήσεων του πασοκ, την ξενοφοβική ρητορική των δεξιών κυβερνήσεων, μέχρι και τη διαχειριστική λογική, η οποία διαφαίνεται στο λόγο της αριστερής αντιπολίτευσης, τα σημεία παραμένουν τα ίδια: η αντιμετώπιση ενός πολιτισμικού, κοινωνικού, ταξικού και κοινωνικού ζητήματος στη σφαίρα μιας αριθμητικής διαχείρισης ανθρώπινων ζωών και θανάτων. Και όλοι συμφωνούν να αποδέχονται και να αναπαράγουν τις ιδιαίτερες συνθήκες, οι οποίες ορίζουν την ίδια την πραγματικότητα, στην οποία ζούμε.

Σε ένα πεδίο, εγχώριο και ευρωπαϊκό, όπου ελέω κρίσης η ασφάλεια, η εθνική ταυτότητα και η διαρκής επίκληση για αποδοχή της θυσίας δικαιωμάτων, ελευθεριών, ακόμη και των ίδιων των ζωών μας, οριοθετούν τη συνθήκη επιβίωσής μας, καθετί «ξένο» και διαφορετικό συνιστά κίνδυνο και παρέκκλιση στον μονόδρομο που έχει επιβληθεί. Ένας μονόδρομος, που στροβιλίζει γύρω από τον άξονα της κρίσης και της εξόντωσης του μη παραγωγικού κεφαλαίου και όλων όσοι περισσεύουν της καπιταλιστικής αναδιάρθωσης, που στροβιλίζει γύρω από την ολοκληρωτική διακυβέρνηση, ορίζοντας και περιχαρακώνοντας -σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης- το νέο «κανονικό», το νέο «υγιές», τις νέες νόρμες που (θα) πρέπει να ακολουθηθούν, ώστε να ξεκινήσει ο νέος κύκλος κεφαλαιακής συσσώρευσης. Ένας μονόδρομος, που αγκαλιάζει τα ρατσιστικά πογκρόμ (από τον « ξένιο δία» μέχρι και σε διακρατική κλίμακα μέσω της επιχείρησης Mos Maiorum), σχεδιάζει ξανά τα μητροπολιτικά κέντρα (αδειάζοντάς τα από καθετί ξένο προς την εικόνα που οραματίζονται), ενστερνίζεται φασιστικές υγειονομικές πολιτικές και ρητορικές (από τις υγειονομικές βόμβες μέχρι τον «ξενόφερτο» κίνδυνο του Ebola), τεχνουργεί την κοινωνική και θεσμική νομιμοποίηση ενός «καλύτερου» μέλλοντος.

Μέσα σε αυτή την ευρωπαϊκή και ελληνική κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα και ακριβώς πάνω στα όρια μιας δημοκρατικής σημειολογίας, γεννήθηκαν και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών στην ελληνική επικράτεια. Τα σύγχρονα «κέντρα φιλοξενίας» αποτελούν -θεαματικά- τη συμπτωματολογική λύση στο μεταναστευτικό ζήτημα, αλλά επί της ουσίας αυτή η στρατιωτική διαχείριση της μετανάστευσης δημιουργεί αυτούς τους χώρους ως μια συνθήκη έντονης πειθάρχησης των μεταναστών που βρίσκονται τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών των στρατοπέδων. Και αυτό γιατί τα εκτός των τειχών μεταναστευτικά σώματα με τη διαρκή απειλή του εγκλεισμού να πλανάται, μετατρέπονται βορά στις ορέξεις των αφεντικών τους, αποκλείονται από το δημόσιο χώρο με τις «σκούπες διαρκείας», καταλήγοντας τελικά αόρατοι σε μια συνθήκη, που ορίζει την ελληνική επικράτεια ως ένα ιδιότυπο στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Επειδή ακριβώς η πολιτική των στρατοπέδων συγκέντρωσης μεταναστών δεν αποτελεί μια εξειδικευμένη απάντηση του κράτους σε ένα ζήτημα (μεταναστευτικό), εντάσσεται σε ένα πλαίσιο ολοκληρωτικής προσέγγισης η οποία δημιουργεί, κατασκευάζει αλλά και διαχειρίζεται προβλήματα. Οι μετανάστες/τριες που εμφανίζονται μολυσματικοί/ες στην υγιεινή της δημόσιας σφαίρας, επικίνδυνοι/ες για την κοινωνική συνοχή και τη δημόσια τάξη και ασφάλεια, είναι ακριβώς τα στοιχεία που εισέρχονται σε ένα συλλογικό φαντασιακό με εθνικιστικό - ρατσιστικό πρόσημο, ορίζοντας τη νέα πραγματικότητα στην οποία ζούμε όλες και όλοι. Και προφανώς αυτή η πραγματικότητα δεν περιορίζεται στους μετανάστες/τριες, αλλά αφορά κάθε διαφορετικότητα. Μια πραγματικότητα, που παρουσιάζει τις δολοφονίες των μεταναστών στα νησιά του αιγαίου, ως φυσικό επακόλουθο της παράνομης εισόδου τους, έχοντας υποσκελίσει τα «ιερά» διακυβεύματα της ίδιας της δημοκρατίας τους και έχοντας υποβαθμίσει την ίδια τη ζωή σε έναν βίο, που κάποιοι αξίζει να ζουν και κάποιοι όχι με βάση το κριτήριο που ορίζει η καπιταλιστική διαχείριση. Κριτήρια που λειαίνουν το έδαφος για ένα περιθώριο που αρχίζει να διαμορφώνεται, αλλά που αναφέρεται σε όλους/ες μας.

«Γι' αυτό πρέπει να τους κάνουμε το βίο αβίωτο. Δηλαδή να ξέρει ο άλλος ότι όταν θα "ρθει στη χώρα αυτή θα καθίσει μέσα, δεν θα βγει έξω. Άρα αυτός που είναι μέσα, να μας πει και τα στοιχεία του από που είναι, να γίνει και η ταυτοποίησή του για να γυρίσει πάλι και όχι να έχει μετά από τρεις μήνες έξοδο. Διότι αλλιώς δεν κάνουμε τίποτα. Αποτελούμε τον καλύτερο τόπο προσέλκυσης λαθρομεταναστών.»
Ν. Παπαγιαννόπουλος (αρχηγός ΕΛΑΣ) Δεκέμβρης 2013

Σε μια εποχή όπου τα ρατσιστικά (κρατικά ή μη) πογκρόμ εντατικοποιούνται, η παραγωγικότητα αποτελεί τη σύγχρονη αρετή, οι διαχωρισμοί χρήσιμων ή μη υποκειμένων επεκτείνονται και οι χώροι εγκλεισμού οργανώνονται, ο βίος εισέρχεται στο «πνεύμα» μιας σύγχρονης βιοπολιτικής (παραγωγική) - θανατοπολιτικής (κατασταλτική) διακυβέρνησης. Κάποιες ζωές είναι άξιες να ζουν και κάποιες όχι - πάντα σύμφωνα με τις επιταγές της καπιταλιστικής πραγματικότητας. Ταυτόχρονα, η τιμωρία, ο εγκλεισμός, ο βασανισμός ή ακόμα και ο θάνατος κάποιου που προσπαθεί να διαρρήξει αυτή τη συνθήκη ή συμμετείχε σε μια κίνηση εχθρική προς την ίδια την πραγματικότητα, αποτελεί το σημείο - εικόνα, που θα επιτελέσει τον ίδιο ακριβώς ρόλο στο κοινωνικό σύνολο. Από τις εικόνες των πτωμάτων μεταναστών στο αιγαίο και την αδριατική, τις εικόνες των συλλήψεων κατά παράταξη των μεταναστών μετά από κάθε επιχείρηση του «ξένιου δία», τους βασανισμούς στα αστυνομικά τμήματα, μέχρι την ίδια την ύπαρξη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, το πεδίο επιβολής της κυριαρχίας επεκτείνεται όχι μόνο πάνω στα κορμιά των μεταναστών αλλά και πάνω στα κορμιά μας, στις ζωές μας, στον ίδιο το θάνατό μας.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που η ρητορική και η πραγματικότητα των στρατοπέδων συγκέντρωσης δεν αποτελεί σημείο αγώνα μόνο των ίδιων των υποκειμένων που μπορεί να εγκλειστούν σε αυτά, αλλά σημείο εξέγερσης όλων των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Ταυτόχρονα, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελούν ακριβώς την εικόνα που αντανακλά τις ρατσιστικές νοοτροπίες και τους διαχωριστικούς κοινωνικούς αυτοματισμούς, οι οποίοι προϋπήρχαν της δημιουργίας τους και συντελούν στην ίδια την πραγματικότητα που παράγεται. Και, σίγουρα, απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα, δε μπορούμε παρά να σταθούμε αλληλέγγυες/οι στους συλληφθέντες της εξέγερσης της αμυγδαλέζας, οι οποίοι έκαναν το αυτονόητο: αγωνίστηκαν για τη ζωή και την αξιοπρέπεια.

ενάντια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης
να επιτεθούμε σε κάθε διαχωρισμό
αλληλεγγύη στους εξεγερμένους μετανάστες της Αμυγδαλέζας
αλληλεγγύη στους αγώνες για αξιοπρέπεια

Πορεία Παρασκευή 31/10 18.00 Πλ. Βικτωρίας

Χορός της Καρμανιόλας

πηγή: http://xorostiskarmaniolas.espivblogs.net/2014/10/30/%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%B3%CE%B3%CF%8D%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B5%CE%BE%CE%B5%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BD/