kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Εκδήλωση για την ψυχική υγεία

Κείμενο πρόσκληση στην εκδήλωση για την ψυχική υγεία

Υγεία και ψυχική υγεία στον καιρό της κρίσης

Τα τελευταία χρόνια είναι φανερό ότι το κράτος δεν έχει καμία πρόθεση να χρηματοδοτήσει τις δομές πρόνοιας για τους εργάτες και τις εργάτριες. Ήδη, εδώ και χρόνια, είχαμε τη καταβολή άλλοτε μικρότερου και άλλοτε μεγαλύτερου χρηματικού αντιτίμου για μια σειρά ιατρικών πράξεων, τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση των δομών πρόνοιας και την εξαίρεση ή τη δυσχερή πρόσβαση σε αυτές ενός μεγάλου κομματιού της εργατικής τάξης, δηλαδή των μετανάστων/τριων. Πλέον, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και το κλείσιμο ολόκληρων νοσοκομειακών μονάδων. Με την οικονομική κρίση και το πλεονάζον εργατικό δυναμικό που αυτή δημιούργησε, αφαιρέθηκε και ο τελευταίος λόγος για τον οποίο το κράτος συντηρούσε με δημόσιες δαπάνες τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, τις ψυχιατρικές κλινικές κτλ. Για να το πούμε πιο απλά: όταν οι εργάτες είναι τόσο περισσότεροι από αυτούς που χρειάζεται το κεφάλαιο, το να ενισχύει τις δομές που τους κρατάν -ψυχικά ή σωματικά- υγιείς, δεν αποτελεί πια ανάγκη για αυτό.

Οι συνθήκες που επικρατούν αυτή τη στιγμή στα νοσοκομεία, και που όλο και χειροτερεύουν, είναι κάτι παραπάνω από απελπιστικές: περικοπές στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ελλείψεις βασικών υλικών (βαμβάκι, γάζες κλπ), χαλασμένος εργαστηριακός εξοπλισμός, συγχωνεύεις και υπολειτουργία μονάδων, περικοπές ή και κατάργηση επιδομάτων αναπήρων και χρόνια πασχόντων, δεκάδες κενές οργανικές θέσης (νοσηλευτών, γιατρών, τραυματιοφορέων, τεχνικών), πολύμηνες αναμονές ακόμα και για απλές εξετάσεις κ.α Όσο για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες στον κλάδο της υγείας, οι απολύσεις προσωπικού, η διεύρυνση ωραρίων, οι διαθεσιμότητες, οι μειώσεις σε μισθούς και επιδόματα, οι απλήρωτες υπερωρίες και άλλα γνωστά σε όλους μας, συνθέτουν την εργασιακή πραγματικότητα των ανθρώπων που καλούνται να διαχειριστούν τη ζωή και το θάνατο μας.

Ίδια μέτρα προφανώς ισχύουν και για την ψυχική υγεία αφού προβλέπεται ως το τέλος του 2015 το κλείσιμο των 3 μεγάλων ψυχιατρείων (Ψ.Ν.Α.- Δρομοκαίτειο-Ψ.Ν.Θ.) και από 1.1.2016 παύει η χρηματοδότηση με κοινοτικά κονδύλια από το ελληνικό κράτος. Η σταδιακή αποδυνάμωση των νοσοκομείων από ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό καθώς και οι σοβαρές ελλείψεις σε τα υλικά πρώτης ανάγκης, στοχεύουν στο να φανεί το κλείσιμο τους σαν φυσική εξέλιξη εξαιτίας της αδυναμίας εξυπηρέτησης του κοινού.

Ως νέο τόπο διαμονής για ορισμένους χρόνιους ασθενείς έχουν προταθεί κτήρια στη μέση του πουθενά (π.χ. Νικόπολη-Θεσσαλονίκης) κάτι που θα τους αφαιρέσει τη δυνατότητα της επικοινωνίας με τον υπόλοιπο κόσμο και το δικαίωμα μιας αξιοπρεπούς ιατρικής φροντίδας από διάφορες ειδικότητες, μιας και αναφερόμαστε σε ανθρώπους που χρήζουν πολλαπλής παροχής νοσοκομειακών υπηρεσιών. Για τους ασθενείς σε οξεία φάση αποφασίστηκε η μεταφορά τους σε γενικά νοσοκομεία (Άγιος Δημήτριος και Ιπποκράτειο), παρόλο που είναι πασιφανές ότι είναι ακατάλληλοι χώροι, καθώς είναι πολύ μικροί για να μπορέσουν να στεγάσουν τέτοιες κλινικές και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις μιας ασφαλούς νοσηλείας για τους ασθενείς και το προσωπικό.

Για τους/τις εργαζόμενους/νες δε, το κλείσιμο των ψυχιατρείων σημαίνει αυτόματα την κατάργηση του οργανισμού και κατά συνέπεια την κατάργηση των οργανικών θέσεων των εργαζομένων σε αυτά, οδηγώντας τους σε διαθεσιμότητα, ουσιαστικά σε απόλυση. Οι εργαζόμενοι/ες και το σωματείο του Ψ.Ν.Θ. αντιδρώντας στο σχέδιο διάλυσης της υγείας με συχνές γενικές συνελεύσεις, οργανώνουν και συμμετέχουν σε διάφορες μορφές αγώνα (απεργίες, πορείες, συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, επαφές με τους εργαζόμενους και τα σωματεία των άλλων νοσοκομείων για κοινή δράση). Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας. Η υπεράσπιση των δομών πρόνοιας είναι θέμα ζωής και θανάτου και για μας.

Η καταστροφή του δημοσίου συστήματος υγείας και ψυχικής υγείας αφορά όλους τους εργάτες και της εργάτριες, που επί χρόνια πλήρωναν εισφορές και τώρα καλούνται να περιμένουν μήνες για ραντεβού, να μην έχουν φάρμακα, να πληρώνουν τα γνωστά πεντάευρα εισιτήρια, να στέκονται δίπλα στον -πανταχού παρόν στις μέρες μας- σεκιουριτά. Η βαρβαρότητα που θέλει τους ανασφάλιστους να πετιούνται στον δρόμο, τους «τρελούς» να απομακρύνονται στις ερημιές να πεθάνουν, τα νοσοκομεία να φτάνουν ακόμα και στο σημείο να μη δίνουν το παιδί στους γονείς του αν εκείνοι δεν πληρώσουν πρώτα τη γέννα, πρέπει να σταματήσει. Το κίνημα υπεράσπισης μίας στοιχειώδους -γιατί στην Ελλάδα ποτέ δεν μιλήσαμε για κάτι παραπάνω από αυτό- περίθαλψης πρέπει να γίνει κτήμα όλων μας.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΚΑΝΕΝΑ ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ, ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ- ΝΑ ΜΗΝ ΖΗΣΟΥΜΕ ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ

Ε Κ Δ Η Λ Ω ΣΗ - Σ Υ Ζ Η Τ Η Σ Η

ΠΕΜΠΤΗ 19/ 06/ 2014, στις 19: 30, στο Εργατικό Κέντρο

Ομιλητές: Μέλη του Σωματείου Εργαζομένων του Ψ.Ν.Θ.,
Παρατηρητήριο για τα Δικαιώματα στο Χώρο της Ψυχικής Υγείας

Εισήγηση: Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης

Θα παρέμβουν εργαζόμενοι από τον χώρο της υγείας

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
http://www.libertasalonica.wordpress.com
lib_exthess@hoextmail.coexm

πηγή : http://libertasalonica.wordpress.com/2014/06/