Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014 στις 21.00
Προβολή: El forat de la vergonya
σειρά εκδηλώσεων για την πόλη, τις αναπλάσεις και τις αντιστάσεις:
EL FORAT DE LA VERGONYA
*προβολή στην ταράτσα
Παρασκευή 6/6 στις 21:00
στο Ευτοπικό Εργαστήρι
Λεωνίδου 62 και Θερμοπυλών, Κεραμεικός
Το ντοκυμαντέρ "El forat de la vergonya" ολοκληρώθηκε το 2004 και αναφέρεται στα όσα διαδραματίστηκαν σε μία ιστορική γειτονιά της Βαρκελώνης, της Ribera, όταν το 2000-2003 κατεδαφίστηκαν αρκετά κτίρια από την εταιρία PROCIVESA με σκοπό να κατασκευαστεί ένα πάρκινγκ και κατοικίες για φοιτητές. Ο τίτλος του ντοκυμαντέρ ήρθε από την ονομασία που έδωσαν οι κάτοικοι της περιοχής στο κενό που δημιουργήθηκε σε εκείνα τα τετράγωνα και σημαίνει στα καταλανικά «Η τρύπα της ντροπής». Με αυτό το όνομα, ήθελαν να καταγγείλουν την επί τούτου υποβάθμιση της γειτονιάς τους από πολλαπλούς παράγοντες όπως ή εγκατάλειψη του δημόσιου χώρου από τις δημόσιες αρχές, τα ατελείωτα έργα που δημιουργούσαν μια αφόρητη καθημερινότητα, την έλλειψη δικαιώματος επαναστέγασης για όσους έχασαν τα σπίτια τους από την κατεδάφιση κτλ.
Η σύγκρουση ξεκινά παράλληλα με την προσπάθεια οικειοποίησης του κενού αυτού χώρου από τους κατοίκους και από τους νέους καταληψίες των παρακείμενων κτιρίων και εκτυλίσσεται γύρω από τη φύτευση ενός μικρού χριστουγεννιάτικου δέντρου το οποίο διαρκώς σαμποτάρεται από την αστυνομία και την εργολαβική εταιρία (όσο αστείο κι αν μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο). Σταδιακά, αλλά σχετικά γρήγορα, η σύγκρουση βαθαίνει, και μαζί της βαθαίνουν οι σχέσεις των πρωταγωνιστών της ιστορίας, ενός υποκειμένου εξαιρετικά πολυσύνθετου αλλά με σαφή ταξική συνείδηση της πραγματικότητας. Άνθρωποι όλων των ηλικιών, καταληψίες, εσωτερικοί και εξωτερικοί μετανάστες, πιτσιρίκια και πουτάνες, καταφέρνουν να δημιουργήσουν μια κοινότητα γύρω από το forat και να κάνουν δικό τους (έστω για μερικά χρόνια) έναν ζωτικό χώρο μέσα στον βίαια αναπλασσόμενο δημόσιο χώρο της Βαρκελώνης.
Ο σκηνοθέτης γράφει για την πρόθεσή του: «Στο ντοκυμαντέρ αυτό ήθελα να δείξω την ικανότητα αντίστασης των λαϊκών στρωμάτων απέναντι στις επιθέσεις του κτηματομεσιτικού στρατού που λυμαίνεται την πόλη.» Ακόμα κι αν η επέλαση του στρατού αυτού συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ξεριζώνοντας τη μνήμη και ισοπεδώνοντας τις συνδέσεις του κοινωνικού ιστού, νίκες σαν αυτή στο πάρκο forat φτιάχνουν την παρακαταθήκη εκείνη που μας θυμίζει ότι οι πόλεις δεν είναι μόνο έρμαια των μεγάλων σχεδίων αλλά μέσα τους χωράνε οι επιθυμίες όσων επιμένουν μαχητικά να τις κατοικούν με τους δικούς τους όρους.
πηγή : email που λάβαμε στις 3 Ιούνιος 10h