kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Κουβέντα για τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας στην εκπαίδευση

Ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών

Κάποιες-κάποιοι εκπαιδευτικοί που δουλεύουμε με διαφορετικές εργασιακές σχέσεις στην εκπαίδευση διαπιστώσαμε ότι μοιραζόμαστε τους ίδιους προβληματισμούς και αγωνίες για τις αδυναμίες της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στον κλάδο αυτό. Μετά από κουβέντες πήραμε την πρωτοβουλία να συγκροτήσουμε την Ελευθεριακή Παρέμβαση Εκπαιδευτικών. Θεωρούμε ότι δεν μας αφορούν μονάχα τα στενά εργασιακά ζητήματα αλλά και η κριτική και οι προτάσεις σε σχέση με το ρόλο μας, το περιεχόμενο και τις μεθόδους διδασκαλίας.

Πρώτο, λοιπόν, κίνητρο για τη συνάντηση μεταξύ μας ήταν ο προβληματισμός γύρω από τις αδυναμίες της συνδικαλιστικής οργάνωσης των εργαζομένων στον κλάδο.

Οι αδυναμίες αυτές κατά τη γνώμη μας οφείλονται:

Α) στον κατακερματισμό του κλάδου με βάση τις διαφορετικές σχέσεις και όρους εργασίας

Β) στον γραφειοκρατικό χαρακτήρα των μεγάλων συνδικάτων του δημοσίου

Γ) στην απαξίωση του συνδικαλισμού στον ιδιωτικό τομέα, όπου το μεγαλύτερο κομμάτι των εργαζόμενων εκπαιδευτικών δεν είναι οργανωμένο στα υπάρχοντα συνδικάτα

Δ) στην πολυδιάσπαση των συνδικαλιστικών φορέων όσων εργάζονται με σχέσεις ιδιωτικού δικαίου στη δημόσια εκπαίδευση

Στόχοι

Στόχος της Ελευθεριακής παρέμβασης εκπαιδευτικών είναι η οργάνωση των εκπαιδευτικών με γνώμονα την ταξική ενότητα. Όλοι μας, ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας ή τον εργοδότη, έχουμε κοινές επιδιώξεις και συμφέροντα, αφού αντιλαμβανόμαστε τον κλάδο της εκπαίδευσης ως ενιαίο. Οι διαιρέσεις εξυπηρετούν μόνο την εργοδοτική πλευρά, γι' αυτό και σκόπιμα γίνονται όλο και περισσότερες.

Στο διεκδικητικό επίπεδο μας ενώνει το αίτημα για μόνιμη, σταθερή και αξιοπρεπή εργασία για όλους σε ένα δημόσιο-όχι κρατικό- και δωρεάν εκπαιδευτικό σύστημα. Η προϊούσα ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες, εκτός από το αυτονόητο ότι βάζει ακόμα πιο έντονους ταξικούς φραγμούς στη μόρφωση, αποδομεί ακόμα περισσότερο τις εργασιακές σχέσεις της εκπαίδευση.

Δράση

Το κεντρικό διεκδικητικό αίτημα δεν παραμερίζει τη σημασία των επιμέρους διεκδικητικών αγώνων που είναι αναγκαίοι ανάλογα με τη σχέση εργασίας-εκμετάλλευσης των εργαζομένων στην εκπαίδευση. Βασική επιδίωξη μας είναι η αμοιβαία στήριξη των μελών και η οργάνωση αγώνων από κοινού.

Οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στην Ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών συμμετέχουν και παρεμβαίνουν στα σωματεία του εργασιακού τους χώρου, με σκοπό να συμβάλλουν ώστε αυτά να αποκτήσουν όσο το δυνατόν οριζόντια, αμεσοδημοκρατικά και ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά. Δε φιλοδοξούμε να συγκροτήσουμε παρατάξεις που συμμετέχουν σε συνδικαλιστικές εκλογές αλλά μπορούμε να εισηγούμαστε «πλαίσια» και δράσεις στις γενικές συνελεύσεις των σωματείων, ωθώντας σε ριζοσπαστικές αποφάσεις.

Επιδιώκουμε να συσπειρώσουμε εκπαιδευτικούς με κριτήριο την αποδοχή του αμεσοδημοκρατικού χαρακτήρα της συνέλευσης, την άρνηση της ιεραρχίας και την καταδίκη φασιστικών, ρατσιστικών, σεξιστικών και αυταρχικών αντιλήψεων, τόσο στο εκπαιδευτικό όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό πεδίο. Αυτονόητο είναι ότι στη συνέλευση δεν είναι αποδεκτό να συμμετέχουν εργοδότες.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό μια συλλογικότητα που δραστηριοποιείται συνδικαλιστικά στον κλάδο της εκπαίδευσης να έχει θέσεις για το είδος της εκπαίδευσης που παρέχεται από το κράτος. Όχι επειδή οι εκπαιδευτικοί είναι μια ειδική κατηγορία περιούσιων εργαζομένων/λειτουργών αλλά ακριβώς γιατί, όπως όλοι οι εργαζόμενοι, οφείλουν να έχουν λόγο για το προϊόν που παράγουν. Και επιπλέον γιατί η εκπαίδευση αποτελεί πολύτιμο μέσο στον αγώνα για την κοινωνική χειραφέτηση.

Ένα σχολείο της χειραφέτησης δεν αρκεί να καταργήσει τον καταναγκασμό. Είναι απαραίτητο να προσφέρει στα παιδιά το μορφωτικό υπόβαθρο που απαιτεί η αμφισβήτηση, να αίρει το διαχωρισμό ανάμεσα σε χειρωνακτική και πνευματική εργασία, να μάχεται ενάντια στον ανορθολογισμό, να καλλιεργεί μια ηθική που στηρίζεται στην αλληλεγγύη, τη δικαιοσύνη και την ελευθερία. Η διατύπωση σκέψεων και προτάσεων για ένα σχολείο για όλα τα παιδιά και με αυτήν την κατεύθυνση είναι μέσα στις προτεραιότητές μας.

Για το σκοπό αυτό φιλοδοξούμε να εκδίδουμε έντυπο υλικό και να οργανώνουμε δημόσιες εκδηλώσεις και παρεμβάσεις, οι οποίες απευθύνονται και σε μαθητές και στο ριζοσπαστικό κομμάτι της υπόλοιπης εργαζόμενης κοινωνίας.

Τέλος, οι περισσότερες και περισσότεροι από μας ανήκουμε ή συνδεόμαστε πολιτικά με τον ελευθεριακό χώρο, έναν πολιτικό χώρο που, ενώ έχει στους κόλπους του πολλούς εκπαιδευτικούς και τοποθετεί τους προβληματισμούς γύρω από την εκπαίδευση πολύ ψηλά στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του, παρόλα αυτά δεν έχει καταφέρει ως τώρα να γεννήσει μια συλλογικότητα εκπαιδευτικών με συνδικαλιστική δράση και διάρκεια στο χρόνο. Η δημιουργία μιας τέτοιας συλλογικότητας, που θα έχει πανελλαδικό χαρακτήρα είναι βασική επιδίωξή μας.

Η ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών καλείται να δράσει σε ένα δεδομένο πεδίο συνδικαλισμού, όπου κυριαρχεί ο κομματισμός, ο πολιτικαντισμός και οι κάθε λογής διασυνδέσεις με την κυβέρνηση. Οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο της εκπαίδευσης προσπαθούν επιμελώς να αποκρύψουν τον ομφάλιο λώρο που τις συνδέει με τα κόμματά τους και καλλιεργούν μια θολή εικόνα απολίτικη, όπου, στο πνεύμα της συναδελφικότητας, το συνδικάτο γίνεται όχημα για τυχοδιωκτικές φιλοδοξίες και φυσικά χειραγώγηση του κλάδου. Στο πλαίσιο αυτό αποτείνουν συχνά καλέσματα για ενωτικά ψηφοδέλτια και για κοινούς αγώνες.

Είναι επίσης σαφές ότι στην κουλτούρα του ελευθεριακού συνδικαλισμού το ανακάτεμα των εργατικών διεκδικήσεων με πολιτικές επιδιώξεις, κομματισμό και πολύ περισσότερο με κυβερνητισμό αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγή.

Σε παλαιότερες εποχές, όταν το ζητούμενο του συνδικαλισμού ήταν η ποιότητα των εργασιακών σχέσεων, οι δικαιότερες αμοιβές, η αξιοπρέπεια των εργαζομένων στο χώρο τους και γενικά διεκδικήσεις που δεν άγγιζαν την ουσία της κατοχής μιας εργασιακής θέσης, μπορούσε να αποκοπεί η πολιτική θέση από τη συνδικαλιστική. Σήμερα όμως η επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας είναι καθολική. Το κεφάλαιο δημιούργησε στρατιές ανέργων, έσπασε το ταμπού της μονιμότητας και έβαλε τον πήχη της διεκδίκησης στο «έχω ή δεν έχω δουλειά», που μεταφράζεται στο έχω ή δεν έχω ζωή.

Η απάντηση στην παραπάνω επίθεση δεν μπορεί να γίνει με τα εργαλεία και τα όπλα του παρελθόντος, η σφοδρότητά της απαιτεί από μας ανάλογη απάντηση.

Με αυτή την έννοια η Ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών έχει ξεκάθαρη πολιτική θέση και φιλοδοξεί να εκφράζεται επιθετικά, σε αντιδιαστολή με τον κρατικό, κομματικό, συμβιβασμένο συνδικαλισμό.

Η Ελευθεριακή παρέμβαση εκπαιδευτικών είναι ανοιχτή σε όλες και όλους όσους αποδέχονται τις αρχές μας και μοιράζονται τους ίδιους προβληματισμός με μας, ενώ το πλαίσιο λειτουργίας και δράσης της είναι ανοιχτό στη συνδιαμόρφωση.

επικοινωνία : http://elparek.wordpress.com/

πηγή : email που λάβαμε στις 29 Μάιος 04h