Σάββατο 31 Μαίου 2014 στις 19.30
Εκδήλωση για ΒΙΟΜΕ & ντοκιμαντέρ "Παλικάρι" για απεργία στο Ludlow
Από την αυτοοργάνωση των αγώνων
στην αυτοδιαχείριση της παραγωγής και της ζωής.
- Παρουσίαση του κατειλημμένου εργοστασίου της ΒΙΟ.ΜΕ στη Θεσσαλονίκη και τηλεφωνική επικοινωνία. Θα ακολουθήσει συζήτηση για τα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα/συνεργατικές. Στην εκδήλωση θα διατίθενται τα προϊόντα της ΒΙΟ.ΜΕ.
- Προβολή της ταινίας "Παλικάρι" για την απεργία των ανθρακωρύχων στο Κολοράντο το 1913-14.
Μέσα από το πρόσωπο και τη δράση ενός έλληνα μετανάστη, του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), παρουσιάζονται οι δυσκολίες ένταξης των μεταναστών τόσο στην εργασία όσο και στην κοινωνία, η απόπειρα οργάνωσης των εργατών και δη των ανθρακωρύχων, όπως επίσης και οι συνθήκες εργασίας που επικρατούσαν στις αρχές του 20ου αιώνα. Η ταινία αποτυπώνει την οργάνωση της απεργίας σε όλα τα επίπεδα: απεργιακό ταμείο, περιφρούρηση, αυτοάμυνα, σίτιση, στέγαση, εκπαίδευση μέχρι και την ένοπλη σύγκρουση με την εθνοφρουρά που είχε ως αποτέλεσμα τη δολοφονία απεργών. Για εμάς παρότι ο αγώνας των ανθρακωρύχων του Ludlow απέχει ένα αιώνα και ένα ωκεανό, είναι ένα παράδειγμα το οποίο δεν είναι ξεπερασμένο και έχει ανησυχητικά επίκαιρες αναγνώσεις .
Ο αγώνας της ΒΙΟ.ΜΕ. ξεκίνησε διεκδικώντας τα δεδουλευμένα και στη πορεία ξεπέρασε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες και την αιτηματολογία τους, οργανώθηκε με τη μορφή γενικής συνέλευσης από τα κάτω και πολύ γρήγορα πέρασε στην επίσχεση εργασίας, την κατάληψη του εργοστασίου και εντέλει στην απόφαση της αυτοδιαχείρισης του εργοστασίου και της παραγωγής.
Ο αγώνας των ανθρακωρύχων στο Ludlow των ΗΠΑ και το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της ΒΙΟ.ΜΕ. είναι παραδείγματα που τα θεωρούμε κοντινά μας, λόγω του τρόπου με τον οποίο γίνονται, την αλληλεγγύη που επιδεικνύουν και τη στόχευση που έχουν.
Για εμάς, που αντιμετωπίζουμε τις ζωές μας μέσα από το πρίσμα της αυτόοργάνωσης και της αδιαμεσολάβητης δράσης, χωρίς ειδικούς και ειδήμονες, η ΒΙΟ.ΜΕ. και κάθε απόπειρα αυτοδιαχείρισης, δημιουργεί ρήγματα στο καπιταλιστικό μοντέλο παραγωγής και ζωής, στη πεποίθηση που το θέτει ως τη μοναδική προοπτική. Ταυτόχρονα όμως, θέτουν το ερώτημα σε εμάς, αν αυτά τα εγχειρήματα μπορούν και με ποιους τρόπους, χωρίς να αφομοιωθούν από το σύστημα σαν εναλλακτικοί τρόποι παραγωγής ή κάλυψης των αναγκών, να συμβάλουν στη δημιουργία των όρων της ανατροπής του συστήματος, της κοινωνικής χειραφέτησης και απελευθέρωσης.
επικοινωνία : http://syneleysikatoikwnvkp.squat.gr/