Σάββατο 24 Μαίου 2014 στις 19.00
Εκδήλωση για τη Rote Flora
Η Rote Flora
Τέλος του 1987 ένας επενδυτής σχεδιάζει να μετατρέψει το ιστορικό μουσικό θέατρο Φλοράλ σε εμπορική μουσική σκηνή. Τον Απρίλιο του 1987 κατεδαφίζεται ένα μεγάλο μέρος του κτιρίου, πράγμα που κινητοποίησε αυτόνομους αλλά και κατοίκους της περιοχής Σάντζε. Έτσι, μετά από κάποιους μήνες αγώνα κατάφεραν να σταματήσουν την επένδυση. Τον Σεπτέμβριο του 1989, ο δήμος Αμβούργου έδωσε το κτίριο προσωρινά στους διαδηλωτές μέχρι να γίνει νέος διαγωνισμός για τη χρήση του. Στο τέλος της προθεσμίας η Rote Flora ανακηρύχθηκε κατειλημμένη έτσι ώστε να ασκηθεί η μεγαλύτερη δυνατόν πίεση για τη νομιμοποίηση του νέου αυτού εγχειρήματος. Αν κάποιος θα είχε πει τότε πως μέχρι σήμερα θα παραμένει κατάληψη θα τον περνούσαν για τρελό και ουτοπιστή.
Στην αρχή της, η κατάληψη διαπραγματευόταν με τον Δήμο για να αποκτήσει ένα συμβόλαιο χρήσης μεγάλης διάρκειας. Το καλοκαίρι του 1992 η υπεύθυνος ανάπτυξης του δήμου έδωσε διορία στη συνέλευση για να προβεί σε διαπραγματεύσεις, οι οποίες μετά από 6 μήνες απέτυχαν. Παρόλ' αυτά το κτίριο δεν εκκενώθηκε. Μονάχα τότε άρχισε να αντιμετωπίζεται με σοβαρότητα η πρόταση το κτίριο να παραμείνει κατάληψη. Έτσι χτίστηκε η αυτοπεποίθηση πως το κτίριο μπορεί να λειτουργεί αυτοοργανωμένα δίχως να επιτρέπει στο δήμο να παρεμβαίνει. Φυσικά υπήρχαν προβληματισμοί και αμφιβολίες για το κατά πόσο κάτι τέτοιο μπορεί να είναι βιώσιμο.
Το 2001, πριν τις δημοτικές εκλογές, η συντηρητική αντιπολίτευση έκανε την κατάληψη κεντρικό ζήτημα και απαιτούσε την εκκένωση της. Η αντίδραση των σοσιαλδημοκρατών ήταν να προτείνουν ένα "χαλαρό" συμβόλαιο, το οποίο παρόλα αυτά απορρίφθηκε από την συνέλευση. Οι συντηρητικοί, αν και κέρδισαν τις εκλογές, δεν πήραν το ρίσκο να εκκενώσουν την κατάληψη λόγω πολιτικού κόστους. Η κατάληψη είχε κερδίσει τη θέση της στην πόλη, είχε παρουσία και δράση που υπερέβαινε το στενό αυτόνομο χώρο, ήταν επίσης και πολιτιστικό κέντρο.
Έτσι, αναπτύχθηκε μια δυνατή αυτοάμυνα, που μαζί με την αποφασιστικότητα των ανθρώπων που διαχειρίζονταν το κτίριο να μην το παραδώσουν δίχως μάχη, έκανε δυνατή την μέχρι σήμερα ύπαρξη του.