kinimatoramaημερολόγιο από/για το κίνημα

Προβολή ντοκιμαντέρ: Σαν πέτρινα λιοντάρια στη μπασιά της νύχτας

Η Κ.Ο.Φοι.Ν στα πλαίσια του αφιερώματος " ΧΩΡΟΙ ΕΞΑΙΡΕΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ" ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ένα αριστουργηματικό ντοκιμαντέρ.
Η Μακρόνησος δεν ήταν ένας απλός τόπος εξορίας. Ήταν ένα οργανωμένο σύστημα εξόντωσης .Ήταν μια μελετημένη καταπιεστική και ψυχολογική μάχη που δινόταν καθημερινά ενάντια στη συνείδηση και αξιοπρέπεια όλων, ενάντια στην αντοχή του ανθρώπου. Ένα σύστημα «αναμόρφωσης» για όλα τ' αγύριστα κεφάλια, προκειμένου ν' αναβαπτιστούν και ν' αλλάξουν τα φρονήματά τους, τις ιδέες τους, τα ιδανικά τους. Από το 1947 ως και το 1951, περισσότεροι από 80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά εκτοπίστηκαν στη Μακρόνησο, σε στρατόπεδα αναμόρφωσης που δημιουργήθηκαν για να «καταπολεμήσουν την επέκταση του Κομμουνισμού».
Ανάμεσα στους εξόριστους αυτούς, βρίσκονταν πολλοί συγγραφείς και ποιητές, όπως ο Γιάννης Ρίτσος και ο Τάσος Λειβαδίτης. Παρά τις στερήσεις και τα βασανιστήρια, κατάφεραν να γράψουν ποιήματα στα οποία περιγράφουν τον αγώνα για επιβίωση μέσα σε αυτό το σύμπαν εγκλεισμού. Τα κείμενα αυτά, εκ των οποίων κάποια θάφτηκαν στα στρατόπεδα, βρέθηκαν αργότερα. Η ταινία αναμιγνύει τα ποιητικά αυτά γραπτά με τις ομιλίες αναμορφωτικής προπαγάνδας που μεταδίδονταν ακατάπαυστα από τα μεγάφωνα των στρατοπέδων.

Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη

"Τα ποιητικά χρονικά της ζωής των πολιτικών εξόριστων πάνω στο νησί αφηγούνται τον τρόμο και την επιβίωση μέσα σε αυτό το βάρβαρο εργαστήριο που στόχο είχε τον «πνευματικό επαναπρογραμματισμό» των αντιστεκόμενων κομμουνιστών. Κάνουν «ορατό» τον πανταχού παρόντα φόβο, την ατέρμονη αναμονή, την αδυσώπητη δίψα και τα εξουθενωτικά καψόνια της πέτρας που κουβαλιέται δίχως ανάπαυλα. Μιλούν για τις νύχτες όπου αντηχούν οι κραυγές εκείνων που τρελάθηκαν από τα βασανιστήρια."

https://www.facebook.com/cinesfn

πηγή : email που λάβαμε στις 21 Μάρτιος 02h